โค้ด: เลือกทั้งหมด
โพสต์
แต่เนื่องจากเราไม่พูดคุยกันด้วยปัญญาและเหตุผล
แต่คุยกันด้วยอัตตาที่ใหญ่คับโลกด้วยกันทั้งนั้น
ผมตามอ่านกระทู้ธรรมใน web อื่นแล้วรู้สึกใจสงบ มีจิตน้อมในธรรม
แต่เสียดายที่ไม่ใช่กระทู้นี้ โค้ด: เลือกทั้งหมด
อ่านแล้วยาวมาก เอาเป็นว่า 007-s ยังปรามาส พระรัตนไตร หรือไม่
ตามความเห็นของท่าน Ryuga
ถ้าใช่ ยกตรงนั้นมา แล้วผมจะแก้ให้ ว่า เป็นการปรุงแต่งของท่านเอง ต่างหาก
จะได้เคลียๆ
ตอบมาตรงๆเลย ไม่ต้องเกรงใจ ทุกฝ่ายจะได้เข้าใจถูกตรงกันไปโค้ด: เลือกทั้งหมด
พี่หวีจ๋า...พระธรรมที่ระบุไว้ในพระไตรปิฏกน่ะ ก็เกิดมาจากความเห็นของคนๆนึง(ในที่นี้เชื่อกันต่อๆมาว่า คือของพระพุทธเจ้า)
หรือในความเป็นจริง น่าจะกล่าวได้ว่า เป็นความเห็นของไม่ใช่แค่คนนึง แต่เป็นของหลายๆคน ที่บันทึกเข้าไปอย่างสืบต่อๆกันมา(ย่อมมีเพิ่มนู่น ตัดนี่ ไรต่างๆ)
ซึ่งสาระที่ท่านบันทึกลงไปในนั้น ล้วนแต่เอาความเห็นเข้าไปจับหาสาระนั้นๆ
ความเห็นในที่นี้นั้น ก็คือ ท่านได้ลองกระทำดูก่อน จึงได้เกิดมีความเห็นขึ้นมาได้ ว่า....อ้อ ไอ้ใบไม้กำมือเดียวจากใบไม้ทั้งป่า อันนี้แหละท่านลงความเห็นว่า นี่น่ะสาระ
แล้วอาจารย์ท่านนี้ ผู้คิดค้นพระสูตรนี้ขึ้นมา เดิมทีท่านก็ย่อมมีอาจารย์อีกทีนึง และย่อมมีตำรามากมายที่ต้องศึกษา
แล้วต่อมา ท่านก็มาเจอสูตรของท่าน ท่านก็เลยเอาสูตรมาฝากคนอื่นๆ
แล้วท่านก็ยังมีแนะด้วยนะ ว่า นี่นา เรามีสูตรพ้นทุกข์อย่างดีเลยอ่ะ มาฝาก ลองฟังดู แล้วอย่าเชื่อเรานะ ท่านยังกำชับไว้เช่นนั้น ท่านให้ลองเองนะ ต้องลองดูว่าทำแล้วเห็นเป็นไง
นี่เอง ที่ดิฉันชื่นชอบพระพุทธเจ้า ท่านทันสมัย นี่ท่านเกิดในยุค สองพันกว่าปีก่อน แต่ท่านทันสมัยได้ถึงขนาดนี้นะ โค้ด: เลือกทั้งหมด
พี่หวีจ๋า...พระธรรมที่ระบุไว้ในพระไตรปิฏกน่ะ ก็เกิดมาจากความเห็นของคนๆนึง(ในที่นี้เชื่อกันต่อๆมาว่า คือของพระพุทธเจ้า)
หรือในความเป็นจริง น่าจะกล่าวได้ว่า เป็นความเห็นของไม่ใช่แค่คนนึง แต่เป็นของหลายๆคน ที่บันทึกเข้าไปอย่างสืบต่อๆกันมา(ย่อมมีเพิ่มนู่น ตัดนี่ ไรต่างๆ)
