นี่ผมควรจะต้องทำยังไงครับเนี่ย .......... เครียดมากครับ

[Capo]

อืม.....ผมจะอธิบายยังไงดีล่ะครับเนี่ย

คงจะไม่ถามหาผู้มีประสบการณ์เคสแบบที่ผมเพิ่งเจอครับ

และคงภาวนา ขออย่าให้ใครเจอด้วยครับ ทั้งทางตรง ทั้งทางอ้อม

คือ

เมื่อเย็นวันนี้ หลังจากผมแต่งตัวลงมาเสร็จเตรียมออกไปวิ่ง

ระหว่างมานั่งใส่รองเท้าที่บันไดชั้นล่าง ผมก็มองเห็นแม่คุยโทรศัพท์อยู่

ท่าทางจริงจัง และเครียดมากครับ ไม่ได้สนใจเซลล์ขายของที่นั่งอยู่ตรงหน้าเลย

พอวางหูไปเซลล์สาวก็เริ่มทำหน้าที่ของตัวเอง หยิบสินค้าล็อตแล้วล็อตเล่าออกมาโชว์

พร้อมบรรยายสรรพคุณ แต่แม่ผมก็พยายามบอกปัดตลอด บอกปัดอย่างที่ผมไม่เคยเห็น เหมือนจะไล่เซลล์คนนั้นให้กลับไปก่อน

พอเธอกลับไป ไม่ทันให้ผมต้องเอ่ยปากถามด้วยความสงสัยที่ค้างอยู่ตั้งแต่เมื่อกี๊

แม่บอกว่า "แฟนยัยน้ำเขาผูกคอตาย" ...................

ผมอึ้งไปหลาย ๆ นาที

จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากี่นาที เพราะสติผมขาดลอยไปไหนต่อไหนแล้ว



น้าน้ำ ผมจำได้ว่าผมเคยแจอแค่ไม่กี่ครั้งครับ

ครั้งแรกก็ตอนที่น้ำแกมาดูบ้านผมที่ตลิ่งชัน เพื่อนจะเช่าอยู่กับครอบครัว

ใช่ครับ แฟนน้าน้ำผูกคอตายในบ้านอีกหลังหนึ่งที่ครบอครัวผมเป็นเจ้าของ


ผมวิ่งไปแบบเหวอ ๆ ใจคิดถึงแต่เรื่องนี้

ทั้งสงสารครอบครัวพี่เขาที่ต้องสูญเสียผู้นำครอบครัวไป

ทั้งสับสนในปัญหาของตัวเองว่าจะจัดการกับบ้านหลังนี้ต่อไปอย่างไร


ส่วนของการช่วยเหลือครอบครัวพี่น้ำ ที่ผมนึกออก ก็เป็นเงินช่วยงาน

กับคืนเงินประกันการเช่าทั้งหมด


ยังเบลอ ๆ อยู่ครับ

เลยอยากมาขอความเห็นพี่ ๆ ครับ ว่า

1. มีอะไรที่ผมควรจะ/พอจะช่วยครอบครัวพี่เขาได้อีกไหมครับ

2. กับบ้านหลังนี้ ผมควรจะต้องจัดการต่อไปอย่างไรดีครับ

ผมมึนตึ้บไปหมดเลยครับ

[Jeng]

ก็ตั้งสติ และใช้เรื่องนี้ เพื่อเป็นประโยชน์กับตัวเอง

ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่อง ธรรมดา ไม่ควรยึดมั่น ถือมั่นอะไร

( พี่ยังทำไม่ได้นะ )

แทนที่จะมองออกไปข้างนอก อย่างเดียว คือเป็นห่วงคนนั้น คนโน้น คนนี้ หรือ ห่วงบ้านหลังนั้น หลังโน้น หลังนี้

สุดท้าย ต้องห่วงตัวเองครับ

ว่า เรายังมีสติ ไม่เพียงพอ ถึงได้ตกใจกับ เรื่องแบบนี้ ทั้งๆที่ก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้

ดีนะ ที่รู้สึกอะไรบางอย่าง

บางคน ไม่รู้สึกอะไรเลย ตายก็ตาย แบบนี้ก็คงไม่ใช่

คือ ให้ มีมรณะสติ

.......................................................

