Thai VI

ทฤษฎีลงทุน 10 เด้ง 'สถาพร งามเรืองพงศ์' เซียนหุ้นวัย 25 ปี
วันที่ 14 มิถุนายน 2554 01:00
โดย : กรุงเทพธุรกิจออนไลน์


เจาะลึกเทคนิคลงทุน 'เซียนหุ้นวัยเบญจเพส' เจ้าของพอร์ตหลายสิบล้านบาท 'ฮง' สถาพร งามเรืองพงศ์ เล่นหุ้นให้ 'รวย' ต้องดูพื้นฐาน 70% เทคนิค 30%

เริ่มเล่นหุ้นตอนเรียนปี 1 มหาวิทยาลัยกรุงเทพ "แอบพ่อ-โอ๋แม่" ทุบกระปุกเงินเก็บแตะเอีย 100,000 บาท หว่านล้อมให้แม่ไปเปิดบัญชีเล่นหุ้นให้ที่ บล.ธนชาต ใช้ชื่อตัวเองไม่ได้เพราะยังเด็กเกินไป เวลาสั่งซื้อขายหุ้นก็ให้ส่งจดหมายไปที่บ้านญาติเพราะกลัวพ่อรู้ พ่อมี "อคติ" กับตลาดหุ้น มองว่าการเล่นหุ้นไม่ต่างอะไรกับ "เล่นการพนัน"

เด็กหนุ่มฮงในวัยเพียง 19-20 ปี ใช้วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ออกตระเวนไปแสวงหาความรู้ตามตลาดหลักทรัพย์ และโบรกเกอร์ต่างๆ รู้ว่าที่ไหนมี "สัมมนาฟรี" เด็กหนุ่มเป็นต้องขวนขวายไปฟัง บางครั้งต้องหาวิธีหลอกล่อเจ้าหน้าที่สารพัดเพราะไม่ใช่ลูกค้าของโบรกเกอร์นั้น
ครั้นระหว่างพักทานอาหารว่างและหลังงานสัมมนาเลิก เด็กฮงก็จะวิ่งไปเกาะติดวิทยากรขุดคุ้ยถามประเด็นที่ตนสงสัย แต่บ่อยครั้งที่เด็กฮง "ถูกมองข้าม" วิทยากรบางคนเห็นหน้าละอ่อนยังเป็นเด็กก็ไม่ยอมตอบคำถามไม่ให้ความสำคัญ จนเขาพูดกับตัวเองว่า "โลกนี้ไม่มีความยุติธรรม" แม้จะทรมานกับสิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่ให้ความสำคัญกับไอ้ตี๋จอมเซ้าซี้ แต่ฮงก็พยายามหาความรู้จากหนังสือ และเว็บไซต์ต่างๆ เพิ่มเติมจนแม่เห็นความตั้งใจจริง

