บทที่ 1 แค่พบศพ
มผงอขชีญบัลแดูยวช่ณคุห้ใกายอมผ
โห! ดูเท่มาก
ผมของบัญชีแลดูช่วยคุณให้อยากผม
ตกลงจะให้อ่านมั้ย
ครับพี่ ล้อเล่นนะครับ เอาจริงแล้วครับ
z,vpkd.sh86I=j;pf^c][yP=uz,
เฮ้ย!
ลืมเปลี่ยนกดภาษาครับ! โทษครับ!
ผมอยากให้คุณช่วยดูแลบัญชีของผม ทีนี้เอาจริงแล้วครับ
เฮ้อ! เกือบแล้วไอ้โหน่งเอ้ย!
เริ่มเปิดเนื้อเรื่องทีไหร เกือบตกม้าตายทุกทีซิเรา!
ผมอยากให้คุณช่วยดูแลบัญชีของผม
เขาบอก เป็นชายผิวดำร่างใหญ่คนหนึ่งหิ้วถุงกระดาษสีน้ำตาลพูดประโยคแรกที่ลงมาจากรถเมล์
ชายผู้นี้คงจะเตี้ยกว่าอีโต้สักหนึ่งนิ้ว แต่มีรูปร่างกำยำ หน้าอกใช้แทนกำแพงไว้ตีลูกเทนนิสได้สบายๆ ส่วนขาละม้ายคล้ายคลึงโต๊ะสนุ๊ก เวลาเดินเคลื่อนตัวอย่างนิ่มนวล ไม่ดูเทอะทะเหมือนคนรูปร่างกำยำทั่วไป
อีโต้แปลกใจพอสมควร ทีนักกอล์ฟหมายเลขหนึ่งของเอเชีย อย่าง
โหน่งชัย ดูดี
เอาดูมัน! ตัวเด่นๆเล่นเองหมด ไอ้หลงตัวเองเอ้ยยยย! ชื่อก็เห่ยสุดๆๆๆ
โห! อย่าทำหน้าเหมือนเห็นรอยขี้ติดบนชักโครกอย่างนั้นซิครับ
ถึงจะเห่ยแต่ก็น่ารักนะครับ! จุ๊บ จุ๊บบบบบ
2 a6eb
เอาใหม่ครับ.....
อีโต้แปลกใจพอสมควร ทีนักกอล์ฟหมายเลขหนึ่งของเอเชีย อย่าง อะแฮ้ม! โหน่งชัย ดูดี ซึ่งทำเงินรางวัลเกือบทั้งปีประมาณ 400,000 เหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 16 ล้านบาท เดินทางมาพบเขาด้วยพาหนะ รถเมล์
ผมไม่ดูแลบัญชีใคร อีโต้แก้ ผมแค่ให้คำแนะนำ
โอ้โห ลึกซึ้ง กินใจ
แตกต่างกันตรงไหน
แจ่มมาก อีโต้บอก คุณโหน่งชัยมีอำนาจเด็ดขาดในการใช้เงินของคุณในการลงทุน ผมแค่เพียงเสนอแนะ ซึ่งผมจะบอกคุณโดยตรง ไม่ผ่านใคร ไม่ผ่าน PM ไม่ผ่านอีเมลล์ทั้งสิ้น เราจะหารือกันโดยตรง แต่คุณโหน่งเป็นคนตัดสินใจขั้นสุดท้าย ผมจะไม่ซื้อขายหุ้นหรือตกลงทำธุรกรรมใดๆโดยที่คุณยังไม่ได้รับข้อมูลทั้งหมด
ฟังดูดีนะ
ผมชอบ โหน่งชัยพยักหน้า
ผมก็ว่ายังงั้น เอี่ยมโตพูด เท่าที่เห็นถึงแม้คุณจะเป็นเศรษฐีใหม่แต่เหมือนคุณตั้งใจจะบริหารเงินอย่างรอบครอบเสมอ
