VI หาดใหญ่

[dr1]

ท่านitรวบรวมเล็คเช่อร์เสร็จยังเอ่ย อย่าลืมมาโพสต์นะฮะ
เที่ยวนี้ไปนอกเมือง ไม่ได้มาง้องแง้ง หงิงๆ แง่งๆใส่อาจารย์เลย
สงสัยอาจารย์คงคิดถึงเราน่าดู ฮ่า...

แอบโทรถามพี่charun ตามเคยครับ
ไอเดียที่ฟังๆดูค่อนข้างหลากหลาย คงแปลว่าไม่ค่อยมีอะไรมีmos (เดาเอง)
บางท่านไปลงทุนหุ้นนอกแล้ว
บางท่านแนะนำหุ้นสื่อสารที่บริษัทลูกกำลังกลับตัว แต่ต้องรอตัดค่าเสื่อมอีก2-3 ปี
บางท่านแนะนำหุ้นปั๊ม แม้กำไรต่ำมากจนน่าใจหายว่าอาจพลิกขาดทุนได้ง่ายๆ
แต่ก็ยังมั่นใจระยะยาวอยู่(2-3ปี อีกแระ)
บางท่านแนะนำหุ้นกางเกงที่ท่านkongkiti สงสัย
บอกว่าอารมน์ราวหุ้นจิเวลรี่ที่เคยมี แรกๆสงสัยว่าจะไปได้ไกลรึเปล่า แต่ก็กำไรดีขึ้นเรื่อยๆ(ใน2-3ปีอีก)
จุดสนใจตรงที่เห็นกิจการได้ จับต้องได้ มีจุดขายที่มากจนได้economy of scale มากกว่าคู่แข่งที่ตามไม่ทัน

ราวๆนี้ครับ รอท่านอื่นมาต่อนะครับ

[ลูกอิสาน]

สงสัยอาจารย์คงคิดถึงเราน่าดู ฮ่า...

ไม่ใช่ผมคนเดียวนะ หลายคนเลย ถามถึง
ส่วนใหญ่ สงสัย ว่าพี่หมอไปเย้วๆ ที่ราชดำเนินหรือเปล่า

[dr1]

หูย..โพสต์ครั้งแรกของอ.ลูกอิสานห้องหาดใหญ่ เป็นสิริมงคลยิ่งนัก ต้องรีบตอบ...
ผมไปประเทศที่อ.worapongไปมาน่ะครับ ครั้งแรกในชีวิตเลย

คนเข้าคิวอดทนที่สุด แต่ใจร้อนเรื่องกินปลามาก ไม่รอให้สุกก็กินแระ
สุภาพขี้เกรงใจมาก แต่คำขอโทษฟังคล้ายๆ "โดดเตะ กูด่าใส่"
มีโลกส่วนตัวสูง ขี้อาย แต่เวลาอาบน้ำเห็นผิวหนังกันทุกตารางนิ้ว
ภาษาไม่คุ้นแยกไม่ค่อยออก ลอรีอัล- ลอรีเอะ

ได้ความรู้เรื่องการทำการตลาดของสินค้านักท่องเที่ยวด้วยครับ
มาสก์เต้าหู้ โฟมล้างหน้าจำชื่อไม่ได้ ขนมโตเกียวบานาน่า ช็อคโกแล็ตหรอย(royce)
มันฝรั่งโปเตโต้ฟาร์ม คิทแคทชาเขียว กระเป๋าอิ๊บเซ่มิยากิ ตุ๊กตาเฟอร์บี้ ๆลๆ
คือพอได้สินค้าเป้าหมาย ก็อัพรูปลงอินสตาร์แกรม เฟสบุค พันทิป
หาคนมาอวยสี่ห้าคนว่าดีงั้นงี้โง้น ดังปู้ดป้าดเปรี้ยงปร้่าง
ตบท้ายด้วยมีคนถามว่า"หาซื้อได้ที่ไหนคะ?"
ต้องตอบว่า"ตอนนี้ของขาดตลาดค่ะ ล็อตหน้าต้องรอ.."
เท่านี้ก็มีออร์เด้อร์ถล่มทลายโดยคนญี่ปุ่นยังงงงง ว่ากองทัพนักช้อปไทยมันจะบ้ากันไปถึงไหน
ประมาณเหมือนกระเป๋านารายา ที่คนไทยงง ว่าจีนกะญี่ปุ่นเขาถูกใจอะไรกันนัก

เข้าแฟมิลี่มาร์ทด้วยครับ ส่วนใหญ่เป็นของใช้
เซเว่นไม่ได้เข้าแต่นั่งรถผ่านเห็นมีอาหารเยอะกว่ายี่ห้ออื่นมีที่นั่งกินด้วย
ส่วนลอว์สันเห็นมีสาขานึงขายอาหารออร์แกนิค มีที่นั่ง
ส่วนใหญ่จะว่างๆ ไม่มีลูกค้าหนาแน่นแบบไทย

ไปยูนิโคล่ด้วย พยามไปซื้อกางเกงยีนส์เลือกมาลองหลายตัวมาก แต่ไม่ได้ซักตัว
เพราะส่วนใหญ่เป็นslimfit กะregular
ผมไส่แล้วท่อนบนพุงล้นๆ ท่อนล่างขาลีบๆเอวต่ำๆ นั่งเห็นง่ามตูด ยืนเห็นเป้านูนๆอุบาทว์ตัวเองมั่กๆ
พวกทรงกระบอกcomfort ขาหลวมๆมีนิดเดียว
ราคาราวๆไม่ถึงพัน ยิ่งซื้อเยอะลดเยอะ จนสงสัยว่าเข้าไทยแล้วแม็คจะรับน้องยังไง
แต่วันนี้เห็นแม็คที่ไดอาน่า(เป็นศูนย์ท้องถิ่นของหาดใหญ่ครับ)ลดเหลือ799 และมีหลากหลายแบบมากกว่าครับ
ไอเดียเสื้อผ้าแบรนด์เอเซียระดับโลก(ยูนิกโคล่)เป็นแบบเรียบๆใช้ได้นาน
ยังไม่เด่นเหมือนซาร่่ากะเอชแอนด์เอ็มนัก ซึ่งแฟชั่นจ๋ามาเร็วไปเร็ว
ซึ่งเมกาเทรนด์โลก มักเป็นไปทางเปลี่ยนรุ่นเร็ว ใช้แล้วทิ้งเลย
ทั้งรถยนต์ อุปกรณ์ไฟฟ้า เสื้อผ้า ๆลๆ
ซึ่งคนใช้รถกระบะเก่ายี่สิบปี โนเกีย3310 กางเกงลีวาย501แบบผม ตามไม่ทัน

[dr1]

ส่วนเรื่องการเมือง(คำนี้อันตราย ฮ่า..)
ได้ยินเขาเล่า และเห็นด้วยตัวเองมาหลายรอบแล้วครับ
สรุปไว้ก่อนเลยว่า ราวๆโลกนี้คือละคร ตัวเล่นหมุนเวียนเปลี่ยนกันไปตามกาละเทศะ(เวลาสถานที่)

ตอนเขาแบ่งข้าง(ซ้ายขวา) ในตึกฟัก(ห้องเล็กเชอร์ม.สงขลานัครินทร์)
รุ่นพี่เขาแยกนั่งซ้าย ขวา ด่ากันเลยเรื่องขวานายทุนหน้าเงิน ซ้ายเพื่อมวลชนกินอุดมการ
จบมาพวกซ้ายมักทำงานเอกชน รวย
พวกขวามักไปรับราชการบ้านนอกกินแกลบ

ตอนพฤษภาทมิฬ ผมอยู่ในหน่วยทหาร กำลังจะสอบผู้เชี่ยวชาญ
แบ่งกันเลยขุนศึกกับคนชั้นกลาง(ตอนนั้นใช้คำว่าม็อบมือถือ)
ขุนศึกเป็นผู้ร้าย คนชั้นกลางเป็นพระเอก

ตอนแบ่งสีราชประสงค์ก็ไปอยู่ตรงรางน้ำเลยครับ
เห็นลวดหนามกระสอบทรายแล้วคุ้นบรรยากาศมั่กๆ

ตอนนี้กลายเป็นม็อบเฟสบุค พ่อค้านายทุนเป็นผู้ร้าย ทหารทำท่ากลับมาเป็นพระเอกอีกแระ

คือในโลกนี้จะมีคนสี่พวก
พวกเยอะที่สุดคือ ชาวบ้านทั่วไป(ใช้คำว่าไพร่จะแรงไปมั้ยเนี่ย ขออภัยนะครับ ผมเองก็หนึ่งในพวกนี้)
จะถูกครอบงำโดยคนอีกสามพวก
1.ขุนศึก ใช้กำลังอำนาจ ถนัดออกแรงบังคับ มักจะใช้เงินมากกว่าหาเงิน
พอสักพักก็จะถูกไพร่โค่นลง(14ตค16 ,พฤษภาทมิฬ35)
2.ปราชญ์ (นักวิชาการ)เป็นผู้ถูกเลือกมาสร้างระบบใหม่ใน"อุดมคติ"(บางทีโดนว่าเป็นพวก"โลกสวย"ด้วย)
สร้างเสร็จสักพักก็จากไป เพราะถนัดเป็นนักคิดมากกว่าเป็นผู้ปกครอง
(ไม่ก็ถูกเทคโอเวอร์โดยพวกที่3.)
3.พ่อค้า พวกนี้ถนัดหาเงิน บางคนว่าตัวเองเป็นนักปฎิบัติ ไม่ใช่นักทฤษฏี
คิดโปรเจคโน่นนั่น จนเพลินคิดมาร์จิ้นเยอะไปหน่อย ค่าSG&A เยอะไปนิสนึง
Leverage(คือกู้เพลิน) จนโดนบ่นว่า นี่มันเรียกว่าคอรั..ใด้แล้วยังเนี่ย
ก็จะโดนขุนศึกมาเซตซีโร่เข้าวงจรทีไครทีมันต่อไปครับ