จากเงิน "หลักแสน" พอร์ตของเด็กฮงก็ค่อยๆ งอกเงยอย่างรวดเร็ว แม่จึงเติมทุนให้แต่ก็ไม่ได้มากมาย ภายในระยะเวลาเพียง 7 ปี (อายุ 19-25 ปี) "ฮง" สถาพร งามเรืองพงศ์ กลายเป็น "เซียนหุ้นวัยรุ่น" ชื่อดังมีพอร์ตใหญ่ "หลายสิบล้านบาท" พ่อของฮงที่มีอาชีพค้าเสื้อยืดย่านพระราม 2 วันนี้ยอมรับในตัว "ลูกชายคนเล็ก" ของครอบครัวคนนี้ ครอบครัวของเขาเพิ่งเปลี่ยนอาชีพไปปลูกต้นลีลาวดีขายบนเนื้อที่ 33 ไร่ ย่านบางขุนเทียนชื่อสวน "ลีลาวดีภิรมย์"
ฮงคุยว่าเงินลงทุนของเขาเพิ่มขึ้นราวๆ 20 เท่า ภายในระยะเวลา 2 ปี (2552-2553) ขณะที่พอร์ตลงทุนขยายตัวประมาณ 40-50 เท่า ภายในเวลา 7 ปี (2547-2553) หลังประสบความสำเร็จอย่างแรงฮงพัฒนาตัวเองไปเป็น "วิทยากร" เล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการลงทุน มีนักลงทุน "รุ่นพี่-รุ่นอา" จองที่นั่งเข้าฟังจำนวนมาก อีกทั้งนามแฝง Hongvalue ก็เป็นที่รู้จักกันอย่างดีใน "เว็บบอร์ด" แวลูอินเวสเตอร์
แม้ฮงแฝงตัวกลมกลืนกับแวลูอินเวสเตอร์ (VI) แต่เขาก็นิยามตัวเองเป็น "ลูกครึ่ง Value Investor"
"ผมจะลงทุนกึ่งแวลู จะผสมผสานระหว่างปัจจัยพื้นฐานและการวิเคราะห์ทางเทคนิค ซึ่งต่างจากนักลงทุน Value ทั่วไป แต่วันนี้มีนักลงทุน VI รุ่นใหม่ยึดแนวทางนี้เพิ่มขึ้น เพราะพิสูจน์แล้วว่าใช้ได้ผลดีมาก"
ฮงกล่าวว่า การจะซื้อหุ้นสักหนึ่งตัว นักลงทุนควรต้องดูทั้งปัจจัยพื้นฐานและกราฟเทคนิคควบคู่กันไป เพราะการดูกราฟย้อนหลังจะทำให้เห็น Demand และ Supply ของหุ้นในอดีต ที่สำคัญจะเห็นจุด "นิวไฮ" ของหุ้นด้วย
"สิ่งหนึ่งที่ผมไม่เหมือนนักลงทุนหุ้นคุณค่าทั่วไปคือ ผมยอมรับการขาดทุนได้บ้าง แต่ถ้าเป็นนักลงทุน VI แท้ๆ ต้องไม่มีคำว่า Cut Loss (ตัดขาดทุน) แต่ผมคิดแบบนั้นไม่ได้ตราบใดที่ยังชื่นชอบการเล่นหุ้นคอมมูนิตี้ (สินค้าโภคภัณฑ์) ที่สำคัญนักลงทุน VI จะไม่ดูกราฟดูปัจจัยพื้นฐานอย่างเดียว เขามองว่าดูกราฟเหมือนมองกระจกหลัง มันเกิดขึ้นไปแล้ว ไม่สามารถสะท้อนธุรกิจในปัจจุบันหรือในอนาคตได้"
สำหรับเทคนิคการลงทุนฮงจะเน้นดูปัจจัยพื้นฐาน 70% อีก 30% จะดูเทคนิเคิล และกราฟหุ้นย้อนหลัง หลายครั้งเขาบอกว่ากราฟหุ้น "ช่วยชีวิต" ไว้ ทำให้ไม่ต้อง "ขายหมู" (ขายถูก) ให้คนอื่น โดยเขายอมลงทุนเสียเงินปีละ 20,000 บาท ติดตั้งโปรแกรม APEX เพื่อดูกราฟราคาหุ้นโดยเฉพาะ
ยกตัวอย่างผลดีจากการดูกราฟ เช่น ราคาหุ้นทำนิวไฮ 10 บาท อยู่ดีๆ ลงมา 8-9 บาท แล้วซื้อขาย 8-9 บาทนานพอสมควร อยู่ๆ ก็วิ่งขึ้นไป 10 บาท โดยมีวอลุ่มเข้ามาเยอะมาก เหตุการณ์ลักษณะนี้ทำให้คิดได้ว่าบริษัทนี้ต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลง "ผมก็จะเริ่มตรวจสอบข้อมูลทันที" บางครั้งฮงเริ่มแกะรอยจากหุ้นที่มี "วอลุ่มผิดสังเกต" จากนั้นก็จะคัดเลือกหุ้นที่ "สวย" (ผลประกอบการดีที่สุด) เข้าพอร์ต
สิ่งแรกที่ต้องทำคือการเลือกหุ้นที่ "เพิ่งทำจุดสูงสุดใหม่ของกำไร" และต้องอ่านเกมต่อไปว่า "ไตรมาสที่เหลือ" ของปีนั้นๆ ต้องสามารถรักษากำไรสุทธิระดับนี้ (ดี) ได้ต่อเนื่อง ขั้นตอนจากนั้น ต้องเลือกหุ้นที่สามารถสร้างผลตอบแทนจากเงินปันผลประมาณ 6-7% ต่อปี และข้อสุดท้าย ต้องเลือกหุ้นที่ซื้อขายต่ำกว่า P/E ของกลุ่ม...เหล่านี้คือคุณสมบัติเบื้องต้นของหุ้นที่จะสร้างผลตอบแทนได้สูงจากการลงทุน
เมื่อได้หุ้นที่เข้าข่ายกำไรสุทธิทำจุดสูงสุดใหม่ จ่ายเงินปันผลสม่ำเสมอ และค่า P/E ไม่สูง (ราคาหุ้นยังไม่แพง) ได้แล้ว ฮงก็จะเริ่มปฏิบัติการวิเคราะห์เจาะลึก "งบการเงิน" ทันที โดยเน้นหนักไปที่ "กระแสเงินสด" ของกิจการ พยายามดูย้อนหลังให้ได้มากที่สุด
โดยเฉพาะในส่วนของความสามารถในการสร้างกระแสเงินสดของกิจการ (EBITDA) ต้องมีตัวเลขใกล้เคียงกับกำไรสุทธิ ขณะที่อัตราส่วนหนี้สินต่อทุน (D/E Ratio) ต้องไม่เกิน 1 เท่า และควรเป็นหนี้สิน (หมุนเวียน) ที่ไม่มีดอกเบี้ย
เท่านั้นยังวางใจไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ฮงจะทำการวิเคราะห์ "โครงสร้างธุรกิจ" ผลิตภัณฑ์ตัวไหนที่ทำกำไรให้บริษัท รวมทั้งอ่านบทวิเคราะห์ของโบรกเกอร์ต่างๆ ที่เขียนถึงหุ้นตัวนี้ รวมทั้งค้นหาบทสัมภาษณ์ของผู้บริหารมาอ่านเพื่อให้แน่ใจว่าหุ้นที่จะวางเดิมพันราคาต้อง "วิ่ง" ชัวร์!
