Thai VI

ก่อนอื่น ขอขอบคุณพี่ทีมๆงาน ทุกๆท่านที่ จัดงานนี้นี้นะครับ
รวมทั้งเหล่าสุดยอด VI ที่ได้ออกมาถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์ ให้พวกเราทุกคนนะครับ

และตอนสุดท้าย ที่เปิดให้คนในห้องได้ถาม แต่ไม่มีใครยกมือ
ตอนนั้นผมคิดไม่ออกครับ แต่พอเดินออกมาปุ๊บ คิดออกเฉยเลยๆ เหอๆๆ

งั้นขออนุญาต ถามเหล่าเซียน สุดยอดนักลงทุน VI ทุกท่านหน่อยนะครับว่า

ความฝัน หรือสิ่งสุดท้ายที่เหล่าเซียนทุกท่านอยากจะทำ คืออะไรครับ

อยากทราบเหมือนกันครับ

ผมขอถามบ้างตามโควต้าของอาจารย์ไพบูลย์ 2 ข้อ ครับ

1. พวกพี่ๆจะลงทุนไปจนถึงเมื่อไหร่ครับ เมื่อไหร่จะเลิกลงทุนครับ (ผมเข้าใจว่าทุกท่านมีอิสระภาพทางการเงินหมดแล้ว...การลงทุนที่เหลืออยู่เพื่ออะไรครับ?)
2. พวกพี่ๆมีกะตังค์กันเยอะๆแล้ว จะเอาไปทำอะไรกันครับ (ผมว่าตายไปก็เอาติดตัวไปไม่ได้ แล้ว...?)

ด้วยความเคารพ

ความฝันของผม อยากเป็นผู้มีปัญญาครับ
ไม่อยากทำอะไรแล้ว เพราะเป็นผู้ทำมานานแล้ว
ผู้คิดก็ไม่อยากเป็น เพราะปัญญาจากการคิดไม่ถูกใจผมนัก
ขอปัญญาจากการเป็นผู้รู้ครับ(ถ้ามีบุญพอนะครับ)

ขอถามพี่หมอและพี่ๆทุกท่านครับ

ผมเห็นพี่ๆหลายๆท่านในเว็บนี้เน้นศึกษาและปฏิบัติธรรมกันอย่างจิงจัง
และก็เน้นผลตอบแทนจากการลงทุนที่สูงด้วย

ผมเลยสงสัยว่า...
ถ้าเรามีเป้าหมายว่า
เราอยากมีปัญญาจากการปฏิบัติ
และปัญญานั้น จะพาเราไปสู่ทางแห่งนิพพานแล้ว

เราจะลงทุนแบบactive เน้นผลตอบแทนที่สูงไปทำไมครับ
ในเมื่อเงินที่เรามีอยู่ก็พอกินพอใช้ไปตลอดชีวิตอยู่แล้ว
และ การมีเงินที่เพิ่มขึ้นน่าจะไม่ตอบโจทย์ชีวิตของเรา

เราควรทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อการปฏิบัติทำหรือปล่าว?

คือผมก็เป็นคนนึงที่คิดว่ายังไงชีวิตนี้ต้องมุ่งมั่นกับการปฏิบัติธรรมให้ได้

แต่ก็ยังโลภ อยากได้ผลตอบสูงๆอยู่ดี ทั้งๆที่ผลตอบแทนสูงๆ ไม่น่าจะตอบโจทย์ชีวิตเราเลย

เลยขอถามพี่ๆครับ ว่าพี่มีมุมมองในด้านนี้อย่างไร และจะbalance 2สิ่งนี้อย่างไรครับ?

ขอบคุณมากๆครับ

ขอขอบคุณอาจารย์ทุกๆคนมากครับ(ถือวิสาสะ) ที่ได้มาให้ความรู้กับผมและทุกๆคน เป้าหมายทางโลกของผมคืออิสระภาพทางการเงิน เผื่อจะได้มีโอกาสเห็นกับเค้ามั่ง ผมยังไม่มีอะไรจะตอบแทนให้ได้ในตอนนี้ ก็ขอฝากคำสอนของครูบาอาจารย์ ที่ผมเคารพให้ทุกๆคนที่สนใจ หวังว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับเป้าหมายทางธรรม โดยเฉพาะคุณหมอสามัญชน คุณนริศ และอาจารย์ด็อกเตอร์ไพบูลย์ ครับที่เห็นว่าสนใจอยู่จากที่ฟังในสัมมนา ผมเชื่อว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จจากการลงทุนต้องศึกษามากและรู้มาก ก็สามารถประสบความสำเร็จทางธรรมได้เช่นกันโดยการลงทุนคือภาวนามาก

จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

สามัญชน เขียน:ความฝันของผม อยากเป็นผู้มีปัญญาครับ
ไม่อยากทำอะไรแล้ว เพราะเป็นผู้ทำมานานแล้ว
ผู้คิดก็ไม่อยากเป็น เพราะปัญญาจากการคิดไม่ถูกใจผมนัก
ขอปัญญาจากการเป็นผู้รู้ครับ(ถ้ามีบุญพอนะครับ)

ขอบคุณพี่หมอสามัญชนมากๆครับ

leaderinshadow เขียน:ก่อนอื่น ขอขอบคุณพี่ทีมๆงาน ทุกๆท่านที่ จัดงานนี้นี้นะครับ
รวมทั้งเหล่าสุดยอด VI ที่ได้ออกมาถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์ ให้พวกเราทุกคนนะครับ

และตอนสุดท้าย ที่เปิดให้คนในห้องได้ถาม แต่ไม่มีใครยกมือ
ตอนนั้นผมคิดไม่ออกครับ แต่พอเดินออกมาปุ๊บ คิดออกเฉยเลยๆ เหอๆๆ

งั้นขออนุญาต ถามเหล่าเซียน สุดยอดนักลงทุน VI ทุกท่านหน่อยนะครับว่า

ความฝัน หรือสิ่งสุดท้ายที่เหล่าเซียนทุกท่านอยากจะทำ คืออะไรครับ

ความฝันตอนจบใหม่ อยากเป็นนักลงทุนที่ประสบความสำเร็จมากๆ วันๆวุ่นวายดูยุ่งๆ เหมือนกับในภาพยนต์

แต่ตอนนี้อยากใช้ชีวิตเรียบๆ อยู่อย่างเงียบๆ เพียงแค่ได้ทำประโยชน์ต่อผู้อื่นบ้างในแต่ละวัน มากบ้าง น้อยบ้าง

อยากเป็นคน คิดดี พูดดี และทำดีในทุกๆเรื่องครับ

alo5guy เขียน:ผมขอถามบ้างตามโควต้าของอาจารย์ไพบูลย์ 2 ข้อ ครับ

1. พวกพี่ๆจะลงทุนไปจนถึงเมื่อไหร่ครับ เมื่อไหร่จะเลิกลงทุนครับ (ผมเข้าใจว่าทุกท่านมีอิสระภาพทางการเงินหมดแล้ว...การลงทุนที่เหลืออยู่เพื่ออะไรครับ?)
2. พวกพี่ๆมีกะตังค์กันเยอะๆแล้ว จะเอาไปทำอะไรกันครับ (ผมว่าตายไปก็เอาติดตัวไปไม่ได้ แล้ว...?)

ด้วยความเคารพ

ผมก็คงลงทุนไปเรื่อยๆครับ คงเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว อยู่ด้วยกันมา 20 ปีแล้ว มากกว่าภรรยาซะอีก

มีเงินมากๆจะเอาไปทำอะไร ยังไม่เคยคิดแฮะ เพราะยังมีไม่มากขนาดนั้น

MaiFuen เขียน:ขอถามพี่หมอและพี่ๆทุกท่านครับ

ผมเห็นพี่ๆหลายๆท่านในเว็บนี้เน้นศึกษาและปฏิบัติธรรมกันอย่างจิงจัง
และก็เน้นผลตอบแทนจากการลงทุนที่สูงด้วย

ผมเลยสงสัยว่า...
ถ้าเรามีเป้าหมายว่า
เราอยากมีปัญญาจากการปฏิบัติ
และปัญญานั้น จะพาเราไปสู่ทางแห่งนิพพานแล้ว

เราจะลงทุนแบบactive เน้นผลตอบแทนที่สูงไปทำไมครับ
ในเมื่อเงินที่เรามีอยู่ก็พอกินพอใช้ไปตลอดชีวิตอยู่แล้ว
และ การมีเงินที่เพิ่มขึ้นน่าจะไม่ตอบโจทย์ชีวิตของเรา

เราควรทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อการปฏิบัติทำหรือปล่าว?

