ปรึกษาด้วยครับ ไม่อยากทำงานประจำ แต่อยากเป็นเหมือนพี่ฉัตรชัย

[amsittichai]

คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือหุ้น บทวิเคราะห์ต่า
งที่เกี่ยวกับหุ้น และลงทุนกับมันแบบเน้นคุณค่า รู้สึกว่ามีความสุขกับมันมั่กๆ หรือเป็นเพราะได้กำไรจากหุ้นขึ้นไม่รู้ และรู้สึกว่าสนใจเรื่องการเงินมาก ตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 3-4 แสนได้ อยากเป็นเหมือนพี่ฉัตรชัยหรือพี่โอฬาร ที่ลาออกจากงานมา และก้อสนใจจริงๆจังๆเกี่ยวกับหุ้น แต่เราไม่เก่งเหมือนพี่เขาซิ ทำงัยดีใครคิดเหมือนผมบ้าง ปรึกษาหน่อยครับ กลัวลาออกมาคนอื่นเขาจะมองว่าไม่มีงานทำ ตอนนี้เพิ่ง 25 พี่ๆเพื่อนๆคิดยังงัยครับ ใครมีประสบการณ์ยังงัยแนะนำให้ด้วยครับ  

[ลูกอิสาน]

หากต้องการเป็นนักลงทุนอย่างเดียว ต้องดูในประเด็นเหล่านี้ครับ

1.เงินทุนลงทุนเพียงพอหรือไม่ เพราะเราต้องอาศัยเงินก้อนนี้ ในการสร้างรายได้ และใช้จ่าย ปกติจะต้องมีเงินทุนมากกว่า 200 เท่าของค่าใช้จ่ายรายเดือนครับ

2.ความรู้ เพียงพอที่จะ พอตัวให้รอดหรือไม่

3.ชีวิตความเป็นอยู่ ย่อมต่างจากคนทำงานทั่วไป ทั้งความโดดเดี่ยว การยอมรับจากสังคม ต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เราจะทนได้หรือเปล่า

[Blueblood]

3.ชีวิตความเป็นอยู่ ย่อมต่างจากคนทำงานทั่วไป ทั้งความโดดเดี่ยว การยอมรับจากสังคม ต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า เราจะทนได้หรือเปล่า

เรื่องความโดดเดี่ยวนี่เป็นปัญหาใหญ่เลยครับ แต่ถ้ามีกิจกรรมทำพอสมควรในเวลาที่คนอื่นเค้าทำงานกันก็โอเคเลยนะครับ

[Jeng]

แก้ที่ปัญหาเลย

ไม่ชอบ ก็หางานที่ชอบทำ

ส่วนการลงทุน ลองคิดดูว่าถ้าลงแล้วขาดทุนยังชอบอยู่หรือเปล่า

ชอบการลงทุนเป็นชีวิตจิตใจ หรือ ชอบกำไร เอาให้แน่

ที่แน่ๆในระยะยาว คนที่ชอบลงทุน แล้วค้นหาตัวเองเจอ ว่าจะลงทุนแบบไหน ตลาดหุ้นก็เป็นทางเลือกหนึ่ง ที่ดีพอสมควร

[ต.หยวนเปียว]

เรื่องความโดดเดี่ยวนี่เป็นปัญหาใหญ่เลยครับ แต่ถ้ามีกิจกรรมทำพอสมควรในเวลาที่คนอื่นเค้าทำงานกันก็โอเคเลยนะครับ

โดนข้อนี้เช่นกันครับ  :lol:

[jaychou]

รวยแล้วไม่ต้องกลัวว่างครับ

เว็บ ThaiVI ที่จริงยังต้องการ อาสาสมัครหลายตำแหน่ง
ทั้งนักเขียน วิทยากร นักทำเว็บ นักทำตลาด......ฯลฯ

[สุมาอี้]

อยู่แบบไม่ฟุ่มเฟื่อยไม่อัตคัดก็ต้องมีเงินใช้จ่ายเดือนละสัก 15000 บาท หรือ 180000 บาทต่อปี

พอร์ตการลงทุนในหุ้นที่ให้ผลตอบแทนปีละ 5% ไม่น่าจะเหลือบ่ากว่าแรงที่จะทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาวๆ

ดังนั้นพอร์ตของคุณต้องมีมูลค่าประมาณ 180000/.05 = 3.6 ล้านบาท ก่อนจึงจะสามารถคิดเรื่องออกมาเล่นหุ้นอย่างเดียวได้

ถ้าในอนาคตมีครอบครัว ก็ต้องเอาจำนวนสมาชิกในครอบครัวคูณด้วย 3.6 ล้านบาท เช่น พ่อแม่ลูก 1 รวม 3 ชีวิต ก็ต้อง 10.8 ล้านบาท

จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่เงินที่เยอะ คือถ้าอดทนจริงๆ ก็สามารถมีได้ครับ

[greenstock]

หากต้องการเป็นนักลงทุนอย่างเดียว ต้องดูในประเด็นเหล่านี้ครับ

1.เงินทุนลงทุนเพียงพอหรือไม่ เพราะเราต้องอาศัยเงินก้อนนี้ ในการสร้างรายได้ และใช้จ่าย ปกติจะต้องมีเงินทุนมากกว่า 200 เท่าของค่าใช้จ่ายรายเดือนครับ

2.ความรู้ เพียงพอที่จะ พอตัวให้รอดหรือไม่

อยากเป็นเหมือนกัน แต่ไม่มีสองข้อนี้ครับ  :P
ข้อ 3 ผมไม่ห่วง (มีกินมีใช้ก็บุญแล้ว 55) อีกอย่างผมอยากทำงานบางอย่างที่ชอบมาก ๆ แต่รายได้ของงานนี้มันน้อย  ไม่แน่ใจว่าทำแล้วจะพอกินหรือเปล่า เลยเป็นนักลงทุนไปด้วยให้มีรายได้สมดุลกับรายจ่าย ถึงตอนนั้นก็มีสังคมในวงการอยู่ดีครับ

ตอนนี้ผมกำลังทำงานที่ไม่ค่อยชอบอยู่ แต่มีรายได้พออยู่ได้ พร้อม ๆ  กับศึกษาเรื่องการลงทุนไปด้วย
ตอนนี้ผมจะอดทนทำงานนี้ไปก่อนเพราะจำเป็นต้องมีการเงินที่มั่นคง จนกว่าผมจะมีข้อ 1 และข้อ 2 เมื่อไหร่ (ซึ่งสำหรับผมข้อ 1 นั้นต้องมาจากกำไรจากการลงทุนเท่านั้น) ผมเลิกทำแน่ครับ  :D

[eak]

ข้อ 3 หากไม่ทำงานประจำแล้ว
ผมจะเป็นนักท่องเที่ยว หารถสักคัน notebook สักเครื่อง
ไปให้ทั่วทั้งประเทศ เลียนแบบซิ่งรอบโลกกันเซียนหุ้น
(แต่ขอเป็นในประเทศก่อน ยังไงก็ช่วยชาติไว้ก่อน)  :D  :D  :D  :lol:

[Stock Broker]

คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา

หันมาลงทุนยิ่งต้องอัพเดทตลอดเวลาใหญ่เลยครับ

[MO101]

ชะตากรรมเดียวกันเลย

[Boring Stock Lover]

[quote="amsittichai"]คือทำงานแล้วรู้สึกว่าเบื่อทำแล้วไม่มีความสุข พอดีทำด้านไอที รู้สึกว่าต้องอัพเดทตลอดเวลา แต่ทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือหุ้น บทวิเคราะห์ต่า
งที่เกี่ยวกับหุ้น และลงทุนกับมันแบบเน้นคุณค่า รู้สึกว่ามีความสุขกับมันมั่กๆ หรือเป็นเพราะได้กำไรจากหุ้นขึ้นไม่รู้ และรู้สึกว่าสนใจเรื่องการเงินมาก ตอนนี้มีเงินเก็บประมาณ 3-4 แสนได้ อยากเป็นเหมือนพี่ฉัตรชัยหรือพี่โอฬาร ที่ลาออกจากงานมา และก้อสนใจจริงๆจังๆเกี่ยวกับหุ้น แต่เราไม่เก่งเหมือนพี่เขาซิ ทำงัยดีใครคิดเหมือนผมบ้าง ปรึกษาหน่อยครับ กลัวลาออกมาคนอื่นเขาจะมองว่าไม่มีงานทำ ตอนนี้เพิ่ง 25 พี่ๆเพื่อนๆคิดยังงัยครับ ใครมีประสบการณ์ยังงัยแนะนำให้ด้วยครับ

