เรียนเรียนลูกลูก

[por_jai]

8) มีน้องในเวปคนนึงก็ถือว่าสนิทกันหน่อย
    เพราะเคยไปเรียนบัญชีกะอ.มนมาด้วยกัน
    แล้วก็พีเอ็มคุยกันบ้าง
    พีเอ็มมาคุยเรื่องนี้ว่าในฐานะที่ผ่านมาแล้ว
    มีอะไรพอแนะนำได้บ้าง
    ผมเห็นว่าเรื่องนี้ดีมีประโยชน์
    แล้วก็ไม่ใชเรื่องที่ผมต้องเก็บไว้กับตัวแต่อย่างใด
    เผื่อจะมีประโยชน์เป็นข้อมูลแก่พี่น้องท่านอื่นๆในเวปนี้
    ผมก็เลยคิดว่าน่าจะเอาตั้งเป็นกระทู้
    เพื่อเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมาให้ฟัง
    หรือแลกเปลี่ยนกันดูจะได้มีมุมมองหลายๆแบบ
    เพื่อตัดสินใจให้สิ่งที่เหมาะกับแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ทั้งหลายๆในเวปนี้
    มีธุระครับ เดี๋ยวมาต่อ.......

[ฐิติ]

มารอฟังครับ มีลูกกะเขาเหมือนกัน สองขวบกว่าๆ

[ksnk]

สนับสนุนครับกระทู้อย่างนี้ มาจองที่นั่ง ครับ

[VI Jr.]

กำลังมีอะไรอยากถามพี่ๆ พอดีเลยครับ
ปีหน้าลูกผมคงต้องเข้าอนุบาลแล้ว
ตอนนี้อยากให้เค้าเข้า สาธิต จุฬา หรือประสานมิตร
ไม่รู้ว่าเค้ามีวิธีการรับสมัครอย่างไรบ้างครับ
และเราต้องเตรียมความพร้อมให้ลูกอย่างไรบ้างครับ

[por_jai]

8) ของท่านวีไอจูเนียร์ ผมตอบไม่ได้หรอกครับ
    ว่าต้องทำอย่างไร
    ต้องไปถามที่โรงเรียนเขาเอาเองนะครับ
    สาธิตจุฬาเข้าง่ายมากครับ
    เพื่อนผมทำงานด้านวิชาการอยู่ที่จุฬา
    ก็เข้าได้เลยครับ
    รู้อยู่แค่นี้เอง
    ผมจำได้ว่าคุณอยู่ถึงบางนาไม่ใช่หรือ
    ให้ลูกๆมาเรียน2ที่นี่ถือว่าเป็นความคิดที่ดี
    เพราะรถไฟฟ้าผ่านทั้งคู่เลย
    ดูเหมือนไกลแต่ไม่ไกล
    ว่างก็รีบมาคุยกะอาจารย์ที่โรงเรียนหาข้อมูลซะเร็วๆ

[por_jai]

8) น้องที่ถามผมเขาถามมาเพราะ
    ทราบว่าไอ้หนุ่มคนเล็กของผม
    สอบเข้าวิศวะที่จุฬาได้
    จึงคิดว่าผมน่าจะมีภูมิพอให้สอบได้เรื่องการเรียนระดับมัธยม
    ถามมา3ข้อดังนี้นะครับ
    ข้อ1. มีความจำเป็นมากน้อยแค่ไหนที่จะต้องไปสอบเข้า
            โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ตอนม.ปลาย
    ข้อ2. เรียนมัธยมอย่างไร ไม่อยากให้ลูกเครียด
    ข้อ3. มีวิธีเตรียมตัวอย่างไร
    (ข้อ2.กับข้อ3.นี่คล้ายๆกันนะครับ)

[por_jai]

8) ข้อแรกก่อนเลยนะครับ เตรียมอุดม ต้องเข้าไหม
    ผมรู้เลยคนถามอย่างนี้เป็นเพราะบ้านอยู่ค่อนข้างไกล
    ใจนึงก็อยากให้ลูกเรียนอยู่ที่เดิม ใกล้ๆบ้านนี่แหละ
    แต่อีกใจเห็นลูกเรียนดีมีความสามารถพอที่จเข้าได้
    จะไม่ให้เข้าก็เสียดาย

