แก่แล้ว...จริงๆนะ

[icque]

[quote="por_jai"][quote="icque"][quote="por_jai"] ตอนวัยรุ่นผมนี่ขี่มอไซค์ไปรับสาวๆที่มาเรียนจีนที่สหคุณรอบดึกครับ

[crazyrisk]

3 เคยเล่นสวนสนุกบนมาบุญครอง

ที่ มีตัวหนอน วิ่งออกไปนอกรางน่ะเหรอครับ

4 รู้จักแมคโดนัลที่แรกที่โซโก้

ที่ น้องพินทองทา มาฝึกงาน แล้วคนทั่วหล้าต่างชื่นชมใช่ไหมครับ

5 รู้ว่ามีฟู้ดคอร์ทที่แรกที่มาบุญครอง

จำได้ว่า ข้าวขาหมูตรอกซุง เป็น สิ่งกู้ชีพผมตอนไปเรียนพิเศษ กับ COS , applied , อ.ชีวะ (ที่โหดๆ)


8 คิดว่า แฮปปี้แลนด์
เมื่อก่อน เชื่อทุกที ว่าเป็นอ่าง....

ยังงงๆ อยู่เลยว่า

[กูรูขอบสนาม]

[quote="por_jai"][quote="Basketman"][quote="Radio"]

[icque]

10 เคยเล่นไอซ์บนเวิลด์เทรด

จริงๆ มีที่ แถวเดอะมอลล์ท่าพระก่อน (ใช่ไหมอ่ะ)

เดอะมอลล์ท่าพระมีด้วยหรอครับ เห็นมีแต่สวนน้ำลอยฟ้า

แต่เดอะมอลล์รามนี่แน่มีครับไอซ์

[por_jai]

เดอะมอลล์ท่าพระมีด้วยหรอครับ เห็นมีแต่สวนน้ำลอยฟ้า

แต่เดอะมอลล์รามนี่แน่มีครับไอซ์

มอลล์รามทั้งสองฝั่งผมก็เดินบ่อยนะ
     มีจริงๆหรือ
     อาจเป็นเพราะผมเล่นไม่เป็นเลยไม่ได้ไปเดินเที่ยวดู
     ตอนไปเปิดร้านหนังสือร้านแรกที่ชั้นอิมพีเรียลเวิลด์ลาดพร้าว
     มีไอซ์สเก็ตแบบเิปิดโล่งแห่งแรกของเมืองไทยอยู่หน้าร้านเลย
     ครูที่สอนก็เป็นลูกค้าประจำ
     แกก็มาชวนยิกๆ พี่มาสิ สอนให้
     ก็ไม่ได้ไปให้เขาสอนอยู่ดีนั่นแหละ

[กูรูขอบสนาม]

บ้านเลขที่ 1 ตรอกกัปตันบุช

เมื่ออาทิตย์ก่อนไปทำงานแถวโรงแรมโรยัลออร์คิด เชอราตัน
ก่อนเวลางานมีโอกาสเดินเล่นรอบๆโรงแรม
ดูตึกเก่าๆสวยๆตามภาษา
ตึกหลุยส์ เลียวโนเวนส์ ลูกของแหม่มแอนนา
ก็ยังอยู่ชั้นเดียวเก่าๆเหมือนเดิม

แต่ตึกข้างๆซิ คือ บ้านใครก็ไม่ทราบ
ทรุดโทรมเหลือเกิน
เห็นแต่เขียนไว้ว่า บ้านเลขที่ 1 ตรอกกัปตันบุช
ไม่ทราบว่าใช่ บ้านของกัปตันเดินเรือที่ชื่อบุชหรือเปล่า
ทว่า..ในความโทรมร้างนั้น...สวยมากๆหากบูรณะเสร็จ
เสียดาย ไม่ทราบปัจจุบันใครเป็นเจ้าของ
กลายเป็นบ้านร้างอยู่หน้าโรงแรมหรู
รถมอเตอร์ไซค์จอดเกะกะอยู่ข้างหน้า