[MarginofSafety]

เข้าใจคุณ amsittichai ครับ เพราะเคยตกอยู่ในสถานะเดียวกันมาก่อน แต่ก่อนผมทำงานทางด้าน IT และต้องเขียนโปรแกรมและพัฒนาระบบ ทำงานด้านนี้มาได้ประมาณ 4-5 ปี และก็พบว่าตัวเราไม่สามารถอยู่นิ่งในการ update ได้เลย โดยเฉพาะ หากทำงานใน field ที่เกี่ยวกับ programming หรือ system development ต้องมีการเรียนรู้ภาษาคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ หรือติดตามเทคโนโลยีอย่างใกล้ชิด ตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นแล้วความรู้ที่เรามีก็ Obsolete คือไม่มีประโยชน์ เช่นเราศึกษาแทบเป็นแทบตายในการเรียนรู้ DOS แต่แล้วถึงวันนึงความรู้เหล่านั้นก็นำมาใช้ประโยชน์ได้น้อยมาก หรือเราเป็น VB Programmer แต่แล้ว Microsoft ออก .Net และแนวคิดด้าน Object Oriented Programming ก็เข้ามาเป็น Concept หลักในการเขียนโปรแกรม เราก็ต้องติดตาม เหมือนต้องมาเรียนรู้กันใหม่อีกค่อนข้างมาก พอถึงจุดที่เริ่มอิ่มตัว ประกอบกับงานที่ทำก็ต้องอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตลอดเวลา ก็รู้สึกเครียด มีปัญหาเรื่องสุขภาพ เบื่องาน และไม่มีความสุขเช่นเดียวกัน
  สถานการณ์ของผมตอนนั้นเหมือนกับคุณ amsittichai  เปี๊ยบเลย รู้สึกว่าการลงทุนหรือการศึกษาหาความรู้เรื่องการเงินทำให้เรามีความสุข และเป็นสิ่งที่เราชอบ และก็เริ่มต้นเป็นนักลงทุนก็ตอนอายุประมาณเท่าคุณนั่นแหละ เริ่มจากเงินไม่มาก และก็พบว่าเราพบอะไรที่คิดว่าตัวเองสนใจมากกว่าและคิดว่าเราคงมีความสุขที่จะทำมากกว่า
  การตัดสินใจในการแก้ปัญหาของผมก็คือการเรียนต่อครับ โดยคิดว่าหากเราชอบด้านนี้จริงๆแล้ว ยังไม่มีเงินถุงเงินถัง พอที่จะมาเป็นนักลงทุนเต็มตัว ทำไมเราไม่หาวิธีเข้ามาทำงานทางด้านการเงิน เป็นการได้ทำสิ่งที่เราชอบด้วย มีงานประจำ ในขณะเดียวกันเราก็สามารถเอาความรู้ด้านนี้มาบริหาร Portfolio ของเราได้ การเข้ามาเรียน MBA Finance โดยมีจุดมุ่งหมายในการทำงาน อาจจะเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ หรือ ทำงานด้านการบริหารจัดการกองทุน ก็คงเป็นคำตอบที่น่าจะลงตัวสำหรับผม (ผมยังไม่ทราบเหมือนกันว่าด้านไหนน่าสนใจมากกว่ากัน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้มาก่อนเลย ถ้าพี่ๆท่านใดจะกรุณาแชร์ก็จะเป็นประโยชน์มาก)
  เมื่อไหร่ที่เราอยู่ในจุดที่พร้อมที่จะออกมาเป็นนักลงทุนเต็มตัวเราก็สามารถทำได้ หรือหากเรายังรักที่จะทำงานประจำด้านนี้ต่อ เพราะเรามีความสุขกับงานก็เป็นเรื่องที่เราเลือกได้ครับ ค้นหาตัวเองให้พบและทำสิ่งที่ตัวเองรักครับ  :P

