Thai VI

เพิ่งได้อ่านหนังสือ "ชีวิตนี้ไม่มีทางตัน ตันโออิชิ" รู้สึกว่า คุณ ตัน เรื่องธุรกิจและทัศนคติชีวิต ยอดเยี่ยมมาก (คงบวกด้วยการใช้ภาษาที่อ่านสนุก เร้าใจด้วย) เลยอยากจะทราบข้อมูลเพิ่มเติม และ ความคิดเห็น ของเพื่อนๆ เกี่ยวกับ คุณ ตัน และ หุ้น OISHI ครับ

ขอบคุณครับ

ผมเชื่อว่าคนอย่างตันไม่มีทางตัน Maybe Oishi will be a very fastest growth stock in SET.


เดานะครับแต่ยังไงผมก็จะเป็นเจ้าของร้าน Oishi และชาเขียว Oishi พร้อมกับเพื่อนอีกมากครับ

ผมก็เป็นครับ อิอิ ช่วงนี้เวลาไปไหนเห็นคนดื่นชาเขียว สบายใจจิงๆเลย

เท่าที่ได้อ่าน คิดว่าเป็น CEO ที่เก่งอย่างหาตัวจับยากครับ
มีสัญชาติญาณของความเป็นนักธุรกิจ

แต่เป็นคนที่ผมไม่กล้าเข้าไปร่วมทุนด้วยครับ ถ้าบริษัทอยู่นอกตลาด
แปลว่าถ้าผมจะซื้อ คงจะต้องพร้อมขายตลอดเวลา at any price

แต่อีก 20 ปี เราอาจจะมีนายกชื่อ "ตัน" ก็เป็นได้

คิดเหมือนคุณCK เลยครับ เป็นCEO ที่เก่งมาก แต่ไม่น่าไว้ใจ ขอรอดูพฤติกรรมสักห้าปี

คุณตันเนี่ย มีไฟทำธุรกิจมากครับ แต่เรื่องอิทธิพลหนุนหลังเนี่ยไม่รู้ว่ามีบ้างไหม ผมว่าในการทำธุรกิจสูงๆไปก็ต้องมีอำนาจ บารมีมากทีเดียว หากไม่มีคงอดทั้งการเมืองและธุรกิจครับ
แต่ยุคใหม่โลกอาจเปลี่ยนไปมากก็ได้มั้งครับ หวังไว้ว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ

ประสบการณ์ส่วนที่บ้านกับ คนๆนี้ไม่ค่อยดีครับ

คนชลบุรีเหมือนกัน

เป็นคนเก่งที่มีเล่ห์เหลี่ยม
ยิ่งมองยิ่งคล้ายนาย ก ครับ

แบ่งปันประสบการณ์บ้างสิครับ

ไม่น่าไว้ใจยังไงครับ เล่าให้ฟังบ้างนะครับ

สมมุติเราซื้อหุ้นตัวนึงไว้ แล้วราคาตกลงมาจนขาดทุน 50% แล้วเราเห็นว่าบริษัทนั้นมีแนวโน้มตกต่ำลงไปเรื่อยๆ ถามว่า เราจะขายหุ้นตัวนั้นทิ้งหรือเปล่าครับ แล้วเกิดสมมุติว่าเรามีหนี้อยู่ด้วยเป็น 100 ล้าน เราจะขายหุ้นตัวนั้นเพื่อนำเงินไปจ่ายหนี้หรือเปล่าครับ ถ้าเราเป็นคนที่น่าไว้วางใจ เราไม่ควรจะขายหุ้นใช่ไหมครับ

ผมมองเป็นกลางน่ะ เราทุกคน ทุกวันนี้ ที่ พวกเราขาย หุ้นที่ซื้อมา ราคาต่ำ แล้วขาย แพงๆ ในตลาด เมื่อเห็นว่ามันน่าจะไม่ขึ้นแล้ว หรือมีแนวโน้มตกลงในอนาคต ก็คือขายให้แมงเม่าคนอื่นนั้นแหละ ก็มีคนเจ๊งหุ้นเพราะเราเหมือนกัน ที่พูดคือ มันเป็นธุรกิจน่ะผมว่า ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใครหรอกทำเพื่อเงิน หน่ะ มันเป็นกิเลศ ที่ทุกคนมี

warrennaja เขียน:สมมุติเราซื้อหุ้นตัวนึงไว้ แล้วราคาตกลงมาจนขาดทุน 50% แล้วเราเห็นว่าบริษัทนั้นมีแนวโน้มตกต่ำลงไปเรื่อยๆ ถามว่า เราจะขายหุ้นตัวนั้นทิ้งหรือเปล่าครับ แล้วเกิดสมมุติว่าเรามีหนี้อยู่ด้วยเป็น 100 ล้าน เราจะขายหุ้นตัวนั้นเพื่อนำเงินไปจ่ายหนี้หรือเปล่าครับ ถ้าเราเป็นคนที่น่าไว้วางใจ เราไม่ควรจะขายหุ้นใช่ไหมครับ

ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ไม่มีอะไรผิดหรอกครับ

แต่ถ้าเป็นอย่างที่ข้างบนเล่า
คือ ขายต่อให้เพื่อน

ผมว่าคนๆนี้น่ากลัวนะครับถ้าคิดจะลงทุนด้วย

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็ไม่รู้หรอกครับ
ว่าที่เล่าๆกันมาจริงเท็จประการใด
เพราะไม่เคยติดตามเรื่องของคุณตัน

เรื่องด้านลบผมไม่รู้เหมือนกัน เพราะข้อมูลอาจจะไม่พอ แต่เรื่องด้านบวก ก็ได้แค่อ่านจากหนังสือ จากสื่อต่างๆ เท่านั้น ผมก็เลยหาข้อสรุปฟันธงด้านใดด้านหนึ่ง กับ คุณตัน ให้กับตัวเองไม่ได้

แต่การทำธุรกิจถ่ายภาพแต่งงานให้เป็นผู้นำ การเป็นผู้นำชาเขียวในเวลาแค่ 3-4 ปี ผลงานแบบนี้ ผมถือว่า ไม่ธรรมดา แต่ไม่ทราบว่า โออิชิ บุฟเฟ่ต์ กับ โออิชิ ราเมน ร้าน อินแอนด์เอ้าท์ โออิชิเอ็กซ์เพรส ซูชิบาร์ เป็นยังไงบ้างครับ ใครมีข้อมูล ก็ช่วยโพสต์บอกกันด้วยนะครับ ทั้งด้านดี และ ด้านไม่ดี ของทั้งคุณตัน และหุ้น oishi แต่ขอให้เป็นในทางสร้างสรรค์นะครับ

ปล.เห็นคุณ invisible hand โพสต์เรื่อง ผ่าทางตัน ที่กระทิงคุณค่า แสดงถึง "หัวการค้า" ของคุณตัน อย่างดี แต่พอคุณ invisible hand ไปพบกลับบอกว่า positive น้อยลง เลยไม่ทราบว่าคืออะไร

ลืมไปครับ

แต่สำหรับเรื่องหนังสือ ชีวิตนี้ไม่มีทางตัน ผมคิดว่ามีประโยชน์กับทุกคน ในแง่ของการนำแง่คิดและทัศนคติไปใช้ในชีวิตประจำวัน ไม่มีข้อเสียครับ เอาเวลาจับผิดไปประยุกต์ด้านดี ข้อคิดไปใช้ดีกว่าครับ

เหมือนที่พุทธศาสนาสอนให้ แสวงหาแต่ความจริง "ที่เป็นประโยชน์" นั่นเอง

ขอบคุณครับ

ขอโทษด้วยนะครับถ้าความเห็นผมจะไม่ตรงกับเพื่อนๆ เพราะผมเห็นว่าการขายธุรกิจให้เพื่อนนั้น ไม่น่าจะผิดนะครับ เพราะมันเหมือนการดีลทางธุรกิจนะครับ คือ ณ เวลานั้น ถ้าเราเห็นว่าธุรกิจนี้ไม่ดี เราก็ขายทิ้ง ในราคาหนึ่ง ส่วนเพื่อนหรือใครก็ตามที่สนใจอาจจะคิดว่า ราคานั้นๆ เหมาะสม เขาซื้อไป ซึ่งหากผู้ซื้อคาดการณ์ถูก เขาก็ได้รับประโยชน์ไป ส่วนผู้ขายก็เสียประโยชน์นะครับ แต่สิ่งที่ผมกลัวเกี่ยวกับ Oishi คือ รู้สึกว่ามี คุณตัน บริหารเพียงคนเดียวครับ คงต้องใช้เวลาดูอีกสัก 2-3 ปี