ผมใช้ชีวิตเหมือนเดิมแหละครับ แต่งตัวก็อย่างนี้ (กางเกงชาวเลเสื้อเชิร์ทนี่ละนะ เข้ากันซะไม่มี!) ใครเรียกผมไอ้ก็ไอ้เหมือนเดิม เพื่อนฝูงก็เหมือนเดิม ไปไหนเฮฮาเหมือนเดิม ผมทำตัวยังนี้มาตลอด ทำตัวเวอร์จะมีแต่คนเกลียด (ไม่ทันแล้ว เกลียดไปแล้ว) ผมว่าอยู่อย่างนี้ดีกว่า มีความสุขไปไหนก้ได้ รู้จักก็ทัก ไม่รู้จักก็เฉยๆ ผมฉลาดพอ
ฉลาดแล้วมาหากรูทำไมวะ แต่มันเหมือนเดิมจริงๆ วะ ยกเว้นตัวเลขในบัญชีที่เปลี่ยนไป
สาบานได้
3 a6eb
ฉลาดมากครับ อีโต้พยักหน้า
อีโต้เดินนำหน้าตรงไปยังประตูใหญ่ทางเข้าหลักของอาคารตลาดหลักทรัพย์ที่อยู่ติดกับศูนย์ประชุมสิริกิต เป็นเรื่องปกติที่จะมีกลุ่มประชาชน นักท่องเที่ยว นักเรียน นักศึกษา แห่กันออกมาผ่านทางเข้าออกแคบๆตรงประตูหน้าอยู่ตลอดเวลา จริงๆแล้วมาหาของแจกฟรีมากกว่า งาน Investors day เหมือนมีคนมาเยอะ โชดดีที่ไปติดกับศูนย์ฯ บางครั้งก็เอาดนตรีไปเล่นข้างหน้าเรียกร้องความสนใจ แตยังไงคนก็ยังน้อยอยู่ดี
พูดตรงไปไหมเนี่ย!
ทั้งสองคนเดินเข้าไปข้างในผ่านเครื่องตรวจอาวุธ
เหมือนจะมีใครพกปืนมาที่งานนี้ ให้ตายเถอะ!
โหน่งชัยมีใบหน้าแดงก่ำและดูคล้ายคนมีพิรุธ เขายืนอยู่ใกล้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของอาคาร ขณะสายตาจับจ้องที่ผู้หญิงคนหนึ่งอ้วนเตี้ยเหมือนมะขามข้อเดียวและขาทั้งสองที่สั้นเต่อ ริมฝีปากหนา มือสองข้างกำเอกสารโบชัว ปากกา ลูกโป่ง ติดโลโก้ Zimego เต็มสองมือ เดินสวนออกมา
ลูกโป่งนี่! ผมอยากได้มั่งอะ โหน่งชัยเอ๋ยขึ้น
อีโต้ทำเป็นหูทวนลม ในฐานะผมเป็นนักลงทุนเน้นคุณค่า เป็นหน้าที่ของผมที่จะช่วยดูแลให้คุณได้ผลตอบแทนสูงสุด ถูกต้องไหมครับ
โหน่งชัยหรี่ตาทำท่าเหมือนจะสอยขา ผมอยากได้สีส้ม
อีโต้เลื่อนสายตาก้มไปมองหน้าโหน่งชัย โหน่งชัยยังนั่งนิ่งๆอยู่กับพื้นมองหน้าเขาอย่างแน่วแน่ อีโต้ถึงใจอ่อนเดินไปขอลูกโปงให้
อีโต้ขอสติกเกอร์ ทำมือโบกขึ้นเหมือนทักทายผ่านเจ้าหน้าที่เคาเตอร์ก่อนยืนหยุดที่หน้าลิฟท์ กดลูกศรชี้ขึ้น ทุกคนในนั้นดูเหมือนจะรู้จักอีโต้เป็นอย่างดี
4 a6eb
ประตูลิฟท์เปิดออก ทั้งสองเดินเข้าไป