ซึ่งสาระที่ท่านบันทึกลงไปในนั้น ล้วนแต่เอาความเห็นเข้าไปจับหาสาระนั้นๆ
ความเห็นในที่นี้นั้น ก็คือ ท่านได้ลองกระทำดูก่อน จึงได้เกิดมีความเห็นขึ้นมาได้ ว่า....อ้อ ไอ้ใบไม้กำมือเดียวจากใบไม้ทั้งป่า อันนี้แหละท่านลงความเห็นว่า นี่น่ะสาระ
แล้วอาจารย์ท่านนี้ ผู้คิดค้นพระสูตรนี้ขึ้นมา เดิมทีท่านก็ย่อมมีอาจารย์อีกทีนึง และย่อมมีตำรามากมายที่ต้องศึกษา
แล้วต่อมา ท่านก็มาเจอสูตรของท่าน ท่านก็เลยเอาสูตรมาฝากคนอื่นๆ
แล้วท่านก็ยังมีแนะด้วยนะ ว่า นี่นา เรามีสูตรพ้นทุกข์อย่างดีเลยอ่ะ มาฝาก ลองฟังดู แล้วอย่าเชื่อเรานะ ท่านยังกำชับไว้เช่นนั้น ท่านให้ลองเองนะ ต้องลองดูว่าทำแล้วเห็นเป็นไง
นี่เอง ที่ดิฉันชื่นชอบพระพุทธเจ้า ท่านทันสมัย นี่ท่านเกิดในยุค สองพันกว่าปีก่อน แต่ท่านทันสมัยได้ถึงขนาดนี้นะ โค้ด: เลือกทั้งหมด
ประเด็นที่ผมกล่าวก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าแต่งต่อๆ กันมาเป็นการปรามาส แต่อยู่ที่ว่าแต่งต่อๆ กันมาโดยใช้ความเห็นเป็นการปรามาส โค้ด: เลือกทั้งหมด
Code:
พี่หวีจ๋า...พระธรรมที่ระบุไว้ในพระไตรปิฏกน่ะ ก็เกิดมาจากความเห็นของคนๆนึง(ในที่นี้เชื่อกันต่อๆมาว่า คือของพระพุทธเจ้า)
หรือในความเป็นจริง น่าจะกล่าวได้ว่า เป็นความเห็นของไม่ใช่แค่คนนึง แต่เป็นของหลายๆคน ที่บันทึกเข้าไปอย่างสืบต่อๆกันมา(ย่อมมีเพิ่มนู่น ตัดนี่ ไรต่างๆ)
ซึ่งสาระที่ท่านบันทึกลงไปในนั้น ล้วนแต่เอาความเห็นเข้าไปจับหาสาระนั้นๆ
ความเห็นในที่นี้นั้น ก็คือ ท่านได้ลองกระทำดูก่อน จึงได้เกิดมีความเห็นขึ้นมาได้ ว่า....อ้อ ไอ้ใบไม้กำมือเดียวจากใบไม้ทั้งป่า อันนี้แหละท่านลงความเห็นว่า นี่น่ะสาระ
แล้วอาจารย์ท่านนี้ ผู้คิดค้นพระสูตรนี้ขึ้นมา เดิมทีท่านก็ย่อมมีอาจารย์อีกทีนึง และย่อมมีตำรามากมายที่ต้องศึกษา
แล้วต่อมา ท่านก็มาเจอสูตรของท่าน ท่านก็เลยเอาสูตรมาฝากคนอื่นๆ
แล้วท่านก็ยังมีแนะด้วยนะ ว่า นี่นา เรามีสูตรพ้นทุกข์อย่างดีเลยอ่ะ มาฝาก ลองฟังดู แล้วอย่าเชื่อเรานะ ท่านยังกำชับไว้เช่นนั้น ท่านให้ลองเองนะ ต้องลองดูว่าทำแล้วเห็นเป็นไง