คือผมก็เป็นคนนึงที่คิดว่ายังไงชีวิตนี้ต้องมุ่งมั่นกับการปฏิบัติธรรมให้ได้

แต่ก็ยังโลภ อยากได้ผลตอบสูงๆอยู่ดี ทั้งๆที่ผลตอบแทนสูงๆ ไม่น่าจะตอบโจทย์ชีวิตเราเลย

เลยขอถามพี่ๆครับ ว่าพี่มีมุมมองในด้านนี้อย่างไร และจะbalance 2สิ่งนี้อย่างไรครับ?

ขอบคุณมากๆครับ

สำหรับผมแล้ว ต้องยอมรับว่ามีความรู้ ความเข้าใจทางด้านธรรมค่อนข้างน้อย ยิ่งเรื่องปฎิบัติไม่ต้องพูดถึง น้อยมากๆ

เรื่องการลงทุนนั้น ผมก็คาดหวังตามเหตุและปัจจัยครับ เมื่อเราเห็นโอกาส เราก็ลงทุน ได้ตามนั้นหรือไม่ ก็ไม่ได้ยึดติด มองตามเหตุและปัจจัย

พยายามศึกษาเหตุและปัจจัยให้มากๆ

เหมือนการทำความดี ผมก็คงไม่ใช่คนที่จะพยายามค้นคว้าหาทางที่จะทำความดี เพียงแต่ถ้ามีโอกาส สามารถทำได้ตามสมควร ก็จะทำ

ขอบคุณพี่ๆทุกท่านครับ

วันนึงถ้าผมมีพอร์ตการลงทุนที่ใหญ่ขึ้น ผมก็คงจะลงทุนไปเรื่อยๆให้มันโตมากๆยิ่งขึ้นไปอีก...เหตุผลคือ สังคมสมัยนี้นับถือกันที่ "เงิน" เงินทำให้คนส่วนใหญ่ (แต่ไม่ใช่ทั้งหมด) ดูเราดีขึ้นมาได้ คนมีเงินทำอะไรที่แปลกๆก็ไม่ผิด ประกอบกับว่า ผมอยากมีหน้ามีตาในสังคม อยากให้มีผู้คนมานับถือผมเยอะๆ เพราะว่าผมเก่งในการทำ "เงิน" เลยเป็นข้อสรุปของผมว่า ถ้าพอร์ตของผมเลยจุดอิสระภาพทางการเงินของผมไปแล้ว ผมก็จะยิ่งสะสมความมั่งคั่งเป็นตัวเงินให้มากๆขึ้นไปอีก

leaderinshadow เขียน:ก่อนอื่น ขอขอบคุณพี่ทีมๆงาน ทุกๆท่านที่ จัดงานนี้นี้นะครับ
รวมทั้งเหล่าสุดยอด VI ที่ได้ออกมาถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์ ให้พวกเราทุกคนนะครับ

และตอนสุดท้าย ที่เปิดให้คนในห้องได้ถาม แต่ไม่มีใครยกมือ
ตอนนั้นผมคิดไม่ออกครับ แต่พอเดินออกมาปุ๊บ คิดออกเฉยเลยๆ เหอๆๆ

งั้นขออนุญาต ถามเหล่าเซียน สุดยอดนักลงทุน VI ทุกท่านหน่อยนะครับว่า

ความฝัน หรือสิ่งสุดท้ายที่เหล่าเซียนทุกท่านอยากจะทำ คืออะไรครับ

ความใฝ่ฝันสุดท้ายน่าจะเป็นสิ่งเดียวกับสิ่งตั้งใจแรกที่ทำให้มาเริ่มลงทุนในตลาดคือ
ต้องการหลีกหนีความวุ่นวายในชีวิต
ผมว่าความต้องการของพวกเราทุกๆคนในโลกคือ ต้องการมีความสุข
ความสุขของผมคือ จิตใจที่ไม่ร้อนรน ไม่รีบร้อน ชีวิตเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน ครอบครัวอยู่กันอย่างอบอุ่น ลูกๆประสบความสำเร็จในชีวิต ไล่มาเสียยาว แต่ตอบไม่ตรงคำถาม คำถามว่าสุดท้ายจริงๆอยากทำอะไร คำตอบน่าจะคล้ายๆกับพี่หมอคือ ไม่ทำอะไรเลย ขอสิ้นลมแบบสุขติ ไม่ยึดติดกับสิ่งใดที่ผ่านมาในชีวิตนี้ครับ