แต่ผมพูดอะไรอย่างหนึ่ง ผมไม่มีนอกไม่มีใน อี่โต้พูดต่อ คุณเข้าใจที่ผมพูดใช่ไหมครับ พูดง่ายๆ ผมไม่ใช่พนักงานของไทวีไอ-ซิเคียวริตี้ส์ เราต่างคนต่างไม่ใช่หุ้นส่วน ต่างคนต่างลงทุน ผมไม่ได้ขี้โม้ ผมบริหารเงินในพอร์ตกว่าสี่ร้อยล้าน แต่ไม่มีเงินจากลูกค้าไทวีไอเลยแม่แต่บาทเดียว เราไม่ได้เป็นหุ้นส่วนกัน ไปสอบถามใครดูได้ เราทำงานแยกกันสิ้นเชิง ยกเว้นอยู่อย่างเดียว
อี่โต้เงียบไปสัก 5 วินาทีสายตาจ้องไปที่โหน่งชัยรอให้โหน่งชัยถาม มองอย่างเพ่งพินิจ จนโหน่งชัยเกือบจะอ้าปากกว้างให้ดูฟันที่พึ่งไปอุดมา
คุณพูดจนดูดีมากเลย โหน่งชัยบอกอี่โต้
อีโต้พูดต่อ
คุณเป็นลูกค้าผม ผมมีหน้าที่รับผิดชอบด้านการเงินของคุณอย่างจริงจัง พูดง่ายๆ คุณขอให้ผมทำเงินให้มากขึ้น มันเป็นหน้าที่ผมอันสุงสุดที่ผมจะแนะนำแหล่งข้อมูลการลงทุนต่างๆให้คุณพิจารณา บริษัทนี้มีจัดสมนาเกี่ยวกับการลงทุนทุกเดือน และนี่คือข้อเสนอแนะที่ดีที่สุดของผม เปิดพอร์ตกับบริษัทไทวีไอ-ซิเคียวริตี้สิซะ
อีโต้ยังไม่ทันจบคำว่า ซะ" ประตูลิฟท์ก็เปิดออก ชั้น 6 พอดีแปะ ไม่ขาดไม่เกิน
ภาพที่ทั้งสองเห็นเป็นผู้ชายนอนหงายเปลือยขวางทางออกลิฟท์ มีบาทแผลถูกเชือดด้วยของมีคมที่คอ 2 แผล จนหลอดลมขาด ศรีษะด้านหลังมีรอยถูกเฉือนเป็นริ้วๆหลายแห่ง ฝ่ามือซ้ายมีร่องรอยมีดบาดคล้ายคว้ามีดของคนร้ายจนนิ้วกลางขาดกระเด็นกระดอนไปตกแน่นิ่งอยู่ข้างกำแพง ตามร่างกายมีรอยฟกช้ำหลายแห่ง เสียชีวิตมาประมาณ 1 ชั่วโมง พื้นห้องมีตัวอักษรเขียนไว้ด้วยเลือดว่า
ช้ใดชงอต้าค่ณคุนน้เนทุงลกนั
บนผนังยังมีเขียนอีกว่า
เหยื่อรายต่อไป
odjey
ผมว่ามีกลุ่มเป้าหมายแน่นอนครับ อย่างน้อยก็คนที่ชอบเล่นเกม Sims"ปัจจเจกนิยายครับ"
งั้นผมขอเล่นสนุกด้วยคนนะเพื่อนๆมาช่วยกันเติมบทที่สองให้หน่อยนะครับ ผมว่าช่วยกันเขียนจะสนุกมากเลยครับ
5 a6eb
บทที่ 2 ? (รบกวนคุณกู๊สช่วยตั้งชื่อบทให้ด้วยครับ)
by "goosehuntsman"
โหน่งชัยผงะพิงผนังลิฟท์
ใบหน้าถอดสี ในขณะที่ อีโต้ ยกสองมือขึ้นปิดปาก ดวงตาเขาเบิกโพลง
ชายคนที่สิ้นลมหายใจอยู่หน้าลิฟท์ ไม่ใช่ใครอื่นเป็นลูกค้ารายใหญ่ของ บริษัทไทวีไอ-ซิเคียวริตี้ และที่สำคัญเป็นลูกค้าที่เขาให้คำแนะนำในเรื่องการบริหารเงินอยู่เช่นกัน