เป็นข้อสังเกตุนะครับ คงไม่สร้างความแตกแยกจนต้องลบนะครับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายใจเลย เห็นเอาเป็นเอาตายกันใหญ่
มีเพื่อนมาเล่าให้ฟังหลายคนแระ ว่าพ่อ,แม่ หนีออกจากบ้านไปชุมนุม
พวกอยู่ต่างจังหวัดก็ดูทีวีทั้งคืนไม่หลับไม่นอน
ลูกต้องโทรมาบอกว่า นอนพักผ่อนบ้างเถอะพี่น้อง(ดูมันแซวพ่อกะแม่)
บางคนแอบสับคัทเอาท์หลอกพ่อว่า ไฟดับ นอนได้แล้ว
พ่อก็หรอยจริง ดูข้างๆบ้านกะไฟถนนติดอยู่ แผนสองคงตัดสายเคเบิ้ล ฮา..

ประมาณว่าถ้าไม่เป็นพวกฉันแปลว่าอยู่ฝ่ายตรงข้าม
อยู่เฉยๆ ก็โดนด่าได้ เฮ้อ. เจ็บหัวแหม็ด..

แต่ก็ขำดีนะครับ คนสุราษฎ์ ตรัง นคร พัทลุง ชุมพร โหม(อ่านว่าโม๋ แปลว่าพวก)บ้านเราทั้งเพ
ด่ากันหรอยชาด(อร่อย,สนุก) มีคนทั้งประเทศเป็นลูกคู่ คนดู
ถ้าเก็บค่าดูด้วยคงรวยกันทุกคน ไชโย ไชโย..

[romee]

เรื่องการเมืองก็เรื่องนึง แต่เรื่องปากท้อง ที่รู้สึกว่าใกล้ตัวคือ ตอนนี้พัทลุงบ้านพ่อผม น้ำท่วมครับ ยังไม่มีทีท่าจะลดเลย

มีพี่นักลงทุนคนนึง พูดใน twitter ว่า"ฝรั่งขายเยอะแบบนี้ ยังกะช่วงซัพไพร์มเลยทีเดียว"
จะลงทุนอะไรก็ดูเรื่อง MOS ให้ดีๆนะครับ

ว่าแต่ หมอหนึ่งและพี่สายชล กระซิบแรงๆมาที่ pm ผมก็ได้นะครับ ว่าจะให้ผมไปไล่ดูหุ้นอะไรบ้างนะครับ

[dr1]

แหม่ ..ท่านromee
ผมไม่ได้เฝ้าดูหุ้นอะไรเล้ย..รอท่านromeeกะเพื่อนๆท่านอื่นมาให้ข้อสังเกตุ
แล้วเอาไปถามอาจารย์ เรียนรู้วิธีคิดมากกว่าครับ ช่วงนี้อ่านหนังสือสะสมชั่วโมงบินไปเรื่อยๆ
The outlier ที่ท่านแนะนำเป็นเล่มแรกที่อ่านจบเลย มาส่งการบ้านประมาณนี้ครับ

พวก"นอกคอก"ที่รุ่งมากๆ จะมีลักษณะราวๆ

1.เกิด และใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเริ่มต้นของเมกาเทรนด์ใหญ่ โดยเป็นชนกลุ่มน้อย
2.มีโอกาสดีที่ได้พัฒนาความสามารถ และอยู่"วงใน"ในเมกาเทรนด์นั้น ก่อนใครๆ
3.ได้สะสม"ชั่วโมงบิน"ครบหมื่นชั่วโมงก่อนคนส่วนใหญ่
และใช้ความเป็นมืออาชีพ ความชำนาญ จนเป็นผู้นำและอยู่บนยอดปิรามิดของเทรนด์นั้น

ถ้าเป็นเรื่องการลงทุน ก็ได้แก่บรรดาอาจารย์ของพวกเราในที่นี้ล่ะครับ
ภาพใหญ่หุ้นมาแรงกว่าการลงทุนในประเภทอื่น และอยู่ไปอีกหลายปี
อ.ของพวกเรา เข้าลงทุนก่อนคนส่วนใหญ่ ซึ่งขณะนั้นดูเหมือน"นอกคอก"เมื่อเทียบกับการลงทุนอื่น เช่นอสังหาสะสมศึกษาความชำนาญจนครบหมื่นชั่วโมง(ราวเจ็ดปี)
เข้าสู่จุด"พุ่งพรวด"ของexponential curveก่อนใครๆ
แล้วก็ยังมีเมตตาให้แนวทาง สอน แนะนำ เตือน ชี้ทาง บอกหุ้น(อันหลังนี่สำคัญมั่กๆ ฮ่า..)
ให้พวกขี้เกียจงมทาง ไม่ขยันสะสมชั่วโมงบินแบบผม
เดินตามต้อยๆไป แถมยังงอแงง้องแง้งอีกว่า อาจารย์รอผมด้วยยย...

เรื่องน้ำท่วมบ้านเรา(พื้นที่รอบทะเลสาบสงขลา)ซึ่งเป็นเขตปลูกข้าวใหญ่ของภาคใต้
ถ้าคิดในแง่ดี ก็เป็นโอกาสเติมปุ๋ย ขจัดศัตรูพืช ดีต่ออาชีพเกษตรกรรม
แผนที่สมัยกรุงศรีฯ ทะเลสาบยังเป็นทะเลเปิดอยู่เลย สันดอนปกพนัง -หัวเขาแดงเพิ่งมีทีหลัง
แต่อาจไม่ดีต่ออุตสาหกรรม ที่ต้องใช้ที่สูงไม่มีน้ำ
ยิ่งหาดใหญ่ปีที่แล้ว ฝนตกคืนส่งท้ายปีใหม่คืนเดียว วันปีใหม่ขึ้นธงเตือนให้อพยพกันวุ่น
แต่ยุคไอที ที่ไม่มี"ทำเลทางภูมิศาสตร์"เนี่ย
อาจเปลี่ยนเทรนด์ใหญ่ในหลายเรื่องไปเลย

[romee]

อุบ๊ะ...คุณหมอ1 อ่านและถอดความมาได้โดนใจแท้หลาวครับ

ตอนนี้ผมก็ได้แต่เฝ้าฝึกฝน ทั้งอ่านงบ อ่าน56-1 เกี่ยวกับหุ้น ให้ครบ"ชั่วโมงบิน1หมื่นชั่วโมง" แบบพวกนอกคอกทั้งหลายละครับ

แล้วก็พยายาม "สื่อสาร" กับคนรอบข้างให้รู้เรื่อง จะได้เข้าถึง "โอกาส" แบบในหนังสือบ้างละครับ

ถ้าเก่งแต่สื่อสารกับคนอื่นไม่ได้ ผมก็กลัวจะไร้ค่าเหมือนกันอ่ะ

ปล. ถ้ามีหุ้นตัวใหนจะฝากถาม แล้วจะ PM ไปบอกหมอ1นะครับ แฮ่ๆ

[oatty]

ที่พี่หมอ 1 พูดมาผมเห็นด้วยทุกอย่างเลยครับ
ยังไม่เห็นแต่หุ้นที่พี่หมอ 1 ยังไม่ได้ใบ้

[dr1]

ท่านoattyหมายความว่าให้บ่องตงใช่มั้ยเอ่ย
บ่องตง ยังมั่วเหมือนเดิมฮะ หุ้นที่เคยเล่ามายังอยู่เป็นส่วนใหญ่
บางตัวขึ้นเยอะ แต่ตั้งใจถือยาว ก็ไว้ถ่วงให้ผอทมีกำไรปลอบใจ
บางตัวขึ้นเยอะ แล้วลงมาขาดทุน ก็รอขึ้นรอขาย เพราะอ.บัฟเฟตบอก ห้ามขาดทุน
บางตัวเพิ่งซื้อ ซื้อแล้วลง ก็รออีกแหละ เพราะรอให้ขึ้น ฮา..
รอให้ราคาขึ้นมาเท่ามูลค่า ยังมีmos,upside (upside downเง้ออ...หงายเงิบ)

คือต้องหาเรื่องถือหุ้นให้ยาวพอ ขายตอนหุ้นตกผิดศีลวีไอนะเออ
ระหว่างนี้กินข้าวไม่อร่อย ก็ได้โอกาสลดหุ่น ประหยัดค่าอาหารมาซื้อหุ้นต่อ
จริงๆแล้วมันเป็นช่วงที่ต้องสะสม ทบต้น เพิ่มหลัก เพิ่มคอมม่า
ให้ผอทโต200 เท่าค่าใช้จ่ายรายเดือนแบบอ.นิเวศน์แนะนำนะครับ
จนถึงวันนึงที่เงินไหลมาเรื่อยๆ ค่อยคิดว่าเอาเงินไปไว้ตรงใหนดี ซื้ออะไรเพิ่มดี
ผมมีแค่เงินเดือนห้าหลัก เดือนละครั้งมาทบต้น
อ.ทางหาดใหญ่น่าจะมีวันละหกหลักมาทบต้น
อ.นิเวศน์ อ.ไพบูลย์ คงมีวันละสองคอมม่า มาเพิ่มผอท
ถึงวันนั้น ก็ฝันว่ากระดิกตีน ยกหูโทรถามมาร์ ว่าวันนี้ถมอะไรดี มีงบสองคอมม่า
ถ้าหาอะไรซื้อไม่ได้ ค่อยคิดว่าเอาไปผลาญ เอ๊ย..บริจาคตรงใหนอีกที

วีไออารยะสมยอม รายงานจาก ล.ช.ท.ท.ช.(ลงทุนอย่างชอบทำ เพราะทำแล้วช้อบชอบ..)
ท่ามกลางน้ำตา น้ำลาย และน้ำหมาก..

