แนะนำอ่าน"จิ้งจอกภูเขาหิมะ"

[ประจวบ]

หลังจากหายไปจากการพิมพ์ถึง10ปี
กลับมาแล้วครับ
โดยsmmพิมพ์ออกจำหน่าย
ถ้า"เดชขนนกยูง"เป็นเรื่องยาวขนาดสั้นที่ดีที่สุดของโก้วเล้งฉันใด
"จิ้งจอกภูเขาหิมะ"ก็เป็นเรื่องยาวขนาดสั้นที่ดีที่สุดของกิมย้งฉันนั้น
เล่มเดียวจบครับ  อ่านจบจะรู้ว่า
ทำไมหวงอี้จึงได้แค่ชิงที่สองกับโก้วเล้ง
ไม่มีทางแซงกิมย้งได้

เนื้อเรื่องกระชับไม่เยิ่นเย้อ
คำทุกคำ  วรรคทุกวรรคมีความหมาย
เนื้อเรื่องหักมุมจบลงได้อย่างสวยงามตามสไตล์กิมย้ง

[Luty97]

แต่ผมชอบเรื่อง อุ้ยเซี่ยวป้อ มากสุดน้าาา  8)

[Dech]

เดชขนนกยูงเคยอ่านไปหนึ่งรอบ คุ้นว่า 2-3 ปีก่อน
หนังสือให้น้องที่ office ไปแล้ว เมื่อ

ผมสรุปได้สั้นๆว่า

ฝีมือดีนั่นมีประโยชน์แน่ แต่ความมั่นใจของคุณสำคัญกว่า

เลือนลางเต็มที สงสัยต้องไปซื้อมาอ่านใหม่อีกรอบครับ
ขอบคุณครับพี่ประจวบ ที่แนะนำ

[cryptonian_man]

ได้อ่านเดชขนนกยูงฉบับ สนพ. สร้างสรรค์ ไป สนุกดีครับ โกวเล้งเนี่ยจะสู้กันทีนี่มันบีบหัวใจดีจัง

ส่วนจิ้งจอกภูเขาหิมะเนี่ย ฉบับ จำลอง พิศนาคะแปลชื่อ มังกรแก้วเปล่าครับ ที่พระเอกชื่อเต็กฮุ้น มีชีวิตน่าอนาถนัก ถ้าใช่ผมก้อชอบครับ อ่านแล้วเหมือนชีวิตคนปัจจุบันจัง บางทีก้ออยากหนีไปอยู่ตัวคนเดียว

ว่าแต่ หนังสือ SMM เนี่ยแพงดีจัง

[Dech]

แต่ทำไม SMM ขาดทุนตลอด

[path2544]

[quote="Luty97"]แต่ผมชอบเรื่อง อุ้ยเซี่ยวป้อ มากสุดน้าาา

[Little Boy]

ได้อ่านเดชขนนกยูงฉบับ สนพ. สร้างสรรค์ ไป สนุกดีครับ โกวเล้งเนี่ยจะสู้กันทีนี่มันบีบหัวใจดีจัง

ส่วนจิ้งจอกภูเขาหิมะเนี่ย ฉบับ จำลอง พิศนาคะแปลชื่อ มังกรแก้วเปล่าครับ ที่พระเอกชื่อเต็กฮุ้น มีชีวิตน่าอนาถนัก ถ้าใช่ผมก้อชอบครับ อ่านแล้วเหมือนชีวิตคนปัจจุบันจัง บางทีก้ออยากหนีไปอยู่ตัวคนเดียว

ว่าแต่ หนังสือ SMM เนี่ยแพงดีจัง

เต็กฮุ้น เป็นตัวเองเรื่อง กระบี่ใจพิสุทธ์ ครับ ฉบับ น.นพรัตน์ แปล ชีวิตเจอแต่คนและเรื่องราวร้ายๆ แต่สุดท้ายก็มีคนที่เห็นในค่าความดี และจริงใจกับเขา

