ข่าวสารถึงการ์เซีย

[MO101]

“ข่าวสารถึงการ์เซีย”  
เป็นวลีที่นักบริหารยกย่องถึงการทำงานของบุคคลหนึ่งที่ชื่อ “โรแวน”   ในประวัติศาสตร์  สมัยสงครามระหว่างสหรัฐอเมริกากับประเทศสเปน     เหตุที่ยกย่องโรแวน ก็เพราะว่าโรแวนได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติงานได้ยอดเยี่ยม  รวดเร็ว  โดยไม่มีความกังวลหรือกลัวต่ออุปสรรใด ๆ  เมื่อได้รับคำสั่งให้ทำงาน  จะรีบทำทันที  จึงถือเป็นธรรมเนียมในการทำงานฉับไวที่ผู้บังคับบัญชาต้องการ  งานก็สำเร็จตามเป้าหมาย  ทุกคนพอใจ ผู้สั่งงานพอใจ   คนทำงานก็ทำงานได้สำเร็จ
--------------------------------------
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า
“เมื่อเกิดสงครามขึ้นระหว่างสหรัฐอเมริกากับสเปน  สมัยนั้นมีประธานาธิบดี   แม็คคินลีย์  ของสหรัฐอเมริกา  มีความจำเป็นต้องติดต่อกับนายพลการ์เซีย  ซึ่งเป็นผู้นำของกบฏ ซ่อนตัวอยู่ในเทือกเขาแห่งใดแห่งหนึ่งในประเทศคิวบา  ซึ่งก็ไม่สามารถติดต่อได้ในทางโทรเลข หรือไปรษณีย์  นอกจากไม่รู้จุดที่อยู่แน่นอนแล้วการสื่อสารยังไม่ถึงอีก  แล้วจะทำอย่างไรที่จะติดต่อกับนายพลการ์เซียได้  เพราะจำเป็นต้องติดต่อให้ได้  จึงมีการหารือกันในกลุ่มผู้นำ  มีผู้เสนอแนะต่อท่านประธานาธิบดีว่า  มีคนๆ หนึ่งสามารถพานายพลการ์เซียมาพบท่านได้  คนนั้น ชื่อ  โรแวน  ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาสั่งให้ตามตัวโรแวนมาทันที
โรแวนเมื่อมาถึง  ประธานาธิบดีก็แจ้งวัตถุประสงค์และขอร้องให้โรแวนช่วยติดต่อนายพลการ์เซียให้   โรแวนขณะนั้นมีงานอื่นค้างอยู่แล้วที่ต้องทำ  แต่เมื่อประธานาธิบดีขอร้องให้ดำเนินการด่วนจึงตัดสินใจรีบดำเนินการทันที            รีบออกเดินทางในวันนั้น  โดยได้รับจดหมายมาพับใส่ถุงหนังอย่างดี  สอดใส่ในเสื้อตรงหัวใจ  ลงเรือจากฝั่งทะเลสหรัฐอเมริกามุ่งหน้าไปประเทศคิวบาใช้เวลาในทะเล  3 วัน  4  คืน  จนมาถึงฝั่งประเทศคิวบา  แล้วเดินทางเข้าไปในป่าลึก  เป็นเวลา 3  สัปดาห์  จนกระทั่งเดินทางมาถึงฝั่งหนึ่งของเกาะ  และได้นำจดหมายมาส่งถึงมือนายพลการ์เซียด้วยตนเอง ....”
ทั้งนายพลการ์เซียและประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา จะไม่มีโอกาสติดต่อกันได้เลยถ้าไม่มีโรแวน กล้าเสียสละชีวิตและความยากลำบาก  ทั้งเดินทางด้วยเรือถึง 3 วัน 4 คืน  และยังต้องเดินด้วยเท้าอีก  3  สัปดาห์ เพียงเพื่อนำจดหมายไปให้  ผลที่เกิดขึ้นจากการกระทำของโรแวนจึงมีความหมายต่องานมาก เป็นจุดเปลี่ยนผลของการทำงานทันที
--------------------------------------
http://dusithost.dusit.ac.th/~ei/tuan/f ... 005041.doc