ในขณะนั้นเอง พลันมีเสียงหวีดร้องของผู้หญิงดังขึ้น แม้จะไม่ดังมากนักเนื่องจากความซับซ้อนของผนังกั้น แต่เสียงนั้นก็โหยหวนพอที่จะกระชากคนทั้งคู่ออกมาจากภวังค์
"เฮ้ย นี่มันเกิดอะไรขึ้น ..... " โหน่งชัยเอ่ยขึ้นพร้อมๆ กับพยายามบังคับกล้ามเนื้อบนริมฝีปาก ที่ยังคงเต้นระริกรัวอยู่เหมือนเครื่องยนต์เก่าๆ ที่สั่นไปมาไม่หยุดยั้งแม้ตัวรถจะจอดสงบนิ่งอยู่หน้าไฟแดง
อีโต้ไม่ตอบคำถามนั้น แต่กลับกระโดดก้าวข้ามร่างที่นอนจมกองเลือดหน้าลิฟท์นั้น พร้อมกับวิ่งไปยังต้นเสียงที่คาดว่าจะมาจากภายในสำนักงานของเขา
โหน่งชัยรีบกระโดดตาม ในขณะที่มือก็กระตุกเอาลูกโป่งสีส้มลอยติดมาด้วย
ประตูลิฟท์ปิดเข้าหากันอย่างช้าๆ ในขณะที่คนทั้งสองวิ่งสลับเดินอย่างเร่งรีบหายลับไปกับมุมทางเดินที่ทอดยาวไปยังสำนักงาน
6 a6eb
ตัวอักษร Zimego หมุนไปมาตามจังหวะการลอยตัวของลูกโป่งสีส้มที่ถูกลมจากช่องแอร์พัดเป่า
ทั้งคู่ยืนหน้าซีดอยู่ตรงประตูห้องสำนักงานชั้นใน
บนพื้นเต็มไปด้วยเอกสารที่ถูกรื้อค้นจนกระจัดจายไปทั่ว
ใกล้กับโซฟารับแขกตรงมุมห้องนั้นเอง ร่างของหญิงสาวในชุดสีน้ำตาลนั่งนิ่งอยู่ มือทั้งสองจับแน่นอยู่บนม๊อบถูพื้นที่ถูกกระแทกอย่างแรงเข้าตรงกลางหน้าอกทะลุออกไปด้านหลัง ตาของเธอเบิกโพลง
ถังน้ำล้มกลิ้งอยู่ห่างจากตัวเธอไปประมาณ 2 ฟุต น้ำหกนองเต็มพื้นละลายเอาเลือดที่ไหลทะลักออกจากตัวเธอเปื้อนกระจายไปทั่วพื้นที่ปูด้วยพรม
ร่างสูงโปร่งของนักกอล์ฟผู้โด่งดังของเอเซีย ค่อยๆ ทรุดนั่งลงกับพื้น เขาสาบานได้ว่าตั้งแต่เกิดมา ในชีวิตไม่เคยเจอภาพสยดสยองอย่างนี้มาก่อน โดยเฉพาะภาพที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าติดต่อกันเพียงไม่กีนาทีอย่างนี้
ลูกโป่งสีส้มหลุดลอยออกจากมือขึ้นไปติดบนเพดานในขณะที่แรงลมจากช่องแอร์ก็เป่าพัดพาตัวลูกโป่งลอยถัดไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
"โป้ง!"
เสียงลูกโป่งแตกเมื่อโดนส่วนคมของมุมแผงไฟบนเพดาน โหน่งชัยกับอีโต้สะดุ้งเฮือกขึ้นพร้อมๆ กัน ....
บทที่ 1 หน้า 3