"ผมจะอ่านบทวิเคราะห์ต่างๆ ที่โบรกเกอร์ส่งมาในอีเมล์ทุกเช้า รวมถึงอ่านบทสัมภาษณ์ผู้บริหารเพื่อให้เห็นทิศทางของบริษัท ส่วนใหญ่จะใช้เวลาศึกษาหาข้อมูลก่อนตัดสินใจลงทุนเพียง 2 วัน"
เมื่อหาข้อมูลครบถ้วนแล้วก็จะเริ่มทำ "ประมาณการผลประกอบการล่วงหน้า" เพื่อประเมินราคาที่เหมาะสมในอนาคต สำหรับวิธีการเข้าเก็บหุ้นจะใช้สูตร 30:30:30:10 ซื้อแล้วหุ้นขึ้นถึงซื้อ "สเต็ปที่สอง" "สเต็ปที่สาม" และ "สเต็ปที่สี่"
หมายความว่าซื้อครั้งแรก 30% สเต็ปที่สอง (อีก 30%) จะซื้อเพิ่มก็ต่อเมื่อราคาหุ้นขยับตัวเพิ่มขึ้น 7-8% ถ้าซื้อ 30% แรกแล้วราคาไม่ขึ้นก็จะรอไปก่อน "ยังไม่ซื้อ" ตรงกันข้ามถ้าซื้อแล้ว 30% ราคาหุ้นปรับตัวลดลง 8% ก็จะ Cut Loss (ตัดขายขาดทุน) ทิ้งทันที ถ้าทิ้งไว้นานเดี๋ยว "ออก(ของ)ไม่ได้"
เทคนิคที่ทำให้พอร์ตโตเร็ว 20 เท่า ภายในระยะเวลา 2 ปี (2552-2553) เวลาตลาดหุ้นอยู่ในภาวะ "กระทิง" หรือ "ขาขึ้นใหญ่" และมั่นใจหุ้นสุดๆ เขาจะใช้ "เงินกู้มาร์จิน" เพิ่มพลังบวกให้กับพอร์ต
ทุกวันนี้ศูนย์บัญชาการของฮงอยู่ที่บ้านแล้วสั่งซื้อขายทางอินเทอร์เน็ต ที่บ้านย่านพระราม 2 จะกั้นห้องไว้สำหรับนั่งดูหุ้นโดยเฉพาะภายในมีทีวี LCD 60 นิ้วตั้งอยู่กลางห้อง กิจวัตรประจำวันฮงจะตื่นนอนมานั่งในห้องนี้ตั้งแต่ 9 โมงเช้าแล้วอ่านข้อมูลทุกอย่างเริ่มตั้งแต่บทวิเคราะห์ หนังสือพิมพ์ เข้าเว็บบอร์ด Thaivi.org เหตุที่ซื้อขายผ่านอินเทอร์เน็ตเพราะเสียค่าคอมมิชชั่นเพียง 0.1% ถ้าโทรศัพท์สั่งผ่านมาร์เก็ตติ้งต้องจ่าย 0.15% (รายย่อยต้องจ่าย 0.25%)
"โดยปกติผมจะปรับพอร์ตลงทุนทุกไตรมาส (3 เดือน) เพราะสถานการณ์มักมีการเปลี่ยนแปลง ทุกครั้งที่งบการเงินประจำไตรมาสออก ผมจะนำข้อมูลที่ผู้บริหารบอกผ่านสื่อกับบทวิเคราะห์ของโบรกเกอร์มานั่งคำนวณตัวเลขผลประกอบการในไตรมาสถัดไป"
อีกหนึ่งปัจจัยความสำเร็จฮงจะ "เล่นหุ้นเป็นกลุ่ม" ประมาณ 7-8 คน เทคนิคการเล่นจะคล้ายๆ กัน พวกเขานัดเจอกันที่ "สโมสรทหารบก" ทุกๆ 2 สัปดาห์ ไม่วันเสาร์ก็วันอาทิตย์ เว้นว่าช่วงไหนตลาดหุ้นดีๆ ก็จะเจอกันสัปดาห์ละครั้ง กิจกรรมที่ทำจะเช่าห้องฉายโปรเจ็คเตอร์เพื่อแชร์ข้อมูลกัน คนไหนถนัดดูกราฟก็จะมาบอกว่าเส้นกราฟเทคนิคหุ้นตัวไหนสวย ใครถนัดพื้นฐานก็จะนำข้อมูลมาเล่าสู่กันฟัง
ส่วนการซื้อขายแต่ละคนจะตัดสินใจเอาเองไม่ค่อยบอกกัน ถ้ามีหุ้นตัวไหนเข้าตาฮงชอบสั่งซื้อหุ้นวันจันทร์ ซื้อเสร็จไม่เคยกำหนดว่าต้องถือยาวหรือสั้น ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสถานการณ์จะเป็นตัวบอก แต่เขาจะเตือนตัวเองเสมอว่า "เล่นหุ้นต้องเล่นแบบ "ไร้ใจ" ถ้าใช้อารมณ์เล่นหุ้น (รัก-โลภ-โกรธ-หลง) มีโอกาสขาดทุนสูง ผมจะพยายามคิดเสมอว่าหุ้นตัวนี้ไม่ใช่ญาติเรา ไม่รัก ไม่เกลียด"
ในยามที่ตลาดหุ้นไม่น่าไว้วางใจฮงจะเล่นหุ้นด้วยบัญชีเงินสด ปัจจุบันซื้อขายประจำอยู่ที่ บล.เคทีซีมิโก้ ตามมาร์เก็ตติ้งคู่ใจย้ายมาจาก บล.พัฒนสิน
ล่าสุดในพอร์ตมีหุ้นอยู่ 3 ตัว ได้แก่ BCP ต้นทุน 21 บาท มองว่าหุ้นบางจากราคายังต่ำกว่าปัจจัยพื้นฐานมาก ถ้าผลประกอบการไตรมาส 2 ออกมาสวยเหมือนไตรมาสแรก ก็อาจปรับราคาเป้าหมายขึ้นไปอีก บางจากถือเป็นหุ้นโรงกลั่นตัวเดียวที่มีค่า P/BV ต่ำที่สุด
อีกตัวที่ลงทุนอยู่คือหุ้น HEMRAJ ซื้อมาได้เดือนกว่าๆ แล้ว ต้นทุนแถว 2.10 บาท ชอบเพราะปี 2555 จะมีรายได้จากธุรกิจโรงไฟฟ้าทำให้บริษัทมีความมั่นคงมากขึ้น และหลังเกิดสึนามิทำให้ญี่ปุ่นต้องย้ายฐานการผลิตมาเมืองไทย เหมราชก็จะได้ประโยชน์
ตัวสุดท้ายที่ลงทุนคือหุ้น CENTEL ตัวนี้ต้นทุน 7.30 บาท เก็บเพราะเห็นว่าผลประกอบการในไตรมาส 1 ปีนี้พลิกจากปี 2553 ขาดทุน 51 ล้านบาท มาเป็นกำไรสุทธิ 400 ล้านบาท ถือเป็นการทำนิวไฮในรอบ 5 ปี เพราะธุรกิจอาหารเติบโตมากขึ้น ธุรกิจโรงแรมก็ยังขยายตัวได้ดีอัตราการเข้าพักเพิ่มจาก 50-60% เป็น 70%
นอกจากหุ้นทั้ง 3 ตัวนี้แล้ว หุ้นตัวอื่นๆ ฮงบอกว่า ตอบตรงๆ ตอนนี้ยังหาตัวที่ถูกใจไม่เจอเลย วันนี้ยอมรับว่าสนใจลงทุนหุ้นต่างประเทศ แต่ยัง "เล่นยาก" เคยถามคนที่ลงทุน "หุ้นจีน" เขาบอกว่า "น่ากลัวมาก" บริษัทจีนมีการลงบัญชีไม่ค่อยโปร่งใสถ้าสุ่มสี่สุ่มห้ามีหวังขาดทุน ถ้ามีประสบการณ์แล้วเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอีกครั้ง

