พัทยามาราธอน

[por_jai]

8) วันอาทิตย์ที่16กรกฎาคมที่จะถึงนี้ครับ
     ผมว่าจะไปวิ่งฮาล์ฟ
     คิดว่าซ้อมมาดีนะเที่ยวนี้
     วิ่งถึงแต่โทรมหน่อย
     กลับถึงที่พักหลับผล็อยหมดแรง
     ถ้าวิ่งควอเต้อร์วิ่งเสร็จก็มีความสุขหน่อย
     เรี่ยวแรงยังเหลือไปโต๋เต๋ได้บ้าง
     กะลังตัดสินใจอยู่
     มีใครในเวปเป็นนักจ๊อกกิ้งบ้างหรือเปล่าครับ
     เผื่อจะได้ไปจอยกัน

[Jeng]

พี่พอใจลองวิ่งไปทำสมาธิไปดูซิ

เห็นบอกว่าพระธุดง ที่ต้องเดินเท้าเปล่า เดินจนกระทั่งเท้าแตก

หนทางก็อีกไกล

ถ้าใจเร่งให้ถึง พระท่านบอกว่า จะไม่ถึง

แต่พอเดินไปทำสมาธิไป

ก็ไปถึงได้นะ

เวลาเดินไกลๆ คงจะปวดเหมือนวิ่งนะ เพราะมีการแบกสัมภาระไปด้วย

..............................................................

พี่ก็วิ่งไป พุทโธไป น่าจะดีนะ

[ดร.โหน่ง]

ผมว่าจะไปอยู่พอดี
พี่พอใจก็ไปหรือครับ
ปีนี่ไม่ค่อยได้ซ้อมเลย
แต่อยากไปครับ....
ไปเอามันส์ครับ.....

[ดร.โหน่ง]

พี่เจ๋ง

เรื่องวิ่งไป ทำสมาธิอย่างพี่ว่า
ผมใช้อยู่ จะใช้เวลาเหนื่อยมากก
แต่ระยะยังไม่ได้....
อันนี้ จะไม่เหมือนนั่งสมาธิ
เวลาวิ่ง ผมไปจะเป่าลมออก พุทธ
ลมออกต่อไปก็เป็น โธ
ทำอย่างนั้น....ชีวิตตอนนั้นเวลาก็จะวนอยู่รอบการหายใจ
แต่เวลาวิ่งจะใช้ได้...ตอนคนน้อยเท่านั้น
อย่างสวนลุมใช้ได้...........ถนนกว้างที่เยอะ
พอมีสมาธิ........ถ้าไม่มองดีๆ จะวิ่งไปชนคนอื่น
ที่สวนรถไฟ...ผมแถบใช้ไม่ได้ ทางวิ่งแคบมาก
จะเป็นบางช่วงเท่านั้น......
ที่ทำอย่างนี้...ร่างกายจะฝืน
ตัวไม่ไหว.......แต่ใจไหว ผมแยกออกจนเคยชิน
เวลาวิ่งผมเอาตัวนำ........ถ้าไม่ไหวก็หยุด
จะไม่ให้ใจมาเกี่ยว......ไม่เหมือนนั่งสมาธิ
นั่งเต็มที่ 2-3 ชั่วโมง อย่างมากก็ขาชา
ทุกวันนี้เท้าข้างขวาผมด้านนอกชาตลอดเวลา
ไม่มีความรู้สึก เพราะนั่งทับมา20 ปี
เวลานั่งฝืนเอาด้วยลมหายใจ เข้า ออก.........
แต่เวลาวิ่งฝืนเอาด้วยลมปาก ออก ออก
เรื่องผมจบแล้วพี่................555

[por_jai]

พี่พอใจลองวิ่งไปทำสมาธิไปดูซิ

เห็นบอกว่าพระธุดง ที่ต้องเดินเท้าเปล่า เดินจนกระทั่งเท้าแตก

หนทางก็อีกไกล

ถ้าใจเร่งให้ถึง พระท่านบอกว่า จะไม่ถึง

แต่พอเดินไปทำสมาธิไป

ก็ไปถึงได้นะ

เวลาเดินไกลๆ คงจะปวดเหมือนวิ่งนะ เพราะมีการแบกสัมภาระไปด้วย

..............................................................

