งาน(ไม่)ทำเงิน/ดร. นิเวศน์ เหมวชิรวรากร

[drsp]

คนโชคดีคือคนที่ได้ทํางานที่ตัวเองรัก หรือ งานที่ได้เงินมาก
คนโชคดีที่สุดคือคนที่ได้ทํางานที่ตัวเองรัก และ ได้เงินมาก

ถ้าเงินเป็นตัววัดความสุขทั้งหมด
งานของมหาตมะคานทีและแม่ชีเทเรซ่า คงเป็นงานที่ทุกข์ที่สุดในโลก เพราะทําโดยไม่เอาเงินเลย
แต่ผมไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น

เพราะเงินไม่ใช่ความหมายของความสุขและความสําเร็จทั้งหมด
จุดหมายในชีวิตของบางคนคือ ความรํ่ารวย
แต่จุดหมายของบางคนคือทําสิ่งที่รักจะทํา สิ่งที่มีคุณค่าและความหมายต่อชีวิตเขา
ซึ่งอาจจะไม่ได้เงินมาก เช่น ครู หมอ ศิลปิน แม้กระทั่งพระ
ใครจะบอกได้ว่าชีวิตใครคุ้มค่าหรือมีความสุขมากกว่ากัน

แต่ที่หน้าเศร้าจริงๆคือ หลายๆคนใช้ชีวิตมาจนถึงบั้นปลาย
โดยไม่มีจุดประสงค์หรือเป้าหมายอะไรในชีวิตเลย
ขอเพียงแค่อยู่ไปวันๆจนหมดลมหายใจสุดท้าย

[picatos]

ตั้งแต่อ่านบทความของ ดร. นิเวศน์ มา... ผมชอบบทความนี้มากที่สุด

ผมชอบตรงที่บทความนี้กระตุ้นให้เราได้คิดเกี่ยวกับการเลือกงาน การเลือกการใช้ชีวิต และทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของเพื่อนๆ และความคิดเห็นของหลายๆ คนที่มาแลกเปลี่ยนนี้ก็ได้ทำให้เรามีมิติมุมมองต่อการเลือกการใช้ชีวิตที่กว้างยิ่งขึ้น ทำให้เราตั้งคำถามกับตัวเราเองว่า... ขณะนี้ เรากำลังทำอะไรอยู่? เรากำลังทำสิ่งนี้ไปเพื่ออะไร? สิ่งที่เราจะได้มาคุ้มค่ากับสิ่งที่เราลงแรงไปหรือไม่? เรากำลังอยู่บนลู่ทางที่เราอยากที่จะอยู่รึเปล่า? ทางที่เราไปเป็นทางที่เราอยากจะไปรึเปล่า? ซึ่งบางทีแล้ว... บทความนี้และความคิดเห็นของเพื่อนๆ อาจจะเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนก็ได้

สำหรับผมแล้ว... ผมเลือกทำงานที่ลงแรงน้อยที่สุด เป็นทุกข์น้อยที่สุด แต่ทำเงินให้ได้มากที่สุด เพื่อที่ว่าผมจะได้มีเวลาที่เหลือไปทำงานอื่นๆ ที่ผมรัก งานที่จะเต็มเติม และหล่อเลี้ยงหัวใจของผมเอง ซึ่งงานเหล่านั้นเป็นงานที่ไม่ได้ทำเงิน แต่อาจเป็นงานที่ทำให้เสียเงินด้วยซ้ำ

สำหรับเพื่อนๆ ที่ได้ทำงานที่รัก เต็มเติม หล่อเลี้ยงหัวใจ รวมไปถึงทำรายได้ที่เพียงพอต่อการจุนเจือชีวิตตัวเอง และครอบครัว ถึงแม้ว่าจะทำเงินได้ไม่มากเมื่อเทียบกับคนอื่น... แต่ผมคิดว่าคุณคือคนที่โชคดีที่สุดในโลกแล้วที่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองรักทุกๆ วัน

สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังไม่เจองานที่ใช่... ผมคิดว่าไม่มีอะไรที่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นทำสิ่งที่ดีๆ ให้กับตัวเอง หากเราพิจารณาเห็นแล้วว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเอง เราก็น่าจะลองให้โอกาสกับสิ่งนั้นดูบ้าง อย่าปล่อยให้ความเคยชินทำให้เราจมอยู่กับอดีต ถ้าคิดแล้วว่าดี ลองพยายามดูสักตั้งจะเป็นไร