[chatchai]

[quote="HVI"]การตัดสินใจในการแก้ปัญหาของผมก็คือการเรียนต่อครับ โดยคิดว่าหากเราชอบด้านนี้จริงๆแล้ว ยังไม่มีเงินถุงเงินถัง พอที่จะมาเป็นนักลงทุนเต็มตัว ทำไมเราไม่หาวิธีเข้ามาทำงานทางด้านการเงิน เป็นการได้ทำสิ่งที่เราชอบด้วย มีงานประจำ ในขณะเดียวกันเราก็สามารถเอาความรู้ด้านนี้มาบริหาร Portfolio ของเราได้ การเข้ามาเรียน MBA Finance โดยมีจุดมุ่งหมายในการทำงาน อาจจะเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ หรือ ทำงานด้านการบริหารจัดการกองทุน ก็คงเป็นคำตอบที่น่าจะลงตัวสำหรับผม (ผมยังไม่ทราบเหมือนกันว่าด้านไหนน่าสนใจมากกว่ากัน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานด้านนี้มาก่อนเลย ถ้าพี่ๆท่านใดจะกรุณาแชร์ก็จะเป็นประโยชน์มาก)

[คนเรือ VI]

ตั้งใจจะเกษียณตอนอายุ 45 ครับ ตอนนี้ 25 ครับ มีเวลาอีก 20 ปีที่จะสะสมความมั่งคั่งตามที่คุณสุมาอี้แนะนำครับ

ผมว่าถ้าเบื่อหางานที่เหมาะกับตัวเอง ที่คิดว่าท้าทายตัวเองดีกว่าครับ อายุพอๆกันกับผม (น้อยพอกัน) ยังมีเวลามากเกินไปที่จะอยู่คนเดียวครับ คนโสดอยู่คนเดียวใช้ตังค์เยอะมากแน่ๆครับ

[ลุงขวด]

เจ้าของกระทู้บอกมีเงิน 3-4 แสน จะเปลี่ยนงานมาลงทุนในหุ้นไม่เพียงพอแน่นอน     เห็นด้วยกับคุณสุมาอี้   ที่แจ้งรายละเอียดไว้ดีมาก..... ถ้าพร้อมแล้ว (มีเงินเหลือตามเกณฑ์ที่คุณสุมาอี้บอก) ก็ค่อยมาตัดสินใจอีกทีหนึ่ง

ผมมาลงทุนในตลาดก็ราวอายุสัก 44 ปีแล้ว  ก่อนหน้านั้น ก็ ทำงานเป็นลูกจ้างเขาหลังจากจบการศึกษาเป็นลูกจ้างอยู่ 6 ปี........เบื่อในงานที่ทำรวมทั้งมีปัญหาส่วนตัว ก็ ลาออก  มาเริ่มหาทางเริ่มกิจการตนเอง ผิดบ้างถูกบ้าง   ด้วยมีคุณพ่อชี้ทาง ก็ เดินไปได้ถูกทางในธุรกิจที่ทำอยู่ในปัจจุบัน     ทุกอย่างมีวัฎจักร  ธุรกิจที่ทำก็มีวัฎจักรเหมือนกัน มีขึ้นมีลง  จนตอนนี้ มันชักลงแล้ว เพราะ เราไม่ได้สนใจเท่าไหร่  งานที่ทำอยู่ก็เป็นงานรอง  มาทำงานหลักในด้านลงทุนเสียแล้ว  ก็พอและชอบในการลงทุนได้มีความรู้กว้างขึ้นในธุรกิจต่าง ๆ ที่อยู่ในตลาด   ทุกสิ่งทุกอย่างจะประสบความสำเร็จได้ก็ด้วยความสนใจที่เราให้กับมันมากแค่ไหน..... ผมเห็นนักลงทุนหลายท่านระดับอายุ แถว 40 ต้น ๆ นี่ เก่งกันหลาย.....ไม่เหมือนกับผมตอนลงทุนใหม่ ๆ ไม่รู้อะไรเลย......ตอนนี้พอรู้บ้างแต่ก็ยังต้องมีอะไรให้ศึกษาอีกมากเลย   ตลาดเปิดช่องให้หาความรู้ เพิ่มอีกหลายทาง  ที่นี่ ก็เป็นแหล่งความรู้ได้ด้วย รวมทั้งที่สมาคมส่งเสริมนักลงทุน  settrade  tsi   เสียแต่อายุมากขึ้น เลยไม่ค่อยได้จำในสิ่งที่เขาสอนให้เท่าไหร่  แต่หลักใหญ่ ๆ ก็พอเข้าใจได้บ้างแล้ว :lol:

