@ @ @ ร้านหมง @ @ @

[ภรรโยโฟเบีย]

เจอเรื่องการเมืองหนักๆมาหลายเพลา
ขอชวนคุยเรื่องเบาๆบ้าง

เห็นหลายท่านเคยเรียนแถวสามย่าน

เลยอยากถามว่า มีใครคิดถึงร้านหมง บ้างไหมครับ?  

[ภรรโยโฟเบีย]

ร้านหมง  เป็นตึกแถวสองคูหาขายอาหารตามสั่ง
อยู่สามย่าน_บริเวณที่ปัจจุบันเป็นที่ตั้งตึก(ร้าง)จุฬาฯไฮเทค
อาหารอร่อยที่สั่งทานบ่อยๆ คือ ไข่ระเบิด ปลาราดพริก ต้มยำน้ำข้น ฯลฯ
และที่ต้องสั่งคู่กะแม่โขงโซดา-น้ำแข็ง คือยำกุ้งมังกรลุยสมุทร
(เรียกให้เท่ห์ไปงั้น_ความจริงคือยำกุ้งแห้งใส่นมสด)

ตรงข้ามร้านหมง เป็นร้านใบ้
ที่เดี๋ยวนี้แตกลูกแตกหลานเป็นลูกชิ้นนายใบ้อยู่ทั่วกรุงเทพฯ

วันดีคืนดี นั่งคิดถึงอดีต
ก็ให้สงสัย ว่าร้านใบ้แสนจะเจริญรุ่งเรือง
แล้วร้านหมง หายไปไหนหว่า????

[por_jai]

8) คิดถึงครับ
    เมื่อก่อนได้ไปอาศัยต้มยำกุ้ง กะไข่ระเบิด
    เอาชีวิตรอดมาจนจบได้
    ผมเคยคุยกะพรรคพวกว่า เฮียหมงเนี่ยแกน่าจะรวยนะ
    เพราะแกท่าทางเป็นคนเกลียมัว
    (ที่คุณภรรโยโฟเบีย จำแกแม่น
     เพราะเป็นพวกเดียวกัน หรือเปล่าครับ)
    ไม่ค่อยพูดค่อยจา ทำงานลูกเดียว
    มีใครมีข้อมูลว่าแกขายอยู่ที่ไหน
    บอกกันมั่งนะครับ
    วัยผมนี้เริ่มเข้าข่าย
    ชอบของขม ชมหญิงสาว เล่าความหลัง เสียแล้ว...

[CK]

ต้มยำกุ้งกับไข่ระเบิด ร้านหมง

เมนูหลักหลังซ้อมบาสเสร็จ

[MisterK]

ต้องต่อด้วยเต้าฮวยเย็นตรงประตูบัญชีด้วยครับ    เมนูประจำตอนเย็น    :ep:

[por_jai]

[quote="MisterK"]ต้องต่อด้วยเต้าฮวยเย็นตรงประตูบัญชีด้วยครับ

[ภรรโยโฟเบีย]

ที่เอามาชวนคุย
เพราะหลายเพลาก่อน มีคนบอกว่าไปเจอร้านหมงเจ้าเก่า
อยู่แถวประชานิเวศน์สาม

ไว้ว่างๆจะไปรำลึกอดีต
แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะครับพี่พอใจ
ว่ารสชาดจะยังเหมียนเดิมไหม

[ภรรโยโฟเบีย]

พูดเรื่องร้านหมง

มีเรื่องนึงที่ผมทึ่งจนเดี๋ยวนี้

เพราะเฮียหมงแกเปิดรับบัตรเครดิตมาตั้งแต่ 25 ปีก่อน


.... ก็บัตรนิสิตนี่แหละ

ไปดื่มกินร้านแก เงินทองไม่ต้องมี
พอเมาได้ที่ เรียกเช็คบิล แกบอกราคาปุ๊บ
เราก็ยื่นบัตรนิสิตให้แกเก็บไว้ แล้วบอกว่าอีกสอง-สามวันจะเอาตังค์มาจ่ายนะเฮีย
เป็นเสร็จพิธี  :lol:

