Thai VI

วันนี้ผมมีอะไรให้เพื่อนสมาชิกลองทำดูครับ ลองทำดูแล้วจะเข้าใจว่าทำไมคนรวยจึงยิ่งรวย

คนจนจึงจนอยู่ ลองทำดูก่อนแล้วลองคิดเองว่า ผมต้องการสื่อถึงอะไร


ลองให้สมาชิกในบ้านมา 3 คน รวมตัวท่านเป็น4คน ให้สมากชิกนับทีละ10ครั้ง

คนแรก ให้นับ ครั้งละ1 จนครบ 10(1 2 3 4 5 6 7 8 9 10)

คนสองให้นับ ครั้งละ 100 จนครบ1000(100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000)

คนสามให้นับ ครั้งละ 1000 จนครบ 10000 (1000 2000 3000 4000 5000......10000)

คนที่สี่ให้นับ ครั้งละ 1แสน จนครบ 10คัร้งคือ 1ล้าน

(100000 200000.....................1000000)


หลังจากนั้นหลับตาลง แล้วลองคิด คุณจะเข้าใจว่า คนรวยกับคนจน มีอะไรที่ต่างกัน

วิธีนี้สามารถพิสูจน์ได้ด้วย โสตทั้ง5

วิธีนี้จะสามารถตกผลึกความคิดของบางคนได้

ถ้าหลายคนรู้แล้ว ก้จงเก็บคำตอบไว้ในใจ แล้วผมจะมาเฉลยเป็นคนสุดท้ายเมื่อไม่มีใคร

ตอบแล้ว

1.นอกจากนี้วิธีคิดนี้จะแยก นักลงทุนรายวันกับนักลงทุนคุณค่าได้ครับ

2.วิธีคิดนี้พิสูจน์ได้ด้วยหลักแห่งความจริง

3.สิ่งนี้คือธรรมชาติ แต่คนบางคนมองข้ามมันไป การนับเป็นเรื่องที่เราเจอตั้งแต่เด็ก

แต่เราก้กลับลืมการนับ ไป


เกมนี้เหมือนหีบสมบัติ บางคนที่เข้าไม่ถึงก้อาจจะไม่ได้อะไรติดตัวไปเลย

แต่ถ้าเข้าใจ ก้จะได้อาวุธแห่งการตกผลึกเพิ่มอีกก้อนนึงครับ

1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 ฮ่าฮ่าฮ่า วนกลับมา 0 ใหม่

ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

ทำดี ก็ดีครับ
ทำชั่ว ก็ชั่วครับ

ไม่มีอะไรมาguaranteeว่าเราทำอะไรต้องได้อย่างนั้น
คัดคนดี top 10,000ของโลก มาโยนเหรียญออกก้อยโดนยิงเป้า ก็ต้องมีคนออกก้อยประมาณ50%อยู่ดี เป็นไปตามlaw of large number ไม่มีกฏอะไรมาช่วย

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

ไม่มีอะไรครับ ศัพท์คำนี้มันต้องมาจาก หงสาจอมราชันย์ แน่นอน

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

แม้ว่าจะยังไม่ตายจริงๆ แต่ก่อนหน้าที่จะดำรงตนเป็น ซาก ทุกวันนี้
ก็ได้เป็น sample นึงที่ตกอยู่ในวังวนที่พี่ picatos พูดถึงอยู่เป็นเวลาราวๆ 3 ปี

3 ปี ที่ไม่รู้จะเปลี่ยนเหตุ-ปัจจัยอย่างไร จึงจะลืมตาอ้าปาก
3 ปีที่นึกโกรธสิ่งที่ตนทุ่มเทแรงกายใจไปถึง 4 ปีก่อนหน้านี้ ไม่ได้ช่วยให้มีแต้มต่อเลย ในโลกของการทำงานประจำ หลายครั้งโกรธจนนึกอยากเอาผลงานที่เคยทำมาเผาทิ้งเสีย

หลังจากที่ผ่านพ้น 3 ปีอันว้าเหว่ ดั่งพายเรือในอ่างมา ด้วยการพยายามสร้างเหตุปัจจัยใหม่ขึ้นมา

