Thai VI

เดินทางกลับบางปะกงก็มาสรุปให้เลยนะครับ อาจขาดตกบกพร่องไปบ้างต้องขออภัยนะครับ หรือท่านได้มีอะไรเพิ่มเติมสามารถเพิ่มได้ครับเป้นสัมนาเต็มวัน เนื้อหาเลยเยอะ T_T จดไปจำไปอาจตกหล่น

เจาะลึกกิจการแนววีไอ

ถาม กิจการทำอะไรกันบ้าง

UAC : ทำธุรกิจมา 15 ปี เกี่ยวกับนำเข้าสินค้าประเภทเคมี เครื่องจักรอุปกรณ์ ปิโตรเคมี สาธารณูปโภค ลูกค้าส่วนใหญ่อยู่ใน ศรีราชา มาบตาพุต โรงกลั่นโรงแยกก๊าซ โรงไฟฟ้าก็มี และอนาคตบริษัทก็เน้นเกี่ยวกับพลังงานต้นน้ำ การผลิตก๊าซธรรมชาติในอ่าวไทยที่เป็นลูกค้า ก็ ปตทสผ เชฟร่อน ส่วนใหญ่เป็นลูกค้าในไทย
เป็นเจ้าที่มีขนาดใหญ่ที่สุด เช่นโรงแยกก๊าซทุกโรงเป็นลูกค้าเราทั้งหมด วัตถุดิบก็นำเข้ามาจากต่างประเทศ โดยมีสัญญากับผู้ผลิตรายใหญ่ 1-3 ของโลกจากอเมริกา ยุโรป โดยมีสัญญาเป็นผู้ขายแต่เพียงรายเดียวในไทย
โดยปกติโรงงานลูกค้าจะทำการสั่งซื้อสินค้าล่วงหน้า คือจะใช้งานตอนที่โรงงานกำลังเปลี่ยนสายผลิตหรือหยุดชัดดาวน์ตามแผนงานที่จะใช้สินค้าของเรา โดยเราจะรู้แผนซ่อมบำรุงล่วงหน้าก่อนจึงสั่งสินค้ามาไว้เพื่อเตรียมส่งให้ลูกค้า นอกจากนี้ก็ยังมีการขายอุปกรณ์เช่นพวกระบบกรองในโรงกลั่นก็เช่นเอาน้ำมันมาผ่านระบบกรองเพื่อกรองของเสีย หรือกรองน้ำในโรงไฟฟ้า กับปิโตร อีกส่วนคือการลงทุนในพลังงานทดแทนถือหุ้น30% บางจาก 70% เพื่อผลิตไบโอดีเซล ตัวนี้มีกำไร 250 ล้าน นอกจากนี้ก็ยังมีแผนการต่อยอดไปยังโครงการพลังงานทดแทน CBG ก๊าซธรรมชาติอัด ใช้แทน CNG NGV เนื่องจากมองว่าก๊าซธรรมชาติเติบโตได้เยอะ ตัวนี้ลงทุนร่วมกับ ปตท เพราะ สายท่อของ ปตท.ห่างจากเชียงใหม่ ทำให้ส่งก๊าซไปไม่คุ้มค่าขนส่ง เราเลยร่วมมือกับฟาร์มหมู เอาของเสียมาผลิตก๊าซชีวภาพขาย และมีโรงงานผลิตน้ำเพื่อกระจายรายได้เพิ่มเติมด้วย

อีสวอ : เป็นกิจการพิเศษ สมัยนายกอานันมีการนำก๊าซธรรมชาติจากอ่าวไทยขึ้นมาที่มาบตาพุด ทำให้มองว่าจะเป็นต้องมีการบริหารจัดการน้ำในโซนนั้น รัฐก็ตั้งบริษัทขึ้นและกระจายหุ้นเป็นบริษัทมหาชนในปี 43 โดยพื้นที่หลักๆของบริษัทก็ตั้งแต่ ฉะเชิงเทราไปถึงระยอง มีสัญญา 52 ฉบับขายน้ำส่วนใหญ่เป็นขายส่งให้นิคม 85% ขายให้ประปา 35% โดยประปาเอาไปกรองน้ำแล้วขายต่ออีกที
ที่ผ่านมาก็มีการตั้งบริษัทลูกเข้าประมูลสัมปทานก็ ได้แก่ โซนภาคตะวันออก สัตหีบ ฉะเชิงเทรา สมุย ตัวนี้กรองน้ำทะเลให้เป็นน้ำจืด นครสวรรค์
รายได้หลักมาจากการขายน้ำดิบ โดยได้รับการจัดสรร คือเราแจ้งว่ามีลูกค้าในระบบเท่าไหร่ 5-10 ปีนี้ เมื่อทราบปริมาณก็จะได้รับการจัดสรรให้ (ภาคเกษตรใช้น้ำ 70% อุตสาหกรรมให้ 30%) ในอดีตกลุ่มอุตสาหกรรมจะใช้น้ำมาก 60-80% ตอนหลังๆอิ่มตัว ภาคอื่นๆมีการใช้น้ำเพิ่มมากขึ้น แต่รายได้หลักมาจากยอดขายน้ำดิบ กิจการนี้เจ้าอื่นก็ทำได้ นิคมอื่นๆก็มี เพียงแต่เราเป็นรายใหญ่ มีท่อส่งน้ำยาว 400 กม. ให้เราสามารถเลือกแหล่งน้ำได้ ปัจจุบันการบริหารจัดการแหล่งน้ำเป็นเรื่องสำคัญ
น้ำดิบที่ได้มาเราเสียให้ กรมชล 0.50 บาท แล้วขาย 9.25 บาท ดูเหมือนกำไรเยอะแต่จริงๆกำไรไมได้เยอะอะไร ค่าใช้จ่ายหลักคือค่าพลังงานที่ใช้สูบน้ำขึ้นมา ค่าไฟตก 3-4บาท คิดเป็นต้นทุน 30% ของราคาขาย 35% เป็นค่าเสื่อม สรุปเหลือมาร์จิ้น 28%