[ปรัชญา]

อายุยังน้อยเพียง25  มีโอกาสอีกมามายเลย

การลงทุน   อาจจะได้สำเร็จและไม่สำเร็จยังไม่แน่นอน

ผมว่าน่าจะทำงานไปด้วยและลงทุนไปด้วย

จะลงทุนอย่างเดียวไม่ทำงานประจำ  อาจคิดผิดก็ได้

เงินเพียงแค่นั้น  กินอยู่ใช้จ่ายปีเดียวก็หมด



ควรมีบ้านมีรถมีเงินฝากบางส่วน

และมีเงินสำหรับลงทุนอีกส่วนหนึ่ง

อย่างไงก็ขอให้โชคดีครับ

(คนเราโอกาสและโชคดีไม่เท่ากันทุกคน)

[VIB007]

แนะนำหางานที่ชอบทำ
ลงทุนไปด้วย
เก็บเงิน 50% ของเงินเดือนนำไปลงทุน
ผ่านไป 5 ปีจะเห็นความแตกต่าง

ถึงเวลานั้นมาตัดสินใจอีกทีได้

เงินที่มีตอนนี้ ไม่พอลงทุนเต็มเวลาครับ
ยกเว้นไปเกร็งกำไร

[กล้วยทอด]

มาฟังคำแนะนำ และตามดูความฝันด้วยค่ะ

สงสัยอยู่เสมอๆ ว่าการลงทุนใน ตลาดหุ้นเพียงอย่างเดียว

มันสนุก น่าท้าทายขนาดนั้นจริงๆ หรือคะ

ความคิดแบบนี้เกิดขึ้นมากับตัวเองบ้างเหมือนกัน

แต่มันมักหายต๋อม...ไปตอนขาลงสิคะ

สงสัยว่า... นอกจาก 3 ข้อคุณลูกอิสาน

ต้องเพิ่มมุ่งมั่นศรัทธา กับใจหนักแน่นด้วย..

[sunrise]

มาแชร์ประสบการณ์ ครับ

ตอนนี้ก็เบื่องานมากเหมือนกัน
เพราะว่าเหนื่อยมาก แม้ว่าเงินเดือนดูว่าเยอะ แต่ว่าดูแล้วไม่คุ้มกับชีวิตที่เสียไป
ตอนนี้เลยกำลังจะหันมาทำงานในสิ่งที่ตัวเองชอบครับ
โดยการที่จะเรียนโท แล้วก็คง หันมาทำงานในส่วนของการเงินหลังจากเรียนโทจบ

โดยที่จะเสียสละเงินเดือนที่ได้รับ, โอกาสที่จะเป็นเมเนเจอร์ของบริษัทข้ามชาติ
โดยที่ยังไม่รุ้เลยว่า จะไปทำงานรับเงินเดือนเท่าไหร่ในอนาคต
รวมถึงยอมทิ้งประสบการณ์ 6 ปีในสายงานด้วยครับ
ทั้งหมดนี่ผมมองว่า

ถ้าเจอสิ่งที่ชอบแล้ว ไปทำงานให้เต็มตัว
เพราะว่ามีคนไม่เยอะมากนักหรอก ที่พบสิ่งที่ตัวเองชอบตอน 25

ส่วนกว่าที่จะเป็นอย่างพี่ฉัตรชัยได้ คงต้องสะสมความรู้อีกนานนนนเลยครับ
แต่ถ้าเราขวนขวายหาความรุ้ตั้งแต่ 25 จน 45 ผมเชื่อว่าเราก็น่าจะหาความรู้ได้พอเพียงที่จะทำให้มีตอบแทนระดับ 10% ต่อปีครับ