ทั้งพี่นริศกับพี่หมอสามัญชนจริตคล้ายกันจริงๆครับ
สมแล้วที่เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน..จริงๆแล้ว
พี่ๆทั้งสองท่านไหนๆก็มีอิสรภาพทางการเงินทั้งหมดแล้ว
ผมว่าพี่ๆทั้งสองน่าให้เวลาของการแสวงหาเนื้อนาบุญ
ทางพระพุทธศาสนาดูน่าครับพ่อแม่ครูอาจารย์ที่สอน
อะไรได้ถูกจริตพี่ๆอาจจะรอพี่ๆอยู่...

ขอบคุณครับ สำหรับวิทยาทานที่มอบให้

MaiFuen เขียน:ขอถามพี่หมอและพี่ๆทุกท่านครับ

ผมเห็นพี่ๆหลายๆท่านในเว็บนี้เน้นศึกษาและปฏิบัติธรรมกันอย่างจิงจัง
และก็เน้นผลตอบแทนจากการลงทุนที่สูงด้วย

ผมเลยสงสัยว่า...
ถ้าเรามีเป้าหมายว่า
เราอยากมีปัญญาจากการปฏิบัติ
และปัญญานั้น จะพาเราไปสู่ทางแห่งนิพพานแล้ว

เราจะลงทุนแบบactive เน้นผลตอบแทนที่สูงไปทำไมครับ
ในเมื่อเงินที่เรามีอยู่ก็พอกินพอใช้ไปตลอดชีวิตอยู่แล้ว
และ การมีเงินที่เพิ่มขึ้นน่าจะไม่ตอบโจทย์ชีวิตของเรา

เราควรทุ่มเทเวลาทั้งหมดเพื่อการปฏิบัติทำหรือปล่าว?

คือผมก็เป็นคนนึงที่คิดว่ายังไงชีวิตนี้ต้องมุ่งมั่นกับการปฏิบัติธรรมให้ได้

แต่ก็ยังโลภ อยากได้ผลตอบสูงๆอยู่ดี ทั้งๆที่ผลตอบแทนสูงๆ ไม่น่าจะตอบโจทย์ชีวิตเราเลย

เลยขอถามพี่ๆครับ ว่าพี่มีมุมมองในด้านนี้อย่างไร และจะbalance 2สิ่งนี้อย่างไรครับ?

ขอบคุณมากๆครับ

ถ้าพูดถึงความอยากให้ผลตอบแทนสูงๆ กับการเลือกหุ้นมันคนละประเด็นนะครับ
จะคล้ายๆกับคำว่า จงทำงานแบบไม่หวังเงิน
พระอาจารย์ของผมสอนไว้ว่า เราทำหน้าที่(แต่ต้องเป็นกรรมดี)ที่ควรทำ และตอนกระทำก็ปฏิบัติธรรมไปด้วย ส่วนผลที่ได้ไม่ต้องไปคาดหวัง เพราะความคาดหวังคือกิเลส ส่วนการปฏิบัติตามหน้าที่เป็นธรรม
ผมมาพิจารณาก็เห็นด้วยว่าถ้าเรามุ่งเน้นผลตอบแทน หรือ นำเราไปเทียบกับคนอื่น หรือ ไปสนใจราคาหุ้น สิ่งพวกนี้มีแต่เป็นต้นเหตุของความร้อนในจิตใจ แต่ถ้าเราเลือกกิจการที่เราจะลงทุน เลือกเสร็จก็เสร็จ คอยติดตามทุกไตรมาสเป็นระยะๆ นิสัยผมก็จะเลือกกิจการที่มีเวลาเป็นเพื่อน เพราะกิจการเขาดี กำไรก็วิ่งมาหาเรา อย่างนี้เราเป็นผู้ถือหุ้นก็สบายใจ ไม่ต้องไปเฝ้าหน้าจอ แต่ถ้าเราเลือกกิจการที่ไม่มีพื้นฐาน หรือเป็นหุ้นที่มีระเบิดเวลาวางไว้ในอนาคต เราก็ต้องแอกทีพเสมอๆ ไม่งั้นเงินเรามีโอกาสหาย อย่างนี้ผมไม่เอาครับ เพราะมันจะร้อน
การบาลานซ์สองสิ่งนี้ในคำตอบพี่คือ ไม่ต้องบาลานซ์ เพราะเวลาทำงาน คือเวลาปฎิบัติธรรมครับ

