วันอังคารที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2554

คืนนี้ผมยืนมองฟ้า...แล้วรู้สึกว่า "ฟ้าสวย" กว่าทุกๆคืน
แท้จริงแล้ว ฟ้าก็สวยเช่นนี้อยู่ทุกคืน
แต่สิ่งที่ขาดหายไปจากใจผม นั่นก็คือ "สติ" เสียมากกว่า
ที่ผ่านมา...
ผมใส่ใจกับสิ่งรอบตัวน้อยลง
และที่สำคัญ ผมใส่ใจสุขภาพของตัวเองน้อยลงไปเยอะทีเดียว
หลังจากมองฟ้า แล้วผมหันกลับมามองตัวเองอีกครั้งหนึ่ง
ตอนนี้ผมสูง 178 ซม. หนัก 84 กก.
จาก 2 ปีที่แล้ว ผมหนักเพียง 69 กก.
น้ำหนักผมเพิ่มขึ้น 15 กก. ภายใน 2 ปีที่ผ่านมา!!!
ผมละเลยตัวเอง และใช้ชีวิตตามใจของตัวเองมากไปจริงๆ
ที่ผ่านมา...ผมไม่ได้ออกกำลังกายมานานมากแล้วจริงๆ!!!
ที่ผ่านมา...ผมตามใจปาก ผมกินทุกอย่างที่นึกอยากจะกิน โดยไม่ได้คิดอะไรเลย!!!
ผมตามใจตัวเองมากเกินไปจริงๆ
ใครทักท้วงก็ไม่เคยฟัง กางเกงที่ต้องเปลี่ยนให้เอวใหญ่ขึ้นผมก็ไม่เคยสนใจ
ยากที่สุด...คือ "การเริ่มต้นอีกครั้ง"
หลังจากที่เราพยายามมาครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็ล้มเหลวทุกครั้ง
วันนี้ฉันต้อง "เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง"
โดยฉันพูดปลอบใจกับตัวเองในคืนนี้ ว่า..."ฉันต้องเอาชนะความคุ้นเคยเดิมๆให้ได้"
และยากกว่า "การเริ่มต้น" คือ "การยอมรับ"
วันนี้ผมจึงเขียนไดอารี่หน้าแรกของผมว่า "วันนี้...คือวันแห่งการยอมรับ!!!"
คืนนี้...ผมยอมรับแล้วว่า ผมปล่อยปละละเลยสุขภาพของผมเองมาตลอดจริงๆ
และจากวันนี้ไป ผมจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิม
คืนนี้...ผมตัดใจเดินไปหยิบชุดออกกำลังกายตัวเก่าออกมา หลังจากที่ไม่ได้ใช้งานมานาน
และเริ่มต้นเล่นอิลิปติคอลได้ 45 นาทีในคืนนี้
ผมจะพยายามเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
โครงการสั้นๆ "90 วัน" ของผมนี้ คงไม่ใช่ "จุดสุดท้าย" ของเรื่องราวสุขภาพนี้
หากแต่เพียง...มันจะเป็นเพียง "จุดเริ่มต้น" ของการเปลี่ยนแปลงตัวเองของผมต่างหาก!!!
ขอบคุณที่ให้เนื้อที่เล็กๆตรงนี้ สำหรับการพูดคุยและทบทวนสิ่งที่ผ่านมากับหัวใจของตัวผมเอง
pak
(^_^)
ปล.
ผมจะมาเขียนไดอารี่นี้...ทุกๆวัน
ถ้า mod เห็นว่าไม่เหมาะสม ก็พิจารณาลบได้เลยนะขอรับ
ขอบคุณมากๆครับ