Thai VI

ผมว่าvi ไม่ควรตกรถ แต่ผมไม่ใช่ vi นะ ผมเป็นนักเก็งไร
โดยเลือกหุ้นแบบvi ถือหุ้นแบบ นักเก็งกำไร ผมเรียกตัวเองว่า svi เชื่อว่าหลายท่านเป็นแบบผม
เนืองจากเงินไม่เยอถือนานไม่ไหว เสี่ยงสูงด้วย

เหตุผลที่vi ไม่น่าตกคือ
1เวลาเกิดวิกฤต คนที่จะต้องรู้ว่าหุ้นจะได้ผล บวกหรือลบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นถ้าบวกราคาสูงกว่ามูลค่าเปล่า สูงก็ขาย
ถ้าผลลบราคาที่เกิดขึ้นตำ่กว่าผลกระทบหรือเปลา ตำ่กว่าซื้อ แต่ปัญหาคือไม่รู้จักหุ้นตัวที่เราเล่นอยู่จึงประเมินมูลค่าไม่ได้ ได้แต่ฟังเขามา นี่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง บางที่cut lossผิดจังหวะอีก
ถ้าเป็นอย่างนี้บอกได้เลยไม่เป็น vi คนเป็นviมักเงินหนาประมาทไม่ได้
2ส่วนนักเก็งกำไร เขาจะไม่ดู value ดูกระแสมากกว่าพวกนี้จะแบ่งเป็น2กลุ่มใหญ่เรียกกันว่าชาวไล่ ชาวสวน
ปกติผมจะเป็นชาวสวน margin ดีกว่าเสี่ยงมากอาศัยการการcut lossที่เร็ว

เรื่องตกมายังดีกว่ากระโดดขึ้นม้าแล้โดนมาดีดนะ
โชคดีครับ หวังว่าเป็นประโยชน์

อะไรทำให้คิดว่าตกรถครับ เซทหรือหุ้น

ผมรู้แต่ หมู เพราะผมจำหน่ายสุกร หลายเด้งไปเกิน 5ตัวครับ

TTA PTL AJ SNC VNG

รอบนี้ยังไงก้ไม่ยอม จำหน่ายสุกรราคาถูกครับ รอบนี้ขอ เก็บหุ้นหมูทองคำ

ถ้าได้ต่ำกว่า 2 เด้งก้อย่าหวังมาล้วงหุ้นไปจากมือผมเลย

แต่อย่าพาผมไปดอยนะ ผมชอบอากาศหนาวก้จริง แต่บนดอยไม่มีตู้คาราโอเกะ ไม่มี

ความเจริญ

monkey money เขียน:ผมว่าvi ไม่ควรตกรถ แต่ผมไม่ใช่ vi นะ ผมเป็นนักเก็งไร
โดยเลือกหุ้นแบบvi ถือหุ้นแบบ นักเก็งกำไร ผมเรียกตัวเองว่า svi เชื่อว่าหลายท่านเป็นแบบผม
เนืองจากเงินไม่เยอถือนานไม่ไหว เสี่ยงสูงด้วย

ผมให้ลบคะแนนลบนะ แต่กดบวกเพราะไม่อยากให้ซ่อนข้อความ
ไม่เห็นด้วยกับข้อความข้างบนน่ะ ผมว่าถือหุ้นนานๆไม่เห็นเสี่ยงเลย อุ่นใจขึ้นทุกวันครับ แล้วแต่จะมองมากกว่า

ผมว่าไม่เกี่ยวเลย และผมคิดว่าบางที VI เนี่ยแหละตกรถบ่อยมาก
แต่ถ้าได้ขึ้นรถที ส่วนใหญ่จะเป็นรถที่วิ่งไปเรื่อยๆนะครับ

ส่วนรถที่วิ่งสั้นๆ เดี๋ยววิ่งเดี๋ยวหยุด เดี๋ยว u-turn แบบไม่รู้เรื่อง ผมว่า VI น่าจะตกบ่อย

ที่ผมคิดแบบนั้น เพราะผมว่าคนที่ยึดถือแนวทางนี้จะไม่ยอมขาดทุน แต่อาจจะยอมเสียดาย
ดังนั้น รถที่ไม่แน่ใจว่าจะวิ่งไปที่ไหน VI ไม่ค่อยชอบขึ้น
ถ้าจะขึ้นรถ VI ชอบขึ้นตั้งแต่ต้นทางด้วย ไม่ชอบขึ้นกลางทาง