อีโต้เดินนำหน้าตรงไปยังประตูใหญ่ทางเข้าหลักของอาคารตลาดหลักทรัพย์ที่อยู่ติดกับศูนย์ประชุมสิริกิต เป็นเรื่องปกติที่จะมีกลุ่มประชาชน นักท่องเที่ยว นักเรียน นักศึกษา แห่กันออกมาผ่านทางเข้าออกแคบๆตรงประตูหน้าอยู่ตลอดเวลา จริงๆแล้วมาหาของแจกฟรีมากกว่า งาน Investors day เหมือนมีคนมาเยอะ โชดดีที่ไปติดกับศูนย์ฯ บางครั้งก็เอาดนตรีไปเล่นข้างหน้าเรียกร้องความสนใจ แตยังไงคนก็ยังน้อยอยู่ดี
บทที่ 1 หน้า 4
ภาพที่ทั้งสองเห็นเป็นผู้ชายนอนหงายเปลือยขวางทางออกลิฟท์ มีบาทแผลถูกเชือดด้วยของมีคมที่คอ 2 แผล จนหลอดลมขาด ศรีษะด้านหลังมีรอยถูกเฉือนเป็นริ้วๆหลายแห่ง ฝ่ามือซ้ายมีร่องรอยมีดบาดคล้ายคว้ามีดของคนร้ายจนนิ้วกลางขาดกระเด็นกระดอนไปตกแน่นิ่งอยู่ข้างกำแพง ตามร่างกายมีรอยฟกช้ำหลายแห่ง เสียชีวิตมาประมาณ 1 ชั่วโมง พื้นห้องมีตัวอักษรเขียนไว้ด้วยเลือดว่า
ช้ใดชงอต้าค่ณคุนน้เนทุงลกนั
ตรงนี้ก็น่าจะกลับหัวอีกเหมือนกัน แต่เป็นภาษาอังกฤษ อ่านว่า Harpoเหยื่อรายต่อไป
odjey
ที่แท้เป็นลูกค้า มาทำอะไรวันเสาร์นี่ คงจะมาฟังสมมนาบทที่ 2 หน้า 5
ชายคนที่สิ้นลมหายใจอยู่หน้าลิฟท์ ไม่ใช่ใครอื่นเป็นลูกค้ารายใหญ่ของ บริษัทไทวีไอ-ซิเคียวริตี้ และที่สำคัญเป็นลูกค้าที่เขาให้คำแนะนำในเรื่องการบริหารเงินอยู่เช่นกัน
คนร้ายยังอยู่! เสียงหวีดร้อง!ในขณะนั้นเอง พลันมีเสียงหวีดร้องของผู้หญิงดังขึ้น แม้จะไม่ดังมากนักเนื่องจากความซับซ้อนของผนังกั้น แต่เสียงนั้นก็โหยหวนพอที่จะกระชากคนทั้งคู่ออกมาจากภวังค์
อีโต้ไม่ตอบคำถามนั้น แต่กลับกระโดดก้าวข้ามร่างที่นอนจมกองเลือดหน้าลิฟท์นั้น พร้อมกับวิ่งไปยังต้นเสียงที่คาดว่าจะมาจากภายในสำนักงานของเขา
โหน่งชัยรีบกระโดดตาม ในขณะที่มือก็กระตุกเอาลูกโป่งสีส้มลอยติดมาด้วย
ประตูลิฟท์ปิดเข้าหากันอย่างช้าๆ ในขณะที่คนทั้งสองวิ่งสลับเดินอย่างเร่งรีบหายลับไปกับมุมทางเดินที่ทอดยาวไปยังสำนักงาน
บทที่ 2 หน้า 6
บนพื้นเต็มไปด้วยเอกสารที่ถูกรื้อค้นจนกระจัดจายไปทั่ว
ร่างของหญิงสาวในชุดสีน้ำตาลนั่งนิ่งอยู่ มือทั้งสองจับแน่นอยู่บนม๊อบถูพื้นที่ถูกกระแทกอย่างแรงเข้าตรงกลางหน้าอกทะลุออกไปด้านหลัง ตาของเธอเบิกโพลง
7 a6eb
โหน่งชัยยังอยู่ที่นั่น
เอาละ ดีแล้ว เข่าอ่อน ลุกไม่ขึ้นนะ แล้วมีอะไรอีก !