    ผมเองก็เคยไปสอบเตรียมอุดมเหมือนกันแต่สอบไม่ได้ครับ
    ตอนนั้นมีสามเสนวิทยาลัยให้เลือกก็เลยได้ที่สามเสนแทน
    ดังนั้นข้อนี้ประสบการณ์โดยตรงถือว่าไม่มี
    แต่สามเสนที่ผมเข้าไปกำลังเริ่มยุครุ่งโรจน์พอดี
    เพราะรุ่นพี่ที่จบในปีนั้นสอบได้ที่1ของประเทศไทย
    (ผมยังจำชื่อได้เลย ชื่อพี่วรวิทย์ เลือกเรียนต่อหมอจุฬา
    บ้านอยู่ตรอกจันทร์เหมือนผม
    เคยกลับบ้านขึ้นรถเมล์ด้วยกัน แกออกตังค่ารถให้
    ผมยังเก็บตั๋วรถเมล์ ติดกระเป๋าเรียนเป็นวัตถุมงคลอยู่หลายปี)
    ชนะทั้งเตรียมและสวนกุหลาบและรร.ดังๆทุกที่
    อาจารย์ชุดที่ผลิตที่1ของประเทศไทยก็เป็นชุดเดียวกับที่สอนผม ข้ออาจารย์นี่ถือว่าผ่านมาตรฐานใกล้เคียงกับเตรียมอุดม
    มาดูสิ่งแวดล้อม คือเพื่อนร่วมห้อง ใช้วิธิการเดียวกับเตรียม
และยังคงใช้กันมาเกือบทุกโรงเรียนคือเอานักเรียนที่เก่ง
มาเรียนอยู่ด้วยกัน ให้เกิดบรรยากาศแข่งขันกัน จะได้เก่งขี้น
และขยัน มีวินัย
    สุดท้ายก็มาดูที่ตัวนักเรียนเอง เด็กที่สอบเข้าเตรียมคือหัวกะทิของทุกๆโรงเรียนทั้งของรัฐและเอกชน
    ดังนั้นการจับเอาคนเก่งมาเรียนอยู่ด้วยกัน สร้างบรรยากาศให้เกิดการแข่งขัน ผลที่ได้คือเด็กเองก็จะมีความalertอยู่ตลอด
ส่วนใหญ่ก็สามารถพัฒนาต่อยอดตัวเองไปได้อีก และธรรมชาติ
เด็กจะไม่กลัวการแข่งขัน เพราะแข่งอยู่ทุกวันอยู่แล้ว
    ความจริงผมให้น้ำหนักมากเลยเรื่องโรงเรียนไกลบ้าน
ผมสงสารเด็กที่ต้องเสียเวลาวันๆไปกับการเดินทางที่แสนติดขัด
ของกรุงเทพ แต่ตั้งกะมีรถไฟฟ้ากะรถใต้ดินประกบหน้าหลัง
ก็ไม่ได้เดินทางลำบากอีกต่อไปแล้วนะครับ
    เดี๋ยวนี้เตรียมอุดมมีคู่แข่งที่พอฟัดพอเหวี่ยงกันแล้วครับ
ชื่อมหิดลวิทยานุสรณ์ อยู่ที่ศาลายา ที่นี่ไกลแน่นอนครับ
แต่ไม่มีปัญหา เขาให้พักที่โน่นเลย มีหอพักให้อยู่ รับเฉพาะวิทยาศาสตร์ มีรับประกันด้วยครับ ถ้าเอ็นที่ไหนไม่ติด
ให้เข้าวิทยาศาสตร์ มหิดลได้เลย ทุนการศึกษาเพียบ
มีหลานสอบเข้าได้คนนึง ตอนนี้เรียนหมออยู่ศิริราช
    ไอ้หนุ่มของผมเรียนอยู่ที่บดินทรเดชาตั้งแต่ม.1
ตอนจบ ม.3ก็ไปสอบทั้งเตรียมและมหิดลวิทยา ไม่ได้ทั้งคู่ครับ

[por_jai]

8) ข้อ2. เรียนมัธยมอย่างไร ไม่อยากให้ลูกเครียด
    ข้อ3. มีวิธีเตรียมตัวอย่างไร และ รร. ในระดับ ม ปลาย มีผลไหม ในการสอบเอนทรานซ์