tinithemandindang เขียน:ทั้งพี่นริศกับพี่หมอสามัญชนจริตคล้ายกันจริงๆครับ
สมแล้วที่เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน..จริงๆแล้ว
พี่ๆทั้งสองท่านไหนๆก็มีอิสรภาพทางการเงินทั้งหมดแล้ว
ผมว่าพี่ๆทั้งสองน่าให้เวลาของการแสวงหาเนื้อนาบุญ
ทางพระพุทธศาสนาดูน่าครับพ่อแม่ครูอาจารย์ที่สอน
อะไรได้ถูกจริตพี่ๆอาจจะรอพี่ๆอยู่...

ขอบคุณครับ พี่ได้อาจารย์ดีแล้วครับ ตอนนี้เลิกแสวงหาแล้ว

คำถามสุดท้ายที่ผมจะถามที่ผมจะถามพี่นริศกับพี่หมอสามัญชน
ทาน ศิล ภาวนา พี่ถือเป็นสารนะในการประกอบเป็นบุญกุศลจน
ถึงวันที่พี่จะหมดลมหายใจรึเปล่า..ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณ
พี่หมอสามัญชน
พี่chatchai
พี่naris
มากๆเลยครับ

อ่านแล้วได้แนวทางที่ดี และ เตือนสติครับ

ผมลงทุนไปก็ชอบครับ แต่จะมี ความโลภ ความกลัว ต่างๆมาทำให้เราเป็นทุกข์ ร้อนใจ

จากนี้จะพยายามทำงานให้ดีที่สุด พยายามไม่คาดหวังกับผลมาก

น่าจะทำให้ชีวิตสบาย สงบกว่านี้

ขอบคุณครับ

การที่เราอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ลำบาก ก็ถือซะว่าเป็นการฝึกตนเองครับ มีบทเรียนให้เราคอยฝึกฝน

ฝึกบ่อยๆก็เก่งเอง ได้เปรียบกว่าคนที่สุขสบาย จะไม่มีแบบทดสอบมาให้ฝึกฝนครับ

การลงทุนในหุ้นนั้น มีสภาพแวดล้อมในการฝึกจิตได้ดีมากๆเลยครับ

พยายามฝึกไว้ เมื่อมีประสบการณ์มากๆเดี๋ยวก็เก่งเอง

มาฟังวิธีคิด ด้วยคนครับ

ผม รู้สึกได้เลยว่าใน ไทยวิ มีผู้ที่ศึกษา ธรรมะ ในปริมาณที่มาก กว่าคนทั่วไปอยู่มาก
ทำให้คิดว่าอะไรเป็นจุดร่วมของคนที่ศึกษาหุ้นแนว วีไอ กับ ธรรมมะ
ได้ข้อสังเกตอยู่อย่างนึงคือ ความมี ตรรกะในตัวเองค่อนข้างสูง การเป็นคนที่มีตรรกะสูง มีเหตุมีผลสูงกว่าอารมณ์
เป็นเหตุให้สนใจ ธรรมมะ (เพราะธรรมมะเองก็เป็นเรื่องของการใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์) และสนใจการลงทุนที่มีเหตุมีผล (ก็เป็นการลงทุนแนววีไอ )

naris เขียน:[ ...

ถ้าพูดถึงความอยากให้ผลตอบแทนสูงๆ กับการเลือกหุ้นมันคนละประเด็นนะครับ
จะคล้ายๆกับคำว่า จงทำงานแบบไม่หวังเงิน
พระอาจารย์ของผมสอนไว้ว่า เราทำหน้าที่(แต่ต้องเป็นกรรมดี)ที่ควรทำ และตอนกระทำก็ปฏิบัติธรรมไปด้วย ส่วนผลที่ได้ไม่ต้องไปคาดหวัง เพราะความคาดหวังคือกิเลส ส่วนการปฏิบัติตามหน้าที่เป็นธรรม