ถ้าเราเก็บเงิน20% ของรายได้ทุกๆเดือน บวกกับผมตอบแทนระดับ 10% ทบต้นต่อปี เป็นเวลา 20 ปี
เราน่าจะเป็นนักลงทุนอิสระได้ครับ

[ขงเบ้ง]

ตอนแรกผมก็คิดอย่างนี้ แต่พอได้อ่านหนังสือท่านพุทธทาสแล้ว ก็เป็นตามสโลแกนครับ เป็นแค่การเริ่มต้นครับ  ธรรมมะ คือ หน้าที่ครับ  :idea:

[Supra]

 :roll:

    อายุยังน้อย 25 ควรเก็บเงิน เรียนต่อ  ด้านที่สนใจ  และพร้อม เรียนรู้โดยการลงมือทำจริงบ้าง  หนทางยังอีกไกลครับ  กว่าพี่ๆ ทั้งหลายจะประสบผลสำเร็จ ก้อต้องผ่านหนาวๆๆร้อนๆๆมาเยอะ  เลียนแบบแม้เป็นวิธีการที่ดีแต่ต้องสามารถสร้างสไตล์ที่เหมาะกับตัวเองได้  ผมก้อยังหาเงินเรียนต่ออยู่เลย....

[Ent']

มาแชร์ประสบการณ์ด้วยคน ตอนนี้ผมอายุ 23 เข้า 24  ทำงานที่หลายๆคนอยากจะเป็น (แต่ยังอยู่ในช่วงเทรน) ก็เทรนมาประมาณ 8 เดือนแล้ว อีก 4 เดือนก็จบแต่ก็รู้สึกเบื่อครับ  คิดว่าถ้าทำงานอย่างนี้ไปจนเกษียณคงไม่ไหวแน่เลย เพราะมันเป็น routine มากๆ  ก็หาทางออกด้วยการไปเรียน MBA เหมือนกัน ต้องพยายามเพิ่มทางเลือกให้ชีวิตไว้  เพราะงานที่ผมทำมันเป็นงานเฉพาะทางด้วย Skill ที่ได้มา ถ้าออกจากบริษัทเดิมก็หาที่ใหม่ยาก  แถมโดนสัญญาผูกมัด 10 ปี อีกต่างหาก     ผมว่าหลายๆคนโชคดีกว่าผมนะ เบื่องานก็ลองเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ก็ได้ แต่ผมเปลี่ยนยาก เพราะมีสัญญาผูกมัดอีก

[ขงเบ้ง]

ระวัง MBA ล้นตลาดเน้อ :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl: :lovl:
แซวเล่นนะครับ อิ อิ อย่าโกรธกันนะครับ

[สุมาอี้]

ถ้าปัจจุบันอายุ 25 ปี ต้องการ early ตอน 45 ปี ก็คือทำงานประจำแค่ 20 ปี

สมมติว่าได้ขึ้นเงินเดือนเฉลี่ยปีละ 5% เริ่มต้นออมเงินเดือนละ x บาท และออมเพิ่มขึ้นปีละ 5% ตามฐานเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นด้วย โดยออมเงินไว้ในตลาดหุ้นให้ผลตอบแทนเฉลี่ยตลอด 20 ปีที่ 5% ต่อปี

ถ้าต้องการให้พอร์ตตอนอายุ 45 ปี มีมูลค่า 3.6 ล้านบาท เพื่อให้สามารถลาออกจากงานได้ ผมคำนวนดูแล้วพบว่า

x จะมีค่าเท่ากับ 6000 บาทต่อเดือน เท่านั้นนะครับ

แต่ถ้าครอบครัวมี 3 ชีวิต ก็ต้องออม 18000 บาทต่อเดือนโดยประมาณ  

ลองออมดูสิครับ ทำให้สำเร็จ ที่จริงแล้วมีโอกาสที่จะ early ได้ก่อน 45 ด้วย เพราะผลตอบแทนเฉลี่ยตลาดหุ้นในระยะยาวๆ ที่ผ่านมาสูงกว่า 5% มาก อันนี้การคำนวนแบบ conservative ครับ

[PP]

................................................
ถ้าเจอสิ่งที่ชอบแล้ว ไปทำงานให้เต็มตัว
เพราะว่ามีคนไม่เยอะมากนักหรอก ที่พบสิ่งที่ตัวเองชอบตอน 25

........................................................