ซากว่า สาระสำคัญของการทำอะไรแล้วได้อย่างที่หว่านนั้น จะเกิดขึ้นได้ ไม่ใช่แค่เราทำสิ่งนั้นบ่อยๆ แต่เราต้องทำมันให้ถูกที่ ถูกเวลาด้วย แม้ว่าที่ๆที่เราอยู่ไม่เอื้อกับการทำ แล้วเรายังจำเป็นต้องอยู่ในที่ๆนั้น เราเองก็ต้องหาเวลาปลีกตัวเปลี่ยนสถานที่ ไปในที่ๆที่เราสามารถทำได้ด้วย

ส่วนสาเหตุที่พี่ picatos อาจพบเจอคนที่เปลี่ยนชะตากรรมตัวเองไม่ได้จนวาระสุดท้าย ซากว่า เขาอาจลงมือทำมันภายใต้เหตุปัจจัยที่ผิดที่ ผิดเวลา ผิดวาระหรือเปล่า ครับ

ส่วนเรื่อง เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ ในภาวะที่อะไรๆยังไม่เป็นไปดังนึกคิด

สำหรับซากแล้ว ส่วนใหญ่อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่คนมีการกระทบกระทั่งกันบ่อย มานานนม
จนถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ที่นั่นด้วยความจำเป็นบางอย่าง ดำรงตนเป็นซากได้ ก็เริ่มจากที่นี่เช่นกัน คือ การไม่คิดหวัง ไม่เรียกร้องอะไรจากที่นั่น การหวังความสุขจึงไม่ใช่ตัวเลือกในที่แห่งนี้ตั้งแต่แรกแล้ว สิ่งที่ทำคือ แค่หาเวลาปลีกตัวจากคน จากสถานที่ เพื่อเรียกพลังให้ตัวเองบ่อยๆ และก็ปรับสไตล์การทำงานให้เข้ากับจริตเรามากที่สุด นึกถึงการกระทำที่จะส่งผลต่อเป้าหมายบริษัทเป็นหลัก แคร์สิ่งรอบข้างน้อยลง สิ่งที่เกิดขึ้นคือ นายใหญ่โอเคกับเรามากๆๆ แม้ว่าหลายๆคนจะไม่ชอบซากเท่าใดนัก ซึ่งตรงจุดนี้ ทำให้ซากพบว่า การที่เราบังเอิญไปทำเหตุทำปัจจัยให้ตรงกับคนที่ให้คุณให้โทษเราได้ ชีวิตมันก็ง่ายขึ้น ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่เหมือนเดิม

มันกลายเป็นความบังเอิญแท้ ที่ซากไม่ได้หวังความสุข แต่แค่หวังว่าเราเอาอยู่ก็พอครับ
ใครจะมองว่าเราดี ไม่ดีอย่างไร ไม่ได้ทำให้เราเจริญขึ้นหรือตกต่ำลงจริงๆ

คนรวยไม่เคยหยุดนับ

nath_pit เขียน:คนรวยไม่เคยหยุดนับ

ลองมาดูกันครับ (คนรวยนับเท่าคนจนแต่ผลตอบแทนมากกว่าครับ)

คนจนนับทีละ10 นับ10ครั้งเท่ากับ 100

คนรวยนับทีละ 10000 สิบครั้งเท่ากับ1แสน

ถ้าคนจนจะนับให้ได้เท่ากับแสน เท่ากับต้องนับ 10 10000 ครั้ง ขณะที่คนรวยนับแค่10ครั้ง

เปรียบได้กับการลงทุนรายวัน ที่อาจจะกำไรสิบครั้งแต่คร้ังละไม่มาก

เมื่อเทียบกับการลงทุน ซึ่งแต่ละครั้ง ทำได้มากกว่า อิสรภาพทางการเงินจึงต่างกัน

ความมั่งคั่งเกิดจากการนับที่ไม่ต้องบ่อย แต่นับแบบคนรวยครับ

ความน่าทึ่งของการลงทุนมีแค่ 2ข้อ คือ 1.นับแบบคนรวย 2.เงินทบต้น

ข้อ2 หลายท่านก้คงได้ใช้ เพราะถ้าไ่ม่ทบต้นเอากำไรในพอรท์ไปใช้หมด

หลายท่านคงไม่ได้ 9หลักแน่นอน

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

พี่ picatos ครับ กรรม คือ การกระทำ ดั่งการปลูกพืช ถ้าเราปลูกถั่วลงไป เราก้จะได้ถั่ว