ส่วนเรื่องการ จะทำอะไร ก็คือ

1. ช่วยได้เท่าที่ช่วย ทั้งในด้าน เงิน หรือ เวลา คือช่วยตามอัตภาพนะครับ ไม่ต้องเว่อร์

2. ทำบุญอุทิศ ส่วนกุศลให้ผู้ตาย

เรื่องบ้านไม่ต้องห่วงนะ ก็ไปติดต่อพระมาสวด อีกไม่นาน ก็จะลืมๆกันไปเองแหละ

เรื่องบ้านไหนมีคนตาย ผมว่าทุกบ้านแหละ

โลกมนุษย์เรา ตอนนี้ 6000 ล้านคน ก่อนหน้านี้กี่คน ก็ตายๆอยู่บนโลกนี้แหละ

อย่างไรก็ตาม ช่วงแรกอาจจะมีปัญหาหน่อย

พี่เอง เคยจะไปเช่าตึก เห็นติดประกาศโทรไป ราคาถูกมากๆ ผิดสังเกต ก็เลยโทรไปถามเพื่อนพี่ชาย เพื่อนพี่ชาย บอกว่า ตึกหลังนั้น มีคนผูกคอตาย

พี่ก็อืม แต่ราคาถูกดี ว่าจะไปเช่านะ ปรึกษาพนักงาน โห กลัวกันหมด

555

นี่ถ้าให้เช่าราคาธรรมดา คนคงเช่าไปแล้ว พี่คิดในใจนะ

สุดท้ายผ่านไปไม่กี่เดือนก็มีคนไปเช่า ตกแต่งสวย ไม่มีอะไร

[Jeng]

ส่วนเรื่องเครียดมาก ไม่ต้องเครียดแล้วนะครับ หากยังเครียด ลองกำหนดสติหน่อย ว่าเครียดหนอ เครียดหนอ พอเห็นความเครียดมันหายไป เราก็รู้เลยอ๋อ แม่แต่ตัวเครียด ก็ยัง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มีลักษณะเป็นไตรลักษณ์ เพราะฉะนั้นเวลาเครียด อย่าพยามไม่เครียด

เหมือนคนอยากนอน แล้วพยายามนอนจะนอนไม่หลับ

คนโกรธ พยายามไม่โกรธ จะยิ่งโกรธ

ทางแก้คือ คนนอนไม่หลับ หาหนังสือธรรมะมาอ่านหน่อยก็หลับ

คนโกรธ ก็ให้ฝึกแผ่เมตตาเยอะๆ สุดท้าย จะไม่โกรธ

เราเครียดเพราะอะไร เพราะเราคิดว่า ไม่น่าเลย ไม่น่าเป็นเช่นนั้นเลย คือยังไม่ทันตั้งตัวรับ เวลาก็จะช่วยให้ รับ ว่า อืม ตายไปแล้ว ตายไปแล้วจริงๆ

ส่วนเรื่องอื่นๆอาจจะเป็นเรื่องผสมโรง เช่น แล้วเมียเค๊าจะอยู่อย่างไร แล้วบ้านเรา จะให้เช่าได้อีกหรือ และอื่นๆ

แต่ หากเราใช้สติ แล้ว ค่อยๆ หาทางแก้ไปทีละปัญหา อันไหนแก้ได้ ก็แก้ไป อันไหนแก้ไม่ได้ก็วางไว้ก่อน แล้วค่อยกลับมาแก้

แบบนี้ไม่เครียด

ยิ่งถ้าไม่คิดไปถึงอนาคต ว่าจะเป็นอย่างนั้น อย่างโน้น อย่างนี้ ยิ่งสบาย

ยิ่งถ้าไม่ย้อนอดีต คือ ถ้าไปคิดว่า ถ้าในอดีต เราทำอย่างนั้น อย่างโน้น อย่างนี้ วันนี้จะไม่ใช่อย่างนี้