ท่านวอร์เร็น บัฟเฟตต์ กล่าวเสมอว่า คนที่ทนทำงานที่ตัวไม่ชอบ แต่ไม่พยายามเสาะแสวงหางานที่ตนชอบจริงๆทำ เปรียบเหมือนกับ คนข่มใจตัวเองในเรื่องเซ็กซ์เพื่อคอยเอาไปว่ากันตอนอายุแก่ตัว (Isn't that a little like saving up sex for your old age?)  :lol:  :lol:  :lol:
ถึงตอนนั้นใจอาจสู้แต่กายหรือสังขารมักไม่เอื้ออำนวยเสียแล้ว  :nm:

ท่านจึงแนะให้ลุยในงานที่เรารักเราชอบจริงๆไปเลย  แต่ต้องเป็นงานที่เราชอบและรักจริงๆนะ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องการลงทุนหรอก

อาการของคนที่ชอบและรักงานอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นชีวิตจิตใจ สังเกตได้ง่าย  คือ มันเปรียบเหมือนเปิดสวิทซ์ในตัวเอง  นั่นคือ จะมีความกระตือรือล้น อยู่เสมอๆ แม้จะพบอุปสรรค์หรือความผิดหวัง  พอรู้สึกตัวตื่นตอนเช้าก็กระตือรือล้นนึกถึงงานที่ชอบแบบไม่เบื่อหน่ายเลย

สำหรับในเรื่องการลงทุน ลองไปติดตามแนวคิดของคนที่บ้าเรื่องการศึกษาค้นคว้าเรื่องการลงทุนตั้งแต่อายุน้อยๆตามเว็บต่อไปนี้ จะได้แนวคิดว่าเราจะบ้าอย่างเขาได้หรือเปล่า  แล้วค่อยมาคิดตัดสินใจว่าเราจะออกงานมาทำอย่างนี้ได้ไหม  :?:

http://www.shaidardashti.com/

http://superinvestors.blogspot.com/atom.xml

[chatchai]

สงสัยอยู่เสมอๆ ว่าการลงทุนใน ตลาดหุ้นเพียงอย่างเดียว

มันสนุก น่าท้าทายขนาดนั้นจริงๆ หรือคะ

ผมว่าไม่สนุกและตื่นเต้นอะไรเลยในการลงทุนครับ

[moo]

ไม่ชอบงานประจำกินเงินเดือน
ลองมาเป็นเถ้าแก่เองบ้างก็ดีนะครับ

[คนเรือ VI]

สละงานประจำเงินเดือนดี งานสบาย (คุณ sunrise จะเปลี่ยนค่ายก็ได้นะครับ) มาเป็นเถ้าแก่ครับ ความเครียดถาโถม สุดยอด เหนื่อย แต่ก็มีกำลังใจครับ และช่วยให้ความฝันเกษียณอายุ45เป็นจริงได้ครับ

x จะมีค่าเท่ากับ 6000 บาทต่อเดือน เท่านั้นนะครับ

แต่ถ้าครอบครัวมี 3 ชีวิต ก็ต้องออม 18000 บาทต่อเดือนโดยประมาณ  

ขอบคุณที่แนะนำครับคุณสุมาอี้

[Mon money]

หาเวลาลางานมานั่งคุยกับผมแถวตลาดสนามหลวงสองก็ได้ ผมขาประจำที่นั่น ประเภทว่างงาน

ผมแนะนำให้ลงทุนค้าขายครับ ผมก็ทำอยู่ มีสินค้าหลายอย่างที่น่าทำและมีกำไรน่าพอใจกว่าทำงานประจำมาก ไม่เชื่อลองดู

อายุน้อยๆอย่างนี้แหละดี ลองได้เลย พลาดยังมีเวลาแก้อีกมาก