ช่วงนี้ผมได้ยินคำพูดนี้บ่อย
ผมมักจะตอบพี่ๆน้องๆที่ยิงคำถามนี้ใส่ผมเสมอว่า
"กรูไม่รู้โว้ย กรูอยู่ดอย" ถ้าแวะมาเยี่ยมกันอย่าลืมเอากาแฟมาสักสิบแพ้ค เพราะ"
"กรูจะอยู่นาน"

ฟังๆดู กลายเป็นว่าช่วงนี้ความสุขเริ่มเลือนหายไป กลายเป็นความทุกข์ไปเสียแล้ว เพราะเปิดจอทีไรเห็นแต่สีแดง
ผมก็มักจะปลอบใจพวกเพื่อนๆไปว่า ราคาตกแล้วไงอ่า
สัดส่วนความเป็นเจ้าของแกก็เหมือนเดิม
มองในแง่ดี แกสามารถเพิ่มสัดส่วนความเป็นเจ้าของได้ในราคาที่ถูกลง
โอ้แม่เจ้า ถ้าคิดเช่นนี้ได้มันช่าง เด็ดสะระตี่ อะไรเยี่ยงนี้
ผมบอกเพื่อนสนิทผมว่า ดูสิเกิดเป็นคนไทยแลนด์แดนสไมล์ มันช่างดีเสียนี่กะไร
อยู่ดีๆ เรามีหุ้นให้ซื้อ แถมมันราคาถูกลงทุกวันๆ

เพราะฉะนั้นเงินเดือนอะ ไอ้น้อง แทนที่จะเอาไปกินเที่ยว เอาไปซื้อดิวะ
จริงๆนะครับ ผมพูดเหมือนเพ้อเจ้อ
แต่ถ้าเป็นผม ผมมีความสุขแบบซู้ดยอด เวลาสัดส่วนความเป็นเจ้าของ ในบริษัทที่ผมอยากลงทุนด้วย เพิ่มขึ้น
มันหมายถึงในอนาคตปันผลที่ผมได้รับก็จะเพิ่มด้วย
แล้วท่านละ ความสุขท่านอยู่หนใด
อยู่ที่ราคาหุ้น หรืออยู่ที่สัดส่วนความเป็นเจ้าของ