นักล่าห่านพูดถูก เครื่องยนต์เก่าๆ เป็นคำบรรยายที่เหมะเหม็งมาก เขาก็ยังพยายามบังคับกล้ามเนื้อบนริมฝีปากที่ยังคงเต้นระริกรัวอยู่ เหมือนเครื่องยนต์เก่าๆ ที่สั่นไปมาไม่หยุดยั้ง ตัวรถก็ยังคงจอดสงบนิ่งแม้เปลี่ยนเป็นไฟเขียวแล้วก็ตาม
โหน่งชัยหันมานิดเดียว
แต่ก็มากพอที่จะเห็นคราบน้ำตาบนแก้มไหลลงมาหยดลงบนพรมที่มีเลือดหกนองเต็มพื้นกระจายไปทั่ว เขาไม่ส่งเสียงอะไรทั้งสิ้น ไม่มีเสียงร้องเสียงสะอึกสะเอื้อน มีเพียงน้ำตา
อีโต้ยืนอ้าปากเอามืออุดจมูกอยู่ที่ปากประตูเพราะเหม็นกลิ่นคาวเลือดฟุ้งไปทั่งห้องไม่รู้จะทำยังไงดี
คุณโหน่งชัย
ตอนเล่นที่ Britist Open ครั้งล่าสุด อีโต้ยังจำใบหน้าโหน่งชัยที่แลดูเหี้ยมเกรียมและไม่โกนหนวดเคราได้ แต่ด้วยความที่ขาดฮอร์โมนเทสทอสเทอโรนก็เลยดูเหมือนคนที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวซะมากกว่า เขาสวมหมวกเบสบอลติดรูปหัวกะโหลกไขว้ ใส่เสื้อยืดสีขาวมีขาดลุ่ยตรงจักกะเร้หน่อย ผิวคล้ำเหมือนถ่าน ในสนามชอบทำตัวบ๊องยิ้มร่ากับคนดู เดินฮำเพลงโอเปร่า จิบคาราบาวแดง และชอบร้องไห้เวลาตีลูกตกน้ำ
แต่ตอนนี้โหน่งชัยมีสีหน้าเรียบเฉย ไร้ความวิตก ดูห่างเหิน ซึ่งอธิบายได้ว่า
เขากำลังอยู่ในโลกของตัวเอง โหน่งชัยเบียดตัวเข้าไปอยู่ในโลกของตัวเองทุกครั้งที่อยู่ในสนาม
เป็นห้องเงียบๆซึ่งฝูงคนดู เงินรางวัล ชื่อเสียงสนามกอล์ฟ หลุมถัดไป แรงกดดันคู่ต่อสู้ เสียงตด ไม่อาจเข้ามาแผ้วผาน โลกส่วนตัวของโหน่งชัยเป็นสถานที่เล็กๆ ประกอบไปด้วยไม้กอล์ฟ ลูกกอล์ฟและหลุมที่ตีเท่านั้น สิ่งอื่นๆนอกเหนือจากนี้เป็นเรื่องของจินตนาการในนิยาย
อืม!
โลกส่วนตัวของโหน่งชัยเป็นสถานที่เล็กๆ ประกอบไปด้วยไม้กอล์ฟ ลูกกอล์ฟและหลุมที่ตีเท่านั้น สิ่งอื่นๆนอกเหนือจากนี้เป็นเรื่องของจินตนาการในนิยายหรือ เขียนไปได้ไงนี่ เน่าจริงๆ!
โหน่งชัยขยับคอไปมา ดูแล้วน่ารำคาญมาก แต่เห็นแล้วก็อยากทำมั่ง
ที่มือข้างขวาเขามีรอยสักสวัสดิกะ อย่าพึ่งนะ! มีรอยสักสวัสดิกะหรือ!
ขอโทษนะคุณอีโต้ โหน่งชัยกล่าวโดยไม่หันหน้าไปมองอีโต้
ขอโทษเรื่องอะไร อีโต้ถาม
เขายังจ้องมองหญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายคนนั้นเหมือนเดิม คุณช่วยโทรเรียกตำรวจที
ผมขออยู่ตรงนี้อีกแป๊ปเดียว
ด้วยแรงฉุดอะไรบางอย่าง อีโต้เหมือนเข้าใจสถานการณ์ คำพุดใดๆตอนนี้ย่อมไม่มีความหมาย อีโต้จึงทำผิดมหันต์ วิ่งออกไปที่ลิฟท์เพื่อโทรศัพท์ พอกลับมาอีกที่ก็ไม่เห็นโหน่งชัยแล้ว
โหน่งชัยสาบสูญหายตัวไปตั้งแต่วันนั้น ไม่มีใครเห็นเขาอีกเลย!