แต่ จิ้งจอกภูเขาหิมะ ถ้าผมจำไม่ผิดตัวเอกจะมี พุทธหน้าทอง เมี้ยวนั่งหงส์ พระเอกน่าจะชื่อ โอวฮุย (ไม่แน่ใจครับ) เล่มนี้ผมยังไม่ได้ซื้อเก็บครับ มี 2 ภาค ต่อเนื่อง จิ้งจอกภูเขาหิมะ และ จิ้งจอกอหังการ (ฉบับแปลโดย น.นพรัตน์) เคยอ่านเมื่อ 10 กว่าปีมาแล้ว หาซื้อไม่ได้เลย ดีใจจังครับที่ออกมา จะได้เก็บเข้าตู้หนังสือ ไม่ทราบว่ามีขายที่ไหนบ้างครับจะได้ลองไปเดินหาซื้อดูครับ

ปล. ตอนนี้ยังอ่านจอมคนแผ่นดินเดือดไม่จบเลยครับ ยาวเชียว

[por_jai]

8) นานาจิตตัง
    ลางเนื้อชอบลางยา    
    ผมชอบหวงอี้ กว่าใครแฮะ...

    มังกรหยกที่ผมอ่านเล่มแรกนี่ไม่ใช่ ว.ณเมืองลุงแปล
    เป็น จำลอง พิศนาคะ
    น้องๆคง งงๆ ใครหว่า จำลอง
    ผมอ่านกำลังภายใน
    ตั้งแต่ที่เวิ้งนาครเขษมพิมพ์เล่มละ2บาท 3บาท
    ของกิมย้งที่อ่านจบ จริงๆมี เหล็งฮู้ชงเรื่องเดียว
    ใครๆบอกสุดยอด ผมก็ว่าพออ่านได้
    ตัวละครตัวร้ายงักปุกคุ้งแบนเหลือเกิน ไม่มีมิติเลย
    มังกรหยกทั้ง3ภาค ก็อ่านบ้าง ไม่ปะติดปะต่อ
    ชอบเอี้ยก้วยกว่าก้วยเจ๋ง
    ชอบอาวเอี๊ยงฮงมากสุด
    8เทพอสูรก็อ่านไม่ปะติดปะต่อ ชอบตวนอื้อเหมือนกันนิโหน่ย
    ไม่ชอบเฉียวฟงเลย
    เรื่องนี้ชอบเทพจรเข้ทะเลใต้มากสุด
    อุ้ยเซี่ยวป้อ อ่านไม่จบ อ่านแต่ตอนต้นๆที่ฆ่าอำมาตย์ใหญ่
    แล้วก็วนไปวนมา
    สรุปแล้วของกิมย้ง ที่โลกวรรณกรรมยกย่องสุดๆ
    ผมคงหัวสมองด้อยเรื่องศิลปะการเขียน
    อ่านแล้วไม่รับเกือบทั้งหมด

    ในขณะที่โกวเล้ง ผมอ่านทุกเรื่องๆละ3-4รอบ
    เน่าสุดก็ ลี้ถ้ำฮวย
    ที่เหลือชอบทุกเรื่อง
    ชอบสุดก็ก๊วยไต้โล่ว ในวีรบุรุษสำราญ
    อึ้งเอ็ง ชอบมากๆแม้ทุกวันนี้ยังขุดซิมเซ่งอีมาอ่านอีกหลายๆรอบ
    แต่พระเอกรู้สึกจะเก่งไปไม่หน่อย
    ตอนที่สู้กับนักฆ่าจากโลกันตร์ รู้สึกจะเป็นตอนที่สนุกที่สุด
    แต่อึ้งเอ็ง ชาวบ้านร้านตลาดจะรู้จัก พี่ฮุ้นปวยเอี๊ยงมากสุด
    ทั้งที่เน่าสุดๆ ของอึ้งเอ็งเหมือนกัน
    อุนสุยอัน 4มือปราบพญายม  ยอดศาสตราวุธ พยากรณ์ประกาศิต
    เก็บไว้ทุกเล่ม อ่านแล้วอ่านอีก ไม่รู้เบื่อ
    คนนี้ผมชอบรองลงมาจากหวงอี้