พี่ก็วิ่งไป พุทโธไป น่าจะดีนะ

8) คุณเจ๋ง ผมทำอยู่แล้วนะ
    เมื่อก่อนตอนผมเป็นภูมิแพ้หนักๆแล้วเริ่มมาวิ่ง
    โอย มันเหนื่อยมั่กๆ แล้ววิ่งอ่ะนะ
    มันสนุกเหมือนกีฬาสันทนาการชนิดอื่นที่ไหน
    ก็เลยไปถามพวกเซียนๆเขา
    เขาว่าถ้าไม่อยากเหนื่อยต้องตั้งสมาธิวิ่งครับ
    เข้าพุท ออก โท อย่างคุณเจ๋งว่า
    โอยวิ่งได้ทน วิ่งได้นาน
    ก็ลองมาวิ่งมินิ วิ่งฮาล์ฟนี่แหละครับ
    บางทีเข้าเส้นชัยยังไม่รู้สึกเหนื่อย
    (มารู้สึกหลังจากนั้นคือนอนสลบไสลไปเลย)
    หลังกลับจากวัดผา
    อาจารย์ท่านว่าการนั่งหรือจะสู้
    การกำหนดอิริยาบทย่อย
    ทุกขณะจิต
    ผมก็เลยถือเป็นข้ออ้าง
    กลับมาไม่เคยนั่งสมาธิเลยสักครั้ง
    อาจารย์สอนให้นึกเป็นภาพเลย
    ประยุกต์จากเดินจงกรม
    จากซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ
    ก็ให้ตัดให้สั้นลง เอาแค่ซ้าย ขวา
    ทุกครั้งที่ฝ่าเท้าสัมผัสพื้นก็พอ
    ผมวิ่งอาทิตย์ละ3วัน(ตีแบดอีก3วัน)
    วันละอย่างน้อยสุดก็6-7กม.
    วิ่งมามากกว่า10ปีแล้วด้วย
    สมาธิยังไม่ค่อยอยู่กับตัวเลยครับ
    พยายามประคองแล้วประคองอีก
    แต่ไม่เคยทำได้เลยครับที่วิ่งครั้งไหน
    จะมีสมาธิตั้งแต่ต้นจนจบ
    คงจะเป็นเพราะผมเกิดปีลิง
    จิตมันหนีไปเที่ยวเก่ง
    บางทีมันย้อนไปตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กเล็กๆ
    ไม่รู้มันทำได้ไง
    แต่ผมรู้สึกเลยนะที่ผมได้จากวัดผามากที่สุดคือ
    คือมีสติมากขึ้น
    เวลาเกิดโลภ โกรธ หลง นี่ชักรู้ทันมันแฮะ...
    ไม่ตามมันไปเหมือนสมัยก่อนๆ

[por_jai]

ผมว่าจะไปอยู่พอดี
พี่พอใจก็ไปหรือครับ
ปีนี่ไม่ค่อยได้ซ้อมเลย
แต่อยากไปครับ....
ไปเอามันส์ครับ.....

8) ผมเข้าเวปพัทยามาราธอน
    สกรีนที่พักได้4ที่ๆอยู่ใกล้
    ผมเรียงลำดับตามแวยูเลยนะครับ
    ราคาบวกความใกล้ที่ปล่อยตัว(ซอย6พัทยาเหนือ)
    1.ฟลิปเปอร์ลอดจ์ อยู่ซอย8 ราคา800บาทไม่รวมabf
       โทร.038-426410-2,038-410255,038-411655-6
    2.มาร์คแลนด์ อยู่ซอย1ติดทะเลราคา1100บาทรวมabf
       โทร.038-411222
    3.ดุสิตรีสอร์ท ริมหาดหัวมุมพัทยาเหนือ
       ราคาประมาณ4000แต่เห็นว่าถ้าเอาบัตรวิ่งไปโชว์ลดให้
       ครึ่งหนึ่ง
       038-425611-7
    4.ซันไชน์การ์เด้นรีสอร์ท อยู่แถววงเวียนปลาโลมา
       ราคา850บาทรวมabf1 โทร.038-421300-1

      ผมคิดว่าผมคงลงฮาล์ฟนะเพราะอุตส่าห์ไปถึงโน่นแล้ว
      ซ้อมมาตลอดแต่ไม่เกิน6-7กม.
      มาลง21เนี่ย ดร.ว่าผมมีสิทธิตายไหมครับ...