โออิชิ บุฟเฟ่ต์ กับ โออิชิ ราเมน ร้าน อินแอนด์เอ้าท์ โออิชิเอ็กซ์เพรส ซูชิบาร์

สองอย่างแรกผมกินนานๆทีครับ คุณภาพใช้ได้ แพงไปนิดแต่ลูกค้าเยอะครับ
IN&OUT ไม่ได้เรื่องเลยในเรื่องรสชาติ แต่ก็เห็นยังมีลูกค้านะ
Oishi Express ไม่เคยลอง
Sushi Bar เยี่ยมมักๆ เวลาเดินห้าง ก็ซื้อกลับมาฝากที่บ้านได้นะ

ผมว่าแค่อ่านหนังสือของเค้าแล้วมาตีความจากคำพูดว่าซื่อสัตย์หรือเปล่าเนี่ย มันใช้ไม่ได้หรอกนะ ผมยอมเลือกคนเก่งแต่ไม่ดีพร้อม ดีกว่าคนโง่ที่สร้างภาพว่าดี (หมายถึงหุ้นเท่านั้นน้า )

:lol: :lol: :lol: :lol:

ถ้าเป็นลูกน้องเรา ผมชอบคนเก่งครับ ต่อให้เป็นคนขี้โกง เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวยังไงก็เถอะ เราคุมได้ บริหารง่ายกว่า และจะสามารถสร้างผลงานได้มากมาย ถ้าเป็นคนไม่ค่อยฉลาดต่อให้ซื่อสัตย์หรือขยันยังไงก็ตามก็จะมีเรื่องมาให้เราปวดหัวแล้วก็ตามไปแก้ปัญหาให้อยู่เสมอๆ

แต่ถ้าเป็นเจ้านายเรา ผมชอบคนดีซื่อสัตย์มากกว่า ไม่ต้องอัจฉริยะมากก็ได้ เพราะเขาเป็นฝ่ายคุมเรา ถ้าเจ้านายเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวละก็เรากลายเป็นทาสไปเลยครับ ทั้งทาสอารมภ์ ทาสงาน ทาสเวลา สารพัด

ถ้าต้องร่วมลงทุนด้วยและเขาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่มีอำนาจบริหารเด็ดขาด คนที่แพรวพราว ผมอยากจะหลีกเลี่ยงครับ ถ้าทำได้

:lol: :lol: :lol: :lol:

คิดเหมือนพี่สามัญชนเปี๊ยบเลยครับ

และก็เห็นด้วยกับคุณ FG ว่าหนังสือน่าอ่านครับ

เราสามารถเรียนรู้ได้จากคนอื่นเสมอ ถึงแม้คนนั้น
จะดูเก่งน้อยกว่าเรา ก็มักจะมีบางเรื่องที่เราเรียนได้
แม้จะเป็นเรื่องที่เราชำนาญมาก

Viewtiful Investor เขียน: สองอย่างแรกผมกินนานๆทีครับ คุณภาพใช้ได้ แพงไปนิดแต่ลูกค้าเยอะครับ
IN&OUT ไม่ได้เรื่องเลยในเรื่องรสชาติ แต่ก็เห็นยังมีลูกค้านะ
Oishi Express ไม่เคยลอง
Sushi Bar เยี่ยมมักๆ เวลาเดินห้าง ก็ซื้อกลับมาฝากที่บ้านได้นะ

ผมว่าแค่อ่านหนังสือของเค้าแล้วมาตีความจากคำพูดว่าซื่อสัตย์หรือเปล่าเนี่ย มันใช้ไม่ได้หรอกนะ ผมยอมเลือกคนเก่งแต่ไม่ดีพร้อม ดีกว่าคนโง่ที่สร้างภาพว่าดี (หมายถึงหุ้นเท่านั้นน้า )

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ

ผมไม่ได้ให้คะแนนความซื่อสัตย์เค้าจากหนังสือนะครับ ก็เลยมาสอบถามเพื่อนๆในเวปนี้ไงครับ เพียงแต่ว่าผมอ่านหนังสือแล้วได้ข้อคิดดีๆมากมาย เช่น
1. ความมุ่งมั่น :"ถ้าตอนเป็นลูกจ้างคุณไม่ทำเต็มที่ ถ้าวันหน้าเป็นเถ้าแก่ คุณไม่มีทางรู้หรอกว่า ทำเต็มที่เป็นยังไง" มุ่งมั่นจนถึงที่สุดแม้แต่ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ถ้าผิดพลาดต้องยอมรับ แต่อย่ายอมแพ้ แล้วหาทางแก้ไขใหม่ๆ อย่าดันทุรัง