แต่ในความร้างไร้นั้น
ปูนปั้นแบบ Stucco ยังลอยนูนอ่อนช้อยเป็นเถาเครือไม้
เห็นจะจะตา

โรงแรมโรยัลออร์คิดน่าจะขอซื้อ
แล้วทำเป็นห้องน้ำชาแบบ Author Lounge ของ โอเรียนตัล  
หรือไม่ก็ทำเป็นมิวเซียมของกัปตันบุชไปเลย

ในตรอกกัปตันบุชมีบ้านโบราณยุคก่อนหลายแห่ง
สถานทูตโปรตุเกส โบสถ์ฝรั่งใกล้ๆ (ใช่โบสถ์กาลหว่าร์หรือเปล่า)
เดินถัดออกไปอีกสักซอยสองซอยก็เจอตรอกโอเรียนตัล
ที่มีตึก EAC อีสต์เอเชียติคส์ สวยตระหง่านริมน้ำเจ้าพระยา
หาภาพไม่เจอ เอารูปโบสถ์กาลหว่าร์ก่อนแล้วกัน



เอื้อเฟื้อภาพจาก
http://www.oknation.net/blog/wickedgirl ... 30/entry-2

[Basketman]

ใครมีอะไรเก่าๆมาเล่าอีกรึป่าวครับ....อยากฟังอีก :lol:

[กูรูขอบสนาม]

สงสัยไม่มีใครยอมแก่ หึหึ
คุณ Bas ลองเปิดกระทู้นี้ ได้ชื่นฉ่ำกับอดีตจนตาแฉะแน่ :lol:

อยากฟังเรื่องดีดี สมัยที่ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ

[Radio]

เมื่อสมัยผมเด็กๆ  อยู่แถววังบูรพา  สมัยนั้นน้ำประปายังไม่ต่อท่อเข้าบ้าน
แต่จะมีน้ำก๊อกใหญ่อยู่ริมถนน  ใครต้องการใช้น้ำต้องมารองน้ำแล้วหาบ
เข้าบ้าน  ไอ้เราเด็กๆก็ได้เล่นน้ำทั้งวัน
  ตอนนั้นเมืองไทยเริ่มมีโทรทัศน์ มีช่อง 4 กับช่อง 7 เป็นภาพขาวดำ
โทรทัศน์ก็แพงมาก เครื่องละตั้งหลายพันบาท ในตัวเครื่องยังใช้หลอด
สูญญากาศ (ยังไม่ถึงยุค Transiter) ใครมีโทรทัศน์ถือว่ารวย  บางบ้าน
เปิดเก็บเงินเด็กๆที่ขอดูโทรทัศน์ คนละ 25 สตางค์  สมัยนั้นผู้ประกาศ
ข่าวดังๆก็มี คุณ อารีย์ นักดนตรี, คุณอาคม มกรานนท์มคุณพฤกธิ์ อุปถัมภพ
นักวิเคราะห์ข่าวก็ต้องคุณ พิชัย วาสนาส่ง  นักจัดรายการ ต้องคุณ เทิง
สติเฟื่อง พันเอกการุณ เก่งระดมยิง (แห่ง รายการ20 คำถาม)
  พูดถึงโทรศัพท์จะเป็นแบบ Analog คือหมุนหมายเลข การขอเลขหมาย
ยากมากต้องรอกันหลายๆปี   จึงมีการซื้อขายเลขหมายโทรศัพท์เป็นเงิน
หมื่น
  สะพานพุทธตรงการสะพานจะกระดกเปิดได้เพื่อให้เรือผ่านเป็นเรื่องที่
น่าดูมาก  สมัยนั้นจะมีเหยี่ยวดำ และเหยี่ยวแดงหัวขาว จำนวนมากคอยหา
อาหารบริเวณนั้นเพราะใกล้ปากคลองตลาด  คลองโอ่งอ่าง และคลองหลอด
ยังใสพอที่เด็กๆอย่างเราจะกระโดดน้ำเล่น
  วันเสาร์+อาทิตย์จะมีตลาดนัดที่สนามหลวง ผมชอบไปซื้อ แมงทับ ปลา
ลูกเป็ด.ลูกไก่(ตัวละ 1-2 บาท)มาเลี้ยง