[oatty]

มาดูพี่สายชลกัน เก็บไว้เป็นเครื่องประดับกระทู้หน่อย

[youtube]LltuGKS_DMQ[/youtube]

[HorseVision]

สวัสดีครับ ขอมาร่วมแจมที่ห้องวีไอ หาดใหญ่ บ้างครับ
หลังจากได้ดูพี่สายชลในรายการ money talk ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาเยอะ เป็นตัวอย่างนักลงทุนที่ดีมากคนหนึ่งครับ นับถือๆ
หวังว่ามีทติ้งที่หาดใหญ่ครั้งหน้าผมจะมีโอกาสได้พบเซียนและพี่ๆ นะครับ จะพยายามจองให้ทัน

[dr1]

ครับ ท่านHorseVision
ท่านsaichon เป็นตัวอย่างที่ดีของผู้มุ่งมั่น มีแผน มีสติ ถ่อมตน และอารมณ์ขัน
ถือเป็นกัลยานมิตรที่เราภูมิใจที่ได้สมาคมด้วยครับ
ยรรยากาศอึมครึมช่วงนี้ยัง"บาย บาย"(สบ๊าย สบาย ,buy buy , แล้วby๊e bye..)กันมั้ย

ผมไปได้คลิป วิธี(เลือก)เอาหุ้น(มาลงทุน)สำหรับมือใหม่ งานset in the city 2013
ของอ.นิเวศน์ ซึ่งท่านอ.บรรยายเดี่ยวตลอดบนเวที มีเนืื้อหาครอบคลุมแทบครบถ้วนเลยครับ

มือใหม่จะกระชุ่มกระชวย เห็นอะไรใหม่ๆจากสิ่งรอบตัวน่าสนใจว่ามือเก่าที่ดูแต่กระดานหุ้น
ภาพใหญ่ของการลงทุนหุ้นคือ
การลงทุนหุ้นเป็นสิ่ง"จำเป็น"ในโลกใบใหม่

1.การซื้อธุรกิจ ที่ดีที่สุด ดีขึ้นเรื่อยในระยะยาวหลายสิบปี
ที่มีชื่อเสียง เป็นเจ้าของแล้วคนอิจฉา 5-6ธุรกิจ เก็บไว้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เราทำงานได้รายได้มาก็ซื้อเพิ่ม ได้ปันผลมาก็ซื้อเพิ่ม ธุรกิจค่อยๆโตก็ลงทุนเพิ่ม
จนวันหนึ่งเราได้ปันผลจนไม่ต้องทำงาน มีอิสรภาพทางการเงิน
ควรมีมูลค่าผอร์ท200เท่าของเงินที่ต้องใช้ต่อเดือน เช่นต้องใช้เดือนละหมื่น ควรมีหุ้นสองล้านบาท
เป็นขบวนการ10-20-30-40ปีระยะยาว ไม่ใช่"เล่น"หุ้นซึ่งหวังผลระยะสั้น

2.ผลตอบแทนและเวลาจะเป็นตัวช่วยเรา
ฝากธนาคารได้2% ต่อปีทบต้นใน30ปี
ลงทุนกองทุนรวมยาวๆ30ปีจนเกษียณ ได้ราวๆ10%ต่อปี จะทบต้นทุก7ปี
ถ้าดูแค่5ปี บางปีอาจได้มาก บางปีอาจได้น้อย บางปีติดลบ
แต่ถ้าถือยาวๆผลตอบแทนจะชดเชยให้ภายหลัง ถือยาวๆ20-30ปีไม่มีพลาด
5ปีืี่ผ่านมาได้4เท่า 30%ทบต้น ถือว่าดีมาก มีในประวัติศาสตร์แค่ครั้งเดียว

"ต้องทน ต้องกอด ห้ามทิ้ง อย่าถอน"

3.จังหวะเวลา(timing)
ถ้าเข้าตลาดในช่วงไม่แพง ผลตอบแทนจะได้ราว10% ต่อปี
ถ้าเข้าในปี2536ดัชนี1700 PE20-30เท่า ผ่านไป10ปียังเจ๊งอยู่
ตอนนี้PE13-14 ไม่ถูก แต่ก็ไม่แพง

"หุ้นตก ซื้อ หุ้นขึ้น ไม่ขาย เชื่อมั่น ศรัทธา"

สรุป"แก้วสามประการ"ของการลงทุนคือ
1. เงินเริ่มต้น
ขึ้นกับวาสนา บางคนพ่อแม่ให้ บางคนหาได้เยอะ
2. เวลาที่ลงทุน
ลงทุนได้ตลอดชีวิต หนุ่มสาวจะได้เปรียบคนแก่
รีบลงทุนแต่เนิ่นๆ และอย่าออกจากตลาด
3. ผลตอบแทนต่อปี
ลงทุนหุ้นดีกว่าฝากเงิน ถ้าเลือกไม่เป็นให้ซื้อกองทุนอิงดัชนี ที่ค่าบริหารต่ำ set50
ถ้าเลือกหุ้นเป็น ให้ตั้งกองทุนรวมประจำตัว

วิธีเลือกหุ้น
"เป็นสิทธิเลือกในชีวิตจริง" ทุกวันสิบโมงครึ่งจะมีหุ้นห้าร้อยตัวเรียงกันออกมาให้เรา(เลือก)เอา
ชีวิตจริงเราอาจเลือกสาวๆแล้วสาวๆอาจไม่เอา(เลือก)เรา
แต่เรา(เลือก)เอาหุ้น(มาลงทุน)ได้ ให้เลือกหุ้นดีที่สุดสัก5ตัว
ไม่ใช่เลือกตัวที่"เซ็กซี่"หรือ(ปริมาณการซื้อขาย)ร้อนแรง หรือมี"ข่าว"ว่าจะวิ่ง
ให้คิดว่าสมัยนี้เลี้ยงหุ้น5-6ตัวมาเลี้ยงเรา ดีกว่าเลี้ยงลูก5-6 คน ให้ลูกมาเลี้ยงเรา
ไม่งอแง ยิ่งนานยิ่งโต(ราวๆ10%ต่อปี ปันผลปีละราวๆ3%)
ลงเงินไปได้คืนมาตลอด ปันผลเพิ่มทุกปีราว10%จากเดิม
แนะนำ"SUPER STOCK"
1. กิจการดีที่สุดในไทย เก่งที่สุด เราเห็นกิจการได้ใช้บริการตลอด
2. ดีกว่าอันดับสองมาก ชนะทิ้งห่าง ถ้าแข่งกันยังไม่ชนะขาดก็อาจเจ๊งหมดได้
3. อีก5-10ปี มีแต่ดีขึ้น อยู่ในเมกาเทรนด์
3.1 คนแก่เยอะขึ้น คนเกิดใหม่น้อยลง
3.2 คนมีรายได้เพิ่มขึ้น รายได้กระจายไปคนต่างจังหวัดเพิ่มขึ้น
3.3 สวย อร่อย สะดวกสบาย คนรุ่นใหม่ชอบ
4. เป็นธุรกิจตอบสนองสัญชาติญาณมนุษย์
4.1 การเอาตัวรอด อาหารดีๆ(น่าจะพวกปัจจัย4)
4.1 การสืบพันธ์ แพร่พันธ์ (น่าจะพวกเสริมอารมณ์ สวย การเดินทาง ติดต่อสื่อสาร)
เอาหุ้น5ตัว สุดยอด อยู่ยาว มาเลี้ยงแบบลูก .
เลี้ยง(ดูแล)หุ้นห้าวัน พักสองวัน ทำไปเรื่อยๆ โตไปเรื่อยๆ

รายงานจากวัฎฎสังสาร ที่ยังวุ่นวายอยู่กับการเอาตัวรอดและการผสม..เอ๊ย สืบพันธ์...

[saichon]

ครับ ท่านHorseVision
ท่านsaichon เป็นตัวอย่างที่ดีของผู้มุ่งมั่น มีแผน มีสติ ถ่อมตน และอารมณ์ขัน
ถือเป็นกัลยานมิตรที่เราภูมิใจที่ได้สมาคมด้วยครับ
ยรรยากาศอึมครึมช่วงนี้ยัง"บาย บาย"(สบ๊าย สบาย ,buy buy , แล้วby๊e bye..)กันมั้ย

ผมไปได้คลิป วิธี(เลือก)เอาหุ้น(มาลงทุน)สำหรับมือใหม่ งานset in the city 2013
ของอ.นิเวศน์ ซึ่งท่านอ.บรรยายเดี่ยวตลอดบนเวที มีเนืื้อหาครอบคลุมแทบครบถ้วนเลยครับ
.....
รายงานจากวัฎฎสังสาร ที่ยังวุ่นวายอยู่กับการเอาตัวรอดและการผสม..เอ๊ย สืบพันธ์...

