Thai VI

http://www.se-ed.com/eShop/Products/Det ... 6162361548

หนังสือใหม่ของคุณพิชัย จาวลา เจ้าของหนังสือทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ความจริง

ไม่รู้ใครจะคิดอย่างไร แต่ผู้เขียนเคยบอกให้ขายทองตั้งแต่ 1200 จนมา 1500 เมื่อราคาเดือนพค 54 หลักการในบทความที่ผ่านมาเป็นแบบแนวความคิดของตัวเองทั้งสิ้น ถ้าให้อ่านเล่นก็พอได้แต่ถ้าให้ซื้อขอเก็บไปซื้อหนังสือของพี่ web หรือ ตะแกรงร่อนดีกว่าครับ

อ่านไป1/2เล่มละ
เขียนประมาณให้ซื้อ-ขายสวนความคิดคนหมู่มากแล้วจะกำไร เพราะคนหมู่มากมักคิดผิดและขาดทุน


@คห.บน เซียนก็พลาดได้คับ

คุณพิชัยเค้าก็พูดถูกนะครับ คนส่วนน้อยมักถูกคนส่วนใหญ่มักผิด แต่ถ้าคนเชื่อคุณพิชัยกันมากๆ อีกหน่อยผมคงหากินยากละ เพราะคนทั้งสองส่วนมันปนกันเลยไม่รู้ใครจะเป็นคนส่วนไหนกันแน่

ถ้าคุณจิตใจเเข็งพอ ผมมองว่ายังหากินไม่ยากต่อให้คนรู้หลักการณ์นี้เยอะ
โดยผมเห็นด้วยกับหลักการณ์ของคุณพิชัย ผมมองว่าเป็นเรื่องของ"ทฤษฎีเกม" เเต่รู้หลักอย่างเดียวไม่พอ...จิตใจต้องกล้าเเกร่ง ยกตัวอย่างหุ้นหลายตัวราคาตกมากช่วงวิกฤติยุโรปเเละน้ำท่วม...ถ้าใช้ทฤษฎีเกมอย่างเดียว จะยากมากในการกะจังหวะว่าตรงไหนควร"กล้า"เข้าซื้อ ยกตัวอย่าง

LH ตอนน้ำท่วมหนักราวปลาย ต.ค. ราคาเหลือ 5 บาท ถ้าValuationด้วยเหตุผลเเล้วถือว่าราคาต่ำกว่ามูลค่า ร่วมกับมีข่าวดีรออยู่เรื่องเปิดTerminal21เเละการขายสินทรัพย์ให้กองทุนอสังหาใหม่ซึ่งน่าจะออกกองทุนนี้ในไตรมาศ1/55 ถามว่าตอนนั้นมีซักกี่คนที่กล้าซื้อLH เพราะน้ำท่วมตอนนั้นไม่รู้จะ"เอาอยู่"หรือไม่ จะทะลักเข้ากรุงเทพชั้นในหรือไม่...ดังนั้นการตัดสินใจซื้อต้องอาศัยภาวะ"จิตใจ"ที่กล้าเเกร่ง รู้หลักการณ์อย่างเดียวไม่พอ

Thre ผลประกอบการณ์ขาดทุนหนัก ตอนที่เหลือ3.02บาท ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมีคนซื้อ? ตอนนี้ราคาหุ้นก็กลับมาเเล้ว เเต่ก็ยังไม่เข้าใจเพราะถึงเเม้เพิ่มทุนสำเร็จเเต่ผลประกอบการยังจะรับรู้การขาดทุนเรื่อยๆ

อันนี้เป็นสองตัวอย่างซึ่งถ้าใช้ทฤษฎีเกม หรือ"เศรฐศาสตร์เเห่งความจริง" ในจังหวะที่ถูกต้องก็จะทำกำไรได้มากมาย เจต่สิ่งนึงที่คุณพิชัยสอนเราไม่ได้คือ"ความกล้า"ของเเต่ละคน ต้องไปฝึกกันเอง