    คุยรวมๆไปเลยนะครับ
    ไม่อยากให้ลูกเครียด ผมว่าให้เครียดๆบ้างก็ดีนะครับจะได้
alert เราต้องให้เขารู้ครับว่าเขาจะต้องเจอกับมวยรุ่นไหน
ไม่ใช่ไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยลงน้ำไปตามบุญตามกรรม
แต่ความจริงเขาก็ต้องเจอสภาพนี้อยู่แล้ว เวลาไปเรียนพิเศษ
เขาจะได้รับรู้ความจริงอยู่แล้วว่าคู่ต่อสู้ของเขาล้วนมีระดับ
     แต่ผมว่าวิธีทยอยเรียนช่วยได้ครับ อย่าหมักอย่าดอง
ดูแลให้เขาใส่เข้าไปวันละนิดละหน่อย ถึงวันแข่งเตรียมตัวมาดี
ก็ไม่ค่อยเครียด ถ้าไปสปีดตอนนั้นมันไม่ทันซะแล้วครับ
     ย้อนเวลากลับไปคิดตอนเราเป็นเด็กบ้างนะครับ
มีวันเวลาไหนที่จะสดใสขนาดนี้ สมองดี จำแม่น คิดเร็ว ร่างกายแข็งแรง จิตใจใสสอาดปราศจากความกังวลใดๆ เขาพร้อมจะรับการเรียนหนักๆได้เป็นอย่างดีทีเดียว(แต่ผมว่าที่ธรรมชาติให้เรามาในช่วงนั้นไม่ได้ให้มาเรียนหรอกครับ ผมเชื่อว่าธรรมชาติของ
สิ่งที่มีชีวิตจะให้ร่างกายแข็งแรงสุดยอดก็เพื่อสืบคงดำรงเผ่าพันธ์เท่านั้นเอง)
     แต่เราพ่อแม่ก็ไม่ได้เสียเปรียบเขาเท่าไหร่ เพราะเรา
มีความเก๋าเข้ามาช่วยครับ เราก็เฝ้าดูลูกเราว่าคนนี้เป็นไง
ต้องเข็นไหม หรือดุรวมๆแล้วมันฉลาดกว่าเราอีกด้วยซ้ำไป
     ถ้าต้องเข็นเราก็ต้องเอาใจใส่มากหน่อย
     ผมว่าผมเล่าจากประสบการณ์จริงๆเลย ไม่รู้ว่าถูกหรือผิดยังไง อ่านแล้วเก็บเกี่ยวกันเองละกัน
     ลูกผม2คนมีความแตกต่างของทักษะในการเรียนมากเลย
     คนโตเป็นลูกสาวเพิ่งจบโท ทางฟิล์มหนัง ได้งานแล้ว
     คนนี้ไม่ชอบจนถึงเกลียดวิชาแนววิทยาศาสตร์เป็นอย่างยิ่งเลย
     รู้ตัวตั้งกะม.2-3แล้วเรียนอยู่บดินทร์เดชา3  ช่วงเวลานั้นจำได้ว่าละเลยลูกมาก เรื่องการเรียน งานยุ่งมาก เผลอไม่ได้ถามไถ่
ปรากฎว่าตอนม.3ต่อม.4เกือบไม่ผ่านเกณท์ที่ทางโรงเรียนจะรับไว้แบบอัตโนมัติ (จำได้ว่า2.8) ไปยืนลุ้นผลเทอมสุดท้ายอยู่
ผ่านไปได้หวุดหวิด
     พอม.4-6ไม่ได้การแล้วต้องเอาใจใส่หน่อย ผมรู้ว่าฐานเขาไม่แน่นแล้ว ก็จับมาปรับกันใหม่แต่ไม่ได้รีบร้อนอะไรเพราะมีเวลา3ปีทีเดียว ให้ทำแบบฝึกหัด(วิชาที่ทำได้ไม่ดี) มาส่งพ่อทุกวันๆละนิดละหน่อย ปูไปเรื่อยๆ (พวกตำรับตำราผมอาศัยที่นี่ครับ ศึกษาภัณท์ ราชดำเนิน เป็นแหล่งหนังสือติวชั้นยอด พวกข้อสอบเก่าๆก็เยอะแยะ สอบเอ็นทรานซ์ไม่มีไรหรอกครับ ข้อสอบออกวนไปวนมา แต่ออกจะหาที่จอดรถยากซักหน่อย ปกติผมไปจอดถึงหน้า
รร.บวรนิเวศ แล้วก็เดินไป ผมเดินจนปรุแล้วเส้นทางนี้)
     ผลการเรียนดีขึ้นผิดหูผิดตาเลยครับ พอสรุปได้ละ เด้กชอบให้เอาใจใส่ เค้าชอบแนวนี้ ผมก็ชอบครับ
ได้ใกล้ชิดกับลูกมากขึ้น มาเลยเรียนพิเศษที่ไหนเรียนกัน
เอ็งลำบากเรียน ข้าลำบากไปรับส่ง ช่วยๆกันจนส่งเข้าวารสารมธ.
จนได้ จบก็ไปเรียนต่อโทเลย ผมแนะนำว่าให้ทำงานซักพัก
แต่เขาอยากเรียนต่อเลย กลับมาได้งานทำแล้ว ท่าทางเป็นผู้ใหญ่ขึ้นพอสมควร
     คนที่สองเป็นผู้ชายครับ ม.1-6เรียนอยู่บดินทรเดชาตลอดหมอนี่ต่างกับพี่โดยสิ้นเชิง ชอบวิทยาศาสตร์ คำนวณและภาษา มีประสบการณ์จากคนแรกแล้วนี่ครับ ไม่เคยไม่เอาใจใส่เขาเรื่องการเรียนเลย แต่คนนี้ไม่ต้องไปยุ่งมาก เทียบแล้วไม่รู้จะสอนมันไง ตอนอายุเท่ามันยังเก่งสู้มันไม่ได้เลย คนนี้เราเพียงคอยบริการเวลาเขาอยากได้เครื่องไม้เครื่องมืออะไรก็ไปหาให้เขาเร็วๆเท่านั้นเอง  ที่เหลือเขาไปต่อยอดของเขาเอง แล้วอีกอย่างเขาไม่ชอบให้เราไปยุ่งกะเขามากด้วย ผมไม่เคยสงสัยเลยว่า มันจะเอ็นไม่ติด คิดและรู้อยู่ว่าติดแน่ๆ แต่ติดที่ไหนหรือเลือกเรียนอะไรเท่านั้น

[por_jai]

8) แนะนำเวปเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่เด็กใช้มาก อาจมากสุด
   
http://www.eduzones.com/

[MarginofSafety]

ขอบคุณครับพี่พอใจ

[cha]

