|0 คอมเมนต์
ตอนเด็ก ผมเลี้ยงมาสารพัด....
- นกพิราบ เลี้ยงเป็นฝูง เลี้ยงจนมันกลับรังเองได้ แถมพาพิราบสาวมา Show off ด้วย..
มีอยู่วัน... กลับจาก รร. เจอน้าชายมาจาก ตจว. ตอนเย็นมื้อนั้นมีไก่ย่างด้วย...
แหม.. ช่างหอมอร่อยซะจริง... น้าถามว่า.. ไก่ย่างอร่อยมั้ย... พร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
ผมตาเหลือก :shock: นึกขึ้นมาได้.. รีบวิ่งขึ้นดาดฟ้า ปรากฏว่า หายไป 4 ตัวเท่ากับ
บนโต๊ะมื้อนั้นเลย... เลยเลิกเลี้ยงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา... (สงสาร.. เสียใจ)
- เป็ด ไก่ ไปซื้อลูกเจี๊ยบอย่างละ 10 ตัวที่สามแยก ตายบ้างรอดบ้าง..
เลี้ยงอยู่หลังบ้าน เย็นก็ต้อนเข้าเล้า... ไปตลาดเก็บเศษผักที่เค้าทิ้งๆแล้ว
มาสับเลี้ยงจนโตอ้วนพี... ออกไข่ให้กินทุกเช้า...
เช้าวันหนึ่ง... ตื่นขึ้นมา ...

หายเกลี้ยง ทั้งเป็ด และ ไก่
เจ็บใจ... เสียอกเสียใจ... แค้นใจ.. ใครหนอ.. บังอาจมาขโมย... เลิกเลี้ยงอีก
- เลี้ยงสุนัข ผมโตแล้ว.. ญาติเอามาให้ ยังเป็นลูกหมา puppy อยู่เลย..
เปิดกล่องปุ๊บ... เจ้าหมาน้อยก็ตัวสั่น.. คงกลัว (สั่นแบบหนาว) ทั้งๆที่อากาศร้อน..
ผมก็ให้ข้าวให้นม... ไม่ยอมทาน... เล่นอยู่สักพัก.. ได้เวลาผมต้องอาบน้ำแล้ว...
พอจะเข้าห้องน้ำ... มันตามเข้ามาด้วย... บอกมันว่า เข้ามาไม่ได้.. เด๋วเปียก..
จับมันออกมา.. ก็ยังตามเข้ามา.. ไม่ยอมห่างเลย... คงนึกว่าเราเป็นแม่..
ทำอยู่อย่างนี้ 10 กว่าเที่ยว... เอ้า.. เปียกนะว้อย... บอกไว้ก่อน...
เลยเปียกทั้งคนทั้งหมา... หลังจากวันนั้น... มันไม่ตามเข้ามาอาบด้วยอีกเลย...
คงตกใจกลัว.. อะไรบางอย่าง...

เลยเลี้ยงเป็นเพื่อนกันมาจนมันจากไป
อย่างสงบ เศร้าใจมากที่สุด.. ญาติเสียยังไม่เสียใจเท่า... เลิกเลี้ยงอีกตามเคย..
To be continue