[ดร.โหน่ง]

ขอบคุณครับพี่พอใจ  

   ผมไปพักแอมบาสเดอร์ครับ
ชอบที่เงียบสงบดี สระน้ำก็ใหญ่ให้ลูกเล่น
พนักงานก็คุ้นเคยกับครอบครัวผมดี

21 โล นี่ไม่รู้พี่ แต่วันนั้นดูหุ่นพี่แล้ว
แขนขวานี่ใหญ่กว่าแขนซ้าย ถนัดขวาตีแบดแน่
ผมว่าไม่ไหวพี่ พี่ซ้อม 6-7 นี่ วิ่ง 10 ก็เก่งมากแล้ว
พี่ก็นักวิ่ง ผมก็นักวิ่ง 10 เหมือนกัน
คุยกันก็เข้าใจ พอเลยระยะซ้อม
ใจมันตะโกนมาก่อน หยุดเถอะ....ไม่ไหวแล้ว
เกมของใจ อย่างเดียว....ถ้าซ้อมมาดีนะครับ
ผมว่าเวลาวิ่งจริง อยู่ที่บรรยากาศด้วย
กำลังใจจากคนดูปรบมือให้ตลอดทาง....
บางทีทำอะไร......พี่พอใจจบที่ 21 ตอน 50 ปี ได้ใครจะไปรู้ครับ.....555  :cheers:

[por_jai]

[quote="ดร.โหน่ง"]ขอบคุณครับพี่พอใจ

[por_jai]

ผมว่าเวลาวิ่งจริง อยู่ที่บรรยากาศด้วย
กำลังใจจากคนดูปรบมือให้ตลอดทาง....

8) เรื่องนี้ประทับใจที่สุดก็จอมบึง ราชบุรี
    ผมว่าคนที่นั่นทั้งอำเภอ ให้ความสำคัญ
    และพยายามมีส่วนร่วมกะรายการวิ่งนี้มาก
    อากาศก็สะอาด หายใจเข้าไปรู้สึกได้เลย
    ตั้งกะวิ่งมา ชอบรายการนี้มากสุดครับ

[ดร.โหน่ง]

อ๋อ.........เพราะอย่างนี้นี่เอง
พี่พอใจตัวจริงถึงดูดีมาก
ถ้าไม่บอกผมกะว่าไม่เกิน 42

50 จะทำได้แบบพี่หรือปล่าว
ผมว่า 1 ใน 100000 ครับ .......
ยอดคนครับพี่พอใจผมนี่......
เจอคราวหน้า...จะถามสัมภาษณ์พี่เยอะเลย
คนเก่งๆอย่างพี่ ......ทั้งกีฬาและวิชาการ
ในชีวิตผมเจอแค่คนเดียว............


ในรอบ 22 ปี ที่ผมค้นพบเจออีกคน
พี่พอใจนั่นเอง.................ฟ้าลิขิตโดยแท้ ............ดีใจจังครับ  :D

[por_jai]

8) คุณยังไม่เห็นด้านที่ไม่ดีอีกมหาศาลของผม
    เลือกที่คิดว่าดีๆมาเขียนมาโพสอ่ะครับ
    จนกว่าวันนึงตัวตนจะเปิดเป๋ย
   
    แต่จะว่าไปแล้วผมได้อะไรที่เป็นทั้ง
    รูปธรรมและนามธรรม จากที่นี้มากถึงมากสุดแล้ว
    แต่ที่สุดที่ผมเคยนั่งคิดนะ
    ที่ผมได้จากที่นี่ไปเยอะสุดคือ


    เหนือฟ้ายังมีฟ้าครับ
    รู้จักฟังสิ่งที่คนอื่นเขาคิดอ่านบ้าง
    ความตื้นเขินที่มีอยู่มันจะได้มีมิติขึ้นมาบ้าง

[ForrestGump]

ขอให้พี่พอใจวิ่งอย่างสนุก และ ประสบความสำเร็จนะครับ

และ ดร.โหน่งด้วย ครับ

การได้ทำอะไรที่รัก และ ทำสำเร็จ มันเป็นความสุขที่เยี่ยมมากอย่างนึงทีเดียว

โชคดีนะครับ

[Jeng]