คุณ VI Jr.
ดีมากค่ะ ที่เตรียมตัวลูกตั้งแต่อนุบาล
มีคำแนะนำค่ะ เนื่องจากเป็นคนไม่มีเส้น
1. สอนให้ลูกรับผิดชอบตนเองตั้งแต่เล็ก ไปโรงเรียนกลับบ้านทำการบ้าน
ให้เสร็จเรียบร้อยเตรียมของสำหรับวันรุ่งขึ้น อนุญาตให้เล่นได้ อาจจะลำบากในช่วงแรก
2. ถ้าต้องการให้ลูกเรียน โรงเรียนสาธิตควรเตรียมความพร้อมตั้งแต่อยู่อนุบาล เช่นอาจจะรบกวนครูประจำชั้นให้ช่วยสอนเกี่ยวกับแนวการสอบของสาธิต  (เสียเงินเรียนพิเศษ เมื่อตอนลูกพี่ครูใช้เวลาที่ลูกนอนสอนพิเศษแทน)ไม่ทราบว่าเดี๋ยวนี้การสอบยังเหมือนเดิมหรือไม่ เพราะเมื่อลูกเข้า ป.1 ก็เกือบ 15 ปีแล้ว  ไม่คิดว่าลูกจะได้เพราะลูกเรียนไม่ได้เก่งมาก แต่สอบได้ทั้ง จุฬา และประสานมิตร ในขณะที่ไปสอบมาแตร์ วัฒนา ไม่ติดเลย(แม่เครียดมาก)
3. มีแม่บางคนไม่ให้ลูกเรียนอนุบาลเลย อยู่บ้านสอนเอง และมีลูกหลายคนที่เข้าได้ เช่นมี 3 คนเข้าได้ทั้งสามคน เขาบอกว่าไม่ได้ใช้เส้น แต่เท็จจริงเป็นอย่างไรไม่ทราบ
4. อาจจะไม่ต้องคาดหวังมาก ทำให้เต็มที่ เตรียมตัวให้พร้อม จริง ๆ แล้วก็มีหลายโรงเรียนที่ดี  หาโรงเรียนที่พอใจสำรองไว้ก่อน มีพ่อแม่บางคนลูกเสียเงินที่เซนต์คาเบรียลแล้ว แต่พอติดสาธิตจุฬา ก็เรียนที่สาธิต เพราะระยะยาวถูกกว่ากันเยอะเลย  ขอบอกไม่เห็นด้วยกับการเสียแปะเจี๊ยเข้าเรียน ไว้อีก 2 ปีค่อยมาคุยกันใหม่ค่ะ

----------------------------------------
เตรียมตัวให้พร้อมดีที่สุด ปีหนึ่งผ่านไปเร็วมาก :lol:

[chatchai]

สิ่งที่ผมพลาดในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย  คือ  การสอบติดคณะวิศวะ จุฬา  เพียงเพราะ  คนที่ได้คะแนนดีๆ  เรียนดีๆ  ชอบคำนวณ  ต้องเข้าวิศวะ  โดยไม่ได้คำนึงถึงว่าอาชีพวิศวกรทำงานอย่างไร

เสียดายที่ไปแย่งที่สำหรับคนที่อยากประกอบอาชีพวิศวกรจริงๆ

[VI Jr.]

[quote="por_jai"]8) ของท่านวีไอจูเนียร์ ผมตอบไม่ได้หรอกครับ

[VI Jr.]

[quote="cha"]คุณ VI Jr.
ดีมากค่ะ ที่เตรียมตัวลูกตั้งแต่อนุบาล
มีคำแนะนำค่ะ เนื่องจากเป็นคนไม่มีเส้น
1. สอนให้ลูกรับผิดชอบตนเองตั้งแต่เล็ก ไปโรงเรียนกลับบ้านทำการบ้าน
ให้เสร็จเรียบร้อยเตรียมของสำหรับวันรุ่งขึ้น อนุญาตให้เล่นได้ อาจจะลำบากในช่วงแรก
2. ถ้าต้องการให้ลูกเรียน โรงเรียนสาธิตควรเตรียมความพร้อมตั้งแต่อยู่อนุบาล เช่นอาจจะรบกวนครูประจำชั้นให้ช่วยสอนเกี่ยวกับแนวการสอบของสาธิต

[tt]

คือยอมรับนะครับถ้าสอบสาธิตได้ก็ดี แต่ลองคิดดูว่าสาธิตทั้ง 3ที่สอบพร้อมกันหมด รับแค่ร้อยคน แข่งกันประมาณยี่สิบห้าต่อหนึ่งจะมีเด็กสักกี่คนได้เรียนอยากให้มองว่าโรงเรียนที่เก็บเงินค่าบริจาค เขาพัฒนาเด็กพัฒนาโรงเรียนหรือปล่าว เพราะเขาไม่ได้มีเงินสนับสนุนจากรัฐนี่ครับเขาถึงต้องขอเงินบริจาค ซึ่งมันก็เหมือนตอนเขาตั้งโรงเรียนนะครับที่นักบุญเขาก็ไปขอเงินบริจาคจากประชาชน มาสร้างโรงเรียนให้หลายคนในนี้ได้เรียน ต่างกันตรงที่เดี๋ยวนี้โรงเรียนมีชื่อเสียงแล้วแทนที่จะต้องเดินไปขอบริจาค ก็มีคนมาบริจาคให้เท่านั้นเอง แล้วเด็กที่เข้าไปขอบอกได้เลยว่าไมใช่ใช้เงินอย่างเดียว เด็กที่ไปสอบนี่ระดับต้นๆของโรงเรียนทั้งนัน ไม่ใช่เด็กคนนั้นสอบได้เพราะยัดเงินอย่างเดียว

[drchatri]

แล้วเรื่องเรียนต่างประเทศหล่ะครับ พี่พอใจและเพื่อนๆท่านอื่น ใครมีประสบการณ์ช่วยแบ่งปันบ้างซิครับ ผมฝันไวเหมือนกันอยากให้ลูกได้เรียนต่างประเทศกะเขาบ้าง 8)

[por_jai]

