ศุกร์ ก.ย. 20, 2013 1:55 am | 0 คอมเมนต์
“ความรู้สึก (อารมณ์)” กับ “เหตุผล”
............................................
ทุกคนต้องเคยมีอารมณ์ที่เปลี่ยนไปจากสภาพปกติแน่นอน
เช่น โกรธ เศร้า เหงา ซึม เจ็บ หรือแม้แต่อารมณ์ ด้านบวก
ภาวะอารมณ์ที่ผิดไปจากปกติ.....มักจะส่งผลให้ผู้ที่มีอารมณ์นั้นๆ
ไม่อยู่ในสภาพที่พร้อมจะรับรู้หรือเรียนรู้สิ่งใดได้ดีนัก
ที่สำคัญต้องไม่ลืมว่า... "คนอื่นก็มีอารมณ์ที่เปลี่ยนไปจากสภาพปกติได้เช่นเดียวกับเรา"
............................................
ลองพิจารณาเรื่องราวระหว่างแม่ลูกคู่หนึ่งไปพร้อมๆ กัน.........
เด็กหญิงน่ารักคนหนึ่งเคยว่านอนสอนง่าย และเรียนเก่งมาก.....เมื่อตอนอยู่ชั้นประถม
แต่พอขึ้น ม.2 อยู่ๆ ผลการเรียนการตกวูบ ครูรายงานว่าโดดเรียน
ส่งผลให้แม่ทำโทษลูกอย่างรุนแรง และตั้งแต่นั้นมาก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด
ก่อนจะสายเกินแก้....ในที่สุด...แม่ตัดสินใจพาลูกไปปรึกษานักจิตวิทยา
นี่คือ "บทสนทนา" ที่นักจิตวิทยาได้จากการสัมภาษณ์ (ทีละคน)
.............................................
นักจิตวิทยา – เล่าปัญหาให้ฟังหน่อย
แม่ – หลังจากขึ้น ม.2 ลูกดื้ออมาก....คุณแม่ดูแลลูกอย่างดี ตามใจทุกอย่าง
เลือกโรงเรียนที่ดีที่สุด ให้เรียนพิเศษที่ที่ดีที่สุด ไม่เคยให้นั่งรถเมล์
รับส่งเองตลอด ไม่ขัดสนเรื่องเงินทอง สบายทุกอย่าง
คุณแม่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมลูกถึงเป็นอย่างนี้
.................................................
นักจิตวิทยา – มีอะไรจะเล่าไหม พูดได้ตามสบาย
ลูกสาว – แม่ไม่เคยฟังหนู (อยากพูดมานานแล้ว)
นักจิตวิทยา – เห็นแม่บอกไปรับไปส่งเอง ที่บ้านฐานะดี สบายทุกอย่าง
ลูกสาว - ตอนเย็นที่แม่มารับ....เวลาหนูขึ้นรถมา...พอจะเล่าถึงเพื่อนแม่จะบอกว่า
"ไร้สาระ" ...."ชั้นส่งแกมาเรียนนะไม่ได้ส่งแกมาเล่นสนุกไปวันๆ"
"ไหนเล่าเรื่องเรียนซิ เรียนอะไรบ้างติดขัดตรงไหน
ที่เรียนพิเศษมาได้ใช้มั้ยต้องเรียนเพิ่มอะไรหรือเปล่า"...."มันไม่ใช่สิ่งที่หนูต้องการ"
นักจิตวิทยา – แล้วหนูต้องการอะไร?
ลูกสาว - "ถ้าแม่ไม่ฟังเรื่องที่หนูอยากเล่าก่อน....หนูก็จะไม่ฟังทุกเรื่องที่แม่อยากพูด"
....................................................
ในครอบครัวที่มีลูก...มีโอกาสเกิดเรื่องอย่างนี้
หรือแม้แต่ครอบครัวที่ไม่มีลูก..ลองพิจารณาดูอาจพบว่า
สามี ภรรยา หรือคนที่เรารัก เคยมีเรื่องที่เค้าอยากจะเล่าให้เราฟังแบบนี้หรือไม่?
แต่ไม่ทันได้เล่า...เพราะกรอบแห่งความห่วงใยที่เราวางไว้เป็นตัวปิดกั้นการแสดงความรู้สึก
บ่อยครั้งในชีวิตจริง “เหตุผล” กับ “ความรู้สึก” ...มักเป็นเรื่องที่เดินสวนทางกันอยู่
ไม่ได้บอกว่าให้ใช้ชีวิตโดยเอา "ความรู้สึก (อารมณ์)" มาอยู่เหนือ "เหตุผล" นะคะ
แต่...อยากบอกว่า ให้ความสำคัญกับ "ความรู้สึก"ก่อน แล้วคนที่เรารักหรือคนที่คุยกับเรา
จะเปิดใจที่จะคุยเรื่องยากๆ อย่างเรื่องเหตุผลได้อย่างง่ายดายขึ้น
ในที่สุด...จะส่งผลให้ก้าวผ่านเรื่องยากๆ ไปด้วยกันได้ง่ายขึ้นค่ะ
โพสต์
)
บันทึกไม่สำเร็จ