แฮ่...
พี่หมอหนึ่งชมซ๊ะผมเขิลเลยครับ...
ผมยังถือว่าห่างชั้นกับพี่ๆตัวจริงเสียงจริง ในงานมีทติ้งภาคใต้อย่างพี่โจ พี่ตี้ พี่วรพงศ์ พี่จรัญ พี่หมอหนึ่ง
และอีกหลายๆท่านอีกเยอะเชียวครับ
ไปงานมีทติ้งแต่ละครั้งผมยังต้องนั่งอ้าปากค้าง(ไม่รู้มีน้ำลายไหลออกมามั่งป่าว)
ทึ่งกับคำคมและไอเดียดีๆจากแต่ละท่านอยู่เสมอๆ

พี่หมอหนึ่งก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เก่งและมีน้ำใจมาก
ดูได้จากการจับประเด็นต่างๆเอามาแบ่งปันให้น้องๆได้หูตาสว่าง
เสมอมา...

ว่าแต่ไปญี่ปุ่นมาคราวนี้
มีของอย่างว่ามาฝากน้องๆมั่งป่าวครับ ฮ่า...

[dr1]

นั่นแน่..ท่าน saichon
ตั้งคำถามกำกวมงั้น ถ้าผมตอบไม่ตรงคำถามจะได้ว่าผมโง่..เอ๊ย ทะลึ่งชิมิ
มะเป็นไร ผมจะตอบแบบที่อยากตอบ ถือว่าถามไม่ตรงคำตอบละกัน ฮ่า..(แกล้งโง่แบบสมจริง อิอิ)

ถ้าของฝาก"อย่างว่า" แปลว่า เพื่อ"ความปราถนาอันแรงกล้า" ละก็
ไม่ได้ซื้อมาฝากเลยฮะ
เพราะเท่าที่ตามเขาไปดูในถิ่น
ไข่ใหญ่ หอยแดง แหล่งโลกียะ (ไม่ใช่เมืองไทยนะจ๊ะ)
ประเภทเสื้อผ้า ก็มีแบบชุดนักเรียนคอซ็อง ชุดคุณครู ชุดพยาบาล ชุดเซนเซย่า อาราเร่ เซลเล่อร์มูนอะไรเงี้ยะ
แบบว่าถ้าซื้อมาฝาก แล้วผมรึท่านsaichon ใส่แล้ว คงได้ผลตรงข้ามกะที่ต้องการ
รึเกิดผลแทรกซ้อนมากกว่า ฮา..
ประเภทอุปกรณ์ เสมือนจริง เครื่องใช้ไฟฟ้าส่วนตัว ผมว่าผมกะท่านได้ลองใช้ละก็
มีหวังรัด(ริดสี)ดวงแตกเลือดสาดบาดเจ็บสาหัสแหงม...
อีกอย่าง ผมกลัวกรมสูบสวนคดีพิสดาร เค้าจะมาจับเราสองคนนะฮ้่า..ตะเอง
เพราะเค้าชำนาญคดีแบบนี้กว่าใครในสามโลก
(ของเค้าดีจิงจิง ห้ามฮา เด๋วโดนว่าไม่ร่วมมือขบวนการยุติธรรมนะเออ
โดน(อา)ยัดบัญชี ต้องไปเรี่ยไรให้เพื่อนๆเดือดร้อนหล่าว)
ประเภทอาหารและยา รู้สึกว่าเค้าจะไม่มีของดีเยอะแบบเกาหลี รึจีน รึสเปน
อีกอย่าง ท่านsaichonคงไม่ต้องเสริมมั้ง
ไม่เหมือนผม ขอหวังผลแค่เท้าไม่เปียกตอนยืนรดน้ำต้นไม้ก็พอนิ
ประเภทสื่อการสอน มัลติมีเดีย (รุ่นผมเค้าเรียกสารคดีชีวิตสัตว์โลกซิงเกอร์เวิร์ลด์)
ก็ไม่ค่อยเห็นนะฮะ ผมก็ไม่ค่อยได้ติดตาม
แต่เพื่อนรุ่นน้องที่เค้าพาเที่ยวเค้าแนะนำชื่อวิทยากร ว่ามีชื่อเสียงอยู่สองท่าน
มิยาบิ(ชื่อเหมือนร้านอาหารแฮะ) กะ อาโออิ(นี่ก็คล้ายชื่อร้านอาหารอีก)
เวลาหัดเรียนภาษาก็จะมีคำที่ใช้บ่อยเช่น
"อิตัย อิตัย" เค้าว่าแปลว่า "อะโต๊ย อะโต๊ย"(อุ๊ย โอ๊ย..ในภาษาไทยกลางไงฮะ)

มิโตมิก้(ล)าโช(ว์) วีไอไทย รายงานเมกะเทรนด์ภาคสืบ..เอ๊ยแพร่พันธ์..

[saichon]

ท่านdr1เขียนได้สนุกและเห็นภาพมากครับ

มีเพื่อนผมคนหนึ่งไปเที่ยวเมืองจีนมา
แต่กลับมาแล้วบอกผมว่า ไปถึงแค่ภาคเหนือของเมืองไทยเอง

แล้วท่านdr1ล่ะครับ ไม่ทราบว่าไปถึงญี่ปุ่นหรือเปล่า...ฮ่า..

[dr1]

เอาแหล่วหล่าว(เอาอีกแล้ว)ท่านsaichon
แต่ละคำถาม ชวนไปทางตรงข้ามกับโลกุตระจริงๆ แต่ก็อย่างว่าเนอะ
ถ้าไม่รู้ที่สุดของโลกียะ กะที่สุดของโลกุตระ จะรู้ได้อย่างไร ว่าทางสายกลางอยู่ตรงไหน(พูดซะฟังดูดี )

ถึงญี่ปุ่นสิครับ ไม่ถึงได้อย่างไร
เค้าว่าถ้าไม่ได้อาบออนเซ็น ก็เหมือนไม่ไปถึงญี่ปุ่น
ผมไปอาบมาแล้ว (เว่วว..กิ๊ว กิ๊ว คำตอบไม่ตรงคำถามชิมิ อิอิ)
อาบก่อนขึ้นเครื่องกลับ เป็นน้ำแร่ขุดจากใต้ดินลึกเป็นกิโล แห่งเดียวในโตเกียว
เวลาอาบก็ต้องคิดเปลี่ยนcomfort zoneว่า จากมิโตมิกล้าโชว์ เปลี่ยนเป็น โตมืโตกูโชว์ดะ
บังเอิญคณะที่ไปด้วยเค้าเคยอาบมาก่อน แนะและนำเข้าสู่วงการ ลดความเคอะ(เขิน)ไปได้เยอะครับ
เรื่องกินก็ไปกินมัทซึซากะ วากิว ปูยักษ์ เจ้าที่นายก(รัฐมนตรี)ไปกินมาแล้ว ครั้งแรกของชีวิตนี้อีก ไม่เคยกิน

ส่วนเรื่อง"ถึง"แบบที่มาตรฐานชายไทยเข้าใจกัน
รุ่นพี่และรุ่นน้องที่เค้าเคยไปมา บอกว่าอยู่ที่โอซาก้า เป็นตรอกห้องแถวสองข้าง
(ไม่รู้ว่าแบบถนนรมณีย์ที่ภูเก็ต หรือแบบอัมสเตอร์ดัมมั้ย(ไม่เคยไปฮอลันดา))
รอบละ40นาที (แปลว่าเค้าน่าจะใช้เวลาทำกิจกรรมสั้นกว่าชาติอื่นมั้ยเอ่ย)

ส่วนกิจกรรมทางอ้อมอื่นๆ ก็มีไปเที่ยวบาร์แบบCosplay ครับ
(รุ่นป๋าที่เค้าเคยอยู่สองปีช่วยพูดให้ ไม่งั้นเค้าไม่รับต่างชาติเข้าไป)
พนักงานแต่งตัวชุดนักเรียนบ้าง เซเล่อร์มูนบ้าง ผลัดกันขึ้นไปเต้นบนเวทีเล็กๆ
ลูกค้าก็ตบมือเข้าจังหวะ ถูกใจใครก็มีช่อดอกไม้มาให้ ขอถ่ายรูปครั้งละ500เยน
(เข้าใจตอนนี้อีกแหล่ะ ว่ากล้องโพลารอยด์ก็ยังมีที่ใช้อยู่)

