บันทึกการอ่าน : นักลงทุนดันโด

[nuthjira]

บันทึกการอ่าน : นักลงทุนดันโด
(2016/03/10)
nuthjira

นักลงทุนดันโดเป็นหนังสือการลงทุนเล่มแรกๆที่ผมได้อ่าน และเป็นแรงบันดาลใจอย่างมาก เป็นหนังสือที่อ่านง่ายและสนุก
ในโอกาสนี้ขอหยิบยกมาสรุปสั้นๆให้เพื่อนๆได้อ่านกันครับ


หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงตระกูลพาเทล ตระกูลอินเดียที่ทำธุรกิจในอเมริกาโดยใช้แนวคิดดันโด
ดันโด หรือ Dhandho เป็นภาษากุจาราดี แปลว่า "ความพยายามสร้างความมั่งคั่ง"
การลงทุนแบบดันโด คือ การขยายผลตอบแทนให้สูงที่สุดขณะที่ให้ความเสี่ยงต่ำที่สุด พลิกความเชื่อที่ว่า
high risk high return โดยสิ้นเชิง ชาวพาเทลทำธุรกิจโดยอาศัยหลักคิดดันโดโดยตลอด

ประเทศอเมริกามีคนอินเดียนเชื้อสายเอเชียประมาณ สามล้านคน หนึ่งเปอร์เซ็นในสามล้านคนนี้
คือคนของตระกูพาเทล แต่สิ่งที่น่าตกใจคือเกินครึ่งนึงของโมเต็ลทั้งหมดในอเมริกามีคนจากตระกูลพาเทลเป็นเจ้าของ
และยิ่งกว่านั้นคือ 35 ปีก่อนนี้ ยังไม่มีคนจากตระกูลพาเทลอยู่ในอเมริกาเลย
ชาวพาเทลเริ่มเข้ามาในอเมริกาในช่วงปี 70's จากการขับไล่จากประเทศแอฟริกา ประเทศที่เขาเข้าไปอยู่อาศัยหลายชั่วอายุคน
ทำธุรกิจ อย่างแข็งขัน แต่ถูกรัฐบาลนายพลอามินขับไล่ โดยให้เหตุผลว่า แอฟริกา เป็น ของคนแอฟริกันเท่านั้น!!

ปาปา พาเทล
ปาปา พาเทลถูกขับจากยูกันดา อพยพเข้ามาในพร้อมภรiยา และ ลูก3คน
ปาปา พาเทลมีเงินติดตัวสามพันดอลลาร์ ระหว่างนี้เขาได้ทำงานเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเป็นค่าแรงขั้นต่ำ
วันหนึ่งปาปา พาเทลเห็นโมเต็ลขนาด 20 ห้องขายในราคาถูก เขาจึงคิดต่อ ถ้าเขาซื้อธนาคารน่าจะให้กู้ 80-90%
ครอบครัวสามารถอาศัยในโมเต็ลได้ ซึ่งจะทำให้เขาประหยัดค่าเช่า สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจซื้อ
ปาปา พาเทลให้ลูกจ้างออกทั้งหมด ตัวเขา ภรรยา และลูกๆช่วยกันทำงานในโมเต็ล เป็นการควบคุมค่าใช้จ่ายอย่างเข้มงวด
ทำให้ต้นทุนโมเต็ลของเขาต่ำสุด แต่ยังทำกำไรได้พอๆกับคู่แข่ง เหตุนี้ทำให้โมเต็ลเขาสามารถคิดราคาห้องพักได้ถูกจึงมีอัตราเข้าพักที่สูง
ในทางกลับกันถ้าโมเต็ลของเขาไปไม่รอดธนาคารจะยึดได้แต่โมเต็ล เพราะเขาไม่มีทรัพย์สินอย่างอื่นเลย
แต่ถ้าครอบครัวพาเทลยังบริหารไม่ได้ก็คงไม่มีใครทำได้แล้ว ทางเลือกที่ดีที่สุดของธนาคารคือเจรจาและช่วยเขา
การเดิมพันของปาปา พาเทลไม่ใช่ไม่มีความเสี่ยง แต่ความเสี่ยงต่ำมาก ในขณะที่ถ้าทำสำเร็จผลตอบแทนสูงมาก