8) ผมว่าเดี๋ยวนี้การไปเรียนต่างประเทศ
    เป็นเรื่องที่เปิดกว้างขึ้นมาก
    ประเทศอย่าง อเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลีย
    ที่เป็นตักศิลาหลักๆที่เด็กไทยนิยมไปเรียนต่อกัน
    เขาpoolกันทำเป็นบริษัทตัวแทนมีสำนักงานในบ้านเราเลย
    ตัวแทนพวกนี้มีหน้าที่จัดนิทรรศการ
    ให้ยูที่ต่างประเทศมาแนะนำตัวเองกับเด็กและผู้ปกครอง
    ปีนึงๆมีจัดหลายครั้ง
    เราสนใจยูไหนเราก็ติดต่อไป
    เขาก็บอกrequirementของเขามา
    เรื่องพวกนี้เรารู้เร็วๆก็ดีนะครับ
    เช่นเรื่องเกรดสะสมต้องไม่น้อยกว่าเท่านั้นเท่านี้
    ภาษาอังกฤษที่เป็นมาตรฐานพวกIelts Toeflต้องใช้ตัวไหนบ้าง
    ต้องได้คะแนนไม่ต่ำกว่าเท่านั้นเท่านี้
    ต้องมีนั่น โน่น นี่ โดยเฉพาะพวกยูท็อปเท็นทั้งหลาย
    แฮ่...แล้วก็เรื่องเงินครับ
    ทั้งเรียนทั้งกินอยู่
    ส่วนบริการทางตัวแทนเขาจัดการให้ได้หมด
    บริการที่ได้จากตัวแทนนี่ฟรี
    แต่อย่างอื่นก็ไม่มีฟรีแล้วละครับ
    เราไม่รู้จักประเทศเขาๆจัดคนมารับเราไปหอพัก เขาก็ทำให้ครับ
    ลูกสาวผมไปเรียนทางฟิล์มหนัง เพราะเขาจบวารสารศาสตร์มา
    ค่าเล่าเรียนรวมๆทั้งกินอยู่ ก็ประมาณปีละ1000kได้มั๊งครับ
    หมอสนใจถามมาเพิ่มได้ครับ จะถามเขาให้

    ผมว่าจะให้ดีต้องให้อย่างท่านแม่ทัพอย่างนี้
    ที่ไปมาด้วยตัวเอง มาเล่าให้ฟังจะใสปิ๊งกว่าเรื่อง
    ข้อมูล.................

[เจก]

สวัสดีครับ

เห็นถามเรื่องเรียนต่างประเทศ ก็เลยจะมาแชร์สักหน่อยนะครับ หวังว่าจะเป็นมุมมองที่เป็นประโยชน์นะครับ

คือผมถูกส่งมาเรียนที่ออสเตรเลียตั้งแต่ ม2 อะครับ ที่อยากเล่ามากๆคือคนที่นี่ใจร้ายนะครับ เหยียดผิว ขี้ดูถูก สารพัด (ต้องลองมีเรื่องชกต่อยกับฝรั่งดูซักครั้งครับ จะรู้เลยว่าตำรวจที่นี่ น่า+++กว่าตำรวจรีดไถเมืองไทยอีก) เทียบกับคนไทย ถ้ามาแป็ปๆหรือถ้าเป็นนักเรียนไทยที่ติดอยู่กับคนไทยด้วยกันจะไม่รู้

แต่ถ้าใครจะลงทุนส่งลูกมานะครับ ถ้าจะให้ดีอย่าไปอยู่กับโฮมสเตย์คนไทยครับ เพราะผมมีเพื่อนอยู่ยังงั้นหลายคน ก็ดีนะครับไม่ใช่ว่าโฮมสเตย์คนไทยเป็นคนไม่ดี แต่มันไม่คุ้มเลย ลงไปตั้งปีละล้าน ไปพูดไทยกับคนไทยที่เมืองนอก คือตัวผมเองเคยอยู่มาทั้งแบบประจำและโฮมสเตย์นะครับ แต่ไม่ชอบทั้งคู่เลย

แล้วอีกอย่างนะครับ ผมเห็นแล้วรำคาญมาก คนไทยบางคน น่าเอาอะไรฟาดปากมาก มาอยู่ 3 เดือน พูดไทยไม่ชัด กับอีกพวกที่มาที่นี่ก็มาซื้อรถขับแข่งกัน อันหลังนี่เศร้าใจแทนพ่อแม่เลยครับ

เดี่ยวว่างๆจะมาเล่าต่อครับ

เจก

[drchatri]

มาเท้าคาง รอคุณเจกอยู่แถวหน้าแล้วคร๊าบบ.. 8)

[เจก]

ขอเริ่มด้วยก่อนออกเดินทางไปนะครับ
คนส่วนใหญ่จะใช้เอเยนต์ติดต่อครับ แต่ผมว่าไม่จำเป็นนะครับ สามารถไปหาในเวปดูได้ แล้วก็โทรไปหาโรงเรียนนั้นเลยครับ ถ้าเป็นในระดับ High school ส่วนมากเขาจะให้ไปเรียนโรงเรียนภาษาก่อน แต่ถ้าเป็นระดับมหาลัยในกรณีืที่จบมัธยมเมืองไทยแล้วไปต่อมหาลัยนี่ผมคิดว่าอาจจะต้องไปสอบ IELTS ครับ และเขาก็ดูผลคะแนนที่เรียนตอน ม6 ครับ

อย่างไรก็ตามถ้าติดต่อทางเอเยนต์ เขาจะขอเงินเราเป็นค่าดำเนินการบ้าบอ อย่าไปจ่ายนะครับ เพราะเอเยนต์เขาได้เปอร์เซนต์จาก รร อยู่แล้ว แล้วเขาจะมาโขกกะเราอีกรอบ (นี่ไม่ได้พูดถึงค่าวีซ่่านะครับ วีซ่ายังไงก็ต้องจ่าย)