ไม่แปลกที่จะมีคนเห็นด้วยกับคุณพิชัยไม่ถึง 10% มันเป็นธรรมดาของแนวคิดสวนกระแส

เมื่อวานเปิดๆดูอยู่เหมือนกัน
แต่ผมเห็นว่า มันเท่ากับเราต้องทำงานหนักไปกว่าเดิม
คือ นอกจากต้องหาบริษัทที่ดีและต่ำกว่ามูลค่าแล้ว
ต้องไปดูคนอื่นว่าเขาคิดยังไงด้วย ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องของพื้นฐานเลย
เป็นเรื่องทฤษฎีเกมส์ กับจิตวิทยาการลงทุนมากกว่า

ส่วนตัวเชื่อแบบที่ พี่โจ ลูกอีสาน บอกมากกว่า ว่า
อ่านไป 20 บริษัท เจอน่าลงทุนซัก 1 บริษัท กับ ไปตลาดตอนตีสามดีกว่า
ก็เลยสอย ตะแกรงร่อนหุ้น กะ ซื้อหุ้นตามเซียน มาแทน อิอิ
ความเห็นส่วนตัวนะครับ แค่แชร์ จากคนเปิดอ่านผ่านๆ

ผมมองว่า"ทฤษฎีเกม"เป็นส่วนประกอบที่ทำให้การลงทุนเเบบVIประสบความสำเร็จนะครับ ลองพิจารณาประโยคนี้ครับ

"จงกลัวเมื่อคนอื่นกล้าเเละจงกล้าเมื่อคนอื่นกลัว"

การใช้ทฤษฎีเกมมาช่วยในการตัดสินใจลงทุนมันทำให้เราได้หุ้นที่มีSafety Marginมากขึ้น

เเต่คุณพิชัยบอกให้ คิดข้ามไปอีกขั้นเมื่อมีข่าวหรือมีปัจจัยมากระทบ เราอาจลองคิดเล่นๆว่า"คนส่วนใหญ่จะคิดอย่างไรเเละเเสดงออกมาอย่างไร?"กับInformationดังกล่าว เเต่ถ้าเราไม่อยากคิดมาก ไม่อยากสนใจอารมณ์คนอื่น ก็ไม่เป็นไรครับเพราะวันที่คนส่วนใหญ่กลัว"ตลาด"หรือราคาหุ้นจะตอบสนองลงมาเอง

ลองดูอีกตัวอย่างนะครับ อันนี้ไม่เกี่ยวกับการลงทุนเบบVIนะครับ เเต่ฝึกคิดเรื่องการตอบสนองต่อ Information ของคนส่วนใหญ่

-KTC ประกาศผลประกอบการปี 54 ขาดทุน 6 บาทต่อหุ้น เพื่อนๆคิดว่าคนส่วนใหญ่จะใช้ Informationนี้อย่างไร?

อย่างKTCผมก็ยอมรับว่าคาดการณ์ผิด เพราะผลประกอบการเเย่กว่านั้นเเต่ราคาหุ้นกลับขึ้นไม่ตอบสนองกับผลประกอบการณ์ เเต่ไปตอบสนองกับข่าวอื่นๆ

-TRT ให้ข่าวว่าเซ็นสัญญากับกฟน.เพิ่ม ปีหน้ารายได้พุ่ง วันจันทร์ที่จะถึงนี้คนส่วนใหญ่จะคิดอย่างไร? เป็นต้น
-Jmart หลังจากงานจิบเบียร์ครั้งนึง มีคนได้ข่าวว่า ดร.ซื้อหุ้นตัวนี้?

ฝึกบ่อยๆ เราจะได้เห็นโอกาสในวิกฤติ...ทีนี้เราจะทำตามคนส่วนใหญ่หรือไม่หรือทำตรงข้ามก็ต้องเอาหลักการณ์ ของVIมาจับ เป็นต้นครับ

ขอรวยแบบธรรมดาก็พอครับ แฮ่...

ส.สลึง เขียน:ขอรวยแบบธรรมดาก็พอครับ แฮ่...