[MO101]

ผมได้อ่านข้อเขียนที่น่าสนใจมากจากหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ สอนลูกให้รวย เขียนโดย จี.คิงสลี่ย์ วอร์ด แปลโดยสมิทธิ์ จิตตานุภาพ เป็นข้อเขียนสั้น ๆ ของ อัลเบิร์ต ฮับบาร์ด เมื่อปี ค.ศ. 1899 ชื่อ “ข่าวสารถึงการ์เซีย” เขาใช้เวลาเขียนราว 1 ชั่วโมง วิธีการเขียนง่าย ๆ แต่บอกความหมายอย่างแจ่มชัด สร้างสรรค์ และเข้าใจง่าย ที่สำคัญคือผมเห็นว่าข้อเขียนนี้ยังทันสมัยและเข้ากับสถานการณ์ของการปฏิรูประบบราชการไทย ในปัจจุบันได้อย่างดียิ่ง ทั้ง ๆ ที่เวลาแตกต่างกันถึง 105 ปี ข้อเขียนนี้พิมพ์ซ้ำถึง 40 ล้านฉบับ และถูกแปลเป็นภาษาต่าง ๆ เช่น ญี่ปุ่น เยอรมัน ฝรั่งเศส สเปน ตุรกี ฮินดู จีน และภาษาอื่น ๆ อีก  อัลเบิร์ต ฮับบาร์ด เริ่มต้นว่า

ชายผู้หนึ่งโดดเด่นอยู่ในความทรงจำของข้าพเจ้า ราวกับเทพเจ้าแห่ง
สงครามยามออกสู่สมรภูมิ
เมื่อเกิดสงครามกับประเทศสเปน สหรัฐอเมริกาจำเป็นที่จะต้องติดต่อกับ
นายพลการ์เซีย ผู้นำพวกกบฏอย่างเร่งด่วน ไม่มีใครรู้ว่าการ์เซียอยู่ในเทือกเขาแห่งใดใน
ประเทศคิวบา ไม่อาจติดต่อทางไปรษณีย์ หรือโทรเลขถึงเขาได้ ประธานาธิบดีต้องการ
ความร่วมมือจากเขาด่วนที่สุด จะทำอย่างไรดี ? มีคนบอกประธานาธิบดีว่า
“คนชื่อโรแวนจะตามการ์เซียมาพบท่านได้”
โรแวนถูกตามตัวมารับข่าวสารที่จะต้องนำส่งถึงตัวนายพลการ์เซีย