[กูรูขอบสนาม]

คุณ Radio อยู่แถววังบูรพา
กูรูก็อยู่วังเหมือนกันอ่ะ
แต่วังเวงแม่นาคพระโขนง
แถวนั้นยังเป็นชายทุ่ง ท้องนาอยู่เลย

ถนนสุขุมวิทหน้าบ้านก็เป็นแค่ถนนสองเลน
อีกฟากหนึ่งเป็นคลองอยู่หน้าบ้านพอดี
เวลาเอารถเข้า รถออก ต้องมีสะพานไม้
ชีวิตวัยเด็กเลยเล่นแพล่องคลองอยู่แถวนั้น
บางทีก็จับปลาขึ้นมากิน โดยเฉพาะหน้าฝน
เคยตกน้ำป๋อมแป๋มด้วย
เพราะจะเด็ดดอกบัวใกล้มือ
พี่ของกูรูยิ่งสนุก ล่องแพไปแล้วน้ำลง แพติดอยู่กลางคลอง
ถ่อไปไหนไม่ได้เลย
ต้องเอาเชือกโยนไปช่วย อิอิ
แต่ก็ไม่เข็ด

วันดีคืนดี พวกเราก็ไปเดินบุกป่ากัน ต้นไม้เกี่ยวเป็นรอยซิบๆ
หลงป่าก็มี กลับถึงบ้านต้องเอาแป้งฝุ่นทาเพราะคันขยิบๆ
อ้อ ป่ารกแถวนั้นคือประมาณ สุขุมวิท 101 นะคร้าบ

เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วคร้าบ คลองหน้าบ้าน
ถมเป็นถนนกว้าง ใช้เวลาทำถนนอีกเกือบ 2 ปี
ช่วงนั้นเลยไปเล่นกองทรายแทน ทรายติดผมมาทุกวันเลย
ต้องค่อยแกะ สะกิดออก
จนเดี๋ยวนี้เกิดอุปมาอุปมัย รู้สึกมีทรายติดหัวตลอด
ที่แท้น่าจะเป็นสะเก็ดรังแค  :roll:

[Radio]

โอ้โห คุณกูรูขอบสนามเรียกได้ว่าอยู่ " บ้านนอก" เลยนะครับ  สมัยนั้น
สุขุมวิท บริเวณนั้นไกลจริงๆ  ผมจำได้ว่าคุณปู่พาไปดูที่ดินที่ซื้อไว้
บริเวณแยกบางนาในปัจจุบัน ไกลมากๆ  ตอนนั้นตารางวาละ 120 บาท

[Radio]

ปล. ตอนนั้นยังไม่มีถนนบางนาตราด ใครไปบางแสนต้องใช้สุขุมวิท
พัทยา ยังเป็นแค่หมู่บ้านเล็กๆ ไม่มีใครรู้จัก

[กูรูขอบสนาม]

ครับ ตอนนั้นเป็นเด็กบ้านนอกจริงๆ
รู้จักสถานที่ที่ใกล้ที่สุดก็คือ ตลาดพระโขนง
อย่างเห็นรถเมล์นายเลิศสีขาวสาย 2 สำโรง-ปากคลองตลาด
ก็นึกว่าสิ้นสุดแค่ตลาดพระโขนง  เบอะจริงๆเลยเรา  :lol:

แต่อยู่ไกลขนาดนั้น พี่ชายยังหิ้วกระเป๋านั่งรถเมล์สาย 48
ไปเรียนสวนกุหลาบเลย
นั่งตั้งแต่อู่บางจากจนถึงเกิอบสุดสาย
เป็นเวลา 5 ปี อู๊ย...
ถึงคราวกูรู รถเริ่มติดก็เลยเรียนแถวสุขุมวิทแทน
เคยเดินกลับจากโรงเรียนมาถึงบ้าน ประมาณป้ายรถเมล์ 20 ป้าย
ใช้เวลา ชั่วโมงครึ่ง