555 จริงด้วยครับพี่ "พอเมื่อไหร่ รวยเมื่อนั้น"
จริงๆเเล้ว เราอาจกำลังเก็บเเละบริหารเงินเพียงเพื่อใช้จ่าย(กับค่ารักษาพยาบาล) ใน 6 เดือนสุดท้ายของชีวิตก็เป็นได้...ใครจะไปรู้

แล้วคนเขียนหนังสือเล่มนี้เขารวยหุ้นล้นฟ้าหรือเปล่า
ถ้าตัวคนเขียนยังทําไม่ได้ แล้วจะสอนคนอื่นได้อย่างไร

ส่วนตัว มองว่า วิธีการคิดของเขา มีประโยชน์โดยเฉพาะในยามที่ตลาด

มี ความextremeในด้านใดด้านหนึ่ง

ชื่อหนังสือผมว่ามีองค์ประกอบด้านการตลาดมาเกี่ยวข้องด้วยครับ
อย่าไปคิดมาก

ปล.
เดี๋ยวจะไปยืนแอบอ่านดูก่อนครับ

ปัญหา คือ เราไม่รู้ว่าการกระทำของเรา เป็นการกระทำของคนส่วนใหญ่หรือคนส่วนน้อยครับ..
ไปซื้อหุ้นตอนที่กำลังตกอย่างเมามันส์ ด้วยแนวคิด "จงโลภเมื่อคนอื่นกลัว" แต่กลับกลายเป็นการ "รับมีด" ไปซะได้

torpongpak เขียน:ผมมองว่า"ทฤษฎีเกม"เป็นส่วนประกอบที่ทำให้การลงทุนเเบบVIประสบความสำเร็จนะครับ ลองพิจารณาประโยคนี้ครับ

"จงกลัวเมื่อคนอื่นกล้าเเละจงกล้าเมื่อคนอื่นกลัว"

อ่านผ่านแล้วก็จริง แต่เมื่อตอนปฎิบัติละครับ จะรู้ได้อย่างไรว่าคนอื่นกล้ามาแล้ว จนน่าขาย หรือ คนอื่นกลัวหมดแล้ว จนน่าซื้อ

จากประโยคนี้ ทำไมถึงบอกว่า จงกลัวเมื่อคนอื่นกล้า ก็เป็นเพราะเมื่อคนส่วนใหญ่กล้า ราคาหุ้นก็คงจะแพงมากแล้ว เราจึงควรขาย

และ จงกล้าเมื่อคนอื่นกลัว ก็เป็นเพราะ เมื่อคนอื่นกลัวไม่มีคนซื้อหุ้น ราคาหุ้นก็คงจะถูกจนน่าลงทุน

สรุปแล้ว ถ้าเราเป็น VI คัดเลือกบริษัทที่ดี ซื้อลงทุนในราคาที่ต่ำกว่ามูลค่าพื้นฐานมากๆ ก็เพียงพอแล้ว ไม่เห็นต้องสนใจคนอื่นเลยว่าจะกล้าหรือกลัว

ถ้ามัวแต่เอาเวลาไปดูคนอื่นว่า กลัา หรือ กลัว จะไม่มีเวลามานั่งวิเคราะห์บริษัท และประเมินมูลค่าพื้นฐานนะซิครับ 555

ตอนที่ต้องมาคิดว่าตอนนี้ mass ซื้อ หรือ ขายอยู่นี่แหละปวดหัวมาก(เคยพยายามลองเอามาปรับใช้ดูครับ) สับสนมากๆ เพราะเราก็ mass สรุปก็คือผมเลิกคิด หาอะไรที่เรียบง่ายมาใช้ดีกว่าครับ คิดแบบแกผมว่าสับสนอ่ะ คนเขียนก็เขียนได้ แต่คนเอาไปใช้นี่งงครับ

งั้นก็แนว เดียวกับการ ดู กราฟ ต่างๆ นาๆ ละครับ
เพราะ เค้าดู ปัจจัย ภายนอกกัน ทั้งนั้น