นี่เอง ที่ดิฉันชื่นชอบพระพุทธเจ้า ท่านทันสมัย นี่ท่านเกิดในยุค สองพันกว่าปีก่อน แต่ท่านทันสมัยได้ถึงขนาดนี้นะ โค้ด: เลือกทั้งหมด
จากนั้นพระพุทธศาสนาก็ถึงคราวย่ำแย่ มีภิกษุผู้ไม่ละอายจำนวนมากที่ไม่เคยเรียนข้ออรรถข้อธรรมอันใด ตลอดจนพวกปลอมปนเข้ามาบวชก็มีจำนวนมาก ต่อมาก็ได้พระเจ้าอโศกนั้นเองได้ช่วยชำระพระศาสนา จับสึกนักบวชผู้ไม่ละอายและผู้ปลอมเข้ามาบวชจำนวนมากนั้นออกไป พุทธกาลล่วงแล้ว 218 ปี ก็ได้พระโมลคัลลีบุตรติสสเถระเจ้านั่นเองเป็นประธานการสังคายนาครั้งใหม่เพื่อให้พระธรรมวินัยเป็นปึกแผ่นมั่นคงอีกครั้งสืบทอดจนมาถึงพวกเราในปัจจุบัน
ตามเรื่องราวเหล่านี้ดังเล่ามา การวิจารณ์พระไตรปิฎกว่าเป็นแต่เพียงความเห็น หรือใช้ความเห็นแต่งเติมเอาเองจึงเป็นเรื่องไม่ควร ด้วยพระเถรานุเถระเจ้าทั้งหลายแต่ครั้งโบราณมาในฝ่ายเถรวาทนี้ ท่านพึงสำรวมระวังตลอดมาในอันที่จะสืบทอดพระธรรมวินัยนี้ให้คงความเดิมที่สุด ไม่ได้แต่งเติมเอาโดยความเห็นของท่านเองว่าความเห็นนี้ของเราถูก ความเห็นนั้นของผู้อื่นผิดไม่ เนื่องจากมีการพาดพิง ก็ขอชี้แจงว่าHVI เขียน: แต่เนื่องจากเราไม่พูดคุยกันด้วยปัญญาและเหตุผล
แต่คุยกันด้วยอัตตาที่ใหญ่คับโลกด้วยกันทั้งนั้น
ผมตามอ่านกระทู้ธรรมใน web อื่นแล้วรู้สึกใจสงบ มีจิตน้อมในธรรม
แต่เสียดายที่ไม่ใช่กระทู้นี้
กระทู้นี้อ่านดูแล้วก็รู้สึกว่า เป็นการโต้แย้งโต้เถียงกัน โดยใช้ธรรมมะเป็นอุปกรณ์แค่นั้นเอง
โค้ด: เลือกทั้งหมด
HVI wrote:
แต่เนื่องจากเราไม่พูดคุยกันด้วยปัญญาและเหตุผล
แต่คุยกันด้วยอัตตาที่ใหญ่คับโลกด้วยกันทั้งนั้น
ผมตามอ่านกระทู้ธรรมใน web อื่นแล้วรู้สึกใจสงบ มีจิตน้อมในธรรม
แต่เสียดายที่ไม่ใช่กระทู้นี้
กระทู้นี้อ่านดูแล้วก็รู้สึกว่า เป็นการโต้แย้งโต้เถียงกัน โดยใช้ธรรมมะเป็นอุปกรณ์แค่นั้นเอง
เนื่องจากมีการพาดพิง ก็ขอชี้แจงว่า
ตรงนี้เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของผมเอง
และต้องขออภัยหากไปกระทบใครเข้าครับอานาปานสติเป็นการทำสมาธิวิปัสนาโดยใช้ลมหายใจป็นตัวเอก ซึ่งการทำสมาธินี้มีหลายวิธี อาจจะเพ่งกสินก็ได้ เพ่งอสุภะก็ได้HVI เขียน:ผมติดใจอยู่ไม่กี่ประเด็น