ถามว่าเคยคิดอยากเป็นเจ้าของบริษัทจดทะเบียนหรือไม่ เด็กหนุ่ม ตอบว่า แม้การซื้อหุ้นคือ "การซื้อธุรกิจ" แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากเข้ามาบริหาร "ผมไม่คิดที่จะ “ผูกพัน” กับหุ้นตัวไหน แค่ต้องการเข้ามา “เสพสุข” (จากกำไร) เท่านั้น ได้ตามเป้าหมายแล้วก็จะไป"

ฮงเล่าว่า ตลาดหุ้นสมัยนี้คนอายุ 22-23 ปีขึ้นไป เข้ามาเล่นหุ้นกันค่อนข้างมาก จบปริญญาโทมาเล่นหุ้นก็มีเยอะ ส่วนตัวอยากแนะนำ "มือใหม่ที่เพิ่งหัดคลาน" ว่า ควรเริ่มลงทุนด้วยเงิน "ก้อนเล็กๆ" ก่อนสัก 100,000 บาท หากยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วหุ้นที่ใช้ "ฝึกมือ" ควรเป็นพวกหุ้น "โรงไฟฟ้า-ค้าปลีก" เพราะธุรกิจเข้าใจง่าย ราคาหุ้นไม่ผันผวนมาก เมื่อมีประสบการณ์แล้วก็ค่อยขยับมาเล่นหุ้นยากๆ อย่างกลุ่มสินค้าโภคภัณฑ์ ซึ่งหุ้นพวกนี้ถ้าจับจังหวะถูกจะได้กำไรเยอะ (รวยเร็ว)
"หุ้นกลุ่มสินค้าโภคภัณฑ์ ผมจะถนัดกลุ่มอุตสาหกรรมประเภทแผ่นฟิล์ม สินค้าเกษตร กลุ่มอื่นๆ ยอมรับว่ายังไม่ค่อยชำนาญ"
ฮงย้ำว่า ข้อผิดพลาดของนักลงทุนจำนวนมากชอบซื้อหุ้นตามคำแนะนำของเพื่อน หรือซื้อตามโบรกเกอร์โดยที่คุณไม่รู้ข้อมูลอะไรเลย เท่าที่พบ 90% จะขาดทุน คนที่จะทำกำไรจากตลาดหุ้น (ยุคนี้) ต้องศึกษาหาความรู้ รู้ทุกซอกทุกมุมของหุ้น

"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

from: http://www.bangkokbiznews.com/home/deta ... 25-ปี.html

ขอติดตามเลย

Celebrity VI ถือหุ้น สามตัวนี้ ราคาทุนขนาดนี้เลยเหรอครับ
จริงอ๊ะเปล่า

BCP 21 บาท
HEMRAJ 2.10
CENTEL 7.3

ฟังๆดูเหมือนเก็งกำไร 70 พื้นฐาน 30

halfofw เขียน:"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

มุมมองส่วนตัวนะครับ ผมคิดว่าประโยคนี้ อันตรายพอสมควรครับ

หากเกิดแนวคิดเอาอย่างตามมากๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะประสบความสำเร็จเท่าชายผู้นี้หละครับ
เกรงว่าจะเป็นนักขาดทุนกัน เยอะคับ แต่ถ้าไม่ทำงานจริงๆบ้างเลย ชีวิตจะขาดอะไรไปหลายๆอย่างรวมทั้งประสบการณ์อะไรๆ ทักษะชีวิตอะไรๆอีกมากนะคับ

