"If U missed the train I'am on......."
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ต.ค. 16, 2011 3:52 am
สวัสดีครับ
ข่าวน้ำเข้ากรุงรัตนโกสินทร์ในช่วงหลายวันนี้ ทำให้หลายบ้านในหมู่บ้านที่ผมอยู่สร้างก่อกำแพงอิฐหน้าบ้านป้องกันน้ำเข้าบ้าน รวมถึงเพื่อนบ้านทางซ้ายของผมด้วย
ผมก็ถามว่า ถ้ามันเอาไม่อยู๋ละครับ เขาก็บอกว่า “น่าจะอยู๋นะ” ใจผมคิด INVERT ไปก่อนแล้ว ก่ออิฐหน้าบ้านไป “มันเสียมากกว่าได้” มองมุมผม เวลาเขาก่อ เขาก็เชื่อว่าอิฐสองชั้นน่าจะเอาอยู๋ ถ้ามันเอาไม่อยู่ละ เขาถามผมว่า "ทำไมไม่ก่ออิฐกั้นละน้อง" ผมบอก “ไม่เป็นไรครับพี่”
มองเข้าไปในบ้านเขา ของเต็มครบพื้นที่ คอม เฟอ ทีวี
ใจผมคิด "การก่ออิฐเป็นสิ่งที่ผิด”
ถ้าน้ำมันสูงกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ จะทำอย่างไง ก่ออิฐเท่ากับว่าสร้างบ้านตนเองให้กลายเป็น “บ่อปลา” ถ้าเป็นนักลงทุนมันทำอย่างนั้นไมได้ ไปไว้ใจอะไรสักอย่าง แล้วถ้าไม่เป้นอย่างที่คิดไว้ เผื่อ EXIT เอาไว้ก่อน ต้องคิดว่าจะออกอย่างไรก่อนที่จะเข้าเสียอีก
ก่อไปเหมือนชาวบ้านเขา ได้อะไร ไม่เท่าไหร ผมชั่ง downside กับ upside ถ้ากั้นของไม่เสียหาย ถ้าไม่กั้นของเละ แต่ประกันบ้านเอาไว้ ทุกอย่าง covered หมด บ้าน รถ ชีวิต โทรเช็คประกัน เอาให้ชัว ตั้งสถานการณ์โหด ๆ บ้านลอยไปกับน้ำเหมือนกระทงเลย “จ่าย” รถจมมิดด้าม “จ่าย” โดนงูอนาคอนดาดำน้ำโพล่กระโดดกัดคอ “จ่าย” เอาเครียดจัดน้ำท่วมขนาดฆ่าตัวตาย ”จ่าย”
โอเค ทำไม่เหมือนชาวบ้านดืกว่า
ผมไม่กั้นอะไรเลย WELCOME น้ำ แต่ขนของขึ้นชั้นสองหมด บ้างข้างล่างโล่ง ขึงเน็ตแตะตะกร้อได้เลย
เมื่อวานฝนตกหนักครับ มาแรงและเร็วจริงๆ ครับ ข่าวร้าย สนามตะกร้อในบ้านผมหายไป ข่าวดี คือ ผมได้สระว่ายน้ำในบ้านมาแทนที่ โห....ใฝ่ฝันมานานแล้ว
ข้างบ้านผมน้ำเข้าบ้านแต่ออกไม่ได้ คราวนี้ ต้องพากันออกมาหวิดน้ำพ่อแม่ลูกสามท่านเดินออกมาเทที่ริมถนน ดูเครียดไม่น้อยครับ ทะเลาะกันอีก
จัด INVERT ไป ผมเอากล่องโฟมพาลูกนั่งออกไปพายเล่น ผมใส่ห่วงยาง ใส่ตีนกบ เขาเห็นหัวเราะกันทั้งครอบครัวเลย ผมดีใจนะที่ทำให้คนเครียดอยู่หัวเราะได้ ต้องขอบคุณแรบไบโซรอสที่สอนวิชานี้ให้
ผมพูดกับลูกดังๆ ให้เขาได้ยินว่า “ ทุกวันมันไม่ตื่นเต้นอย่างนี้หรอกนะลูก วันอย่างนี้ ไม่ได้ผ่านมาในชีวิตบ่อยๆ สู้กับมันอย่างกล้าหาญลูก”