[chokgamo]

บทความนี้ของอาจารย์โดนใจผมมากๆ ครับ แต่ว่าแต่ละท่านในที่นี้ก็อาจจะตีความไม่เหมือนกัน

ผมเชื่อว่า คนส่วนใหญ่ หรือ เกือบทั้งหมดที่ฐานะยังไม่ได้ร่ำรวย ทำงานก็เพื่อเงิน เข้าใจว่าอาจารย์ต้องการจะสื่อ แล้วก็เปรียบเทียบ ประมาณว่าไม่ใช่คนที่ฉลาดที่สุด ทำงานหนักที่สุด ผลตอบแทนจะได้มากที่สุด ก็เลยมีการยกตัวอย่างเปรียบเทียบหลายๆ อาชีพให้เห็นภาพชัดๆ (คงแอบทำนองเห็นใจคนที่ทำงานหนักด้วยซ้ำ) ซึ่งตอนผมเป็นเด็ก เห็นคุณพ่อทำงานหนักๆ ก็สงสัยว่าจะหาเงินเยอะๆ ต้องทำงานหนักๆ อย่างนี้จริงหรือ? มันน่าจะมีวิธีอื่นที่หาเงินได้ง่ายกว่าอยู่ และแน่นอนอาจารย์ก็ต้องปิดท้ายด้วยการลงทุน (แต่ก็ไม่ได้ระบุนะครับว่าลงทุนอะไร ถ้าเป็น อ.นิเวศน์ ผมก็ตีได้อย่างเดียวว่าเป็นหุ้น) ว่าเป็นสุดยอดงานทำเงิน (ของอาจารย์ ไม่ใช่เม่า) เรื่องของการลงทุน มันก็มีหลายปัจจัย ทั้งเรื่องเงินทุน ภาระครอบครัว การยอมรับความเสี่ยง และความสามารถ แต่ละคนก็แตกต่างกันไป

[Linzhi]

ขอบคุณอาจารย์มากครับ

ผมว่าที่จริงแล้วค่าตอบแทนทุกอย่างก็มีที่มาที่ไป ถ้าไม่ได้ค่าตอบแทนเป็นกล่อง ก็ได้เป็นเงิน

การลงทุน ถ้าเอาจริง ๆ ไม่ได้กล่อง ยกเว้นกล่องที่ได้จากนักลงทุนกันเอง
เงินก็อาจจะไม่ได้ ถ้าคุณลงทุนไม่ดีพอ ถามว่าเป็นสิ่งที่สุดยอดรึเปล่า
ผมคิดว่าทุกอย่างในโลกสมดุลดีอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับการเลือกของเรา

ผมรู้จักวิศวกรเก่ง ๆ คนสเปน เป็นคนออกแบบตึกเจ๋ง ๆ ในโลก ผลตอบแทนมากมาย มีเวลาเที่ยว มีเวลาส่วนตัวเพียบ
ถ้าเป็นวิศวกรธรรมดา ๆ อย่างบ้านเรา (รวมถึงตัวผมเอง) ก็คงทำไม่ได้

ทุกสายอาชีพมักมีคนที่สำเร็จสูง และมีคนที่สำเร็จน้อยเสมอ ถ้าเรารักที่จะทำมัน เราก็จะทุ่มเท
และถ้าเราทุ่มเทนานพอ สามารถฝ่าฝันอุปสรรคต่าง ๆ ได้

การลงทุนไม่สบาย แต่แน่นอนว่าไม่หนักเท่างานอื่น (ยิ่งถ้าคุณผ่านช่วงเวลาเรียนรู้มาแล้ว และรอดมาได้)

ชีวิตตอนนี้ ผมลงทุนไม่ถึง 10% ของเวลา เอาเวลาที่เหลือเลือกที่จะสร้างสิ่งดี ๆ ในสังคม ให้ตัวเองรู้สึกมีคุณค่า งานล้นตัว ตังค์ได้น้อย แต่รู้สึกดี ที่สำคัญมีเวลาให้กับครอบครัว ถ้าผมไม่ลงทุน ผมอาจจะทำสิ่งหลัง ๆ ไม่ได้อย่างเต็มที่ก็ได้

[BHT]

