Thai VI

มีผู้ไปสัมภาษณ์เซียนหุ้น เพื่อนำมาศึกษาว่ามี คุณสมบัติพิเศษ ใดบ้างที่บันดาลให้เซียนเหล่านั้นประสบความสำเร็จ ซึ่งสรุปได้ 9 ข้อ ดังนี้

1. เซียนทุกคน มีความปรารถนาอย่างเด็ดเดี่ยว ที่จะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในการลงทุนซื้อขายหุ้น เขาฝันไกลและมุ่งไปให้ถึงดวงดาว

2. บรรดาเซียนทุกคน แสดงออกถึงความมั่นใจว่าเขาสามารถเป็นผู้ชนะติดต่อกันเป็นระยะเวลายาวนาน

3. ทุกคนค้นพบวิธีที่ใช้ได้ผลดีสำหรับตน และยึดติดกับวิธีการนั้นอย่างเหนียวแน่น ทุกคนถือว่าการยึดถือ วินัย เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด คือยึดวินัยเป็นสรณะ ไม่อ่อนไหวตามลมปากคนอื่น (ผมว่าแต่ละคนอาจจะมีหลักที่ประสบความสำเร็จไม่เหมือนกัน)

4. เป็นอิสระ ไม่ทำตามฝูงชน ไม่ทำตามขบวนแห่ (ข้อนี้สำคัญครับ)

5. บรรดายอดเซียนเอาจริงเอาจังกับการซื้อขายหุ้น เขาถือว่าการค้าหุ้นเป็นอาชีพ พวกเขาอุทิศเวลาเกือบทั้งหมดที่ตื่นอยู่ ให้กับการศึกษาวิเคราะห์ตลาด และกลยุทธ์ในการซื้อขายหุ้น เขาเอาใจจดใจจ่อตรวจตราโดยรอบคอบตลอดเวลา (ผมเห็นด้วยครับ)

6. เซียนทุกคนย้ำถึงความสำคัญของการอดทน ให้รอคอยจนถึงเวลาที่โอกาสเหมาะสมเปิดขึ้นแล้วจึงลงมือซื้อหุ้น (ผมเห็นด้วยครับ)

7. กุญแจแห่งความสำเร็จที่สำคัญประการหนึ่งของทุกคน คือการควบคุมความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยง คือเมื่อหุ้นที่ถืออยู่ราคาตก (ประมาณ 3-15%) จะตัดขายเพื่อยุติการขาดทุนทันที (ข้อนี้ผมไม่เห็นด้วยครับ ในฐานะ VI)

8. ทุกคนตระหนักว่า เมื่ออยู่ในวงการหุ้นแล้ว ต้องมีวันขาดทุนบ้าง ถือว่าการขาดทุนเป็นส่วนหนึ่งของเกม

9. เซียนหุ้นทุกคน รักสิ่งที่ตนทำอยู่ คืองานค้าหุ้นเป็นชีวิตจิตใจ (ข้อนี้ผมเห็นด้วยเต็มที่ครับ)

เพื่อนๆ มีคุณสมบัติข้อไหนบ้างครับ

ผมคิดว่า...การลงทุน คือการสร้างอนาคต

ทำให้จิตใจในปัจจุบันเบิกบานด้วยครับ เพราะรู้ว่าจะมีอนาคตที่ดีกว่าคอยเราอยู่ข้างหน้าครับ

1. เซียนทุกคน มีความปรารถนาอย่างเด็ดเดี่ยว ที่จะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในการลงทุนซื้อขายหุ้น เขาฝันไกลและมุ่งไปให้ถึงดวงดาว >>> ผมฝันไป Galaxy เลย

2. บรรดาเซียนทุกคน แสดงออกถึงความมั่นใจว่าเขาสามารถเป็นผู้ชนะติดต่อกันเป็นระยะเวลายาวนาน >>> ผมมั่นใจครับ