ไม่ต้องคิดเรื่องอดีต อนาคต เอาปัจจุบันนี่แหละ

ว่า มีอะไรให้ทำ ก็ค่อยๆ ทำอย่างมีสติ เวลาเครียดก็ ดูความเครียด ของตัวเอง เครียดหนอ เครียดหนอ เวลาดู ความเครียด ตัวเองจะหาม่ายเจอนะ

เหอๆ เพราะมันไม่มี มันเครียดไปเอง

คนธรรมดา อยู่ดีๆไปนอนวัด เจอใบไม้ไหวก็กลัวได้นะ แค่ใบไม้ไหว ก็จินตนาการไปสารพัด กลัวแม้กระทั่งใบไม้ คิดดูละกัน ว่าจิตเรา ต้องดูแลกันขนาดไหน

[007-s]

ถ้าทำได้นะคะ ขอให้ช่วยเขาทางด้านฟื้นฟูจิตใจ ให้มากที่สุด มากกว่าเรื่องใดใดก็ตาม

อันดับแรก ถ้าสนิทกัน(หรือไม่สนิทมากนักก็ตาม) ถ้าคุณพอจะมีเวลาเหลือจากธุระส่วนตัวเองแล้ว ก็อยากให้มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนเขา น้าน้ำนั่นน่ะค่ะ

พูดคุยกะเขา รับฟังเขา ไปไหนมาไหน ช่วยเขาดูแลจัดการใดใด หากสามารถทำได้ โดยเราเองไม่ลำบากไรนัก
โทรไปหาเขาบ้าง คุย และรับฟังเรื่องราวต่างๆ ...ค่อยๆสอดแทรก ธรรมมะ ลงไปในบทสนทนา ..ให้เขาค่อยๆยอมรับสัจจะธรรม ของการไม่คงทนของใดใดในชีวิต

ให้เขาค่อยๆยอมรับ ในสิ่งคาดไม่ถึง เหนือคาด เหลือเชื่อใดใด ในโลกนี้ ว่ามันเกิดขึ้นได้ อย่างไม่ทันตั้งหลักได้เสมอ........มันไม่ใช่ความผิดของเขา หรือของใครทั้งปวง...มันเป็นเช่นนั้นเอง....ลองยกตัวอย่างในเรื่องอื่นๆ ในโลกนี้ ที่มันสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ โดยไม่นึกฝันมาก่อนเลย...ก็มีมากมาย

การแสดงให้เขารู้ว่า เขายังมีเราเป็นเพื่อน ทำให้เขาค่อยๆเรียกสติ ดึงตัวเองขึ้นมาจากกองจิตใจที่จมจ่อมอยู่แต่เหตุการณ์สะเทือนใจนั้น

อย่าปล่อยให้ สติ เขาถูกดึงลอยหายไปในการติดยึดอยู่ในผู้ที่จากพราก ดับสิ้นไปแล้ว

สตินั้น สำคัญที่สุด เพราะถ้าไม่มีสติ สัมปชัญญะก็ไม่มีทางเกิด เมื่อปัญญาไม่มีแล้ว ความทุกข์ทั้งมวลก็จะรุมเร้าได้อย่างน่าเป็นห่วงที่สุดค่ะ



ส่วนเรื่องบ้านหลังนั้น ดิฉันไม่มีคำแนะนำใดใด จะทำอย่างไรต่อ นั้นขึ้นอยู่กะความเข้าใจของคุณเช่นกันค่ะ



และที่แน่ๆ นั้น พี่ Capo น่าจะเป็นคนจิตใจงามไม่น้อย สิ่งที่พี่คิดในอันดับแรกๆ คือสงสาร และอยากช่วยเหลือน้าน้ำของพี่

