โพสต์
สมัยผมเด็ก ๆ ปิดเทอมทีไร ผมกับพี่ชายไปเยี่ยมยายที่หมู่บ้านชนบทในจังหงัดโคราช กิจกรรมที่ยายเตรียมไว้หลากหลายจนผมกับพี่บางวันสนุกกันไม่ยอมเข้าบ้านทรงสูง 2 ชั้นของยาย ที่พื้นไม้จะมีช่องเอามือรอดลงไปหยิบมะนาวได้สบายเหมือนในหนังแม่นาค
กิจกรรมที่ว่ามีตั้งแต่จับแย้ ทำเส้นขนมจีน เอาข้าวมาทอดโรยน้ำตาบปี๊ป หวิดน้ำหาปลา เก็บต้อยติ่ง ใบตำลึง วายน้ำในคลองเก็บแตงโมกิน โลกทั้งใบคือห้องเรียน
พอโตแล้ว โลกทั้งใบคือ ห้องทำงาน
ชีวิตวัยเด็กในชนบทมีส่วนสำคัญอย่างมากในการหล่อหลอมความคิดในวันนี้
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมไล่จับกบตัวหนึ่งครับ ซึ่งเป็นที่มาของบทความนี้..
ผมไล่จับมันจนสุดตัว คลุกฝ่นไม่รู้กี่ครั้ง แต่ยังคว้าน้ำาเหลว ไม่ทันไร เผลอกระโดดลงไปในหนองน้ำ มันกระโดดไปตามใบบัวในหนองน้ำแถวในปาต้นตะโกแคระ ตอนนั้นมันกระโดดจากใบหนึ่งไปสู่อีกใบ และอีกใบ ผมยืนมองด้วยความงงว่ากบมันลอยอยู่เหนือบัวได้อย่างไร ด้วยความอยากรู้จึงตามก้าวตามไปบนใบบัวที่มีน้ำหยดขังดังคำโบราณว่า น้ำกลิ้งบนใบบัว เห็นแล้วอยากเอาน้ำแดงมาเทใส่ในหยดน้ำ แล้วทันใดนัน ผมก็หน้าขะมำลงไปก้นจ้ำเบ้าลงในน้ำ โคลนจากพื้นลอยเข้าจมูกสำลักออกมาแถบหายใจไม่ออก เจ็บใจไม่หายแค้นหันมองหา กบไม่รู้ว่ายไปไหนแล้ว
ความจำนั้นฝังอยู่ในซอกหูผมไม่รู้ลืม และผุดขึ้นมาทุกกดทับจมูกทุกครั้ง
คำถามครับ.
ทำไมนักลงทุนเน้นคุณค่าจำนวนมากถึงไม่ประสบความสำเร็จ ทำไมความสำเร็จบางคนจึงไม่มั่นคงและไม่เท่าเทียมกัน?
กบกระโดดบนใบบัวตั้งอยู่บนสมมุติฐานว่า ความสำเร็จในระยะยาวนั้น เกิดจากการเปลี่ยนโครงสร้างคุณสมบัติของนักลงทุน เหตุใด การเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างคุณสมบัติของแต่ละคนจึงต่างกัน ทั้งๆ ที่ลงทุนในแนวเดียวกัน ส่งผลให้บางคนร่ำรวย แต่บางคนยังจนอยู่
การเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างคุณสมบัติของแต่ละคนขึ้นอยู่กับความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบแบบยั่งยืน (individual competitive advantage ที่ซ่อนอยู่ในตัวของนักลงทุนแต่เดิมของคนคนนั้นว่าอยู่ที่คุณสมบัติแบบใด และการเปลี่นยแปลงโครงสร้างไปสู่คุณสมบัติทีมีมูลค่าที่แท้จริง (personal intrinsic value) สูงกว่านั้น เป็นไปได้ยากหรือง่ายอย่างไร
บริษัทต่างๆ กว่า 400 หุ้น ใน SET นั้น เปรียบเหมือน กบที่กระโดดจากใบบัวหนึ่งไปอีกใบหนึ่ง โดย หนองน้ำ เปรียบเปรยถึงตลาดหลักทรัพย์ และ ใบบัว แต่ละใบหมายถึง บริษัทแต่ละแห่ง โดยที่แต่ละใบมีความ อุดมสมบูน ที่ต่างกัน เปรียบได้กับแต่ละบริษัทที่มีมูลค่าที่แตกต่างกัน
กบแต่ละตัวจะพยายามกระโดดไปยังใบบัวที่ อุดมสมบูน แต่ข้อจำกัดสำคัญคือ กบไม่สามารถกระโดดไปยังใบที่ไกลเกินไปได้ เนื่องจากกบแต่ละตัวต้องการทรัพย์สินภายใน (inner assets) และ ความสามารถ (capability) ในการกระโดดที่ต่างกันนั่นเอง
ด้วยเหตุนี้นักลงทุนที่เปลี่ยนแปลงโครงสร้างได้เร็ว เกิดจากนักลงทุนคนนั้นเริ่มต้นพัฒนาความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบแบบยั่งยืนใน ตัวเอง ที่ทำให้สามารถ เห็น และ กระโดด ไปสู่บริษัทที่มีมูลค่าสูงกว่าได้ง่าย ขณะที่นักลงทุนบางคนมีความสามารถในการแข่งขันที่จะกระโดดไปสู่บริษัทที่มีมูลค่าสูงได้ยากกว่า
การเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างคุณสมบัติของนักลงทุนในลักษณะใดจึงทำให้เกิดผลดีกับการพัฒนาตนเองในระยะยาว?
ใบบัวอันไหน ที่กบควรจะกระโดดไปเกาะ ไม่ใช่เพียงกระโดดเพ่นพ่านหรือกระโดดไปผิดใบ ใครทราบช่วยปล่อยกบอย่างผมทีครับ....
...
ผมเห็นสิ้นปี/สิ้นไตรมาสทีไร ก็มีคนมาตั้งกระทู้โพสถามกันว่าได้ผลตอบแทนเท่าไหร่ คนส่วนใหญ่ที่ตอบต่างก็ได้เยอะแยะ เท่านั้นเท่านี้ว่ากันไป ไม่ค่อยมีใครมาบอกว่าขาดทุน ขาดทุนย่ำแย่อย่างงั้นอย่างงี้บ้าง หรือว่าคนตายไม่ได้พูด 
^O-O^
:?: :?: :?: :?: :?: :?: :?:
บันทึกไม่สำเร็จ