โค้ด: เลือกทั้งหมด

พอมีสมาธิ........ถ้าไม่มองดีๆ จะวิ่งไปชนคนอื่น 

ดร.โหน่ง ไปดูตรง พุทโธ มากไปครับ

จริงๆแล้ว เราจะไวขึ้นด้วยซ้ำตอนที่มีสติ มีสมาธิ

ยกตัวอย่าง ปกติ ถ้ามีอะไรตกมาเร็วๆ เสียงดัง เราจะตกใจ

หรือถ้าหมาหอน เราจะคิดไปถึ ผีมา

แต่พอฝึกสติ ฝึกสมาธิ มากขึ้นหน่อย

พอขอตกแรงๆ เราหันช้าๆ แต่เราเห็นเลยครับ ว่าของตก และเราก็ไม่ได้ตกใจด้วย

เวลาหมาหอน เราก็ได้ยินหมาหอน เท่านั่น ไม่มีเรืองอื่น

มีครั้งนึง ตื่นมาตี 4 เดินไปโบส หมาดำวิ่งจากด้านหลัง แล้วแซงขึ้นหน้า โดยเบียดตัวเรานิดนึง เราก็มองเห็นว่า หมาดำวิ่งแซงขึ้นหน้า

อีกครั้งสมัยก่อน เวลาเดิน นี่เห็นใบไม้ร่วง ค่อยๆร่วง ร่วง และร่วง ลงถึงพื้น แต่แปลกๆ เหมือนภาพสโล

พี่เดาว่า เวลาวิ่งไปพุทโธไป ไม่น่าจะขนาดชนนั่นชนนี่

เวลาพี่วิ่งบน ลู่วิ่ง ฟิตเนสนี่ ก็แค่กำหนดให้ใจสบาย ก็วิ่งไปได้เรือยๆ

เหมือน ท่องอยู่ในใจ สบาย สบาย สบาย สบาย ไปเรือยๆครับ

ไม่ต้องจดจ่อมาก เรือง พุธ เข้า โท ออก หรือ ลมออก พุธ ลมออกต่อไป โท

เอาแบบเดียวไปเลยครับ สบาย สบาย สบาย

วิ่งไป ใจสบาย และกำหนดรู้ หลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน เช่น ลมหายใจ ตาก็รับรู้สภาพคนรอบข้าง สิ่งกีดขวาง

ปล.ความเห็นส่วนตัวนะครับ ถูกมิถูก ทดลองเองครับ

[Raphin Phraiwal]

[quote="por_jai"]8)  

[MarginofSafety]

อืมม... ฟังพี่พอใจเล่าให้ฟังแล้วนึกถึงพ่อผม
พ่อผมก็เป็นคนชอบวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าเช่นเดียวกันครับ
อายุท่าน 60 แล้วแต่ดูหนุ่มกว่าอายุ เหมือนพี่พอใจ
แล้วก็เวลาไปตรวจสุขภาพประจำปี คุณหมอมักจะแปลกใจ
เนื่องจากสุขภาพดีมาก เมื่อเทียบกับคนอายุ 60
ท่านวิ่งกับก๊วนเพื่อนๆของท่านยามเช้าทุกวัน ประมาณว่า 10 กม. วิ่งได้สบาย

หลายปีมาแล้ว เพื่อนร่วมก๊วนวิ่งได้สูญเสียลูกสาว ซึ่งเพิ่งจบจิตแพทย์ไป
จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ จำได้ว่าออกข่าวทีวีด้วย เนื่องจากผู้ที่อยู่ในรถเก๋งคันนั้น
เป็นจิตแพทย์ทั้งหมด 4 คน และเสียชีวิตจากอุบัติเหตุครั้งนั้นทั้งหมด
เพื่อนพ่อท่านนั้นก็เสียใจจากการจากไปของลูกสาวมาก
หลังจากนั้นก็มีรายการ มินิมาราธอน (น่าจะ 10 กม.)
ก๊วนวิ่งของพ่อก็ร่วมรายการตามปกติ รวมทั้งเพื่อนที่เพิ่งจะเสียลูกสาวไปด้วย
ก็วิ่งๆกันไปตามปกติ ซึ่งระยะทางแค่นี้ไม่ถือว่ามากมายอะไรสำหรับผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำ
แต่ปรากฎว่าเหลือระยะทางไม่มากก่อนเข้าเส้นชัย เพื่อนพ่อท่านนั้นจู่ๆก็เป็นลมล้มลง
หลังจากที่รถพยาบาลนำส่งโรงพยาบาลแล้ว ก็พบว่าท่านจากไปซะแล้ว
สร้างความเสียใจปนกับความประหลาดใจกับพ่อผมและเพื่อนร่วมก๊วนมาก
ผมคิดว่าส่วนหนึ่งคงมาจากความตรอมใจจากการสูญเสียลูกสาวที่เพิ่งจบจิตแพทย์
ผมว่าที่หนักที่สุดคงจะเป็นคุณแม่ ที่ต้องสูญเสียทั้งลูกสาวและสามี ในระยะเวลาใกล้เคียงกัน
ที่เล่าให้ฟังทั้งหมด ก็เพื่อให้พี่พอใจระวังด้วยนะครับ ถ้าเหนื่อยแบบหายใจไม่ทันก็เปลี่ยนมาเดินสลับวิ่งนะครับ
ขอให้สนุกกับการวิ่งทั้งพี่พอใจและดร.โหน่งครับ ...

