Thai VI

เขาว่าเพราะระบบการศึกษาเรา ให้ตัวเลือกเวลา ออกข้อสอบ
ส่วนใหญ่ ไม่เน้นการออกข้อสอบแบบเขียน ขึ้น
อีกทั้งระบบการศึกษาเราก็ไม่ได้เน้น ด้วย
มาคิดอีกทีผมว่า สงสัยผมก็คิดไม่เป็นเพราะระบบการศึกษา
หรือเปล่า เพราะในชีวิต ก็ชอบตัวเลือกมากกว่าการคิดขึ้นเองนะ

ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะครับ รู้สึก(เอาเอง)ว่าเด็กไทยเรารุ่นใหม่นี่ส่วนมากเท่าที่สัมผัสจะค่อนข้างฉาบฉวย คุณภาพในการคิดและตัดสินใจยังไม่ดีนัก

เรื่องข้อสอบแบบอัตนัยนี่ มองได้สองมุมครับ เพราะคนเขียนกับคนให้คะแนนยากด้วยกันทั้งคู่ มีข้อโต้แย้งกันได้มาก ผมคิดว่าถ้าเด็กเราคิดเป็นการสอบแบบปรนัยก็วัดผลได้ เพียงแต่ข้อสอบอัตนัยช่วยให้เด็กเรียบเรียงความคิดและมีความสามารถในการถ่ายทอดได้ดีขึ้น

ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นกับคุณภาพคนตรวจข้อสอบด้วยครับ

มันอยู่ที่คนสอนมากกว่าครับ

คนสอนคิดไม่เป็นเลยออกข้อสอบแบบคิดไม่เป็น(ถ้าตอบตามตำรา ได้คะแนนเต็ม) เด็กเราเลยท่อง ๆ ๆ

มีเหตุการณ์ที่ผมเห็นมากะตาเลยครับ
วิชาเขียนโปรแกรมอันหนึ่ง

นศ.ใช้วิธีการเขียนที่ อ.ไม่สอน และเป็นวิธีใหม่ ทำให้ Code สั้นลงกว่าเดิม
ประมาณ 10% ผลหรือครับ อ.บอกว่าผิด ซีนแทรก(เขียนแล้วคอมไพล์ไม่ผ่านนั่นแหละ) เอา grade C ไป นศ. เลยเอา Code มา เขียนให้ดู รันผ่าน ผลตรง ปรากฎว่า เขาได้ grade B
ส่วน grade A ตกเป็นของ นส. สาวสวย เนื่องจากลายมืออ่านง่าย .....

แล้วเด็กไทยจะคิดเป็นได้ไง เล่นให้ grade ตามลายมือ ตอบตรงตามหนังสือ

เจอเหมือนกันเลย อย่างตอนผมสอบเจอคำถาม ถ้าหากเจอภาวะหุ้นตกต่ำจะลงทุนวิธีไหนดี? ผมก็ตอบไปว่าใช้วิธีของ เกรแฮม เลือกหาลงทุนหุ้นที่มีราคาต่ำกว่ามูลค่าแท้จริง... รู้ไหมครับอาจารย์ให้ผม "0" นะ เขาบอกว่าตามหนังสือต้อง "Short Sell" โอ้พระเจ้า ไม่น่าแมงเม่าเต็มบ้านเต็มเมือง

เจอเหมือนกันเลย อย่างตอนผมสอบเจอคำถาม ถ้าหากเจอภาวะหุ้นตกต่ำจะลงทุนวิธีไหนดี? ผมก็ตอบไปว่าใช้วิธีของ เกรแฮม เลือกหาลงทุนหุ้นที่มีราคาต่ำกว่ามูลค่าแท้จริง... รู้ไหมครับอาจารย์ให้ผม "0" นะ เขาบอกว่าตามหนังสือต้อง "Short Sell" โอ้พระเจ้า ไม่น่าแมงเม่าเต็มบ้านเต็มเมือง

ฮา ๆ อาจารย์ที่ไหนเนี่ย แจ๋วจิงๆ ให้ short sell เลยเหรอ

genie เขียน:เจอเหมือนกันเลย อย่างตอนผมสอบเจอคำถาม ถ้าหากเจอภาวะหุ้นตกต่ำจะลงทุนวิธีไหนดี? ผมก็ตอบไปว่าใช้วิธีของ เกรแฮม เลือกหาลงทุนหุ้นที่มีราคาต่ำกว่ามูลค่าแท้จริง... รู้ไหมครับอาจารย์ให้ผม "0" นะ เขาบอกว่าตามหนังสือต้อง "Short Sell" โอ้พระเจ้า ไม่น่าแมงเม่าเต็มบ้านเต็มเมือง