การที่เราคิดว่าตกรถเพราะว่า "มันเป็นสิ่งเกิดขึ้นไปแล้ว" และอีกอย่างคือเป็นความกดดันเล็กๆ

ที่เราไปเปรียบเทียบกับคนที่ขึ้นรถคันนั้นทัน

ตกรถประจำทาง ก้ไม่เป็นไรครับ เด๋วนี้ยัง 3.50 อยู่ไหม

แต่อย่าตกขบวนรถ เบนซ์ละกันครับ จอดรอตรงหน้าเลยบางที อย่าง PTL AJ SVI

ถ้าตกรถประจำทางแต่ ขึ้นขบวนรถเบนซ์ ยังไงเสียพอรท์ ในอนาคตก้ยังดีกว่า

ขึ้นรถเมล์ และตกรถเบนซ์ครับ


โดยเฉพาะคนไม่อัดมาจิ้นเต็ม 100 โอกาศ ทำผลตอบแทนเกิน 2000 เปอใน 10 ปี ต้อง

ฝีมือจริงๆๆ อันนี้ต้องยอมรับว่า อาจารย์ ดร นิเวศน์ ท่านทำได้จริงๆๆ

ไอ้ตกรถเนี่ย ใช้แทน เราซื้อของถูกได้ แต่เราดันไม่ถือ แต่หลังจากขายมันพุ่งไปไกลมาก

ถึงจะเรียกว่า ตกรถ นิยามนี้ใช้กับคนถือ PTL 4 บาทกว่าๆๆแล้วขายไป

นั่นแหล่ะ ตกรถ ส่วน TTA 9 บาท ขายออก แล้วมันไป 60-70 เค้าเรียก

ตกเรือ


ปฎิเสธไม่ได้เลย หลายบิ๊กเนมก้รวยมาได้เพราะลงทุนหุ้นคอมโมและ หุ้นวัฎจกัร

แถมไอ้หุ้น คอมโมเนี่ยเหมือนจะวนเวียนกันเป็นดารา ไม่มีแบบ ราคาสูงลิ่วตลอด

เพราะอะไร


ถ้ายางแพง เพราะของขาด แต่พอของขาด คนก้แห่ปลูก พอแห่ปลูกของก้มาก ก้เลยถูก

หลักๆคือ ถ้าเราจับดีมานท์-ซัพพลายได้ เราก้น่าจะพอรู้ว่า


ซุปตา คอมโมต่อไป จะเป็นใคร

ผมเคยอ่านในกระทู้ ของพี่หมอสามัญชน เกี่ยวกับหุ้นประเภทนี้อยู่

ก้คิดแบบเดียวกันครับ คือ ช่วงพีคกินเวลาสั้น ช่วงนอนนั้นแสนยาวนาน

หุ้นคอมโม ช่วงแรกพีอีแพง กำไรน้อย ราคาวิ่งไปเกินจริง หลายคนก้ว่าปั่น

แต่พองบออก E สูงขึ้น พีอีต่ำ ราคาแทนที่จะวิ่ง .....ขึ้น มันดันวิ่งสวนทางซะงั้น เพราะอะไร