ผมเห็นด้วยกับทั้งบทความของ ดร.นิเวศน์ และความเห็นหลายๆท่านด้วย

บางครั้งงานไม่ทำเงิน แต่มันได้ประโยชน์ทั้งต่อตัวเอง ลูกหลาน ครอบครัว สังคม ก็มีเยอะ

เหมือนที่วิชาการเศรษฐศาสตร์มักจะบอกว่าเราซักผ้ารีดผ้าเองนั้นเป็นงานไม่ทำเงิน ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แต่ถ้าเราไปจ้างคนมาทำให้ จะเกิดการจ้างงานและจีดีพีเพิ่มขึ้น แต่คงไม่ทุกคนที่จะสามารถจ้างซักผ้ารีดผ้าได้

ส่วนทำอาชีพต่างๆ ผมเองก็พอใจกับรายได้ไม่เยอะมากเพราะรายจ่ายไม่เยอะก็ทำให้มีเงินพอสมควร การจะทำอาชีพอื่นรวมถึงลงทุนให้รวยนั้นต้องมีต้นทุนคือการทุ่มเทเวลาให้กับการพัฒนาความรู้ให้มากพอจะทำได้ครับ ถ้าผมเป็น ดร.ทางการเงิน ก็คงไม่ยากในการจะพัฒนาตัวเองให้ลงทุนเก่งๆ เพราะคนที่ไม่ได้เรียนทางนี้มาก็สามารถทำจนเก่งได้แต่ผมก็เห็นเค้าทุ่มเทจริงจังเต็มที่อย่างมากเลยทีเดียว

[stock77]

บทความนี้โดนครับ แต่บางคนทำงานหนัก
เงินน้อย เพราะเป็นมรดกกิจการสืบต่อกันมา
จะเลิกก็ไม่ได้

[MO101]

เสียดายรู้ช้าไปครับ เข็มชิวิตผมเลยเบี้ยวๆ
ขอบคุณ ดร. กล้าเขียนบทความนี้ครับ เพราะผมมองแล้วคงมีคนค้านเยอะแน่ๆ

[chukieat30]

สมมุติ เรามีเวลา 1 วัน ในการเดินทางจากกรุงเทพไปเชียงใหม่

วิธีคิด คนที่ 1 วิ่งไป
วิ่งอย่างขยันขันแข็ง มุมานะ อุตสาหะ
ใครเห็น ใครๆก็ชม ว่า คนๆนี้ขยันดีนะ คิดว่า เดี๋ยวก็คงถึงเป้าหมายๆ (แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ...)

คนนี้ก็คงคล้ายๆ คนที่ขยันทำงาน ในงานที่ไม่ค่อยทำเงินมั้งครับ
ถ้าถามคนๆนี้ว่า ทำไม
คำตอบก็คือ ก็การวิ่งนั้นปลอดภัยสุด มั่นคงสุด นั่งรถก็กลัวรถชน
นั่งเครื่องบิน ก็กลัวเครื่องบินตก และที่สำคัญ ไม่เสียตัง ประหยัด ไม่ยุ่งยากๆ

วิธีคิด คนที่ 2 ใช้เครื่องทุ่นแรง
คนๆนี้ ก็แล้วแต่จะเลือก ตามความขนัด อาจจะขับคนไป
แต่จะขับรถไป ก็ต้องขับรถเป็น รู้เส้นทาง
ซ่าหน่อย ก็ขับเครื่องบินไป ...

วิธีคิดคนที่ 3 เลียนแบบคนที่ 2 แบบไม่ลืมหูลืมตา
คนๆนี้ เห็น คนที่ 2 ว่า ถ้าสามารถไปถึงเชียงใหม่ได้ใน 1 วัน ได้สำเร็จ
ก็คิดว่า เดินทางไปเชียงใหม่ ง่ายๆ ก็ทำตาม โดยไม่คิดอะไร
เห็นเค้าขับรถไป ก็ขับรถตาม แต่ไม่ได้ศึกษาเส้นทาง ขับไป ขับมา รถคันที่เราตามๆๆอยู่ หายไปหว่าๆๆ
พอหลงกัน ทีนี้เสร็จ ....