มีอยู่คราวนึง เฮียแกโดนลบเหลี่ยมอย่างแรง
เรียกเช็คบิลออกมา 240 บาท
เพื่อนผมก็บอกว่า งั้นเฮียเอาตังค์มา 60

เฮียแกคงนึกว่าเราจะให้แบ๊งค์ร้อย 3 ใบ แล้วทอน 60
ปรากฎว่า พอได้ตังค์มา 60
เราก็ยื่นบัตรนิสิตให้แกเหมือนเดิม
แล้วบอกแกว่า เป็นผมติดเฮีย 300 อีกสองวันเอามาจ่ายนะครับ
คืนนั้นกลับบ้านโดยแท๊กซี่อย่างมีความสุข


คิดแล้ว สงสัยต้องรีบแวะไปขอโทษแกเร็วๆซะแล้ว
ไม่รู้ที่ลงทุนหุ้นไม่รุ่งอยู่ทุกวันนี้เพราะแกแช่งอยู่หรือปล่าว  :)

[MisterK]

[quote="por_jai"][quote="MisterK"]ต้องต่อด้วยเต้าฮวยเย็นตรงประตูบัญชีด้วยครับ

[ก้อนหิน]

ต้มยำกุ้งกับไข่ระเบิด ร้านหมง

เมนูหลักหลังซ้อมบาสเสร็จ

พี่ CK ซ้อมบาสด้วยเหรอครับ
ซ้อมของอะไรครับ

วันหลัง มาเล่นบาสกันมั้ยครับ อิอิอิ

[por_jai]

ที่เอามาชวนคุย
เพราะหลายเพลาก่อน มีคนบอกว่าไปเจอร้านหมงเจ้าเก่า
อยู่แถวประชานิเวศน์สาม

ไว้ว่างๆจะไปรำลึกอดีต
แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะครับพี่พอใจ
ว่ารสชาดจะยังเหมียนเดิมไหม

8) รอแผนที่อยู่ด้วยใจจดจ่อ
    ไปเล่าให้ซ้อฟัง เค้าก็แฟนหมงเหมือนกัน
    ไปอุดหนุนแก  แบ็คทุเดอะฟิวเจ้อร์ ซักรอบ
    ดีใจที่แกยังอยู่
    แต่คิดไปคิดมา
    เดาว่าทุกวันนี้น่าจะซัก60ต้นๆเท่านั้นเอง
    ยังหนุ่ม(น้อย)อยู่เลย

    สมัยเรียนผมอาศัยกินแต่ข้าว
    ยังไม่ได้หัดดื่ม จึงไม่เคยต้องใช้
    บัตรเครดิตแต่อย่างใด
    คิดว่าถ้าใช้เฮียแกก็คงไม่ว่าไร
    เพราะผูกปีกินกันอยู่แล้ว

[por_jai]

พูดเรื่องร้านหมง

มีเรื่องนึงที่ผมทึ่งจนเดี๋ยวนี้

เพราะเฮียหมงแกเปิดรับบัตรเครดิตมาตั้งแต่ 25 ปีก่อน

8) 25ปีก่อนก็ปี2524
    ท่านโฟเบียก็รหัส24
    เรียกผมพี่ซะดีๆผมรหัส17
    แกปล่อยเครดิต มาตั้งกะรุ่นผมแล้ว
    รุ่นพี่ที่คณะมีบัญชีกะแก
    แบบไม่ต้องมีบัตรด้วย
    ฮุ..ฮุ...