ยกตัวอย่าง มา เป็น บริษัท พื้น ฐานดี แต่ อยู่ใน ภาวะ วิกฤต มากกว่า นะ ครับ

ไม่ลอง ยก เอ็น-park ละครับ ไม่มี คน เล่น กัน ลอง สวนเข้า ไป เต็มๆ ดู

"จงกลัวเมื่อคนอื่นกล้าเเละจงกล้าเมื่อคนอื่นกลัว"

รู้ได้ไงว่าเราเองไม่ใช่หนึ่งใน "คนอื่น"

torpongpak เขียน:ผมมองว่า"ทฤษฎีเกม"เป็นส่วนประกอบที่ทำให้การลงทุนเเบบVIประสบความสำเร็จนะครับ ลองพิจารณาประโยคนี้ครับ

"จงกลัวเมื่อคนอื่นกล้าเเละจงกล้าเมื่อคนอื่นกลัว"

การใช้ทฤษฎีเกมมาช่วยในการตัดสินใจลงทุนมันทำให้เราได้หุ้นที่มีSafety Marginมากขึ้น

เเต่คุณพิชัยบอกให้ คิดข้ามไปอีกขั้นเมื่อมีข่าวหรือมีปัจจัยมากระทบ เราอาจลองคิดเล่นๆว่า"คนส่วนใหญ่จะคิดอย่างไรเเละเเสดงออกมาอย่างไร?"กับInformationดังกล่าว เเต่ถ้าเราไม่อยากคิดมาก ไม่อยากสนใจอารมณ์คนอื่น ก็ไม่เป็นไรครับเพราะวันที่คนส่วนใหญ่กลัว"ตลาด"หรือราคาหุ้นจะตอบสนองลงมาเอง

ขอบคุณครับ ผมลองยกตัวอย่างคำพูดนี้มาเพราะคิดว่าเป็นประโยคคลาสสิคปู่บัฟเคยพูด มันเข้ากับเรื่องทฤษฎีเกมดี...

ดีมากครับที่ได้เเลกเปลี่ยนกันเเละคุยกันจนเคี่ยวออกมาว่า VI อาจไม่ต้องสนใจเรื่องพวกนี้ เเค่รู้ว่ามูลค่าเหมาะสมอยู่ที่ไหนเเละราคาหุ้นเมื่อเทียบมูลค่าที่เหมาะสม มีMargin of safety(ในจุดที่เราพอใจหรือไม่ก็พอ) ไม่ต้องสนใจดัชนีว่าจะขึ้นหรือลง ไม่ต้องสนใจว่าใครจะกลัวหรือโลภ...

ลองไปSearch Googleดู หลายกระทู้ก็เกิดความลังเลว่าเมื่อไหร่ควรกลัวเมื่อไหร่ควรกล้า?
http://www.google.co.th/webhp?sourceid= ... 93&bih=498

อีกนิด สำหรับทุกท่านที่อ่น
กรุณากด + ให้กระทู้ผมด้วย
เพราะ กระทู้ ผมถูกด ลบ จนกระทู้ผม ถูกซ่อนแล้ว
กระทู้ถุกกดลบจนถุกซ่อนคล้ายๆ กับถูกเซนเซอ
ขอบคุณทุกท่านที่กดบวก
และผมให้อภัยทุกท่านที่กดลบให้ผม

ผมก็เชื่อว่านักลงทุนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็น วอร์เร็น บัพเฟ็ต จอร์จ โซรอส หรือแม้แต่ดร.นิเวศน์ ต่างก็นำเอาหลักการจิตทยามาเพื่อใช้ประกอบการลงทุนด้วยเช่นเดียวกัน แต่พวกเค้าอยู่ในระดับที่ชำนาญแล้ว รู้ว่าตอนนี้คนส่วนใหญ่คิดยังไง และสามารถเข้าใจพฤติกรรมของตลาดเป็นอย่างดี และไม่แน่ บางทีจตวิทยานี่แหละอาจจะเป็นความลับที่ทำให้บุคลคนนั้นประสบความสำเร็จเหนือคนหมู่มากก็ได้