หรือเห็นบางคนขับเครื่องบิน ก็เอามั่ง ไปยืมเครื่องบินมา แต่ลืมไปว่า ตัวเองขับไม่เป็น
แบบนี้อันตรายครับ

คนที่4 ที่ขับเครื่องบินตาม แถมยัง กู้เงินมาร์มาซื้อเครื่องบิน อันนี้ เวลาเจ็บ

คงจะหนักครับ

เพราะ ขาไปพวกพาขับไป แต่ขากลับ พวกเตะทิ้งลงข้างทางก่อน

[chukieat30]

คนเดียวเดินไปยากจะถึง คนนั่งรถไป ขับรถไปถ้าเจออุบัติเหตุก้จบ คนนั่งเครื่องคิดว่าแน่ แต่

ฟ้าฝนก้ใช่จะเอื้อตลอด

คนเรานอกจากเก่ง เฮง มันต้องมีพวกครับ พวกเสือที่ไม่กินพวกเดียวกันเอง

ไม่งั้นแล้ว เวลาเสือมันหิวๆ ถ้าไม่มีเนื้อให้มันล่า มันก้จะกินพวกเดียวกันเอง

บางคนนั่งหลังเสือ คิดว่าเสือไม่กัด แต่เปล่าเลย เสือมันรอให้เนื้อหมด

พอเนื้อหมด เสือกับเสือ มันก้ต้องกินพวกเดียวกัน

ขี่หลังเสือ ต้องระวัง จะลงก้ไม่ได้ จะขี่ต่อ ก้อึดอัด

[OnlyRead]

ชอบบทความอันนี้ โดนใจครับ และขอนำเอาไปเผื่อแผ่คนอื่นด้วยนะครับ

[bluepheonix]

ความเห็นผมหลังอ่านบทความนี้แล้ว

ผมกลับนึกถึงแง่ของธุรกิจ
ธุรกิจ(งาน) ที่ทำเงิน และไม่ทำเงิน
บางธุรกิจ(งาน) ลงทุนลงแรงสูง แต่ผลตอบแทนน้อยมากเมื่อเทียบกับต้นทุนและแรงที่ลงไป
และบางธุรกิจ(งาน) ลงทุนน้อยลงแรงต่ำ แต่ผลตอบแทนกลับตรงกันข้าม

[yoyoeffect]

นับว่าเป็นบทความที่อาจารย์เขียนแล้ว กระตุ้นให้มีการแสดงความเห็นเยอะสุดแล้วเท่าที่เคยอ่านๆมา ..

อ่านแต่ละความเห็นแล้วเพลินสนุกดีครับ
อาจารย์เข้ามาอ่านแล้วคงรู้สึกดี ที่มีคนมาแสดงความคิดเห็น
หลายหลากเช่นนี้..

[xavi]

ผมเชื่อว่าคนที่ประสบความสำเร็จในการลงทุนที่เป็น VI อย่างแท้จริง (ไม่นับพวกปั่นหุ้นในคราบ VI) จะมีความเข้าใจในโลกของเรา เข้าใจในธรรมชาติ และเข้าใจในการใช้ชีวิตเป็นอย่างมาก เพราะเขาจะต้องมองเห็นภาพของโลกทั้งในมุมที่กว้างและแคบทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ผมมั่นใจว่า ดร.นิเวศน์ ก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ

ดร.นิเวศน์ เปรียบเทียบ เรื่องของประสิทธิภาพในการหาเงิน (ผลตอบแทน/แรงที่ลง) ซึ่งทุกอย่างก็เป็นเรื่องจริงๆในสังคมของเรา อย่างไม่สามารถปฏิเสธได้

แต่ ดร.นิเวศน์ ไม่ได้เปรียบเทียบทั้งในแง่ ความสุข ความมีเกียรติ ความยอมรับ ของแต่ละอาชีพเลยแม้แต่น้อยครับ ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่มีอาชีพอย่างที่ ดร. ได้พูดถึงนั้น บางคนอาจจะรู้สึกว่ามีความสุขและมีเกียรติมากก็ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยมากและได้เงินน้อย ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่น่าอิจฉามากที่สุดก็ได้ เพราะอย่างน้อยเขาก็ได้เจอเป้าหมายในชีวิตที่ต้องการค้นหาไปแล้ว

เพียงแต่ว่า เราไปเข้าใจกันเอาเองว่า การหาเงินได้มากเป็นที่มาของความสุขและความสำเร็จ ก็เลยทำให้บทความนี้เกิดการวิพากษ์ วิจารณ์กันเยอะมากๆครับ

*** ขอแย้งนิดเดียวนะครับ จริงๆแล้ว สมองนั้นถือว่าเป็นอวัยวะที่ใช้พลังงานมากที่สุดในร่างกายของเราครับ ดังนั้นนักลงทุนก็ต้องถือว่าเป็นอาชีพที่เหนื่อยมากอีกอาชีพครับ ***

