Thai VI

9ใน10 คนที่ผมถามว่าสนใจเรียนหรือศึกษาประเทศไหนกัน

ส่วนใหญ่จะเป็นโลกตะวันตกกันเสียส่วนใหญ่

มีน้อยมากแค่1 ใน10 ที่คิดไปเรียนที่จีน หรืออินเดีย

ทำไมเป็นแบบนั้นละคับ

ไม่คุ้นภาษาและวัฒนธรรมมั้งครับ

คงเป็นเรื่องชื่อเสียง สภาพแวดล้อมก็มีส่วนมาก ความเท่อีกครับ

ค่านิยมเกิดจากคนที่ไปเรียนแล้วกลับมาได้รับผลประโยชน์

อีกหน่อยก็คงเปลี่ยนเป็นจีนมากขึ้น

ถ้าตะวันออก ผมสน ญี่ปุ่น กับ ออสเตรเลีย

แต่ผมเคยเจอคนไทย ที่ไปเรียนที่ฟิลิปปินส์ กับ อินโดฯด้วยนะ

ก็เพราะค่านิยมละครับ เลยทำให้เป็นแบบนี้

คงเลือกประเทศที่คิดว่าเจริญ ๆ อ่ะ เพื่อที่จะได้กลับมาโม้โอ้อวดได้ว่าไปประเทศหรู ๆ ก็ขนาดคนไปเรียนอเมริกายังพูดจาดูถูกคนจบจากออสเตรเลียเลย ว่าค่าเล่าเรียนถูกกว่า อวดเรื่องความถูกแพงอีกแน่ะ เห็นมาเยอะอ่ะพวกเนี่ยะ

แล้วอีกเหตุผลก็น่าจะเป็นเรื่องของภาษาอังกฤษ เพราะส่วนใหญ่ในประเทศไทยจะสอนภาษาไทยกับภาษาอังกฤษ ถ้าไปประเทศอื่นที่ไม่ค่อยได้ใช้ภาษาอังกฤษ คงต้องไปเริ่มภาษานั้น ๆ ใหม่ คงไม่สนุกเท่าไหร่

ถ้าจะไปทั้งทีและมีเงินพอจ่าย คนก็ต้องอยากไปประเทศที่พัฒนาไปมากกว่าอยู่แล้วละครับ ทั้งเรื่องมาตราฐานการศึกษา สภาพความเป็นอยู่ สังคมรอบข้าง
คนส่วนใหญ่เลือก USA กับ อังกฤษ เพราะเรื่องภาษา ช่วงๆหลังประเทศใน EU ก็เริ่มมีสอนเป็นภาษาอังกฤษ แต่ก็อย่างในgermanyยังขลุกขลักนะครับ ผมก็เห็นคนไปเรียนในยุโรปเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะ เพราะค่าเรียนถูกกว่า ปลอดภัยกว่า ที่เที่ยวก็เยอะ

ทางตะวันออกเนี่ย ผมเห็นแค่ ออสเตรเลีย, ฮ่องกง กับ ญี่ปุ่น เท่านั้นเอง จีนกับอินเดีย ส่วนใหญ่ก็อยากไปเรียนเมืองนอกเหมือนคนไทยแหละครับ (อาจจะเพราะผมเจอแต่คนที่อยากออกนอกบ้านเกิดก็เป็นได้)

ถ้าให้พูดตรงๆ ถ้าไม่นับว่าได้ประสบการณ์ชีวิตแล้ว อยู่เรียนเมืองไทยก็ได้ความรู้ไม่ต่างกันหรอกครับ เงินเดือนก็ไม่เห็นจะได้เยอะกว่าเท่าไหรเลย

ภาษาเป็นหลักครับ
แล้วก็ความเท่ห์หลังจบมา
เงินเดือน ผมว่าไม่ต่างกันมาก นอกจากจบมากจากมหาลับที่มีชื่อเสียงจริงๆ

แต่สิ่งดีๆที่ซ่อนอยุ่ในการไปเรียนเมืองนอกก็เยอะครับ
1. การใช้ชีวิตอยุ่ด้วยตัวเอง
2. การได้พัฒนาภาษา ที่ไม่ใช่ภาษาไทย
3. การที่หลักสูตรค่อนข้างแน่น (ถ้าไปเรียนที่ดีๆ หน่อยครับ)
4. การปรับตัวให้กับวัฒนธรรมใหม่ๆ
5. การมองโลกที่เปลี่ยนไปเยอะ
6. ได้เที่ยวครับ
7. เพื่อนๆ ต่างเผ่าพันธุ์ ความคิด