    แล้วก็มาถึงสุดยอดฝีมือในดวงใจผม
    หวงอี้
    อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเราเข้าไปผจญภัยอยู่ในเนื้อเรื่องเลย
    ชอบความรู้สึกนี้มากๆ
    แล้วก็ไม่เคยมีนักเขียนคนไหนทำได้ขนาดนี้มาก่อน
    แต่เหตุการณ์นี้เกิดเฉพาะ 2เรื่องสุดท้าย
    คือมังกรคู่สู้สิบทิศ กับ จอมคนแผ่นดินเดือด เท่านั้น
    เรื่องในยุคแรกๆก็เน่าๆเหมือนกัน ไม่จ๊าบเท่า2เรื่องหลังนี้

    จิ้งจอกภูเขาหิมะ
     คนนี้ใช่โอ้วฮุยหรือเปล่าครับ
     

     ยังไงก็ต้อง ลองหามาอ่านให้ได้ครับ เรื่องนี้
     เผื่อเปลี่ยนใจ มาชอบกิมย้ง ให้ได้เหมือนชาวโลกเขามั่ง....

[cryptonian_man]

ที่พี่พอใจชอบหวงอี้ เพราะบทอัศจรรย์เยอะปล่าวครับ

อิอิ

สงสัยต้องหาจิ้งจอกภูเขาหิมะมาอ่านมั่งละ แต่อยากได้ฉบับ สร้างสรรบุ๊ค ประพันธ์สารอะไรพวกนี้อ่ะคับ SMM มันแพงอย่างที่ว่าอ่ะครับ

แต่ตัวผมชอบโกวเล้งมากอ่ะครับ ชอบตัวเอกเท่ๆ ขี้เหล้า ชีวิตรันทด

หวงอี้ผมชอบอยู่สองเรื่อง เทพทลายนภากะเทพมารสะท้านภพ (แต่เทพมารไม่ได้อ่านจนจบ) มังกรคู่เนี่ยผมอ่านแล้วจำตัวละครไม่ได้เลย นอกจาก โค่วจง ฉีจื่อหลิง

[ต.หยวนเปียว]

ตอนเด็กๆ จำได้ว่าจิ้งจอกภูเขาหิมะทางทีวี
ดูไม่สนุก โอวฮุยก็ดูแก่ๆ
หากอ่านหนังสือน่าจะดีกว่า

อุ๊ยเซี่ยวป๊อ อ่านจาก นสพ ทุกวันจนจบ
ทั้งหนัง เวอชั่นไหนๆ ทั้งอ่าน ก็สนุกทั้งนั้น

[sisacorn]

น่าสนใจครับจะลองหาซื้อมาอ่านดูครับ

ผมก็ชอบหวงอี้นะครับแต่ที่ผมอ่านมาชอบ มังกรคู่สู้สิบทิศ ที่สุดแล้ว

ครับยังจำได้ออกเล่มใหม่วันไหนต้องรีบไปหาซื้อมาอ่านแล้วก็อ่านให้จบภาย

ในวันนั้น เรียกว่าไม่เป็นอันทำอะไรอ่านอย่างเดียวให้จบ โชคดีมากครับที่รอด

มาได้โดยที่ธาตุไฟไม่แทรก  :D

[ประจวบ]