[artvirus]

ไม่น่าเชื่อนะครับว่า บทความธรรมดาๆ ของ ดร.นิเวศน์ ชิ้นนี้ จะทำให้เป็นที่ถกเถียงกันได้มากมาย

ลองอ่านทวนดูแล้วหลายรอบ มั่นใจว่าอาจารย์ท่านไม่ได้มีเจตนาจะ "เหยียด" อาชีพอื่นเลยแม้แต่น้อยครับ

หลายคนบอกว่า อาจารย์ไม่ได้พูดในแง่ของ "ความรักในงานที่ทำ" .. แน่นอนสิครับ เพราะนั่นไม่ใช่ประเด็นของท่าน

ประเด็นหลักของ ดร.นิเวศน์ คือ ท่านพยายามบอกว่า การเป็น "นักลงทุน" เป็นงานที่ "ใช้แรงน้อย" แต่ "ได้ผลตอบแทนมาก"

บางคนแย้งว่า ถ้าคนเป็นนักลงทุนหมด เดี๋ยวจะไม่มีคนทำอาชีพโน้นอาชีพนี้ ผมขอแย้งกลับโดยพลันว่า นั่นเป็นคำกล่าวที่ extreme เกินไป

การที่ใครสักคน บอกว่าอาชีพของเขาดี คงมิได้หมายความว่าเขาต้องการให้คนทั้งโลกเลิกอาชีพเดิมแล้วมาทำอาชีพเหมือนเขากระมังครับ

ดร.นิเวศน์ ไม่ได้บอกว่าอาชีพอื่นแย่ เพียงแต่บางอาชีพอาจจะ "เหนื่อยกว่า" และ "ได้เงินน้อยกว่า" ไม่ได้บอกตรงไหนเลยว่าต้อง "ทุกข์กว่า" ท่านแค่ชี้ให้เห็น "ข้อดี" ของการเป็น "นักลงทุน" เท่านั้นเองครับ

[patongpa]

เป็นนักลงทุนก็ใช่ว่าจะกำไรร่ำรวยได้ทุกคนนะครับ. ที่ผิดพลาดเจ๊งไปก็เยอะไม่เชื่อลองถามี่ วิชัย.จาวลา ดูสิครับ

[HARINLUX]

เจตนาของอาจารย์ น่าจะต้องการแจกแจงการทำงานของคนอาชีพต่างๆ และโอกาสที่คนในอาชีพนั้นๆจะได้รับรายได้
อ่านบทความดู อาจารย์ก็ไม่ได้บอกว่า คนทำอาชีพนั้น เป็นคนดีกว่าอาชีพนี้ หรืออาชีพไหนมีความสุขมากกว่ากัน
***เป็นธรรมดา ทุกกลุ่มอาชีพย่อมมีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนกันไป ไม่เว้นแม้แต่ใน thaivi.org ของเราเอง
ชีวิตของคนส่วนมาก คงเลือกอาชีพตามใจตัวเองคงไม่ได้ ถ้าเลือกได้ คนส่วนใหญ่ก็น่าจะเลือกงานที่ทำเงิน

-------------------------------------
ความรู้ คู่คุณธรรม

[navapon]

เจตนาของอาจารย์ น่าจะต้องการแจกแจงการทำงานของคนอาชีพต่างๆ และโอกาสที่คนในอาชีพนั้นๆจะได้รับรายได้
อ่านบทความดู อาจารย์ก็ไม่ได้บอกว่า คนทำอาชีพนั้น เป็นคนดีกว่าอาชีพนี้ หรืออาชีพไหนมีความสุขมากกว่ากัน
***เป็นธรรมดา ทุกกลุ่มอาชีพย่อมมีทั้งคนดีและคนไม่ดีปะปนกันไป ไม่เว้นแม้แต่ใน thaivi.org ของเราเอง
ชีวิตของคนส่วนมาก คงเลือกอาชีพตามใจตัวเองคงไม่ได้ ถ้าเลือกได้ คนส่วนใหญ่ก็น่าจะเลือกงานที่ทำเงิน