ถ้าไปทำงานต่างประเทศ ก็ได้เยอะ เข้าไปอีก
1. เห็นลักษณะ การทำงานในอีกรูปแบบหนึ่ง
2. ได้ปรับทัศนะคติในการทำงานให้เป็นแบบ inter
3. รุ้จักการจัดการความเครียดในการทำงาน
4. เพื่อนๆ ที่อาจสร้างให้เป็น เน็ตวอร์คในการทำงานต่อไป

ยังมีอีกมากครับเยอะแยะ แต่ที่สำคํยที่สุด ในการอยุ่เมืองนอก

ต้องเปิดใจรับ สิ่งใหม่ๆครับ

อืมจากที่เคยคุยๆกับอาจารย์หลายๆท่าน จุดนึงที่การเรียนในต่างประเทศจะได้เปรียบกว่าในประเทศไทยคือ แนวทางและวิธีการเรียนการสอน ตรงนี้สำคัญมากครับ ในบ้านเราการเรียนส่วนใหญ่จะเป็นในรูปแบบLecture คืออาจารย์จะเป็นผู้ป้อนเนื้อหาให้แล้วนักศึกษาก็รับฟังจดจำแล้วเอาไปสอบ แต่ในต่างประเทศ(เอามหาวิทยาลัยที่มีมาตรฐานที่ดีนะครับไม่นับม.ห้องแถวนะครับ)จะเป็นการเรียนการสอนแบบเชิงวิจัย คืออาจารย์จะสร้างproblemขึ้นแล้วนักศึกษาจะต้องมีหน้าที่ไปค้นคว้าหรือค้นหาข้อมูลเพื่อที่จะมาตอบproblemนั้นๆ ซึ่งไม่จำเป็นต้องตรงกับในตำราเรียน ลองนึกภาพดูสิครับในห้องเรียนบ้านเราแค่ใครตั้งคำถามถามอาจารย์บ่อยๆก็ถูกมองเป็นตัวประหลาดแล้ว แถมยิ่งถ้ามีคำตอบที่ไม่เหมือนอย่างอาจารย์สอนคุณได้0แน่ๆ จะพูดง่ายๆก็คือสภาพแวดล้อมมันเป็นอย่างนั้น ยิ่งถ้าเรามองไปย้อนหลังในประวัติศาสตร์ ทางตะวันตกจะเน้นรูปแบบการศึกษาแบบวิจัยมาตั้งแต่ในอดีตเช่นการสอนแบบโสเครติส การที่อริสโตเติ้ลมีความแตกต่างจากเปโตรผู้เป็นอาจารย์ ฯลฯ แต่ในแบบตะวันออกนั้นนึกง่ายๆลองดูหนังจีนกำลังภายในสิครับ ลูกศิษย์จะต้องไปคุกเข่าให้อาจารย์สอน ซึ่งอาจารย์สั่งให้ทำอะไรก็ทำไม่ต้องมีคำถาม ผมว่าถึงตรงนี้น่าจะเห็นถึงความแตกต่างนะครับว่าทำไมการเรียนต่อต่างประเทศโดยเฉพาะในประเทศฝั่งตะวันตกจึงเป็นที่นิยม

แต่ถ้าไปเรียนเมืองนอกแล้ว เวลาอาจารย์ยกกรณีตัวอย่างเป็นบริษัทต่างประเทศ เราจะมีความรู้พื้นหลังของบริษัทเหล่านั้นหรือไม่

ถ้าให้พูดตรงๆ ถ้าไม่นับว่าได้ประสบการณ์ชีวิตแล้ว อยู่เรียนเมืองไทยก็ได้ความรู้ไม่ต่างกันหรอกครับ เงินเดือนก็ไม่เห็นจะได้เยอะกว่าเท่าไหรเลย

แต่สิ่งดีๆที่ซ่อนอยุ่ในการไปเรียนเมืองนอกก็เยอะครับ
1. การใช้ชีวิตอยุ่ด้วยตัวเอง
2. การได้พัฒนาภาษา ที่ไม่ใช่ภาษาไทย
3. การที่หลักสูตรค่อนข้างแน่น (ถ้าไปเรียนที่ดีๆ หน่อยครับ)
4. การปรับตัวให้กับวัฒนธรรมใหม่ๆ
5. การมองโลกที่เปลี่ยนไปเยอะ
6. ได้เที่ยวครับ
7. เพื่อนๆ ต่างเผ่าพันธุ์ ความคิด

