Thai VI

เคยไหมครับ ที่ดูๆไปพบหุ้นที่น่าสนใจ แต่ยังไม่เคยศึกษามาก่อน
เราก็นั่งเปิดดูแบบ 56-1 ดู oppday หาข่าว ดูงบการเงิน บลาๆๆ
ดู roe roa de ปันผล pe คร่าวๆพอจะใช้ได้ บลาๆๆ
เสียเวลาไป 1-2 วัน พอดูละเอียดแล้วตัดสินใจว่าไม่น่าลงทุึน จบข่าว

อยากถามพี่ๆน้องๆ ว่าสิ่งที่ผมพูดข้างต้นเกิดกันบ่อยไหมครับ
มันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็เป็นกัน หรือเป็นเพราะสกรีนหุ้นไม่ดีพอ
มีคำแนะนำในการปรับปรุงไหมครับ ขอบคุณครับ

i-salmon เขียน:เคยไหมครับ ที่ดูๆไปพบหุ้นที่น่าสนใจ แต่ยังไม่เคยศึกษามาก่อน
เราก็นั่งเปิดดูแบบ 56-1 ดู oppday หาข่าว ดูงบการเงิน บลาๆๆ
ดู roe roa de ปันผล pe คร่าวๆพอจะใช้ได้ บลาๆๆ
เสียเวลาไป 1-2 วัน พอดูละเอียดแล้วตัดสินใจว่าไม่น่าลงทุึน จบข่าว

อยากถามพี่ๆน้องๆ ว่าสิ่งที่ผมพูดข้างต้นเกิดกันบ่อยไหมครับ
มันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็เป็นกัน หรือเป็นเพราะสกรีนหุ้นไม่ดีพอ
มีคำแนะนำในการปรับปรุงไหมครับ ขอบคุณครับ

คุณดู1-2วัน
ผมเคยดูเป็นอาทิตย์หรือติดตามเรื่อยๆเป็นเดือน ทำแม้กระทั่งไปสำรวจสถานที่ประกอบการจริง
สุดท้ายก็ไม่ได้ลงทุน
ถามหน่อยครับ ทำอย่างที่ว่าแล้วมันเสียประโยชน์ตรงไหนหรือไม่
เสียเวลา????ผมเข้าใจว่าคุณคงบอกว่ามันเสียเวลาหรือเปล่าครับ
เหตุการณ์ที่คุณพูด เป็นเรื่องปกติ เราสกรีนมาแล้วมันก็ต้องเจอทั้งตัวที่ใช่และตัวที่ยังไม่ใช่
การพยายามศึกษาให้มากๆเป็นเรื่องดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ?
ได้ประโยชน์ตัวเองทั้งนั้น

เสียเวลา ดีกว่าเสียเงิน

อย่าลืมว่า VI เราไม่ได้ซื้อหุ้นแต่ซื้อธุรกิจ ดังนั้นต้องวิเคราะห์เจาะลึก หาสิ่งที่ดีที่สุดครับ

บางทีสิ่งที่เราวิเคราะห์วันนี้ อีก 3 เดือนข้างหน้าตัวเลข หรือปัจจัยอื่นๆ อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา

ดังนั้นต้องวิเคราะห์กันทุกเดือน

ไม่ได้เป็นการเสียเวลาครับ
แค่เจอเรื่องที่คิดว่าคราวหน้า
จะได้ไม่ไปเสียเวลากับเรื่องนั้น

คราวหลังทำถาดไว้สัก 4 ถาด
ถาดแรกเป็นเข้า เจอเรื่องอะไร
หรือได้ข้อมูลมาใหม่ ก็โยนลงถาดนี้
(เผื่ออ่านวันเดียวไม่หมด
จะได้หยิบขึ้นมาดูในวันรุ่นขึ้น)

ถาดที่สอง สาม และสี่
ไว้ใส่ข้อมูลที่อ่านจากถาดแรกแล้ว
ถาดที่สองชื่อว่าสำคัญ น่าสนใจมาก
ถาดที่สามชื่อ เฉยๆ อึมครึม เทาๆ ไม่ชัดเจน สองจิตสองใจ
ถาดที่สี่ ชื่อ ขยะ

บางเรื่องถ้าผมคิดว่าไม่น่าสนใจเลย
อาจจะเพราะผมไม่รู้เรื่อง
ผมจะโยนทิ้งลงถาดที่สี่ไปเลย