แสดงโชว์(รู้สึกว่าจะเรียกโชว์เอวีAV adult value inve... เอ๊ยไม่ใช่, adult video)
ไม่รุเหมือนที่ปารีส กะระบำตาหรั่งเยาวราชชั้นเจ็ดมั้ย( ไม่เคยดูและเกิดไม่ทัน ตามลำดับ)
เป็นเวทีเล็กๆหมุนได้รอบคล้ายที่ใช้โชว์รถยนต์
ที่นั่งเป็นชั้นๆเหมือนในห้องเลคเช่อร์จุได้ราวยี่สิบคน
ผู้แสดงจะเป็นดาราภาพยนต์"อย่างว่า"(มีเวปไซด์ เฟสบุค การตลาดทางอินเตอร์เนตซะด้วย)
แสดงคนละสามเพลง
เพลงแรก ตามคอนเส็พของแต่ละคน jass dance บ้าง น่ารักแบบวัยสดใสบ้าง เคร่งขรึมบ้าง punk rock ก็มี
เพลงที่สอง ก็ถอดชุดออกทีละชิ้นไปเรื่อยๆ จนหมด
เพลงที่สาม แสดง เกศา โลมา นขา ทันตา ตโจ ไปเรื่อยๆ ทุกซอกทุกหลืบทุกมุม แหวกให้ดูกันทั่วๆ
แถมมี"ท่ายาก"ซึ่ง ผู้ดูจะปรบมือให้เวลาแสดงยิมนาสติกท่ายากประจำตัว(signature posture)
จบรอบจะเปิดไฟให้ผู้ดูที่เป็นแฟนประจำเข้าคิวกันทักทาย มอบช่อดอกไม้ ตุ๊กตา ๆลๆ ถ่ายรูป(โพลารอยด์อีกแล้ว)

ผู้ชมส่วนใหญ่เป็นชายวัย40-60 ปี แต่งสูทแบบนักธุรกิจ ชุดลำลอง ต่างๆกัน
บางท่านเน้นดูแต่อวัยวะที่สนใจ โฟกัสที่เดียวเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน(นั่งจ่อติดเวที) บางท่านดูภาพรวม
บางท่านเก๊กหล่อ แต่เวลาถ่ายรูปจะกระซิบเบาๆแบบสุภาพ แต่เวลาผู้แสดงโพสต์ท่าตามสั่ง แหม่เอ๊ย..พี่บ่าวเรา..
ในภาพรวมเขาจะสุภาพ เข้าคิวกันตามลำดับ ให้เกียรติผู้แสดง พูดทักทายแบบคุ้นชินกันมานาน
ส่วนผมมัวแต่เลือดกำเดาไหล เอ๊ยไม่ใช่.. สังเกตุอาการผู้ชมแต่ละท่านมารายงาน..สลับกับดูการแสดง

วีไอไทยตัวแทนประทศ มือถือสาก ปากคาบครก รายงาน..

[saichon]

สุดยอดเลยครับพี่หมอหนึ่ง
นับถือๆ...คนอะไรครบเครื่องจริงๆ อ่านไป นึกภาพตามไป น้ำลายไหลเลยเรา..
ว่าแต่โชว์ที่พี่หมอไปดูมา พอมีรูปมาแบ่งให้ดวงตาน้อยๆ ของน้องผู้ด้วยวาสนาอย่างผมได้ชมเรียกกำเดาบ้างป่าวคับ..

แฮ่...ยังไม่ทันได้ดู แค่อ่านแล้วนึกภาพตามยังทำน้ำลายไหลเปื้อนกระทู้ได้ขนาดนี้
ถ้าได้ดูจะแค่ไหนหนอ...555+

[dr1]

ท่านsaichonนิ ขอแต่ละอย่าง ทำเอาผมไม่มั่นใจตัวเองแระ
ปกติกัลยาณมิตรเขาให้กัน ก็หนังสือวิชาการ ไอเดียความรู้ดีๆ หุ้นดีๆที่ยังไม่มีใครรู้(อันหลังนี่สำคัญ ฮ่า..)
ผมเริ่มสงสัยตัวเองแล้ว.ว่าเพื่อนๆมวลมหาสมาชิกเค้าเห็นผมเป็นยังไงเนี่ย...

ตอนแสดงเค้าไม่ให้ถ่ายรูปครับ ดูแต่ตา มืออย่าต้อง ของจะเสีย เบี้ยจะหาย
ตอนเข้าคิวถ่ายรูปช่วงพบดารา ก็จะมีสองแบบ
1. แบบถ่ายเฉพาะดารา มีตั้งแต่แบบเรียบร้อย ไปจนถึงท่า"V"
(เตือนให้ผมได้สติว่าเรายังปฎิบัติหน้าที่เป็นvi(ya) วีอัย (อัยยะ อ้ัยหยา..โอ้โห้..อื้อหือ...))
2. ถ่ายรูปคู่ สำหรับผู้ชมไม่แคร์สื่อ
ว่าถ้ารูปหลุดไปไหนแล้วจะไม่ได้เป็นรัฐมนตรีทีหลัง
รึโดนข้อหากบถ(ต่อศีลธรรมอันดีและความสงบเรียบร้อยของสังคม)
ผมเองก็หน้าด้านไปขอรูปแบบนี้แหละ เค้าถามว่าจะให้โพสต์ท่าไหน ผมตอบ"up tp you"(พูดได้แค่เนียะ ฮา)
ก็เลยเป็นรูปผมนั่ง ดาราหลบข้างหลัง ชูสองนิ้วรูปตัววีเหมือนกัน นึกย้อนหลังน่าจะให้เขาทำมือนึง"วี" อีกมือนึง"ไอ"
แต่ก็คงเอามาโพสต์ไม่ได้ เพราะผมยังไม่อยากโดนมวลมหาสมาชิกขับไล่ฮ้าบ..

แต่เหตุผลสำคัญที่สุด
คือท่านsaichon "dark tall and handsome"นัยตาหวานเชื่อมแบบพระเอกหนังอินเดีย
ต่อให้น้ำลายยืดก็ยังหล่อกระชากใจสาวๆ
ส่วนผมมัน"white short not smart" ความหล่อราวๆน้าค่อม เลือดกำเดาไหลสองข้าง
เป็นได้แค่นายแบบหน้าหลังๆนิตยสารเพื่อนสัตว์เลี้ยงอะไรเงียะ
คิดแบบเห็นแก่ตัวคือ ไม่อยากให้รูปผมไปเฉลี่ยความหล่อของท่านsaichon ลงฮะ คิคิ

วีไอพันธ์แท้ ไม่พันธ์ผสม และไม่ผสมพันธ์ รายงาน..

[saichon]

555+
พี่หมอหนึ่งเขียนได้ข๊ำ ขำ...อ่านสนุกมากครับ

ปล.ผมไม่มีเจตนาทำให้พี่หมอขาดความมั่นใจในการเป็นพี่ผู้มากไมตรีแต่ประการใดน๊ะครับ
จริงๆผมต้องการแค่รูปนางแบบ อุ้ย...
แค่อยากอ่านเรื่องเล่าสนุกๆของพี่หมอมากกว่าหน่ะครับ
แฮ่...ผมชวนคุยออกนอกประเด็นการลงทุนไปมากแล้ว
ขอกลับเข้าเรื่องดีกว่า...

ช่วงนี้พี่หมอพอมีหุ้นใหม่ๆให้ผมและเพื่อนๆได้ศึกษากันอีกไม๊ครับ...

[นพพร]

ว๊า เปลี่ยนเรื่องเร็วจัง

[dr1]

ฮาโล่ย..หวางไป(เฮ้อ..โล่งอก)
ขอบคุณท่านนพพรที่มาช่วยไม่ให้ต้องเปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น"darkside of thaiVI" นะฮะ
จริงๆแล้วไอ้เรื่องกะหลักฐานแบบเนียะ ถ้าเป็นมรดกให้ลูกชายคงไม่แปลก แต่คนมีลูกสาวคงไม่ค่อยชอบเท่าไรนัก
จริงๆแล้วผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้(เริ่มลามไปที่อื่นแระกรู..ท่านyyเพิ่งแต่งตั้งเป็นขาแซว)
แบบท่านcrazyrisk ท่านpaulvi พี่TK
(ขออภัยที่ลงชื่อเล่นรุ่นพี่ผอ.ที่ผมเคารพ อ.เล่าว่าไปมีตติ้งเที่ยวล่าสุด คำนวนตัวเลขเร็วมั่กๆ)

รูปภาพแบบอื่นๆก็มีนะฮะท่านsaichon อ.linzhiท่านไปขี่กระทิงที่wallstreetมา
ผมก็ไปถ่ายรูปกะกระทิงที่เซี่ยงไฮ้มาเหมือนกัน ปีนถ่ายด้านหน้าไม่ได้เพราะคนเยอะ
ก็ไปเอามือกุมกระปุกกระทิงถ่ายรูปด้านหลังมาได้เหมือนกัน ฮ่า..(ท่านtheenuchเพิ่งชมว่าความคิดสร้างสรรค์ดี)

คนอื่นเค้าไปเที่ยว ลงรูปดีๆทั้งนั้น หมดกันภาพพจน์ผม ไม่รุจะมีคนชวนไปเที่ยว รึให้เข้าประเทศอีกป่าวเนี่ย
เอาเป็นว่า ไม่หล่อ ไม่รวย เลยต้องหลก(ตลก) กะหรอยไว้ก่อน ฮิฮิ

เที่ยวนี้มีสัมภาษณ์อ.สุวรรณ วลัยเสถียร กะคุณพิชัย จาวลา มาฝากเพื่อนๆอีกแร้วครับท่าน
เป็นalternative investingเรื่องทองกะอสังหา