เชื่อเขาเลย เห็นด้วยว่าก็เพราะอย่างนี้แหละแมงเม่าถึงเต็มบ้านเต็มเมือง

อย่าไปว่าอาจารย์เลยครับ

เพราะคนที่มีความสามารถจริงถ่ายทอดเป็นไม่เห็นจะยอมเป็นอาจารย์กัน
สักเท่าไหร่

ดูคะแนนคณะวิศวะฯเทียบกับครุก็รู้แล้วว่าสังคมอยากให้ลูกหลานเป็น
วิศวกรหรือครูมากกว่ากัน

ฮ่าๆๆๆๆ พี่Genie ฮ่ามาก ผมไปดูทวิภพมาเค้าบอกว่าเด็กไทยอ่านหนังสือ ปีละ 6 บรรทัดนะครับ ผมว่าควรฝึกให้เด็กๆๆรักการอ่านเยอะๆๆนะครับ การอ่านจะทำให้เราเปิดโลกทัศน์ได้อีกเยอะเลย

คำถามโดนใจครับ ....มันก็เป็นทั้งระบบแหละครับ เริ่มตั้งแต่สอนที่บ้าน สอนที่โรงเรียน สอนที่มหาวิทยาลัย สอนที่ทำงาน คือทั้งระบบไม่เอื้ออำนวยให้ให้เด็กคิดเอง ทดลองทำเอง เท่าไหร่ สอนให้เรียนหนังสือเก่งๆ แต่โรงเรียนกลับสอนให้ท่องตำรา ข้อสอบเป็นแบบช้อยท์ หรือออกแต่ความจำที่ไม่สร้างสรร เช่น ถามว่ากรุงศรีแตกเมื่อไหร่ ..โอ พระเจ้าไม่รู้ถามไปทำไม แทนที่จะถามว่าแตกเพราะอะไร ....ออกข้อสอบตามตำรา ตรวจข้อสอบตามหนังสือ ต้องกลับไปอ่านหนังสือพ่อรวยสอนลูกครับ จะเข้าใจภาวะแวดล้อมบ้านเราได้ดีขึ้น

สงสัยแก่แล้วครับ บ่นๆๆๆๆ

CK เขียน:อย่าไปว่าอาจารย์เลยครับ

เพราะคนที่มีความสามารถจริงถ่ายทอดเป็นไม่เห็นจะยอมเป็นอาจารย์กัน
สักเท่าไหร่

ดูคะแนนคณะวิศวะฯเทียบกับครุก็รู้แล้วว่าสังคมอยากให้ลูกหลานเป็น
วิศวกรหรือครูมากกว่ากัน

แล้วปัจจุบันเราได้ใครมาเป็นครูของเด็ก ๆ แล้วมันจะเก่งไปได้อย่างไร (ขอโทษนะครับที่ต้องพูดอย่างนี้ ไม่ได้ตั้งใจให้กระทบครูที่ดีและเก่งนะครับ)
คนที่เก่งและถ่ายทอดเก่ง และยอมมาเป็นอาจารย์มีน้อยมาก ต้องโชคดีจริง ๆจึงจะได้เจอ แต่ถึงแม้เจอแล้ว พ่อแม่อาจจะไม่ชอบก็ได้ ดูเหมือนไม่ได้สอนเทคนิคพิเศษให้ลูกเขา
เพราะคนเก่งจริง สามารถสอนเรื่องยาก ให้เป็นเรื่องง่ายได้ และจะสอนเฉพาะสิ่งที่จำเป็นจริง ๆ ไม่เน้นให้ท่องอะไรเต็มหัวไปหมด เรียกว่า เบสิกให้แน่น ต่อยอดได้เอง ไม่เน้นเทคนิค (เพราะว่า เมื่อเบสิคแน่น เทคนิคมาเองครับ)

เด็กไทยอ่านวันละ 8 บรรทัดยังให้เชื่อยาก
เพราะผมคนเดียว อ่านปีละ 30 เล่ม
แล้วยอดขายหนังสือ อุดม แต้พานิชคนเดียว นับแสนเล่ม

เอาของอุดมละกัน
200 หน้า * 20 บรรทัด * 100000 เล่ม
มันก็ 400 ล้านแล้วครับ เด็กไทยมีสัก 40 ล้านคน มันก็ 10 กว่าบรรทัด

นี่คิดเฉพาะอุดม คนเดียวนะครับนี่
-------------------------------------------
ผมว่า 4 บรรทัด หรือ 8 บรรทัด หรือ 10 บรรทัด
เอาไว้เขียนของบประมาณ ของ..... มากกว่าครับ

จากสถิติ เด็กเกิดใหม่ เว็บ http://www.khonthai.com ...