3. ทุกคนค้นพบวิธีที่ใช้ได้ผลดีสำหรับตน และยึดติดกับวิธีการนั้นอย่างเหนียวแน่น ทุกคนถือว่าการยึดถือ วินัย เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด คือยึดวินัยเป็นสรณะ ไม่อ่อนไหวตามลมปากคนอื่น เห็นด้วย
4. เป็นอิสระ ไม่ทำตามฝูงชน ไม่ทำตามขบวนแห่ เห็นด้วย

5. บรรดายอดเซียนเอาจริงเอาจังกับการซื้อขายหุ้น เขาถือว่าการค้าหุ้นเป็นอาชีพ พวกเขาอุทิศเวลาเกือบทั้งหมดที่ตื่นอยู่ ให้กับการศึกษาวิเคราะห์ตลาด และกลยุทธ์ในการซื้อขายหุ้น เขาเอาใจจดใจจ่อตรวจตราโดยรอบคอบตลอดเวลา เห็นด้วย

6. เซียนทุกคนย้ำถึงความสำคัญของการอดทน ให้รอคอยจนถึงเวลาที่โอกาสเหมาะสมเปิดขึ้นแล้วจึงลงมือซื้อหุ้น เห็นด้วย

7. กุญแจแห่งความสำเร็จที่สำคัญประการหนึ่งของทุกคน คือการควบคุมความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยง คือเมื่อหุ้นที่ถืออยู่ราคาตก (ประมาณ 3-15%) จะตัดขายเพื่อยุติการขาดทุนทันที ไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรงมาก

8. ทุกคนตระหนักว่า เมื่ออยู่ในวงการหุ้นแล้ว ต้องมีวันขาดทุนบ้าง ถือว่าการขาดทุนเป็นส่วนหนึ่งของเกม เห็นด้วย
9. เซียนหุ้นทุกคน รักสิ่งที่ตนทำอยู่ คืองานค้าหุ้นเป็นชีวิตจิตใจ เห็นด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจ เพราะไม่ได้ค้าหุ้น

เพื่อนๆ มีคุณสมบัติข้อไหนบ้างครับล

ขอบคุณที่ได้อ่านบทความดีๆครับคุณ chatchai

ฟังชื่อกระทู้ "เซียนหุ้น"" แล้วคล้ายพวกหนัง "เจ้าพ่อตลาดหุ้น" หรือ หนัง "Wall Street" จริงๆ....

ใครได้เป็น ก็อย่าลืมแต่งหนังสือขายนะครับ ผมจะได้มีโอกาสซื้อหามาอ่านบ้าง 8)

ต้องยอมรับก่อนว่าโดยส่วนใหญ่ของผมก็จะเหมือนทุกคนยกเว้นในส่วนของการ cut loss ว่ามีความเห็นต่างกันบ้าง ผมมองว่า ควรจะมีหรือไม่มีนั้นขึ้นกับสถานการณ์ เพราะในบางกรณีที่เรามองพลาดไปบ้าง อย่างเช่น BPC หรือ TMB ก็ควรที่จะยอม Cut loss เมื่อมองถึงสาเหตุที่แท้จริงพบว่า สมควรแก่เหตุจริง มีใช่ถือไว้โดยยอมที่จะจ่ายเพิ่มทุนสำหรับ TMB โดยส่วนตัว ควรที่จะ Cut ไปก่อนแล้วรับในราคาที่ต่ำกว่าที่ราคาสมเหตุสมผล BPC ก็เช่นกัน ควรที่จะยอมทิ้ง ไม่ใช่รอจนลดพาร์กันไปข้างหนึ่ง หากเห็นว่า ลดพาร์แล้วยังเป็นตัวที่น่าสนใจก็ค่อยรับกลับมาในราคาที่ถูกลง
สรุปว่า ผมมองว่าขึ้นกับสถานการณ์มากกว่า