[ภรรโยโฟเบีย]

8) 25ปีก่อนก็ปี2524

[CK]

มีใครเป็นลูกค้าร้านนายใบ้ป่าวครับ

[por_jai]

8) ผมกลับจำร้านนายใบ้ไม่ได้แฮะ
    ผมว่าร้านหมงเนี่ยไม่ได้มีลูกค้าแต่คณะบัญชีหรอกนะ
    ผมว่าทุกคณะแหละ
    เพื่อนผมอยู่วิศวะกะถาปัด
    ซึ่งอยู่ไกลสุดกู่ยังเดินมาอุดหนุน
    พวกวิดยาเนี่ยไม่ต้องห่วงมาแน่
    เพราะถ้าจะมาขึ้นรถเมล์ที่ถนนพระราม4
    ไม่ว่าฝั่งS.botanหรือฝั่งตรงข้ามที่เป็นภัตตาคารแกแล็กซี่
    ก็ต้องเดินมาออกประตูเล็กที่คณะบัญชี
    ผมว่าถ้านับของกินฝั่งนี้น่าจะขายดีกว่าฝั่งโรงหนัง
    ยกเว้นพวกชอบเล่นสนุ๊ก ก็จะข้ามฟากไป
    ยุคผมเป็นยุคเริ่มต้นของร้านขายอาหารทะเล
    แต่เรากลับไม่เคยไปกินเลย
    ผมเดาว่าไม่ใช่เพราะเราไม่มีเงินหรอก
    และก็ไม่ได้เป็นเพราะเราไม่ชอบหรอกนะ
    คงเป็นเพราะ
    เงินเราก็ไม่ได้มีไว้ฟุ่มเฟือย
    มันมีกิจกรรมหลายอย่างที่เราต้องทำต้องเรียนรู้
    ผมไปทำงานพิเศษได้เงินตั้งเยอะ
    ก็มักจะหมดไปกับกางเกงยีนส์กะรองเท้าผ้าใบดีๆ
    มากกว่าเรื่องกิน ซึ่งถือเป็นเรื่องรอง
    กินเรื่องเล็กครับตอนนั้น
    ร้านหมงเราถึงชอบกันมาก
    กว่ากินก๋วยเตี๋ยวนายใบ้
    เพราะเราเน้นอิ่ม กินกะหมง
    เราสั่งกับจำกัดแต่สั่งข้าวไม่อั้น
    หารกันออกมาก็ไม่เท่าไหร่
    แล้วได้กินหลายอย่างด้วย
    เทคนิคในการสั่งอาหารเนี่ย
    เราต้องดูว่าเพื่อนไม่ชอบอะไร
    เราก็สั่งมาแต่ยังไม่ต้องรีบตัก
    กินอย่างที่มันชอบก่อน
    พอหมดเราค่อยละเลียดที่มันไม่ชอบหรือกินไม่เป็น
    อย่างสบายใจ
    ตอนหลังมันรู้ทันมันโกรธ
    แทนที่มันจะเริ่มหัดกินให้เป็นมันกลับไม่ให้เราสั่ง
    เป็นงั้นไป
    เราก็ไม่ยอม หลังๆมันแกล้งจามใส่มั่งไอใส่มั่ง

    มีเพื่อนอยู่คนนึงมันแสบมากชื่อไอ้หยอย
    มันถือโอเลี้ยงมา เพื่อนจะแย่งมันกิน
    บอกขอดูดคำเดียว มันก็ส่งให้นะ
    พอส่งให้ ไอ้คนรับมา(ชื่อไอ้ทึ่ม)มันจัดแจงถุยน้ำลายใส่
    แล้วยิ้ม คิดว่าหักเพื่อนได้แล้ว
    ที่ไหนได้ ไอ้หยอยมันแย่งถ้วยมาแล้วถุยซ้ำลงไปอีกที
    แล้วถามว่าไอทึ่มมึงยังจะเอาโอเลี้ยงแก้วนี้อีกไหม
    ไอ้ทึ่มส่ายหน้า
    ไอ้หยอยมันดูดต่อหน้าตาเฉย
    ไอ้ทึ่มนี่ม้านไปเลย
    ผมก็นึกว่าดูหนังเรื่องคมเฉือนคมอยู่
   