แต่ถ้ากลางๆ ข้อมูลไม่ครบ
หรือยังไม่มั่นใจ ผมจะไว้ถาดที่สาม
เผื่อวันหลังกลับมาดูใหม่ ช่วยประหยัดเวลาได้เยอะเลยครับ

1-2วันก็บ่นแล้วหรือครับ ผมเฉลี่ยศึกษาหุ้นตัวนึงประมาณ1อาทิตย์ ตอนนี้ศึกษามาแล้วประมาณ70-80 แต่ตัดทิ้งไปซักครึ่งนึง เก็บไว้เฉพาะบริษัทคิดว่าแข็งแรง แล้วเราพอเข้าใจดีกว่า ผมก็ไม่รู้สึกว่าเสียเวลาเลย ทุกวันนี้มีความกระหายตลอดเวลาในการศึกษาหุ้นตัวใหม่ๆ ตอนนี้เองก็กำลังจะลองศึกษาหุ้นตปท.ดูเพราะบริษัทในไทยต้องยอมรับว่ามีไม่เยอะ

หลายคนในห้องนี้ขยันครับ
เดี๋ยวก็คงทยอยมาแนะนำ

ปกติผมจะไม่มีเกณฑ์ ว่าจะต้องใช้เวลากี่วันในการวิเคราะห์ทำการบ้าน
แต่ผมจะใช้ชีวิตปกติ ชิลๆ
อยากนอนก็นอน อยากนั่งก็นั่ง
ไม่อยากไปทำงาน ก็ต้องไปทำงาน
เพราะเดี๋ยวเจ้านายเค้าไล่ออก แฮ่ม...

ตอนเข้าเวปอ่าน thaivi เหมือนอ่านข่าว นสพ. ธรรมดาเลยครับ
งานยุ่งก็ไม่อ่าน ว่างก็ค่อยเข้ามาดู เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ
พอเจอเรื่องอะไรมันสะกิดใจ
ค่อยไปแกะหุ้นบริษัทนั้นครับ

บางบริษัทแกะเป็นอาทิตย์ บางตัววันเดียว
เพราะมีข้อมูลเก่าเป็นวัตถุดิบ
ข้อมูลใหม่ที่เข้ามาก็เหมือนเอามาต่อภาพจิ๊กซอว์ให้ครบครับ

i-salmon เขียน:เคยไหมครับ ที่ดูๆไปพบหุ้นที่น่าสนใจ แต่ยังไม่เคยศึกษามาก่อน
เราก็นั่งเปิดดูแบบ 56-1 ดู oppday หาข่าว ดูงบการเงิน บลาๆๆ
ดู roe roa de ปันผล pe คร่าวๆพอจะใช้ได้ บลาๆๆ
เสียเวลาไป 1-2 วัน พอดูละเอียดแล้วตัดสินใจว่าไม่น่าลงทุึน จบข่าว

อยากถามพี่ๆน้องๆ ว่าสิ่งที่ผมพูดข้างต้นเกิดกันบ่อยไหมครับ
มันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็เป็นกัน หรือเป็นเพราะสกรีนหุ้นไม่ดีพอ
มีคำแนะนำในการปรับปรุงไหมครับ ขอบคุณครับ

ดูอยู่ครึ่งปีคับ
สุดท้ายมันก็มีจังหวะ ที่อยากให้ซื้อ
บางตัวดูเป็นเดือน หรือเป็นปี ไม่ซื้อก็มีคับ
แต่มันดูเรื่อยๆนิคับ

หุ้นดี กับการลงทุนที่ดี ไม่น่าจะเหมือนกัน

ผมว่าเป็นเรื่องปกตินะครับกับการใช้เวลาศึกษามากๆแล้วสุดท้านไม่ได้ซื้อ ปู่บัฟฟบอกว่าเคล็ดลับความสำหรับของปู่อย่างเดียว คือ "You have to read zillion of annual reports."