เมื่อเราปลูกงา เราก้จะได้งาครับ

คนที่ขยันแต่ยังจนก้อาจจะเกิดจาก การขยันในทางที่ผิด ทำไมคนขยันบางคนถึงจน

เพราะ คนขยันหลายคนก้ยังทำงานที่ไม่ทำเงินครับ แม้จะขยันแค่ไหน จำนวนเงินที่ได้มา

ก้เหมือนคนนับ 10

ขณะที่คนขี้เกียจ บางคนแม้จะหัวไม่ดี แต่ก้อาจจะมีกิจการที่พ่อแม่หาไว้ให้

ซึ่งผลตอบแทน แต่ละครั้งที่ได้ ก้อาจจะเหมือนคนนับ 10000 แม้จะไม่ต้องนับบ่อยๆๆ

ไม่ต้องขยัน ถ้านับ10ครั้ง คนที่ขยันก้ต้องนับ 10000 ครั้งแล้วครับ

บางทีขยัน แต่ต้องขยันให้ถูกกับการนับครับ

ถ้าขยันนับทีละ 10000 และใช้หลักเงินทบต้น ผมว่าไม่จนครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

สุดท้าย ก้ไม่มีใครที่พ้นความจริงครับ ช่วงแรกๆตรรกอาจจะบิดเบี้ยวไปบ้าง

ทำชั่วได้ดี เหมือนคนค้ายาเสพติด หรือปั่นหุ้น แม้จะร่ำรวยมีเงินทองขึ้นมาได้มากมาย

แต่สุดท้าย ความชั่วก้จะนำพามาซึ่งการหมดทรัพย์ ครับ ในทีวีก้เห็นบ่อยคนค้ายามีเงิน

ร้อยล้าน แต่เมื่อถูกจับ ก้คือ การกลับมาสู่สามัญ

ส่วนคนทำดีได้ชั่ว เช่นการปิดทองหลังพระ แม้วันนี้คนจะไม่เห็นถึงคุณค่าและความดี

แต่ก้ไม่ได้แปลว่า อนาคตจะไม่มีคนเห็นครับ คนที่ทำดีก้เหมือนดั่งทอง

ทองแม้จะเปื้อนโคลน เมื่อล้างน้ำออก ทองก้ยังเป็นทองครับ


บางช่วงเวลาตรรกอาจจะมีบิดเบี้ยว แต่เมื่อปล่อยทิ้งไว้ ให้เข้าสู่ภาวะ สมดุล

คนดี คิดดี ทำดี ก้ย่อมได้ดีครับ คนชั่ว คิดชั่ว ทำชั่ว ก้ย่อมได้รับผลกรรม

เพราะเรามองแค่กรรมเท่าที่สัญญาของเราจำได้ ส่วนกรรมอื่นๆในชาตินี้ที่จำไม่ได้ (และกรรมตั้งแต่ชาติก่อนๆที่เราไม่สามารถนึกย้อนไปถึง) เราก็ไม่ได้คิดถึงผลของมัน

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

คุณ Picatos ใช้ความคิดมากเกินไปหรือเปล่าครับ

ถ้าตามกฏแห่งกรรม ตามศาสนาพุทธ ทำดี ได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ครับ

แต่ที่เค้าเป็นอยู่ในปัจจุบัน เป็นผลจากกรรมที่ได้ทำอะไรมา เราไม่รู้ครับ

น้อยคนที่จะรู้ครับ แล้วรู้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์อันใดขึ้นมาครับ

ตัวผมเองให้มีสติ รู้ตนเอง ยังทำไม่ค่อยได้เลยครับ

ทำดี ได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

ดี ไม่เท่ากับ รวย
ชั่ว ไม่เท่ากับ จน

ทำดี ไม่ใช่จะ รวย ทำชั่ว ไม่ใช่จะจน

ทำใจ...ยอมรับมัน..