เหตุการณ์ต่อจากนั้นข้าพเจ้าไม่ขอขยายความ ขอพูดเพียงว่าคนชื่อโรแวนพับจดหมายใส่ถุงหนังอย่าง
มิดชิด สอดไว้ในอกเสื้อตรงหัวใจของเขาพอดี ลงเรือ 3 วัน 4 คืน ขึ้นฝั่งที่คิวบาแล้วหายเข้าไป
ในป่าลึก อีก 3 สัปดาห์ต่อมา เขาย่ำออกไปทางอีกด้านหนึ่งของเกาะเดินเท้าตลอดทาง เพื่อ
นำจดหมายไปส่งให้ถึงมือของนายพลการ์เซีย
ข้าพเจ้าจะไม่บรรยายถึงความสมบุกสมบันของโรแวน เพราะต้องการจะเน้นในข้อที่ว่า ประธานาธิบดีแม็คคินลีย์ยื่นจดหมายให้โรแวนนำไปส่งให้ถึงการ์เซีย ซึ่งเขาไม่ได้ถามว่า “การ์เซียอยู่ที่ไหน”
คนอย่างนี้สิ ที่น่าจะตั้งอนุสาวรีย์ของเขาไว้เคารพในสถานศึกษาทุกแห่งของประเทศ
คนทำงานไม่ต้องการเพียงเรียนจากหนังสือ หรือคำแนะนำสั่งสอนให้ทำโน่นทำนี่ แต่ต้องเรียนรู้ที่จะรับคำสั่งอย่างรวดเร็ว ปฏิบัติตามคำสั่งทันทีโดยไม่ชักช้าหรือสงสัยมุ่งมั่นทำตามคำสั่งด้วยความตั้งใจและพลังทั้งหมด
การกระทำเช่นนี้ คือพฤติกรรมที่คนชื่อโรแวน นำข่าวสารไปส่งให้ถึงการ์เซีย เมื่อเอ่ยคำว่า “ข่าวสารถึงการ์เซีย” จึงหมายถึงการปฏิบัติตามที่ได้รับมอบหมายทันทีโดยไม่มีข้ออ้างหรือคำถามใด ๆ ทั้งสิ้น
นายพลการ์เซียถึงแก่กรรมไปแล้ว แต่ยังมีคนคล้าย ๆ การ์เซียอีกมาก ที่ต้องการรู้ข่าวสารอย่างเร่งด่วน แต่ไม่มีคนช่วยเหลือส่งข่าวให้ด้วยความมุ่งมั่นอย่างโรแวนในเรื่องนี้
หลายคนพลาดโอกาสที่จะทำการใหญ่ได้สำเร็จ เพราะพบแต่คนไร้ความสามารถหรือไม่เต็มใจที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างมุ่งมั่น โดยทันทีทันใด
ไม่มีใครประสบความสำเร็จ  ถ้ามีลูกน้องที่เลินเล่อ  เฉื่อยช้า, ตามบุญตามกรรม, ไม่ใส่ใจ, ไม่เอาไหน, ไม่ทำงานจริงจัง นอกจากจะติดสินบน หรือได้คนอื่น ๆ มาช่วยอีกหลายคน หรือโชคดีที่ได้ลูกน้องที่มีความสามารถ
ลองดูจากตัวอย่างนี้ก็ได้  สมมติว่า  เราอยู่ในที่ทำงาน เจ้าหน้าที่ 6 คน นั่งอยู่ไม่ไกล เราเรียกเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง บอกเขาว่า “ช่วยหาชื่อ คอเรจจิโอ ในนามสงเคราะห์ ที่จดบันทึกข้อมูลเบื้องต้นของเขาให้ด้วย”
เจ้าหน้าที่จะรับปาก แล้วรีบทำตามที่เราสั่งทันที หรือไม่มีทาง ! เจ้าหน้าที่จะมองดูเราด้วยสายตาแสดงความสงสัย และถามคำถามใดคำถามหนึ่ง ดังนี้ :-

คอเรจจิโอ เป็นใครกันครับ
นามสงเคราะห์ เล่มไหนครับ
นามสงเคราะห์ อยู่ไหนครับ
คุณหมายถึง คนชื่อ บิสมาร์ด กระมังครับ
ทำไม ไม่ให้คนอื่นหาละครับ
คนชื่อนั้น ตายหรือยังครับ
จะรีบหรือเปล่าครับ
ผมหยิบนามสงเคราะห์มาให้คุณหาเองดีไหมครับ
จะรู้ไปทำไมครับ
พนันกันก็ได้ว่า เมื่อตอบคำถามเหล่านี้แล้ว, อธิบายให้ฟังว่าจะหาชื่อดังกล่าวได้อย่างไรแล้ว, ต้องการรู้ไปทำไมครับ…

เสร็จแล้ว เจ้าหน้าที่คนที่เราขอให้ช่วยหาชื่อจะเรียกเจ้าหน้าที่อีกคนมาช่วยหาชื่อ ซึ่ง ปรากฏว่าหาผิดชื่อ ไปหาเอาชื่อการ์เซีย หรือชื่ออื่นเสียนี่
ถ้าเราฉลาดเราจะไม่เสียเวลาอธิบายว่า ชื่อ คอเรจจิโอ เริ่มด้วยอักษร C ไม่ใช่ตัว K แต่เราจะยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก” แล้วหยิบนามสงเคราะห์ไปหาเอง