อ.สุวรรณ(ท่านเป็นคนแรกที่จุดประกายเรื่องpersonal financial planningให้ผมก่อนอ.โรเบิร์ตออกหนังสือ)
ทองอยู่ในใจมนุษย์มาหลายพันปี ใช้ในการแพทย์ อุตสาหกรรม อิเล็คทรอนิคส์ เครื่องประดับ เป็นโลหะมีค่า
เป็นสมบัติที่"จับต้องได้ เป็นตัวเป็นตน "ไม่ได้เป็นแค่ตัวเลขเหมือนทรัพย์สินอื่น
มีความสุขที่ได้มีทอง ทั้งคนขายคนซื้อมีความสุข เป็นsafe haven เวลาเงินเฟ้อสูง
จีนและอินเดียเป็นประเทศที่คนเยอะมาก มีความต้องการทองสูง
ราคาทองทะยอยขึ้นมาทุกปีในช่วงสิบปีที่แล้ว ใช้คำว่าหลับหูหลับตาซื้อก็ได้กำไรปีละสิบเปอร์เซ็นต์
แต่ก่อนหน้านี้มีช่วง"ตกท้องช้าง"(กราฟราคาห้อยแบบสายว่าว)อยู่นาน25ปี ที่ราว300เหรียญ
จนธนาคารกลางทะยอยขายทองออก แต่ราคาก็ยังขึ้นต่อ ทั้งๆที่ควรจะลง
จนช่วงนี้ที่ราคาลงจนอาจมี"ตกท้องช้าง"อีกครั้ง ก็คงไม่นานเกิน3-5ปี เพราะวัฐจักรน่าจะเร็วขึ้น
คนที่"ไม่เกินตัว"จะไม่เสียหายจากการซื้อทอง เพราะใช้เงินสดซื้อทีละน้อย
จะซื้อวันนี้พรุ่งนี้ราคาไม่ต่างกันมากนัก ทะยอยสะสมไป ได้ความสุขจากการมีทอง
ส่วนตัวอ.เองตอนนี้ไม่ได้ซื้อทองเพิ่ม
ทรัพย์สินที่เป็นหุ้นมีมากที่สุดเพราะโตขึ้นมาก ลดภาษีบลจ.ทำให้หุ้นน่าจะดีขึ้นได้อีก
พันธบัตรก็ไม่ชอบ เพราะไม่ชนะเงินเฟ้อ
อสังหาริมทรัพย์ก็คิดว่ามีบ้านหลังเดียวก็พอ เป็นภาระดูแล
เวลาขายก็ต้องขายทั้งหลัง แยกขายเป็นส่วนย่อยแบบทองหรือหุ้นไม่ได้
ในอเมริกา มีถนนใหญ่แทบทุกที่ บ้านทุกหลังติดถนนใหญ่กันหมด
ที่ๆบ้านแพงมีแค่นิวยอร์คกับชิคาโก้ ซึ่งกระจุกตัวในที่จำกัด
ส่วนเมืองไทย คอนโดติดรถไฟฟ้าอาจมีได้ถึงสามสี่พันหน่วยต่อสถานี
สถานีก็ขยายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆไกลออกเรื่อยๆ
จนการเดินทางด้วยรถไฟฟ้าก็อาจใช้เวลาเป็นชั่วโมง

คุณพิชัย
ส่วนตัวคิดแบบนักธุรกิจ ชอบสิ่งที่"ควบคุมได้"จึงชอบอสังหาริมทรัพน์มากกว่า
บอนด์ก็ไม่ซื้อ แถมจะขายบอนด์ซะมากกว่า
ลงทุนกับกู้ ครึ่งต่อครึ่ง เพื่อleverage ผลตอบแทนให้สูงขึ้น
ลงทุนเพื่อcashflow ไม่ลงทุนเพื่อส่วนต่างราคา
คนรุ่นใหม่ ครอบครัวเล็ก จะซื้อเวลา ดังนั้นคอนโดทำเลดีจะมีทั้งคนแย่งกันลงทุน
เศรษฐีเกือบทั้งหมดจะมีทรัพย์สินเป็นอสังหา และกิจการ
คนรวยหุ้นแบบบัฟเฟตมีไม่มาก ดูจากอันดับโลกจะเห็นได้ชัด
ข้อด้อยหุ้นคือ หุ้นเกี่ยวข้องกับอารมณ์ ควบคุมไม่ได้แบบธุรกิจหรืออสังหา
ส่วนทองน่าจะบทบาทน้อยลงไปเรื่อยๆ เพราะไม่เกี่ยวกับเมกาเทรนด์โลก
(ภัยธรรมชาติ อาหาร อสังหา เออีซี หุ้น)ระยะยาวทองน่าจะถูกลงเรื่อยๆ
ธนาคารกลางจะลงทุนทองก็ไม่เกี่ยวกับเรา ควบคุมไม่ได้ แถมราคาลงอีก
ถ้าจะดูจากราคาทองสูงสุดที่สองหมื่นเจ็ด ก็คงราคาขึ้นๆลงๆ1000-2000ไปอีกนาน
คือคำว่า"ฟองสบู่"แปลว่าถ้าแตก ทุกคนเสียหายหมดทุกชนชั้น
1. ทุกคนซื้อพร้อมกันหมด
ตั้งแต่คนวงใน นักวิชาการ( ซึ่งควรจะรู้ดีที่สุด )คนเก่งๆ ไปถึงชาวบ้าน
2. ใน ราคาที่เกินจริง ซึ่งราคาจะขึ้นไปเรื่อยๆ ให้ทุกคนมี"เหตุผล"มาซื้ออีก
ไม่เกี่ยวกับoversupply เพราะbubbleเกิดได้แม้supply จำกัด

วีไอมากไมตรี(ที่คงไม่ได้แปลว่าสำส่อน)
รายงานอย่างจริงใจ ไม่จิงโจ้ แต่จิงกาเบล..

[dr1]

โพสท์ส่งท้ายปีเก่า2556 เพื่ออวยพรปีใหม่แด่อาจารย์และเพื่อนๆกัลยาณมิตรทุกท่านนะครับ
ขอสิ่งศักดิ์สิทธ์และจิตที่บริสุทธ์ รวมทั้งความดีที่ทุกท่านทำมา
อำนวยสุขภาพทั้งใจ กาย และผอร์ท ให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป ไชโย..
มีแต่ความปรารถนาดีจะให้ฮะ (อย่างอื่นเช่นเงินทองของนอกกายทุกท่านมีเหลือเฟือกว่าอยู่แล้ว)

เพิ่งเจอะพี่charun มีข่าวบุญมาอนุโมทนาอีกแล้วครับ
เงินเหลือหลังมีตติ้ง อ.เขาไปบริจาคที่โรงเรียนคนตาบอดมา(ไม่รุจะได้ทำเมินๆ ไม่ดูผอร์ทให้ตำตาตำใจป่าว ฮา)
นอกนั้นก็ปรับสุขกันตามประสาผู้ผ่านโลกมาเกินครึ่งทาง
สุขภาพบ้าง อนาคตลูกๆบ้้าง
สังเกตุกันว่า ลูกสาวมักเรียบร้อยอยู่"ในทาง"(on track)ตามปกติ
ห่วงอยู่แค่ ถ้าผอร์ทเราโตมากๆเกินไป เด๋วลูกเขยจะรักลูกสาวเรามากไปป่าว เง้ออ..
ส่วนลูกชาย เกือบทุกคนมันจะชอบ"off road"(ทางวิบาก)
ซึ่งมักลองผิดไปเรื่อยๆ แบบคนสมาธิสั้น มะรุเมื่อไรมันจะลองถูกได้ซักที(เหมือนพ่อมันป่าวเนี่ย)
ได้แต่หวังให้มัน"ค้นพบตัวเอง"ในเร็ววัน ไม่ต้องให้ขนาดแบรนสัน ซัคเคอร์เบอร์ก จ๊อปส์ รึเถ้าแก่น้อยก็ได้
เอาแค่ให้มีสติให้นานๆหน่อยก็พอ ไม่ใช่มีแต่อารมน์อยาก กะเบื่อสลับกันเร็วเกิ๊น..เยี่ยงนี้
ก็คงต้องบอกมันว่า หาตัวเองไปเรื่อยๆนะลูก แล้วก็หาเงินเองด้วยนะ ฮา..
ปีกหักมาก็ไม่เป็นไร พ่อดามให้ แล้วค่อยออกไปบินใหม่ แต่อย่าเกินตัวจนพ่อแก้อะไร(แปลว่าใช้หนี้)ให้ไม่ไหวละกัน
พ่อทุกคนมั่นใจในตัวลูกเสมอ ม่องหว่าง..(ไม่ต้องห่วง).