โรงเรียนภาษานี่ถ้าภาษาอังกฤษใช้ได้อยู่แล้วก็ไม่ต้องลงนานครับ เพราะเท่าที่จำได้มันสอนกันแบบง่ายมาก เสียดายเงิน แล้วส่วนมากเด็กที่อยู่ในนั้นนานๆจนแก่เนี่ยจะเป็นประเภทเกเร เพราะเด็กส่วนใหญ่จะอยู่อย่างมากก็3เดือน-ครึ่งปีเขาก็อันเชิญเข้าไปโรงเรียนปกติครับ

แล้วเรื่องคบคนไทยนี่ก็แล้วแต่คนนะครับ ผมก็คบคนไทยนะ แต่บางคนคืออยู่กับคนไทยตลอดเวลา กลับมาบ้านก็อยู่โฮมสเตคนไทย ซึ่งเด็กในบ้านคนอื่นก็คนไทย อย่างนี้เสียดายเงินครับ เพราะไม่ได้ประสบการณ์(ความลำบาก) แล้วยังไม่ได้ภาษาอีก แต่อันนี้แล้วแต่บุคคลจริงๆ

มาถึงเรื่องที่อยู่ ที่อยู่ก็แบ่งเป็น 2 แบบนะครับ สำหรับเด็กที่ยังอายุต่ำกว่า 18 (คือเขาไม่อนุญาตให้อยู่คนเดียว ต้องมีผู้ปกครอง)
ก็เป็นแบบ ประจำ กับ โฮมสเตย์

---------

[เจก]

จริงๆแล้วผมเคยอยู่มาทั้ง 2 แบบ เกลียดทั้งสองแบบเลยครับ
ประจำนี่ถ้าเด็กๆส่วนมากเขาจะให้นอนรวมๆกันห้องละ 2-4 คน แต่เคยได้ยินมาว่าบางโรงเรียน 8 คนก็มี แต่พอโตขึ้นก็จะลดเหลือ 1-2 คนต่อห้องครับ
ข้อดีคือถ้าชอบอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา แบบ 24 ชั่วโมง เป็นคนชอบเข้าสังคมตลอดเวลา อยู่ประจำก็ดีครับ
แต่ข้อเสียคือจะไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย แล้วจะรำคาญคนด้วยครับ เพราะมันเต็มไปหมด ตลอดเวลา
รร ประจำที่นี่ส่วนใหญ่เขาจะเซ็ทเวลาเป๊ะๆเลยว่าเวลานี่ต้องทำอะไร ตอนไปอยู่แรกๆ อึดอัดมาก เช่น ต้องตื่น 7 โมง พอกลับมาที่หอต้องเปลี่ยนจากชุดนักเรียนเป็นชุดลำลองทันที กินข้าว 6 โมง ทำการบ้าน 7-9โมง ถ้าไม่มีการบ้านก็ต้องนั่งอ่านหนังสือห้ามทำอย่างอื่น เป็นต้น

แล้วมันจะมีพวกฝรั่งมีอาการทางจิตคือ ไม่ชอบเอเชีย คิอไอ้พวกที่ไม่ยุ่งกะเราก็ดีไป แต่ไอ้พวกที่คอยมาแกล้งนี่ก็น่ารำคาญเหมือนกัน อันนี้รวมหมดเลยนะครับ เพราะว่าแม้แต่ครูบางคนก็เป็น

แล้วเรื่อง Guardian คือเวลาเด็กอยู่หอเนี่ย ส่วนมาก Guardian จะเป็นครูใหญ่ของรร ไม่ก็ครูหัวหน้าที่คุมหอ เก็บเอกสารที่เขาเซ็นต์ว่าเรามอบหมายให้เขาเป็น Guardian เด็กไว้ดีๆนะครับ เพราะถ้ามีเรื่องอะไร พวกนี้โดยสันดานมันจะปัดความรับผิดชอบถ้าไม่มีเอกสารมายืนยัน

แล้วโทรไปโรงเรียนคุยกันโรงเรียนบ่อยๆนะครับ แล้วโทรไปถามแนวว่า ฉันจ่ายตังไปตั้งเยอะ คุณทำอะไรให้ลูกฉันมีความสุข+เก่งขึ้นบ้างรึเปล่า คือผมหมายความว่าอย่าไปหง๋อใส่มันอะ คือต้องให้มันรู้ว่าเราจ่ายไปตั้งเยอะ เรา expect ให้ลูกเราเก่งและมีความสุขนะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อนะครับ วันนี้ขอตัวไปนอนก่อน

เจก

[ปุย]

ขอแจมหน่อยนะครับ

ผมไปลอนดอน เจอคนไทยที่จบโท แล้วทำงานอยู่ที่นั่น เค้าแนะนำว่า "ถ้าที่บ้าน ไม่ได้พิมพ์แบงค์เอง ก็อย่าส่งลูกมาเรียนที่ลอนดอน แล้วอีกอย่าง สังคมเด็กไทยที่นั่น ทั้งอวดรวย (ขับรถหรูๆ) ทั้งเล่นยา (ที่ไม่ใช่ medicine)"

แล้วผม ก็เจอเด็กทุนรัฐบาล ที่จบเอก กำลังจะกลับเมืองไทย มาใช้ทุน คนนี้ดูเรียบร้อยดีครับ