โค้ด: เลือกทั้งหมด
โพสต์
ต่อบทที่สองนะครับ
ผมว่ามันไม่ยาวพอที่จะเป็นบทที่สาม
ขออนุญาตคุณกู๊สด้วยครับ 
10 a6eb
บทที่ 4 เฮียเกา
ร้านบ้านไร่กาแฟ สถานีน้ำมันปั๊มเจ็ท ชานเมืองกรุงเทพ
ชายในชุดเสื้อพรางร่างหนานัยน์ตาแดงก่ำเดินโขยกเขยกดูคล้ายหมีพึ่งตื่นจากการจำศีลผ่านประตูเข้าสู่ร้านกาแฟที่เป็นลักษณะเรือนไทยประยุกต์ สร้างด้วยไม้ ตกแต่งบริเวณด้วยสวน และสายน้ำ ในสถานีน้ำมันปั๊มเจ็ท ริมถนนสุวินทวงศ์ มุมใดมุมหนึ่ง ระหว่างทางชานเมืองออกไปแปดริ้ว
เขาเชื่อใจมันมากเกินไป
เขาคงไม่บาดเจ็บขนาดนี้ ถ้าคว้าราวเหล็กบนรถไฟฟ้าไว้ได้ เขานึกสงสัย คนเราอยู่ได้อย่างไรถ้าขาดราวเหล็ก นี่ถ้าเราไม่ม้วนหน้าสามตลบมาลดแรงเหวี่ยงคงเจ็บกว่านี้
เรานี่มืออาชีพจริงๆ เขาชมตัวเอง อย่างน้อยก็ได้ลองเสียหน่อย ไม่งั้นไม่ครบเครื่อง ให้ตายซิ ถ้ารถไฟไม่เบรกกระทันหัน เขาคงคิดว่าเขาเลยวัยที่ต้องพิสูจน์ตัวเองว่าข้าแน่อะไรพวกนั้นมาแล้ว
เรื่องจิ๊บจ๊อย เขาสั่นศรีษะ
เขาโขยกต่อ ตรงรี่เข้าไปเงียบๆหาผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งรอเขาอยู่แล้ว ที่สุดวันนี้ตี๋ใหญ่
อ้าว! ตี๋ใหญ่หรือพี่ โห! ผมเป็นแฟนพี่มาตั้งแต่ที่นกฉัตรชัยเล่นบทพี่แล้วครับ อ่านมาตั้งนานพึ่งรู้จักชื่อพี่
อ้าว! แล้วเข้ามาทำอะไร เค้ากำลังเล่นนิยายกันอยู่
11 a6eb
ผมชอบพี่มากครับ เมื่อกี้พี่ตีลังกาสามตลบ โห! เจ๋งมากเลยพี่
เหรอ! เออ! พี่ก็ว่าพี่ตีสวย ขอบใจนะ แล้วคนแถวไหนละ ถึงมาแวะที่ร้านนี้ได้
อ๋อ! ผมอยู่ในเว็บไทไวครับพี่
เฮ้ย! ไทไวที่มีคุณบอล คุณอีโต้ คุณนัน คุณมัฟฟิน พี่แมกซ์ อะไรนั่นหรือปล่าว
ใช่ครับพี่! พี่รู้จักหรือครับ
รู้จัก ก็กินเบียร์ด้วยกันบ่อยๆ นี่ก็นัดวันที่ 2 ธันวา ที่บางกอกวิล ไม่ใช่หรือ พี่ไม่รู้จะไปได้หรือปล่าว เรื่องนี้ยังหาคนเขียนไม่ค่อยได้เลย พี่ต้องเอาฉากที่เล่นตั้งแต่ รหัสลับ value investor code มาฉายซ้ำอยู่นี่ไง ฉากนี้จำได้ไหมละ
จำได้ครับพี่ พี่เล่นเรื่องนั้นเป็นเบเนเตสใช่ไหมละ
ใช่ เรื่องนั่นก็โหด เรื่องนี้ก็โคตรโหดเลย เปิดมาก็ให้พี่ฆ่าตายไปสองศพแล้ว ทำไมไม่มีบทรักมั่งวะ เอา! พี่ไปเข้าฉากก่อนละ โชคดีไอ้น้อง แล้วเองชื่ออะไรวะ
ผมชื่อโหน่ง ครับพี่
เอ๊ะ ชื่อคุ้นๆนะ เอาละ โชคดีโว้ย!