ลองคิดง่ายๆครับ ในบทความของ วอร์เร็น บัพเฟ็ต หรือ ดร.นิเวศน์ ต่างก็สอนให้เราเลือกหุ้นที่มีกิจการที่ยอดเยี่ยม กำไรเติบโตสม่ำเสมอ มีผู้บริหารที่มีธรรมภิบาล และเราต้องเข้าใจในตัวกิจการหรือธุรกิจนั้นด้วย ฯลฯ ทั้งหมดนี้คือหลักการที่ถูกเผยแพร่ออกสู่สาธารณะชนได้อ่านได้ศึกษา
แต่คำถามของผมคือ ทำไมทุกคนในโลกถึงไม่ประสบความสำเร็จเหมือนกันหมดเพียงแค่ใช้หลักการข้างบนนี้ ทำไมในโลกยังมี คนรวยมากๆ คนรวย คนระดับกลาง คนจน และคนจนมากๆ ทำไมถึงมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นในตลาดที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง เงินในตลาดทุนมีอยู่มากมายมหาศาลแต่มันไปอยู่ตรงไหนล่ะทำไมมันไหลไปอยู่กับคนเพียงไม่กี่คน/กลุ่ม สุดท้ายอะไรคือความลับที่แท้จริงที่ทำให้นักลงทุนอย่าง วอร์เร็น บัพเฟ็ต จอร์จ โซรอส หรือแม้แต่ ดร.นิเวศน์ ประสบความสำเร็จ

ผมว่าแนวคิดเค้าน่าสนใจดีนะครับ
อาจจะเอาไปปรับใช้กับแนว VI ได้
แต่เล่มนี้ดูจะการตลาดมากไปหน่อย
ตัวหนงัสือใหญ่มาก
แถมพิมพ์ครั้งที่ 2 แล้วด้วย
(หนังสือพึ่งออก ไปแอบพิมพ์ครั้งที่ 1 ตอนไหนเนี่ย)

พี่พิชัยเค้าก้เดินบนเกมที่เค้าถนัด เค้าถนัดตีลูกแบบนี้

ถ้าทุกคนตีลูกแบบเดียวกันหมด คงมี ไทเกอร์วูดทั่วโลก

หวดลูกในสไตล์ที่เราถนัดครับ สไตล์ของแต่ละบุคคลไม่เหมือนกัน วิธีอาจจะคล้ายกัน

แต่ผมเชื่อว่า อาหารแต่ละอย่าง วิธีลงทุนแต่ละสไตล์ มันมึเคล็ดลับของมัน

ซึ่งบางคนก้อาจจะชอบหรือไม่ชอบก้ได้ และ อาจจะทำได้หรือไม่ได้


บางเล่มก้อาจจะเป็นหอคอยงาช้าง สำหรับวีไอ แต่เชื่อผมเถอะ การอ่านเพื่อเก็บในสิ่ง

ที่เราไม่รู้ และนำมาต่อยอดเกิดขึ้นได้เสมอ

gaup9 เขียน:อ่านไป1/2เล่มละ
เขียนประมาณให้ซื้อ-ขายสวนความคิดคนหมู่มากแล้วจะกำไร เพราะคนหมู่มากมักคิดผิดและขาดทุน


@คห.บน เซียนก็พลาดได้คับ

เราจะดูยังไงล่ะครับว่าเราอยู่หมู่ไหน หมู่มาก หรือหมู่น้อย หรือว่าต้องไปหาหัวหน้าหมู่ 555

Linzhi เขียน:

gaup9 เขียน:อ่านไป1/2เล่มละ
เขียนประมาณให้ซื้อ-ขายสวนความคิดคนหมู่มากแล้วจะกำไร เพราะคนหมู่มากมักคิดผิดและขาดทุน


@คห.บน เซียนก็พลาดได้คับ

เราจะดูยังไงล่ะครับว่าเราอยู่หมู่ไหน หมู่มาก หรือหมู่น้อย หรือว่าต้องไปหาหัวหน้าหมู่ 555