การกระทำอย่างเจ้าหน้าที่ในเรื่องนี้ แสดงให้เห็นความไม่สามารถทำงานเองโดยลำพัง, ไม่ฉลาดในความคิด, ไม่เต็มใจในการทำงาน ซึ่งน่าเป็นห่วงว่า ถ้ามีคนชนิดนี้มาก ๆ สังคมในอนาคตจะเป็นอย่างไร
ถ้า คนเราไม่ยอมทำสิ่งใดให้ตนเอง จะหวังให้ทำเพื่อคนอื่นได้หรือ
ลองประกาศรับสมัครนักชวเลขดูก็ได้ รับรองว่า 9 ใน 10 คน สะกดคำไม่คล่อง ใส่เครื่องหมายผิด ๆ ถูก ๆ แล้วยังคิดว่าไม่คล่องก็ไม่เป็นไรเสียอีก !
คนแบบนี้ ไม่มีทางนำข่าวไปให้การ์เซียได้แน่
“เห็นนักบัญชีคนนั้นไหม?” หัวหน้าคนงานในโรงงานใหญ่แห่งหนึ่งถาม
“เห็น…ทำไมหรือ”
“เวลาทำบัญชีละก็เก่ง แต่ถ้าผมขอให้เข้าเมืองไปทำงานให้สักอย่างละก็ งานอาจจะเสร็จหรือเขาอาจแวะร้านเหล้าตามทาง พอไปถึงที่หมายก็ลืมสนิทว่าต้องทำงานอะไร”
คนชนิดนี้หรือ จะน่าไว้ใจให้ส่งข่าวถึงการ์เซีย
เรามักจะได้ยินคำกล่าวแสดงความเห็นใจคนที่ “อาบเหงื่อต่างน้ำ แต่กลับถูกเหยียบย่ำซ้ำเติม” และพวก “ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ต้องเร่ร่อนหางานสุจริตทำ” แล้วตามด้วย การด่าว่าคนมีอำนาจแต่ไม่ช่วยพวกผู้โชคร้ายเหล่านี้
แต่ไม่ยักมีใครพูดถึงนายจ้างที่ต้องแก่ก่อนวัย เพราะต้องสู้รบปรบมือกับ พนักงานสอนไม่ขึ้น พยายามให้ทำงานใช้สมองก็ไม่สำเร็จ พบแต่คนเกียจคร้าน หน้าไหว้หลังหลอก เป็นเหตุให้ต้อง “คัด” พนักงานที่ด้อยประสิทธิภาพออกไปเรื่อย ๆ แล้วพยายามหาคนสนใจทำงานเข้ามาทำหน้าที่แทน
การเลือกเฉพาะพนักงานที่มีความสามารถไว้ปฏิบัติงาน เป็นวิธีการของสถานประกอบการทุกแห่ง ไม่ขึ้นกับสถานการณ์และเวลา ถ้าเป็นยามปกติ ก็มีการคัดพนักงานด้อยประสิทธิภาพออก ในยามคับขัน ยิ่งต้องคัดพนักงานไม่เก่งออกมากขึ้น ที่เหลืออยู่เป็นคนเก่งเท่านั้น
นายจ้าง จำเป็นต้องเก็บไว้เฉพาะพนักงานเก่ง ๆ หรืออีกนัยหนึ่งคนที่ “ส่งข่าวถึงการ์เซีย” ได้
ชายคนหนึ่งฉลาดรอบรู้ แต่ไม่สามารถบริหารงานของตนเอง และไม่มีค่าสำหรับผู้ใดทั้งสิ้น เพราะเขามักคิดว่า นายจ้างกดขี่เขาเสมอ ทำให้เขาอึดอัดใจ เขาออกคำสั่งไม่เป็น รับคำสั่งไม่ได้ ถ้าใครสั่งเขานำจดหมายไปส่งให้การ์เซีย เขาคงตอบว่า “เอาไปส่งเองสิ !”
เวลานี้ชายผู้นี้ ยังต้องเดินเตะฝุ่นหางานทำอยู่ทุกวัน ลำบากยากจนเพราะไม่มีใครจ้างเขาทำงาน เนื่องจากเขาเป็นคนเอาใจยาก อะไร ๆ ก็ว่า ไม่ดีไปหมด ไม่มีเหตุผลสักอย่าง
