Thai VI

Value Way
มนตรี นิพิฐวิทยา

16 ยุทธ์ศาสตร์ พิชิตการลงทุน: ให้ลงทุน...อย่าซื้อๆขายๆ หรือเก็งกำไร

กฎข้อที่สองนั้น หลายท่านอาจจะทำยากสักหน่อย หรืออีกหลายๆท่านอาจจะยังไม่เข้าใจสิ่งที่ตนเองปฎิบัติอยู่ก็เป็นได้ เซอร์ จอห์น เทมเพิลตัน กล่าวว่า “ตลาดหุ้นหรือตลาดสินทรัพย์อื่นๆไม่ใช่บ่อนการพนัน แต่ถ้าคุณกำลังวิ่งเข้า วิ่งออกจากหุ้นตัวนั้นตัวนี้หลังจากที่ราคาการเคลื่อนไหวอยู่นั้น หรือคุณกำลังซื้อขายสัญญาล่วงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ตลาดที่คุณกำลังทำสิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นบ่อนการพนันสำหรับคุณ...และชะตาชีวิตของคุณจะเหมือนกับนักพนันทั่วไป...คุณจะพ่ายแพ้ในที่สุด”

ที่กล่าวว่า หลายท่านคงจะทำยากสักหน่อย หรืออีกหลายๆท่านอาจจะยังไม่เข้าใจสิ่งที่ตนเองปฎิบัติอยู่ก็อาจจะหมายถึง หลายๆท่านยังไม่เข้าใจว่าการลงทุนต่างจากการพนันอย่างไร หากกลับไปอ่านกฎข้อที่หนึ่งของ เซอร์ จอห์น เทมเพิลตัน จะเข้าใจมากขึ้น

ตามหลักการแล้วการลงทุนคือการที่เราเลือกที่จะไม่ใช้เงินของเราในวันนี้ แต่จะนำเงินนี้ไปหาผลตอบแทนเพื่อจะได้นำมาใช้ในอีกหลายปีข้างหน้าเมื่อเราไม่ได้มีรายได้ประจำหรือรายได้อย่างอื่นแล้ว แต่การพนันนั้นคือการที่เรานำเงินดังกล่าวนี้ไปเสี่ยงโดยหวังว่าจะได้รับผลตอบแทนงามๆในเวลาอันรวดเร็ว และการกระทำเช่นนี้จำเป็นต้องกล้าได้กล้าเสียเมื่อพลาดท่าอย่างนักพนันมืออาชีพ เพื่อจะได้มีทุนเหลือไปเสี่ยงต่อได้ในโอกาสหน้า ตามหลักการของนักพนันที่ว่า “ตราบใดที่ยังมีบ่อน โอกาสในการทำกำไรงามๆก็ยังคงมีอยู่เสมอ” แต่สำหรับคนทั่วไปนั้นเข้าใจว่าการกระทำที่หวังผลตอบแทนงามๆในเวลาอันสั้นนั้นคือการลงทุน และเมื่อพลาดท่าก็ไม่กล้าได้กล้าเสีย หรืออาจมาตัดใจขายได้ก็ตอนสูญเสียเงินไปมากแล้ว

ในเรื่องนี้ผมมีประสบการณ์จากเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เด็กคนนี้มาทำงานอยู่กับผมระยะหนึ่ง ระดับการศึกษาสูง ผ่านการทดสอบความรู้ทางการเงินการลงทุนระดับสากลขนาดเป็นผู้จัดการกองทุนได้เลยทีเดียว เขาเริ่มต้นเล่นหุ้น และฟิวเจอร์เมื่อปี2006และทำเช่นนี้เรื่อยมาจนช่วงปี 2007-2008ที่ตลาดหุ้นตกถล่มทลายทั่วโลก คนอื่นจนลง แต่เขารวยขึ้นมากจากการเล่นฟิวเจอร์ รวยขนาดที่ว่าซื้อบ้านซื้อรถและมีเงินเก็บมากมาย ไม่ต้องทำงาน ทำแต่เพียงเล่นหุ้นและฟิวเจอร์อยู่ที่บ้าน พอปี2009 ตลาดหุ้นฟื้นตัวขึ้น เขากลับมามีสภาพเหมือนก่อนปี 2006 ต้องออกมาหางานทำ เงินลงทุนทั้งหมดที่ได้มาจากการเล่นหุ้นเล่นฟิวเจอร์นั้นขาดทุนไปเกือบหมด ดีที่ว่าเงินทุนหมดเสียก่อนและไม่ได้กู้ยืมมาเล่น เพราะการฟื้นตัวในปี 2009นั้นเป็นเพียงการเริ่มต้นของการฟื้นตัวเท่านั้น จนบัดนี้เจ้าน้องคนนี้ยังคงต้องทำงานกินเงินเดือนอยู่

สำหรับคนรุ่นใหม่อีกหลายๆคนที่ผมได้มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนการลงทุนด้วยนั้น หลายต่อหลายคนยังมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนเกี่ยวกับการลงทุน หลายคนกล่าวว่า การลงทุนอย่างระมัดระวังเหมาะสำหรับผู้ที่มีฐานะหรือผู้ที่มีขนาดเงินลงทุนที่ใหญ่แล้ว สำหรับเขาแล้ว การลงทุนที่ระมัดระวัง ค่อยเป็นค่อยไปนั้นเมื่อไรจะรวย!!!

ฟังแล้วตกใจครับ ในรอบระยะเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมานี้ ผมเห็นตลาดหุ้นขึ้นๆลงๆมาหลายครั้ง ผมเห็นหุ้นลงจาก1700จุด มาเหลือ 240จุด และผมก็เห็นหุ้นขึ้นจาก 300กว่าจุดไป 800กว่าจุดในเวลาปีเดียวมาแล้ว ช่วงเวลานั้นมีนักลงทุนหน้าใหม่เข้ามาในตลาดหุ้นมากมาย หลังจากนั้นตลาดหุ้นก็ปรับตัวลงไป600กว่าจุด และก็ขึ้นๆลงๆอยู่ระหว่าง 600กว่าจุด และ 800กว่าจุดอยู่หลายปี นักลงทุนหน้าใหม่ในช่วงเวลานั้นมีเหลืออยู่ไม่กี่คนที่ยังคงลงทุนหรือร่ำรวยจากการลงทุน

หลังจากหุ้นตกอย่างรวดเร็วและรุนแรงในปี 2007 และปรับตัวสูงในรอบ10กว่าปีนี้ บังเกิดนักลงทุนหน้าใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง และหวังว่าพวกเขาจะได้อ่านคำแนะนำของ เซอร์ จอห์น เทมเพิลตัน ข้างล่างนี้

เซอร์ จอห์น เทมเพิลตันแนะนำให้นำเอาถ้อยคำอันเปี่ยมไปด้วยภูมิปัญญาของ Lucien Hooper* ผู้เป็นตำนานของ Wall Street เป็นข้อเตือนสติในการลงทุนว่า...

“สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจเสมอมา คือ การที่นักลงทุนระยะยาวไม่ต้องมาคอยกังวลกับพอร์ตการลงทุนของเขามากมายเท่ากับนักเล่นหุ้นที่ต้องคอยสลับสับเปลี่ยนหุ้นเข้าออกจากพอร์ตอยู่ตลอดเวลา การที่ไม่ต้องมาคอยกังวลกับการลงทุนนี้จะทำให้พวกเขามีเวลามาค้นหาข้อมูลที่จำเป็นและรอบครอบในการประเมินมูลค่าของสินทรัพย์ที่ลงทุนหรือกำลังจะลงทุน พวกเขามักจะมีความอดทนสูง และมักไม่พลาดท่าใช้อารมณ์ในการตัดสินใจลงทุน และยังไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าคอมมิสชั่นจำนวนมากจากการซื้อๆขายๆ นักลงทุนระยะยาวเหล่านี้จะไม่คิดฟุ้งซ่าน หรือประสาทเสียกับการลงทุน”

ผมหวังว่าหลังจากตลาดกระทิงรอบนี้ผ่านไป เราจะมีนักลงทุนที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถ และประสบการณ์เพิ่มขึ้นอีกมากมาย
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Lucien Hooper เป็นอดีตนักวิเคราะห์หลักทรัพย์ และรู้จักกันในฐานะ the dean of Wall Street market-letter writer เขาเป็นผู้ก่อตั้งและอดีตประธานของ The Security Analysts Federation และอดีตประธานของ The New York Society of Security Analysts เสียชีวิตในปี1988 เมื่ออายุได้ 92ปี