เพราะว่า ตลาดหุ้นมีประสิทธิภาพ คนเห็นก่อน ก้ ซื้อก่อน

คนเห็นทีหลัง ก้ติดดอยไ ปตามระเบียบ


ดังนั้นใครคิดว่าหุ้นคอมโม ไม่ซ่าห์ คราวหน้าอย่าคิดไปเอง

ช่วงเวลาที่น่ากลัวสำหรับหุ้นคอมโมหรือ หุ้นเทินอะราวคือ

ช่วงที่ราคาขึ้นไปแรงๆ โดยที่กำไรไม่ได้ดี อะไร ผลประกอบการก้งั้นๆ

แต่ราคาวิ่งไปไหน ก้ไม่รู้ วิ่งเอาถ้วย วิ่งเอาโล่ห์ ลิ่งแล้ว ก้ลิ่งอีก

นั่นแหล่ะ เป็นสัญญานว่า ถ้าคุณไม่มีหุ้นในมือ คุณนั่นแหล่ะ คือ คนตกรถขนานแท้

ตกรถเบนซ์ ที่นานๆที จะมีออกมาวิ่งสักคัน

เห็นต่างครับ

ผมยอมขึ้นรถเมล์ที่ผมรู้ว่าจะพาผมไปที่ไหน

ดีกว่าที่จะขึ้นรถเบนซ์ แต่ไม่รู้จุดหมายปลายทาง

..ลงทุนใน circle of competence ของตัวเองดีกว่าครับ

แต่ถ้าคุณคิดว่ารู้จักหุ้นวัฎจักรตัวนั้นดีก็ลุยเลยครับ

อย่าบังคับให้ผมขึ้นเบนซ์เลย

กลัวจะตกนรกมากกว่าครับ

ในตลาดตอนนี้มีรถกี่คัน จำได้ว่าประมาณ400 กว่าคันครับถ้าจำผิดขออภัยด้วยครับ
มีใหม่เก่ายอมแมวก็มี ผมว่าปัญหาเราคือไม่รู้จักรถที่ขึ้นอยู่บางทีคนขับเขาก็พาเราไปปล่อยดอย
บางที่พาเราไปทำบุญปล่อยหมู เรื่องถือหุ้นยาวอันนี้ไม่ว่ากันคนมีเงิน แต่ผมไม่ทำครับ ใครเคยจับ aj ptl
ตอน 30ปลาย40ต้น ใครยังถือย้อนเวลาได้ก็ขาย หรือ banpu ตอนต้นปี จำไม่ผิด700หรือกว่า ตัวใหญ่หน่อย จะหาว่าเอาตัวเล็กมายกตัวอย่าง เชียร์ราคาพื้นฐานสูงริ่ว ป่านนี้ไม่เคยเห็นราคาที่เขาเชียร์ และอีกอย่างโลกมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ต้องคอยตาม
อย่างไรแล้วผมรู้สึกขอบคุณสมาชิกviทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง ที่ให้ขอมูลหุ้นแต่ละตัว
เป็นแหล่งข้อมูลที่ดี

ผมไม่ถือว่าผม "ตกรถ" หากผมไม่ได้ "คอยและจ้อง" จะขึ้นรถคันนั้น
set จะไป พันสอง พันสี่ ผมก็หาหุ้นเหมือนเดิม เพราะผมไม่ได้คอย set index

อย่ากลัวตกรถครับ อย่าโลภเกินความรู้เป็นใช้ได้
สิ่งที่เราไม่รู้ ได้มาไม่ยั่งยืนหรอกครับ ไม่ควรภูมิใจด้วยจะทำให้เราคิดว่าตนเองเก่งกว่าความเป็นจริง
แล้วเวลาพลาดจะเจ็บหนักเพราะมั่นใจในสิ่งที่ไม่ควรมั่นใจ

หากหุ้นตัวหนึ่งราคา 1 บาท แล้วเราทำ valuation ได้ 2 บาท เมื่อมัน 2 บาทเราก็ขาย
หลังจากนั้นต่อให้มันวิ่งไป 10 บาท ก็ไม่ควรเสียใจหรือคิดว่าตกรถ เพราะความรู้เรามีแค่นั้น
หรือแม้จะไม่ได้ขาย แล้วมันวิ่งไป แล้วกำไรกว่าที่คิดไว้เยอะแยะ ก็ไม่ควรดีใจครับ
ควรจะเสียใจและทบทวนว่าเราคำนวนอะไรผิดพลาดไป ทำไมเราคำนวนได้ไม่ตรงกับความเป็นจริง

หรืออีกนัยหนึ่ง ถ้าซื้อที่ 1 บาท แล้วเราคำนวนไว้ 2 บาท แต่พอซื้อมันลงไป 0.5 บาทแล้วไม่ขึ้นมาอีกเลย
สิ่งทีควรทำก่อนจะคร่ำครวญว่าติดดอยก็คือ หาความรู้ว่าทำไมมันไม่เป็นตามที่เราคิด เราคำนวนอะไรผิดไป

ทั้งหมดนี้จะช่วยลับเขี้ยวเล็บของเราให้คมกริบมากขึ้นๆ การคำนวนมูลค่าพื้นฐานของหุ้นในครั้งต่อไปก็จะถูกต้องยิ่งขึ้นๆ