คนอย่างนี้สมควรถูกเตะแรง ๆ เป็นการสั่งสอนให้เข็ด
ผู้ที่คิดไขว้เขวเช่นนี้น่าเวทนาพอ ๆ กับคนง่อยเปลี้ยเสียขา แต่เราควรเวทนาคนที่พยายามทำงานให้ลุล่วงด้วยเหมือนกัน บางคนทำงานหามรุ่งหามค่ำ ผมหงอกก่อนวัยเพราะต้องผจญกับลูกน้องประเภทเช้าชามเย็นชาม โง่ เกียจคร้าน ดีแต่ต่อหน้า ไม่สำนึกบุญคุณ หารู้ไม่ว่าถ้าไม่มีงานทำตัวเองจะลำบาก เจ้าของธุรกิจและหัวหน้าคนเหล่านี้ก็น่าเวทนาเหมือนกัน
ในภาวะโลกกำลังเสื่อมโทรมเช่นนี้ (ค.ศ.1899!) น่าเห็นใจผู้ที่พยายามฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนามต่าง ๆ หาทางทำให้คนอื่นใช้ความพยายาม แต่เมื่อสำเร็จแล้ว กลับพบว่าไม่เหลือสิ่งใดเป็นสิ่งตอบแทนเลย
ผู้เขียนเรื่องนี้เคยทำงานหาเช้ากินค่ำมาแล้ว เคยเป็นกรรมกรมาแล้วด้วย จึงรู้ว่าต้องเห็นใจทั้งฝ่ายลูกจ้างและนายจ้าง ทั้งผู้ออกคำสั่งและผู้รับสนอง
ความยากจนเป็นสิ่งพึงหลีกเลี่ยงให้ไกล ความขัดสนเป็นสิ่งต้องหนีให้พ้น
ไม่ใช่นายจ้างทุกคนที่โลภมาก เอาแต่ได้ เอาเปรียบ
ไม่ใช่ลูกจ้างและคนยากจนทุกคนที่เป็นคนดี
ผู้เขียนรู้สึกเห็นใจคนที่ทำงานแม้เวลานายไม่อยู่ต่อหน้าหรือลับหลังเหมือนกันหมด และคนที่เมื่อได้รับมอบหมายให้ทำงานชนิด “ส่งข่าวถึงการ์เซีย” ก็รีบทำตามคำสั่งทันที โดยไม่ซักถาม (ผู้สั่ง) แต่อย่างใด, ไม่นึกจะผัดผ่อนให้ล่าช้า ไม่นึกจะแอบซ่อนทิ้งตามทาง มีความมุ่งมั่นอย่างเดียวที่จะทำงานให้สำเร็จ โดยไม่ประวิงเวลา และไม่ต้องการเดินขบวนต่อต้าน หรือนัดหยุดงานขอเงินเพิ่ม
วิวัฒนาการในโลกต้องการคนประเภทนี้ ถ้าเขาต้องการสิ่งใดควรให้เขาไปเถิด เพราะคนอย่างเขาเป็นยอดปรารถนาของทุกหนทุกแห่ง, ไม่ว่าเมืองน้อยเมืองใหญ่ ทุกสถานที่ทำการ โรงงาน ห้างร้าน และที่อื่น ๆ โดยทั่วไป
โลกเรียกร้องต้องการคนประเภทนี้มากเหลือเกิน เพราะเขาเป็นคนที่สามารถ “ส่งข่าวถึงการ์เซีย” ได้

http://www.geocities.com/vichakarn2002/garsia.doc

[Raphin Phraiwal]

ขอบคุณมากครับ
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆ ครับ

[MindTrick]

การหานักเตะ อย่าง ซีดาน มาราโดน่า มาในทีม นั้น ไม่่ใช่เรื่องง่าย...ฉันใดฉันนั้น