   
    สนุกดีนะ ชีวิตตอนนั้น
    ผมว่าเป็นช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิตช่วงหนึ่งเลย
   
    ผมมีรุ่นพี่อยู่คนนึงแกไม่เคยเห็นปลาบู่มาก่อนในชีวิต
    ก็เลยพาแกไปดู รู้สึกจะร้านอี่โภชนา
    แกตื่นเต้นมาก
    แต่หลังจากวันนั้นไม่มีใครเรียกแกอย่างอื่น
    นอกจากไอ้ปลาบู่ อีกเลย

    ตอนผมอยู่ปีหนึ่งมีรุ่นพี่ปีสาม
    ชื่อพี่ดำ แกเคยไปเคี้ยวแก้วที่ร้านหมงเนี่ยแหละ
    ผมว่าแกไม่ตายดีแน่
    แกเป็นสาเหตุนึงที่ทำให้ผมเห็นโทษของสุรา
    และไม่แตะสุราเลยเกือบตลอด 4ปีที่เรียนอยู่
    กลัวแกชวนนะครับ
    คนอะไรไม่รู้ น่ากลัวจริงๆ

[CK]

   เทคนิคในการสั่งอาหารเนี่ย
   เราต้องดูว่าเพื่อนไม่ชอบอะไร
   เราก็สั่งมาแต่ยังไม่ต้องรีบตัก
   กินอย่างที่มันชอบก่อน

เทคนิกนี้ เรียกว่า "ของเป็น" กับ "ของตาย"
"ของเป็น" ต้องรีบแย่ง "ของตาย" ไว้ทีหลัง

แต่ผมไม่เคยโดนเพื่อนสั่งอาหารด้วยเทคนิกนี้
เพราะตอนเด็กๆ กินได้ทุกอย่าง อร่อยทุกอย่าง



บทสรุปของกระทู้นี้ คือ ทุกคนที่มาโพสต์น่ะ แก่แล้ว
เริ่มเล่าความหลัง... อีกสองอย่างจำค่อยไม่ได้
เพราะไม่ค่อยทำกับไม่เคยทำ

[por_jai]

8) แก่นะดีนะ
    เมื่อเช้าดูข่าวช่อง3
    เขาว่าหญิงสาวสมัยนี้
    มักจะพึงพอใจชายสูงอายุมากกว่าหนุ่มๆ
    ถ้าคิดจะมีกิ๊ก
    เพราะมักจะได้รับของกำนัลแบบมีมูลค่า
    ไม่เหมือนอยู่กะไอ้หนุ่มกินแต่ลม
    เปลืองตัวตะหาก
    ฮุ..ฮุ..
    ความแก่นะ opportunityนะไม่ใช่ threat ซะหน่อย..

[ภรรโยโฟเบีย]

มีใครเป็นลูกค้าร้านนายใบ้ป่าวครับ

ก็น่าจะวนๆกันไปแหละครับ ท่านผู้พันซิกกี้
กลางวันกินข้าวเฉยๆ ก็นายใบ้
ถ้ามีแอลกอฮอล์ด้วยก็ร้านเอก

เย็นๆ -ไม่มีตังค์ก้ร้านหมง
วันไหนรวยหน่อยก็ ร้านอี่ ซินกี่ ฯลฯ

หรือถ้าอารมณ์ดีก็ถ่อไปถึงเอ็มเคสยาม  :D

ไม่ว่าฝั่งS.botanหรือฝั่งตรงข้ามที่เป็นภัตตาคารแกแล็กซี่

 :lol:   :lol:   :lol:  :lol:
S.botan นี่ก็มีเรื่องเล่าแยะ แต่ส่วนใหญ่จะติดเรท  :oops:  



แก่จริงๆแฮะเรา

[/quote]