โพสต์
ความจริงกระทู้นี้น่าจะไปอยู่ใน ร้อยคนร้อยเล่ม
เพราะเกี่ยวข้องกับหนังสือ
แต่เนื่องจาก ณ ขณะนี้ยังไม่มีการพิมพ์เป็นรูปเล่ม
ยังหาซื้อไม่ได้
ก็เลยแค่เกริ่นๆเป็นน้ำจิ้มไว้ในห้องนี้ก่อนแล้วกันนะคร้าบ
พอวางจำหน่ายแล้ว อาจจะมีใครได้อ่านแล้วตั้งกระทู้ให้เสวนาเพิ่มเติมอีก
ถึงตอนนั้นคงอยู่ในห้องที่ถูกต้องเรียบร้อย
เราจะมักเปรยๆกันเสมอว่า หาวรรณกรรมเด็กกลิ่นน้ำพริกปลาทูไทยๆไม่ค่อยมี
ต้องไปพึ่งบรรดานิยายพ่อมด แม่มดจากแดนไกลทั้งหลาย
ยิ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมะด้วยยิ่งแล้ว
จะให้ลูกเล็ก เด็กแดงของเรามาซาบซึ้ง จับใจนะหรือ เหอะ เหอะ
ดูอิคิวซัง เณรน้อยเจ้าปัญญาสนุกกว่าเยอะ
เอาเถอะ ในอุโมงค์มืดก็พอมีแสงสว่างรำไรอยู่บ้างล่ะน่า :lol:
ขวัญสงฆ์ : ถ้อยธรรม วรรณกรรมเด็ก
จากปลายปากกาของ บุณฑริกา (ชมัยภร แสงกระจ่าง)
เป็นนวนิยายลงเป็นตอนๆในนิตยสารเก่าแก่เล่มหนึ่งของประเทศ
เพิ่งได้อ่านตอนจบวันนี้เอง แล้วรู้สึก โดน จริงๆ
เลยนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง
นอกจากเรื่อง หลวงตา ของแพรเยื่อไม้
หาวรรณกรรมพุทธศาสนายากมากๆ ที่จะให้เด็กอ่าน
และเข้าใจหลักธรรมคำสั่งสอน ปฏิบัติแบบง่ายๆ
เพื่อให้เป็นคนสมบูรณ์แบบ
โดยใช้เนื้อเรื่อง ตัวละครและบทสนทนาเป็นสื่อนำ
ให้ความเพลิดเพลิน ชวนติดตามแบบนวนิยาย
ขณะเดียวกัน สามารถส่งสาสน์แห่งธรรมเข้าถึงแก่นแท้ของชีวิต
เหนืออื่นใด แทนการเล่าเรื่องแบบร้อยแก้วธรรมดา
ขวัญสงฆ์ ถ่ายทอดออกมาเป็นกลอน 8 ด้วยคำร้อยที่เรียบง่าย
สละสลวย ได้อารมณ์ ไม่ได้ใช้ศัพท์วิลิศมาหราแต่ประการใด
แสดงถึง "คลังศัพท์" ที่ผู้ประพันธ์สะสมไว้แล้วหยิบมาใช้อย่างพิถีพิถัน
พลอยให้นึกถึงสมัยอ่านพระอภัยมณี ขุนช้าง ขุนแผน
เนื้อเรื่องก็แสนสามัญธรรมดา
ชีวประวัติของเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่ถูกนำมาทิ้งไว้ที่ลานวัด
หลวงตา เจ้าอาวาสเห็นจึงเอ็นดู นำมาเลี้ยง ตั้งชื่อเด็กน้อยอย่างมีความหมายว่า ขวัญสงฆ์
เด็กชายเติบโตภายใต้ร่มธรรมคำพร่ำสอนของหลวงตาผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
แต่เด็กก็คือเด็ก ฟุ้งเฟื่องด้วยจินตนาการ ซุกซน ชอบหาเรื่องวุ่นวายสารพัด
เช่น ฝันฟุ้งว่าตัวเองอาจเป็นลูกของลูกสาวมหาเศรษฐีที่ยังไม่พร้อมจะเลี้ยงดู
เลยเอามาฝากพระเลี้ยง รอวันจนโต ค่อยเดินทางกลับไปหาแม่เศรษฐีที่แท้จริง
ฝันกระเจิงไปโน่น ถูกหลวงตาทำโทษ เลยหนีไปผจญภัยหาแม่