โฮมโปร : เป้นกิจการซื้อมา ขายไป ในเรื่องชีวิตความเป็นอยู่ในบ้าน คือคนไทยเมื่อ 40 ปีที่แล้วก็ยังเป็นบ้านมุงจาก ต่อมา 20 ปีก็มุงสังกะสี ตอนนี้ เป็นกระเบื้อง พื้นเซรามิก แล้วก็ส้วมแบบชักโครกหมดแล้ว เราค้าขายไปในชีวิตคนที่มีรายได้มากขึ้น ก็ใช้ชีวิตที่ดีขึ้นตามลำดับ
ปัจจุบันมี 41 สาขา เพิ่งเปิดที่ฉะเชิงเทราเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ปีนี้คาดว่าจะเปิดอีก 5-6สาขา ลูกค้าหลักคือคนที่มีบ้านเก่า 65% และเป็นซื้อเข้าบ้านใหม่ 35% (ช่วงวิกฤตศก มีลูกค้าบ้านเก่า 70%)
ของในโฮมโปร 85% เป็นของที่ซื้อขาดแล้วมาขาย 15% เป็นของที่เค้าเอามาฝากขายแล้วเราแบ่งรายได้ตามมาร์จิ้น โดยเฉลี่ยมีมาร์จิ้นที่เราได้ประมาณ 23%
ในอดีตก่อนที่จะมีร้านของเราเวลาคนทำบ้านก็จะจ้างช่างมาทำหมดเลย พอเราเปิดขึ้นมา พฤติกรรมลูกค้าเปลี่ยนเป็นซื้อของจากเราแล้วไปจ้างค่าแรงเอา แล้วเราก็พัฒนาไปอีกขั้นคือดูว่าสินค้าตัวไหนขายดี เราก็ทำ OEM ขึ้นมาตอนนี้มีประมาณ 16% (จากเดิมเรามีแค่ 2% )ทำแบรนด์ของเราเองเลยพวกนี้เราได้มาร์จิ้นที่ดีกว่า ส่วนบางตัวเราก็ซื้อจากที่อื่นมาขายกำไรก็ประมาณ 10% ที่เรากล้าฟันกำไรเยอะเพราะเราศึกษาแล้วพบว่าลูกค้าไมได้ซื้อเพราะแบรนด์เป็นหลักแต่ซื้อเพราะช่องทางจำหน่าย เช่นเราเก็บข้อมูลลูกค้าซื้อของชิ้นนี้ 50000 ตัว เราก็สั่งทำสินค้า OEM ของเราเองเลยแล้วขาย กำไรเราได้เต็มๆเพราะเราไม่เสียค่าการตลาด แต่สินค้าบางประเภทเราก็ไม่ทำเพราะต้องมีแบรนด์อย่างเครื่องใช้ไฟฟ้า OEM ไม่ได้ โฮมโปรเราเน้นฐานข้อมูลลูกค้า ปัจจุบันเรามี 500000 ราย พอเอาตรงนี้มาวิเคราะห์ทำธุรกิจทำให้เราปรับอะไรต่างๆให้โดนใจลูกค้าได้ ปี 53 จะเปิด 5 สาขา โดยยอดขายสาขาเดิมจะเพิ่มประมาณ 12-15% และตลอดเวลาที่เราเข้าตลาดมากำไรเราโตทุกปีเฉลี่ย 20%