1. สิ่งที่พี่แผ่วยกมานั้นอยู่ในหมวดธรรมชื่อ "มหาสติปัฏฐานสูตร" ไม่ใช่ "อานาปานสติ"
ส่วนคำอธิบายธรรมในแต่ละหมวด ผมได้ยกหลักฐานจากพระไตรปิฏกขึ้นมาแสดงไว้แล้ว
ซึ่งผู้อ่านสามารถตรวจสอบได้
ดังนั้นสิ่งที่พี่แผ่วยกมากล่าวซ้ำจะผิดถูกประการใดผมไม่ขอวิจารณ์
2. เวทนานุปัสสนา (ตั้งแต่ขั้นนี้จนถึงขั้นสุดท้ายจะเน้นหนักที่วิปัสนาซึ่งจะทำให้เกิดปัญญา ซึ่งแตกต่างจากขั้นที่หนึ่งซึ่งเน้นเรื่องสมาธิ)
ตามความเห็นพี่หวีอาจจะเห็นว่าอีกฝ่ายเต็มไปด้วยอัตตาที่ใหญ่คับโลก(ที่จริงคำนี้ไม่ควรใช้นะครับเพราะเป็นคำเสียดสี)แต่แปลกนะครับว่าตามความเห็นผมกลับมองว่าฝ่ายพี่หวีนี่แหละที่มีอัตตาใหญ่คับโลกแต่เนื่องจากเราไม่พูดคุยกันด้วยปัญญาและเหตุผล
แต่คุยกันด้วยอัตตาที่ใหญ่คับโลกด้วยกันทั้งนั้น
ผมตามอ่านกระทู้ธรรมใน web อื่นแล้วรู้สึกใจสงบ มีจิตน้อมในธรรม
แต่เสียดายที่ไม่ใช่กระทู้นี้
กระทู้นี้อ่านดูแล้วก็รู้สึกว่า เป็นการโต้แย้งโต้เถียงกัน โดยใช้ธรรมมะเป็นอุปกรณ์แค่นั้นเอง
ท้ายที่สุดแล้ว ผมคิดว่าแม้แต่ผู้ที่ไม่รู้ศัพท์เช่น อานาปานสติหรือสติปัฐฐาน 4
แต่น้อมนำธรรมมะไปปฏิบัติให้เกิดประโยชน์ ก็ถือว่าเป็นผู้ที่น่าเลื่อมใสกว่าผู้ที่ท่องจำพระไตรปิฎกได้เป็นเล่ม
แต่เป็นการรู้เพียงแค่ในระดับสัญญาแต่ไม่เคยประพฤติปฏิบัติธรรมแต่ประการใด
โค้ด: เลือกทั้งหมด
โห.....เยอะจริงๆ อันนี้พิมพ์มือเองหรือ copy paste มาครับ
สงสัยจะพิมพ์มือ......โค้ด: เลือกทั้งหมด
1. ที่ว่าถูกทุกสำนักนั้น เพราะว่าการเจริญวิปัสสนากรรมฐานต้องกำหนดตามสติปัฏฐาน 4 คือ กาย เวทนา จิต ธรรม ใครจะภาวนาอย่างไรก็ตาม ขอแต่ให้ใจอยู่กับสติปัฏฐาน 4 และให้มีองค์ 3 คือ ความเพียร 1 สติ 1 สัมปชัญญะ 1 เป็นอันถูกต้องด้วยกันทั้งนั้น 
โค้ด: เลือกทั้งหมด
จำได้ว่าพี่มหัศจรรย์เคยเอาหนังสือเรื่อง จริต 6 มาโปรโมทในห้องหนังสือ เลยทำให้นึกไปว่า เอ วิธีที่พี่ ๆ ถกเถียงกันมานี่ บางสำนักอาจต่างกัน เพราะจริตแต่ละที่ไม่เหมือนกันหรือเปล่า 
ไม่มีท่านทั้งหลายครับ มีผมคนเดียวเฉพาะตรงนี้ใช่หรือไม่ หรือว่ามีที่อื่นอีก ที่ท่านทั้งหลาย สรุปว่า ปรามาส