ขอแลกเปลี่ยนเรื่องการคั๊ดลอสครับ

คือ ถ้าเราตั้งใจซื้อกิจการที่ดี ในราคาที่เหมาะสม

เมื่อพี่พบว่ากิจการที่ซื้อมาดูแล้วไม่ใช่กิจการที่ดี พี่ขายทุกราคา กำไรขาดทุนไม่สน ขายเลยครับ เช่นพี่ซื้ออิออน 101 และถือไปถือมา ตอนหลังรู้สึกว่ากิจการมีคู่แข่งมาก พี่ก็ขายไปเลยที่ 157 ไม่ได้ขายเพราะอยากได้กำไร แต่ขายเพราะไม่แน่ใจในการถือยาวๆ

แต่เมื่อเราศึกษาจนรู้ว่ากิจการที่เราจะซื้อเป็นกิจการที่ดี แต่ราคาแพงก็ไม่ซื้อ พอราคาตกลงมาถึงซื้อครับ เช่น BigC พี่ซื้อ 19.00 ตกลงมา 14.50 ซื้อเพิ่ม พอตกเหลือ 12.50 ซื้อเยอะเลย ไม่เคยมองว่าการที่ราคาตกลงมาเป็นการขาดทุน แต่มองว่าราคาที่ตกลงมาเป็นโอกาสในการซื้อเพิ่ม และไม่ได้ซื้อเฉลี่ยราคา

แต่คำว่ากิจการที่ดีนี่ซิตีความลำบาก

เพราะถ้าเราเจอกิจการที่ไม่ดี ผลคือเราไม่คั๊ด เราตาย

พี่เจ๋งอาจจะไม่ได้ขายเพราะคิดว่าได้กำไรแล้วขาย แต่ผมคิดว่าการที่มีกำไรถึง 50% ทำให้การตัดสินใจขายง่ายกว่าการที่ขาดทุนอยู่ 50% ภายใต้สถาณการณ์อื่นๆที่เหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าเข้าใจพี่เจ๋งถูกรึเปล่า

ขอบคุณ คุณ chatchai ที่เอาเรื่องดีนี้มาฝาก

คุณเจ๋งมีคุณสมบัติที่คล้ายมากยกเว้น cut loss

อาแซวุ่นกี้ขอทำนายว่า คุณเจ๋งจะเป็นเซียนหุ้นแนวหน้าของเมืองไทย
(หรือตอนนี้เป็นแล้ว )

พูดถึงเรื่อง cut loss ผมเองก็มีประสบการณ์เหมือนกัน
ขายขาดทุน NMG ไป เพราะทนฤทธิ์บาดแผลไม่ไหวครับ
ตอนนี้ยังคิดว่าตัวเองคิดไม่ผิด

chatchai เขียน:7. กุญแจแห่งความสำเร็จที่สำคัญประการหนึ่งของทุกคน คือการควบคุมความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยงอย่างเข้มงวด หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยง คือเมื่อหุ้นที่ถืออยู่ราคาตก (ประมาณ 3-15%) จะตัดขายเพื่อยุติการขาดทุนทันที (ข้อนี้ผมไม่เห็นด้วยครับ ในฐานะ VI)

ขอร่วมวงสนทนานะครับ คือผมเป็น VS มือเก่า (ห้าปี) แต่เป็น VI มือ
ใหม่มาก คือเริ่มประมาณกลางเดือนมิย.ปีนี้ครับ ตอนนี้ยังเป็นลูกผสมอยู่

บทเรียนที่ยากที่สุดในการลงทุนคือการ CUT LOSS ครับ และเป็นบท
เรียนที่สำคัญที่สุดสำหรับนักลงทุนทุกคน

ผมเห็นว่าการควบคุมความเสี่ยงเป็น หัวใจ ของการลงทุนครับ
ถ้าไม่รู้จักควบคุมความเสี่ยง อย่าลงทุนในตลาดทุน ตลาดตราสารหนี้
ตลาดเงิน หรือตลาดสินค้าโภคภัณฑ์เลยครับ เอาเงินไปฝังดินดีกว่า หรือ
ไม่ก็ยกให้คนอื่นไปเลย

ส่วนวิธีการควบคุมความเสี่ยงมีหลายวิธี การเลือกใช้ขึ้นกับสถานการณ์
ครับ CUT LOSS เป็นวิธี่ที่ "ดีที่สุด" ในกรณีส่วนมากครับ แม้แต่ VI ก็เถอะ

