พฤหัสฯ. ส.ค. 28, 2008 2:39 pm | 0 คอมเมนต์
teamหุ้นที่พาน้องๆเข้ารกเข้าพงกันหลายคน
ความจริงก็ได้โพสมาตลอดในห้องร้อยคนร้อยหุ้น
แต่หลังๆโพสไม่ออกเนื่องจากจุก
teamนี่ได้ยินครั้งแรกจากพี่LOSOครับ
ตัวเร่งที่น่าสนใจที่ได้ยินครั้งนั้นคือรับคนงานเพิ่มมากมาย
teamนี่เขามาopp day ปีละครั้งเท่านั้นเอง มาในQ1
ผมก็ตามไปฟัง
ดูตัวเลขทางบัญชีทุกอย่างผ่านหมด
เงินสดก็เต็มบริษัท
หนี้ก็น้อย
ที่ชอบมากคือnpmครับ14-15%
พวกที่ค้าเยอะๆในหมวดอิเลคนี่npmได้5%นี่ก็ต้องปรบมือให้แล้ว
ธุรกิจดีมั๊ยรึ กำลังจะขยายโรงงานอีก3-4เท่าของเดิมที่นครนายก
โดยไม่ต้องกู้เงินซักบาท
อาศัยเงินสดจากการดำเนินงานนี่แหละ
เรื่องลูกค้าที่อยู่อเมริกาทั้งหมดเป็นความเสี่ยง
เพราะเราตามความเป็นไปไม่ได้เลย
ก็ปิดตาไปซักข้างนึงหน่ะ
แลกกับส่วนดีๆที่เหลือ กับประวัติในระยะหลังๆที่ดีวันดีคืน
เข้าซื้อที่เกือบๆ6บาท
ไม่รู้ฟ้าลิขิตหรือยังไง ทั้งๆที่มั่นใจมากนะ
แต่ก็ไม่ได้ซื้อจนหมดพอร์ตเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ต่อมาก็เป็นดังที่เล่าให้ฟังในหน้าที่แล้วว่า
ความเสี่ยงที่หลับตาไว้ข้างนึง
ดันเป็นกุ้งยิงที่ตาข้างนั้นพอดี
คือเขาเสียลูกค้ารายใหญ่5รายแรกของบริษัท
ผมเองถึงพระอาจารย์มาท้วงให้ขายไม่รู้กี่หนแล้ว
ผมมานั่งคิดดูว่าไม่ขายเพราะอะไร
ทั้งๆที่ในตอนนั้นในวันแรกที่ไทยโพสท์ลงข่าวถึงความเปลี่ยนแปลงพื้นฐานที่เกิดขึ่นนั้น
ราคายังอยู่แถวๆ8-9บาทให้ขายทำกำไรได้อย่างสบาย
วิธีแก้สถานการณ์ตอนนั้นก็คือ
มีพรรคพวกที่ถือหุ้นตัวเดียวกันอยู่โทรไปคุยแล้วก็มาเล่าให้ฟัง
ฟังแล้วก็ได้ต้นหายปลาย ได้ปลายหายต้น
เข้าไปคุยเองเลยดีกว่าขอคุยกับผู้บริหารกับปากหน่อยดีกว่ามั๊ง
ว่าจริงๆแล้ว เป็นไงมาไง
แล้วจะไปไง
ก็รวมๆพล ติดต่อกันเข้าไป
ทางteam เองก็ตอบรับไม่ได้มีปัญหาอะไร
ก็เปิดอกคุยกัน มีอะไรสงสัยก็ถามไป
การณ์ก็เป็นว่าแม้มีคนเทคโอเว่อร์บริษัทที่เป็นลูกค้าไป
ก็ยังมีออร์เด้อร์ให้เป็นบางส่วนแม้จะไม่ได้เป็นกอบเป็นกำเหมือนเมื่อผ่านมา
ก็เลยยังมีหวังกันลมๆแล้งๆ
ทั้งนักลงทุน ทั้งเจ้าของ
จนกระทั่งมาจุกด้วยกันในที่สุดดังที่เล่ามาแล้ว
แต่เราจุกมากกว่าเจ้าของมาก เพราะเขารวยกว่าเราเยอะ...ฮ่า...