RS : อยู่ในธุรกิจมา 30 ปี หลักๆก็คือทำธุรกิจเพลง ทั้งเพลงวัยรุ่น เพลงลุกทุ่ง ค่ายอาร์สยาม นอกจากนี้เราก็ต่อยอด ธุรกิจเพลงเป็นโชว์เคส พวกจัดอีเว้นต์ คอนเสิร์ต ภาพยนต์(ลดลงเหลือปีละ 1 เรื่อง ปีนี้มีบางกองกังฟู ไตรมาสหน้า) แล้วก็ธุรกิจกีฬา จัดบอลโลกปีที่แล้วกับปี 2014 ก็ไปได้สัญญามาแล้วเริ่มทยอยจ่ายเงินตั้งแต่ปีนี้ ก่อนจัด 2 ปี ถือว่าบอลโลกที่จ่ายไปปีที่แล้วหลักร้อยล้านคุ้มค่ามาก
ธุรกิจมีเดีย วิทยุ cool 93 คลื่นอันดับ 1 ของประเทศที่เปิดเพลงไทย สากล หรืองานอินสโตร์มีเดียหรือ วิทยุในบิ๊กซี คาร์ฟู โลตั้ส ที่ทำก็สร้างกำไรน่าพอใจ สำหรับรายการ อาร์เอสมีรายการ 8 รายการในฟรีทีวี และเริ่มเข้าทำธุรกิจในทีวีดาวเทียม ตอนนี้มี 3 ช่อง ซื้งตอนนี้ทั้งยูชาเนล กับสบายดีทีวี ติด top ทีวีเพลง และเตรียมลุย 8อินฟินิตี้ ที่จะเปิดตัว 29 เดือนนี้ อีกช่อง เหมือนฟรีทีวีทุกอย่างแต่ยังไม่มีข่าว
เทรนของธุรกิจที่วางไว้คือ ดิจิตอลเอนเตอร์เทรนเม้น จัดอาการมาขาย คือดาวน์โหลดแทนการขายแผนเพลง โดยสิ่งที่ทำให้มันสำเร็จได้ก็ดูอย่างโปรซุปเปอร์เหมา โหลตเพลงที่มีสมาชิก 3 ล้านรายจ่ายเดือนละ 29 บาท เป็นตัวที่ทำให้อาร์เอสพลิกฟื้นได้

ถาม ผลประกอบการของแต่ละบริษัท

อันนี้อาจต้องไปเปิดดูผลประกอบการย้อยหลังนะครับ

UAC: กำไรสุทธิดีขึ้น กำไรไรขั้นต้นดีขึ้น ปันผล 40%ของกำไร ตอนนี้ปันผล 50%ของกำไร ตอนนี้มีเงินได้มาอีก35ล้านจากมาจากบริษัทลูก อยุ่ที่คณะกรรมการพิจารณา โครงการลงทุน ไบโอดีเซลที่เริ่มปี 55ลุงทุน120ล้าน มีเงินเตรียมไว้พอแล้ว โครงการน้ำ ส่วนผลิตน้ำดิบ ใช้เงินลงทุน 140ล้าน ผลิตได้ 24000คิวบิคเมตรต่อวัน เงินสดมีแล้วแต่ว่วนหนึ่งอาจกู้เงิน

อีสวอ :นโยบายปันผล30-35% แต่ที่ผ่านมาปัน70% เรื่องของกำไรค่อนข้างมีความระมัดระวัง เพราะธุรกิจอื่นผู้ซื้อเลือกได้ แต่อีสวอลตัวเลือกน้อยหนีไม่ได้ ขยับกำไรจะกระทบผุ้บริโภควงกว้าง เลยต้องระวังไม่ให้กระทบความเป็นอยุ่ อย่างน้ำดิบ 9.25บาทไป เป็นน้ำประปา 10000บาท คิดน้ำดื่มขวดละ10บาท เพราะมันต่อยอด ห่วงโซไปเยอะเลย
ในอนาคตท่านอาจอาจต้องเสียค่าน้ำเสียที่ปล่อยออกไป เหมือนกับน้ำที่ซื้อเข้ามา ส่วนการปรับค่าน้ำก้คิดจากค่าไฟฟ้า เงินเฟ้อ การลงทุนเป็นหลัก 10ปีที่ผ่านมาปรับไปครั้เดียว 10% ตอนนี้มองเงินเฟ้อสูง ค่าไฟฟ้าแพง CPIดัชนีราคาผู้บริโภคสูงขึ้นก็ต้องมาพิจารณาดู

โฮมโปร : ยอดขายจากร้านเดิม same store sale growth เติบโตตตลอดมีปี 2007ปีเดียวที่ลบนิดหน่อยเพราะอย่าที่กล่าวลูกค้าเปลี่ยนพฤติกรรม กำไรสิทธิเฉบี่ยโตปีละ 40% ที่โตได้ตลอดมาจาก ยอดขายที่โตขึ้นจากสาขาเดิม และมาจิ้นที่เพิ่ขึ้นจากเฮฉ้าแบรนของเราเอง นอกจากนี้ขนาดสาขาที่มากขึ้นทำให้เราคุมต้นทุน ลดต้นทุนและต่อรองได้มาขึ้น
ในเรื่องปันผลเราเน้นปันผลในสัดส่วนที่สูงมากทั้งที่บริษัทโตไปเพราะเรามองว่าคอสของผู้ถืหุ้นสูงกว่าดอกเบี้ยเงินกู้ ทำให้เราเลือกที่จะกู้เงินมาทำธุรกิจ กล่าวคือความสามารถในการทำกำไรของบริษัทสูงกว่าดอกเบี้ยมาก การกุ้เงินมาทำธุรกิจเลยดีกว่า และเน้นการจ่ายปันผลเป้นหุ้นเพราะ 1 ต้องการให้หุ้นมีสภาพคล่องสูงขึ้น 2 ไม่ต้องการเสียกระแสเงินสดออกไป แต่สภาพคล่องตอนนี้ยังไม่สูงอย่างที่ต้องการ
โดยเฉลี่ยเปิดสาขาใหม่ปีละ 4 สาขาปีไหนวิกฤติอาจลดเหลือ 2 แล้วไปเพิ่มในปีถัดๆไปแทน ในพื้นที่ กทม เต้มแล้ว ตอนนี้ก็เน้นไปที่ ตจว ตั้งเป้าไว้ 60 สาขาใน 3 ปีข้างหน้า

