Thai VI

:lol: :lol: :lol: :lol:

สมัยเด็กๆคุณครูเคยสอนว่า หัวใจนักปราชญ์ ประกอบด้วย สุ จิ ปุ ลิ ได้แก่

1. สุ ( ตัวเต็มจำไม่ได้ครับ ) หมายถึง การฟัง( ปัจจุบันผมขอเพิ่มการอ่านเข้าไปด้วย ) ผมคิดว่าผมฟังแล้วก็ไม่ได้เข้าใจทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่สมมติว่าได้สักห้าส่วน เพราะหลายอย่างผมฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ จึงต้องต่อด้วยข้อ 2.

2. จิ ( ตัวเต็มจำไม่ได้แล้วเดาว่าเป็นจิตตะ อ้อ..ตัวแรกเดาว่าสุตะครับ ผู้รู้ช่วยแก้ไขด้วยนะครับ ถ้าผิด ) จิ หมายถึงจินตนาการ หรือคิดนั่นแหละครับ ความรู้ที่ได้จาก สุ มาห้าส่วนเมื่อผ่าน จิ อาจจะเพิ่มเป็นหกส่วน ถ้าอยากได้มากขึ้นต้องตามไปทำข้อ 3. ครับ

3. ปุ ( อันนี้จำแม่นครับ ย่อมาจาก ปุจฉาครับ ) หมายถึงตั้งคำถาม ถ้าไม่เข้าใจก็ถาม ความรู้เพิ่มมาเจ็ดส่วนเลยครับ และอาจจะเพิ่มถึงแปดส่วนก็ได้ สำคัญที่ข้อสุดท้ายครับ ผมมองข้ามมานาน

4. ลิ ( ย่อมาจากลิขิตที่แปลว่าเขียนนี่แหละครับ ) เดิมทีผมเข้าใจว่าการเขียนมีประโยชน์ในแง่การบันทึกความจำ ซึ่งจริงๆแล้วก็ใช่ครับ แต่ผมรู้สึกบ่อยๆว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น


ถ้าประโยชน์มันเป็นแค่บันทึกความจำก็หมายความว่าความรู้เจ็ดถึงแปดส่วนมันก็ยังคงอยู่อย่างนั้น และไม่มากกว่านั้น ถ้าเราไม่บันทึกนี่สิ ความรู้อาจจะลดลงเหลือสี่ส่วนหรือไม่เหลือเลย แต่กลายเป็นว่าช่วงที่บันทึกเจ้าตัวความรู้มันเพิ่มขึ้นเป็นแปดส่วนครึ่ง หรือเพิ่มเป็นเก้าส่วนเลย ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น


ผมเดาอาว่า ระหว่างที่เราเขียน สมองของเราได้ทบทวนความรู้เก่าๆ หลายสิ่งหลายอย่างที่ยังคลุมเครือ หาข้อสรุปไม่ได้ว่ามันเป็นยังไงแน่ แต่เมื่อเราเริ่มเขียน มันกลับเริ่มชัดขึ้นๆ ของมันเอง แปลกไหมครับ .???... สุดท้าย..บางทีเราได้ความรู้ใหม่ๆที่เราคิดไม่ถึงก็มี


ผมก็เลยสรุปและขอเสนอแนะเพื่อนๆว่า การได้มาเขียนโพสท์ในกระทู้บ่อยๆ นอกจากจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันแล้ว มันยังช่วยให้เราสะสางความคิดของเราเองด้วย

:lol: :lol: :lol: :lol:

ครับ

:lol: :lol: :lol: :lol:

พี่เจ๋งตอบน้อยก็ได้น้อยนะครับ

:lol: :lol: :lol: :lol:

555 เดี๋ยวนี้อ่านมากขึ้น พูดน้อยลงครับ

ดีใจที่ได้มาป่วนแถวๆ board นี้ครับ

ผมว่าสิ่งที่ได้ดีที่สุดคือการได้ share ข้อมูลของกันและกันครับ โดยธรรมชาติแล้วไม่มีใครที่รู้ทุกอย่าง 100 % หรอกครับสุดท้าย ทุกคนที่เข้ามาอ่านและตอบกระทู้จะได้ความรู้เพิ่มเติมครับ

