Thai VI

1.ประหยัดเพราะจำเป็น
2.ประหยัดเพราะ รู้จักประหยัด

คนสมัยรุ่นพ่อแม่ ผมเข้าใจว่าการประหยัดคือไม่ไช่อะไรที่เกิดความจำเป็น
ไม่ซื้อรถ ไม่ซื้อมือถือ เพราะกินไม่ได้ ความสะดวกที่ต้องจ่ายเงินทอง
เป็นเรื่องเกินความจำเป็น ไม่มีก็ไม่ตาย

แต่คนสมัยผม และเพื่อนกลับคิดว่า การประหยัดคือการใช้ทุกสิ่งให้คุ้มค่า
น้ำมันเบนซิลแพง ก็ใช้ดีเซล ถ้าดีเซลกับเบนซิล ราคาเท่ากัน
ก็เครื่องรถยนต์ที่ประหยัดน้ำมันเบนซิลก่อน ใช้มือถือต้องเลือกโปรให้คุ้ม

เอ และความประหยัดในคน สองยุค สองสมัย
ในความแตกต่างแบบนี้

แบบนี้ดีละคับ

ขอพูดสักทีเถอะ

ผมรู้สึกว่าคนในอดีตที่ผ่านความลำบากมามากๆ งก มากกว่า ประหยัดครับ !!!!!

555 ถ้างั้นผมคงงก อิอิ
เอ..งั้นแปลว่าเราเป็นคนในอดีตเหรอ *o*

ยุคสมัยเปลี่ยนแปลง อะไรบางอย่างย่อมเปลี่ยนไปครับ สมัยก่อนส่วนใหญ่จะมีความอดทนสูง เก็บหอมรอมริบ ขยันขันแข็ง ตั้งใจทำงาน แต่สมัยนี้เป็นสังคมวัตถุนิยมกันมาก เด็กจบใหม่ทำงานไม่นานก้อคิดผ่อนรถ ผ่อนบ้าน ผ่อนเมีย และผ่อนอะไรๆๆหลายอย่าง อาจจะมีบ้างที่อดออมแต่สิ่งจูงเงินออกก้อมีสูงตามสภาวะทางสังคมของแต่ละบุคคลครับ

อยู่ที่ความพอดี

ผมรู้จักตระกูลหนึ่ง คงอยากรวย หรือว่า เคยจนมามาก ไม่แน่ใจ แต่ปัจจุบัน ลูกๆรับกิจการ ต้องเปิดร้าน ตลอด 365 วัน ทั้งปี ไม่มีวันหยุด คือ หยุดเมื่อทนไม่ได้

ในที่สุด ลูกชาย เป็นโรคจิตซึมเศร้า และอยากฆ่าตัวตาย ทั้งๆที่กำลังจะแต่งงาน

ประหยัดสุดๆแบบนี้ ก็คงไม่พอดี เรียกว่า ถึงขั้น ขี้ไม่ให้หมาแดก

คือยุคนี้มีอะไรให้ใช้เยอะ

คนรุ่นใหม่ก็เคยชินกับสิ่งเหล่านี้

คนรุ่นเก่าคงหาเงินมายากกว่า จึงไม่ค่อยใช้ หรืออาจจะเป็นความเคยชินเก่าๆ
เลยไม่จำเป็นต้องใช้ เช่นเคยขึ้นรถเมล ก็ไม่จำเป็นต้องแท๊กซี่(หรือกลัวไม่ปลอดภัย)
แต่พ่อแม่ผมก็ใช้มือถือนะ พ่อผมใช้เยอะซะด้วย(เอาไว้จีบสาว)

ผมว่าถ้ายังรู้จักว่าควรใช้โปรไหนหรือควบคุมค่าใช้จ่าย
ลดค่าใช้จ่ายบางส่วน ก็ยังแสดงให้เห็นว่าเป็นคนรู้จักวางแผนในการใช้จ่าย