ผมมาพิจารณาก็เห็นด้วยว่าถ้าเรามุ่งเน้นผลตอบแทน หรือ นำเราไปเทียบกับคนอื่น หรือ ไปสนใจราคาหุ้น สิ่งพวกนี้มีแต่เป็นต้นเหตุของความร้อนในจิตใจ แต่ถ้าเราเลือกกิจการที่เราจะลงทุน เลือกเสร็จก็เสร็จ คอยติดตามทุกไตรมาสเป็นระยะๆ นิสัยผมก็จะเลือกกิจการที่มีเวลาเป็นเพื่อน เพราะกิจการเขาดี กำไรก็วิ่งมาหาเรา อย่างนี้เราเป็นผู้ถือหุ้นก็สบายใจ ไม่ต้องไปเฝ้าหน้าจอ แต่ถ้าเราเลือกกิจการที่ไม่มีพื้นฐาน หรือเป็นหุ้นที่มีระเบิดเวลาวางไว้ในอนาคต เราก็ต้องแอกทีพเสมอๆ ไม่งั้นเงินเรามีโอกาสหาย อย่างนี้ผมไม่เอาครับ เพราะมันจะร้อน
การบาลานซ์สองสิ่งนี้ในคำตอบพี่คือ ไม่ต้องบาลานซ์ เพราะเวลาทำงาน คือเวลาปฎิบัติธรรมครับ

ผมเองก็ ลอกแนวทางการลงทุน ของคุณนริศ

แต่ชอบเอามือไปกำระเบิดอยู่เรื่อย (ชอบหวังผลแบบพวก ไว ไว)

การทำให้มัน ง่าย ๆ นี่ล่ะครับ ที่ทำได้ยาก จริง ๆ

(ตอนนี้ ระบบเริ่มนิ่งแล้ว กำลังรอ Upgrade จริต อยู่ )

เกล้า เขียน:คำถามสุดท้ายที่ผมจะถามที่ผมจะถามพี่นริศกับพี่หมอสามัญชน
ทาน ศิล ภาวนา พี่ถือเป็นสารนะในการประกอบเป็นบุญกุศลจน
ถึงวันที่พี่จะหมดลมหายใจรึเปล่า..ขอบคุณมากครับ

จะพยายามเท่าที่ทำได้ แต่จะบอกจนหมดลมหายใจนี่มันตอบยากอยู่นะ
ถ้าจะตอบแบบเต็มปากคือ นั่นเป็นเป้าหมาย ถ้าไม่เกิดด้านมืดมาครอบงำ ถ้าไม่หลงให้กิเลสครอบครอง ก็พยายามจะทำให้มากที่สุดครับ ตอนนี้พี่ยังคิดว่าทำได้ไม่ดีพอเลย ยิ่งได้ฟังอาจารย์ไพบูลย์เล่าให้ฟังในมุมมองของวอเรนบัฟเฟตต์ ในการบริจาคทรัพย์ พี่กลับมาคิดว่า พี่นี่ยังตระหนี่ในทานนัก เรื่องศิล5ก็ยังมีหลุดบ้างในบางวัน เรื่องภาวนาก็ยังทำได้ไม่มากพอ เพราะความขี้เกียจยังครอบงำอยู่ ก็จะพยายามให้ดีขึ้นครับ

ขอบคุณมากครับพี่นริศ..พี่ตอบผมตรงไปตรงมาอย่างนี้
ถ้าผมจะให้พี่หมดใจอย่าว่ากันนะ

naris เขียน: จะพยายามเท่าที่ทำได้ แต่จะบอกจนหมดลมหายใจนี่มันตอบยากอยู่นะ
ถ้าจะตอบแบบเต็มปากคือ นั่นเป็นเป้าหมาย ถ้าไม่เกิดด้านมืดมาครอบงำ ถ้าไม่หลงให้กิเลสครอบครอง ก็พยายามจะทำให้มากที่สุดครับ ตอนนี้พี่ยังคิดว่าทำได้ไม่ดีพอเลย ยิ่งได้ฟังอาจารย์ไพบูลย์เล่าให้ฟังในมุมมองของวอเรนบัฟเฟตต์ ในการบริจาคทรัพย์ พี่กลับมาคิดว่า พี่นี่ยังตระหนี่ในทานนัก เรื่องศิล5ก็ยังมีหลุดบ้างในบางวัน เรื่องภาวนาก็ยังทำได้ไม่มากพอ เพราะความขี้เกียจยังครอบงำอยู่ ก็จะพยายามให้ดีขึ้นครับ

มุมมองที่ว่าเป็นยังไงหรือครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อชาว ThaiVI ที่ยังไม่ได้ฟัง