ไม่มีตรงไหนปรามาสอยู่แล้วครับเพราะคุณดังตฤณระบุชัดว่าท่านไม่ติดใจว่าพระพุทธองค์ได้ความรู้มาอย่างไร จากนั้นก็อธิบายประสบการณ์ความรู้ความเห็นของตนให้ฟังแต่สำหรับพระพุทธเจ้า ท่านจะทรงคิดค้นวิธีดูกายใจด้วยองค์ท่านเอง หรือว่าเป็นหลักตายตัวที่มีอยู่แล้วในธรรมชาติแล้วท่านเป็นผู้ค้นพบ ก็ตาม สำหรับฉันบอกได้อย่างเดียวว่าพิจารณาตามแล้วเห็นเป็นอุบายมหัศจรรย์ล้ำลึกเสียจริงๆ เพราะท่านจำแนกกายใจออกเป็นเสี่ยงๆ เพื่อให้ง่ายต่อการเข้ารู้เข้าดูเป็นขั้นเป็นตอน 4 หมวด และจำนวนหมวดทั้งสี่นี่เองเป็นเลขห้อยท้ายคำว่า สติปัฎฐาน หมวดเหล่านั้นได้แก่ กาย เวทนา จิต ธรรม
เรื่องนี้ผมอธิบายไปหมดแล้วตั้งแต่ที่พี่สายลับยกความขึ้นถามว่าผมอาศัยเหตุผลอะไร ผมชี้แจงเหตุผลครบแล้ว ไม่ได้กล่าวโดยไร้เหตุ ไม่มีอะไรจะเสริมมากกว่านั้น หากเห็นว่าเหตุผลที่ผมเสนอผิดก็สามารถแย้งได้เช่นกัน เพราะที่ผมกล่าวก็เป็นเพียงความเห็นไม่ใช่คำพิพากษาJeng เขียน:กลับไปอ่านอีกหลายรอบ เริ่มเข้าใจว่า ท่าน Ryuga ติดใจตรงคำว่าความเห็นโค้ด: เลือกทั้งหมด
จากนั้นพระพุทธศาสนาก็ถึงคราวย่ำแย่ มีภิกษุผู้ไม่ละอายจำนวนมากที่ไม่เคยเรียนข้ออรรถข้อธรรมอันใด ตลอดจนพวกปลอมปนเข้ามาบวชก็มีจำนวนมาก ต่อมาก็ได้พระเจ้าอโศกนั้นเองได้ช่วยชำระพระศาสนา จับสึกนักบวชผู้ไม่ละอายและผู้ปลอมเข้ามาบวชจำนวนมากนั้นออกไป พุทธกาลล่วงแล้ว 218 ปี ก็ได้พระโมลคัลลีบุตรติสสเถระเจ้านั่นเองเป็นประธานการสังคายนาครั้งใหม่เพื่อให้พระธรรมวินัยเป็นปึกแผ่นมั่นคงอีกครั้งสืบทอดจนมาถึงพวกเราในปัจจุบัน ตามเรื่องราวเหล่านี้ดังเล่ามา การวิจารณ์พระไตรปิฎกว่าเป็นแต่เพียงความเห็น หรือใช้ความเห็นแต่งเติมเอาเองจึงเป็นเรื่องไม่ควร ด้วยพระเถรานุเถระเจ้าทั้งหลายแต่ครั้งโบราณมาในฝ่ายเถรวาทนี้ ท่านพึงสำรวมระวังตลอดมาในอันที่จะสืบทอดพระธรรมวินัยนี้ให้คงความเดิมที่สุด ไม่ได้แต่งเติมเอาโดยความเห็นของท่านเองว่าความเห็นนี้ของเราถูก ความเห็นนั้นของผู้อื่นผิดไม่
ผมว่า ความเห็น ของ 007-s กับ ความเห็น ของท่าน Ryuga ไม่ตรงกันแน่ๆ