การซื้อหุ้นครั้งล่าสุดของผมก็ใช้เวลาวิเคราะห์ประมาณ 4 เดือน กรองงบการเงินมาร้อยกว่าตัว เสร็จก็มาคัดด้วย Annual report แล้วทิ้งอีกหลายๆสิบตัว เสร็จก็ยังมาวิเคราะห์องค์ประกอบทางด้านธุรกิจ ตั้งแต่ 5-Force, 4P, purpose, value, principle, positioning, market size, market trend, strategy, etc.. เพื่อได้หุ้นตัวที่เราคิดว่าดีสุดๆ สุดๆ แล้ว 1 ตัวก็เคาะซื้อ.. ที่นี้หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยกังวลต้องติดตามเท่าไหร่ เนื่องจากรู้เหตุผลของตัวเองที่ซื้อเพราะบริษัทมีจุดแข็งอะไร 1,2,3,4,.. ถ้าจุดเหล่านั้นไม่เปลี่ยน ผมก็ไม่ขาย ถ้าราคาไม่วิ่ง ผมก็ไม่สนใจตราบถ้าequity กับ earning ยังวิ่งตามคาด ให้รู้ไปสิว่าถ้าผมประกอบการวิ่งจน P/E เป็น 1, ROE กระจาย แล้วนายตลาดยังไม่สน

สรุปผมว่ามันคุ้มถ้าต้องแลกเวลา 4 เดือน, 6 เดือน, 1 ปี เพื่อที่จะลงทุนแล้วถือมันได้อีก 10 ปีครับ อย่าลืมว่าถ้าเป็นกิจการจริงที่คุณต้องไปจดทะเบียนบริษัทเองตั้งแต่ต้น คงใช้เวลามากกว่านี้อีกหลายเท่า มิฉะนั้นผมว่าการลงทุนทางลัดผ่านตลาดนี่มันก็ลดต้นทุนเวลาไปเยอะแล้วนะ

ปกติครับ..

ผมคิดว่า ระยะเวลาไม่ได้เป็นตัวกำหนดคุณภาพในการสกรีนหุ้นครับ แต่น่าจะเป็นความสามารถในการคัดเลือกหุ้น, ประสบการณ์ความสำเร็จ/ความผิดพลาดที่ผ่านมา, โอกาส/วิกฤตที่ผ่านเข้ามาในแต่ละครั้ง หรือบางครั้งอาจเป็นเรื่องบังเอิญ เรื่องของโชคชะตาที่จะได้มีโอกาสเจอหุ้นดีๆถูกๆ

คงไม่มีคำแนะนำครับ เพราะผมเองก็กำลังหาแนวทางของตัวเองอยู่เหมือนกัน คงต้องเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆอะครับ^^

อีกอย่างนึง พออ่านไปเรื่อยๆตอนหลังจะกรองเร็วขึ้นครับ ก็คือเห็นปั๊บก็จำได้เลยว่าตัวไหนเคยอ่าน annual report แล้วบอกได้คำเดียวว่า เละ! (ตามแต่วิจารณญาณแต่ละคนนะ) สมมุติถ้าตลาดมีหุ้น 500 ตัว แล้วเรากรองหุ้นขยะทิ้งไปครึ่ง ที่เหลืออ่าน annual report สัปดาห์ละตัว ไม่เกิน 4 ปีเราก็เป็นกูรูทั้งตลาดแล้วครับ

ผมเองแรกๆลงทุนมันก็น่าเบื่อเป็นปรกติ แต่นานๆไป มันก็จะรักไปเอง(ตอนนี้ก็เข้าปีที่ 2)
จนเป็นความกระหายอยากรู้
จนวันนึง แทบอยากจะรู้ข้อมูลหุ้นทั้งตลาด เพราะไม่อยากพลาดโอกาศดีๆ
แต่เวลากับกำลังสมองเรามีจำกัด ก็ต้องค่อยๆศึกษาไป
อย่าตั้งความหวังไว้สูงกับหุ้น ให้ใจไปครึ่งนึงก่อนถ้ามันน่าสนใจ ไว้ศึกษาแล้วมันแจ๋วจริงค่อยเทหมดใจ
จะได้ไม่รู้สึกแย่กับเวลาที่ใช้ศึกษาไปครับ

อ่านไปเรื่อยๆครับ อย่าได้หยุด

ผมเป็นเดือนครับ ดูแล้วดูอีก บางทีอ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ แต่โดยส่วนใหญ่ก็จะมีรายชื่อหุ้นอยู่ในรายการที่เราสนใจอยู่แล้วพวกนี้ก็ใช้เวลาอัพเดทใหม่ไม่นานครับ แต่ถ้าหน้าใหม่มาเลยก็อย่างที่บอกเป็นเดือนครับ ไปดูกิจการ ลองใช้บริการ นั่งเฝ้าเลยก็มี จะได้ลงทุนอย่างมั่นใจ สมมุตินะครับว่าเราดูมาดีมากแล้วแต่วันที่เราซื้อเสร็จปั๊บ หุ้นตกระเนระนาดไปทั่ว ถ้าผมไม่มีข้อมูลที่ทำการบ้านอยู่ในหัวแล้วจะหวั่นไหวมาก