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

ใครบอกว่าเขา ฉลาด .... อาจจไม่ฉลาดก้อได้

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

เหมือนกัน ใครบอกว่า เขาโง่ เขาอาจจะแกล้งโง่ ก้อได้...

มันอยู่ที่นิยามครับ
บางครั้งเราเห็นคน ตั้งใจทำงานขยันเราก้ออาจจะ ชมชอบเค้า ทำให้ Bias ได้ครับ

picatos เขียน:ไม่เกี่ยวกับกระทู้นะครับ... แต่พอดีมันลอยขึ้นมาในหัว

คน 2 คนแตกต่างกันที่ กรรม และ วิบาก

เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

โลกนี้บางครั้ง 1+1 ก็ไม่เท่ากับสองเสมอไป ทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี บางครั้งกฎแห่งกรรมมันช่างย้อนแย้ง ยากเกินจนเข้าใจได้จริงๆ คำถามก็คือ ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ เราจะอยู่กับมันได้อย่างไรให้มีความสุขและใจผ่องใสได้ เมื่อกฎเกณฑ์มันผิดสามัญสำนึก และย้อนแย้งเกินจะเข้าใจ

ทำใจให้ยอมรับในกฏของธรรมดาครับ

pornchal เขียน:เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

ใครบอกว่าเขา ฉลาด .... อาจจไม่ฉลาดก้อได้

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

เหมือนกัน ใครบอกว่า เขาโง่ เขาอาจจะแกล้งโง่ ก้อได้...

มันอยู่ที่นิยามครับ
บางครั้งเราเห็นคน ตั้งใจทำงานขยันเราก้ออาจจะ ชมชอบเค้า ทำให้ Bias ได้ครับ

เห็นด้วยครับ หลายๆครั้งคนที่ดูเหมือนจะขยัน ฉลาด มีหลักการ แต่ผลงานกลับออกมาไม่ค่อยดี
แต่อีกคน ไม่ได้ทำอะไรมาก แต่ผลงานกลับออกมาดีกว่า

ผมว่าทุกอย่างมันอยู่ที่หลักการคิดครับ ถ้าเราอยู่ในกระบวนการคิดที่ถูกต้อง เราอาจจะไม่ต้องเหนื่อยมาก

pornchal เขียน:เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

ก่อนอื่น ต้องนิยาม คำว่า ฉลาด กับ จน (รวย) มาก่อน ว่าจะฉลาดแค่ไหน จนแค่ไหน รวยแค่ไหน มีรถมีบ้านเล็กๆ สินทรัพย์รวม 2-3 ล้าน = จน หรือรวย ? ฉลาดคืออะไร เรียนสูง ? หรือมีวิธีคิดอย่างมีเหตุผล มีความรู้รอบด้าน ?

ผมไม่เชื่อหรอกว่า ในสังคมปัจจุบัน ถ้าฉลาดพอที่จะเห็นช่องทาง ฉลาดที่จะเก็บหอมรอมริบ หาทุนตั้งต้น ฉลาดที่จะไม่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย เก็บเผื่อไว้สำหรับอนาคต จะ"จน"ไปจนแก่ตาย

คนที่คุณคิดว่า"ฉลาด" จริงๆอาจจะไม่ฉลาดพอก็ได้นะครับ

ผมไม่เชื่อหรอกว่า ในสังคมปัจจุบัน ถ้าฉลาดพอที่จะเห็นช่องทาง ฉลาดที่จะเก็บหอมรอมริบ หาทุนตั้งต้น ฉลาดที่จะไม่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย เก็บเผื่อไว้สำหรับอนาคต จะ"จน"ไปจนแก่ตาย

