โพสต์
แต่เพียงอ่านไปได้ 42 หน้าแล้วนี้ กลับคิดว่า แค่เพียงได้ลิ้มรสสำนวนการเขียนอันสละสลวยอ่อนช้อยและแฝงนัยอันคมคาย สื่อผ่านแนวทางแห่งจินตนิยายเล่มน้อยๆนี้ ของท่านเขมานันทะ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี 2550 ท่านนี้
....ก็ย่อมถือว่า ควรค่ายิ่งแล้ว
จากที่เล่มนี้ เคยจัดพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 2518 ในชื่อ "สุดปลายแผ่นดินโลก" ในนามปากกาว่า "มุนีนันทะ" ครั้งที่ท่านยังอยู่ในเพศบรรพชิต
มาปรับปรุงตรวจทานเสียใหม่ เปลี่ยนชื่อเป็น "สุดปลายแผ่นดิน" ในนามปากกาปัจจุบัน "เขมานันทะ"(จัดทำพิมพ์โดย พิมพ์คำสำนักพิมพ์)
จึงขออนุญาตถือวิสาสะจากพี่ mod ผู้อารีย์ นำตัวอย่างเพียงบางตอนของส่วนหนึ่ง จากบทนำ ของหนังสือเล่มนี้ มาลงให้ได้ชิมรสกันเอาเอง ดังนี้..
...พระมหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ดับขันธ์แล้ว บนเนินหัวกะโหลก ในแผ่นดินของประชาชาติอิสราเอล ลูกแกะของพระองค์ท่านเอง และ, ข้าพเจ้าได้ทันมาเห็นเหตุการณ์ในขณะสุดท้ายแห่งลมหายใจของพระองค์ ขณะที่ท้องฟ้ามืดครึ้มด้วยเมฆฝนของเวลาบ่ายคล้อย
....ข้าพเจ้า,พระภิกษุสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า มีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง และเป็นชีวิตจิตใจทั้งหมดทั้งสิ้น แต่ว่า,ภาพแห่งการตรึงกางเขนของชายผู้ยิ่งใหญ่นี้ได้ประทับใจอยู่มิรู้หาย ว่าที่จริงแล้วพระเยซูคริสต์นั้นมิได้ถูกตรึงกางเขนที่เนินหัวกะโหลกเหนือแผ่นดินอิสราเอลเลย พระองค์ท่านถูกตรึงอยู่ที่ใจของประชาชาติ และเป็นความจริงที่จะกล่าวได้ว่าที่ใจของข้าพเจ้าด้วย ดังที่ข้าพเจ้าจะเล่าให้ฟังเป็นลำดับไป.....
บันทึกไม่สำเร็จ