ผมตั้งใจให้เขาได้ยินจริงๆ ผมคิดว่า ปัญหาอะไรเข้ามามันก็คือ "โอกาสของความเป็นไปได้" จะปล่อยให้มันผ่านไป หรือว่าเราจะสู้กับมันอย่างกล้าหาญแล้วทำให้มันกลายเป้น "ความจริง" เก็บไว้ในอดีตของเรา กลับมาคิดถึง "อดีต" ทีไรก็มีอะไรให้ภูมิใจ ผมรอที่จะ “สะสม” ประสบการณ์ที่สนุกๆ อย่างนี้ใน "อดีต" ของผมเสมอ
ผมว่ามนุษย์มีความกลัวอย่างหนึ่งเหมือนกันทุกคน คือ ความกลัวที่จะทำผิด ในกรณีหมู่บ้านผม พวกเขาไม่ได้กลัวน้ำ สิ่งที่พวกเขากลัวมากที่สุด คือ “กลัวว่าเขาจะผิดที่ให้น้ำเข้าบ้านได้”
สำหรับนักลงทุน ผมว่านั้นคือความกลัวที่น่ากลัวที่สุด และ หาทางเอาชนะมันยากด้วย ไม่เชื่อลองให้ใครวิจารย์ท่านว่า ”จุดอ่อน” ของท่านคืออะไร แต่ท่านนักลงทุนสาวๆ ระวังไปถามนักลงทุนผู้ชาย เขาจะอาจตอบว่า
“จุดอ่อนกับจุดแข็งของผมอยู่อันเดียวกันครับ”
โซรอสแปลกครับ เขาก็ยอมรับครับว่า เขามีจุดอ่อนนี้เหมือนคนอื่น เวลามีใครไปถามว่า “จุดแข็งเขาคืออะไร ลงทุนถึงรวยขนาดนี้”
เขาตอบว่า “ ผมทำผิดตลอดเวลา” แล้วเปลี่ยนเรื่องคุยเลย คนฟังอึ้งไปเลยครับ
ตอนเช้านี้ บ้านถัดไปอีกสองหลังเดินมาแวะเวียนที่บ้าน พอผ่านมาเห้นบ้านผมไม่กั้นอิฐเลยสักก้อน เลยทักว่า
“พี่ขอแนะนำหน่อยนะ ทำไมไม่ก่ออิฐมอญ น้ำจะได้ไม่เข้าบ้าน"
ผมถามไปว่า “บ้านพี่น้ำเข้าไหมครับ”
พี่เขาตอบผมว่า
" เข้าเหมือนกัน แต่เข้าทางห้องน้ำ กั้นแล้ว แต่กั้นสูงไม่พอ วันนี้จะก่ออีกสองชั้น"
ผมเดินไปชมห้องน้ำหน่อย โห! หลงคิดมานาน คิดว่าเขาทุบ "กำแพงเบอลิน"ไปแล้วซะอีก ก่ออิฐสูงขนาดเอวละครับ เวลาจะขี่ต้องปีนกำแพงข้ามไปขี่ วันไหนพี่รีบปีน เผลอตกลงมาหัวแตกไม่พอ ขี่พลอยแตกไปด้วย!
วันนี้ฝนตกปอยๆ ตั้งแต่เย็นครับ ตอนนี้ ไม่ใครก็ใครเกร็งกันหมดแล้ว การคาดหวังว่าจะเจอเหตุการณ์แบบเมื่อวาน “ฝนตกหนัก น้ำท่วมเข้าบ้าน” มีแน่นอนครับ
ผมไม่ได้กั้นอะไรกับเขาเพิ่มเติมมากกว่าเดิม ถึงกั้นไป อย่างมาก “กั้นได้แค่น้ำ กั้นใจผมไมได้” ผมกั้นไป ทุกคนคาดหวังไว้หมดแล้วว่าต้องทำอย่างนั้น ผมอยากลองเล่นกับความคาดหวังของคน คิดถึงตอนขงเบ้งเล่นพิณซ้อนกลเล่นกับ "ความคาดหวัง"ของสุมาอี้
จัด INVERT ไป ว่าแล้วหยิบกีต้าออกมาหน้าบ้าน ฝนตกก็ตกไป ผมโซโลเพลง “FIVE HUNDRED MILES” เล่นกับ "ความคาดหวัง" ของข้างบ้านดู นั่นเดินยิ้มมาเชียวครับ
"If U missed the train I'am on......."