ปล.มุมมองส่วนตัวคับ

บอกราคาทุนกันแบบนี้เลยเหรอ โอโห มองยาวๆ รอชมกันต่อไป

Arpieaw เขียน:ฟังๆดูเหมือนเก็งกำไร 70 พื้นฐาน 30

คิดเหมือนกันเลย

ผมเห็นคุณฮง โพสเตือนเกี่ยวกับบทความฉบับนี้ไว้แล้วนะครับ เกี่ยวกับตัวหุ้นกับราคาที่อยู่ในบทความ
ลองดูนะครับ http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f ... 0&start=60

มิน่าละ พี่เหมถึงเริ่มวิ่ง

จริงๆคุณฮงเน้นพื้นฐานมากนะครับ คือศึกษาพื้นฐานของบริษัทที่สนใจลึกจริงๆ
ส่วนเวลาเริ่มเข้าและออกอาจจะดูกราฟช่วย

แต่บางครั้งคอลัมน์พวกนี้มักจะเอาแต่ประเด็นที่ประสบความสำเร็จมาเขียน ทำให้นลทหน้าใหม่ๆหลงประเด็นได้โดยง่าย

แต่ความคิดเห็นผมตรงๆเลยนะ เล่นหุ้นตัวคนเดียวรวยยากครับ ต้องมีพวกพ้องช่วยสอดส่อง เพราะเราคงไม่สามารถจับตาดูหุ้นใด้ทั่วตลาด บางครั้งอาจจะละเลยหุ้นตัวเด่นๆ

zephyr เขียน:จริงๆคุณฮงเน้นพื้นฐานมากนะครับ คือศึกษาพื้นฐานของบริษัทที่สนใจลึกจริงๆ
ส่วนเวลาเริ่มเข้าและออกอาจจะดูกราฟช่วย

แต่บางครั้งคอลัมน์พวกนี้มักจะเอาแต่ประเด็นที่ประสบความสำเร็จมาเขียน ทำให้นลทหน้าใหม่ๆหลงประเด็นได้โดยง่าย

แต่ความคิดเห็นผมตรงๆเลยนะ เล่นหุ้นตัวคนเดียวรวยยากครับ ต้องมีพวกพ้องช่วยสอดส่อง เพราะเราคงไม่สามารถจับตาดูหุ้นใด้ทั่วตลาด บางครั้งอาจจะละเลยหุ้นตัวเด่นๆ

ขอแหล่งอ้างอิงด้วยครับ ยังไง

ควรให้นำหนักความเสี่ยงกับความสามารถที่เรามี ไม่ต้องรวยมากแต่มีความสุข ไม่หวือหวาแต่มีตังค์ใช้ มุมมองอาจจะเป็นคนแก่นะแต่เป็นกำลังใจให้รุ่นใหม่ๆทุก โดยเฉพาะ Gen Y

แม้มีบางสิ่งที่ไม่เห็นด้วย แต่ก็ชื่นชม เก่งมากๆครับ

นสพ ก็หนอดันไปถามหุ้นกับราคาทุน อันตรายจริงๆ

ขอบคุณครับ สักวันเราจะโต ๆ ครับ

Arpieaw เขียน:

zephyr เขียน:จริงๆคุณฮงเน้นพื้นฐานมากนะครับ คือศึกษาพื้นฐานของบริษัทที่สนใจลึกจริงๆ
ส่วนเวลาเริ่มเข้าและออกอาจจะดูกราฟช่วย

แต่บางครั้งคอลัมน์พวกนี้มักจะเอาแต่ประเด็นที่ประสบความสำเร็จมาเขียน ทำให้นลทหน้าใหม่ๆหลงประเด็นได้โดยง่าย

แต่ความคิดเห็นผมตรงๆเลยนะ เล่นหุ้นตัวคนเดียวรวยยากครับ ต้องมีพวกพ้องช่วยสอดส่อง เพราะเราคงไม่สามารถจับตาดูหุ้นใด้ทั่วตลาด บางครั้งอาจจะละเลยหุ้นตัวเด่นๆ

ขอแหล่งอ้างอิงด้วยครับ ยังไง

Ref : http://hongvalue.wordpress.com/

เสริมนิดครับ ข้างบน ^^^^^

พอดีผมก้อยังอ่านไม่หมดนะครับ กำลังไล่อ่านอยุ่อย่างลับๆ

Arpieaw เขียน:

zephyr เขียน:จริงๆคุณฮงเน้นพื้นฐานมากนะครับ คือศึกษาพื้นฐานของบริษัทที่สนใจลึกจริงๆ
ส่วนเวลาเริ่มเข้าและออกอาจจะดูกราฟช่วย

แต่บางครั้งคอลัมน์พวกนี้มักจะเอาแต่ประเด็นที่ประสบความสำเร็จมาเขียน ทำให้นลทหน้าใหม่ๆหลงประเด็นได้โดยง่าย

แต่ความคิดเห็นผมตรงๆเลยนะ เล่นหุ้นตัวคนเดียวรวยยากครับ ต้องมีพวกพ้องช่วยสอดส่อง เพราะเราคงไม่สามารถจับตาดูหุ้นใด้ทั่วตลาด บางครั้งอาจจะละเลยหุ้นตัวเด่นๆ

