หุ้นดี...ช้าไป 10 ปียังไม่สาย / คนขายของ

[คนขายของ]

หุ้นดี ช้าไปสิบปียังไม่สาย / โดย คนขายของ

มีอยู่หลายครั้งที่นักลงทุนเห็นหุ้นของบริษัทที่เขาคุ้นเคยมีราคาขึ้นไปอย่างไม่น่าเชื่อ คือราวๆ 10-20 เท่าจากราคาที่เขาเคยเห็นเมื่อหลายปีก่อน ความรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ลงทุนในหุ้นเหล่านั้นย่อมเกิดขึ้นเป็น ธรรมดา แต่หากเราลองมองย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาเริ่มต้น ตอนที่ราคายังไม่ทะยานขึ้นมา เราอาจจะพอนึกออกว่าเหตุที่เราไม่ลงทุนในหุ้นนั้นๆ เพราะเรายังไม่มั่นใจในบางประเด็นเช่น บริษัทยังเล็ก จะไปรอดไหม? คู่แข่งมากมายจะทำอย่างไร? ผลิตภัณฑ์ของบริษัทจะติดตลาด แค่ไม่กี่ปีแล้วก็ซาไปหรือเปล่า? ซึ่งถ้าเรารอให้ประเด็นที่สงสัยคลี่คลายไป ความเสี่ยงลดลง ถึงแม้ต้นทุนราคาหุ้นอาจจะสูงขึ้น แต่โอกาสทำกำไรนั้นยังคงมีอยู่

ผมมาลองนึกดูว่า หากผมได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในยุคปี 1919 ตอนที่หุ้น โคคา-โคลา (KO) เพิ่งทำ IPO หมาดๆที่ราคา 40เหรียญ ซึ่งคิดเป็นมูลค่ากิจการที่ 30 ล้านเหรียญ ผมจะกล้าลงทุนในกิจการ นี้ไหม? หันมาดูเศรษฐกิจทั่วไปของอเมริกาในยุคนั้น พบว่าตลาดหุ้นในช่วง 1919-1921 นั้นไม่ดี เลย ตลาดหุ้นเป็นขาลงตั้งแต่ ต้นเดือนพฤศจิกายน 1919 (ซึ่งเป็นช่วงที่ KO เข้าตลาดพอดี) จนถึง เดือน สิงหาคม 1921 ใช้เวลาเกือบสองปี โดยดัชนี Dow Jones ลงมาเกือบ 50% ในช่วงเวลานั้น หุ้น KO ก็ได้ปรับลดลงจากราคา IPO ในอัตราส่วนใกล้เคียงกัน คือลงมาเหลือเพียง 19.5 เหรียญ

แล้วสภาวะการแข่งขันในตลาดน้ำอัดลมในช่วงนั้นละเป็นอย่างไร? มีการบันทึกไว้ว่าในช่วงก่อนที่ KO จะเอาหุ้นเข้าตลาด ประมาณสี่ปี ตลาดน้ำอัดลมในสหรัฐอเมริกามีผู้ผลิตเป็นร้อยราย มีแบรนด์ ที่ชื่อดูคล้ายกันเช่น Koka-Nola และ Toka-Cola หรือแม้กระทั่ง KOKE เป็นผลให้ KO เริ่มสูญ เสียส่วนแบ่งการตลาดไปเรื่อยๆ นอกจากนั้นหลังจากเอาหุ้นเข้าตลาดแล้ว บริษัทก็ยังคงมีเรื่องฟ้องร้องกับ “ผู้บรรจุขวด” เรื่องของการตกลงราคาหัวเชื้อ แล้วยังมีข้อผิดพลาดจากการซื้อสัญญาน้ำตาล ล่วงหน้าไว้ในราคาสูง หันมาดูตัวผลิตภัณฑ์ ก็เป็นที่น่าตั้งคำถามว่า น้ำหวานอัดแก๊สสีดำ จะมีความ ยั่งยืนเพียงใด? ดูๆแล้วใครก็สามารถทำได้ไม่ยาก ซ้ำบริษัทยังบอกว่า เพื่อให้รสชาติที่ดี ควรดื่ม แบบเย็น ถ้าอย่างนั้นฤดูหนาวคงหาคนดื่มยาก คงขายได้เฉพาะฤดูร้อนเป็นหลัก