ผ่านมาหลายสิบปี เผลอแป๊ปเดียวรถไฟฟ้ามาถึงหน้าบ้านแล้ว
(รอตัวรถวิ่งเท่านั้น ตอนนี้ดูฐานไปก่อน)
อะ ไม่ใช่ซิ เพราะส่วนหน้าให้คนอื่นเช่าเป็นโชว์รูมรถยนต์
บ้านเก่าอยู่ด้านใน

[Basketman]

สงสัยไม่มีใครยอมแก่ หึหึ
คุณ Bas ลองเปิดกระทู้นี้ ได้ชื่นฉ่ำกับอดีตจนตาแฉะแน่ :lol:

อยากฟังเรื่องดีดี สมัยที่ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ

ขอบคุณครับพี่กูรู อ่านจนตาแฉะจริงๆ ถูกใจแต้ๆ      

[Basketman]

พี่กูรู พี่เร คุยกันน้ำหมากกระเด็นแล้วครับ เช็ดหน่อยๆ


แหะๆ :lol:  :lol:
แซวเล่นนะคร๊าบบบบบ      

[Basketman]

จริงๆภาพนี้น่าจะได้Feelกว่า.... :lol:



รูปจาก  http://slidingwindow.multiply.com/photo ... s=threaded

[por_jai]

ปล. ตอนนั้นยังไม่มีถนนบางนาตราด ใครไปบางแสนต้องใช้สุขุมวิท
พัทยา ยังเป็นแค่หมู่บ้านเล็กๆ ไม่มีใครรู้จัก

ตอนบางนาตราดเสร็จใหม่ๆ
     ผมกับเพื่อน3คน ขี่จักรยานมีเกียร์ธรรมดาที่ไม่ใช่เสือหมอบ
     ไปบางแสนกันสนุกดี
     ไปขี่ตอนนี้มีหวัง...ไ่ม่ได้มาโพสต่อ

[por_jai]

เพลงกลางเก่ากลางใหม่
     เห็นรูปที่พี่เจนโพส
     คิดถึงเพลงนี้
เพราะฉะนั้นจึงรักกันเช่นฉะนี้

[icque]

[quote="por_jai"]
ตอนบางนาตราดเสร็จใหม่ๆ

[Basketman]

[quote="icque"][quote="por_jai"]
ตอนบางนาตราดเสร็จใหม่ๆ

[กูรูขอบสนาม]

คุณ Bas ลงรูป "เพื่อนสนิท" ถูกใจจริงๆ  :lol:   :lol:  :lol:

ถนนบางนา ตราด เพิ่งมาสร้างทีหลัง
ก่อนหน้านั้นจะไปชลบุรี ต้องวิ่งไปถึงเมืองปากน้ำก่อน
แล้ววิ่งเข้าเส้นถนนสายเก่าเลียบไปเรื่อยๆจนถึงชลบุรี อ้อมโลกเลย
ไปบางแสนทีหนึ่ง ค่อนวัน

เหตุนี้ ทำให้สมุทรปราการกลายเป็นเมืองพักผ่อน แดนสวรรค์ของคนในเมือง
เพราะอากาศก็ดี ต้นไม้ก็เยอะ กุ้ง หอย ปู ปลามีให้กิน
เลยมีสถานตากอากาศอย่างบางปู สวางคนิวาส เกิดขึ้น

บางปู เลยกลายเป็นสถานที่ฝึกเท้าไฟดาราลีลาศสุดสัปดาห์
ของบรรดาหนุ่มสาว Hi So ยุคนั้น
ระหว่างสัปดาห์ ใช้เวทีลีลาศ สวนลุม ได้

แต่ปากน้ำ สำโรง วันนี้  ไม่ไหวแล้วครับ
ไม่เหมาะสำหรับอยู่อาศัยอีกต่อไป
กลายเป็นถิ่นโรงงานทั้งสิ้น
ปัญหาการควบคุมมลพิษและขยะก็อิหลักอิเหลื่อ
ปลาสลิดอร่อยๆแต่ก่อนที่บางพลี บางบ่อก็ลดน้อยลง
เพราะแปรสภาพพื้นที่เป็นโรงงานไปหมด
เหลืออยู่ไม่กี่บ่อก็ต้องประคบประหงม
ไม่ให้เจอน้ำปนเปื้อนสารพิษไหลซึมเข้ามา