ขอแหล่งอ้างอิงด้วยครับ ยังไง

555 ต้องขอโทษด้วย ผมไม่คิดว่าจะต้องมีแหล่งอ้างอิงด้วยครับ ขอโทษจริงๆ ถ้างั้นถือซะว่าความเห็นผมเป็นความเห็นลอยๆแล้วกันครับ อาจจะไม่สามารถทำให้คุณ Arpieaw มีความเชื่อมั่นได้นะครับ

ที่ผมจะกล่าวต่อไปก็คือความคิดเห็นผมอีกนะครับ ไม่มีแหล่งอ้างอิงเหมือนกัน
ผมคิดว่าคำว่าศึกษาพื้นฐานก็คือเราทราบว่ากิจการทำอะไร มีที่มาที่ไปของกำไรอย่างไรน่ะครับ การศึกษาพื้นฐานที่ลึกคือดูถึงแนวโน้มของกิจการ รวมถึงปัจจัยที่จะมากระทบกับสิ่งที่กิจการนั้นดำเนินการอยู่ ดังนั้น ไม่ว่าใครที่กำลังพิจารณาสิ่งประกอบเหล่านี้ ผมถือว่าเป็นคนที่พิจารณาพื้นฐานของกิจการครับ เท่าที่ผมอ่านกระทู้ Thaivi มา ผมก็พบว่าบ่อยครั้งที่คุณฮงนำสิ่งที่ตัวเองศึกษามาช่วยแนะนำผู้อื่นพอสมควร ซึ่งก็รู้มากกว่าผมเยอะแหละครับ ผมจึงบอกว่าคุณฮงศึกษาพื้นฐานลึกจริงๆ ส่วนที่บอกว่าเอากราฟมาช่วย คุณฮงเค้าก็ออกตัวเองว่าเค้าก็ศึกษาทางนี้ด้วยเหมือนกัน

อ้อ คุณสถาพร ใช้ชื่อในเว็บ Thaivi ว่า hongvalue นะครับ ในกรณีที่มีบางคนไม่ทราบ อยากอ่านที่เค้าเขียนก็ลอง search ดูครับในเว็บนี้แหละ

น่าทึ่งมากครับ ผมเคยอ่านคอมเม้นท์ของคุณ hongvalue นึกว่าจะอายุมากกว่านี้ เพราะคอมเม้นท์มีหลักการ มีเหตุผล ผ่านการวิเคราะห์มาอย่างดี ตอนผมอายุเท่านี้ ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ เด็กสมัยนี้เก่งจริงๆครับ ถ้าคุณ hongvalue เปิดคอร์สอบรม ช่วยรับผู้อาวุโสคนนี้ไปเป็นศิษย์ด้วยนะครับ นับถือนับถือ

ผมชื่นชมในความขยันครับ
เชื่อว่า ฮง ทำการบ้านอย่างหนัก
อยากให้ช่วยเสริม เรื่องความพยายามเข้าไปด้วย
เพราะคนส่วนใหญ่จะไม่เข้าใจว่า ฮง ต้องเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้
ไม่อยากให้ทุกคนอ่าน แล้วมีวิธีคิดแบบ AMway หรือ บ. ประกันทำ
คือบอกจุดปลาย ทางมากกว่าระหว่างทาง

croyoty เขียน:

halfofw เขียน:"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

มุมมองส่วนตัวนะครับ ผมคิดว่าประโยคนี้ อันตรายพอสมควรครับ

หากเกิดแนวคิดเอาอย่างตามมากๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะประสบความสำเร็จเท่าชายผู้นี้หละครับ
เกรงว่าจะเป็นนักขาดทุนกัน เยอะคับ แต่ถ้าไม่ทำงานจริงๆบ้างเลย ชีวิตจะขาดอะไรไปหลายๆอย่างรวมทั้งประสบการณ์อะไรๆ ทักษะชีวิตอะไรๆอีกมากนะคับ

ปล.มุมมองส่วนตัวคับ

เห็นด้วยครับ เด็กจบใหม่ที่อ่านตัวอย่างคนเก่งๆต้องระวังให้จงหนักทีเดียว
เพราะต้นทุนชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากันนะครับ บางคนกว่าจะเก็บเงินได้เท่าที่คุณฮงมีตอนปีหนึ่ง ก็ต้องทำงานมากว่าสองสามปี
ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา อย่าด่วนใจร้อนเด็ดขาด

phar314 เขียน:

croyoty เขียน:

halfofw เขียน:"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

มุมมองส่วนตัวนะครับ ผมคิดว่าประโยคนี้ อันตรายพอสมควรครับ

หากเกิดแนวคิดเอาอย่างตามมากๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะประสบความสำเร็จเท่าชายผู้นี้หละครับ
เกรงว่าจะเป็นนักขาดทุนกัน เยอะคับ แต่ถ้าไม่ทำงานจริงๆบ้างเลย ชีวิตจะขาดอะไรไปหลายๆอย่างรวมทั้งประสบการณ์อะไรๆ ทักษะชีวิตอะไรๆอีกมากนะคับ

ปล.มุมมองส่วนตัวคับ

เห็นด้วยครับ เด็กจบใหม่ที่อ่านตัวอย่างคนเก่งๆต้องระวังให้จงหนักทีเดียว
เพราะต้นทุนชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากันนะครับ บางคนกว่าจะเก็บเงินได้เท่าที่คุณฮงมีตอนปีหนึ่ง ก็ต้องทำงานมากว่าสองสามปี
ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา อย่าด่วนใจร้อนเด็ดขาด