มณีลาล
มณีลาลอพยพมาในช่วงปี 70 โดยไม่มีสินทรัพย์ติดตัว เธอทำงานในบริษัทที่มีพาเทลเป็นเจ้าของ และยังหางานทำเพิ่ม โดยได้ทำที่ปั๊มน้ำมัน
ทำงานตั้งแต่8โมง ถึง5ทุ่ม การทำงานที่ปั๊มน้ำมันทำให้เธอได้เรียนรู้ธุรกิจปั๊มน้ำมันแบบลึกซึ้ง ปี1998มณีลาลเก็บเงินได้ก้อนนึง ตั้งใจว่าจะซื้อธุรกิจขนาดเล็ก
กับครอบครัว แต่ยังหาไม่ได้ เธอรอจนกระทั่งปี 2001 จากเหตุการณ์ 911 ทำให้ธุรกิจท่องเที่ยวทรุดตัวลงอย่างหนัก มณีลาลจึงตัดสินใจซื้อโมเต็ลแห่งหนึ่ง
และบริหารโมเต็ลเต็มเวลา
มณีลาลใช้แนวคิด Dhando เธอทำงานหนัก เก็บเงินให้ได้มากที่สุด และทุ่มเดิมพันครั้งเดียว ในช่วงที่ราคาโมเต็ลลงหนักๆ
โดยที่เธอรอถึง3ปีอย่างอดทน ในกรณีขอมณีลาล"เดิมพันน้อยอย่าง เดิมพันหนักๆ ไม่เดิมพันบ่อย"

แนวคิดแบบ Dhando
1.มุ่งเน้นไปที่การวื้อธุรกิจ ซึ่งดำเนินงานอยู่แล้ว-มีโมเดลธุรกิจชัดเจน ทำให้สามารถวิเคราะห์ถึงความเสี่ยงได้
2.ซื้อธุรกิจเรียบง่าย ในอุตสาหกรรมที่เปลี่ยนแปลงน้อยมาก-ยกตัวอย่างโมเต็ล ตราบใดที่ผู้คนยังเดินทางและต้องการพักผ่อน ธุรกิจนี้ก็ไม่มีวันตาย
3.ซื้อธุรกิจที่มีปัญหาในอุตสาหกรรมที่กำลังอยู่ในภาวะยากลำบาก-จังหวะซื้อธุรกิจที่ดีที่สุดคือ ซื้อตอนที่อนาคตธุรกิจดูมืดมนและไม่มีคนสนใจ อย่างมณีลาล
4.ซื้อธุรกิจที่มีความได้เปรียบอย่างยั่งยืน
5.เดิมพันหนักๆ เมื่อคุณมีแต้มต่ออย่างชัดเจน
6.มองหาโอกาสทำอาร์บิทราจ-อาร์บิทาร์จ คือ การทำกำไรจากราคาที่แตกต่างกันของสิ่งของแบบเดียวกัน อาจต่างกันที่สถานที่
เช่น ราคาทองคำในลอนดอน 550$ แต่ในนิวยอร์กราคา 560$ หากสมมติว่าไม่มีต้นทุนเพิ่มเติมอะไร นักอาร์บิทาร์จจะซื้อทองที่ลอนดอน และ มาขายที่นิวยอร์ก
ราคาแบบนี้จะเกิดขึ้นประเดี๋ยวเดียว และจะหมดไป
7.ซื้อธุรกิจในราคาต่ำกว่ามูลค่าที่แท้จริงอย่างมาก
8.มองหาธุรกิจที่มีความเสี่ยงต่ำแต่มีความไม่แน่นอนสูง
9.การเลียนแบบดีกว่าการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ-พาเทลรุ่นหลังๆก็ได้เดินตามรอยพาเทลรุ่นแรกๆที่ทำไว้ ในการบริหารธุรกิจโมเต็ล

Dhando เป็นเรื่องของความเรียบง่ายและทรงพลัง ก่อนซื้อหุ้นให้ลองเขียนเหตุผลลงในกระดาษว่าเราจะได้กำไรจากอะไร และมีความเสี่ยงขาดทุนจากอะไร...

...(ปล.เห็นว่าเร็วๆนี้พี่เว็บจะหยิบมาพิมพ์อีกรอบ ขอแนะนำเลยครับ ขอขอบคุณพี่เว็บมา ณ ที่นี้ด้วยครับ) ขอบคุณครับ...

[chatchai]

หนังสือเล่มนี้ กำลังจะออกวางจำหน่ายอีกครั้ง หลังจากหมดจากร้านหนังสือมานานพอสมควร

ใครยังไม่มี ใครยังไม่เคยอ่าน อย่าพลาดนะครับ