สวัสดีครับ
ข่าวน้ำเข้ากรุงรัตนโกสินทร์ในช่วงหลายวันนี้ ทำให้หลายบ้านในหมู่บ้านที่ผมอยู่สร้างก่อกำแพงอิฐหน้าบ้านป้องกันน้ำเข้าบ้าน รวมถึงเพื่อนบ้านทางซ้ายของผมด้วย
ผมก็ถามว่า ถ้ามันเอาไม่อยู๋ละครับ เขาก็บอกว่า “น่าจะอยู๋นะ” ใจผมคิด INVERT ไปก่อนแล้ว ก่ออิฐหน้าบ้านไป “มันเสียมากกว่าได้” มองมุมผม เวลาเขาก่อ เขาก็เชื่อว่าอิฐสองชั้นน่าจะเอาอยู๋ ถ้ามันเอาไม่อยู่ละ เขาถามผมว่า "ทำไมไม่ก่ออิฐกั้นละน้อง" ผมบอก “ไม่เป็นไรครับพี่”
มองเข้าไปในบ้านเขา ของเต็มครบพื้นที่ คอม เฟอ ทีวี
ใจผมคิด "การก่ออิฐเป็นสิ่งที่ผิด”
ถ้าน้ำมันสูงกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ จะทำอย่างไง ก่ออิฐเท่ากับว่าสร้างบ้านตนเองให้กลายเป็น “บ่อปลา” ถ้าเป็นนักลงทุนมันทำอย่างนั้นไมได้ ไปไว้ใจอะไรสักอย่าง แล้วถ้าไม่เป้นอย่างที่คิดไว้ เผื่อ EXIT เอาไว้ก่อน ต้องคิดว่าจะออกอย่างไรก่อนที่จะเข้าเสียอีก
ก่อไปเหมือนชาวบ้านเขา ได้อะไร ไม่เท่าไหร ผมชั่ง downside กับ upside ถ้ากั้นของไม่เสียหาย ถ้าไม่กั้นของเละ แต่ประกันบ้านเอาไว้ ทุกอย่าง covered หมด บ้าน รถ ชีวิต โทรเช็คประกัน เอาให้ชัว ตั้งสถานการณ์โหด ๆ บ้านลอยไปกับน้ำเหมือนกระทงเลย “จ่าย” รถจมมิดด้าม “จ่าย” โดนงูอนาคอนดาดำน้ำโพล่กระโดดกัดคอ “จ่าย” เอาเครียดจัดน้ำท่วมขนาดฆ่าตัวตาย ”จ่าย”
โอเค ทำไม่เหมือนชาวบ้านดืกว่า
ผมไม่กั้นอะไรเลย WELCOME น้ำ แต่ขนของขึ้นชั้นสองหมด บ้างข้างล่างโล่ง ขึงเน็ตแตะตะกร้อได้เลย
เมื่อวานฝนตกหนักครับ มาแรงและเร็วจริงๆ ครับ ข่าวร้าย สนามตะกร้อในบ้านผมหายไป ข่าวดี คือ ผมได้สระว่ายน้ำในบ้านมาแทนที่ โห....ใฝ่ฝันมานานแล้ว
ข้างบ้านผมน้ำเข้าบ้านแต่ออกไม่ได้ คราวนี้ ต้องพากันออกมาหวิดน้ำพ่อแม่ลูกสามท่านเดินออกมาเทที่ริมถนน ดูเครียดไม่น้อยครับ ทะเลาะกันอีก
จัด INVERT ไป ผมเอากล่องโฟมพาลูกนั่งออกไปพายเล่น ผมใส่ห่วงยาง ใส่ตีนกบ เขาเห็นหัวเราะกันทั้งครอบครัวเลย ผมดีใจนะที่ทำให้คนเครียดอยู่หัวเราะได้ ต้องขอบคุณแรบไบโซรอสที่สอนวิชานี้ให้
ผมพูดกับลูกดังๆ ให้เขาได้ยินว่า “ ทุกวันมันไม่ตื่นเต้นอย่างนี้หรอกนะลูก วันอย่างนี้ ไม่ได้ผ่านมาในชีวิตบ่อยๆ สู้กับมันอย่างกล้าหาญลูก”