บ่นมาเยอะ เด๋วเสียบรรยากาศ
สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ

[romee]

ในโอกาสปีใหม่ 2557 นี้ ขอให้สิ่งที่เพื่อน พี่ น้อง ในห้องVIหาดใหญ่ สัมฤทธิ์ผลเร็ววันนะครับ

สวัสดีปีใหม่2557ครับ

[youtube]Cg_cHZ_ukJk[/youtube]

[somkull]

สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆชาววีไอ ทุกท่านครับ
ขอให้มีความสุขในการลงทุน
มีความมุ่งมั่นในการหาความรู้
สุขภาพแข็งแรงทุกท่านครับ

[Extrhand]

สวัสดีปีใหม่ครับ พี่ๆนักลงทุน จังหวัดสงขลา

ขอฝากตัวด้วยครับ...
บ้านผมอยู่ อ.จะนะ และ อ.เมือง ถ้ามีการรวมกลุ่มนักลงทุน อย่าลืมชวนด้วยนะครับ^^

ปัจจุบันผมอายุ23ปี เพิ่งเรียนจบ เศรษฐศาสตร์ หอการค้า และ บริหารการเงินและการธนาคารรามคำแหง

ศึกษาการลงทุนมา2ปี ครั้งแรกไปเจอหนังสือของ ดร.นิเวศ หน้าปกแกถือไพ่(ผมก็เลยไม่ซื้อ) คิดว่า ดร.นิเวศเป็นนักเก็งกำไร><เข้าใจผิดไปแล้วครับ

ตอนนี้เริ่มลงทุนจริงจัง เริ่มซื้อเมื่อตลาดขาลงจาก 1600เหลือ1500จุด จนปัจจุบัน1200กว่าจุด ถือTISCOมาครบ6เดือนเต็ม,SATก็ถือมา2เดือนกว่า ส่วนหุ้นที่เพิ่งซื้อเพิ่งก็ PTT เมื่อราคา290บาท(ซื้อเพราะP/Eไม่สูงมาก,ปันผล4.5%,ที่สำคัญอยากมีหุ้นบริษัทที่เป็นผู้นำอุตสาหกรรมโดยซื้อในราคาไม่แพง) จนตอนนี้มีหุ้นในพอร์ต6ตัว มันมากไปหรือเปล่าครับ

***ตอนนี้พอร์ต ลบ16% ผมไม่ได้ตกใจหรอกครับ แต่เมื่อมองยาวๆเทียบกับ ดร.นิเวศ ที่ทำพอร์ตโตเป็น ร้อยๆเท่าของเงินต้น มานึกแบบนี้ใจหายหมดว่าต่อไปผมจะทำได้หรือป่าว ขอแค่10-20เท่า ก็พอใจแล้วครับ ขอให้โชคดีกับการลงทุนตลอดไปนะครับ

[cobain_vi]

เอาแหล่วหล่าว(เอาอีกแล้ว)ท่านsaichon
แต่ละคำถาม ชวนไปทางตรงข้ามกับโลกุตระจริงๆ แต่ก็อย่างว่าเนอะ
ถ้าไม่รู้ที่สุดของโลกียะ กะที่สุดของโลกุตระ จะรู้ได้อย่างไร ว่าทางสายกลางอยู่ตรงไหน(พูดซะฟังดูดี )

ถึงญี่ปุ่นสิครับ ไม่ถึงได้อย่างไร
เค้าว่าถ้าไม่ได้อาบออนเซ็น ก็เหมือนไม่ไปถึงญี่ปุ่น
ผมไปอาบมาแล้ว (เว่วว..กิ๊ว กิ๊ว คำตอบไม่ตรงคำถามชิมิ อิอิ)
อาบก่อนขึ้นเครื่องกลับ เป็นน้ำแร่ขุดจากใต้ดินลึกเป็นกิโล แห่งเดียวในโตเกียว
เวลาอาบก็ต้องคิดเปลี่ยนcomfort zoneว่า จากมิโตมิกล้าโชว์ เปลี่ยนเป็น โตมืโตกูโชว์ดะ
บังเอิญคณะที่ไปด้วยเค้าเคยอาบมาก่อน แนะและนำเข้าสู่วงการ ลดความเคอะ(เขิน)ไปได้เยอะครับ
เรื่องกินก็ไปกินมัทซึซากะ วากิว ปูยักษ์ เจ้าที่นายก(รัฐมนตรี)ไปกินมาแล้ว ครั้งแรกของชีวิตนี้อีก ไม่เคยกิน

ส่วนเรื่อง"ถึง"แบบที่มาตรฐานชายไทยเข้าใจกัน
รุ่นพี่และรุ่นน้องที่เค้าเคยไปมา บอกว่าอยู่ที่โอซาก้า เป็นตรอกห้องแถวสองข้าง
(ไม่รู้ว่าแบบถนนรมณีย์ที่ภูเก็ต หรือแบบอัมสเตอร์ดัมมั้ย(ไม่เคยไปฮอลันดา))
รอบละ40นาที (แปลว่าเค้าน่าจะใช้เวลาทำกิจกรรมสั้นกว่าชาติอื่นมั้ยเอ่ย)

ส่วนกิจกรรมทางอ้อมอื่นๆ ก็มีไปเที่ยวบาร์แบบCosplay ครับ
(รุ่นป๋าที่เค้าเคยอยู่สองปีช่วยพูดให้ ไม่งั้นเค้าไม่รับต่างชาติเข้าไป)
พนักงานแต่งตัวชุดนักเรียนบ้าง เซเล่อร์มูนบ้าง ผลัดกันขึ้นไปเต้นบนเวทีเล็กๆ
ลูกค้าก็ตบมือเข้าจังหวะ ถูกใจใครก็มีช่อดอกไม้มาให้ ขอถ่ายรูปครั้งละ500เยน
(เข้าใจตอนนี้อีกแหล่ะ ว่ากล้องโพลารอยด์ก็ยังมีที่ใช้อยู่)

แสดงโชว์(รู้สึกว่าจะเรียกโชว์เอวีAV adult value inve... เอ๊ยไม่ใช่, adult video)
ไม่รุเหมือนที่ปารีส กะระบำตาหรั่งเยาวราชชั้นเจ็ดมั้ย( ไม่เคยดูและเกิดไม่ทัน ตามลำดับ)
เป็นเวทีเล็กๆหมุนได้รอบคล้ายที่ใช้โชว์รถยนต์
ที่นั่งเป็นชั้นๆเหมือนในห้องเลคเช่อร์จุได้ราวยี่สิบคน
ผู้แสดงจะเป็นดาราภาพยนต์"อย่างว่า"(มีเวปไซด์ เฟสบุค การตลาดทางอินเตอร์เนตซะด้วย)
แสดงคนละสามเพลง
เพลงแรก ตามคอนเส็พของแต่ละคน jass dance บ้าง น่ารักแบบวัยสดใสบ้าง เคร่งขรึมบ้าง punk rock ก็มี
เพลงที่สอง ก็ถอดชุดออกทีละชิ้นไปเรื่อยๆ จนหมด
เพลงที่สาม แสดง เกศา โลมา นขา ทันตา ตโจ ไปเรื่อยๆ ทุกซอกทุกหลืบทุกมุม แหวกให้ดูกันทั่วๆ
แถมมี"ท่ายาก"ซึ่ง ผู้ดูจะปรบมือให้เวลาแสดงยิมนาสติกท่ายากประจำตัว(signature posture)
จบรอบจะเปิดไฟให้ผู้ดูที่เป็นแฟนประจำเข้าคิวกันทักทาย มอบช่อดอกไม้ ตุ๊กตา ๆลๆ ถ่ายรูป(โพลารอยด์อีกแล้ว)

ผู้ชมส่วนใหญ่เป็นชายวัย40-60 ปี แต่งสูทแบบนักธุรกิจ ชุดลำลอง ต่างๆกัน
บางท่านเน้นดูแต่อวัยวะที่สนใจ โฟกัสที่เดียวเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน(นั่งจ่อติดเวที) บางท่านดูภาพรวม
บางท่านเก๊กหล่อ แต่เวลาถ่ายรูปจะกระซิบเบาๆแบบสุภาพ แต่เวลาผู้แสดงโพสต์ท่าตามสั่ง แหม่เอ๊ย..พี่บ่าวเรา..
ในภาพรวมเขาจะสุภาพ เข้าคิวกันตามลำดับ ให้เกียรติผู้แสดง พูดทักทายแบบคุ้นชินกันมานาน
ส่วนผมมัวแต่เลือดกำเดาไหล เอ๊ยไม่ใช่.. สังเกตุอาการผู้ชมแต่ละท่านมารายงาน..สลับกับดูการแสดง

วีไอไทยตัวแทนประทศ มือถือสาก ปากคาบครก รายงาน..

เพิ่งรู้ว่าเซียนญี่ปุ่นสถิตอยู่ที่นี่เอง เสียดายตอนไปญี่ปุ่นไม่รู้ว่าพี่ dr1เก๋าเรื่องญี่ปุ้นญี่ปุ่น
คราวหน้าถ้าไปผมขออนุญาติขอข้อมูลแบบเจาะลึกสุดๆนะครับ หรือว่าจะให้ผมติดสอยห้อยตามไปด้วยก็จักเป็นพระคุณอย่างสูงสุด

[dr1]

อุ๋ย..ท่านcobain_vi
ผมคงไม่ได้ดึงท่านออกจากเส้นทางโลกุตตระนะครับ เด๋วนรกกินหัว..
คือผมน่าจะขอตามท่านไปเที่ยวชมธรรมชาติทางสแกนดิเนเวียรึอะไรทางนั้นมากกว่า
อันที่จริง ผมใช้วิธี"ตามเค้าไป"มากกว่าครับ ไปเองไม่เป็น
แค่บอกมาว่า ที่ไหน เมื่อไหร่ และเท่าไหร่
ถ้าไหวก็พร้อมจะจ่ายตังค์ทำเนียนลากกระเป๋าตามไปต้อยๆอยู่แล้ว ฮ่า...

ญี่ปุ่นก็ไปครั้งแรก เฉพาะโตเกียวเอง ที่โม้มาก็เค้าพาไปทั้งนั้น
จีนไปมาสองครั้งในสามปี
ฮ่องกงครั้งเดียวสี่ปี
เกาหลีครั้งเดียวสิบห้าปีแระ
ไต้หวันครั้งเดียวเกือบยี่สิบปี
เมกาครั้งเดียวสามสิบกว่าปี
ออสเตรเลียครั้งเดียวสิบห้าปี
อินโดนีเซียสองครั้งในสามปี
ฟิลิปปินส์ครั้งเดียวยี่สิบปี
ยุโรปสามครั้งในสี่ปี สวิส กรีซ ปารีส เยอรมัน อียิปต์
ทั้งหมดนี่ตามเค้าไปทั้งน้าน..