ดีกว่าผมอีก ตอนนี้ไม่มีโปรเลย ใช้มือถือไปเท่าไรก็ไม่ได้คำนวณ

ว่าจะมาใช้maximizeซะหน่อย

แต่คนรุ่นผม ก็เปลี่ยนพฤติกรรมคนรุ่นพ่อแม่ได้บ้าง

โดยคิดว่าอะไรที่สดวกสบายก็ใช้บ้าง

อย่างเช่นซื้อบ้านใหม่

ถ้าอยากเปลี่ยนพฤติกรรม ผมว่าไม่ยาก ลองให้เงินเดือนเค้าใช้

เยอะหน่อยก็ได้นะ

เมื่อมีเยอะก็รู้สึกอยากใช้เอง อย่างอาม่าผมให้เท่าไรก็ใช้หมด แต่ใช้แบบที่ตัวเองถนัด
เช่นเอาไปซื้อผลไม้ในตลาด ฯลฯ

ก็คงแล้วแต่ครอบครัวมั้งครับ ผมมักจะบอกให้แม่ผมใช้ไปเหอะ ไม่ต้องห่วงผมหรอก
ผมมีเงินแล้ว ไม่ต้องมาเก็บเผื่อ แม่ผมก็กล้าใช้มากขึ้น

ผมคงงกด้วยมั้ง...
อ้อ! ไม่ใช่หรอก ผมจ่ายในสิ่งที่คุ้มค่ากับการจ่ายต่างหากล่ะ เช่นไปพักผ่อน ฟังเพลง
ชมภาพยนตร์ (ถ้าถูกใจ) ก็จ่ายนะครับ แต่ถ้าไม่ชอบ หรือคิดว่าถูกเอาเปรียบ บาทเดียวก็ไม่ให้
ออกจากกระเป๋า (เพราะเห็นไม่สมควร และไม่ถูกต้อง)

ผมว่ารู้จักเหมือนกัน แหละครับ
แต่เดี่ยวนี้ประหยัดน้อยลง
เพราะต้องแข่งกันสร้างหน้าสร้างตา กันก่อน

รวยก่อนแล้วค่อยจนที่หลัง

ผมยอมจนก่อนแล้วค่อยรวยครับ

ผมว่า ปัจจุบัน คนรุ่นใหม่ๆ ส่วนน้อยที่มีการวางแผนการใช้จ่ายนะ
ในแต่ละเดือนจะใช้จ่ายอะไรยังไงบ้าง อนาคตจะต้องมีการเตรียมอะไรบ้าง

การที่ประหยัดเป็นสิ่งที่ดีนะครับ แต่ก็ไม่ควรมากเกินไป
พอดีๆ เป็นสิ่งที่ดีนะครับ แล้วใช้อะไรก็คิดก่อนใช้แล้วกันนะ
อย่างน้อยวางแผนเพื่ออนาคตนะครับ

ส่วนมากพี่ๆเพือ่นๆ ในเวปนี้ คงเป็นคนที่วางแผนในอนาคตอยุ่แล้วนะครับ

เป็นคนรุ่นใหม่ที่ไม่ประหยัดค่ะ แต่รู้ตัวว่าใช้เงินเป็น
(ไม่รู้ว่ารุ่นเก่าเค้าทำตัวกันยังไงเหมือนกัน)

จริงๆ ชอบคนที่ไม่ประหยัดนะคะ
เงินจะได้หมุนไปหมุนมาบ้าง
เขียมกันหมด ตลาดทั่วไปคงเงียบเหงา

เห็นด้วยกับพี่เจ๋งครับ

เคยอ่านเจอในหนังสือในซีรี่ Rich Dad Poor Dad ...เล่มนึง ..เค้าเขียนประชดคนที่มีตังแล้วเขียมเกินไปว่าประมาณว่า

