ใกล้วันแม่แล้ว อ่านเรื่องเกี่ยวกับแม่ดีกว่า

[bluesky]

ในหลวง - สมเด็จย่า" อ่านกี่ครั้ง น้ำตาก็ไหลทุกที
>>>ในหนังสือว่า...หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่าเสร็จสิ้นลงแล้ว
>>>ราชเลขาฯของสมเด็จย่ามาแถลงในที่ประชุมต่อหน้าสื่อมวลชนว่า
>>>ก่อนสมเด็จย่าจะสิ้นพระชนม์ปีเศษ ตอนนั้นอายุ 93
>>>ในหลวงเสด็จจากวังสวนจิตรไปวังสระปทุมตอนเย็นทุกวัน
>>>
>>>ไปทำไมครับ?
>>>
>>>ไปกินข้าวกับแม่ ไปคุยกับแม่ ไปทำให้แม่ชุ่มชื่นหัวใจ
>>>พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง โอ้โห!
>>>ขนาดนี้เชียวหรือในหลวงของเรา เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่
>>>สัปดาห์ละกี่วัน...ทราบไหมครับ?
>>>
>>>5 วัน
>>>
>>>มีใครบ้างครับ? ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ
>>>5 วัน หายาก...
>>>
>>>ในหลวงมีโครงการเป็นร้อยเป็นพันโครงการ
>>>มีเวลาไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน พวกเรา ซี 7 ซี 8 ซี 9 ร้อยเอก
>>>พลตรี อธิบดี ปลัดกระทรวง ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่ บอกว่างานยุ่ง
>>>แม่บอกว่าให้พาไปกินข้าวหน่อย บอกว่าไม่มีเวลา จะไปตีกอล์ฟ
>>>
>>>
>>>ทุกครั้งที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า ในหลวงต้องเข้าไปกราบที่ตัก
>>>แล้วสมเด็จย่าก็จะดึงตัวในหลวงเข้ามากอด กอดเสร็จก็หอมแก้ม
>>>
>>>ตอนสมเด็จย่าหอมแก้มในหลวง อาจารย์คิดว่าแก้มในหลวงคงไม่หอมเท่าไร
>>>เพราะไม่ได้ใส่น้ำหอม
>>>
>>>แต่ทำไมสมเด็จย่าหอมแล้วชื่นใจ
>>>
>>>เพราะท่านได้กลิ่นหอมจากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญู
>>>ไม่นึกเลยว่าลูกคนนี้จะกตัญญูขนาดนี้ จะรักแม่มากขนาดนี้
>>>ตัวแม่เองคือสมเด็จย่าไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์ เป็นคนธรรมดาสามัญชน
>>>เป็นเด็กหญิงสังวาลย์ เกิดหลังวัดอนงค์เหมือนเด็กหญิงทั่วไป
>>>เหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้
>>>
>>>ในหลวงหน่ะ...เกิดมา เป็นพระองค์เจ้า เป็นลูกเจ้าฟ้า
>>>ปัจจุบันเป็นกษัตริย์ เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว
>>>
>>>แต่ในหลวงที่เป็นพระเจ้าแผ่นดิน ก้มลงกราบคนธรรมดา...ที่เป็นแม่
>>>หัวใจลูกที่เคารพแม่ กตัญญูกับแม่อย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้ว
>>>
>>>คนบางคน พอเป็นใหญ่เป็นโต ไม่กล้าไหว้แม่ เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำ
>>>เป็นชาวนา เป็นลูกจ้าง ไม่เคารพแม่ ดูถูกแม่
>>>แต่นี่ในหลวงเทิดแม่ไว้เหนือหัว นี่แหละครับความหอม
>>>
>>>นี่คือเหตุที่สมเด็จย่าหอมแก้มในหลวงทุกครั้ง ท่านหอมความดี
>>>หอมคุณธรรม หอมความกตัญญูของในหลวง
>>>
>>>
>>>หอมแก้มเสร็จแล้วก็ร่วมโต๊ะเสวย
>>>
>>>....มีอยู่เรื่องหนึ่งที่จำได้แม่น สมเด็จย่าเล่าว่า
>>>ตอนเรียนหนังสือที่สวิส ในหลวงยังเล็กอยู่ เข้ามาบอกว่า
>>>อยากได้รถจักรยาน เพื่อนๆ เขามีจักรยานกัน แม่บอกว่า
>>>ลูกอยากได้จักรยาน ลูกก็เก็บสตางค์ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้สิ
>>>เก็บมาหยอดกระปุกวันละเหรียญ สองเหรียญ พอได้มากพอ
>>>ก็เอาไปซื้อจักรยาน
>>>
>>>....พอถึงวันปีใหม่ สมเด็จย่าก็บอกว่า "ปีใหม่แล้ว
>>>เราไปซื้อจักรยานกัน เอ้าะกระปุก...ดูซิว่ามีเงินเท่าไร?"
>>>
>>>เสร็จแล้วสมเด็จย่าก็แถมให้ ส่วนที่แถมนะ
>>>มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก มีเมตตาให้เงินลูก ให้ไม่ได้ให้เปล่า
>>>สอนลูกด้วย สอนให้ประหยัด สอนว่าอยากได้อะไร ต้องเริ่มจากตัวเรา
>>>คำสอนนั้นติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้
>>>เขาบอกว่าในสวนจิตรเนี่ย...คนที่ประหยัดที่สุดคือในหลวง
>>>
>>>....คราวหนึ่งในหลวงป่วย สมเด็จย่าก็ป่วย ไปอยู่ศิริราชด้วยกัน
>>>แต่อยู่คนละมุมตึก ตอนเช้าในหลวงเปิดประตู แอ๊ด...ออกมา
>>>พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่าออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี
>>>ในหลวงพอเห็นแม่ รีบออกจากห้องมาแย่งพยาบาลเข็นรถ
>>>
>>>มหาดเล็กกราบทูลว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว
>>>ในหลวงมีรับสั่งว่าแม่ของเรา ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น เราเข็นเองได้
>>>
>>>นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน เป็นกษัตริย์ ยังมาเดินเข็นรถให้แม่
>>>ยังมาป้อนข้าว ป้อนน้ำให้แม่ ป้อนยาให้แม่ ให้ความอบอุ่นแก่แม่
>>>เลี้ยงหัวใจแม่
>>>
>>>ยอดเยี่ยมจริงๆ เห็นภาพนี้แล้วซาบซึ้ง...
>>>
>>>....ในหลวงเฝ้าสมเด็จย่าอยู่จนถึงตี 4 ตี 5 เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน
>>>จับมือแม่ กอดแม่ ปรนนิบัติแม่ จนกระทั่ง "แม่หลับ..." จึงเสด็จกลับ
>>>
>>>พอไปถึงวัง เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์
>>>ในหลวงรีบเสด็จกลับไปศิริราช เห็นสมเด็จย่านอนหลับตาอยู่บนเตียง
>>>ในหลวงตรงเข้าไปคุกเข่า กราบลงที่หน้าอกแม่
>>>พระพักตร์ในหลวงตรงกับหัวใจแม่
>>>
>>>"ขอหอมหัวใจแม่เป็นครั้งสุดท้าย"
>>>
>>>ซบหน้านิ่งอยู่นาน แล้วค่อยๆ เงยพระพักตร์ขึ้น น้ำพระเนตรไหลนอง
>>>
>>>ต่อไปนี้....จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว
>>>
>>>เอามือกุมมือแม่ไว้ มือนิ่มๆ ที่ไกวเปลนี้แหละ
>>>ที่ปั้นลูกจนได้เป็นกษัตริย์ เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง
>>>
>>>ชีวิตลูก แม่ปั้น
>>>
>>>มองเห็นหวี ปักอยู่ที่ผมแม่ ในหลวงจับหวี ค่อยๆ หวีผมให้แม่
>>>หวี...หวี...หวี...หวี ให้แม่สวยที่สุด แต่งตัวให้แม่
>>>ให้แม่สวยที่สุด ในวันสุดท้ายของแม่...
>>>
>>>เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด...เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู...หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว

[bluesky]

ผมเคยอกหักมาแล้วหลายครั้ง
แต่ละครั้งก็รู้สึกว่าหนักหนาสาหัสมากขึ้นเรื่อยๆ
ครั้งล่าสุดที่เพิ่งผ่านไปก็เช่นกัน ผมซึมเศร้าแทบไม่พูดไม่จา
ใช้ชีวิตแบบผลาญเวลาให้หมดไปวันๆ
เลิกงานก็ไปกินเหล้าจนเกือบเช้าจึงกลับบ้าน
ถึงบ้านก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน
ไม่คุยกับใครเลย รวมทั้งแม่ของผมด้วย

จนเช้าวันหนึ่งแม่เข้ามาในห้องนอนของผมชวนผมคุยโน่นคุยนี่
ผมก็ตอบแบบขอไปทีแต่แม่ก็ยังชวนผมคุยไปเรื่อยๆ
จนมาถึงเรื่องความรักของผม แม่บอกว่า

แม่จะแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งให้ดีไหม... เธอทำกับข้าวเป็น...
ดูแลบ้านได้ และพร้อมที่จะดูแลผมเสมอ เธอนั้นหน้าตา
ไม่สวยอย่างผู้หญิงที่ผมเคยชอบ ๆ มา ท้วม ๆหน่อย
ดูจะอายุมากไปนิด
แต่ที่สำคัญเธอรักผมมากกว่าใครๆ
เธอไม่ได้อยู่ไกลจากผมเลย
แต่เธอนั่งอยู่ข้างๆ ผมนั่นแหละ"

แม่ถามผมว่าจะลองรักผู้หญิงคนนี้ดูบ้างได้ไหม...น้ำตาของแม่เริ่มคลอ
ผมพูดอะไรไม่ออก แต่เข้าไปกอดแม่นิ่งแทนคำตอบ
ขณะที่กำลังวิ่งหาความรักอยู่นั้น
บางทีเราก็ลืมไปว่ายังมีอีกคนนึงที่รักเราอย่างสุดหัวใจ

จำไม่ได้ว่าเราลืมเธอมานานเท่าไหร่แต่จะไม่มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว

[น้ำครึ่งแก้ว]

ใช่ครับ    

บางคนลืม คนที่ทำงานที่บ้าน ให้เรา โดยไม่เคยทวงถามเรื่องค่าแรงเลย
แถมทำเต็มที่ด้วย  ทำจนโทรม เพราะมั่วแต่ดูแลบ้านและคนในบ้านจนลืม
ดูแลตัวเองทีเดียว  คนๆนี้ในสายตาคนทั่วไป คือสาวอ้วนๆหน้าตาเป็นแม่
บ้านโทรมๆ   แต่สำหรับสายตาของลูกบางคนที่เข้าใจสิ่งที่คนๆนี้ทำแล้ว
เธอคือนางฟ้าครับ สวยเสมอและสวยขึ้นทุกวันทีเดียว

ทุกเช้าก่อนทำงานผมจะใช้เวลากับแม่ประมาณ 10-15 นาที พูดคุย แซวเล่น
หรือมีเรื่องอะไรก็มาคุยมาเล่าให้ฟัง  เวลาที่แม่หัวเราะ เป็นเวลาที่มีความสุข
มากครับ   ใครไม่ลอง ไม่รู้นะ  รีบทำซะ ก่อนไม่มีโอกาสได้ทำนะครับ