บวกหนึ่งครับ

คนเห็นลู่ทางทำกินหนึ่ง

คนเก็บหอมรอมริบไม่สุรุ่ยสุร่ายหนึ่ง

คนมีสติในการใช้เงินอีกหนึ่ง

มีสามอย่างนี้้ถ้ายังจน ก้ไม่รู้จะเรียกอะไรแล้วครับ

นิยามของจน คือ สำหรับผมคือ คนที่ไม่มีเงิน และไม่มีทรัพย์สิน


ถ้าเค้ามีเงินหลักล้าน บ้านที่ดิน หุ้น และทรัพย์สินอย่างอื่นแต่ไม่มีหนี้

คนประเภทนี้ในสายตาผม ถือว่า ไม่จน พอมีอันจะกินครับ


คนรวยในนิยามคือ คนที่มีเงินมากกว่าหนึ่งล้านเหรียญ หรือ มากกว่า

สามสิบล้าน

หรือสรุปแบบง่ายๆๆ

คนจน D>>>E

คนชั้นกลาง D<E

คนรวย E>>>D

ในชีวิตจริง คนนับสิบจะนับหมื่นครั้งถึงได้แสน

เ้ส้นทางการนับหมื่นครั้งจะเสี่ยงกว่า คนที่นับหมื่นสิบครั้งไหม

แน่นอนเสี่ยงกว่ามาก

เพราะหนึ่งในหมื่นครั้งย่อมจะมีโอกาศพลาดมากกว่านับหมื่นสิบครั้ง


เหมือนคนลงทุนรายวันหวังกำไรเล็กน้อย ต้องเปลี่ยนหุ้นบ่อย

โอกาศพลาดที่จะเจอหุ้นผิดตัวก้มาก

ขณะที่นักลงทุน มักจะนับไม่บ่อย โอกาศจะพลาดย่อมน้อยกว่า


สิ่งที่ผมเขียน ผมจะเน้นแต่สิ่งที่พิูสูน์ได้ด้วยตา

ถ้าไม่มีอคติ จะได้อะไรไปอีกเยอะ

คนน้ำเต็มแก้ว ย่อมจะพัฒนาตัวไปได้ยาก

maymekung เขียน:

pornchal เขียน:เคยเจอคนจนที่ทั้งฉลาด ทั้งขยัน ความคิดดี มีความพยายาม และมีความมุ่งมั่น แต่ก็ยังจนจนวันตายไหมครับ

ใครบอกว่าเขา ฉลาด .... อาจจไม่ฉลาดก้อได้

เคยเจอคนรวยที่ทั้งโง่ ทั้งขี้เกียจ ทั้งทำสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย แต่ก็รวยตั้งแต่เกิดจนตายไหมครับ

เหมือนกัน ใครบอกว่า เขาโง่ เขาอาจจะแกล้งโง่ ก้อได้...

มันอยู่ที่นิยามครับ
บางครั้งเราเห็นคน ตั้งใจทำงานขยันเราก้ออาจจะ ชมชอบเค้า ทำให้ Bias ได้ครับ

เห็นด้วยครับ หลายๆครั้งคนที่ดูเหมือนจะขยัน ฉลาด มีหลักการ แต่ผลงานกลับออกมาไม่ค่อยดี
แต่อีกคน ไม่ได้ทำอะไรมาก แต่ผลงานกลับออกมาดีกว่า

ผมว่าทุกอย่างมันอยู่ที่หลักการคิดครับ ถ้าเราอยู่ในกระบวนการคิดที่ถูกต้อง เราอาจจะไม่ต้องเหนื่อยมาก

นักลงทุนจะเหลือเงินมากแค่ไหน ก้เมื่อเลิกลงทุนแล้วครับ

อยู่ในตลาดทุน

อย่ามองว่าเราฉลาด

อย่าปรามาทว่าคนอื่นโง่

ระยะทางแห่งการลงทุน ยังอีกยาวไกล เราทำดีแล้ว

แต่คนอื่นพลาดไป เราก้อย่าประมาทในการลงทุนครับ

ในโลกแห่งการลงทุน เงินมันไหลเข้าออกได้ตลอดเวลา

จากคนที่นับทีละสิบ

ก็เป็นคนทีนับทีละแสนได้

เพียงแต่อาจจะต้องผ่านขั้นตอน นับทีละร้อย นับทีละพัน นับทีละหมื่น ก่อน

ซึ่งทำให้จำนวนครั้งนับลดลงอย่างมากมาย จากที่นับทีละสิบ(อย่างเดียวตลอด) ให้ถึงล้าน