อยากจะบอกว่า พี่ไม่ต้องกังวลเลยนะคะ ว่าพี่จะช่วยเขาน้อยไปหรือไม่
ช่วยเถิด เท่าที่พี่จะเห็นว่าเหมาะสมกับกำลังของตน นั่นก็มากพอแล้ว
น้ำใจแม้เพียงหยดเดียว นั่นก็มากพอเสมอค่ะ

เอาใจช่วยน้าน้ำ ให้ตั้งสติให้ได้โดยเร็ว ฟื้นคืนจิตใจที่เข้มแข็งกลับคืนมา

[Akajon]

มีอะไรพอช่วยได้ ก็ช่วยครับ ให้เค้าพอประคับประคองตัวเองได้ อาจจะกินเวลานานหลายเดือน หรืออาจจะหลายปี อันนี้แล้วแต่สภาพจิตใจของแต่ละคน

หยิบยื่นความช่วยเหลือ ช่วยคนตกทุกข์ได้ยาก เป็นบุญครับ

[por_jai]

เลยอยากมาขอความเห็นพี่ ๆ ครับ ว่า

1. มีอะไรที่ผมควรจะ/พอจะช่วยครอบครัวพี่เขาได้อีกไหมครับ

2. กับบ้านหลังนี้ ผมควรจะต้องจัดการต่อไปอย่างไรดีครับ

ผมมึนตึ้บไปหมดเลยครับ

8) ผมเห็นด้วยทั้งหมดที่พรรคพวกว่ามา
    เสริมนิดนึง
    ที่คุณมึนตึ๊บ นี่เป็นเพราะอะไรครับ
    ส่วนมากเราไปคิดวนครับ
    คิดทั้งอดีต คิดทั้งอนาคต ปนเปกันยุ่งเหยิงไปหมด
    อยู่กับปัจจุบันสิครับ
    ลองคิดๆปัญหาออกมาให้ได้อย่างที่ลิสต์มานี่ก็ไม่เลว
    มองอย่างคนนอกนะครับ ง่ายนิดเดียว
    ข้อแรก...ช่วยได้2อย่าง ด้านจิตใจ ด้านเงินทอง
                ก็คงไม่มีใครรู้ดีกว่าคุณว่าควรช่วยแค่ไหน
    ข้อสอง...บ้านก็ให้เช่าต่อ ไม่ให้เช่าต่อก็ขาย
    เห็นเขาว่ามนุษย์ไม่ค่อยชอบการเปลี่ยนแปลง
    ทั้งๆที่บางครั้งเป็นการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
    พอมีอะไรมากระทบกับชีวิตทีลงตัวอยู่แล้ว
    ก็เลยไม่ค่อยชอบกัน.........
    แต่พวกสู้ชีวิตนี่ก็เห็นมาเยอะนะ

[Capo]

ขอบคุณพี่ ๆ มากครับ      

วันนี้ก็สบายใจขึ้นมากแล้วครับ

[Capo]

ช่วงนี้ดวงมันเป็นยังไงหนอ ......

เมื่อวานแม่ผมลื่นล้มในห้องครัว  ดีครับว่าไม่ได้บาดเจ็บมากนัก เพียงฟกช้ำ

เมื่อเช้าช่างคนนึงในบ้าน ขับมอเตอร์ไซค์ พาลูก ๆ ไปเสยรถที่จอดเสียอยู่ข้างทาง

จะว่าประมาทนี่แน่ ๆ ทั้งสองกรณี

แต่มีคงมีอะไรสักอย่างที่ทำให้มันประดังประเดมากันช่วงนี้

[mprandy]

ผมว่าใช้หลักศาสนาพุทธช่วยน่าจะดีที่สุด...

อนิจจัง - สังขารไม่เที่ยงหนอ

แสดงความเห็นอกเห็นใจ ช่วยเท่าที่ช่วยได้น่าจะพอนะ เรื่องบ้านคงไม่ต้องมองข้ามช็อตไปมากหรอกครับ ทิ้งไว้ซักพักก็ยังได้ พอให้เรื่องมันผ่านไปก่อนเข้าที่เข้าทางแล้วค่อยเปิดประกาศเช่าทีหลัง