ข้อที่ 4 --> เพิ่มเติมนะครับ....เป็นการเรียบเรียนความคิดครับ (เดา)

ระวังนะครับ ปราชญ์ที่ศึกษามาหลายสำนัก ปรับกระบวนไม่ได้ ธาตุไฟเข้าแทรก มีเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ (ผมคิดว่าศึกษามามาก เลยเชื่อมั่นในตัวเองสูง)

กลับเป็นว่าผู้ศึกษามาน้อยกว่า แต่มีแนวทางอย่างเป็นระเบียบ สามารถทำกำไรในตลาดได้ดีกว่า

สุ - น่าจะมาจากคำว่า "สุตะ" หมายถึงสิ่งที่ได้ยินครับ ก็คือการฟังดังว่านั่นเอง (ผิดพลาดขออภัย เพราะจำไม่ได้เหมือนกันไปค้นๆ มาครับ)
เรื่องหัวใจนักปราชญ์นี้ เด็กๆ สมัยนี้จะได้เรียนหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ คนที่จำบทเรียนนี้ได้ น่าจะมีอายุเกิน 35 ปีไปแล้ว ผมเองก็ได้เรียนเช่นกัน

สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านด้วยนะครับ
เพิ่งเข้ามาร่วมตอบเป็นครั้งแรก หลังจากที่ได้แต่แอบเข้ามาอ่านเป็นเวลานาน ฝากตัว ฝากเนื้อ ด้วยครับ (ไม่ฝากเงิน เพราะไม่ค่อยมีเงิน มีแต่หุ้นครับ ฮา....)

ชอบมาตอบเหมือนกันครับ
แม้ว่าความรู้ยังน้อย แต่ทุกๆ ครั้งที่ตอบรู้สึกว่าได้คิด
ก่อนจะเขียนข้อความอะไรก็ตาม
จะต้องคิดก่อนครับ

ทุกวันนี้ได้คิดอะไรมากๆ ก็เพราะว่า มาอ่านที่นี่แหละครับ

:lol: :lol: :lol: :lol:

Penguins wrote

ข้อที่ 4 --> เพิ่มเติมนะครับ....เป็นการเรียบเรียงความคิดครับ (เดา)

ใช่เลยครับ ผมนึกอยู่ตั้งนาน นึกไม่ออก อันนี้แหละครับที่ผมนึกไม่ออก

:lol: :lol: :lol: :lol:

ผมก็มาเขียนบ่อย ครับ เห็นประโยชน์อย่างหนึ่ง แบบชัดๆ คือก่อนตอบเราต้องอ่าน ให้เข้าใจมากพอสมควร ก็ได้ความรู้แล้วล่ะ แถมความคิดที่กลั่นกรองออกมาเป็น ตัวหนังสือก็ทำให้ได้ใช้สมองอีก ได้ประโยชน์หลายประการ เพราะก่อน เขียนต้องทั้ง อ่าน คิด และค่อยเขียน มีประโยชน์มากจริงๆ บางทีไอเดียดี ก็ได้จากความคิดตัวเองนั่นแหละ หากนั่งอ่านก็เจอข้อมูล overload ถาถมมาในหัวอีก ผมรับไม่ไหวอ่ะ คิดเองเนี่ยจำแม่น แถมบางทีได้เตือนสติด้วยเองด้วย ด่าตัวเองอีกต่างหากในบางที

ผมจะตอบในทางหย่อนใจ ไร้สาระเป็นอันมาก เทียบกับประชาชาวเวบบอร์ดแล้ว
ลิขิตของผม น่าจะเป็นลิขวิดหรือลิเคอร์ มากกว่า

การตัดสินใจในการลงทุนจึงไม่สอดคล้องกับเรื่องราวในกระทู้เท่าไหร่ครับ

ประโยชน์ของการตอบกระทู้บ่อยๆ

ดีครับ แล้วผมจะมาตอบบ่อยๆนะฮะ

สวัสดีครับ แอบๆอ่านอยู่เหมือนกันครับ ถ้ามีโอกาสก็จะพยายามตอบพยายามถามนะครับ

เห็นด้วย 100% ครับ
การถาม ตอบ เป็นการให้และรับไปพร้อมๆกันครับ
ผมเองก็ได้รับมุมมอง ความรู้ดีๆจากที่นี่เยอะมาก

แต่พี่สามัญชนเชื่อหรือเปล่าครับ
ผมรู้จักนักลงทุนท่านนึง เข้าเวปทีวีไอ ทุกวัน
ในตู้หนังสือเต็มไปด้วยหนังสือวอร์เรน
ลงทุนในแนวทางทีวีไอ แต่ไม่เคยถามตอบกระทู้......