เพราะผมมองว่าจุด cut loss หรือ stoploss ของนักเล่นเกมส่วนเกินจะ
เป็นราคาในเวลาที่กำหนด (จุดซื้อก็ราคา/เวลา จุดขายก็ราคา/เวลา
stoploss ก็ต้องราคา/เวลาเหมือนกัน)

ส่วน stoploss ของ VI คือผลประกอบการครับ ถ้าผลประกอบการ
หรือ "ความสามารถในการทำกำไรของบริษัทแย่ลงมากๆ มีการตกแต่ง
บัญชี ผู้บริหารเล่นกล ต้อง cut loss ให้ได้ครับ ไม่ใช่เพราะราคามันตก
ราคาอาจจะยังไม่ตกหรือตกไปมากแล้วก็ได้

วิธีจำกัดความเสี่ยงอื่นๆ เช่น เปิดหูเปิดตาให้กว้าง ทำการบ้านดีๆก่อนซื้อ
ไปประชุมผู้ถือหุ้น กระจายหุ้นไปหลายๆตัวก็จำเป็นครับ แต่ไม่มีวิธี "จำกัด
ความเสี่ยง" อย่างเป็นรูปธรรมไปกว่าการ cut loss อีกแล้วครับ

ความเห็นส่วนตัวมือใหม่ VI นะครับ

สมาชิกใหม่ครับ ขอแจมด้วยคนครับ ผมเห็นด้วยกับคุณCK 8IY[

อืม.......ตอนนี้กำลังพยายามจะทำใจให้ไม่ขายหุ้นเวลามันขึ้นอยู่เหมือนกัลลลลล

>>> CK

เห็นด้วยกับ CK ครับ
>>> Stockms ครับ ไม่เกี่ยวกับการ cut loss ครับ ถ้าราคาตกลงไป 50 เปอร์เซ็นต์ ถ้าเห็ฯว่ากิจการไม่ดี

การถือต่อ ก็ทำให้สูญเสียโอกาสในการนำ 50 เปอร์เซ็นต์ที่เหลืออยู่ไปซื้อกิจการที่ดีครับ

เพราะฉะนั้นถึงแม้ขาดทุนก็ขาย กำไรก็ขาย เพราะไม่ได้มองที่กำไรหรือขาดทุน คิดทุกวัน ว่ากิจการที่ดี ที่น่าถือระยะยาว คือกิจการตัวไหนกันแน่

แรกๆเราอาจจะยังไม่แม่น เช่นซื้อไป 10 ตัว แต่เราอาจจะขายทิ้งไป 5 ตัว เพราะไม่แน่ใจว่ากิจการดีหรือไม่ดี คือตอนแรกคิดว่าดี พอถือไปถือมา อ่านไปอ่านมา ชักไม่ดีแล้ว ตอนขาย พี่ขายทุกราคาเลยครับ ไม่สนใจกำไรขาดทุน

เหลืออีก 5 ตัวถือยาวไปเลย ถือว่าเราเป็นเจ้าของครับ ถึงราคาขึ้นก็ไม่ขาย เพราะการได้ถือกิจการดีๆ นี่ดีมาก ในระยะยาว

เห็นด้วยกับพี่เจ๋งครับ ขายขาดทุน 50% ผมก็เคยขายมาแล้วครับ ตัวแรก
ในชีวิตที่ cut loss เลย คือ CIRKIT ซื้อ 50 บาท ขาย 25 บาทพอดีครับ

ตั้งแต่นั้นมาจำชื่อผู้บริหารแม่นเลย

คุณ chatchai ครับ ตกลงว่าเซียนหุ้นที่ชื่อคุณสมบัตินี่ดังไหมครับ
ทำไมผมไม่เคยได้ยินชื่อเลย เคยได้ยินแต่หมอยงค์หมอฟัน