แหล่งเที่ยวแบบธรรมชาติ ฟังเขาเล่าราวๆ นิวซีแลนด์ อลาสก้า สแกนดิเนเวีย ไอซ์แลนด์ ไม่เค้ย.. ไม่เคยฮะ

แต่ถ้าให้คุยเรื่องท่องเที่ยวแบบอิงศาสนา (ค่อยๆโน้มน้าวเข้าเรื่อง อิอิ)
หลวงพระบาง สี่ปีแล้ว ตักบาตรข้าวเหนียว
อินเดีย สังเวชนียสถานทั้งสี่ ถ้ำอชันตา อโลรา สามปีที่แล้ว
ได้ไปเนสัชชิกที่พุทธคยาด้วย ใต้ต้นโพธ์เลย กะสวดมนต์ในเจดีย์หน้าหลวงพ่อเมตตาแบบ"นานาชาติ"
พม่าเชวดากอง พระธาตุอินแขวน สองปี
ได้ไปสวดมนต์ที่เจดีย์ตอนค่ำๆ กะนั่งสมาธิที่พระธาตุอินแขวนค่อนคืน
ศรีลังกา สามปีืี ไปไหว้พระทันต์ธาตุไกล้ๆระยะไม่เกินเมตร
กะไปดูสิ่งก่อสร้างใหญ่อันดับสามของโลกรองจากปิรามิดสองอันที่อิยิปต์
คือมหาเจดีย์ ทรงเดียวกับพระธาตุนครศรีฯ เห็นแล้วตะลึงไม่แพ้เห็นปิรามิดฮะ

พม่านี่จะรู้สึกถึง"พลังศรัทธา"มากที่สุดในทั้งประเทศ
ศรีลังการู้สึกรองลงมา อินเดียรู้สึกเฉพาะที่พุทธคยา แต่แบบ"นานาชาติ"
ลาวจะเริ่มจางๆ จีนจะเห็นแต่สถานที่(ซึ่งรอดการเปลี่ยนแปลงมาไม่กี่แห่ง)ไม่ค่อยมี"คน"
ญี่ปุ่นนี่เหลือแต่สถานที่จริงๆ คนแทบไม่มีเลย มีแต่คนขายของที่ระลึก เครื่องลาง บางที่เป็นที่จัดงานแต่งงาน
วัดกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ไกด์บอกว่าคนญี่ปุ่น"ไม่มีศาสนา(ในสัมมโนครัว)"
ยิ่งเวลาไปไหว้ศาลเจ้าบ้าง วัดบ้าง ทำเป็นระบบยังกะเครื่องจักร (รึมีวัดแบบ"เซ็น"ของแท้ แต่ผมไม่ได้ไป?)
รึออกแบบมาให้รองรับคนเป็นจำนวนมากมั้งฮะ
ไปยืน โยนเหรียญ คำนับสองที ตบมือสองแปะ อธิษฐาน โค้งอีกทีนึง ...เสร็จแระ
ผมเลยสวดนะโมสามจบแถมอิติปิโสซะเรย(พาหุงยังสวดไม่เป็น ฮิฮิ)
จนป้าๆรอบๆเริ่มเหล่ๆว่าไอ้นี่จะขออะไรกันนานขนาดนั้นหว่า

อ่อย...เอ๊ยเล่ามาทั้งหมดนี่เผื่อท่านcobain_vi หรืออาจารย์ หรือพี่ๆ เพื่อนๆเค้ามีโปรแกรมจะไปไหนกัน
เวลามีที่นั่งเหลือ หรือต้องการตัวหารให้ได้economy of scale จาได้กระซิบชวนผมมั่งฮ้าฟ...

วีไอไทยทำเนียน(แปลว่าแนบเนียน มะใช่ขี้เหนียว) รายงาน

[WHYDOWEFALL]

ตอนนี้มีโปรบัตรกรุงศรี Cathay Pacific ไป-กลับ ญี่ปุ่น 14,xxx (ต่อเครื่องฮ่องกง) หมดเขตจอง 31 ม.ค. 57 ราคาถูกมากๆครับ เสียเวลาต่อเครื่องนิดนึง

[dr1]

กำลังอ่านหนังสืออ.กุศยา "เริ่มต้นอย่างวีไอ" เหมาะกับคนไม่รู้เรื่องบัญชีแบบผมมากๆ
(หนังสืออ.ภากรก็มีแต่ยังไม่ได้อ่านเลย)
แนะนำท่านบินหลาไว้เลยครับ ถ้ายังหาที่สอนอ่านงบไม่ได้ สั่งซื้อที่ซีเอ็ดน่าจะำได้

ฟังสัมมนา"วีไอกับหุ้นไทย57"มาครับ
คำถามราวๆ ปี57เป็นไง ให้คะแนนหุ้นไทยเท่าไหร่ ลงทุนไง ปัจจัยเสี่ยงเป็นไง

อ.invisible hand
ให้6.5 เคยผ่านปี40โดยมีหุ้นเต็มผอร์ทมาแล้ว คงไม่มีอะไรแย่กว่านั้นแล้ว
โครงการพื้นฐานอย่างไรก็ต้องเกิด เมื่อเหตุการณ์สงบลง
ก็ยังทำเหมือนเดิม เลือกหุ้นที่เข้าใจ ซื้อในช่วงต้น(รุ่งเรือง)ของbell curve
ขายหุ้นที่เข้าใจน้อย ไปซื้อหุ้นที่เข้าใจมากกว่า
สังเกตุว่าหุ้นที่ซื้อมักไม่ไปใหน บางครั้งนิ่งๆไป18เดือน
แต่ก่อนหุ้นคนอื่นขึ้นเอาๆ ปีนี้คงมีเพื่อน(ที่หุ้นไม่ขึ้น)มากขึ้น
(จำได้ว่าปีที่แล้วอ.กะว่าขาดทุน10-15% อ.stay calm stay invest จริงๆ)
เป็นโอกาสซื้อเพิ่มไปเรื่อยๆจนได้หุ้นมากกว่าที่คิดเสมอ
(อ.ไพบูลย์แซวว่าซื้อจนได้เป็นผู้บริหาร คนฟังฮา)
สังเกตุว่ามีคนเอาเงินเป็นร้อยล้าน ไปซื้อคอนโดทิ้งไว้เฉยๆ
ถ้าคนกลุ่มนี้รู้จักตลาดหุ้น เงินอาจมาเข้าตลาดเพิ่มขึ้น

อ.ลูกอิสาน
ให้6.0 ต่าพีอีตลาดเฉลี่ย12 ปีที่แล้วขึ้นไป18แล้วกลับมา14 ไม่ถูก แต่ก็ไม่ฟองสบู่
ตลาดคงsideway+-15%ไปเรื่อยๆ เป็นโอกาสค้นหาหุ้นที่กำไรเพิ่มเยอะ ดาวน์ไซด์น้อย
ลงทุนโดยหลักการวีไอเหมือนเดิม(ซื้อหุ้นต่ำมูลค่าโดยใช้ความผันผวนตลาดช่วยเรา)
จะเลือกจิ้มมั่วไม่ได้แล้ว ไม่มีลมใต้ปีก
ที่ควรระวังคือตอน40 ขาดดุลบัญชีเดินสะพัด7% ใช้มากกว่าที่หาได้เลยพัง
สองปีที่ผ่านมาเริ่มขาดต่ำกว่า1% และ1%กว่าๆแล้ว

อ.นิเวศน์

ครบทศวรรษวีไอสิบปีแล้ว ไม่แน่ว่าจะไปต่อมั้ย
5ปีแรกกำไรบมจ.ขึ้นช้ามาก 5ปีหลังกำไรพุ่งจากการลดภาษี แต่ราคาหุ้นพุ่งเกินกว่านั้น
ซึ่งปัจจัยที่จะให้หุ้นขึ้นต่อจาก rerating ดอกเบี้ย คิวอี นักลงทุนรุ่นใหม่ที่เข้าตลาด ๆลๆ เริ่มหมด
วีไอฝรั่งขายหุ้นออกเรื่อยๆ วีไอไทยบางคนไปตปท.แล้ว(เวียดนาม และที่อื่นๆ)
แต่หุ้นก็ไม่ค่อยตก เพราะยังมีคนรุ่นใหม่มาซื้อไว้ กับความเชื่อเดิมว่าเดี๋ยวก็กลับขึ้นไป
ส่วนตัวเริ่มเก็บเงินสด(อ.สเน่ห์แซวว่าต้นปีกระดิกตีน ปลายปีนั่งทับเงิน ปีหน้านอนทับเงิน)
รอซื้อหุ้นที่ตก (จากmr.marketที่หมดแรงรับหุ้น)
ขายหุ้นที่พื้นฐานเริ่มไม่มีอนาคต บางตัวก็ขายไม่ได้
ปัจจัยเสี่ยงที่กังวลคือblack swan(เหตุไม่คาดคิด)
อ.ให้5คะแนน แต่อ.ก็ไม่ได้ยกตัวอย่างblack swanที่เคยมีในตลาดไทยครับ

วีไอชัทอัพเรื่องชัทดาวน์ เพราะกลัวโดนฉัดวาร
รายงาน

[Nevercry.boy]

โอ ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อในโรงเจ อยู่นี่เอง