โพสต์
โค้ด: เลือกทั้งหมด
สมถะนี้ เราต้องบังคับลมหายใจ หรือว่าเราต้องติดตามลมหายใจครับ และในความเป็นจริง ไม่ว่าจะวิปัสสนา หรือ สมถะก็ไม่ต้องไปบังคับ ลมหายใจครับ
ศาสนาพุทธเน้นศึกษาธรรมะ ซึ่งก็คือธรรมชาติครับ
ลองดูนะครับ ถ้าจะนั่งแบบสมถะก็ เอาสักอย่าง นะ เช่นพุท-โธ
ก็ ที่มีการสอนมานั้น เขาสอนกันแบบนี้ครับ
เวลาเราหายใจเข้า
เมื่อลมหายใจ แตะที่จมูก เราไม่ต้องตาม เราก็จะรู้ว่า เราหายใจเข้า เราก็พุท
เมื่อ มีลมหายใจออก ผ่านจมูก เราก็ โธ
คือเสมือน เราเป็นประตู แล้วมีลมหายใจ วิ่งเข้า เราก็พุท
เมื่อมีลมหายใจวิ่งออกเราก็โท
อันนี้ครับ ที่เป็นสมถะ
เข้าใจแล้วนะครับ
ต่างจากการดู ลมหายใจ ของวิปัสนาครับ
วิปัสนานั้น เมื่อดูลมหายใจ จะดูหมดเลย
ดูเฉยๆ เหมือนดูทีวี แต่ไม่ไปแสดงด้วย
ลมเข้าสั้น ก็รู้ ออกสั้นก็รู้ เข้ายาวก็รู้ ออกยาวก็รู้ ระหว่างนั้น ถ้ามีเสียงดัง ปัง เราก็ กำหนด ยินหนอ แล้วก็กลับมาที่ ลมหายใจ
อีกสักพัก มีความคิดอกุศล เกิดขึ้น หรือกุศล เกิดขึ้นมา ก็ตาม
เราก็กำหนด คิดหนอ แล้วกลับมา ที่ลมหายใจ
สักพัก อาการเวทนา คือความปวดที่ขา รุนแรงมากขึ้น เราก็ กำหนด ปวดหนอ แล้วกลับมาที่ลมหายใจ
เราจะมี สติ รู้ตัวทั่วพร้อม ว่าเรา นั่งอยู่ แล้วเราก็กำหนดรู้ ไม่ใช่กำหนดลมหายใจ กำหนด นี้คล้ายๆ กับเราเอาสติ ไปผูกไว้ ว่าเรากำลังสนใจ หรือ ดู สิ่งใดอยู่
เราก็เอา สติไปดู ที่ลมหายใจ
โดยไม่มีชื่อเรียก คือมีแต่ปรมัต ก็คือสภาพความเป็นจริงที่เกิดขึ้น
บันทึกไม่สำเร็จ