|0 คอมเมนต์
เมื่อวานไปเล่นมา ชักเข้าท่าแฮะพี่พอใจ
ไปถึงตอนแรกคอร์ทไม่ว่าง เพื่อนเล่นอยู่เลยนั่งดูมันเล่น
เพื่อนผมคนนี้ตบไม่เป็น แต่อาศัยว่าฟิต วิ่งเป็นลิง
แถมที่นั่นจะยืนแบ่งคนละครึ่งคอร์ทเป็นหลัก
ยืนรับ แบบพี่ว่านั่นเอง
ผมนั่งดูก็เออ แต้มนึงมันตีกันนานดีแฮะ แต่เมื่อไหร่มันจะได้แต้มว๊า
เท่าที่ดูส่วนใหญ่จะได้แต้ม ก็ต้องอีกฝั่งตีเสียเอง หาแต้มที่ได้จากการบุกยาก
สักแป๊บ อีกคอร์ทว่าง ผมก็ลงไปตี
ผมก็เล่นตามทฤษฎีพี่ มีจังหวะ จิ้มพรวดขึ้นหน้า
พอดีคู่ผม (ไม่เคยรู้จัก) คงเข้าใจ เขาก็เลย บุก มีตบ มี หยอด
แฮะ แต้มไหล ดูดี แฮะ
แต่จบเกมส์รู้สึกจะแพ้ไปสูสี
พอจบเกมส์ เดินกลับมาหาเพื่อน
มันถามว่า ทำไมผมวิ่งขึ้นหน้าเน็ตตลอด ไม่ยืนคนละคอร์ทล่ะ
ผมก็ว่าไปตามที่เข้าใจ
แต่ก็มานั่งคิด ไอ้แต้มที่เสียส่วนใหญ่ ผมขึ้นแล้วไม่ลง
พอคู่ผมตบเขาไม่ตาย ก็โดนเขาโยก ซ้าย ขวา
แถมผมยังยืนหัวโด่อยู่หน้าเนต
แบบนี้แล้ว ผมต้องหาทางลงมารับแล้วใช่ไหมพี่
เกมส์ถัดๆมา ผมก็เล่นคู่เพื่อนผมตลอด
ก็บอกมันว่า เอาแบบเนี้ย ถ้าตบได้ตบไปเลย
ไม่ยืนคนละคอร์ทแล้ว ถ้าผมตบ ให้มันขึ้นหน้า
ถ้าผมขึ้นหน้า ให้มันตบแหลก
ก็ดีนะพี่ สนุกดี ยังมีแพ้บ้าง ชนะบ้าง เป็นธรรมดา
แต่ก็เริ่มเล่นเป็นคู่ขึ้นบ้าง นิโหน่ย
แต่รวมๆแล้ว ผมรู้สึกว่าก๊วนนู๊น ดูน่ากลัวน้อยลงอ่ะ
เพราะส่วนใหญ่ยังเล่นลูกสูง อ่านทางง่าย แต่อาศัยว่าไว
(แต่จะว่าไป เมื่อวานก็ไม่เห็นพวกมือโหดๆ)
ไม่เหมือนที่วินเนอร์ ลูกพุ่งเฉี่ยวหัวผม วันละหลายรอบ
แถมลูกหยอด ลูกวางนี่ โดนแล้ว อยากเดินออกจากคอร์ทจริงๆ
วันนี้ไปส่งงานอาจารย์ก่อน แล้วหาเรื่องตีอีกดีกว่าแฮะ