อาเอส : กำไรประมาณ 20% ปีนี้เป้นครั้งแรกที่จ่ายปันยผลได้ประมาณ 4.8% เพราะเราปรับเปลี่ยนการทำธุรกิจใหม่แก้การขาดทุนที่ผ่านมา จาก 1 ธุรกิจเพลง ที่ตอนนี้เอาซุปเปอร์เหมาเป้นตัวนำให้เทินกลับได้ 2 วิทยุ อินสโตนมีเดีย ทำให้มั่นคง และพัฒนาเป็นดิจิตอลเอนเตอเทนเม้น เป็นการลดความผันผวนของรายได้และกำไรให้มั่นคง แล้วเอาธุระกิจทีวีดาวเทียมมาต่อยอดออกไป

ถาม โครงการในอนาคตเป้นอย่างไร

UAC : โครงการ CBG กับโครงการนำ เป้นโครงการที่ทำอยู่ แลว้นอกจากนั้นก็สรรหาเทคโนโลยี ที่มีประสิทธิภาพสูงขึ้นมาใช้ ต่อยอดไปเรื่องๆอย่างเดิมขายเครื่องกรองน้ำก็มาทำโรงกรองน้ำต่อยอด
นอกจากนั้นก็มุ่งเน้นไปที่พลังงานทดแทน เน้นสธารณูประโภคเป้นหลัก และขนายผลิตภัณให้ครอบคลุมไปยังธุระกิจปลายน้ำเพราะยังมีอนาคตอีกเยอะ

โฮมโปร : ก็ขยายสาขาไปยังจังหวัดรอง 5 แห่ง ฉะเชิงเทรา บุรีรัม ร้อยเอ็ด เป้นต้นเนื่องจกาเราวิจัยสำรวดตลาดมาแล้วอย่างดีว่าจะสามารถประสบความสำเร็จได้และที่ผ่านมาสาขาใหม่ที่เปิดก็มียอดขายทำลายสถิติไปเรื่อยๆ
อีกส่วนก็ขยายไปเอเชียตะวันออกเชียงใต้ จีนและอินเดียเราไม่ไปเพราะไม่อยากไปสู้กับเบอรื 1 2 3 ของโลก เน้นในเอเชียเพราะการแข่งขั้นไม่มากรายใหญ่ของโลกไม่ลงมาเล่น ร้านค่าก็เป้นท้องถิ่นอยู่ แรกคือมาเล เพราะใกล้ พฤติกรรมคนคล้ายๆไทย รายได้เยอะกว่า และอนาคตถ้าได้ได้ดีก็ขยายเพิมเติม มองAESC ประชาคมอาเซียนได้ประโยชน์ในแง่ของประเทศไหนผลิตอะไรถุกก็ให้ประเทศนั้นผลิต โฮมโรปจะวางตัวเองเป้น รีเจนมอลเพลง
อีกส่วนก็คืออีคอมเมิส ที่เรามีสาขาเยอะการจัดการเราได้เปรียบ

อีสวอ: ดูแลเรื่อง การลงทุนปัจจุบันการเดินท่อตต่างๆ การจัดการน้ำดิบ ประกัยนความเสี่ยง และการจัดการทรัพย์สินให้มีประสิทธิภาพก่อนเป้นหลัก

อาเอส : เปิดช่องทีวีดาวเทียม โดยหลังๆรายใหญ่เริ่มเช้ามาลงทุนในทีสีดาวเทียมมากขึ้นทำให้ทีวีพวกนี้มีคุณภาพที่สูงขึ้นจะดึงดูดคนมากขึ้น สัดส่วนมีดังนี้ free TV 56% local cable 12% true 7% all satellite 24% น่าจะโตเพิ่มได้ในอนาคต อละค่าโษณาก็ถือกว่า นาทีละ 3000 บาทเทีนบกีบฟรีทีวีตก 400000 บาทแล้วเม็ดเงินยังอยู่ใน ฟรีทีวี 94% ทีวีดาวเทียม 6% เท่านั้นอนาคตมีแต่โตขึ้น ส่วนเรื่องที่ไม่ได้บอลยูโรเพราะเราประเมินแล้วว่าคงไม่คุ้มค่าในการลงทุนเทีนบกับบอลโลก

ยุทธศาสตร์ยุทธวิธี VI

ถาม ทำไมถึงเลือกลงทุนแนววีไอ

หมอบำรุง : เดิมทีก็เล่นหุ้นแบบที่คนอื่นเล่นก็ขาดทุน จนมาอ่าน ตีแตก ก็ปิ้งขึ้นมา คิดว่าเปเนการลงทุนที่สมเหตุสมผล หลักการคือซื้อหุ้นที่ต่ำกว่ามูลค่าพื้นฐานที่ควรจะเป็นแล้วจะได้กำไร มันมีเหตุผล พิสุจได้ และเป้นจริงในทุกครั้ง (หลายเรื่องเป้นจริงแต่ทำซ้ำไมได้) แล้วก็เปเนหลักการที่สอนได้ เล่นแบบนี้ไม่ต้องซื้อๆขายๆถ้าคิดถูกมันก็จะขึ้นไปเรื่อยๆ

พี่วิบูลย์ : เล่นหุ้นทุกคนเคยขาดทุน ตอนเปิดบัญชีใหม่ๆเพื่อนมาช่วนซื้อขายได้กำไร 3-4 พันก็ดีใจคิดว่าแน่เป็นเซียน จนหุ้นขึ้นไป 1400 จุดตกมา 700 ก้คิดว่าถูกเลยซื้อแล้วมันก็ลงไป 300 ก็ขาดทุนไปตามระเบียบหยุดเล่นไปพักนึง ผ่านไป 2-3 ปีได้อ่านหนังสือของบัพเฟตก็พบการลงทุนที่เราไม่เคยรู้จัก จากเดิมเราคิดว่าการลงทุนมีแค่ซื้อมาขายไป แต่บัพเฟตซื้อแล้วถือนานมาก เลยสนใจศึกษาตอนนั้นหนังสือแนววีไอยังไม่ค่อยมี ก็สั่งจากอเมซอน มีตีแตกเล่มเดียว วงการวีไอค่อยข้างแคบเอาไปบอกให้เพื่อนฟังเพื่อนก็บอกว่า ทำไมได้หรอกหุ้นไทยต้องเก็งกำไรไม่เหมือนหุ้นนอกที่จะลงทุนยาวๆได้ ไม่ใมครเอาด้วย ผ่าไนปปีกว่าๆเริ่มมีเวิปไทยวีไอมีสมันาคน 20 คน เป้นสมาชิครุ่นแรกๆจนตอนนี้สมาชิกเปเนหลักหมื่นคน

พี่ฉัตรชัย : สมัยเรียน ป ตรีก้ชอบธุระกิจอยุ่แล้ว พอได้อ่าน นสพกรุงเทพธุรกิจ บทความของปีเตอร์ลิซ เหนอกว่าวอสรี ก็รู้สึกสมเหตุสมผล ถูกต้อง ตอนลงทุนใหม่ๆก็ไม่เก่งเท่าไหรตามๆข่าว เล่นมาตั้งแต่ปี 33( 20 ปี) ก็กลัยมาคิดลงทุนมาหลายปียังไม่ตกผลึกความรู้เลยลาออกจากงาน ไปเรียน mba ทำให้รู้เรื่องบัญชี การตลาด เสดสาด และช่วงนี้มีวิกฤติพอดีเลยล้างพอต กลับมาซื้ออีกทีตอน 207จุด ปี 44-45

พี่นริส: เดิมทำธุรกิจซุปเปอร์มาเกตกับสวนมะมวง มะขาม แต่ค่อนข้างขี้เกียจ แล้วก็เจอข้อจำกัดที่ว่าถ้อยาได้ผลตอบแทนที่สูงก็ต้องมี่ความเสี่ยงมากขึ้น ทำงานหนักขึ้น เลยมองหาธุรกิจอื่นๆก็มาเจอหุ้นที่ตอบโจทได้ โดยเริ่มต้นก้เป็น วีไอเลย

พี่โจ อนุรักษ์: ที่มาของลุกอีสานคืออ่านหนังสือเล่มนี้แล้วชอบเลยเอามาใช้ตอนสมัครเวป เริ่มลงทุนจากการอ่านงานวิจับของทีสโก้แล้วก้เริ่สงสัยพวก pe pbv มันคืออะไรก้เลยมาหาความรู้ ทำให้พบว่าธุรกิจสามารถวัดเป้นตัวเลขได้ ต่อมาอ่านบทความของปีเตอลิซ เขียนเกี่ยวกับแนวทางวีไอก็พบว่าใช่เลย บทควาของอาจาร นิเวศก็ใชได้ เลยมาทางนี้แล้วศึกษามาเรื่อยๆ

อ.นิเวศน์ ; ซื้อขายหุ้นก็เคยทำมาแล้วช่วงบูมๆ กำไรมากๆก็มีแต่ตอนนั้นไม่มีใครคิดว่ามันเป้นการลงทุน เป้นการสร้างอนาคต สร้างชีวิต ความมั่งค่ง เล่นหุ้นเหมือนเล่มเกมส์ กำไรที่ได้มาก็เอาไปใช้จ่าย ส่วนความมั่งคั่งมาจากการทำงาน ไม่ได้ฝากไว้กับการลงทุน จนช่วงวิกฤติตนต้องออกจางานประจำ ก็ต้องหาทางออก ตำแหน่งสูงอายุมากเปลี่ยนงานหางานยาก ต้องคิดว่าทำไงให้อยุ่ได้มีเงินพอใช้จ่าย โชคดีที่ก่อนอกศึกษาวิธีการลงทุนพอควรเพราะเป้นกรรมการพอทแบบโบรกเกอร์พวกนี้ไมได้ซื้อมั่วๆแต่ก้ต้องวิเคราะก์บ้างเลยพอมีพื้นฐาน พอเรามาลงทุนจริงๆมันเป้นเรื่องของชีวิต เลยต้องหาธุรกิจที่ปลอดภัย ไม่เสี่ยง ทำให้ต้องวิเคราะห์เป็นอย่างดี ลงทุนขอผลตอบแทนพอใช้แต่ต้องไม่ขาดทุน พอเราวางแผนได้เลยต้องเลือกมาก ไอ้นั่นก็ไม่ดี นี่ก็เสี่ยง รอบคอบมาก ยิ่งช่วงนั้น ศกไม่ดี การวื้อขายน้อยมันต้องมองไปเลยว่าซื้อแล้วมันต้องถือยาวไปเลยโอกาสขายแทบไม่มี มันเลยเป้นหลักการของวีไอคือซื้อได้ ขายไมได้ โชคดีที่ตอนนั้นหุ้นถูกมาก ปันลผล 10% บุค 0.5 เท่าเต็มตลาด วื้อแล้วก้อย่าคิดถึงกำไร เอาปลอดภัยไว้ก่อน จะลงทุนระยะยาว ปีแรกได้ 10-20% ห็หรูมากเพราะตลาดลงเยอะ จกา 800 ลงไป 200 เราได้ปันผลมา
ว่างๆก็พิมหนังสือยังพิมไม่เก่งก็หัดพิมไปเรื่อยๆ โชคดีไม่มีคนเขียนมาก่อนใส่ไรไปก้ไม่เป้นไร เขียนๆไป 555 ผ่านมา 10 ปีขายดีมากแรกๆขายไม่ดี ก็สังเกตสัมยก่อนไม่มีคนสนใจเลย จำได้มีคนธันวากับเพ่อนมาหาผมที่ทำงาน2 คนที่อ่านหนังสือแล้วสนใจ ก้ยังเรี่ยกชื่อกันไม่ค่อยถูกว่าไอ้ลงทุนแบบนี้จะเรียกว่าอะไร นสพ ก็ไม่รุ้เรื่อง แต่ตอนนี้ทุกคนรู้จักการลงทุนแบบเน้นคุณค่า คนสนใจเยอะเติบดตมากมหาศาล
แนวคิดแบบเราหุ้นจริงก้ไม่ไม่ได้จะพุ่งมากมีหลังๆคนเยอะพอวิเคราห์ว่าดีหุ้นมันเลยขึ้นไปกันใหญ่ ผมลงทุนแบบมองว่าเป้นเจ้าของธุระกิจ มองปันผลมากกว่าราคา เติบโตไปพร้อมกับบริษัทเรื่อยๆ

ถาม วิธีการเลือกหุ้น เอาอะไรคิด ประเมินอะไรยังไง

พี่ฉัตรชัย :เลือกหุ้นที่เราอยากเป็นเจ้าของ เช่นอยู่ในอุตสหกรรมที่โต บริษัทดี ผู้บริหารดี และการประเมินราคาเป้นเรื่องสำคัญของดีมีคุณภาพถ้าแพงไปก้เปเนการตัดสินใจที่ผิด อย่างยารีส 2 แสนกับ แคมรี่ 2 ล้าน ถ้ายึดราคาเวลาหุ้นบวกแรงๆ ลบแรงๆใจอาจสั่นได้
ปกติก็อ่านข่าวตลอดเวลา อ่าน นสพธุรกิจ ถึงไม่ได้เปเนหุ้นเราก็ศึกษาอ่นไว้เป้นการเปิดโอกาสในการลงทุน อย่างเลยเจอบริษัทขายกิจการได้เงินสดมาเงินสดที่ได้มามีราคามากกว่าหุ้นในกระดานเราเข้าไปซื้อก้ได้กำไรเป้นต้น เพี่ยงแต่ติดตามข่าวสารไว้
เรื่องของ mos ถ้าเราประเมินราคาได้ 10 บาท 6 บาทเราก็ซื้อ ที่คิดแบบนี้มอง 40% เพราะเราชำนาญงบการเงินมีการ ประมาณการกำไรถ้า 15% 20% ราคาจะเป้เนเท่าไหร หรือ ถ้ามาจินเปลี่ยนไป 20 30% ราคาเป้นเท่าไหร แล้วเลือกราคาที่เซฟที่สุดแล้วหามอสเลย พอลงทุนแล้วหุ้นไม่ไปไหนก็ไม่เปเนไร เพราะการทำธุระกอจกว่าจะตั้งโรงงานทำนู่นทำนี่กว่าจะได้ผลตอบแทนก็ต้องใช้เวลา ถ้าซื้อแล้วขึ้นไวไวก็ขายเลยถ้าเกินราคาที่เราประเมินไว้

พี่วิบูลย์: ยึดแนวปีเตอร์ลินที่ว่านักลงทุนทัวไปหาหุ้นเก่งกว่าผุ้จัดการกองทุน เรพถือหุ้นไม่เยอะ เหเนควาทเปลี่ยนแปลงธุรกิจไว้ หลักๆก็เลือกหุ้นที่เรารู้จัก เข้าใจ ว่าทำอะไรมีค่าใช้จ่ายอะไรยังไงเท่าไหร โตได้ยังไง คือศึกษาพื้นฐานธุรกิจก่อน
จากนั้นก็มาวิเคราะห์ประเมินราคาว่าน่าสนใจไหม โดยหามอสซัก 50% หลังๆยาก 30% ก้พอได้เช่น ประเมินได้ 10 บาท เจอราคา 5 บาก้ซื้อ แต่ตอนนี้เหเน 7 บาทก็โอเค ดดยอาจแบ่งซื้อเป็น 3-4 ครั้ง
ซื้อแล้วหุ้นไม่ขึ้นก็ไม่เปเนไรเคยถือแบบ 2-3 ปีไม่ไปไหนแต่ถ้ามันลงเรามองเป้นธุระกิจดีก็เปเดอกาสลงทุนเพิ่ม

พี่นริส : มี 2 แนวทางคิอ วิเคราห์ บนลงล่าง กับล่างขึ้นบน โดยดูข่าวสารต่างๆที่ออกมาวิเคราะห์ แล้วแยกประเภทตามตำรา ปีเตอร์ลินตามประเภทเพราะหุ้นแต่ละอุตสหกรรมมี pe ที่ไม่เท่ากันและแนววิเคราห์ก็ต่างกัน เช่น หุ้นกลุ่มเติบโต เราอาจต้องวิเคราห์แบบเมกะเทรน วิเคราะห์บนลงล่าง ดูภาพรวมแล้วมาหาหุ้นที่ดีที่สุดของกลุ่มเพราะลงทุนยาว แต่พวก แอสเสดเพล เทินราว ก็เน้นดูบุคเป้นหลักแล้วอยู่ในอุตหกรรมที่พอได้ เป้นวิเคราะห์แบบล่างขึ้นบนเป็นต้น
จากนั้นก็ไปประเมินมูลค่า ดูไซเลิลว่าเปเนไง เจาะงบ แล้วดู mos 50% ซื้อแล้วไม่ขึ้นก็ถือต่อไป เคยถือนานสุดก็ 3 ปีถ้าเรามอทุกอย่างดีเหมือนเดิมก็ไม่ขายลงก็ซื้อเพิ่ม ถ้าซื้อแล้วขึ้น ดูอัพไซ ถ้ามัน้เหลือน้อยแล้วเจอตัวอื่นที่เยอะกว่าก็เปลี่ยนตัวเล่นแต่ตัวที่เปลี่ยนต้องดูว่าเนหุ้นกลุ่มไหนด้วยประกอบเช่น โกรทกับโกรท ถ้าอยู่คนละกลุ่มอาจมีลังเลบางทีหาไม่ได้ก็ไม่ขาย
แรกๆเล่นหุ้นยากเหมือนกันเพราะไม่ได้จบด้านนี้มาแต่พอศึกษาเป้นแล้วเป้นเลยให้ไปอ่าน 56-1 เป้นประโยชนกว่าเผ้าหน้าจอหุ้นมันไมได้อะไรไม่พัฒนา

อ.นิเวศน์ ; ไม่ได้แกะงบอะไร ให้ดูเผินๆเหมือนกรรมการตัดสินนางงาม เกาะงบคือวัดสัดส่วนเป้นตัวเลขเลย เราดูแล้วก็งๆๆ เราชอบดูแบบไม่ใส่เอผ้า เห้นกันชัดๆ ถ้าบริษัทโปร่งใส ไม่ต้องแกะมากดูบรรทัดสุดท้ายเลยกำไรอะไรเท่าไหร

พี่โจ ; ก็มองภาพใหญ่ๆ อัพไซเยอะๆ เราต้องขามูลค่าที่ควรจะเป้น ดูทั้งคุรภาพ ปริมาณ เอามาเทียบกันแล้วอย่าลืมดู mso คือผิดพลาดลงนิดเดียวแต่ถ้ากำไรได้เยอะ
ติดตามข่าวต่างๆ ข่าวเล็กๆบางทีมันให้ข้อมูลที่สำคัญ เหมือนเบาะแส ต้องไปสืบต่อ ข้อมูลเดียวมันบอกไม่ได้ แต่เราอาจสนใจแล้วไปหาข่าวมาเรื่อยๆ เวลาซื้อถ้าเจออัพไวเยอะๆอย่าง 100% ก็ซัดเลย ถ้า 30% อาจค่อยๆแบ่งซื้อ ถ้าหุ้นไม่ขึ้นแล้วเราคิดถุกต้องก็รอได้ถ้าผิดก็ขาย หรือหากขึ้นแรงๆเราจะแบ่งขายเป้น 3 ไม่คือ ราคาที่เราว่าเต็มมลค่า ราคาที่เกินมูลค่า ราคาที่เป้นไปได้สูงสุด ทยอยขายเป้นสัดส่วน พอขายตัวนึงก้ไปซื้อตัวอื่นให้เงินหมุนไปเรื่อยๆ

หมอบำรุง : เราซื้อหุ้นที่ต่ำกว่ามูลค่าที่ควรจะเป้น หุ้นดีดี หรือหุ้นแย่ๆ ก็ซื้อได้ถ้าราคานั้นมันต่ำกว่าที่ควรจะเป็น ยกเล้น ผู้บริหารไซฟ่อนเงิน กับบริษัทตกแต่งบัญชี ไม่ซื้อเด็ดขาด อย่าลืมอ่านหน้าแรงของงบความเห้นผู้สอบบัญชี วิธีการคือ 1พอเราได้หุ้นมาก็เรียงตาม pe pb จากน้อยไปมากแล้วเจอหุ้น 10-20 ตัว 2 นำมากแยกอุตสหกรรมตามแนวปีเตอร์ลิน 3 ประเมินกำไรในอนาคตว่าเท่าไหร ได้ fpe ถ้าต่ำๆซัก 2 3 4 ก็ทำให้สนใจ
เวลาซื้อก็ซื้อเลย เหมือนซื้อหมู เวลาขายก็ดูว่า fpe เท่าไหรถ้ารู้สึกว่าเต็มมูลค่าหรือมันสูงแล้วก้ขายเลยหมดทีเดียว เชื่อว่าเราขายควาย ไม่ต้องรอช้า

อ.นิเวศ: 5ปีเลือกหุ้นที จำกัดตัวเองมอง 5 ปีถ้าตัวไหนมองไม่ออกไม่ผ่านว่ามันจะยังอยู่ไหม โตไปยังไง กำไรเท่ไหร ไอ้กำไรหวือหวา 2 ปี ไม่เอา เงินจึงอยู่ในหุ้นหมด เลยต้องเลือกตัวที่ดีที่สุดของธุรกิจ คิดเรื่องขาดทุนก่อนถ้าเสี่ยงขาดทุนก้ไม่เอา เพราะถือยาว กิจการต้องดีที่สุดในประเทศ ยังไปได้ต่อในอีก 5ปีแล้วซื้อ แล้วก็เอาเวลาไปทำอย่างอื่น โตไปกับธุรกิจ เรื่องนี้ก้ทำมานานแล้วไม่คิดว่าเป้นข้อจำกัดว่าพอทใหญ่ คือเราเลือกที่ดีที่สุด นานๆเปลี่ยนที่ ราคายุติธรรมอาจไม่ถูกเท่ไหร ปันผล 4-5% ก็อยาคตเรามองออกว่ามันจะโตไปอีก 5 ปี ก็เอาได้ ดีที่สุดไม่จำเป้นต้องถูกแค่ราคายุติธรรมก็เอา

ถาม มีการกระจายการลงทุนไหม

พี่โจ : ลงทุนในหุ้นอย่างเดียว เพราะไดผลตอแทนที่ดีและชำนาญไม่รุ้จะไปลงอย่าอื่นทำไม ถอื 10-15 ตัว ตัวหลักๆ 6 ตัว ความเสี่ยนี้เราเลือกกระจายในหุ้นแทน 2-3 ตัวก็พอรับความเสี่ยงได้ แตต้องเลือกให้ดี

พี่วิบูล : ถือ 3-4ตัวตลอด เต็มที่ 5 ตัวสั้นๆ ขายตัวไหนก็ต้องหาตัวมาแทนที่ดีกว่าเก่า นอกนั้น 10% แบ่งไปซื้อคอนโดให้เช่า แต่จากประสบการหุ้นดีกว่า

พี่ฉัตร : มีพันธบัตรไว้เปเนสภาพคล่อง แต่สัดส่วนลดลงเพราะพอตโตขึ้น ถือุห้น 3 ตัว เลยถือตัวเดียวในพอต

พี่นริส : หุ้น 100% ตอนทำซุปเปอรมาเกต แต่พอเรามาลงทุนอย่าเงกียวก้ต้องลดความเสี่ยงลงมาด้วยการไปลงทุนอสังหาบ้าง 10% หุ้น 90% หุ้นซื้อ 5 ตัว ดูตามความสบายใจ ถ้าคิดว่าให้ขาดทุนได้ 50% จะขายไหมเพราะเราต้อวไม่ขายหมุ หุ้น 1 ตัวสัดส่วนไม่เกิน 50%

หมอบำรุง : มีหุ้น 5ตัว กระจุกตัว มีที่ดิน 1% นอกนั้นหุ้นหมด บางช่วงก็นอนไม่หลับอย่างตอนวิกฤติหุ้นลงเยอะหวั่นไหว ปกติถือ 1-2 ตัว ตอนนี้ไม่วันรุ่นเลยกระจายความเสี่ยงเป้น 5 ตัว