นิยายกำลังภายในแบบกิมย้ง
จะอืดมากในช่วงแรกๆครับ
แต่พออ่านไปซัก10-15%จะเริ่มมัน

ผมอ่านมังกรหยกภาคก๊วยเจ๋งตอนม.1-ม.2
อ่านไปซักครึ่งเล่มแรกเบื่อมากๆ
อ่านเลิก-อ่านเลิกอยู่หลายรอบ
หันมาอ่านแต่ของโก้วเล้ง
แต่พอแก่ๆลองกลับมาอ่านใหม่
จะพบความลึกซึ้ง
ของการเขียน พล๊อตเรื่อง และสำนวนกระชับสั้น
โดยเฉพาะการขมวดปมลงตัวจบอย่างสวยงาม

เหง่ยคังเคยวิจารณ์ว่างานเขียนของกิมย้ง
เปรียบเหมือนตาข่ายฟ้า
ที่ถักทออย่างสวยงามไร้ตะเข็บรอยต่อ

โอ้วหุยพระเอกของเรื่องจิ้งจอกภูเขาหิมะ
เป็นตัวละครที่กิมย้งชอบมากที่สุด

[por_jai]

ที่พี่พอใจชอบหวงอี้ เพราะบทอัศจรรย์เยอะปล่าวครับ

อิอิ

สงสัยต้องหาจิ้งจอกภูเขาหิมะมาอ่านมั่งละ แต่อยากได้ฉบับ สร้างสรรบุ๊ค ประพันธ์สารอะไรพวกนี้อ่ะคับ SMM มันแพงอย่างที่ว่าอ่ะครับ

8) ผมอ่านแล้ว ขำ มากกว่า อีโรติค
   
    แต่ผมชอบของ smm

    ทั้งปก ทั้งคุณภาพกระดาษ ควรค่าแก่การเก็บสะสมยิ่งนัก

[atsu]

ถ้าจำไม่ผิด กิมย้งเขียนจิ้งจอกภูเขาหิมะก่อน
แล้วค่อยเขียนจิ้งจอกอหังการ(แต่จิ้งจอกอหังการเป็นตอนก่อนจิ้งจอกภูเขาหิมะ)

ผมจำได้เลยว่าความรู้สึกตอนอ่านจิ้งจอกภูเขาหิมะจบครั้งแรกคือ
"อะไรว่ะ จบงี้เลยเหรอ มันจะมีบทสรุปต่ออีกภาคมั๊ยเนี่ย"

เป็นเรื่องของกิมย้งที่อยู่ในโซน"ชอบน้อย"ของผม
แต่มิได้หมายความว่าไม่สนุกนะครับ
ผมว่านิยายกิมย้งเรื่องที่แย่ที่สุด ก็ยังสนุกกว่าเรื่องที่ดีของหนังเขียนอีกหลายคน

ส่วนเรื่องที่อยู่ในโซน"ชอบมาก"ก็มีเพียบ
เพ็กฮวยเกี่ยม ,จิ้งจอกอหังการ ,มังกรหยกภาค2 ,8เทพอสูร ,ดาบมังกรหยก ,กระบี่เย้ยยุทธจักร

[atsu]

ส่วนหวงอี้นี่ผมว่าเป็นปรากฏการณ์ใหม่สำหรับผมเลยนะ
คือจากหลังกิมย้งเลิกเขียนไปแล้ว
ผมก็ไม่เคยรู้สึก"ตื่นเต้น"ที่จะได้อ่านหนังจีนเรื่องใหม่เลย จนมาเจอหวงอี้นี่แหละ
ที่ทำให้ความรู้สึกเดิมๆเหมือนสมัยก่อน ย้อนกลับมา  

[ประจวบ]

จิ้งจอกภูเขาหิมะเขียนขึ้นก่อน
จิ้งจอกอหังการ์เขียนทีหลังครับ
นัยว่าเพื่อขยายความถึงตัวละครอีกหลายตัว
แต่อ่านดูจะรู้สึกว่าต่อกันไม่ค่อยติด
โดยเฉพาะลูกสาวของเมี้ยวนั่งหงส์
เคยเจอกับโอ้วฮุยถึง2ครั้งในจิ้งจอกอหังการ์
แต่ในจิ้งจอกภูเขาหิมะไม่เคยเจอกันมาก่อนเลย
....ไม่ว่ากัน