คนที่เคยใช้ชีวิตอย่างร่ำรวย แล้วต้องมาใช้ชีวิตบั้นปลายและตายแบบอยากจน เป็นโศกนาฏกรรม
แต่คนที่เวลามีชีวิตอยู่แบบยากจนค้นแค้นตลอดชีวิต แต่ตายแบบร่ำรวยมหาศาล ถือเป็นความวิกลจริต

อ่านแล้วชอบครับ จำได้มาตลอดเลย ... ผมว่าทางสายกลางสำคัญที่สุด เขียมเกินไปก็ไม่ดี สุรุ่ยสุร่ายเกินไปก็ไม่ดี ในหนังสือ Rich Dad เค้าแนะนำว่า การใช้เงินควรมีแผนการครับ ไม่งั้นบางทีเราจะไม่รู้ว่า เราสุรุ่ยสุร้าย หรือ เขียม กันแน่

ถึงจะลอกมา ก็คมมากค่ะคุณคัดท้าย

กล้วยทอด เขียน:ถึงจะลอกมา ก็คมมากค่ะคุณคัดท้าย

อูยยยย โดนกัด อิอิ .............

การหาเงินนั้นสำคัญ แต่การรู้จักการใช้เงินนั้นสำคัญกว่า

แล้วแต่ปัจเจกชนจะไป พิจารณากันแหละครับ เดินสายกลางดีที่สุด
แต่จะแกนไปทางไหนบ้าง ก็แล้วแต่จริตของแต่ละคนครับ

มองไปไกลๆหน่อยก็ดี ขอให้มีเก็บไว้บ้าง
อย่าทำให้ตัวเองและคนรอบข้างเดือนร้อนเป็นอันใช้ได้ครับ

การหาเงินนั้นสำคัญ แต่การรู้จักการใช้เงินนั้นสำคัญกว่า

เห็นด้วยมากๆครับ
หาได้มากกว่าใช้ มันจะเป็นอะไรไปครับ ???

ผมเห็นคนซื้อกระเป๋านอกแพงๆ ถามว่าเค้าซื้อทำไม คำตอบก็คือ ก็เค้าหาเงินมาได้มากกว่านั้นมากๆๆๆๆนี่ ......... แบบนี้ถือว่าไม่ประหยัดมั้ย ก็ไม่นะครับ ถือว่าสมแก่ฐานะ

ที่ผมเห็นนะ (ขอนินทาลูกน้องตัวเองหน่อย) ใช้มือถือแพงกว่าผมอีก (ไม่รู้ว่าผมงก หรือลูกน้องผม มันไม่ประหยัดก็ไม่รู้เนอะ)

ธรรมดาครับ พื้นฐานคนยุคBaby Boomer เกิดในช่วงหลังสงครามโลก ซึ่งเป็นช่วงข้าวยากหมากแพง ผลผลิตในตลาดต่ำ จึงทำให้การตีมูลค่าของวัตถุตามคุณประโยชน์ใช้สอยสูง สิ่งที่ตามมาคือการผลิตมีเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นยุคการผลิตก็ว่าได้ แต่ในขณะที่คนที่เกิดยุคหลังเกิดท่ามกลางวัตถุที่ผลิตออกมามาก ดั้งนั้นคุณค่าในเชิงคุณประโยชน์จึงลดลง(แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคุณค่านะครับ) แต่ให้น้ำหนักในเชิงอัตลักษณ์มากขึ้น ซึ่งทำให้มูลค่าของ"เงิน"ในเชิงคุณประโยชน์ลดลง แต่ให้น้ำหนักใช้เชิงภาพลักษณืหรืออัตลักษณ์มากขึ้น ซึ่งแน่นอนการจะสร้างคุณค่าในเชิงอัตลักษณ์นั้นมีค่าใช้จ่ายที่สูง เพราะมันไม่ใช่เรื่องของ survive แต่ขึ้นกับ Ego กับ Passion ซึ่งไม่มีขีดจำกัดในการบริโภคเลย