อีกท่านเป็นพี่นักลงทุนท่านนึง คงมีเพื่อนๆหลายท่านได้เจอหน้าบ่อยๆครับ(ไม่ได้หมายถึงท่าน ดร.นะครับ) เป็นนักลงทุนวีไอพันธ์แท้ มีพอร์ตค่อนข้างใหญ่ และเข้าใจว่าคงใช้บริการที่ทีวีไปบ่อยๆ แต่ท่านก็แทบไม่เคยถามตอบกระทู้เลย..

ผมก็พยายามเข้าใจว่า แต่ละท่านที่กล่าวมาคงมีเหตุผลที่ทำอย่างนั้นครับ
แต่ก็รู้สึกแปลกๆ ครับ

ให้และรับครับ ดีที่สุด

ทุกครั้งที่ให้จะรับโดยไม่รู้ตัว

ทุกครับที่รับ ก็จะให้โดยไม่รู้ตัว

ผมได้รับความคิดเห็นแย้งกับความคิดผมบ่อยๆ ทุกครั้งผมจะทบทวนเสมอ

อีกหลายท่านที่ยังอ่านเฉยๆอยู่ อยากจะพูดคุยกัน มีสาระบ้าง สนุกบ้างก็ไม่เป็นอะไรนะครับ

ว่าไปตามจริงแล้วไม่เคยเห็นมีใครด่าใครว่าโง่ เห็นแต่แนะนำให้ไปอ่านเพิ่มเติม

ถ้าการศึกษาเพิ่มเติมหมายถึงว่าโง่ละก็ ผมยังโง่มากเลยครับ

และคนที่กล่าวหาว่าผมโง่มากที่สุดคือคุณ WEBเพราะแกขยันส่งหนังสือมาให้ผมอ่านบ่อยมาก นี่กองแล้วประมาณห้าเล่มใหญ่ๆ ทนไม่ไหวเลยหนีไปเที่ยวเชียงรายก่อนเดี๋ยวกลับมาอ่าน

ไม่แปลกเลยครับคุณลูกอีสาน ผมตามอ่าน เว็ปนี้มาปีกว่าๆ แล้วพึ่งมาโพสต์ บ่อยขึ้นก็เดือน- 2 เดือนนี้เอง

ก่อนหน้านี้วิชาไม่แก่กล้าพอครับ ไม่รู้จะโพสต์อะไร อ่านแล้วก็หมุนไปหมด จะถามก็ถามไม่ถูก ต้องไปตามอ่านหนังสือทีพี่ๆแนะนำก่อน ค่อยเออ พอคุยกันรู้เรื่อง

เว็ปนี้ วิชาการเยอะนะครับ สังเกตว่าคนใหม่ๆเข้ามา งง แทบทุกคน บางคนก็คงถาม บางคนก็คงเหมือนผม หนีไปอ่านก่อน เดี๋ยวค่อยมาคุย

ลูกอิสาน เขียน:เห็นด้วย 100% ครับ
การถาม ตอบ เป็นการให้และรับไปพร้อมๆกันครับ
ผมเองก็ได้รับมุมมอง ความรู้ดีๆจากที่นี่เยอะมาก

แต่พี่สามัญชนเชื่อหรือเปล่าครับ
ผมรู้จักนักลงทุนท่านนึง เข้าเวปทีวีไอ ทุกวัน
ในตู้หนังสือเต็มไปด้วยหนังสือวอร์เรน
ลงทุนในแนวทางทีวีไอ แต่ไม่เคยถามตอบกระทู้......

อีกท่านเป็นพี่นักลงทุนท่านนึง คงมีเพื่อนๆหลายท่านได้เจอหน้าบ่อยๆครับ(ไม่ได้หมายถึงท่าน ดร.นะครับ) เป็นนักลงทุนวีไอพันธ์แท้ มีพอร์ตค่อนข้างใหญ่ และเข้าใจว่าคงใช้บริการที่ทีวีไปบ่อยๆ แต่ท่านก็แทบไม่เคยถามตอบกระทู้เลย..