จริงๆ ผมมีเพื่อน 2 คน ได้ทุน king ไปเรียนที่อังกฤษ 10 ปี (ตรี+โท+เอก)
คนแรกเป็นผู้หญิง กลับมาเป็นอาจารย์จุฬา คนที่ 2 เป็นผู้ชาย จบโท มาเป็น อาจารย์ที่ มธ.ครับ  

เท่าทีดูๆมา ผมว่า นิวซีแลนด์ นี่น่าสนใจที่สุดครับ  8)

[Oatarm]

ได้อ่านกระทู้นี้  กับ กระทู้ เซนต์คาเบรียล  รู้สึกว่า ผมอาจจะเฉื่อยเรื่องการศึกษาของลูกผม  อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆ ผมไม่ได้อยู่ในโรงเรียนที่มีการแข่งขันทางวิชาการสูงมากๆก็เป็นได้
   ตอนนี้ ลูกชายผมคนโต เพิ่งได้ 5 ขวบ เรียนอยู่  อ.2 อนุบาลละอออุทิศ  ไม่ไกลจากบ้าน และที่ทำงานของผมนัก  เขาค่อนข้างตื่นสายทีเดียว  ( 7 โมง , บางวัน 7 ครึ่ง ) การเรียนที่นี่เป็นแบบเตรียมความพร้อม  จึงไม่ซีเรียสกับเด็กนัก  และผมก็รู้สึกดีที่เขานอนเต็มตื่น  ร่าเริงดี
   ได้ฟังเพื่อนผู้ปกครอง คุยกันเรื่องแผนการศึกษาในการเข้า ป.๑ ในโรงเรียนมีชื่อเสียง  คล้ายๆกับในกระทู้ของเราเลยครับ  เซนต์คาเบรียล  สาธิตจุฬา  ฯลฯ  สำหรับผม ผมอยากให้เขาเรียนประถมที่ ราชวินิต สำหรับมัธยมยังไม่คิดเลยครับ  
  ตอนเด็กๆ ผมได้แต่เรียนโรงเรียนใกล้บ้าน ตอนนั้นอยู่แฟลตตำรวจซอยลือชา จำได้ว่า เรียน ป.1 - ป.4 รร.วุฒิวิทยา  ตอนนี้เป็น รพ.พญาไท ๒ ไปแล้ว  พอ จบ ป.4 พ่อให้ไปสอบ รร.ภปร.ราชวิทยาลัย สามพราน ตอนนั้นพ่อรับราชการตำรวจอยู่ นครปฐม  สอบติด ไปอยู่ รร.ประจำแต่เด็กเลย  คิดถึงบ้านมาก เดือนนึงกลับบ้านหนเดียว วันอาทิตย์ตอนบ่าย แต่งตัวจะกลับโรงเรียน จิตใจห่อเหี่ยวมากๆ แต่ข้อดีของ โรงเรียนประจำก็มีมาก โดยเฉพาะการปลูกฝังวินัย  การใช้ชีวิตในสังคม  การปลูกฝังการออกกำลังกาย
  พอ จบ ป.6 คิดถึงบ้านมาก แม่จะให้ย้ายมาเรียนในกรุงเทพ แต่พ่อไม่เต็มใจนัก  ไปสมัคร รร.หอวัง  หลักฐานก็ไม่ครบ  แต่คุณครูก็ใจดีเหลือหลายยอมให้สมัคร  พอวันจะสอบ เกิดปฏิวัติ เมษาฮาวาย  จึงเลื่อนวันสอบไป พ่อผมเลยไม่ให้ไปสอบอีก  สรุปเลยต้องเรียน รร.ประจำ ต่อจนถึง ม.3
  จบ ม.3 การเรียนผมอยู่ในระดับปานกลาง   มาสอบเข้า รร.บดินทรเดชา  สอบไม่ได้  เป็นเรื่องน่าขำ  ที่ผมไม่รู้ว่า สอบเข้า ม.๔  เขาเอาวิชาการ ของ ม.1 ถึง ม.3 มาสอบ  ผมอ่านแต่วิชาการ ม.3 จึงทำได้ประมาณ 1 ใน 3
  ตอนนั้นครอบครัวผมย้ายมาอยู่ รามอินทราแล้ว  มาสอบรอบสองที่ รร.สารวิทยา และได้เรียนที่นี่  แม้ว่าจะเป็นโรงเรียนที่ไม่โดดเด่นด้านวิชาการนัก  แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุดช่วงหนึ่ง  ผมจบ ม.6 ด้วยผลการเรียนที่กระท่อนกระแท่น ไปสอบ รร.นายร้อย.  และสอบเอ็นฯ  ผลการสอบผมผ่านวิชาการแต่คงคะแนนไม่ดีนักจึงหลุดรอบสอง  ส่วนสอบเอ็นก็ไปได้ลำดับที่ 5 คณะ เกษตร ส.เทคโนพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหาร
  ผมเริ่มรู้สึกผิดหวัง  ที่ไม่ได้ตั้งใจต่อสู้ในการสอบแข่งขัน  ผมไปเรียนที่ลาดกระบังปีนึง รู้สึกตัวเองว่าไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ ผลการเรียนก็เกือบโปร เดือน ธค.ปีนั้น ( พ.ศ. 2530 ) ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน รถบรรทุกทรายชนเข้ากับรถเมล์ ที่ถนนร่มเกล้า มี นศ.ลาดกระบังเสียชีวิตหลายคน  
  ผมโชคดี ที่ไม่ได้โดยสารรถเที่ยวนั้น  ผมเริ่มวางแผนชีวิตตนเอง ผมตั้งใจจะสอบเข้า รร.นายร้อย ใหได้  โดยจะยันผลการเรียนที่ลาดกระบังไม่ให้โปรในปีนี้ไปก่อน  ผมมุมานะอ่านตำรับตำรา โดยไม่ได้ไปกวดวิชาที่ไหน แต่ถ้าสอบไม่ได้ ผมก็จะเรียนต่อที่ลาดกระบังจนจบ
 ในปีถัดมา  ผมสอบเข้า รร.นายร้อยได้  ถือว่าเป็นชีวิตใหม่ของผมอย่างแท้จริง  ผมกลับเข้าไปอยู่ในกรอบวินัย อยู่ รร.ประจำอีกครั้ง  ชีวิตนักเรียนนายร้อยใหม่ ถูกฝึก ถูกซ่อม ถูกอัดด้านวิชาการ อย่างหนักหน่วง  อะไรทีไม่เคยเจอก็ได้เจอที่นี่ ...พอก่อนครับ
  ไปๆ มาๆ กลายเป็นเรื่องของตัวผมไปซะแล้ว