จะเห็นว่าตัวละครในนิยายแต่ละเรื่องของเค้า
จะมีบุคคลิกแต่ต่างกันไปไม่ค่อยซ้ำกัน
ฉีกแนวสุดๆก็คงเป็นอุ้ยเซียวป้อ
ที่พระเอกไม่เก่งวิทยายุทธ
ซ้ำยังชอบโกหก คดโกง  เล่นการพนัน
ดีที่ฉลาดมีไหวพริบและรักพวกพ้อง
และเป็นเรื่องสุดท้ายที่เค้าแต่ง

[ดาวหางสีแดง]

จิ้งจอกภูเขาหิมะ

กิมย้งได้นำเอาแนวทางการเขียนอีกรูปแบบมาใช้

คือดำเนินเรื่องโดยใช้การเล่าเรื่อง (คล้ายๆกับราโชมอน)

เรื่องนี้ผมก็ชอบเหมือนกันครับ(แต่ไม่มากเท่าเรื่องอื่น)



เรื่องสุดท้ายของกิมย้ง ถ้านับเฉพาะเรื่องยาวก็อุ้ยเสี่ยวป้อ
แต่ถ้านับทุกเรื่องจริงๆแล้ว
เรื่องสุดท้ายของกิมย้งคือกระบี่นางพญา(เยี่ยว์หนี่ว์เจี้ยน)ครับ

[ดาวหางสีแดง]

[quote="por_jai"]

[oonngg51]

วันนี้ผ่านไปร้านหนังสือ เพิ่งเห็น ซีรี่ย์จิ้งจอกของโกวเล้งมาพิมพ์ใหม่

ปกสวยดีครับ   99% ของนิยายกิมย้ง โกวเล้ง  ผมอ่านหมดแล้ว แต่ซี่รี่ย์สองจิ้งจอกเนี่ย จำได้ว่าเฉยๆ ไม่ชอบมากเท่าเรื่องอื่นๆ (คือสนุก แต่ไม่จัดเป็นเรื่องโปรด) ไม่แน่ใจเพราะว่าอ่านตอนเรียน ม.ปลาย ถึง มหาวิทยาลัยหรือเปล่า แบบประสบการณ์ชีวิตยังไม่แก่กล้าพอ

นิยายจีนเนี่ย เรื่องที่ผมชอบสุดๆ จะเป็นมังกรหยกภาค 2 (นิยายรักที่ใช้ฉากกำลังภายใน),  วีรบุรุษสำราญ, คมดาบสั้น

เรื่องของหวงอี้  มังกรคู่ฯ สุดยอดที่สุด

จอมคนฯ สนุกดี และหลอกได้เนียนด้วย --> เทียบไปแล้ว ผมว่าเหมือนมีคนเขียนนิยายว่า ทางไปนิพพานคือการใช้ธาตุสุดร้อน สุดเย็นปะทะกัน แล้วจะเปิดประตูไปสู่ดินแดนแห่งเซียนได้  ไม่ต้องมีทำความดี ลดกิเลส ลดความอยาก อะไรเล้ย
( ตอนอ่านเนี่ย ไม่ได้รู้สึกไรเลย ก็อ่านๆ แล้วสนุกๆไป แต่พอมาอ่านทวนชักแหม่งๆ ได้คิดเลยว่า ถ้าให้เขียนแบบนี้ แล้วสำนวนไม่เนียนเนี่ย อ่านแล้วจะขัดๆ ฝืนๆ ไปเลย )

เืทพมาร/เจาะเวลา --> เล่มต้นๆ ใจเ้ต้นมาก ฉากติดเรทมาที ใจหวิวๆ / เล่มหลังๆชักเฉยๆ  , เทพมาร คล้ายกันแต่รู้สึกฉากการเมือง ชิงอำนาจ สนุกว่าจิ๋นซี