อังคาร ก.ย. 22, 2009 9:00 pm | 0 คอมเมนต์
smith_sanguan เขียน:
ตอนนี้แฟน ไปปลูกพืช กับเลี้ยงสัตว์ครับ หมอเล่นเยอะครับ บ้าไปกันใหญ่ หามาลองเล่นดูนะพี่พอใจ จะได้ตามวัยรุ่นทัน face book เล่นกันทั่วโลกครับ โลกออนไล มีเกมส์เยอะมากครับ
ว่างๆ ลองดูครับ ติดขัดยังไงมาถามนะพี่
เห็นลูกสาวลูกชายเล่นอยู่ ติดงอมแงมเหมือนกัน
ตอนเปิดร้านขายหนังสือ
ทำร้านเกมเพลย์ให้เช่าด้วยนะ
ตอนนั้นทำชั่วโมงละ50
เด็กยังแย่งกันเข้าคิวมาเล่นเลย
ทำเงินยังกะว่าเล่น วันนึง วันนึง
ใจก็คิดอยู่ว่า อ้ายนี่มันมาแทนหนังสือแน่เลย
เพราะเด็กเล่นแล้วลืมกายลืมใจไปเลย
วันที่มันออนไลน์มาโดยอาศัยคอมพิวเต้อร์ต่อให้เล่นกันหลายๆคนได้
ผมก็รู้แล้วว่าผมมีทางเลือก2ทาง
คือค่อยเลิกธุรกิจหนังสือนี้ตอนที่มันยังเลิกได้
กับหันไปทำให้เช่้าเล่นเกมออนไลน์เข้าให้บ้าง
ผมดูจากเกมคอนโซลแล้ว
ทำแบบตีหัวเข้าบ้านน่าจะได้
เพราะตอนแรกๆัยังไ้ด้ราคาอยู่
แต่ระยะยาวคงแข่งกันแหลกแล้วก็เป็นจริงดังที่ผมทำนายไว้
ถ้าจะทำก็ต้องทำเยอะๆเป็นหลายๆสิบหรือเป็นร้อย
อย่างนี้อีโคโนมี่ทูสเกล พอสู้ได้
แต่ผมตัึดสินใจเลือกทางแรกครับ
ก็เลยมองลู่ทางเซ้งร้านออกไป
ตอนแรกว่าจะกลับไปรับจ้าง
แต่เอ ส่งเรซูเม่ไปตั้งหลายที่ก็ไม่มีใครสนใจเลย
ระหว่างไปเที่ยวระยองยามว่างนี่แหละ
ก็ได้ไปอ่านหนังสือตีแตกเข้าให้
อ่านไป3เที่ยว เอ เล่นแบบนี้เราน่าจะพอสู้ได้นี่นา
เลเพลาดพาดก็เลยได้หันมาเล่นหุ้นนี่แหละ
ทุกวันนี้คิดไปคิดมาต้องขอบคุณเกมออนไลน์ด้วยซ้ำไป
เพราะว่าเมื่อก่อนกว่าจะได้เงินมา
เหนื่อยกายมาก
ผมมันพวกรักสุข
แม้จะมีความอึดอันส่งผลให้ทำธุรกิจที่่หนักๆเปลืองแรงได้
แต่ชอบอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มากกว่า
อิสระกว่าเยอะ
อารัมภบทมาตั้งนาน
จะบอกว่า
วันก่อนก็เล่าให้สมิทธิฟังว่าวันๆทำอะไร
ผมจะว่าไปเดี๋ยวก็ว่าง เดี๊ยวก็ไม่ว่าง เอาแน่นอนไม่ค่อยได้
ไม่ได้เล่นเกมมานานมากเลย
เข้าใจว่าที่ไม่เล่นก็คงเพราะมีอย่างอื่นที่ผมสนใจมากกว่า
เวลาว่างที่มี มักไปนั่งอ่านหนังสือนั่นนี่
ถ้าขี้เกียจอ่าน ก็นั่งนับลมหายใจไป
ที่ชอบสุดก็ฟังซีดีหลวงพ่อไปเรื่อยๆ
จิตมันนิ่งๆ สงบดี สุขดีออก
เผลอก็รู้
ทุกวันนี้ดูมาจนรู้แล้วว่าผมเองเวลาทุกข์ๆเพราะความคิดทั้งนั้น
พอรู้มันก็เลิกคิด
มันก็เลิกทุกข์
ธรรมะมีคุณอย่างนี้รู้แล้ว
ถ้าไม่ฝึกก็ต้องทุกข๋นานๆซ้ำซากครับ
ขยันฝึกดีกว่า
ถามว่าถึงกับเลิกทุกข์เชียวหรือ
ตอบว่ายังหรอกครับ
ถ้าเหตุแห่งทุกข์ยังอยู่
เราเผลอทีไร
จิตมันก็ไปเกี่ยวเอาเหตุที่ว่ามาคิดอีกนั่นแหละ
หน้าที่เราคือ รู้ให้ทันมันเสมอ
มันก็คิดได้แว่บเดียว
ทุกข์ที่เคยยาวๆก็สั้นลงทันที
เวลาเดี๋ยวนี้จึงชอบอยู่กับตัวเอง มากขึ้นเรื่อยๆ