[por_jai]

8) มารอพี่โอเล่าต่อครับ น่าสนใจดีครับ
    เรื่องโรงเรียนนายร้อยนี่ผมไม่มีประสบการณ์เลยครับ.......

[chatchai]

[quote="Oatarm"]

[nano]

อ่านกระทู้แล้ว    ทำให้อยากมีลูกน้อยอีกซักคนจัง     นึกถึงลูกสาวคนเดียวตอนยังเล็กอยู่      วุ่นแต่เรื่องทำมาหากิน     ไม่ค่อยมีเวลาเอาใจใส่ดูแลลูกเท่าที่ควร      ความคิดอ่าน ประสบการณ์การเลี้ยงลูกก็ไม่มีน่ะครับ    

พูดถึงการเรียนมีอยู่ที่หนึ่ง    เป็นโรงเรียนของ ดร.อาจอง    ชุมสาย ณ อยุธยา  เป็นผู้ก่อตั้ง   ชื่อ  โรงเรียนสัตยาไส    อยู่อำเภอชัยบาดาล(ลำนารายณ์)  จ.ลพบุรี    เห็นว่าผู้จบ ม. ปลายสามารถสอบเข้า มหาลัยได้ทุกคนเลย    การเรียนการสอนใช้ความรักความเมตตานำหลัก    เป็นโรงเรียนในฝันของผมเลยครับ

http://www.sathyasai.ac.th/

[MarginofSafety]

[quote="nano"]
พูดถึงการเรียนมีอยู่ที่หนึ่ง

[tt]

คุณโอ กับผมน่าจะรุ่นเดียวกัน ผมอยู่วิศวะ ตอนเข้าไปปี 1 จำได้เหมือนกันว่ามีรถเมล์ชนกัน เพื่อนผมเลยขาเสีย มาจนทุกวันนี้
    เรื่องเรียนนี่ว่ากันไม่ได้พูดไปแล้วก็แปลก เจอคน 2 คน คนนึงอยากให้ลูกเข้าละอออุทิศ มาก เห็นว่าตัองจับสลาก อีกคนเป็นพ่อเพื่อนลูกจบอนุบาล3 ละอออุทิศบอกว่าโรงเรียนให้เล่นทั้งวัน เลยให้ลูกไปเรียนต่อกรุงเทพคริสเตียน เคยถามเขาเหมือนกันว่าละอออุทิศก็ดีนี่ เขาบอกว่าไม่แน่ใจเพราะว่าลูกเขายังอ่านเขียนไม่ได้ เลยอยากเปลี่ยนแนว

[chatchai]

เด็กที่เรียนอนุบาลที่ละอออุทิศบางคนก็ไปเข้าประถมที่เซนต์ฯ  กรุงเทพคริสเตียน  แต่ที่มากหน่อยคงเป็นราชวินิต

ส่วนลูกคนโตของผม  เรียนอนุบาลที่ละอออุทิศ  อ.3 ก็ยังอ่านหนังสือไม่ออก  เขียนไม่ได้  แต่พอเรียนป.1 ได้แค่เทอมเดียว  ก็เริ่มอ่านออกเขียนได้  ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ

ทุกวันนี้ก็มีเรื่องกลุ้มใจ เช่น  เมื่อวานเป็นวันหยุดฉุกเฉิน  ลูกผมตื่นมาไม่ยอมหยุด  จะร้องไปโรงเรียนให้ได้

หรือเวลาป่วย  ช่วงเช้าไปหาคุณหมอ  ช่วงบ่ายก็จะขอร้องให้ไปส่งที่โรงเรียน

[tt]

คงเป็นเพราะเขาไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นมั๊งครับ ว่าอนุบาล3 เหมือนกัน แต่โรงเรียนอื่นอ่านออก เขียนได้ แต่ลูกตัวเองทำไม่ได้ ผมเคยบอกเขาเหมือนกันว่า ก็เด็กยังไม่ได้เรียนก็ทำไม่ได้เป็นธรรมดา เดี๋ยวพอได้เรียนก็ทำได้เอง ว่าแต่บ้านพี่ chatchai อยู่พระราม 5 ไม่ใช่เหรอครับ ต้องออกจากบ้านไปส่งลูกกี่โมงครับนี่ แล้ววิ่งเส้นไหนดีครับ เพราะผมก็อยู่แกวราชพฤกษ์ ปีหน้าต้องไปส่งลูกที่ เซนต์