เมื่อพิจารณาจากมุมมองต่างๆข้างต้น ผมเชื่อว่าหากผมได้ไปอยู่ในยุคนั้นผมคงไม่กล้าซื้อหุ้น KO ในช่วง IPO เป็นแน่ แต่เมื่อเวลาผ่านมาอีกเกือบร้อยปี มาในยุคปัจจุบัน ผลปรากฎว่า หากนักลงทุน อ่านขาดและกล้าลงทุนในหุ้น KO ตั้งแต่ IPO พร้อมทั้งนำปันผลไปซื้อหุ้นเพิ่ม และถือจนกลายมา เป็นมรดกให้ลูกหลานในปัจจุบัน จากเงิน 40เหรียญ ก็จะกลายมาเป็นเงินมากกว่า 10 ล้านเหรียญ หรือโตกว่า 250,000 เท่า และถ้าหากใครเข้าซื้อได้ตอนที่หุ้น KO ลงมา 50% จากราคา IPO แน่นอนว่าผลตอบแทนก็ต้องมากกว่าตัวเลขที่เห็นขึ้นไปอีกเท่าหนึ่ง

ปัจจุบันผลิตภัณฑ์ของ Coca-Cola มีขายในมากกว่า 200 ประเทศทั่วโลก กล่าวกันว่าผลิตภัณฑ์ ของบริษัทมีทั้งหมด 3,600 ชนิด ถ้าลองทานวันละชนิดต้องใช้เวลาเกือบสิบปีเลยทีเดียว จากมูลค่า กิจการเพียง 30 ล้านเหรียญ กลายมาเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ขนาด 200,000 ล้านเหรียญ แต่ถึง กระนั้นใช่ว่าทุกบริษัทจะเป็นได้อย่าง KO บริษัทจดทะเบียนยักษ์ใหญ่ในสมัยปี 1920 จากจำนวน 20 บริษัทในยุคนั้น เหลือเพียง 6 บริษัท ที่ยังคงเป็นบริษัทจดทะเบียนในปัจจุบัน และมีแค่ 2 บริษัทที่ยังคงจ่ายปันผลอย่างสม่ำเสมอ

การเกิดขึ้นของกิจการที่สามารถสร้างความมั่งคั่งให้ผู้ถือหุ้นในระดับเปลี่ยนชีวิตนั้นมีมาอยู่ตลอด แต่เป็นธรรมดาที่ในช่วงเริ่มต้นของบริษัทเหล่านี้ นักลงทุนมักมีคำถามมากมายเกี่ยวกับอนาคต เกี่ยวกับความยั่งยืนของบริษัท เราลองนึกถึงตอนที่ Steve Jobs ก่อตั้ง APPLE ในปี 1976 หรือตอนที่ Jeff Bezos นำ AMAZON เข้าตลาด NASDAQ ในปี 1995 ในช่วงเวลาเหล่านั้น ผมเชื่อว่านักลงทุนคงมีคำถามมากมายเกี่ยวกับอนาคตของบริษัท เป็นการยากที่จะบอกได้ว่า ในตอนเริ่มแรกบริษัทไหนจะฉายแววอันโดดเด่นจนกลายมาเป็น Super Stocks สร้างความ มั่งคั่งมหาศาลให้ผู้ถือหุ้น Warren Buffett เองก็ซื้อหุ้น KO ในปี 1987 หรือหลังจากเป็นนักลงทุน เต็มตัวถึง 32 ปี ซึ่งราคาหุ้นก็ได้ขึ้นมาแล้วพอสมควร แต่เพียงแค่ 10 ปีต่อมา เขาก็ได้กำไรจากหุ้น KO ถึง 10 เท่าของเงินลงทุน แสดงให้เห็นว่า การซื้อหุ้นที่มีความสามารถในการแข่งขันสูงและมี ความยั่งยืนนั้น แม้จะซื้อช้าไปหลายสิบปีก็ยังไม่สาย ตราบใดที่เรายังเห็นโอกาสที่บริษัทยังสามารถ สร้างกำไรให้เติบโตได้ในอนาคต

[nut776]

โค้ก มี กลยุทธ ที่น่าสนใจ ในสมัยก่อน
จะเรียกว่า business model กะได้
คือสมัยก่อน ขวดน้ำอัดลมจะแช่กองๆ รวมๆอยู่ในถังน้ำแข็ง
ทำให้ ทั้งคนซื้อและคนขาย เวลาเอามือลงไปล้วง
ไม่สามารถ แยกได้ ว่า ยี่ห้อไหนเป็นยี่ไหน
กลยุทธ ง่ายๆ ของ โค้ก คือ ทำขวดทรงเว้า
เพื่อที่เวลาล้งงไปหยิบ จะได้รู้ได้ทันทีว่า คือโค้ก
และยังเป็น signature ของขวดแก้วโค้กมาจนถึงปัจุบัน