ผมก็พยายามเข้าใจว่า แต่ละท่านที่กล่าวมาคงมีเหตุผลที่ทำอย่างนั้นครับ
แต่ก็รู้สึกแปลกๆ ครับ

ผมอาร์มครับ พี่ทั้งสองผมขอ ทำความรู้จักครับ ให้ยิ้มแทนการไหว้ก็แล้วกันครับ

ส่วนที่ house พูดมาก็มีส่วนครับว่า เด็กใหม่ๆจะไม่กล้า ถาม-ตอบ กลัวมันติงต๊อง ผมเองยังไม่เก่ง อาศัยใจกล้า หน้าด้าน ถามดะ ถามไปเรื่อยๆ ไม่กลัวเค้าหาว่าโง่ ผมว่า คนเราต้องโง่ก่อน ฉลาดทีหลังอยู่แล้ว ขึ้นกับว่าจะใช้วิธีไหนเรียนรู้ครับ

เห็นด้วยคับ
ยิ่งให้ยิ่งได้รับ  :D  :D  :D

สุ  มาจาก สุตมยปัญญา  ความหมาย ปัญญาอันเกิดจากการฟัง

จิ  มาจาก  จิตมยปัญญา  ความหมาย  ปัญญาอันเกิดจากการได้คิดในสิ่งที่ได้ฟังมา

ปุ  มาจาก  ปุจฉา  ความหมาย  คือเมื่อได้ฟังและคิดแล้วเกิดข้อสงสัยให้ถามผู้รู้เพื่อจะทำให้เราเข้าใจอย่างถูกต้องและแม่นยำ

ลิ  มากจาก  ลิขิต  ความหมายอย่างตรงๆก็คือ การเขียน  แต่ในที่นี้ขออธิบายว่าเป็นการนำเอาสามสิ่งที่ได้ฟัง คิด ถามแล้วมาใช้อย่างถูกต้อง (ให้เข้าใจง่ายๆอีกหน่อยก็คือ การลงมือทำคับ)

ขออภัยหากมีความผิดพลาดในบางเนื้อหานะคับ

เห็นด้วยเลยครับกับพี่ ch_army ครับ น้องใหม่อย่างผมเวลาจะถามก็ถามวนไป วนมากลับพี่ ๆ จะงง ครับพี่ :lol:

แต่ผมเองช่วงที่ผ่านมาก็อ่านมาก ทบทวนมากขึ้น ก็เลยเริ่มที่จะถามบ้าง ตอบบ้าง ก็มีความรู้สึกอย่างที่คุณ สามัญชน Post ไว้เลยครับ นับถือ ๆๆๆ ครับ

อ่านมาก็มากแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ(ไม่รู้จะเรียกว่าโง่หรือเปล่า)
อยากถามแต่ถ้าถามไปแล้วจะมีใครช่วยตอบหรือเปล่า
ไม่รู้จะเริ่มอย่างไงดี  ขออ่านน่าจะดีกว่า

ขอบคุณครับ ผมจะพยายามให้มากขึ้น เป็นการพัฒนาตัวเองที่ดีจริงๆครับ

[quote="บัวดิน"]อ่านมาก็มากแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ(ไม่รู้จะเรียกว่าโง่หรือเปล่า)
อยากถามแต่ถ้าถามไปแล้วจะมีใครช่วยตอบหรือเปล่า
ไม่รู้จะเริ่มอย่างไงดี

[quote="saichon"][quote="บัวดิน"]อ่านมาก็มากแต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ(ไม่รู้จะเรียกว่าโง่หรือเปล่า)
อยากถามแต่ถ้าถามไปแล้วจะมีใครช่วยตอบหรือเปล่า
ไม่รู้จะเริ่มอย่างไงดี

ร่วมด้วยช่วยโพส แต่หาสาระจากผมได้น้อยหน่อยนะ ไม่ค่อยจะมีเหมือนชาวบ้านเขา

ขอบคุณคับ ผมรู้สึกได้แรงกระตุ้นเพิ่มขึ้นมากๆเลยคับ

OK I will do it now.