เมื่อผมไม่มีที่ทำงาน

[terati20]

หวัดดี พี่น้อง ทุกท่าน หลังจากผ่านเรื่องเครียดๆกันมาผม มาขอเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมเอง ซึ่งไม่น่าเชื่อเลย

เมื่อวันศุก์ที่ 14 เหตุการณ์เเถวๆoiffice ผมเริ่มไม่ปกติ ตึกทำงานผม อยู่ริมถนน พระราม 4 ก่อนขึ้น ทางด่วน ผมได้เดินไปสโมสร เพื่อจะรับเสื้อที่ได้จากการทำตั๋วปี เเต่ก็ผิดหวังเนื่องจากไม่มี size XXL ก็เลยไปกิน ก๋วยตี๋ยวปลาเล่าซา เเละไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด มารวย ตลาดหลักทรัพย์ เเละ ก็พบเหตุการณ์ไม่ปกติ ตำรวจปิด การจราจรตั้งเเต่ หน้า รร. พหฤทัย ผมรีบกลับ office เเล้วเข้าห้องน้ำเนื่องจากปวด อึ เเละก็ได้ยินเสียง ปุปะ เหมือนเสียงปืนจากภายนอก เพราะห้องข้างผมไม่มีคน จึงปล่อยได้ไม่สุด ออกมามองหน้าต่าง เห็นควันไฟ กระจายไปทั่ว เเถว ลุมพินี ทาวเวอร์ บ่อนไก่
ผม เลยรับเผ่น ขับรถออกทางประตูหลัง เเต่เส้นพระราม 3 ติดมาก จนสามารถขึ้นทางด่วน ด่านสาธุ ออกพระราม 2กลับบ้าน อย่างปลอดภัย

ผมเฝ้าติดตามการประทะเเละหวังว่าเหตุการณ์จะจบโดยเร็ว เเละวันพุธที่ 19 เเกนนำ นปชได้มอบตัว ด้วยความ โล่งอก ของผมเเละ คนไทยหลายๆคน เเต่ก็เกิดการ จราจล วางเพลิง ทั่วกรุงเทพ เเต่ที่ๆทำให้ผม อกอีเเป้นจะเเตก คือมีเพลิงไหม้ที่ การไฟฟ้านครหลวง เขตลองเตย ผมพยายามโทรถาม พี่ที่อยู่เวร ก็ทราบว่า ควบคุมเพลิงได้เเล้ว เเละมีกระสุน M79 มาตกในไฟฟ้า 2-3 ลูก ผม อธิฐานว่า เพลิงคงไหม้ไม่มากเเต่พอเปิด ช่อง 9 ดู เเทบเป็นลม เพลิงไหม้อาคาร 6 ชั้น ไฟฟ้าคลองเตย มอดทั้งตึก ผมมองไปที่ชัน5มีเเต่ควันดำไม่มีวี่เเวว ว่าจะเหลืออะไรเลย

เเม้ผมจะสูญเสีย ทรัพย์สิน เอกสารงานสำญต่างๆไป ก็ไม่เสียใจเท่ากับ การที่คนไทยด้วยกัน เผาบ้านตัวเองตึกนี้เป็นของราชการสร้างมาจากภาษีประชาชน ส่วนตัวเเล้ว ผมอโหสิให้กับคนวางเพลิง หวังว่าเขาจะทำเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ขอให้เขาคิดได้เเละกลับตัวภายหลัง มาช่วยกันซ่อมบ้านหลังนี้ กัน

ถ้าพี่น้อง มี เพื่อน คนรู้จัก ยังหลงผิดอยู่ ขอให้ช่วยกัน พูดคุย ด้วยเมตตา ยังไงสุดท้าย เราก็คนไทยด้วยกัน อยู่บ้านหลังเดียวกัน
สุดท้ายนี้ กว่า12 ปีที่ ผมทำงานที่นี่ ผมคงต้องย้ายไปที่ สามเสน คงไม่มีโอกาศเดิน ไป ตลาดบ่อยๆ  ห้องสมุดมารวยเเหล่งวิชาของผม คงไม่ได้กินขนมจีนเจ๋เเอ๋ว อีกนาน เเต่ผมยังมีชีวิตอยู่เเละพร้อมสู้ต่อไป

[modpattaya]

เสียใจด้วยนะคะ
ความรู้สึกของคนไทยคงเหมือนกัน
แต่ดีใจในมุมมอง  อ่านแล้วรู้สึกดี  พลอยมีกำลังใจตามไปด้วย

ปล.ภาพจากคุณ JChai_Jane เพื่อนจากห้องสินธรและห้องจตุจักร
หลังจากรีบไปดูคุณแม่ที่บ้านอยู่แถวนั้นเช่นกันค่ะ

http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/top ... 74606.html

[smith_sanguan]

เสียใจด้วยครับ

[Magneto]

ฟังแล้วเศร้าใจจริงๆ    สู้ต่อไปนะครับ

..ในชีวิต คงไม่ใช่  ได้ทุกสิ่ง
เพราะความจริง มีทุกข์ สุขสมหวัง
บ้างความเศร้า ปัญหา มาประดัง
แต่ความหวัง ต้องมีไว้ ให้ก้าวเดิน...