ปัญหาคือภาษา 007-s เอง เน้นปฎิบัติ ไม่ได้เน้นศึกษา พระสูตรมากมายเหมือนอย่างท่าน Ryuga
ส่วนท่าน Ryuga ศึกษาพระสูตรมากมาย ก็คงจะอ่านความเห็นใครๆแล้วรู้สึก ขัดๆ ไม่ตรงเท่าไร
555 กรรมของ ท่าน Ryuga แล้ว
ทำไงจะถอด ความยึดมั่นถือมั่นตรงนี้ แล้ว เน้นไปในทาง หลุดพ้นกันเถิด
อย่างไรก็ตาม เรื่อง คำว่า ปรามาส ผมคิดว่า ท่าน Ryuga คิดเอง ว่า 007-s ปรามาส
ด้วยคำพูดของ 007-s ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยศรัทธา แต่อาจจะเข้าใจถูก เข้าใจผิด เพราะเป็นคนธรรมดา อย่าว่าแต่ 007-s เลย
ทำไม นิกายต่างๆ ถึงแตกออกมา 18 นิกาย หละ ก็เพราะว่า เข้าใจไม่ตรงกันไง
ทุกอย่าง ย่อมมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป นิกายไหน ไม่ใช่ของแท้ก็ต้องเสื่อมไป
แม้แต่ของแท้ ในอินเดียว ศาสนาพุทธยังเสื่อมไปได้ ตามหลัก อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ใช่หรือไม่ ( ผมไม่ได้ปรามาสนะ เดี่ยวโดนอีก )
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ 8)oatty ทุกเรื่องที่เข้ามากระทบเรา ทำให้เรารู้สึกอะไรก็ตาม เราสามารถนำมาฝึกได้หมดนะ เช่นเราโกรธ ก็โกรธหนอ แล้วก็จะเห็นว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
การคุยธรรมะ แล้ว จะบอกว่า เราทุกคนลดละ โลภ โกรธ หลงได้แล้ว เป็นไปไม่ได้
การคุยธรรมะ ทำให้เราจะยิ่งเห็น โลภ โกรธ หลง ชัดเจนขึ้น
การคุยธรรมะ เป็นส่วนหนึ่งของการปฎิบัติธรรม
โดยปกติหากเรา ไม่ได้ปฎิบัติ อิริยาบทต่างๆ จะบังทุกข์ไว้
แต่เมื่อเราปฎิบัติ นั่งอยู่เฉยๆ เรากลับเมื่อยมาก เพราะว่า เราไม่ได้ขยับ การขยับไปมาของเรา นั่น บังทุกข์ไว้ ทำให้เราไม่รู้ว่า เราทุกข์อยู่นะ แต่อิริยาบทบังทุกไว้
การคุยธรรมะ เราก็จะเห็นเลยว่า พวกเรากันเอง ก็ต่างมี กิเลสกันทั้งนั้น ไม่เห็นแปลก เราก็มุ่งหน้าปฎิบัติกันไป นี่ผมก็เพิ่งออกจากการปฎิบัติ
ผมปฎิบัติไป ฟังเจ้าคุณโชดก บรรยายธรรมะไป
โดยกำหนดไปเรื่อยๆ เช่น ยินหนอ
ใน CD วันวิสาขะ ที่วัดมหาธาตุ เจ้าคุณโชดก ก็เน้นให้ทุกคน ฟังไป ปฎิบัติไป ถือว่า ได้บุญมากกว่า ฟังเอาบุญเฉยๆ
บันทึกไม่สำเร็จ