มะลิ จ๊ะ

[wingolfer]

มันเริ่มจากการพนันเล็กๆ จนถึงหลุม 18 ที่ มะลิพัตต์เบอร์ดี้ไกลลง ทำให้ได้ทั้งม้า และ เทอร์โบในหลุมเดียวกัน สมชาย จ่ายไปห้าพันพร้อมแสดงความยินดีกับามะลิที่สามารถเอาชนะเขาได้ในหลุมสุดท้าย ระหว่างทางส่งมะลิกลับบ้าน
มะลิก็พูดขึ้นว่า "รู้ไหมคะ มะลิมีความสุขมากที่ได้เล่นกอล์ฟกับพี่สมชาย อยากจะตอบแทนน้ำใจพี่จังเลยค่ะ"
สมชายจอดรถในทันที แทบจะในทันควัน มะลิก็โน้มตัวไปจุมพิศสมชายอย่างดูดดื่ม
หลังจากนั้นเป็นต้นมา สมชายก็แพ้ที่หลุมเทอร์โบเกือบทุกครั้งที่เจอ จนผ่านมาเดือนเต็มๆ และมะลิก็ตอบแทนสมชายด้วยจูบที่ดูดดื่มทุกทีเป็นการตอบแทน
จนวันหนึ่งสมชายก็เอ่ยปากบอกมะลิ ว่า
"มะลิจ๊ะ พี่จองห้องสูท ที่โรงแรมโอเรียลเต็ล กับอาหารซีฟู๊ดเสริฟถึงห้อง พร้อมไวน์ เพนโฟร์ด 389 อีกขวด น้องมะลิจะว่ายังไงจ๊ะ"
มะลิก็ ต่อมน้ำตาแตกพร้อมฟูมฟาย จนสมชายตกใจ
สมชาย "น้องมะลิเป็นอะไรไปหรือจ๊ะ"
มะลิ "มะลิทำไม่ได้ค่ะพี่ สมชาย หมอบอกว่า ระหว่างการผ่าตัดแปลงเพศ ต้องพักฟื้นอย่างน้อย 6 เดือนมันถึงจะใช้งานได้ค่ะ"
สมชายเหยียบเบรค จนรถหมุนไป 180 องศา พร้อมแหกปากลั่นว่า "อะไร น้า........"
มะลิ "พี่สมชาย มีสิทธิ์โกรธมะลิได้ค่ะ มะลิขอรับผิด ว่าผิดไปแล้ว"
สมชาย อารมณ์เดือดจนหน้าแดง ระบายออกตะคอกใส่มะลิทันทีว่า
"แก ไอ้ขี้โกง.... ตลอดทั้งเดือนมานี้ที่ออกรอบด้วยกัน แกเล่นจากแท่นทีแดงตลอดเลย เจ็บใจนัก"

[wingolfer]

ดึกแล้วนี่คือบทสนทนาของ สามีภรรยาคู่หนึ่ง
อ้อ. ถามหน่อยสิ ถ้าฉันเกิดตาย คุณจะแต่งงานใหม่ไหมคะ
ม้ง. ไม่แต่งจ่ะ
อ้อ. ทำไมล่ะ ไม่อยากแต่งใหม่จริงๆเหรอคะ
ม้ง. โอเค โอเค แต่งใหม่ก็แต่งใหม่
ภรรยามองหน้าสามีด้วยความผิดหวัง ก่อนจะเริ่มพูดต่อว่า
อ้อ. จริงเหรอคะเนี่ย
สามีหาวไป คุยไปเพราะกำลังง่วงนอน
ม้ง. ช่าย..จ้า
อ้อ. คุณจะพาเธอเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ไหมคะ
ม้ง. แน่นอนสิจ๊ะ บ้านออกใหญ่แถมเห็นพระจันทร์ทุกคืนด้วย
อ้อ. คุณจะนอนกับหล่อนบนเตียงหลังนี้ไหมคะ
ม้ง. ถ้าไม่นอนบนเตียงจะให้นอนบนพื้นหรือไงจ๊ะ เจ็บหลังแย่เลย
อ้อ. คุณจะยก รถซีรีย์ 7 ของฉันให้หล่อนหรือเปล่าคะ
ม้ง. คงจะอย่างนั้นสิจ๊ะ ซื้อใหม่เสียดายเงิน
อ้อ. คุณจะยกเครื่องเพชรของฉันให้เธอหรือเปล่า
ม้ง. ไม่หรอก ผมคิดว่าเธอคงมีของเธออยู่แล้ว
อ้อ. คุณจะพาเธอไปออกรอบที่ด้วยไหมคะ
ม้ง. แน่นอนสิจ๊ะ ก็มันออกจะสนุก
อ้อ. แล้วคุณจะให้หล่อนใช้ ชุดกอล์ฟของฉันหรือเปล่าคะ
ม้ง. ไม่ได้หรอกจ่ะ เธอถนัดซ้าย
อ้อ.. เงียบ...เงียบ
ม้งคิด. ซวยล่ะสิ ตู

[wingolfer]

สมชาย ทำงานอยู่แผนกบุคคล ที่บริษัทผลิตอาหารแห่งหนึ่งแถวๆหนองจอก วันหนึ่งกลับจากที่ทำงาน ด้วยหน้าตาไม่สบายใจ มะลิ ผู้เป็นภรรยา ถามสามีด้วยความเป็นห่วงว่า
มะลิ. เป็นอะไรไปหรือคะคุณพี่ ทำไมหน้าตาไม่สบายแบบนั้น
สมชาย. พี่มีเรื่องจะสารภาพ จ่ะ
มะลิ. เป็นเรื่องอะไรหรือคะ
สมชาย. พี่คงเป็นโรคจิตแน่ๆเลย เพราะทุกครั้งที่มองไปที่เครื่องหั่นไส้กรอก พี่มีความรู้สึกว่าอยากจะใช้มันจ่ะ
มะลิ. โอ้โน่... คุณพี่ต้องไปปรึกษาจิตแพทย์แล้ว น้องจะโทรนัดให้
หลายวันต่อมา เมื่อสมชายมาถึงบ้านด้วยหน้าตาที่แสดงความเจ็บปวด มะลิก็รู้ทันทีว่า มีสิ่งผิดปกติอย่างรุนแรงเกิดขึ้นกับสามีของเธอแล้ว
มะลิ. เป็นอะไรไปคะคุณพี่
สมชาย. น้องจำได้ไหมเมื่อหลายวันก่อน พี่บอกว่า พี่อยากใช้บริการเครื่องหั่นไส้กรอกที่โรงงานน่ะ
มะลิ. จำได้ค่ะ แต่คุณพี่คงไม่...
สมชาย. ใช่จ่ะ พี่ได้ใช้บริการมันแล้ว
มะลิ. โอ้โน่....แล้วคุณพี่เป็นอย่างไรบ้างคะ
สมชาย. พี่ถูกไล่ออกจ่ะ
มะลิ. โอ้โน่..แล้วกับเครื่องหั่นไส้กรอกล่ะคะคุณพี่
สมชาย. หล่อนก็ถูกไล่ออกเหมือนกันจ่ะ

[cuboty]

ไม่ทันมุขค่ะ  แต่ก็เอาใจช่วยนะคะ