หลังจากที่ทำแบบนี้บ่อยๆเดี๋ยวนี้ขับรถผ่านร้านอะไรก็มักจะคิดไปเรื่อยเปื่อยว่าถ้าร้านนี้ขายกิจการเราจะซื้อที่ราคาเท่าไหร่

ปีเตอร์ลินซ์บอกว่า ให้ใช้เวลาวิเคราะห์บริษัทที่เราสนใจมากเหมือนตอนเราพิจารณาซื้อเครื่องซักผ้าซักเครื่อง

การรู้ว่าบริษัทไหนไม่น่าลงทุนถือเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญ เพียงแค่เราสามารถหลีกเลี่ยงบริษัทแย่ๆได้ โอกาสในการได้ผลตอบแทนที่ดีก็สูงขึ้นโดยอัตโนมัติ
เช่นเดียวกับปรัชญาการลงทุนที่ว่า ถ้าไม่ขาดทุนเดี๋ยวกำไรจะมาเอง

เปิดเข้ามาดูมีคำตอบเป็นชุดเลย ก็ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ

สิ่งที่ผมสรุปได้จาก comment คือ
- ส่วนใหญ่มองว่าการศึกษาพื้นฐานกิจการ ถึงแม้จะไม่ได้เข้าซื้อเข้าพอร์ต ก็เป็นเรื่องปกติ
ซึ่งผมเห็นด้วยกับประเด็นนี้แน่นอนครับ เพราะผมทำแบบนี้มาหลายปีแล้ว

- มีหลายท่านที่สกรีนหุ้นในดวงใจและแยกเก็บเอาไว้รอซื้อ
ซึ่งผมก็เห็นด้วยและเคยทำแล้ว ปัญหามาติดตรงที่ว่า หุ้นที่ screen ด้วยพื้นฐานอย่างดี
ส่วนใหญ่มันจะเป็นหุ้นที่แพงเกือบตลอด จึงมีโอกาสน้อยมากที่จะได้ซื้อครับ
หรือมองได้อีกแง่คงต้องหาวิธีในการหา timing เข้าซื้อที่เหมาะสม

- แต่เรื่องการเสียเวลา ผมไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไร แต่คงอยู่ที่ objective ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
การใช้เวลาวิเคราะห์ 1-2 วัน สำหรับผมหมายถึงในเวลาว่างเสาร์อาทิตย์ราวๆ 8-16 ชั่วโมง
ซึ่งถ้ามองในแง่การหาความรู้ ผมว่าเวลาเหล่านี้เอาไปลับคมมีด อ่านหนังสือดีๆได้เป็นเล่มทีเดียว
ส่วนการติดตามหุ้นเพื่อเข้าซื้อ กับ การวิเคราะห์กิจการเป็นคนละประเด็นกันครับ

- ตอนนี้ผมสรุปได้ว่า ผมควรกลับมาใช้เวลาอ่านหาความรู้เพื่อเพิ่มความสามารถในการวิเคราะห์ดีกว่า
ซึ่งน่าจะตอบโจทย์ผมในการเลือกหยิบหุ้นมาวิเคราะห์ได้ถูกตัวถูกเวลา และใช้เวลาน้อยลงครับ

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับผม

หาหุ้นดีๆ ได้ปีละตัวก็เก่งแล้วครับ

Buffet บอกว่า ให้คิดว่าชีวิตเรามีการ์ดในการลงทุนอยู่แค่ 20 ใบ เพราะ เค้าคิดอย่างนี้ เค้าถึงรอโอกาสลงทุนได้เป็น 5 ปี 10 ปี ในขณะที่เค้าศึกษาหุ้นปีละเป็นร้อยๆ พันๆ ตัว โดยที่อยู่เฉยๆ แล้วรอโอกาสที่เหมาะสมที่สุดให้เกิดขึ้น

ศึกษาต่อไปครับ อย่าท้อ... การศึกษาหุ้นเป็นหน้าที่ของนักลงทุน... ถึงจะศึกษาไปเป็นพัน เป็นหมื่นตัว แต่ถ้าโอกาสยังไม่ใช่ ก็อย่าพึ่งลงทุนครับ... แบ่งใส่ตระกร้าเอาไว้ว่าอันไหนเราเข้าใจ อันไหนเราไม่เข้าใจ อันไหนหุ้นดี อันไหนหุ้นไม่ดี แล้วติดตามไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมจะเอามาใช้ครับ