ถ้าผมรู้ผมรวยแล้วคับ
จะดูจริงๆไม่ยากหรอก ดูตามบอร์ด ห้องค้า top10หนังสือขายดี

ผมอ่านจบแล้ว ไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีนี้เท่าไหร่

drsp เขียน:แล้วคนเขียนหนังสือเล่มนี้เขารวยหุ้นล้นฟ้าหรือเปล่า
ถ้าตัวคนเขียนยังทําไม่ได้ แล้วจะสอนคนอื่นได้อย่างไร

คนเขียนรวยมากนะเป็นเจ้าของโรงแรมที่เชียงใหม่หลายที่
ส่วนจะรวยด้วยหุ้นหรือโรงแรมอันนี้ไม่รู้เหมือนกัน

การอ่านเป็นสิ่งที่ดีครับ ยิ่งอ่านมากยิ่งได้กับตัวเองมากขึ้นด้วย ถือเป็นการเรียนรู้ การเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องเรียนรู้สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป การเรียนรู้ทั้งสิ่งที่ผิดและสิ่งที่ถูกจะทำให้เราเห็นเหรียญทั้งสองด้าน จะว่าไปแล้วมันไม่มีสิ่งไหนผิดสิ่งไหนถูก ทุกสิ่งล้วนมีประโยชน์ในตัวของมันเอง สิ่งที่เราคิดว่าไม่มีประโยชน์สำหรับเราอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้อื่นก็ได้ เพราะประโยชน์และจุดประสงค์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เราอย่าเพิ่งไปดูถูกหรือปรามาสเขา

ถ้าให้ไก่มันเลือกระหว่างตัวหนอนกับทองคำหนึ่งก้อน คุณคิดว่าไก่มันจะเลือกอะไร แน่นอนว่าไก่มันคงไม่รู้จักทองคำแน่นอน
ถ้าให้มันเลือกมันก็คงต้องเลือกตัวหนอนเพราะมันจะได้จิกกินอย่างอร่อย ไก่มันคงไม่สนใจทองคำและมันก็ไม่เห็นว่าทองคำมีประโยชน์อะไร และเราจะไปว่าไก่มันโง่ก็ไม่ได้เพราะประโยชน์ของไก่คือตัวหนอน ถ้าคนคิดว่าไก่มันโง่ที่ไม่เอาทอง ไก่มันก็คงคิดว่าคนคงโง่เช่นกันที่ไม่เอาหนอน

สถานการจริงเลย วันก่อนคุณพิชัยออกทีวีคาดว่าเซทจะ 1200ก่อนแล้วถึงลง. แต่ดูๆคงยากเพราะเจอขวางไว้แค่ 1175 หรือว่าผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ท่านกลายเป็นคนส่วนใหญ่โดยไม่รู้ตัว 555

MO101 เขียน:

drsp เขียน:แล้วคนเขียนหนังสือเล่มนี้เขารวยหุ้นล้นฟ้าหรือเปล่า
ถ้าตัวคนเขียนยังทําไม่ได้ แล้วจะสอนคนอื่นได้อย่างไร

คนเขียนรวยมากนะเป็นเจ้าของโรงแรมที่เชียงใหม่หลายที่
ส่วนจะรวยด้วยหุ้นหรือโรงแรมอันนี้ไม่รู้เหมือนกัน

เท่าที่เคยฟัง คุณพิชัยแกพูดเสมอว่า อาชีพหลักคืออสังหาฯ ส่วนหุ้นกับค่าเงินแค่นิดหน่อย เพียงแต่สนใจในทฤษฎีผลประโยชน์เลยเอามาเผยแพร่ เพราะในเมืองไทยไม่ค่อยมีคนพูดถึง

แต่ที่ตั้งชื่อหนังสือว่า รวยล้นฟ้า นี่ออกจะการตลาดไป (ไม่) หน่อย สงสัยเอาไว้ข่มอีกค่ายที่ชอบอ้างว่า Best Seller