[por_jai]

[quote="icque"][quote="por_jai"]
ตอนบางนาตราดเสร็จใหม่ๆ

[Basketman]

ผมพยายามหารูปเก่าๆของผมมาโชว์บ้าง แต่ดูแล้วก็เก่าสู้ของพี่กูรูกะ พี่เรไม่ได้  :lol:
เอาเป็นว่าดูพอให้คิดถึงวันเก่าๆพอเป็นกะสัยแล้วกันนะครับ...

รูปแรกโรงหนังต่างจังหวัดแถวบ้านผมเอง วันนั้นฉายเรื่องซุปเปอร์แมน 2
คงช่วงปี 1980 ลุงChristopher Reeve เล่น คนเต็มเอียดไปทั้งอาทิตย์
ไม่รู้พี่กูรู พี่เร พี่พอใจได้พาแฟนไปดูเรื่องนี้รึป่าว




รูปนี้ผมจำได้แค่สองคน สรพงษ์ กะ ฉีเส้าเฉียน รูปผู้หญิง กะคนเสื้อแดง ผมไม่รู้จัก
แต่ผู้หญิงใส่แว่นนั้นป้าผมเอง

จำได้ว่าดาราชุดนี้มาถ่ายหนัง ถ้าจำไม่ผิดเรื่อง"เพชรตัดเพชร" รึป่าว??ไม่แน่ใจ
ถ่ายเสร็จก็มาทานอาหารที่ร้านป้าผม จริงๆมีรูปผมที่ขี่คอ ฉีเส้าเฉียนด้วยแต่หาไม่เจอ เสียดาย....

ดาราฮ่องกงเก่าๆก็มี เดวิด เจียง กะ ฉีเส้าเฉียน นี่แหละที่ผมจำได้ดีที่สุดในตอนนั้น
เดวิด เจียง ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงมั่ง
แต่พี่ฉีผมรู้ข่าวว่าแกติดเหล้าอย่างหนักชอบไปชนแก้วกับโกวเล้งบ่อยๆ
ทำให้เสียงานเสียการไป เลยดับจากวงการตั้งแต่นั้น...เสียดาย

คิดถึงจนทุกข์


คิดถึงจนมัวหมอง


เมื่อหวลไตร่ตรอง


ยังต้องคิดถึง

คอหนังจีนจำได้รึป่าวว่ากลอนบทนี้มาจากหนังเรื่องอะไร อิ อิ :lol:

[Radio]

คนเสื้อแดง ดาราดาวร้ายเมืองไทย คือ คุณ ดาม  ดัสกร  
เพชรตัดเพชร Version แรก จำพระเอกไม่ได้ (น่าจะเป็น คุณ ลือชัย นฤนาถ)
แต่ดาวร้ายน่าจะเป็นคุณ เกชา เปลี่ยนวิถี คุณพ่อของนางแบบสุดสวย
คุณ นาตาชา เปลี่ยนวิถี ส่วนนางเอกน่าจะเป็นชาวฮ่องกง ชื่อ มิส ไป่หลิง
ถ้าจำไม่ผิด เข้าฉายที่โรงหนัง เฉลิมเขต อยู่หัวมุถนน ตรงข้ามกับ
โรงพยาบาล หัวเฉียวในปัจจุบัน

[por_jai]

คิดถึงจนทุกข์


คิดถึงจนมัวหมอง


เมื่อหวลไตร่ตรอง


ยังต้องคิดถึง

ฮ่าๆร้อยกลอนกึ่งร้อยแก้วของน.นพรัตน์นี้
    มาจากตอน"นิเวศน์คนึงหา"ผมยังจำได้อยู่เลย

[กูรูขอบสนาม]