12 a6eb
แอคชั่น บทที่ 4 หน้าสิบสอง เทคสอง
ที่สุดวันนี้ตี๋ใหญ่ก็รู้สึกได้ตอบแทนแล้ว หลายปีมานี้เขาต้องพึ่งใบบุญชายคนนี้หนีคดีฆ่าคนตายจาก เบตง ยะลา สามจังหวัดชายแดนภาคใต้
ว่าไง เรียบร้อยดี ผู้ชายวัย 30 ปีปลายๆถาม ท่าทางเหมือนลูกครึ่งเชื้อสายจีนปนฝรั่ง ตาของเขา นัยน์ตาที่คมกริบอย่างน่ากลัว ว่องไว และมองได้ทะลุทะลวง
เอ๋อ...เอ๋อ....มันไปเกิดใหม่แล้วขอรับเฮียเกา เสียงนั่นสั่น
เองแน่ใจ ว่าใช่มันแน่ไอ้ตี๋ใหญ่ ไม่ผิดตัวอีกนะ
ขอรับเฮีย มันไม่ยอมรับ แต่ผมว่าใช่มันแน่
เพี้ยะ...... เสียงตบหน้าตี๋ใหญ่ ความหนาวสั่นกำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เขาได้ยินเสียงสูดหายใจร้อนฟึดฟัด สัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของเฮีย
เมื่อสามปีก่อน ไอ้เหนือเมฆก็ฆ่าคนผิดที่นครปฐมมาทีแล้ว นี่ข้าพึ่งรู้ว่ามันฆ่าคนผิด ถ้าพรรคพวกที่ปอยเปตไม่โทรมาบอกว่าเห็นมันเข้าบ่อนเสี่ยเม้งเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว
กระผมแน่ใจครับเฮีย เอาหัวเป็นประกันเลย ว่าใช่เซียนม่ายตังเหลาแน่นอน ผมไปค้นดูในรายชื่อลูกค้าไทวีไอ-ซิเคียวริตี้ส์ แล้วก็เห็นรูปมันชัดๆเลย ใช่แน่ครับเฮีย
เฮียยังเก็บอาการครุ่นเครืองไว้ ไม่ปักใจเชื่อ
แต่ ผมไปเจออะไรบางอย่างที่บริษัทนั่น อาจทำให้ท่านเฮียตกตะลึงได้ เขายื่นรูปถ่ายที่มีรูปสัญญาลักษณ์เหมือนตัวอักษรอังกฤษปนตัวเลขอยู่ส่งให้
JiMzNTg4OyYjMzY0MDsmIzM2MTg7JiMzNjQ4OyYjMzYxOTsmIzM2Mzk7JiMzNjU2OyYjMzYyOTsm
IzM1OTE7JiMzNjI5OyYjMzYzMjsmIzM2NTI7JiMzNjE5OyYjMzU4NTsmIzM2MzM7JiMzNjA5OyYj
MzY0ODsmIzM2Mjc7JiMzNjE5OyYjMzYyOTs=
รหัสลับ!! ที่มันใช้สื่อสารกันในบ่อนครับ
เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกตื่นเต้นของเฮีย ไอ้ม่ายตังเหลา อย่างที่ข้าคาดไว้จริงๆ
เมื่อสามปีที่แล้ว ม่ายตังเหลา กับพรรคพวกอีก 2 คน เข้าไปเล่นในบ่อนเฮียเกาที่ฝั่งมาเลติดกับเบตง แล้วแอบใช้รหัสสื่อสารกันในบ่อน ตอนนั้นเฮียเกายังจับไม่ได้ ใช้กล้องวงจรปิดเปิดดูก็ยังไม่รู้ เฮียรู้แต่ว่า มันโกงเฮียแน่ งานนั้นล่อเฮียบ่อนแถบเจ้ง เหมือนเหยียบนวดพยัฆค์ กว่าจะสืบหาที่อยู่มันเจอ กว่าจะรู้ว่ามันเป็นคนของสมาคมนักลงทุนเน้นคุณค่า เสี่ยต้องติดสินบนเจ้าหน้าที่ตอมอเพื่อค้นเอกสารประวัติการเข้าออกที่หน้าด่านอยู่หลายวัน แล้วสั่งคนมาเก็บทันที แต่ก็พึ่งมารู้เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วว่าเก็บผิดตัว
เฮียเกาหวังว่างานนี้ไอ้ตี่ใหญ่คงไม่พลาด เว้นเสียแต่ว่า...........
อ้าวเหรอครับ :lol: เวลาเซียนม่ายตังเหลาเล่นโป๊กเกอร์ในบ่อนข้างๆ กายจะต้องมี "ชุดแฮ๊ปปี๊มีล" วางอยู่ด้วยเสมอนะครับ เพื่อให้สมกับฉายาที่ทุกคนเรียกขานว่า "เซียนม่ายตังเหลา" 555ดร.โหน่ง เขียน: เซียนม่ายตังเหลาคือท่านแม่ทัพครับ
บันทึกไม่สำเร็จ