-------------------------------------
ความรู้ คู่คุณธรรม

เห็นด้วยกับคุณHARINLUXมากๆเลยครับ แต่ขอเสริมนิดเดียวครับ

เรื่องเลือกอาชีพไม่ได้เลย คงไม่ขนาดนั้นครับ คงมีอิสระในการเลือกระดับหนึ่ง ขึ้นกับอย่างอื่นด้วย เช่น ความสามารถ ทัศนคติ ชอบชอบความพอใจ และอื่นๆ

คนชอบความท้าทายก็อาจจะลงทุนทำธุรกิจเอง(จะเจ๊งหรือเปล่าก็ไม่รู้) ส่วนคนไม่กล้าเสี่ยงก็อาจเลือกทำงานประจำในบริษัทที่มั่นคง และเงินอาจไม่ใช่จุดประสงค์ในการเลือกงานเพียงอย่างเดียวครับ บางคนเลือกเพราะสะดวก มีความสุข ชอบสิ่งแวดล้อมในที่ทำงาน มีเพื่อนถูกคออยู่เยอะ เป็นต้น

"ความรวย" ไม่เท่ากับ "ความสุข" แน่นอนครับ

[Rakkiat]

อาจารย์เคยเขียนในบทความอันหนึ่งไว้นานมากแล้วครับว่า จุดหลักในชีวิตที่จะเป็นตัวตัดสินอนาคตของเราว่าจะเป็นอย่างไรต่อไปมีอยู่ 3 อย่าง
1.การศึกษา
2.อาชีพ
3.คู่ครอง

พี่ครับช่วยสงเคราะห์ link บทความนี้ด้วยครับ

ขอบคุณครับ

[artvirus]

ข้อโต้แย้งของบางท่าน ทำนองว่า "ใช่ว่าทุกคนจะทำได้อย่าง ดร.นิเวศน์" หรือ "เป็นนักลงทุนใช่ว่าจะดี ...ที่เจ๊งก็เยอะ" ผมขออนุญาตไม่เห็นด้วยนะครับ

ในทุกๆ อาชีพ มีทั้ง "คนเก่ง" และ "คนไม่เก่ง" แม้คุณจะเป็นคนขายของหาบเร่ สมมุติว่าขายหมูปิ้ง ถ้าคุณปิ้งหมูไม่ดี สินค้าของคุณไม่ถูกใจลูกค้า คุณก็อาจได้เงินน้อยกว่ากรรมกรโรงงานก็ได้

แต่ถ้าคุณเป็นกรรมกรที่เก่งที่สุด กับคนขายหมูปิ้งที่เก่งที่สุด การขายหมูปิ้งย่อมได้เงินมากกว่าแน่นอน

เป็นนักลงทุนก็เช่นกัน ถ้าคุณ "เก่ง" คุณก็ "รวย" ถ้าคุณ "ไม่เก่ง" คุณก็ย่อมไม่ประสบความสำเร็จ

อาจารย์นิเวศน์กำลังบอกว่า นักลงทุนเป็นอาชีพที่ใช้ "พลังงานน้อย" แต่ "ผลตอบแทนมาก" ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคน

แต่ถ้าเทียบกับคนที่ประสบความสำเร็จในอาชีพอื่นๆ ผมมั่นใจว่านักลงทุนเป็นอาชีพที่ใช้พลังงานน้อยมาก (หากไม่น้อยที่สุด) เมื่อเทียบกับผลตอบแทน อย่างที่อาจารย์ว่าจริงๆ

ถ้าจะเปรียบเทียบกัน ต้องเทียบกับระดับความสามารถที่สูสี พื้นฐานที่ใกล้เคียง เราจึงจะได้ข้อสรุปที่สมเหตุสมผล อย่างที่ ดร.นิเวศน์ บอกนั่นแล...

เอาง่ายๆ ท่านว่าเงินพันล้านแรกของ ตัน ภาสกรนที กับ ดร.นิเวศน์ ของใครใช้พลังงานมากกว่ากันครับ?