[ดร.โหน่ง]

กราบขอบคุณพี่พอใจที่สอนหลาน

กราบขอบคุณพี่เจ๋งที่สอนน้อง

ขอบคุณน้องหวีที่เป็นห่วง

Million thanks to all   :lol:

[por_jai]

8) น้องเฮ็ชวิ่งนี่ไม่ต้องระวังมากนะผมว่า
    เพราะเราผ่อนสั้นผ่อนยาวได้ง่าย
    แล้วมันไม่กระชากร่างกายมากนัก
    ผมไม่ค่อยได้ข่าวว่าวิ่งแล้วเป็นไรกันมากนะครับ
    น้องเฮ็ชมีผู้เฒ่าจีนอยู่คนนึงนะชื่อแป๊ะหู
    เห็นว่า70ปลายๆแล้วนะ
    วิ่งมาราธอน 42กิโลกว่าได้อ่ะครับ
    ผมละ อายเลย เพราะลงรายการเดียวกันกะแก
    เราวิ่งได้ครึ่งเดียวของแกเอง
    แล้วอายุอย่างผมเนี่ย
    ในสนามวิ่งนี่กลุ่มใหญ่มากเลยครับ
    ไม่รู้ว่ากี่เปอร์เซนต์แน่นอน
    แต่เวลาวิ่งไม่รู้สึกว่าตัวเองแก่ละกัน
    ไม่เหมือนตอนมาฟังเรื่องหุ้นที่งานสัมนา
    มีแต่คนหนุ่มสาวทั้งนั้นเลย
   
    ที่ผมระวังอยู่ทุกวันนี้คือแบดมินตันครับ
    ผมได้ข่าวคนเสียชีวิตที่คอร์ตแบดมาแล้วเนืองๆ
    ที่ใกล้ตัวที่สุดก็คอร์ตที่เล่นอยู่
    พี่คนที่เสียชีวิตไป รู้จักกัน
    และก็เล่นด้วยกันบ่อยเวลาคนไม่พอ
    ผมไม่ได้ไปเล่นวันนั้น
    เพื่อนๆเล่าให้ฟังว่าพี่แกก็เล่นจนจบเกม
    แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำ
    มารู้อีกทีก็ตอนมีคนเข้าห้องน้ำ เห็นพี่เขานอนล้มอยู่
    หามออกมาปั๊มกันสักพัก เอาไม่อยู่
    แกก็จากไปง่ายๆงั้นแหละ
    ผมเข้าห้องอาบน้ำหวาดเสียวกลัวพี่แกจะมาชวนไปเล่น
    กับแกที่โน่น อยู่พักใหญ่เลย

    ที่เอ็นเข่าขาด กะเอ็นข้อเท้าขาด ก็เห็นมาแล้ว
    ที่ทุกวันนี้ไม่เลิกวิ่ง
    เหตุผลหนึ่งก็เพราะเหตุนี้แหละครับ
    คิดว่าถ้ารักษาร่างกายให้ดีหน่อย
    ก็จะใช้งานได้ปลอดภัยกว่าปกติ
    มีคติไม่รู้ผิดหรือถูกว่า
    อะไรใช้เยอะ พระเจ้าก็จะให้มาเยอะ
    ยังอยากจะเล่นแบดอยู่ก็ต้องรักษาร่างกายให้ดีครับ....