แหมคุณ CK อารมณ์ดีจังนะครับ สำหรับเรื่อง CUT LOSS นั้น ผมก็เห็นด้วยครับสำหรับ VI การขายขาดทุนนั้นไม่ใช่กรณีที่ราคาตกลงถึงเกณฑ์ที่กำหนดไว้ แต่เป็นเพราะปัจจัยพื้นฐานเปลี่ยนแปลงแย่ลงจากที่เคยคิดไว้ สำหรับผมก็เคยขายขาดทุนหลายครั้งครับ เช่นกรณี THIP ซึ่งผมเคย post ข้อมูลไปแล้ว กรณี GYT ผมก็เคยซื้อที่ราคา 180 บาท แต่ขายไปประมาณที่ 200 บาทเองครับ เพราะในปีก่อน GYT จ่ายปันผลน้อยมาก ซึ่งผมไม่ชอบที่นโยบายไม่ชัดเจน บางปีจ่ายมาก บางปีจ่ายน้อย ขอเน้นว่าน้อยมากๆ ผมต้องการความสม่ำเสมอและแน่นอน ประมาณการง่ายถึงง่ายที่สุดครับ ผมจึงขายออกไป

ได้รับความรู้จากกระทู้นี้มากเลยครับ ขอบคุณพี่ฉัตรชัย และ พี่ๆที่ตอบกระทู้ทุกท่านครับ พี่ CK ครับ อยากให้พี่เขียนหนังสือขายนะครับน่าจะมีประโยชน์กับนักลงทุนมากๆ รอซื้อคนแรกเลยครับ

โห อย่าให้เขียนหนังสือเลยครับ แค่ตัวเองก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว

ผมว่าคนที่ควรเขียนคือพี่ปรัชญา และอีกคนคุณ chatchai ครับ

รออ่านยู้

พูดถึงความเสี่ยง ผมเห็นว่าความเสี่ยงคือความไม่รู้ไม่เข้าใจในสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ หากรู้และเข้าใจ เราก็สามารถลดความเสี่ยงลงได้อย่างมากครับ

ไม่เคยได้ยิน ปีเตอร์ ลินซ์
กับ ผู้เขียนแนว buffet
พูดเรื่อง cut loss เลยอ่ะ

ถ้าพื้นฐานไม่เปลี่ยน ก็รอลูกเดียวอ่ะ
อาจเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน เป็นปี หรือ หลายปี
แต่นานแค่ไหนก็จะรอ ถ้ามั่นใจว่ามันดีจริงๆ

สุดท้าย ราคาหุ้นจะเป็นผลสะท้อนของผลประกอบการ ..
ซึ่งผมก็เชื่ออย่างนั้น

ใช่เหมือน TF มีหลายคนรอมาเป็นปี เดี๋ยวนี้ก็วิ่งขึ้นสมใจ นี่ถ้า TF วิ่งลงไปก่อนเพราะผลประกอบการ Q1 ไม่ค่อยดี แล้วมีคนขาย Cut loss แล้วตอนนี้ ราคาวิ่งขึ้นไป คนที่ Cut loss ก็ต้องช้ำใจ

คนเราเมื่อผิดพลาด ก็ต้องปรับปรุงและแก้ไขครับ

เห็นด้วยเป็นส่วนใหญ่ครับ

chatchai เขียน: 7.  กุญแจแห่งความสำเร็จที่สำคัญประการหนึ่งของทุกคน  คือการควบคุมความเสี่ยงอย่างเข้มงวด  หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยงอย่างเข้มงวด  หลักที่ทุกคนยึดถือเพื่อคุ้มครองความเสี่ยง  คือเมื่อหุ้นที่ถืออยู่ราคาตก  (ประมาณ 3-15%)  จะตัดขายเพื่อยุติการขาดทุนทันที

ข้อนี้ก็เห็นด้วย เพียงแต่วิธีการควบคุมความเสี่ยงของผมมันไม่ใช่การ cut lost

ขอบคุณ พี่ ฉัตรชัย ครับ  

ขอบคุณกระทู้นี้มากครับ

ขอบคุณครับพี่ฉัตรชัย

ใช้เป็นเครื่องเตือนสติได้อย่างดีครับ

ขอบคุณครับ