ถ้าไปทำงานต่างประเทศ ก็ได้เยอะ เข้าไปอีก
1. เห็นลักษณะ การทำงานในอีกรูปแบบหนึ่ง
2. ได้ปรับทัศนะคติในการทำงานให้เป็นแบบ inter
3. รุ้จักการจัดการความเครียดในการทำงาน
4. เพื่อนๆ ที่อาจสร้างให้เป็น เน็ตวอร์คในการทำงานต่อไป

เห็นด้วยกับข้อคิดเห็นที่ผมนำมาอ้างอิงครับและความเห็นของทุกๆท่านครับ ผมเองก็มีโอกาศได้ไปเรียนต่างประเทศมาเหมือนกันครับ แต่เป็นที่ Sweden ครับ รวมทั้งเคยทำงานอยู่ที่นั้นด้วยหลังจากเรียนจบ ผมอยู่ที่นั้น 10ปีครับ ผมจบวิศวะครับ แต่ปัจจุบันผมเลือกที่จะกลับมาอยู่ที่เมืองไทยครับ ทั้งๆ ปัจจุบันเงินเดือนผมน้อยกว่าทำงานอยู่ที่โน้นมากกว่าครึ่ง ผมรักเมืองไทยครับ และเห็นด้วยกับคำว่า

ถ้าให้พูดตรงๆ ถ้าไม่นับว่าได้ประสบการณ์ชีวิตแล้ว อยู่เรียนเมืองไทยก็ได้ความรู้ไม่ต่างกันหรอกครับ เงินเดือนก็ไม่เห็นจะได้เยอะกว่าเท่าไหรเลย

hot เขียน:9ใน10 คนที่ผมถามว่าสนใจเรียนหรือศึกษาประเทศไหนกัน

ส่วนใหญ่จะเป็นโลกตะวันตกกันเสียส่วนใหญ่

มีน้อยมากแค่1 ใน10 ที่คิดไปเรียนที่จีน หรืออินเดีย

ทำไมเป็นแบบนั้นละคับ

คนไทยที่ไปเรียนเมืองจีนก็มีไม่น้อยนะครับ แต่ส่วนใหญ่เป็นการไปเรียนภาษาจีนกัน

ช่วงหลังๆ มานี้มหาลัยในเมืองจีนเริ่มเปิดหลักสูตร inter ในสาขาทางธุรกิจบ้างแล้วครับ แต่ไม่แน่ใจว่าได้รับความนิยมมากน้อยเพียงใด

เรื่องค่าครองชีพถูกกว่าทางตะวันตกน่ะครับ แต่ก็เริ่มจะแพงกว่าเมืองไทยแล้ว โดยเฉพาะตามหัวเมืองใหญ่ๆ

ผมมีคำถามครับ

หลักสูตรในประเทศ กับ ต่างประเทศมันเหมือนกันไหมครับ ?
มหาวิทยาลัยในประเทศ กับ ต่างประเทศมันเหมือนกันไหมครับ ?
ค่านิยมในประเทศเป็นเช่นไรครับ ?
ภาษาสากลในปัจจุบัน เรียงตามลำดับที่ใช้กันมาก เป็นอย่างไรครับ ?
และเนื่องจากภาษาของเราที่ใช้คือ ภาษาไทย การไปเรียนในประเทศที่เป็นเจ้าของภาษาที่เราต้องการจะศึกษาจะดีกว่าหรือไม่ครับ ?

ผมว่าเรื่องภาษาเป็นปัญจัยสำคัญ ในการเลือกเรียนประเทศไหน
ปัญจัยรองลงมาคือความสะดวกในการใช้ชีวิต (เด็กรุ่นใหม่ รวมพ่อแม่คงไม่มีใครอยากลำบาก)
ถัดไปคือ สถาบันครับ (สำหรับบางคนที่เรียนเก่งมากๆ และมีเป้าหมาย ปัญจัยข้อนี้คงเป็นอันดับหนึ่ง)

เอาตรงๆสั้นๆ

ไปเรียนจีน แล้วต้องไปเรียนภาษาจีนอีกกี่ปีละท่าน
ส่วนออนเดีย เด๋วไปเจอภาษาฮินดี ก็คงจะอยากกลับบ้านครับ

ภาษาอังกฤษนั้นน่าจะง่ายกว่าครับ