[por_jai]

8) เมื่อตะกี๊ ผมไปซ้อมวิ่งตามปกติ
    มีข่าวดีและข่าวร้ายมาเล่าให้ดร.โหน่งฟัง
    ดร.อยากฟังข่าวอะไรก่อนดีละ

[ดร.โหน่ง]

ขอฟังข่าวร้ายก่อนครับพี่

[por_jai]

8) ข่าวร้ายคือผมซ้อมดีมาก
    วันนี้ปิดการซ้อมที่15กม.สบายๆ
    ตั้งแต่วันที่โพสกระทู้นี้วันที่7กค.
    ผมก็สปีดการซ้อมจาก6-7กม.ขึ้นไป10ก่อนทันที
    ในวันที่8และ9
    วันที่11ผมขยับไป12กม.
    และวันนี้ไปได้ถึง15อย่างที่บอก
    ใช้วิธีนวดยาเกือบๆ10นาทีจึงเริ่มวอร์มและสตาร์ท
    พรุ่งนี้ตีแบดไม่ได้วิ่งแล้ว
    ตามโปรแกรมคือวันเสาร์วิ่งเบาๆ พักขา ก่อนวิ่งจริง
    21กม.น่าจะทำได้

    ข่าวดีคือผมอาจติดธุระด่วนบางอย่าง
    ไม่ได้ไปวิ่งกะดร.โหน่งนะซี

[ดร.โหน่ง]

พี่แม็กซ์กะพี่พอใจ หักมุมเก่งจริงๆครับ  

[por_jai]

8) พอดี worapong โทรมาถามว่า
    พี่ผมถึงเวลาต้องเปลี่ยนรองเท้าแบดกะรองเท้าวิ่งแล้ว
    ให้แนะนำหน่อยว่าเลือกอย่างไร คุ้มค่าหน่อย
   
    ผมว่าถ้างบไม่อั้นก็ไนกี้  อดิดาสดีที่สุดแล้ว
    ทั้งรองเท้าแบดทั้งรองเท้าวิ่ง
    รองเท้าแบดใครๆว่าโยเน็กซ์ดี
    ผมก็ว่าดีแต่ไม่ค่อยทนนัก
    แต่แดสกะไนกี้ นี้ทั้งทนทั้งดี

    ที่นี้ถ้ามองแบบแวยู
    เราต้องการแบบทั้งทนทั้งดี สวยเท่ากัน แต่ถูกกว่า ทำไงดี
    ผมว่าสำหรับผม
    รองเท้าแบดนี่ผมใช้ยี่ห้อ tai lai ครับ
    ยางพื้นรองเท้าทนมาก ทนกว่าโยเน็กซ์ด้วย
    ทนนี่ไม่ได้หมายความว่าไม่สึกนะครับ
    พื้นสนามแบดเนี่ยไม่ยางก็ไม้ปาร์เก้ มันไม่สึกอยู่แล้ว
    แต่ปัญหาคือยางแข็งไม่เกาะพื้น
    อ้าวทีนี้ก็เล่นสเก็ตสิครับ ไม่ใช่เล่นแบดแล้ว
    ถ้าพื้นยางก็พอทน ถ้าไม้ปาร์เก้ลื่นตายเลย
    tai lai ถูกกว่า โยเน็กซ์ เกือบครึ่ง
    อุปกรณ์เสริมที่สำคัญสำหรับรองเท้าแบดอีกอย่างคือ
    โช้คอัพยางที่เราสอดไว้ที่ส้นเท้าเพื่อรองรับ
    การที่เราต้องวิ่งกระแทกไปกระแทกมาตลอดเกม
    บางทีต้องโดดตบ
    สงสารเท้าเราก็ควรซื้อมาใช้ เพื่อถนอมมันไว้ใช้นานๆ
    หน้าตา cushion เป็นอย่างนี้ครับ


   
    ราคาcushionที่ข้างๆสนามกีฬาถูกสุด500บาท/คู่
    แต่ผมดูนะคู่นึงถ้าไม่หายนี่
    ใช้ไปได้แบบlifetimeเลยครับ
    ส่วนรองเท้า tai lai ที่ว่าประมาณ1500บาทครับ