ผมตั้งใจให้เขาได้ยินจริงๆ ผมคิดว่า ปัญหาอะไรเข้ามามันก็คือ "โอกาสของความเป็นไปได้" จะปล่อยให้มันผ่านไป หรือว่าเราจะสู้กับมันอย่างกล้าหาญแล้วทำให้มันกลายเป้น "ความจริง" เก็บไว้ในอดีตของเรา กลับมาคิดถึง "อดีต" ทีไรก็มีอะไรให้ภูมิใจ ผมรอที่จะ “สะสม” ประสบการณ์ที่สนุกๆ อย่างนี้ใน "อดีต" ของผมเสมอ
ผมว่ามนุษย์มีความกลัวอย่างหนึ่งเหมือนกันทุกคน คือ ความกลัวที่จะทำผิด ในกรณีหมู่บ้านผม พวกเขาไม่ได้กลัวน้ำ สิ่งที่พวกเขากลัวมากที่สุด คือ “กลัวว่าเขาจะผิดที่ให้น้ำเข้าบ้านได้”
สำหรับนักลงทุน ผมว่านั้นคือความกลัวที่น่ากลัวที่สุด และ หาทางเอาชนะมันยากด้วย ไม่เชื่อลองให้ใครวิจารย์ท่านว่า ”จุดอ่อน” ของท่านคืออะไร แต่ท่านนักลงทุนสาวๆ ระวังไปถามนักลงทุนผู้ชาย เขาจะอาจตอบว่า
“จุดอ่อนกับจุดแข็งของผมอยู่อันเดียวกันครับ”
โซรอสแปลกครับ เขาก็ยอมรับครับว่า เขามีจุดอ่อนนี้เหมือนคนอื่น เวลามีใครไปถามว่า “จุดแข็งเขาคืออะไร ลงทุนถึงรวยขนาดนี้”
เขาตอบว่า “ ผมทำผิดตลอดเวลา” แล้วเปลี่ยนเรื่องคุยเลย คนฟังอึ้งไปเลยครับ
ตอนเช้านี้ บ้านถัดไปอีกสองหลังเดินมาแวะเวียนที่บ้าน พอผ่านมาเห้นบ้านผมไม่กั้นอิฐเลยสักก้อน เลยทักว่า
“พี่ขอแนะนำหน่อยนะ ทำไมไม่ก่ออิฐมอญ น้ำจะได้ไม่เข้าบ้าน"
ผมถามไปว่า “บ้านพี่น้ำเข้าไหมครับ”
พี่เขาตอบผมว่า
" เข้าเหมือนกัน แต่เข้าทางห้องน้ำ กั้นแล้ว แต่กั้นสูงไม่พอ วันนี้จะก่ออีกสองชั้น"
ผมเดินไปชมห้องน้ำหน่อย โห! หลงคิดมานาน คิดว่าเขาทุบ "กำแพงเบอลิน"ไปแล้วซะอีก ก่ออิฐสูงขนาดเอวละครับ เวลาจะขี่ต้องปีนกำแพงข้ามไปขี่ วันไหนพี่รีบปีน เผลอตกลงมาหัวแตกไม่พอ ขี่พลอยแตกไปด้วย!
วันนี้ฝนตกปอยๆ ตั้งแต่เย็นครับ ตอนนี้ ไม่ใครก็ใครเกร็งกันหมดแล้ว การคาดหวังว่าจะเจอเหตุการณ์แบบเมื่อวาน “ฝนตกหนัก น้ำท่วมเข้าบ้าน” มีแน่นอนครับ
ผมไม่ได้กั้นอะไรกับเขาเพิ่มเติมมากกว่าเดิม ถึงกั้นไป อย่างมาก “กั้นได้แค่น้ำ กั้นใจผมไมได้” ผมกั้นไป ทุกคนคาดหวังไว้หมดแล้วว่าต้องทำอย่างนั้น ผมอยากลองเล่นกับความคาดหวังของคน คิดถึงตอนขงเบ้งเล่นพิณซ้อนกลเล่นกับ "ความคาดหวัง"ของสุมาอี้
จัด INVERT ไป ว่าแล้วหยิบกีต้าออกมาหน้าบ้าน ฝนตกก็ตกไป ผมโซโลเพลง “FIVE HUNDRED MILES” เล่นกับ "ความคาดหวัง" ของข้างบ้านดู นั่นเดินยิ้มมาเชียวครับ
"If U missed the train I'am on......."
สวัสดีครับ