คณิตศาสตร์ ที่น่าคิด

ถ้ายังไม่รู้จักพอก็ทุกข์ทั้ง 4 คนนั่นแหละครับ

จนก็ทุกข์แบบจนๆ รวยก็ทุกข์แบบรวยๆ

pakhakorn เขียน:จากคนที่นับทีละสิบ

ก็เป็นคนทีนับทีละแสนได้

เพียงแต่อาจจะต้องผ่านขั้นตอน นับทีละร้อย นับทีละพัน นับทีละหมื่น ก่อน

ซึ่งทำให้จำนวนครั้งนับลดลงอย่างมากมาย จากที่นับทีละสิบ(อย่างเดียวตลอด) ให้ถึงล้าน

คณิตศาสตร์ ที่น่าคิด

ถูกต้องแล้วครับ เรื่องบางเรื่องมันใกล้ตัวเรามาก จนบางทีเราก้ลืมนึกถึงมันไป

ปัญหาคือ จะแก้ไขอย่างไรให้นับได้ทีละแสน

จากคนนับทีละร้อยทีละพัน

สิ่งหนึ่งที่หลายคนต้องใช้คือ จิตใจที่เชื่อมั่นในกิจการที่เราไปลงทุน

เพราะถ้าเราไม่เชื่อกิจการที่เราเลือก และทนถือจนถึงวันที่คุณค่ามา

เราก้จะเป็นแค่ แมงเม่าครับ ไม่ใช่ นักลงทุน

pat4310 เขียน:ถ้ายังไม่รู้จักพอก็ทุกข์ทั้ง 4 คนนั่นแหละครับ

จนก็ทุกข์แบบจนๆ รวยก็ทุกข์แบบรวยๆ

ทุกข์จะเกิดเมื่อ คนจนไม่พ้นจากความจน

คนรวยอยากจะรวยขึ้นไปอีก

ถ้าคุณถึงเป้าหมาย ความโลภ และความกลัว คุณก้กองทิ้งมันไว้ตรงนั้นแหล่ะ

สำหรับผม ถึงเป้าก้เลิก ผมมีขีดความโลภแค่ที่ผมต้องการ ทำได้ก้คือ จบ

ชีวิตเมื่อมันถึงเป้าที่เราตั้ง เรามีอิสรภาพแล้ว เราจะดิ้นรนหาห่วงผูกคออีกทำไม

ถ้าเอาทางธรรม สำหรับผม และที่เราได้ยินกันบ่อยๆ คนรวย คือคนที่รู้จักพอ และปฏิบัติพอ ได้จริง

ถ้าเอาทางโลก สำหรับผม คนรวย คือ คนที่มีทางเลือก ว่าจะทำงานหรือไม่ทำก็ได้
แต่ก็มีกินจากทรัพย์สิน ที่อาจจะรับมา หรือสร้่างเอง

จน รวย ก็ยังเป็นเรื่องของ ความสัมพัทธ์ หาใช่ สัมบูรณ์
ถ้าเรา ไม่ต้องเทียบกับใคร เราก็ไม่จน ไม่รวย

ขออนุญาตนำเสนอ มุมมองส่วนการนับเลข เทียบกับการลงทุน บ้างครับ

ถ้าเป็นคนใช้แรงงานตัวจริง หาเช้ากินค่ำ นับ 0 1 2 3 4 5 4 3 2 1 0
พยายามไม่ให้ติดลบ ก็ไม่นอนต้องก่ายหน้าผากอีกคืน

ระดับถัดมา เค้าคิดว่า นับไปเรื่อยๆ มันก็มากขึ้นเองแหละ แต่ลืมไปว่า
มีเวลาเป็นตัวแปรจำกัด แถมมีเงินเฟ้อมาคอยหารถ่วงด้วย
ก็อาจจะเข้าใกล้นิยามคำว่ารวยได้ยากซักหน่อย

ส่วนคนที่จะรวยได้ เค้านับแบบทบยกกำลัง ที่เราๆท่านๆคุ้นเคยกันดี
1 1.24 1.5 2 2.25 2.75 4 6 8 16 8 ...
บางจังหวะอาจเจอะ หาร หรือถึง ยกกำลังติดลบ ! ไปบ้าง แต่ก็เชื่อว่า มีโอกาสถึงเป้าหมายได้