    ทีนี้มารองเท้าวิ่งบ้าง
    รองเท้าวิ่งนี่ต้องเบามาก่อนเลย
    จะแครี่ร่างกาย60-70กก.เป็นระยะทาง10-20กม.
    ข้อสองต้องรองรับแรงกระแทกได้ดีมากๆ
    ข้อเท้าและเข่าจะได้ไม่พังไปก่อนเวลาอันสมควร
    ถ้าได้ทนด้วยนี่สุดยอด
    รองเท้าวิ่งนี่ผมว่าไนกี้ ดีที่สุด แพงที่สุด
    คู่นึงแบบพอใช้ๆ6-7พัน
    ถ้าแบบรีเสิร์ชเสร็จเพิ่งออกใหม่เป็นหมื่นๆก็มีครับ
    ซื้อของถูกแบบทำในนี้ก็ไม่กล้าครับ
    ผมจึงใช้วิธีแบบที่ วีไอในนี้ทำตอนเลือกหุ้น
    คือหาของที่คุณภาพใกล้ๆกันกับไนกี้แต่ยังไม่ดัง
    ซึ่งจะทำให้ราคาไม่แพงนัก
    แล้วผมยังจ้องซื้อตอนมีโปรโมชั่นอีกเพื่อให้มี m.o.safety
    ผมค้นพบยี่ห้อนี้ครับ asics ของญี่ปุ่น
    สังเกตุเวลาดูโอลิมปิค นักกีฬาทีมชาติญี่ปุ่นใส่ร้อยละร้อย
    ใช้มานานแล้วครับ เป็นสิบปีแล้ว
    คุณภาพพอใจเป็นที่สุดแล้วเมื่อเทียบกับราคา
    เอารูปมาให้ดูครับ
    คู่สุดท้ายเป็นคู่ที่ใช้อยู่ปัจจุบัน
    ใช้มา2ปีกว่าแล้ว ทนซะไม่มี


   

[Capo]

รูปล่างสุดนี่เป็นรูปโฆษณาหรือว่า
เป็นของท่านพี่พอใจครับ

สภาพนี่สุดยอดมาก ๆ ครับ
ของผมรีบอค อายุสองปี
คนภายนอกมาเห็นบอกว่า
ถ้ามันเป็นสิ่งมีชีวิต
คงต้องตั้งข้อสงสัยไว้ก่อนว่า
มันเป็น "เรื้อน"
เพราะเคยซักหนเดียว
แล้วดันเอาแปรงขนปลาสติคไปขัด
ก็ขาวดีอยู่หรอกครับ แต่ว่าไอ้หนังกลับ
มันกลายเป็นหนังลุ่ยไปเลย....หุ ๆ  :oops:

ของไนกี้ที่เล็ง ๆ ไว้ ก็เป็น Nike Free
นุ่มเหลือหลายครับ แต่ราคาก็เหลือรับเหมือนกัน 3,700
ตอนนี้ออกมา V.7 แล้ว เห็นว่าหลายคนสะสมด้วยครับ
กลัวว่าใช้ไปนาน ๆ ไอ้หลังกลับนิ่ม ๆ ตรงช่วงหลังเท้าจะขาดได้
เพราะนิ่มมาก และบางมากเหมือนกันครับ เลยคงต้องตัดใจ

ตอนนี้งบน้อยเล็ง ๆ D-Maq ไว้ครับ
ช่วงนี้เริ่มเห็นคนใช้เยอะขึ้นแล้วเหมือนกัน
วันนั้นวิ่งไปนับไปก็ได้ราว ๆ 6% ครับที่ใส่
ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ คาดว่าปัจจัยหลักคงเป็นเพราะราคาถูกครับ

อยากถามพี่เพิ่มเติมครับว่า
เราจะรู้ได้อย่างไรครับว่ารองเท้าวิ่งคู่ที่เรากำลังเลือกนั้น
Support เท้าและเข่าเราดีขนาดไหน เพราะเห็น D-Maq ก็รู้สึกว่า
มันเบาได้ใจเราแล้วล่ะครับ แต่กลัวเรื่องการรับแรงกระแทก
ไม่รุ้ว่าจะสู้ยี่ห้ออื่นได้ดีขนาดไหน

ขอบพระคุณครับ

[por_jai]

[quote="Capo"]รูปล่างสุดนี่เป็นรูปโฆษณาหรือว่า
เป็นของท่านพี่พอใจครับ

สภาพนี่สุดยอดมาก ๆ ครับ
ของผมรีบอค อายุสองปี
คนภายนอกมาเห็นบอกว่า
ถ้ามันเป็นสิ่งมีชีวิต
คงต้องตั้งข้อสงสัยไว้ก่อนว่า
มันเป็น "เรื้อน"
เพราะเคยซักหนเดียว
แล้วดันเอาแปรงขนปลาสติคไปขัด
ก็ขาวดีอยู่หรอกครับ แต่ว่าไอ้หนังกลับ
มันกลายเป็นหนังลุ่ยไปเลย....หุ ๆ