จันทร์ พ.ค. 12, 2008 7:40 pm | 0 คอมเมนต์
อึมม์ ขยันดีจังคุณ NjTAO
ไม่ทราบว่าที่ทำ Mind Map มาให้ดูของทั้งหมดนั้น
ได้อ่านละเอียดลงทุกหน้าหรือเปล่าครับ หรือจับเฉพาะประเด็นสำคัญเท่านั้น
กำลังคิดอีกอย่างว่า Mind Map แบบตรงไปตรงมาได้ภาพรวมชัดเจน
แต่บ่อยๆอาจจะน่าเบื่อและแข็งกระด้างไปนิด
ถ้าเราใส่ลูกเล่น สีสัน ลงไปอาจจะเกิด Personal Touch อย่างไม่เป็นทางการ
เช่น ตรงรายชื่อนิตยสาร ถ้าเราใส่ลายมือเขียนลงไป อาจจะช่วยจำได้มากขึ้น
ทำให้ Mind Map สนุกสนานและกลายเป็น
วรรณกรรมช่วยจำ (Aided Literature)ขึ้นมาอีกสถานะหนึ่ง
แพรว สาวแพรว(เรา)แห้วอีกแล้ว
ROOM ห้องว่างเรา(ยังเช่า)อยู่
สุดสัปดาห์ โล่งหัวจริง(โว้ย)
WE ชีวิตสองเรา (เหงาไปหรือเปล่า) เป็นต้น
อะไรทำนองนี้ เท่าที่จะสรรหามาได้
ตรงนี้แหละจะเป็นเสน่ห์เล็กๆ และคนจะจำขึ้นใจ
เอาแต่ที่ทำได้นะครับ ถ้าเป็นชื่อบุคคลคงจะไม่เหมาะ
อีกเรื่อง อันนี้ไม่เกี่ยวกับ Mind Map โดยตรง
แต่อาจจะทำให้เห็นวิวัฒนาการบางอย่างของที่มา
อาจารย์ ธัญญา ผลอนันต์ เคยเป็นนักเขียนก้าวหน้าในกลุ่มพระจันทร์เสี้ยว
ที่นิยมการเขียนเรื่องสั้นที่ผุดขึ้นมาจากกระแสสำนึก
หรือที่เรียกว่าตระกูล Stream of Consciousness
เรื่องสั้นที่โด่งดังมากคือ ถนนไปสู่ก้อนเมฆ
เป็นงานเขียน Surrealist ที่กูรูชอบอีกเรื่องหนึ่ง
เพราะฉะนั้นเชื่อเลยว่า คนที่เคยมีจินตนาการไปถึงก้อนเมฆขนาดนี้
เมื่อมาทำ Mind Map ซึ่งเป็นมองภาพรวมแวบเดียว
จะต้องซ่อนรายละเอียดช่วยจำบางอย่างไว้ แม้ไม่ได้ขีดเขียนออกมา