ช่วงของการปรับตัว
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ก.ค. 10, 2003 10:02 pm
ช่วงนี้มึนๆงงๆครับ
ไม่รู้เป็นอะไร
รู้สึกว่าตัวเองตึงเกินไปนิด
จริงจังกับชีวิตไปหน่อย
กลัวจะกลายเป็นคนบ้างาน
สิ่งที่เคยชอบ งานอดิเรกที่เคยทำก็ไม่ค่อยได้ทำ
เพราะหลังจากที่ช่วงนึงมาจริงจังกับหุ้น
ใช้เวปว่างจากงานเกือบร้อย % มาศึกษาหุ้น
จากแต่เดิมเคยนั่งเล่นเกมบ้าง อ่านการตูนบ้าง ไปเที่ยวบ้าง สนุกสนานเฮฮากับเพื่อนฝูง
หลังจากเริ่มจริงจังกับหุ้น ทำให้คิดว่าสิ่งที่ตัวเองเคยทำ เคยเล่น ดูเสียเวลาเกินไป น่าจะทำอะไรที่มีประโยชน์ มีสาระกว่านี้ จนเลิกทำอะไรที่ดูไร้สาระ
จนวันนึงเมื่อมันตึงเกินไป จริงจังมากมันก็เกิดอาการเบื่อนิดๆ ไม่ฟิตเหมือนเคย
จะกลับไปคลายเครียดอย่างที่เคยชอบความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนเดิม ไม่สนุกเหมือนเดิม
ตอนนี้เลยพยายามทำตัวให้หย่อนๆลงมาบ้าง ลดความจริงจังลงอีกหน่อย
เพราะบางทีเมื่อเราเครียดมากๆ ก็ต้องมีระบายออกบ้าง ไม่งั้นคงบ้าตาย
ไม่รู้เพื่อนๆพี่ เคยมีช่วงแบบนี้บ้างไม๊
เคยหย่อนเกิน เคยตึงเกิน จนต้องพยายามหาส่วนผสมที่พอดีให้ตัวเอง
ตอนนี้ผมกำลังปรับตัวอยู่ครับ คาดว่าเมื่อเจอระดับที่พอเหมาะพอควร
คงช่วยให้อะไรๆดีขึ้นเยอะ
หลังๆนี้อาจจะเงียบไปบ้าง พูดน้อยไปนิด
ลองหันกลับไปทำในสิ่งที่เคยชอบ เคยทำ เพื่อค้นหาตัวเองใหม่
แต่รับรองว่าไม่หายไปไกล ยังวนเวียนอยู่แถวนี้แหละครับ
พรุ่งนี้จะหลบบินไปเที่ยวภูเก็ตซักแป๊บ แล้วจะกลับมาใหม่
ปล. ไม่ได้มีใครทำให้รู้สึกไม่ดี กลัวเข้าใจผิดว่ามาจากเวปบอร์ด
คนในบอร์ดมีแต่พี่ๆ เพื่อนๆ ดีๆทั้งนั้น รู้สึกๆแปลกเพราะตัวเองคิดเองครับ
ไม่รู้เป็นอะไร
รู้สึกว่าตัวเองตึงเกินไปนิด
จริงจังกับชีวิตไปหน่อย
กลัวจะกลายเป็นคนบ้างาน
สิ่งที่เคยชอบ งานอดิเรกที่เคยทำก็ไม่ค่อยได้ทำ
เพราะหลังจากที่ช่วงนึงมาจริงจังกับหุ้น
ใช้เวปว่างจากงานเกือบร้อย % มาศึกษาหุ้น
จากแต่เดิมเคยนั่งเล่นเกมบ้าง อ่านการตูนบ้าง ไปเที่ยวบ้าง สนุกสนานเฮฮากับเพื่อนฝูง
หลังจากเริ่มจริงจังกับหุ้น ทำให้คิดว่าสิ่งที่ตัวเองเคยทำ เคยเล่น ดูเสียเวลาเกินไป น่าจะทำอะไรที่มีประโยชน์ มีสาระกว่านี้ จนเลิกทำอะไรที่ดูไร้สาระ
จนวันนึงเมื่อมันตึงเกินไป จริงจังมากมันก็เกิดอาการเบื่อนิดๆ ไม่ฟิตเหมือนเคย
จะกลับไปคลายเครียดอย่างที่เคยชอบความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนเดิม ไม่สนุกเหมือนเดิม
ตอนนี้เลยพยายามทำตัวให้หย่อนๆลงมาบ้าง ลดความจริงจังลงอีกหน่อย
เพราะบางทีเมื่อเราเครียดมากๆ ก็ต้องมีระบายออกบ้าง ไม่งั้นคงบ้าตาย
ไม่รู้เพื่อนๆพี่ เคยมีช่วงแบบนี้บ้างไม๊
เคยหย่อนเกิน เคยตึงเกิน จนต้องพยายามหาส่วนผสมที่พอดีให้ตัวเอง
ตอนนี้ผมกำลังปรับตัวอยู่ครับ คาดว่าเมื่อเจอระดับที่พอเหมาะพอควร
คงช่วยให้อะไรๆดีขึ้นเยอะ
หลังๆนี้อาจจะเงียบไปบ้าง พูดน้อยไปนิด
ลองหันกลับไปทำในสิ่งที่เคยชอบ เคยทำ เพื่อค้นหาตัวเองใหม่
แต่รับรองว่าไม่หายไปไกล ยังวนเวียนอยู่แถวนี้แหละครับ
พรุ่งนี้จะหลบบินไปเที่ยวภูเก็ตซักแป๊บ แล้วจะกลับมาใหม่
ปล. ไม่ได้มีใครทำให้รู้สึกไม่ดี กลัวเข้าใจผิดว่ามาจากเวปบอร์ด
คนในบอร์ดมีแต่พี่ๆ เพื่อนๆ ดีๆทั้งนั้น รู้สึกๆแปลกเพราะตัวเองคิดเองครับ