พูดตรงๆเลยนะครับ คำพูดนี้ผมไม่คิดว่าเขาจะเอามาลงในหนังสือพิมพ์
ผมให้สัมภาษในร้านกาแฟบรรยากาศค่อนข้างเป็นกันเอง เขาถามอะไร
ผมก็ตอบหมด แต่บางประโยคก็ไม่คิดว่าเขาจะเอามาลง

ผมไม่ได้มีเจตนาจะชักชวนให้ทุกคนมาเป็นนักลงทุนแล้วออกจากงานประจำ
ผมเพียงแต่คิดว่าผมไม่ได้มีความสามารถด้านอื่น ผมชอบการลงทุนและคิดว่า
ทำได้ดีกว่าการไปทำงานข้างนอกหรือทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน ผมก็เลยบอกว่า
ผมจะเป็นนักลงทุนต่อไป เท่านั้นเองครับ

อีกเรื่องนึงที่ผมเสียดายก็คือว่าจริงๆแล้วผมอยากจะให้เขาลงเกี่ยวกับเรื่องหุ้นสิบเด้งว่ามันมีวิธีดูยังไงมากกว่านี้ แต่รู้สึกว่าเนื้อหาส่วนนั้นจะน้อยมาก (ผมจำได้ว่าบอกรายละเอียด case study เรื่องหุ้นสิบเด้งไปเยอะมาก)

ถ้าบทสัมภาษของผมทำให้บางท่านรู้สึกไม่ดี ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ
ต่อไปผมจะระมัดระวังในการพูดการออกสื่อให้ดี และจะคิดก่อนพูดเยอะๆครับ



ขอบคุณทุกความเห็นครับไม่ว่าจะติหรือชม

ขอให้พอร์ตเป็น 9 หลักเร็วๆ นะครับ น้องฮง
เอาใจช่วยครับ

hongvalue เขียน:

phar314 เขียน:

croyoty เขียน:

halfofw เขียน:"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

มุมมองส่วนตัวนะครับ ผมคิดว่าประโยคนี้ อันตรายพอสมควรครับ

หากเกิดแนวคิดเอาอย่างตามมากๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะประสบความสำเร็จเท่าชายผู้นี้หละครับ
เกรงว่าจะเป็นนักขาดทุนกัน เยอะคับ แต่ถ้าไม่ทำงานจริงๆบ้างเลย ชีวิตจะขาดอะไรไปหลายๆอย่างรวมทั้งประสบการณ์อะไรๆ ทักษะชีวิตอะไรๆอีกมากนะคับ

ปล.มุมมองส่วนตัวคับ

เห็นด้วยครับ เด็กจบใหม่ที่อ่านตัวอย่างคนเก่งๆต้องระวังให้จงหนักทีเดียว
เพราะต้นทุนชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากันนะครับ บางคนกว่าจะเก็บเงินได้เท่าที่คุณฮงมีตอนปีหนึ่ง ก็ต้องทำงานมากว่าสองสามปี
ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา อย่าด่วนใจร้อนเด็ดขาด

พูดตรงๆเลยนะครับ คำพูดนี้ผมไม่คิดว่าเขาจะเอามาลงในหนังสือพิมพ์
ผมให้สัมภาษในร้านกาแฟบรรยากาศค่อนข้างเป็นกันเอง เขาถามอะไร
ผมก็ตอบหมด แต่บางประโยคก็ไม่คิดว่าเขาจะเอามาลง

ผมไม่ได้มีเจตนาจะชักชวนให้ทุกคนมาเป็นนักลงทุนแล้วออกจากงานประจำ
ผมเพียงแต่คิดว่าผมไม่ได้มีความสามารถด้านอื่น ผมชอบการลงทุนและคิดว่า
ทำได้ดีกว่าการไปทำงานข้างนอกหรือทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน ผมก็เลยบอกว่า
ผมจะเป็นนักลงทุนต่อไป เท่านั้นเองครับ

อีกเรื่องนึงที่ผมเสียดายก็คือว่าจริงๆแล้วผมอยากจะให้เขาลงเกี่ยวกับเรื่องหุ้นสิบเด้งว่ามันมีวิธีดูยังไงมากกว่านี้ แต่รู้สึกว่าเนื้อหาส่วนนั้นจะน้อยมาก (ผมจำได้ว่าบอกรายละเอียด case study เรื่องหุ้นสิบเด้งไปเยอะมาก)

ถ้าบทสัมภาษของผมทำให้บางท่านรู้สึกไม่ดี ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ
ต่อไปผมจะระมัดระวังในการพูดการออกสื่อให้ดี และจะคิดก่อนพูดเยอะๆครับ



ขอบคุณทุกความเห็นครับไม่ว่าจะติหรือชม

คุณฮงอย่าคิดมากกับคำพูดผมเลยนะคับ คิดซะว่าผมเป้นเกรียนคับ ไม่มีอะไร อย่าไปสนใจมัน

hongvalue เขียน:

phar314 เขียน:

croyoty เขียน:

halfofw เขียน:"ผมโชคดีที่เล่นหุ้นตั้งแต่เรียนปี 1 ม.กรุงเทพ กว่าจะจับจุดได้ (รู้ความลับตลาดหุ้น) ใช้เวลานาน 2-3 ปี ผมจะยึดอาชีพนักลงทุนเลี้ยงตัวเองไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่เคยไปทำงานบริษัท ทุกวันนี้ผมมีเงินทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อย่างที่เพื่อนๆ ไม่มี" เซียนหุ้นวัยเบญจเพส กล่าวทิ้งท้าย