แคะหุ้นเยอะๆ แล้วลองกลับไปอ่านหนังสือที่เราเคยอ่านมาแล้วจะพบว่า ความรู้ความเข้าใจจะต่างไปจากเดิมครับ

คำคมยอดฮิตของ เอดิสัน ผมจำเป๊ะๆไม่ได้
"I did not fail, i just found thousand ways that don't work."
ผมว่ามันตรงกับสถานการณ์นี้มากครับ

หุ้นในตลาดมี 500 ตัว ถ้าเราตัดหุ้นที่คุณภาพต่ำไปเรื่อยๆ เราจะเหลือแต่หุ้นดีๆไว้ลงทุน
แล้วโอกาสสำเร็จเราก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ

เราว่าธรรมดามากๆจ้า. อ่าน20ตัว มีดีๆซักตัวแบบต้องซื้อนี่ก็ ok แล้วแต่ส่วนใหญ่เราจะดูข้อมูลผ่านๆก่อน ถ้ากำไรกำลังจะโต มีเรื่องราวน่าสนใจ ราคาไม่แพง
แล้วค่อยไปดูงบละเอียด เพราะถ้าแกะงบทุกตัวแต่ต้นคงเป็นลม ยิ่งแกะเก่งๆอยู่ด้วย

แต่ที่เจ็บกว่าคือแกะไม่ละเอียด ดูแล้วว่าดี แต่ไม่ถึงกับน่าซื้อ ราคาก็วิ่งไปๆ มาดูอีกที โห พลาด คิดไม่ละเอียดตั้งแต่แรก ต้องมาไล่ซื้อเก็บทีหลัง กำไรหายไปเป็นเท่า

แปลว่าโชคดีแล้วครับ

เสียเวลา 1 วัน ดีกว่าติดหุ้นตัวนั้นนานเป็นปี ๆ ครับ

ผมอาศัยการทำเช็คลิส คิดว่า สามารถลดเวลา การวิเคราะห์ลงได้ ถ้าอาศัยอ่านโน่นที่ อ่านนี้ทีบอกคำเดียวว่า "งง"

เป็นเรื่องปกติของ นักลงทุนแหละครับ จะเป็นแนว
ต้องคิดเยอะ อ่านเยอะ ฟังเยอะ ย่อยข้อมูลเยอะ
แต่ตอนลงมือทำ นี่ ทำไม่กี่นาที (โทรบอกมาร์ หรือ นั่ง bid - หยิบ offer)
เผลอๆ ดูเป็น 20-30 ตัว อาจจะได้ตัวที่เก็บมาเป็น watch list แค่ 2-3 ตัว
ซื้อจริง ตัวเดียว อะไรหยั่งงั้น

ส่วนเรื่องระยะเวลา นี่น่าจะแล้วแต่ แต่ละคนครับ ของผมก็ประมาณอาทิยต์นึง
แต่หลังจากพอเริ่มเข้าใจธุรกิจเค้า ก็จะพยายามติดตามเรื่อยๆ นะครับ
จนคิดว่า ไม่ work ไม่รู้เรื่องจริงๆ ก็เลิก

อย่าได้คิดว่าเสียเวลาเลยครับ นั่นคือการสะสมความรู้ครับ
อ่านเยอะๆถูกต้องแล้ว

ทุกคนที่ประความสำเร็จในที่นี้ผมเชื่อว่าเขาไม่วัดกันแค่ 1-2 วัน 1-2 ปี
แต่เขาดูกัน 10-20 ปีครับ ดังนั้น วิเคราะห์หุ้นศึกษาหุ้น 1-2 วัน มันแค่เบสิค ที่ทุกต้องมีครับ

เวลาจะซื้อ smart phone หรือ tablet ซักเครื่อง ใช้เวลานานมั๊ย ในการเปรียบเทียบ ดูข้อเด่น ข้อด้อย สมราคาหรือไม่ เหมาะสมกับเราหรือไม่ มีข้อบกพร่องตรงไหน เช็คราคามากี่ shop
ผมว่า เราใช้เวลากับมันมากพอสมควรเลยนะ ถ้าเป็นเครื่องแรก
สำหรับเครื่องต่อ ๆ ไป พอเรามีความรู้แล้ว เราก็จะใช้เวลาน้อยลง ครับ