Zen of the day

[สุมาอี้]

Seeker       : "Show me the way to liberation!"
Zenmaster : "Who binds you?"
Seeker       : "What?"
Zenmaster : "Who binds you?"
Seeker       : "Nobody binds me."
Zenmaster : "Then why seeks liberation?"

ธรรมะวันละนิดจิตแจ่มใสคร๊าบ  :D

[ลูกไม่ท้อ]

สิ่งที่ผูกเราอยู่ ก็คือ ความไม่รู้ ครับผม เค้าบอกว่าแค่คิดว่ามีตัวตนของเราอยู่ ก็เป็นโมหะที่ผูกเราอยู่โลภ , โกรธ , หลง แล้วแหละ
เหอะๆ

[ลูกไม่ท้อ]

ขอก๊อบขอความบางตอนในเรื่องของท่านเว่ยหลางมาให้อ่านครับ

วันหนึ่งท่านอาจารย์เรียกประชุมศิษย์ทั้งหมด ให้แต่ละคนเขียนโศลก
บรรยายธรรมคนละบท เพื่อทดสอบภูมิธรรม ชินเชา (ชินชิ่ว) หัวหน้าศิษย์
เป็นผู้ที่ใคร ๆ ยกย่องว่าเป็นผู้เข้าใจธรรมะอย่างลึกซึ้งกว่าคนอื่น และมีหวัง
จะได้รับมอบบาตรและจีวรจากท่านอาจารย์แน่ ๆ ได้แต่โศลกบทหนึ่ง
เขียนไว้ที่ผนังว่า
"กาย คือต้นโพธิ์
ใจ คือกระจกเงาใส
จงหมั่นเช็ดถูเป็นนิตย์
อย่าปล่อยให้ฝุ่นละอองจับ"
ท่านอาจารย์อ่านโศลกของชินเชาแล้ว ชมเชยต่อหน้าศิษย์ทั้งหลาย
ว่าเป็นผู้เข้าใจธรรมอย่างลึกซึ่ง (แต่ตอนกลางคืนเรียกเธอเข้าไปพบตามลำพัง
บอกว่าชินเชา "ยังไม่ถึง" ให้พยายามต่อไป)
เว่ยหล่างได้ฟังโศลกของหัวหน้าศิษย์แล้ว มีความรู้สึกเป็นส่วนตัวว่า
ผู้แต่โศลกยังเข้าใจไม่ลึกซึ้ง จึงแต่งโศลกแก้ เสร็จแล้ววานให้เพื่อนช่วยเขียนให้
เพราะเว่ยหล่างอ่านหนังสือไม่ออกเขียนไม่ได้ โศลกบทนั้นมีความว่า
"เดิมที ไม่มีต้นโพธิ์
ไม่มีกระจกเงาใส
เมื่อทุกอย่างว่างเปล่าตั้งแต่ต้น
ฝุ่นละอองจะลงจับอะไร"
ท่านอาจารย์รู้ทันทีว่า ผู้เขียนโศลกเป็นผู้เข้าถึงสัจธรรมสูงสุดแล้ว

[jaychou]

ท่านลูกไม่ท้อก็อ่านเว่ยหลางเหมือนกันหรือนี่

นึกว่าจะไม่มีคนอ่านแล้วสิ

ชอบ"โอวาทสี่ของท่านเหลี่ยวฝาน"มั้ยครับ

[สุมาอี้]

ผมเสียเวลาส่วนใหญ่ไปกับการ "วิ่งไล่ ไขว่คว้า ค้นหา" ความสุข
ทั้งๆที่จริงๆแล้วผมน่าที่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการ "อยู่" กับความสุขมากกว่านะเนี่ย

Zen มากๆ ครับ

นิน นิน นิน...[/quote]

[por_jai]

8) ชูอ๋องแห่งประเทศจีนในสมัยโบราณ
ได้ส่งกุนซือ2คนไปเชิญจวางจื๊อให้มารับราชการ
จวางจื๊อกำลังนั่งตกปลาอยู่
เห็นกุนซือของอ๋องมาเชื้อเชิญเช่นนั้นก็ถามว่า
"เต่าศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกห่อไว้ด้วยไหม ประดิษฐานอยู่บนศาลเจ้า
กับเต่าที่กระดิกหางอยู่ในโคลนตม อย่างไหนน่าเป็นกว่ากัน?"
กุนซือของอ๋องตอบว่า
"เต่าที่กระดิกหางอยู่ในโคลนตม น่าเป็นกว่า"
จวางจื๊อจึงสรุปว่า
"ฉันก็เช่นกัน ฉันขอเป็นเต่าที่กระดิกหางอยู่ในโคลนตม ดีกว่า
ท่านจงกลับไปเสียเถิด"
....................................................