(ปล ว่า แต่ไม่ได้เกี่ยวกับ บทความพี่ชาย ตรงไหน เลยนิ เหอๆ)

[Ii'8N]

โค้ก มี กลยุทธ ที่น่าสนใจ ในสมัยก่อน
จะเรียกว่า business model กะได้
คือสมัยก่อน ขวดน้ำอัดลมจะแช่กองๆ รวมๆอยู่ในถังน้ำแข็ง
ทำให้ ทั้งคนซื้อและคนขาย เวลาเอามือลงไปล้วง
ไม่สามารถ แยกได้ ว่า ยี่ห้อไหนเป็นยี่ไหน
กลยุทธ ง่ายๆ ของ โค้ก คือ ทำขวดทรงเว้า
เพื่อที่เวลาล้งงไปหยิบ จะได้รู้ได้ทันทีว่า คือโค้ก
และยังเป็น signature ของขวดแก้วโค้กมาจนถึงปัจุบัน


(ปล ว่า แต่ไม่ได้เกี่ยวกับ บทความพี่ชาย ตรงไหน เลยนิ เหอๆ)

เกี่ยวกับบทความตรงๆ เลยนะครับคุณ nut
เห็นเขาบอกเพิ่งฉลองครบรอบ 100 ไป ปีที่แล้ว ขวดนี่เป็นส่วนหนึ่งของการปกป้อง Brand ที่มีคนเลียนแบบ อย่างพี่ชายว่า มีพวกเลียนแบบเยอะจนเสียหาย

มีการบันทึกไว้ว่าในช่วงก่อนที่ KO จะเอาหุ้นเข้าตลาด ประมาณสี่ปี ตลาดน้ำอัดลมในสหรัฐอเมริกามีผู้ผลิตเป็นร้อยราย มีแบรนด์ ที่ชื่อดูคล้ายกันเช่น Koka-Nola และ Toka-Cola หรือแม้กระทั่ง KOKE เป็นผลให้ KO เริ่มสูญ เสียส่วนแบ่งการตลาดไปเรื่อยๆ

ใครสนใจ ลองไปอ่านเพิ่ม ประกอบบทความนี้ดู


http://www.coca-colacompany.com/stories ... ola-bottle

However, competitor brands like Koka-Nola, Ma Coca-Co, Toka-Cola and even Koke copied or only slightly modified the spencerian script logo. These competitor bottles created confusion among consumers. While The Coca-Cola Company began litigation against these infringements, the cases often took years and the bottlers were constantly asking for more protection.

ใครไม่ถนัดภาษาอังกฤษก็ขออากู๋ช่วยแปลไทยให้ละกัน สำนวนแปลอาจจั๊กจี้หน่อย แต่พอเข้าใจได้เยอะ มีต้องเดาเอามั่ง
https://translate.google.com/translate? ... t=&act=url
https://translate.googleusercontent.com ... zg3DKkM6gQ
https://translate.google.com/translate? ... tle%231941)

หมายเหตุว่า "bottlers" ที่พูดถึงในนี้ คือบริษัทที่โคคา-โคลาขายหัวเชื้อ-เซ็นอนุญาตใช้ brand ให้ แล้วไปผสมเองอัดก๊าซบรรจุขวดเอง model การกระจายสินค้าของโคคา-โคลา คือส่งหัวเชื้อน้ำหวานขายให้บริษัทผู้บรรจุ ไปผสมกับก๊าซแล้วกระจายสินค้าเองแต่ละท้องถิ่น โดยไม่ได้เป็นบริษัทลูกของโคคา-โคลาเอง
ที่พี่ชายบอก "บริษัทก็ยังคงมีเรื่องฟ้องร้องกับ “ผู้บรรจุขวด” เรื่องของการตกลงราคาหัวเชื้อ"
เหมือนทำนองเสริมสุข ที่เป็นผู้บรรจุขวดของ Pepsi (แต่เป็นเรื่อง เมื่อ Pepsi อยากได้มาเป็นบริษัทลูก ตกลงกันไม่ได้ เสี่ยเจริญเลยเสียบ)
ในไทยก็ไทยน้ำทิพย์ผู้บรรจุขวดของ Coca-cola