คุณ Bas เอารูปตาฉีเส้าเฉียนมา ทำให้นึกถึงเรื่อง
กระบี่ไร้เทียมทาน ในอดีต 5555

เป็นหนังจีนกำลังภายในที่รวมสรรพคุณหลายๆอย่างไว้ด้วยกัน

1. เพลงเพราะมาก  หนึ่งในนั้นถูกเอามาดัดแปลงเป็นเพลงไทย
เริ่มต้นคำร้อง "ตัดใจลงเขาได้อย่างไร"

2. คนดูติดงอมแงมทุกคืนทางช่อง 3 แข่งกับช่อง 5 สี่แผ่นดิน
ยุคที่นพพล โกมารชุน เล่นเป็น ตาอ๊อด

3. พระเอกตายแล้วฟื้นด้วยบัวหิมะ หน้าตาเปลี่ยนไปหมดเลย
(ความจริงฉีเส้าเฉียนเล่นแรกก็หน้าตาน่ารัก น่าทะเล้นดี) :lol:

4. ทำให้ใครๆก็ถามหายา สมุนไพร บัวหิมะ
จนบางบริษัทหัวใสออกยาลูกกลอน บัวหิมะ อ้างสรรพคุณเดียวกัน

4. โฆษณาจมหูเลย (อันนี้ไม่ค่อยสบอารมณ์)  :evil:

5. ด้วยความนิยมทั่วบ้านทั่วเมือง ฉายภาค 2 ต่อทันทีคือ "ยุทธจักรมังกรฟ้า"

6. วันที่ ฮุนปวยเฮี้ยง ตายจริงๆ(อีกครั้ง) มีโฆษณาขอไว้อาลัยจอมกระบี่ในหน้าหนังสือพิมพ์ด้วย
( คล้ายๆกับวันที่โกโบริแห่งคู่กรรมจะตาย กระดาษชำระยี่ห้อหนึ่งโฆษณาเลยว่า
"เตรียมหรือยัง ซับน้ำตาโกโบริ คืนนี้")

7. วันที่เทงฮง ตาย ซึ่งเป็นอวสานของเรื่อง ถนนในกรุงเทพว่างวาย
ทุกคนรีบกลับไปดูตอนจบ

ตอนจบของเรื่องสวยงามมากจริงๆ
ฉากที่เทงฮง(พระเอกของเรื่องอีกคน) มาหาแม่นางโป่งเฮียงกุน
นางเอกของเรื่อง ซึ่งกำลังจะตัดสินใจบวชชี
แล้วทันใดนั้นเจ้าตัวก็กระอักเลือด
เนื่องจากก่อนหน้า ดื่มเหล้าที่ถูกลอบผสมด้วยยาพิษโดยฝีมือฮ่องเต้
เลือดสีแดงกระเซ็นถูกร่มสีขาวของโป่งเฮียงกุนที่พลัดตกจากมือ
หมุนเคว้งคว้างกลางหิมะ จนหยุดนิ่ง.......
เพลงขึ้น

คนดูกลั้นหายใจทั่วขณะ  แล้วก็

[กูรูขอบสนาม]

ตอนจบของเรื่องสวยงามมากจริงๆ
ฉากที่เทงฮง(พระเอกของเรื่องอีกคน) มาหาแม่นางโป่งเฮียงกุน
นางเอกของเรื่อง ซึ่งกำลังจะตัดสินใจบวชชี
แล้วทันใดนั้นเจ้าตัวก็กระอักเลือด
เนื่องจากก่อนหน้า ดื่มเหล้าที่ถูกลอบผสมด้วยยาพิษโดยฝีมือฮ่องเต้
เลือดสีแดงกระเซ็นถูกร่มสีขาวของโป่งเฮียงกุนที่พลัดตกจากมือ
หมุนเคว้งคว้างกลางหิมะ จนหยุดนิ่ง.......
เพลงขึ้น

คนดูกลั้นหายใจทั่วขณะ  แล้วก็

เอ..รู้สึกความทรงจำในวัยเด็กรีบวิ่งออกมาท้วงว่า ม่ายช่าย ม่ายช่าย
ขอเริ่มใหม่อีกทีนะ