2.การลงมือทำทันที : คิดให้ลึก แต่อย่าคิดมาก รวบรวมข้อมูลอย่างละเอียดแล้ว รีบลงมือทำทันที ถ้ามังแต่คิดมาก ก็กลัวโน่นกลัวนี่ ไม่ได้ลงมือทำอะไรซักที

3. ลูกวัวไม่กลัวเสือ : ปกติวัวถ้าเห็นเสือแล้วจะรีบหนี แต่ลูกวัวจะไม่หนี เพราะ มันไม่รู้จักเสือ เหมือนคนเรา ถ้ามีปัญหาอย่าไปกลัว วิ่งเข้าใส่ แก้ปัญหาให้ตรงจุด

ฯลฯ
รวมถึงไหวพริบปฏิภาณทางธุรกิจ(หัวการค้า) ของคุณตัน ที่เกิดจากการพยายามและประสบการณ์ที่เริ่มตั้งแต่ทำงานแบกของ เรียนรู้จากเถ้าแก่ต่างๆ ลงมือทำจริง อ่านแล้วรู้สึกดีครับ

ใครชอบไม่ชอบ เห็นด้วยไม่เห็นด้วยตรงไหน ยินดีรับฟังครับ

ปล. วันนี้ไปเที่ยวพม่า ได้เจอดาราในดวงใจ น้องนุ่น วรนุช ด้วย ตัวจริงน่ารักโคตรๆ แต่มากับหวานใจ เขตต์ เห็นแล้วอิจฉาจังเลย ฮือๆๆ

ไปที่ไหนครับ พม่า เกาะสองหรือเปล่า เนี้ย ตอนนี้มีเรื่องดังอยู่ด้วย

ขอไม่เล่าในรายละเอียดดีกว่าครับ :lol:
เดี๋ยวจะมีปัญหา

คร่าวๆคือแกลืมบางสิ่งที่แกสัญญา แล้วมันเป็นผลกระทบต่อเพื่อนแล้วกันครับ
แต่คนละกรณีกับคุณ ba 2l ครับ

ร้านชาบูชิ โออิชิราเมง โออิชิ express ที่ได้กินมาไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่
โดยเฉพาะชาบูชิ ที่รู้สึกว่าคุณภาพความสะอาดของอาหารลดลงอย่างเห็นได้ชัด
บางทีถ้าคุณมองเข้าไปด้านหลังครัวอาจจะไม่อยากทานอาหารเลยก็ได้

ยอมรับว่าคุณตันเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจแต่คงไม่ใช่เจ้าของร้านอาหารที่อยากชวนเพื่อนไปทานครับ

ใช่เลยครับ ผมชอบราเม็ง ร้านฮาจิบัง มากกว่า

เฉยๆ

อาหารของ โออิชิ ผมว่าเฉยๆครับ ก็เป็นกระแสมากกว่าที่จะเป็นเรื่องรสชาติ ผมว่าหากจะกินอร่อย กินที่อื่นก็ได้ เรื่องความสะอาดผมก็เฉยๆครับ แต่ประทับใจแนวทางการทำร้าน In& Out ครับไม่รู้ว่าเค้าสอนพนักงานยังไง ให้เรียกลูกค้าดีมากครับ ผมชอบครับ อยากให้ที่บ้านมีลูกน้องอย่างนี้สัก 2-3คน คงดีไม่น้อย

ch_army เขียน:อาหารของ โออิชิ ผมว่าเฉยๆครับ ก็เป็นกระแสมากกว่าที่จะเป็นเรื่องรสชาติ ผมว่าหากจะกินอร่อย กินที่อื่นก็ได้ เรื่องความสะอาดผมก็เฉยๆครับ แต่ประทับใจแนวทางการทำร้าน In& Out ครับไม่รู้ว่าเค้าสอนพนักงานยังไง ให้เรียกลูกค้าดีมากครับ ผมชอบครับ อยากให้ที่บ้านมีลูกน้องอย่างนี้สัก 2-3คน คงดีไม่น้อย

ถ้าในแง่รสชาติอาหารไม่ถือว่าดีนะ ผมว่า แต่การตลาดกับอัดโฆษณาคงดี ถึงได้อยู่ได้ ผมว่าฟูจิหรือzenอร่อยกว่า ผมว่ามันเป็นกระแสอาหารjapanกับชาเขียวฟี่เวอร์พอดี

กำ กดผิดไปอ้างอิง- -