กลับเจอแก๊งค์ลวงเด็กในเมืองหลวง
โชคดีที่กลับลำได้ รีบกลับมาหาหลวงตา แม่..เมื่อ ไม่ต้องเจอก็ได้(ฟะ)
หรือเมื่อหลวงตาตัดสินใจให้ ขวัญสงฆ์ไปเป็นบุตรบุญธรรมของครอบครัวครูที่โรงเรียน
เพื่อเรียนรู้ชีวิตแบบฆราวาส หากเมื่อพ่อแม่บุญธรรมมีลูกของตัวเอง
เจ้าตัวกลับน้อยใจในโชคชะตา ใครๆก็เริ่มหมดรัก จึงเตลิดจากครอบครัวไปไกล
เกือบจะไถลลื่นหลุดขอบชีวิตไปร่วมแก็งคอันธพาล
ก็ได้หลวงตาอีกนั่นแหละที่ให้สติกลับเนื้อ กลับตัวใหม่
และอีกสารพัดเรื่องราวที่เด็กชายแก่นแก้วอย่างขวัญสงฆ์
ทำวีรกรรมไว้ให้หลวงตาผู้เฒ่าต้องลุกขึ้นมาปราบเซียนตัวน้อย
ทั้งขู่ เฆี่ยน ตีให้หลาบจำ
ทั้งกักขังให้ไปนั่งสมาธิในป่าช้า
ผีก็กลัว แต่กลัวหลวงตามากกว่า..แห่ะ แห่ะ :shock:
ด้วยคำพร่ำสอนของหลวงตาที่ซึมลงไปในใจแก่นเสี้ยวของเด็กน้อย
กลายเป็นความรัก ความผูกพันระหว่างบุคคลสอง
กระทั่งหลวงตาอาพาธ เสียชีวิตลง ท่ามกลางสายตาเฝ้าอาวรณ์ของผู้น้อย
ขวัญสงฆ์จึงขอบวชทดแทนคุณ ระหว่างบวชก็ศึกษาธรรมจนแตกฉาน
พร้อมย้อนรำลึกคำเทศนาของหลวงตาที่จำติดตรึงใจตั้งแต่เด็ก
ดื่มด่ำในการแสวงหาความรู้ทางธรรม ขอต่ออายุบวชออกไป
แล้วออกเดินธุดงด์เป็นพระป่า จนถึงวุฒิภาวะ
กลับมาประจำวัดเดิมของหลวงตา รับภาระกิจของสงฆ์สืบไป
จากทารกถูกทิ้งวางกลางลานวัด
วันนี้งามเจิดจรัสเป็นพระใหญ่
มีธรรมดีมีธรรมงามประจำใน
เป็นผู้สอนเป็นผู้ให้ไม่ธรรมดา
พระขวัญสงฆ์กลับมาจากลานวัด
ใดติดขัดจัดการงามสง่า
ซ่อมกุฏิซ่อมใจไม่รอช้า
ค่อยปรับวัดพัฒนาคนและใจ
ปลูกต้นไม้ท้ายวัดจนเต็มเขียว
ผลิใบอ่อนโค้งเรียวแตกต้นใหม่
มีอบรมธรรมะประจำไว้
ให้ญาติโยม ผ่องใสไม่ทุกข์ท้อ
เมื่อจะเกิดเลือกไม่ได้ไม่ใช่หรือ
แต่เกิดแล้วนั่นคือต้องสานต่อ
หากเลือกทำเลือกเป็นเห็นเพียงพอ
กรรมย่อมก่อกรรมให้ได้กรรมดี
เมื่อจะเป็นเลือกได้ไม่ใช่หรือ
มีสองมือสรรค์สร้างไปให้เต็มที่
เมื่อเลือกเป็นแล้วเป็นเต็มชีวี
ทุกนาทีคือชีวิตลิขิตตน
ขวัญสงฆ์ : วรรณกรรมถ้อยธรรม ผู้ใหญ่อ่านได้ เด็กยิ่งอ่านดี
คาดการณ์ล่วงหน้าเลยว่า
จะได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาในวิชาภาษาไทย
หรือหน้าที่ศีลธรรมต่อไป เออ..ยังมีสอนอยู่หรือเปล่าเนี่ย
รอวันรูปเล่มออกจำหน่ายเร็วๆนี้แล้วกันคร้าบ
อ้อ รูปกราฟฟิคข้างบน ลายเส้นเรียบง่าย สวยดี
เอามาจาก http://www.chiangmaiwalkingstreet.com/
มีภาพจิตรกรรมลานนาสวยๆให้ชื่นชมเยอะเลย
ดีครับ จะได้ซื้อให้ลูกอ่าน
บันทึกไม่สำเร็จ