ผมเชื่อว่า สิ่งที่แตกต่างกันก็คือ คนที่ยังไม่รวย กับ รวยแล้ว คือ "ทัศนคติ"

ปล ขยายความ เรื่องความสัมพัทธ์ ถ้าทุกในโลก มี30ล้านตามconcept millionare($1M)
ทุกคนก็ไม่ได้เป็นคนรวยนะครับ เพราะมันต้องสัมพัทธ์กัน

รวย จน ฉลาด ไม่ฉลาด ขี้เกียจ ขยัน คุณสมบัติเหล่านี้ไม่ใช่ตัวแปรที่สำคัญ
ในการใช้ชีวิตมีความสุขหรอกครับ สิ่งพวกนี้มันเกิดการคนอื่นมาตัดสิน แล้วก็เปรียบเทียบ
เรา กับคนอื่นๆ ทั้งนั้น ผมว่านะ แค่ใจเราเป็นสุขทุกวัน ดำรงตนเป็นคนดี ไม่เบียดเบียนใคร
ใช้ชีวิตในทางสายกลางทำอะไรไม่ตึงไม่หย่อนเกินไป แค่นี้ก็เยี่ยมยอดแล้ว
จะนับทีละ 1 หรือ ทีละมหาศาลขนาดไหนก็ไม่สำคัญหรอกครับ
ขอให้ใจเป็นสุข ชีวิตก็เหมือนประสบความสำเร็จทุกวัน

ตอบพี่ BeSmile ว่าไม่ได้ใช้ความคิดมากไป มันแค่ลอยขึ้นมาในหัวในชั่วเสี้ยิววินาที ขณะกำลังอ่านกระทู้

ส่วนที่ว่าทำถูกทุกอย่างแต่ยังจนนี่ อันนี้นี่ถูกต้องจริงๆ ครับ ทั้งฉลาดจริงๆ ขยันจริงๆ แต่บางครั้งผลกรรมบางอย่างในอดีตมาเบียดเบียน เลยทำให้จน เช่น หาเงินมาได้ก็โดนขโมย มีเหตุที่ต้องใช้เงิน ไม่ว่าจะเป็นการเจ็บปวดของร่างกายตัวเองหรือคนรัก หรือเกิดอุบัติเหตุไฟไหม้ ร่างกายพิการทำงานต่อไม่ได้ ฯลฯ

เคยเจอคนที่ซวยซ้ำ ซวยซ้อน ซวยแล้ว ซวยอีกไหมครับ แบบว่ากรณี black swan worst case เลย ซึ่งกรณีแบบนี้ มันมีอยู่จริงในโลกนะครับ ตรรกะปกติจะใช้การอะไรไม่ได้เลย ซึ่งมันลอยขึ้นมาในหัวว่า เออ ถ้าเราเจอเหตุการณ์ แบบนี้ เราจะอยู่กับมันอย่างมีความสุขได้ไหม? เราจะจัดการกับกายใจของเราอย่างไร? เราจะยกจิตตัวเองอย่างไรในสภาวะแบบนั้น? เราจะอยู่กับปัจจุบันให้ใจเราผ่องใสได้อย่างไร ไม่ว่าจะเจอ เหตุการณ์ที่เลวร้ายแสนเลวร้าย?

แต่ผมเชื่อในกฎแห่งกรรมนะ ผมเชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แต่พอดีผมเชื่อเรื่องภพชาติด้วย และลำดับของการให้ผลของกรรมแต่ละอย่างอาจจะให้ผลกันแบบข้ามชาติ แต่เราจำเหตุในอดีตไม่ได้ ดังเช่นที่เราจำไม่ได้ว่าวันนี้เมื่อ 1 เดือนที่แล้วเรากินอะไร กินมากน้อยขนาดไหน กินแล้วรู้สึกยังไง เลยทำให้เกิดเหตุการณ์ย้อนแย้งแบบนี้ขึ้น

สรุปว่าไม่เกี่ยวอะไรกับกระทู้ เอาซะเลย กลายเป็นสร้างความมึนงงสับสนให้กับเพื่อนๆ และ ต้องขออภัยที่ลากไปนอกเรื่อง