ลุงบัฟเฟตบอกว่าจำนวนเงินบริจาค 99% จากเงินหลายหมื่นล้านเหรียญมีค่าน้อยกว่าคนที่มีรายได้ 100 เหรียญแล้วบริจาค 20 เหรียญ
เพราะว่าคนที่มีรายได้ 100 เหรียญแต่บริจาค 20 เหรียญ มันทำให้พวกเขาต้องลดความสะดวกสบายในการใช้ชีวิตลง
แต่ลุงบัฟเฟตบริจาคไปก็ยังเหลือเงินอีกเป็นล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งเงินจำนวนนี้อยู่ได้สบายๆอยู่แล้ว
อีกทั้งลุงบัฟเฟตยังยกย่องคนที่อุทิศแรงกายทำประโยชน์เพื่อสังคมโดยไม่ได้รับผลตอบแทน

sukit2020 เขียน:

naris เขียน: จะพยายามเท่าที่ทำได้ แต่จะบอกจนหมดลมหายใจนี่มันตอบยากอยู่นะ
ถ้าจะตอบแบบเต็มปากคือ นั่นเป็นเป้าหมาย ถ้าไม่เกิดด้านมืดมาครอบงำ ถ้าไม่หลงให้กิเลสครอบครอง ก็พยายามจะทำให้มากที่สุดครับ ตอนนี้พี่ยังคิดว่าทำได้ไม่ดีพอเลย ยิ่งได้ฟังอาจารย์ไพบูลย์เล่าให้ฟังในมุมมองของวอเรนบัฟเฟตต์ ในการบริจาคทรัพย์ พี่กลับมาคิดว่า พี่นี่ยังตระหนี่ในทานนัก เรื่องศิล5ก็ยังมีหลุดบ้างในบางวัน เรื่องภาวนาก็ยังทำได้ไม่มากพอ เพราะความขี้เกียจยังครอบงำอยู่ ก็จะพยายามให้ดีขึ้นครับ

มุมมองที่ว่าเป็นยังไงหรือครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อชาว ThaiVI ที่ยังไม่ได้ฟัง

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f ... 3&start=30

อ่านจากตรงนี้ได้เลยครับพี่ sukit2020

ประมาณว่าบัฟเฟต์เค้าบอกว่าถึงเค้าจะบริจาคเงิน99%ของที่เขามีให้กับสังคม

ซึ่งเป็นเงินจำนวนมหาศาล แต่เขาก็ยังเหลือเงินอีก 1% ซึ่งทำให้ชีวิตเขาไม่เดือดร้อนอะำไรเลย

ซึ่งเทียบไม่ได้เลยกับบางคนที่มีเงินแค่100ดอลล่าร์ แต่ก็ยังเสียสละบริจาคให้คนที่เดือดร้อน 70ดอลล่าร์

เพราะ ถึงตัวเงินจะแค่ 70ดอลล่าร์ แต่มันเป็นเงินก้อนสำคัญของชีวิตเขา และเขาก็พร้อมจะสละเงินก้อนนั้นเพื่อช่วยเหลือคนอื่น

อ.ไพบูลย์ท่านเลยทราบซึ่งว่า วอเรน บัฟเฟต์นี่นอกจากจะใจบุญบริจาคเงินช่วยเหลือสังคมแล้ว ยังเป็นคนที่มีทัศนคติที่ดีมากๆด้วย ท่านอ.ไพบูลย์เลยประทับใจวอเรน บัฟเฟต์หน่ะครับ

เข้ามาอ่านครับ

เข้ามาประดับปัญญา

ด้วยวิสัจฉนา จากเซียนครับ

สามัญชน เขียน:ความฝันของผม อยากเป็นผู้มีปัญญาครับ
ไม่อยากทำอะไรแล้ว เพราะเป็นผู้ทำมานานแล้ว
ผู้คิดก็ไม่อยากเป็น เพราะปัญญาจากการคิดไม่ถูกใจผมนัก
ขอปัญญาจากการเป็นผู้รู้ครับ(ถ้ามีบุญพอนะครับ)

สาธุ ครับพี่หมอ .. ผมขอเป็นเหลือบเกาะพี่หมอไปด้วยนะ
ครับ แล้วถ้าวันใดเหลือบตัวนี้พร้อมเมื่อใด จะกระโดดออก
ครับ