[zephyr]

บทความนี่้โดนใจ

ผมจบวิศวะครับ เมื่อก่อนก็คิดว่าวิศวะได้เงินเดือนสูง (ก็จริงในตอนแรก)
แต่ตอนนี้ผมกลับคิดว่า ทำไมผมไม่เลือกเรียนการเงิน (ก็ตอนนั้นไม่ได้คิดแบบนี้)

เพื่อนผมจบวิศวะ ทำงานสายการเงินเยอะมากเลย คงเป็นเพราะเค้าคิดได้ก่อนผม
แต่ไม่เป็นไรครับ ตอนนี้ผมก็ทำงานสายการเงินเป็นงานรอง 55 บริหารเงินตัวเองครับ
คาดว่าอีกไม่เกิน 10 ปี คงได้ทำงานนี้เป็นงานหลัก

[khwannaret]

เป็น..บทความที่ดีมากครับ.
ร้อยคนร้อยความคิด................... 1 ความสำเร็จ
ผมว่าตรงนี้ครับ...อาจารย์ จุดหมายสูงสุดของชีวิต
สำเร็จอะไรนั้นหรือแล้วแต่.......................คุณอยากได้

[บูรพาไม่แพ้]

ข้อโต้แย้งของบางท่าน ทำนองว่า "ใช่ว่าทุกคนจะทำได้อย่าง ดร.นิเวศน์" หรือ "เป็นนักลงทุนใช่ว่าจะดี ...ที่เจ๊งก็เยอะ" ผมขออนุญาตไม่เห็นด้วยนะครับ

ในทุกๆ อาชีพ มีทั้ง "คนเก่ง" และ "คนไม่เก่ง" แม้คุณจะเป็นคนขายของหาบเร่ สมมุติว่าขายหมูปิ้ง ถ้าคุณปิ้งหมูไม่ดี สินค้าของคุณไม่ถูกใจลูกค้า คุณก็อาจได้เงินน้อยกว่ากรรมกรโรงงานก็ได้

แต่ถ้าคุณเป็นกรรมกรที่เก่งที่สุด กับคนขายหมูปิ้งที่เก่งที่สุด การขายหมูปิ้งย่อมได้เงินมากกว่าแน่นอน

เป็นนักลงทุนก็เช่นกัน ถ้าคุณ "เก่ง" คุณก็ "รวย" ถ้าคุณ "ไม่เก่ง" คุณก็ย่อมไม่ประสบความสำเร็จ

อาจารย์นิเวศน์กำลังบอกว่า นักลงทุนเป็นอาชีพที่ใช้ "พลังงานน้อย" แต่ "ผลตอบแทนมาก" ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคน

แต่ถ้าเทียบกับคนที่ประสบความสำเร็จในอาชีพอื่นๆ ผมมั่นใจว่านักลงทุนเป็นอาชีพที่ใช้พลังงานน้อยมาก (หากไม่น้อยที่สุด) เมื่อเทียบกับผลตอบแทน อย่างที่อาจารย์ว่าจริงๆ

ถ้าจะเปรียบเทียบกัน ต้องเทียบกับระดับความสามารถที่สูสี พื้นฐานที่ใกล้เคียง เราจึงจะได้ข้อสรุปที่สมเหตุสมผล อย่างที่ ดร.นิเวศน์ บอกนั่นแล...

เอาง่ายๆ ท่านว่าเงินพันล้านแรกของ ตัน ภาสกรนที กับ ดร.นิเวศน์ ของใครใช้พลังงานมากกว่ากันครับ?

+10 ครับ

[neong]

ผมว่าไม่ควรเอา คุณตัน ภาสกรนที มาเปรียบเทียบกับ
ดร.นิเวศน์ เพราะผมคิดว่า คุณตัน ภาสกรนที เริ่ม
ทำงานโดยมีต้นทุนต่ำกว่า ดร.นิเวศน์ ครับ
ถ้าจะเอาผู้ประกอบการคนไทยมาเทียบกับ
ดร.นิเวศน์ น่าจะเป็น คุณ ทองมา วิจิตรพงศ์พัน มากกว่าครับ
แต่ผมคิดว่าการลงทุนถ้าทำจริงจังก็เป็นงานหนักครับ
ดูตัวอย่าง ปีเตอร์ ลิน สมัยยังเป็นผู้จัดการกองทุน
ทำงานหนักครับ ส่วน วอร์เรน บัตเฟตต์ จริงๆผมว่าเขาก็ทำงานหนักครับ
จากที่เคยรู้เขาอ่านรายงานประจำปีเยาะมากครับ เพียงแต่ว่าเขามีความสุขในงานที่ทำครับ
ก็เลยสามารถใช้เวลาไปกับการทำงานได้มากครับ

[pat4310]

ถึงงานที่ผมทำจะไม่ค่อยทำเงิน
แต่เงินผมทำงานครับ

[AS965]

ตรงใจมาก

[khwannaret]

สุดยอดครับ..ไม่ว่ามองแบบไหนก็ยอดเยี่ยมครับ.