สำคัญคืออย่าโลภอยากได้ในสิ่งที่ไม่รู้ครับ

ผมขออัญเชิญสิ่งที่โยโย่สอนผมไว้มาโพสอีกครั้ง

"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

ลงทุนกับสิ่งที่เราเข้าใจ และมีความรู้ดีกว่าครับ ถ้าเรารู้และเข้าใจว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ไม่ว่าดัชนีจะเท่าไหร่ ราคาหุ้นจะเป็นอย่างไร เราก็รู้ตัวเองควรทำอะไรเสมอ

airazoc เขียน:"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

อ่านแล้วเห็นภาพเลยครับ ชอบๆ ครับ

แสดงว่ายังไม่เคยเจอ เงินวิ่งมาชนมือ

suwat09 เขียน:

airazoc เขียน:"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

อ่านแล้วเห็นภาพเลยครับ ชอบๆ ครับ

อ่านแล้วก็คิดว่า... จะทำยังไงให้ไม่ว่าจะรวยขึ้น 2 เท่า หรือเงินหายไปครึ่งนึง เราก็ยังมีความสุขได้เท่าๆ กัน ทุกวันเป็นวันที่มีความสุขถึงแม้ว่าจะใช้ข้าวของที่ปราณีตมีราคายิ่งขึ้น หรือต้องใช้ของที่ประหยัดลง

คนมีเงินไม่ใช่ว่าจะเป็นคนที่มีความสุข... บางคนยิ่งมีมากยิ่งทุกข์มาก... คนบางคนไม่มีแม้แต่บาทเดียวแต่ชีวิตกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

airazoc เขียน:อย่ากลัวตกรถครับ อย่าโลภเกินความรู้เป็นใช้ได้
สิ่งที่เราไม่รู้ ได้มาไม่ยั่งยืนหรอกครับ ไม่ควรภูมิใจด้วยจะทำให้เราคิดว่าตนเองเก่งกว่าความเป็นจริง
แล้วเวลาพลาดจะเจ็บหนักเพราะมั่นใจในสิ่งที่ไม่ควรมั่นใจ

หากหุ้นตัวหนึ่งราคา 1 บาท แล้วเราทำ valuation ได้ 2 บาท เมื่อมัน 2 บาทเราก็ขาย
หลังจากนั้นต่อให้มันวิ่งไป 10 บาท ก็ไม่ควรเสียใจหรือคิดว่าตกรถ เพราะความรู้เรามีแค่นั้น
หรือแม้จะไม่ได้ขาย แล้วมันวิ่งไป แล้วกำไรกว่าที่คิดไว้เยอะแยะ ก็ไม่ควรดีใจครับ
ควรจะเสียใจและทบทวนว่าเราคำนวนอะไรผิดพลาดไป ทำไมเราคำนวนได้ไม่ตรงกับความเป็นจริง

หรืออีกนัยหนึ่ง ถ้าซื้อที่ 1 บาท แล้วเราคำนวนไว้ 2 บาท แต่พอซื้อมันลงไป 0.5 บาทแล้วไม่ขึ้นมาอีกเลย
สิ่งทีควรทำก่อนจะคร่ำครวญว่าติดดอยก็คือ หาความรู้ว่าทำไมมันไม่เป็นตามที่เราคิด เราคำนวนอะไรผิดไป

ทั้งหมดนี้จะช่วยลับเขี้ยวเล็บของเราให้คมกริบมากขึ้นๆ การคำนวนมูลค่าพื้นฐานของหุ้นในครั้งต่อไปก็จะถูกต้องยิ่งขึ้นๆ

สำคัญคืออย่าโลภอยากได้ในสิ่งที่ไม่รู้ครับ

ผมขออัญเชิญสิ่งที่โยโย่สอนผมไว้มาโพสอีกครั้ง

"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

ลงทุนกับสิ่งที่เราเข้าใจ และมีความรู้ดีกว่าครับ ถ้าเรารู้และเข้าใจว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ไม่ว่าดัชนีจะเท่าไหร่ ราคาหุ้นจะเป็นอย่างไร เราก็รู้ตัวเองควรทำอะไรเสมอ