มุมมองส่วนตัวนะครับ ผมคิดว่าประโยคนี้ อันตรายพอสมควรครับ

หากเกิดแนวคิดเอาอย่างตามมากๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะประสบความสำเร็จเท่าชายผู้นี้หละครับ
เกรงว่าจะเป็นนักขาดทุนกัน เยอะคับ แต่ถ้าไม่ทำงานจริงๆบ้างเลย ชีวิตจะขาดอะไรไปหลายๆอย่างรวมทั้งประสบการณ์อะไรๆ ทักษะชีวิตอะไรๆอีกมากนะคับ

ปล.มุมมองส่วนตัวคับ

เห็นด้วยครับ เด็กจบใหม่ที่อ่านตัวอย่างคนเก่งๆต้องระวังให้จงหนักทีเดียว
เพราะต้นทุนชีวิตของแต่ละคนไม่เท่ากันนะครับ บางคนกว่าจะเก็บเงินได้เท่าที่คุณฮงมีตอนปีหนึ่ง ก็ต้องทำงานมากว่าสองสามปี
ของอย่างนี้ต้องใช้เวลา อย่าด่วนใจร้อนเด็ดขาด

พูดตรงๆเลยนะครับ คำพูดนี้ผมไม่คิดว่าเขาจะเอามาลงในหนังสือพิมพ์
ผมให้สัมภาษในร้านกาแฟบรรยากาศค่อนข้างเป็นกันเอง เขาถามอะไร
ผมก็ตอบหมด แต่บางประโยคก็ไม่คิดว่าเขาจะเอามาลง

ผมไม่ได้มีเจตนาจะชักชวนให้ทุกคนมาเป็นนักลงทุนแล้วออกจากงานประจำ
ผมเพียงแต่คิดว่าผมไม่ได้มีความสามารถด้านอื่น ผมชอบการลงทุนและคิดว่า
ทำได้ดีกว่าการไปทำงานข้างนอกหรือทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน ผมก็เลยบอกว่า
ผมจะเป็นนักลงทุนต่อไป เท่านั้นเองครับ

อีกเรื่องนึงที่ผมเสียดายก็คือว่าจริงๆแล้วผมอยากจะให้เขาลงเกี่ยวกับเรื่องหุ้นสิบเด้งว่ามันมีวิธีดูยังไงมากกว่านี้ แต่รู้สึกว่าเนื้อหาส่วนนั้นจะน้อยมาก (ผมจำได้ว่าบอกรายละเอียด case study เรื่องหุ้นสิบเด้งไปเยอะมาก)

ถ้าบทสัมภาษของผมทำให้บางท่านรู้สึกไม่ดี ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ
ต่อไปผมจะระมัดระวังในการพูดการออกสื่อให้ดี และจะคิดก่อนพูดเยอะๆครับ



ขอบคุณทุกความเห็นครับไม่ว่าจะติหรือชม

คิดว่า น้องฮง ไม่ได้ทำอะไรผิดหรือไม่ดีนะ พี่ว่าเป็นเรื่องดีนะ ที่มีคนที่ให้ข่าวหนังสือพิมพ์ แล้วมาชี้แจงคนจะได้รู้ว่า ข่าวจากหนังสือพิมพ์บางทีมันก้อเพี้ยนไปจากคนที่ให้ข่าว หรือให้สัมภาษณ์ นะ ฟังหูไว้หู และต้องเชื่อตัวเองมาก ๆ

ขอถามนิดนึง ว่า
ราคาทุนขนาดนี้เลยเหรอครับ
จริงอ๊ะเปล่า

BCP 21 บาท
HEMRAJ 2.10
CENTEL 7.3

แค่นี้แหละครับ

ชื่นชมน้องฮงครับ..

อย่างนี้แหละครับ นักข่าวอาจลงข้อมูลไม่ครบบางส่วนหรือตัดทอน เป็นเรื่องปกติเพราะเค้าอาจมีความรู้หรือความเข้าใจต่างจากเรา ทำใจหน่อยนะครับ สู้สู้

เหตุที่ซื้อขายผ่านอินเทอร์เน็ตเพราะเสียค่าคอมมิชชั่นเพียง 0.1% ถ้าโทรศัพท์สั่งผ่านมาร์เก็ตติ้งต้องจ่าย 0.15% (รายย่อยต้องจ่าย 0.25%)
"""ต้องมีเงื่อนไขยังไงบ้างครับ ถึงเสียค่าคอมมิชชั่นที่ 0.1%

เก่งจังเลยครับ

แต่ถ้าเราลองคิดย้อนกลับน่ะครับว่าบางครั้งเราเจอแต่คนที่ประสบความสำเร็จ
ผมอยากให้คนที่ล้มเหลวรุ่นราวคราวเด่วกันกับคุณฮง ออกมาบ้างเพื่อเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังสนใจลงทุนน่ะครับ

ปล ผมไม่ได้มีอคติอะไรน่ะครับเพียงแต่บางครั้งเรามองแต่ความสำเร็จ
ไม่ได้มองความล้มเหลว

http://www.bangkokbiznews.com/home/deta ... B8%A1.html

บทความนี้น่าสนใจดีนะครับ