Thai VI

Value Way ฉบับวันที่ 31 สิงหาคม 2552
โดยวิบูลย์ พึงประเสริฐ

เหลียวมองจีนวันนี้

ชั่วโมงนี้ใครไม่พูดถึงประเทศจีนถือว่าล้าสมัยเต็มทน ถนนทุกสายทั่วโลกต่างมุ่งไปยังประเทศจีน โดยเฉพาะหลังวิกฤติซัพไพร์มของอเมริกาที่ทำให้เศรษฐกิจของประเทศต่างๆทั่วโลกซวนเซไปตามๆกัน ประเทศในเขตที่พัฒนาแล้วยังเอาตัวเองไม่รอดในสถานการณ์ปัจจุบัน อเมริกายังไม่ฟื้นไข้ ยุโรปตะวันตกยังหาทางออกร่วมกันไม่ได้ ญี่ปุ่นยังมีปัญหาภายในประเทศ ดังนั้นทุกคนจึงตั้งความหวังไว้กับประเทศเกิดใหม่อย่างจีนและอินเดียที่จะเป็นกลไกในการพาให้เศรษฐกิจโลกพ้นจากปากเหว

ในส่วนของประเทศจีนเอง กลไกทางเศรษฐกิจยังต้องพึ่งพาการส่งออกอยู่ค่อนข้างสูง โดยส่วนใหญ่เป็นการส่งสินค้าไปยังประเทศที่พัฒนาแล้วอย่างอเมริกาหรือยุโรป เมื่อประเทศคู่ค้าเกิดปัญหาเศรษฐกิจถดถอย พลอยทำให้ยอดการส่งออกของจีนลดลงตามไปด้วย ในช่วงหลังวิกฤติซัพไพร์ม โรงงานต่างๆในประเทศจีนต้องปิดตัวลงเป็นจำนวนมาก พนักงานหลายล้านคนต้องถูกออกจากงานและกลับสู่ภูมิลำเนาเดิมที่ต่างจังหวัด

รัฐบาลจีนได้เรียนรู้บทเรียนจากอดีตในช่วงการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินเมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว สาเหตุจริงๆของการประท้วงครั้งนั้นไม่ได้เกิดจากความต้องการสิทธิเสรีภาพของนักศึกษาหรือประชาชนเท่านั้น ในช่วงเวลาดังกล่าว เศรษฐกิจของประเทศจีนถือว่าเป็นช่วงที่ตกต่ำที่สุดในยุคสมัยใหม่ อัตราการเติบโตของผลิตภัณท์มวลรวมของประเทศหรือจีดีพีอยู่ในระดับต่ำ อัตราการว่างงานสูงเป็นประวัติการณ์ ถ้าหากปล่อยให้สภาพเศรษฐกิจกลับไปเหมือนเมื่อช่วงเวลานั้น สภาพความวุ่นวายในสังคมจะมีมากขึ้น รวมถึงเป็นการบั่นทอนความมั่นคงของรัฐบาลและพรรคคอมมิวนิสต์อีกด้วย

ดังนั้นเป้าหมายหลักของรัฐบาลจีนจึงมุ่งไปที่การสร้างงานและประคับประคองเศรษฐกิจไม่ให้ถดถอย เพื่อให้อำนาจของพรรคยังคงอยู่ต่อไปได้ เมื่อการพึ่งกาการส่งออกทำให้เศรษฐกิจหดตัว รัฐบาลจีนจึงหันมากระตุ้นการลงทุนและการบริโภคในประเทศแทน มาตรการทางเศรษฐกิจด้วยเงินลงทุนกว่าแสนล้านดอลลาร์ผ่านการลงทุนของรัฐบาล และการเพิ่มการปล่อยสินเชื่อของธนาคารภายใต้การดูแลของรัฐ ช่วยให้เศรษฐกิจของจีนหลุดพ้นจากภาวะถดถอยไปได้ ในช่วงไตรมาศล่าสุดจีดีพีของจีนมีอัตราการเติบโตสูงมากที่สุดในโลกที่ 7% ขณะที่สหรัฐอเมริกา ประเทศในแถบยุโรป รวมถึงประเทศในเอเชียต่างมีจีดีพีติบลบกันถ้วนหน้า

เงินกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลจีนส่วนใหญ่จะเป็นการนำไปสร้างสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน เนื่องจากประเทศจีนเป็นประเทศที่มีพื้นที่กว้างขวาง ความจำเป็นในด้านการคมนาคมจึงเป็นสิ่งสำคัญ จากถนนลูกรังระหว่างเมืองเมื่อสามสิบปีที่แล้ว ปัจจุบันจีนเป็นประเทศที่มีถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ระยะทางยาวที่สุดในโลก ถนนสมัยใหม่ของจีนมีระดับมาตรฐานเทียบเท่ากับถนนในประเทศที่พัฒนาแล้วอย่างอเมริกาหรือยุโรป

นอกเหนือจากนั้นจีนยังให้ความสำคัญกับการขนส่งด้วยรถไฟ รัฐบาลจีนกำลังเร่งสร้างรถไฟหัวกระสุนความเร็วสูงเชื่อมระหว่างปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้ระยะทางกว่าสองพันกิโลเมตรซึ่งคาดว่าจะเปิดใช้ได้ในอีกสองสามปีข้างหน้า ในแผนการพัฒนาการรถไฟของจีนจะทำให้จีนเป็นประเทศที่มีเส้นทางรถไฟหัวกระสุนยาวที่สุดในโลกคือกว่าสองหมื่นกิโลเมตรเชื่อมระหว่างภาคตะวันออกของประเทศสู่ปักกิ่งและคุนหมิงในทางใต้

ปัจจุบันเศรษฐกิจของจีนมีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของโลกรองจากสหรัฐอเมริกา ถ้าจีนยังสามารถเติบโตในอัตรานี้ไปได้ มีการคาดการณ์ว่าในอนาคตเศรษฐกิจของจีนจะใหญ่ที่สุดในโลกในอีกยี่สิบปีข้างหน้า ล่าสุดตลาดหุ้นของจีนมีมาร์เกตแคปสูงกว่าตลาดหุ้นญี่ปุ่นไปแล้วเมื่อเดือนที่ผ่านมา

จากประเทศที่แทบจะอยู่ท้ายของตารางเศรษฐกิจโลกเมื่อสามสิบปีก่อนจนมาถึงเป็นหนึ่งในมหาอำนาจทางเศรษฐกิจของโลก จีนเป็นประเทศที่ถือว่าเป็นกรณีศึกษาของการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดในช่วงเวลาอันรวดเร็ว หันกลับมามองดูประเทศไทย ดูแล้วอดสูใจ ถ้าคนไทยยังมัวแต่ทะเลาะกันเองอยู่อย่างนี้ ประเทศชาติคงย่ำอยู่กับที่เช่นนี้ไปอีกนาน

teeratho เขียน:ผมเชื่อว่าคนทุกคนโดยเนื้อแท้ไม่ได้เป็นคนเลวหรอกครับ เพียงแต่ขาดปัญญาหรือพูดได้อีกอย่างคือมีความไม่รู้...

kornjackrit เขียน:[
ผมคิดว่าคนเราเนื้อแท้แล้วเป็นเหมือนสัตว์อะครับ
มีกิเลศ มีความต้อง มีความโลภ มีความเห็นแก่ตัว
หรือพูดง่ายๆคือ คนเราเลวโดยธรรมชาติครับ