เห็นด้วย 100% ครับ แต่จนบัดนี้ผมก็ไม่เคยทำได้เลย ขายแล้วหุ้นขึ้นต่อก็ปวดใจ ราคายังไม่ถึงเป้าแล้วสะดุดลงฮวบก็ยิ่งเจ็บปวด พยายามข่มจิตสงบใจ ฝึกจิตให้นิ่ง แต่สุดท้ายความคิดก็วนเวียนมาที่เดิมคือ "รู้งี้"

ใช้ทัมใจครับ รับรอง ปวดหาย ปวดหาย .... (เสียงโฆษณาแบบโบราณ หน่อย)


แซวเล่นนะครับ

dome@perth เขียน:ผมไม่ถือว่าผม "ตกรถ" หากผมไม่ได้ "คอยและจ้อง" จะขึ้นรถคันนั้น
set จะไป พันสอง พันสี่ ผมก็หาหุ้นเหมือนเดิม เพราะผมไม่ได้คอย set index

พี่โดมพูดโดนใจครับ กดบวกให้...

ขอแสดงความคิดเห็นนิดหนึ่งนะครับ คือคิดว่าviไม่กลัวตกรถครับเพราะว่าถ้าviเจอรถที่ชอบและตั๋วรถราคาไม่แพงและสามารถนั่งชมวิวได้ไปไกลแสนไกลคือยกตัวอย่างรถทัวร์นําเที่ยวนะครับมันคุ็มนะครับที่จะขึ้นและถ้ารถทัวร์คันนั้นๆมันพาผมได้ไปไหนต่อไหนที่เห็นอะไรต่ออะไรมากมายแล้วหละก็ผมไม่อยากจะลงจากรถคั้นนั้นเลยครับ

picatos เขียน:

suwat09 เขียน:

airazoc เขียน:"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

อ่านแล้วเห็นภาพเลยครับ ชอบๆ ครับ

อ่านแล้วก็คิดว่า... จะทำยังไงให้ไม่ว่าจะรวยขึ้น 2 เท่า หรือเงินหายไปครึ่งนึง เราก็ยังมีความสุขได้เท่าๆ กัน ทุกวันเป็นวันที่มีความสุขถึงแม้ว่าจะใช้ข้าวของที่ปราณีตมีราคายิ่งขึ้น หรือต้องใช้ของที่ประหยัดลง

คนมีเงินไม่ใช่ว่าจะเป็นคนที่มีความสุข... บางคนยิ่งมีมากยิ่งทุกข์มาก... คนบางคนไม่มีแม้แต่บาทเดียวแต่ชีวิตกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

like

ผมขออัญเชิญสิ่งที่โยโย่สอนผมไว้มาโพสอีกครั้ง

"คนเรารวยขึ้นสองเท่าชีวิตไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ บ้านหลังเดิม รถคันเดิม อาหารก็กินเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเงินหายไปครึ่งนึงนี่ชีวิตเปลี่ยนเลยนะครับ"

ลงทุนกับสิ่งที่เราเข้าใจ และมีความรู้ดีกว่าครับ ถ้าเรารู้และเข้าใจว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ไม่ว่าดัชนีจะเท่าไหร่ ราคาหุ้นจะเป็นอย่างไร เราก็รู้ตัวเองควรทำอะไรเสมอ


ว่าแต่ขาดอะไรไปอย่างนะครับ บ้านก้หลังเดิม รถก้ัคันเดิม อาหารก้เหมือนเดิม

แล้ว ผบทบ ที่บ้าน คนเดิมๆๆด้วยครับ ของผม แต่ง8ปีแล้ว คนเดิมครับ

ผมสังเกตุว่า วีไอ ส่วนมากชอบกิจการเดิมๆ กิจการที่ชอบลงทุน

ผมแอบสังเกตุว่า ท่านอาจารย์ ก้ชอบลงทุนหุ้นกลุ่ม ค้าขาย เป็นพิเศษ ไม่ว่าหุ้นตัวนั้น

จะอยู่ในหมวด ไอซีที อย่าง เจมารท์ ไอที แต่ในเนื้อแท้ก้คือ กลุ่มค้าขายครับ

และต้องเป็นบริษัทที่ มีชื่อเสียงและสามารถมองเห็นได้ด้วยตาจริงๆๆ


นับถือท่านอาจารย์มากๆครับ ลงทุนในแนวทางเดิมไม่เปลี่ยนตั้งแต่ต้นจนปลาย