ตอนจบของเรื่องสวยงามมากจริง
เทงฮง พระเอกอีกคนในภาคที่ 2 ยุทธจักรมังกรฟ้า
เดินถือร่มสีขาวกันหิมะ พร้อมจูงมือลูกสาว มาหาแม่นางโป่วเฮียงกุน
ขณะที่แม่นางโป่วกำลังจะตัดสินใจบวชชี
มือที่กำลังใช้กรรไกรตัดผมอยู่ชะงักค้าง
เมื่อได้ยินเสียงเล็กๆเรียกขึ้น  " อาเฮียงกุนคะ"
แล้วเทงฮงก็เดินถือร่มเข้าไปหา สวมกอดแม่นางโป่วเฮียงกุน
(เอ๋  แล้วปล่อยให้ลูกสาวยืนตากหิมะได้อย่างไร)
ขณะที่ต่างฝ่ายต่างเพ้อพร่ำรำพันความในใจ
ทันใดนั้น เทงฮงก็หยุดพูดและกระอักเลือด
ร่มสีขาวหลุดพลัดตกจากมือ
เนื่องจากก่อนหน้า ดื่มเหล้าที่ถูกลอบผสมด้วยยาพิษโดยฝีมือฮ่องเต้
เลือดสีแดงกระเซ็นถูกร่มสีขาวหมุนเคว้งคว้างกลางหิมะ
จนท้ายสุด  หยุดนิ่ง.......

เพลงขึ้น

คนดูกลั้นหายใจ แล้วก็  

เอาล่ะ จบอย่างสมบูรณ์แล้วคร้าบ

[por_jai]

ผมบ้าหนังจีนกับหนังสือจีนมากแม้กระทั่งทุกวันนี้
     หายบ้าหนังจีนไปอย่างนึงแล้ว
     สมัยก่อนนิสัยรักการอ่านของผมนี่ได้จากหนังสือกำลังภายในโดยแท้
     ต้องขี่จักรยานไปยืมไป-กลับเป็นชั่วโมงยังยอมเลยครับ
     ผมอ่านๆๆๆๆๆจนหมดทุกเล่มในร้านแถวตรอกจันทร์สพาน5
     สพาน2
     มากวาดหมดโต๊ะอีกที่บางรัก
     พอโตมาหน่อย หนังชอว์บราเด้อร์นี่ดูทุกเรื่อง
     เริ่้มยุคหวังอยู่ เยี่ยหัว หลอลี่ มาเดวิดเจียง ตี้หลุง ฟู่เซิง
     สมัยก่อนดูรอบมิดไนท์ก็ต้องวอร์เนอร์
     รอบธรรมดาก็โอเดียน
     ตอนเรียนอยู่สามย่านมีโรงหนังเปิดใหม่ตอนนั้นพอดี
     สามย่านรามา
     อยู่ฝั่งตลาดที่เพิ่งถูกรื้อไปนี่แหละ
     เพื่อนข้ามฝั่งไปตลาดตอนนั้นก็ไปเล่นสนุ๊กกัน ผมข้ามไปดูหนัง
     ผมยังจำได้ เรื่องแรกที่เิบิกโรงนี้ก็คือ อสูรเพชฌฆาต หวังอยู่เล่น
     คนเดียวบุกเข้าไปฆ่าฮ่องเต้ในวัง ตอนกลางวันแสกๆนี่แหละ
     โอ้โฮว...ผมคิดถึงเทอร์มิเนเต้อร์เลย
     แต่นี่อีมีกระบี่เล่มเดียวเลย ค่าดูตอนนั้นราคาย่อมเยาว์ครับ
     10-15-20 แหะ...

[ก้อนหิน]

อืมมม รูปนี้ท่านได้แต่ไรมา โรงหนังแถวบ้านเมื่อก่อนก็ดูดีนะเนี่ย

[Basketman]

เหอๆ โรงหนังบ้านพี่เองอู๋ จำได้ป่าว ว่าจากโรงหนังแล้วกลายเป็นลานสเก็ต
ตอนนี้กลายเป็นโรงงาน อีกหน่อยอาจกลายเป็นโรงแรม  :lol: