Thai VI

ไม่รู้เคยมีกระทู้แบบนี้หรือยัง  :?

ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยเชื่อว่าคนเล่นหุ้นนี่จะเป็นอาชีพที่คนรังเกียจแต่ตอนนี้เริ่มเชื่อแล้วครับ (ขนาดไม่ได้เล่นเป็นอาชีพยังโดนด่ายับ)
คุยกับใครพอเอ่ยเรื่องหุ้นหรือการลงทุนขึ้นมานี่โดนทุกที

ยกตัวอย่างคำพูดที่เคยเจอมา

"เล่นหุ้นวันๆก็ต้องมองจอแล้วเอาเวลาที่ไหนไปทำมาหากิน"

"เราไม่นับถือคนแบบนั้นคนรวยด้วยหุ้นไม่ได้ใช้ความรู้ไม่มีความรู้"

"บอกว่ากำไรหุ้นแต่ยังไม่ขายก็ไม่ถือว่ากำไรจนกว่าจะขายหุ้นทั้งหมดออกมาเป็นเงินสดแล้วเก็บไว้"

"ทำธุรกิจดีกว่าเล่นหุ้นเยอะ เพราะมีความยั่งยืนมากกว่าเล่นหุ้น"

"เอาเงินไปเล่นหุ้นหมดมันเสี่ยงนะ ทำไมไม่เก็บเงินสดไว้เยอะๆหน่อย"

"ไปศึกษาเรื่องหุ้นจากคนในอินเตอร์เน็ตมันจะได้เรื่องอะไรคนพวกนี้เชื่อได้ขนาดไหนเรื่องอะไรเขาจะมาสอนให้ฟรีๆ"

"หนังสือสอนเล่นหุ้นใช้ไม่ได้หรอกเรื่องอะไรเขาต้องมาสอนถ้าเขาเก่งจริงทำไมเขาไม่เก็บเป็นความลับแล้วรวยคนเดียว"


นี่แค่ตัวอย่างส่วนน้อยโดนแบบนี้ทุกวัน ซึ่งคำพูดส่วนมากก็มาจากความเชื่อผิดๆทั้งนั้นแต่จะอธิบายให้คนเขาเข้าใจเขาก็ไม่ค่อยจะรับรู้ซักเท่าไหร่
หนทางเดียวที่จะทำให้สังคมยอมรับคนเล่นหุ้นได้เห็นจะเป็นการทำกำไรให้มากจนทุกคนต้องร้องโอ้วววพระเจ้าจอร์จจจมันยอดมาาากค่ะ  :roll:
... หรือไม่ก็เก็บเป็นความลับ แล้วหาอีกอาชีพทำบังหน้า  :lol:

คนอยู่บ้านเล่นหุ้นไม่ใช่อาชญากร
http://www.thaivi.com/webboard/viewtopic.php?t=2795

ก็ต้องยอมรับแหล่ะคับ ว่าคนเล่นหุ้นส่วนใหญ๋ในบ้านเราเป็นนักเก็งกำไรกัน

ซึ่งในสายตาคนทั่วไป มันอาจไม่ได้ต่างจากการพนันมากมายนัก

ชาว VI ที่เป็นนักลงทุนจริงๆ นี่ผมว่าเป็นส่วนน้อยนะครับ

Hughes เขียน:
ยกตัวอย่างคำพูดที่เคยเจอมา

"เล่นหุ้นวันๆก็ต้องมองจอแล้วเอาเวลาที่ไหนไปทำมาหากิน"

"เราไม่นับถือคนแบบนั้นคนรวยด้วยหุ้นไม่ได้ใช้ความรู้ไม่มีความรู้"

"บอกว่ากำไรหุ้นแต่ยังไม่ขายก็ไม่ถือว่ากำไรจนกว่าจะขายหุ้นทั้งหมดออกมาเป็นเงินสดแล้วเก็บไว้"

"ทำธุรกิจดีกว่าเล่นหุ้นเยอะ เพราะมีความยั่งยืนมากกว่าเล่นหุ้น"

"เอาเงินไปเล่นหุ้นหมดมันเสี่ยงนะ ทำไมไม่เก็บเงินสดไว้เยอะๆหน่อย"

"ไปศึกษาเรื่องหุ้นจากคนในอินเตอร์เน็ตมันจะได้เรื่องอะไรคนพวกนี้เชื่อได้ขนาดไหนเรื่องอะไรเขาจะมาสอนให้ฟรีๆ"

"หนังสือสอนเล่นหุ้นใช้ไม่ได้หรอกเรื่องอะไรเขาต้องมาสอนถ้าเขาเก่งจริงทำไมเขาไม่เก็บเป็นความลับแล้วรวยคนเดียว"

ทั้งหมดเป็นคำพูดที่ ภรรยาผมพูดกับผมทุกอาทิตย์เลยครับ 555

นา นา จิตตังครับ......เราทำอะไรรู้ตัวเองดีกว่า.....เราไม่ได้ทำให้สังคมเดือดร้อนอะไรนี่ครับ
ไปทำงาน เอาเปรียบลูกค้า เอาเปรียบสังคม ทำลายสิ่งแวดล้อม สารพัด แล้วมาภูมิใจ ผมว่า อันนี้ ทุเรศกว่าอีก
รักในอาชีพ ภูมิใจในการทำมาหากินอย่างสุจริต ก็น่าพอใจแล้วครับ

พี่คนนึง​          :  อ้าว  vi_tal  signs   " เล่น " หุ้นด้วยเหรอ  

                       ก็คงแบบเดียวกับพวกขายตรงสินะ  

vi_tal  signs   : ..............  (-_-)"  :oops:

ต่อต่ออีกหน่อย ตอนปี 2542 ผมเปิดร้านอินเตอร์เน็ตครั้งแรก มี 8 เครื่อง แม่แฟนผมบอกว่าอายมาก ทำไมไม่ไปหาอย่างอื่นทำที่มัน ยั่งยืน เหมือนหลอกเด็กไปวันวัน ผมตอนนั้นอารมณ์แบบฟังไม่เข้าใจเนื่องจากเราเชื่อในความคิดเราไง (เหมือนแม่ยายพูดภาษาอังกฤษ แต่ผมฟังไม่ออก ) ผมก็ทำไปเรื่อยเรื่อยและขยายกิจการไปเรื่อยเรื่อย ตอนช่วงที่ดีที่สุด ผมมีเครื่องคอมพิวเตอร์ และ play 2 รวมทุกสาขาประมาณ 400 เครื่องมีรายได้พอสมควร ซื้อบ้านให้แม่ยายและน้องน้องของภรรยาหนึ่งหลังร่วมกันกับครอบครัวผม ให้เงินจุนเจือเค้า เค้ากลับบอกกับใครต่อใครว่า ชั้นบอกแล้วว่าลูกเขยฉันเก่ง เนี่ยเปิดร้านเกมส์มันดี หาเงินง่าย เป็นอาชีพที่ดี
สรุปผมว่ามันอยู่ที่ผลที่เราทำได้นะ ถ้าแชมป์ทำได้สำเร็จคนรอบข้างก็จะเปลี่ยนคำพูดและท่าทีที่มีต่อเราเอง (บางทีเหมือนเราเชื่อว่าผีมีจริง แต่บอกยังไงคนรอบข้างก็ไม่เชื่อซักที พอวันหนึ่งเห็นผีเท่านั้นแหละ ก็เชื่อทันทีโดยไม่ตอ้งอธิบายเพิ่มเติมอะไรเยอะ ) หรือถ้ายังมีใครบางคนจะดูถูกเราอีก ก็คงต้องปล่อยเค้าว่าไป เพราะเราเท่านั้นที่เป็นคนกำหนดความสุขในชีวิตของตัวเราเอง (เอาเวลาไปหาแฟนดีกว่าม้าง มานั่งกลุ่มใจคนรอบข้างอ่ะ อิอิ )

มันก็มีบ้าง... บางคนชอบบอกว่าไม่มีเวลาเพราะต้องดูจอตลอด

เราก็งง ใครต้องดูจอตลอด?

คุณ Sai >> ทำธุรกิจเองประสบความสำเร็จ น่านับถือนะครับ

ถ้ามุ่งมั่นตั้งใจ ทำให้ประสบความสำเร็จด้วยความสุจริต

ก็ไม่ต้องมากังวลว่าใครจะมามองเรายังไง

พอผลลัพธ์ออกมาดี อะไรๆก็จะดีตามครับ

หลายสิบปีก่อน อาชีพดารานักร้องนักแสดง ก็เป็นอาชีพที่น่ารังเกียจของสังคม ถูกมองว่าเต้นกินรำกินไปวันๆ

อนิจจัง แล้วเป็นไงล่ะครับในวันนี้  :?

เสี่ย sai นี่เทพจริงๆ  :lol:

sai เขียน:ต่อต่ออีกหน่อย ตอนปี 2542 ผมเปิดร้านอินเตอร์เน็ตครั้งแรก มี 8 เครื่อง แม่แฟนผมบอกว่าอายมาก ทำไมไม่ไปหาอย่างอื่นทำที่มัน ยั่งยืน เหมือนหลอกเด็กไปวันวัน ผมตอนนั้นอารมณ์แบบฟังไม่เข้าใจเนื่องจากเราเชื่อในความคิดเราไง (เหมือนแม่ยายพูดภาษาอังกฤษ แต่ผมฟังไม่ออก ) ผมก็ทำไปเรื่อยเรื่อยและขยายกิจการไปเรื่อยเรื่อย ตอนช่วงที่ดีที่สุด ผมมีเครื่องคอมพิวเตอร์ และ play 2 รวมทุกสาขาประมาณ 400 เครื่องมีรายได้พอสมควร ซื้อบ้านให้แม่ยายและน้องน้องของภรรยาหนึ่งหลังร่วมกันกับครอบครัวผม ให้เงินจุนเจือเค้า เค้ากลับบอกกับใครต่อใครว่า ชั้นบอกแล้วว่าลูกเขยฉันเก่ง เนี่ยเปิดร้านเกมส์มันดี หาเงินง่าย เป็นอาชีพที่ดี
สรุปผมว่ามันอยู่ที่ผลที่เราทำได้นะ ถ้าแชมป์ทำได้สำเร็จคนรอบข้างก็จะเปลี่ยนคำพูดและท่าทีที่มีต่อเราเอง (บางทีเหมือนเราเชื่อว่าผีมีจริง แต่บอกยังไงคนรอบข้างก็ไม่เชื่อซักที พอวันหนึ่งเห็นผีเท่านั้นแหละ ก็เชื่อทันทีโดยไม่ตอ้งอธิบายเพิ่มเติมอะไรเยอะ ) หรือถ้ายังมีใครบางคนจะดูถูกเราอีก ก็คงต้องปล่อยเค้าว่าไป เพราะเราเท่านั้นที่เป็นคนกำหนดความสุขในชีวิตของตัวเราเอง (เอาเวลาไปหาแฟนดีกว่าม้าง มานั่งกลุ่มใจคนรอบข้างอ่ะ อิอิ )

สุขหรือทุกข์มันอยู่ีที่ตัวเรา
คนอื่นไม่เกี่ยว

ไม่ว่าเขาว่าอย่างไร หรือเขาจะชมอย่างไร

รับฟังไว้เถิดครับ ไม่ต้องไปต่อล้อต่อเถียงอะไร

แล้วเราก็ค่อยๆเดินตามทางของเราต่อไป

เสียงเกิดขึ้นแล้วหายไป มันไม่มีปัญหาอะไรถ้าจิตใจไม่เอามา rerun.

ที่คนเขาพูดกัน แต่นักลงทุนนิ่งเฉย ก็สมควรที่เรา
จะต้องฟังเขาจะพูดต่อไป ...

ความจริงนักลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ที่เป็นตลาดรอง
ผมว่ามันก็เหมือนตลาดทั่วไปแหละครับ
มันเป็นฟันเฟืองที่ทำให้ระบบบเศรษฐกิจทำงานสมบูรณ์
คนอื่นเขาความรู้แคบๆ มองอะไรสั้นๆ
ไม่เข้าใจในระบบ ไม่ผิดหรอกครับที่เขาจะมองอย่างนั้น

อีกส่วนนึง เพราะเขามองว่า การ Trade หุ้น วันนึงๆ
ไม่ได้สร้างมูลค่าเพิ่มอะไร ไม่เหมือนการไปแบกอิฐแบกปูน

ความจริง หุ้น ก็คือสินค้าตัวนึง การซื้อขายในตลาดรอง
ก็เหมือนการซื้อขายสินค้าทั่วไป ลองนึกภาพดูสิครับ
รถยนต์มีการซื้อขายเฉพาะป้ายแดงจะเป็นอย่างไร
ถ้าไม่มีตลาดรถมือสอง หรือแม่แต่การทำอาบิทราจ
ในสินค้าทั่วไป กลไกมันก็คล้ายๆ กันทั้งสิ้น
และนักลงทุน ก็ทำให้กลไกนี้ขับเคลื่อนโดยสมบูรณ์

ยังนึกไม่ออกว่า...

มันไม่ดีตรงไหน ?

ปล.
ถ้าคิดว่าการค้าหุ้นไร้สาระ ผมว่า...
การได้รับดอกเบี้ยเงินฝากจากธนาคาร
ก็เป็นเรื่องที่ไร้สาระพอๆ กัน

เสริมอีกนิด ผมว่าแม้แต่การซื้อขายเก็งกำไรกินส่วนต่างเล็กๆ น้อยๆ หาแค่ค่ากับข้าวไปวันๆ ก็เป็นการทำประโยชน์ให้ตลาดหุ้นแล้วครับ

จำได้ว่าเคยอ่านบทความของคุณสุมาอี้พูดถึงเรื่อง
ตลาดหลัก คือตลาดตอนที่บริษัทขายหุ้น IPO เพื่อระดมเงินทุนมาใช้
และตลาดรอง คือตลาดตอนที่เรามาซื้อขายหุ้นมือสองกันในขณะนี้

ถ้าไม่มีการซื้อขายในตลาดรอง บริษัทต่างๆ อาจระดมทุนได้ไม่มากพอ เพราะนักลงทุนจะคิดแล้วคิดอีกกว่าจะตัดสินใจซื้อหุ้น IPO สักตัว ด้วยกลัวว่าอาจต้องถือไปจนวันตายครับ

ว๊าว ใจตรงกันครับคุณ ส สลึง แต่ผมจิ้มดีด 555  :oops:

ได้แง่คิดดีจริงๆ  พี่ sai สุดยอดเลยครับ  

[quote="Hughes"]

"เล่นหุ้นวันๆก็ต้องมองจอแล้วเอาเวลาที่ไหนไปทำมาหากิน"

"เราไม่นับถือคนแบบนั้นคนรวยด้วยหุ้นไม่ได้ใช้ความรู้ไม่มีความรู้"

"บอกว่ากำไรหุ้นแต่ยังไม่ขายก็ไม่ถือว่ากำไรจนกว่าจะขายหุ้นทั้งหมดออกมาเป็นเงินสดแล้วเก็บไว้"

"ทำธุรกิจดีกว่าเล่นหุ้นเยอะ เพราะมีความยั่งยืนมากกว่าเล่นหุ้น"

"เอาเงินไปเล่นหุ้นหมดมันเสี่ยงนะ ทำไมไม่เก็บเงินสดไว้เยอะๆหน่อย"

"ไปศึกษาเรื่องหุ้นจากคนในอินเตอร์เน็ตมันจะได้เรื่องอะไรคนพวกนี้เชื่อได้ขนาดไหนเรื่องอะไรเขาจะมาสอนให้ฟรีๆ"

"หนังสือสอนเล่นหุ้นใช้ไม่ได้หรอกเรื่องอะไรเขาต้องมาสอนถ้าเขาเก่งจริงทำไมเขาไม่เก็บเป็นความลับแล้วรวยคนเดียว"

พี่ซาอิ เล่นหุ้นก็เก่ง ทำธุรกิจก็เซงลี้ฮ้อ... (สี่ร้อยเครื่อง ห๊า ไม่อยากจะเชื่อ... ถือว่ามากมั้ยครับในธุรกิจนี้?)

เอาอะไรกันครับ สมัยผมยังรับเช็คปันผล เอาไปขึ้นที่ธนาคาร ผมถามเจ้าหน้าที่ผู้ชายอายุ40กว่า ว่าพี่ไม่ได้เล่นหุ้นมั่งเหรอครับ

แกตอบผมว่า "พี่ไม่เล่นการพนันหร็อกน้อง....) <<< จำเริญเถอะพ่อ !

 :(

อย่าไปถือสา อย่าไปใส่ใจคำพูดเพียงไม่กี่คำ ของคนไม่กี่คนมากนัก....มันก็ตั้งอยู่ที่พื้นฐานความรู้ความคิด และจิตใจอารมย์ของแต่ละคน................

                      แต่ละช่วงเวลา.....คนเรานานาจิตตังครับ

อดีตผมก็เคยเจอสิ่งเหล่านี้มาแล้วครับ
ในช่วงแรกผมพยามอธิบายให้ฟัง จนท้ายที่สุดแล้วคนที่เหนื่อยคือตัวผมเอง

หลังจากนั้นผมคิดได้ ผมหยุด แล้วผมทำ
ผมจะทำตัวให้เป็นแสงสว่างในความมืด
แล้วหวังว่าสักวันหนึ่งคนรอบข้างจะให้แสงสว่างนี้

 :D

let them say what they want krab.
The job that is easy to do or understand can never make a lot of money. However, pls return to help those who insulted you after you have enough to share na.

ต้องขอยืม signature ของพี่ WEB ครับ

"ทุ่มเททุกสิ่งให้แก่ความฝันซึ่งมีแต่คุณเท่านั้นที่มองเห็น"

เคยอ่านเจอ นิทาน ที่คุณตัน โออิชิ เล่าให้ฟังว่า

     มีกบหลายตัว พยายามที่จะกระโดดปีนขึ้นไปบนเสาไฟฟ้า แต่ผ่านไป

เรื่อยๆ ก็ไม่มีกบตัวไหน ที่ขึ้นไปบนเสาไฟฟ้าได้สูงเลยสักตัว ไม่ว่าจะเป็น

ตัวที่ใหญ่ และแข็งแรงเพียงใด เพราะ กบทุกตัวต่างพูดว่ามันสูงเกินกว่าที่

กบจะขึ้นไปได้

   แต่ในที่สุด ก็มีกบตัวเล็กเพียงตัวเดียว ที่ยังกระโดดขึ้นไปได้สูงแล้ว สูงอีก

สิ่งที่ทำให้กบตัวเล็กไปได้สูงกว่าคนอื่น ไม่ได้เป็นเพราะโชคช่วย ไม่ได้เป็น

เพราะแข็งแรง  แต่เป็นเพราะว่า กบตัวนั้นหูหนวก
:lol:

ถ้าคนส่วนใหญ่ยังรังเกียจอยู่ก็ดีนะครับ

เพราะถ้าเกิดคนส่วนใหญ่ชอบเล่นหุ้นขึ้นมานี่ เราก็คงไม่ได้เล่นกัน  :D

[quote="K o S o L"]ถ้าคนส่วนใหญ่ยังรังเกียจอยู่ก็ดีนะครับ

เพราะถ้าเกิดคนส่วนใหญ่ชอบเล่นหุ้นขึ้นมานี่ เราก็คงไม่ได้เล่นกัน

[quote="K o S o L"]ถ้าคนส่วนใหญ่ยังรังเกียจอยู่ก็ดีนะครับ

เพราะถ้าเกิดคนส่วนใหญ่ชอบเล่นหุ้นขึ้นมานี่ เราก็คงไม่ได้เล่นกัน

คิดมากกันไปรึป่าวครับ ขนาดอาชีพสุจริตบางอย่างแต่ไม่ได้มีหน้ามีตาที่จะอวดชาวบ้านได้เช่นเก็บขยะคนยังรังเกียจเลยครับ(แต่ขอโทษ...เดียวนี้คนที่ทำโรงงานเกี่ยวพวกRecycleรวยไม่รู้เรื่องไปแล้ว)และในหนังสือ Cash flow Quadrant โดย Robert Kiyosaki ก็บอกไว้ว่า คนแต่ละด้านมีความคิดไม่เหมือนกัน ลองหามาอ่านกันดู ใครๆก็อยากอยู่ด้าน I ทั้งนั้นแหละครับ อย่าคิดมากๆๆๆๆๆๆ

Hughes เขียน: "เล่นหุ้นวันๆก็ต้องมองจอแล้วเอาเวลาที่ไหนไปทำมาหากิน"

"เราไม่นับถือคนแบบนั้นคนรวยด้วยหุ้นไม่ได้ใช้ความรู้ไม่มีความรู้"

"บอกว่ากำไรหุ้นแต่ยังไม่ขายก็ไม่ถือว่ากำไรจนกว่าจะขายหุ้นทั้งหมดออกมาเป็นเงินสดแล้วเก็บไว้"

"ทำธุรกิจดีกว่าเล่นหุ้นเยอะ เพราะมีความยั่งยืนมากกว่าเล่นหุ้น"

"เอาเงินไปเล่นหุ้นหมดมันเสี่ยงนะ ทำไมไม่เก็บเงินสดไว้เยอะๆหน่อย"

"ไปศึกษาเรื่องหุ้นจากคนในอินเตอร์เน็ตมันจะได้เรื่องอะไรคนพวกนี้เชื่อได้ขนาดไหนเรื่องอะไรเขาจะมาสอนให้ฟรีๆ"

"หนังสือสอนเล่นหุ้นใช้ไม่ได้หรอกเรื่องอะไรเขาต้องมาสอนถ้าเขาเก่งจริงทำไมเขาไม่เก็บเป็นความลับแล้วรวยคนเดียว"

ต้องเข้าใจว่า คนเล่นหุ้นส่วนใหญ่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆครับ คนเค้าถึงคิดแบบนั้น
คนเล่นหุ้นส่วนใหญ่จนลงมากกว่ารวยขึ้น จริงป่ะครับ
แต่ส่วนมากที่รวยขึ้นก็อยู่ใน thaivi นี่แหละ  :lol:

จริงๆ ไม่ว่าเราจะทำอะไร ที่แตกต่างจากชาวบ้าน บางคนไม่ได้เล่นหุ้นแต่
ทำธุรกิจแบบใหม่ๆที่ใครๆเค้าไม่ค่อยทำกัน ก็ดูแปลกแยกได้เหมือนกันครับ

ยกตัวอย่างเช่น เจ้าของนมเปรี้ยวยาคูลท์ เป็นนมเปรี้ยวยี่ห้อแรกในประเทศไทย เมื่อยุคเกือบ 40 ปีก่อน สมัยนั้น อย่าว่าแต่นมเปรี้ยวเลย นมสดยังไม่ค่อยมีใครดื่ม แต่แกมาทำนมเปรี้ยว ตอนแรกๆแจกฟรี คนรับไปดื่มขว้างใส่ต่อหน้า บอกว่า ทำไมเอานมบูดมาให้กิน ขาดทุนหนักหลายปี พ่อเค้า(เจ้าของ นสพ เดลินิวส์)ก็ด่าว่า ทำอะไรที่คนเค้าไม่กินกัน ด่าอยู่หลายปีครับ จนปัจจุบันนี้ เปิด 2 โรงงาน ยอดขายทั่วประเทศ วันละ หลายล้านขวด ผลิตแทบไม่ทันขาย ถือหุ้นส่วนเกินครึ่งและมากกว่าญี่ปุ่น

ถ้าตอนนั้น ยอมแพ้และเชื่อที่พ่อเค้าพูด ก็คงไม่มีแบบปัจจุบันนี้

ผมว่า อะไรที่แปลกแยก มันเป็น individual thinking ให้คนที่ไม่แปลกแยกหรือไม่ค่อยนอกกรอบช่วยคิด แล้วไม่ค่อยจะได้เสียงเชียร์สักเท่าไหร่

สุดท้าย เวลาจะพิสูจน์ผลงาน และผลงานจะพิสูจน์สิ่งที่เราทำ และการยอมรับก็จะมีมา

ถ้าเราทำตามเสียงเรียกร้องหรือความคาดหวังของคนรอบกายและสังคมรอบข้าง เราจะถูกโยนไปโยนมา ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง และความที่ไม่เป็นตัวของตัวเองนี่แหละ จะนำหายนะตามมา  :idea:

เชื่อไหมครับ ผมไปคุยเรื่องนี้กับคนที่เรียนบัญชี หรือการเงินแท้ๆ เค้ายังไม่อยากจะคุยด้วยเลย เค้าบอกผมว่า "...งเอาเวลาไทำมาหาแ...กอย่างอื่นเหอะ โตเป็น...วายแล้ว" ยิ่งบางคนบอก "ผมว่าพี่มัวไปเล่นหุ้นเอาเวลามาทำ MLM กับผมดีกว่า"

ผมไม่เคยเรียนบริหาร บัญชี หรืออะไรที่เกี่ยวกับการทำธุรกิจ แล้วก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเค้าสอนอะไรกันมา

ขนาดพ่อผมเป็นครูโรงเรียนพาณิชย์ที่สอนเกี่ยวกับการบริหาร การเงิน การตลาดยังบอกเลยว่า
"มันเป็นแค่การพนัน อย่าไปยุ่ง"
ผมถามพ่อว่า
"พ่อเล่นเป็นหรือไง"
พ่อบอก
"ทำงานแบบนี้ทำไมจะไม่รู้"
ผมตัดบทสนทนาด้วยการคิดในใจว่า
"...ตกลงหลักสูตรบริหารธุรกิจนี่มันสอนอะไรกันฟะ"

สิ่งที่เกิดกับผมคือ ผมฟังมากขึ้น และพูดน้อยลงโดยคิดเสียว่า
"เราเลือกที่จะพิสูจน์ตนเองด้วยการกระทำที่แตกต่าง เรามีความเชื่อมั่น ขยันและไม่ย่อท้อ คำพูดดูถูกเหยียดหยามต่างๆ มีไว้เพื่อผลักดันเราไปสู่เป้าหมาย และสุดท้าย เราจะพิสูจน์ผลของการกระทำด้วยความสำเร็จ"

จอร์จ โซรอสล่ะมั้งเคยบอกไว้ว่า "การที่เขาร่ำรวยมีประโยชน์แค่ทำให้คนฟังที่เขาพูดมากขึ้นแค่นั้นเอง"

แต่คุณอย่าไปหวังเลยนะว่าถ้าคุณประสบความสำเร็จแล้วทุกคนจะฟังที่คุณพูด เพราะบางคนก็จะคิดอยู่ดีนั่นแหละว่า "เพราะเรารวยแล้วเราถึงพูดได้ คนอย่างเค้าไม่ได้เกิดมาร่ำรวย ไม่ได้เก่งเหมือนเรา ทำอย่างเราไม่ได้หรอก"

...ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องที่ใครๆก็ทำได้ถ้าอดทนพอ...

จากคนเก็บกดครับ