เด็กไทยรุ่นใหม่ๆ เกิดทุกวัน เช่น 12/3/2547 ก็มีเพิ่มเกือบ ๑๕๐,๐๐๐ คน
ก็ต้องมีทั้งเด็ก มันสมองดีและไม่ดีปะปนกันไป ตามมีตามเกิด

ผมเชื่อว่า เด็กไทยส่วนใหญ่เราคิดเป็น ถ้าพ่อแม่ครูหรือผู้ปกครองแนะนำ
เค้าอย่างถูกวิธี คำถามที่เกิดขึ้นคือ จะให้เค้าคิดเรื่องอะไร และ ทำไปเพื่อ
อะไร?

บางทีสังคมก็มิได้เปิดโอกาสให้คนที่คิดเป็น เหล่านั้นทำอะไรได้มากมายนัก
ถ้าเขาไม่ขวนขวายพยายามหาโอกาสด้วยตนเองยิ่งยากครับ....

ขอเป็นแรงใจให้เด็กไทยรุ่นต่อๆไป คิดเป็น!...ทำเป็น!...และสร้างคุณค่าให้
แก่สังคมไทยของเราด้วยครับ

เคยได้ยินมาว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีงบประมาณด้านการศึกษาสูงเป็นอันดับต้นๆของเอเชีย ขณะเดียวกันก็เป็นประเทศที่ป้ายโรงเรียนทำจากหินอ่อนมากที่สุดเช่นเดียวกัน

เด็กๆก็ว่าผู้ใหญ่คิดไม่เป็น

เล่นเกมส์สู้เด็กก็ไม่ได้ คิ ๆ :lol:

สำหรับผมคิดว่าเด็กไทยอ่านหนังสือปีละ 8 บรรทัดนั้นเป็นไปได้ครับ วิธีคิดแบบเอายอดขายหนังสือมาหาจำนวนบรรทัดแล้วหารด้วยจำนวนเด็กไทยน่าจะเป็นวิธีที่ไม่ถูกต้อง

การหาค่าเฉลี่ยคงใช้หลักทางสถิติ ซึ่งคงต้องอาศัยการสุ่ม และการลงพื้นที่หาข้อมูลแล้วประมาณกลับมาหาประชากรมากกว่า ซึ่งตัวเลขที่แสดงมาสำหรับผมแล้วเห็นว่าเป็นไปได้ครับ

สำหรับสาเหตุที่เด็กไทยเราคิดไม่เป็น (หรือไม่พยายามคิด) ก้อมีหลากหลาย แต่ที่สุดแล้วดูจากตัวเราคิดคืบไปหาสังคมก็ได้ ตัวเราเองสร้างเงื่อนไขให้เด็กไทย ลูกหลาน ของเรา คิดเป็นกันแล้วหรือยัง

ก่อนจะไปโทษสังคม เริ่มที่ตัวเราก่อนครับ

จากในหนังที่เค้าบอกว่าเด็กไทยอ่านหนังสือ ปี ละ 6 บรรทัดผมก้อว่าน่าจะเป็นไปได้นะครับ เด็กไทยมี 40 ล้านคน ถ้าทุกคนอ่านหมดมันก้อไม่ใช่เรื่องแปลกนะครับแต่ผมคิดว่าคนที่เค้าอ่านจิงๆๆ จะมีถึง 50% จาก 40 ล้านหรือป่าวครับ

ถ้าพูดว่าสังคมไทยมีปัญหากับวิธีคิด
ผมเห็นด้วย แต่ถ้าพูดรวมไปว่า "เด็กไทย"
คิดไม่เป็น ผมว่ามันทำให้ภาพของปัญหาใหญ่
กว่าความเป็นจริงนะครับ

แล้วถ้าเรามองภาพปัญหาใหญ่กว่าที่เป็นจริง
กำลังใจจะแก้ มันก็น้อย เพราะพวกเราก็คน
ตัวเล็กๆ พอตั้งโจทย์ว่า "เด็กไทย" (ทั้งประเทศ?)
มันก็ท้อแล้ว

วิธีแก้ไม่อยากนี่ครับ แก้คำว่าเด็กไทย
เป็น "ลูกเรา" ก็พอ แล้วขาดอะไรก็เติมสิ่งนั้น
เข้าไป ถ้าเห็นว่าเขาอ่านหนังสือน้อย ก็
ส่งเสริมให้เขาอ่านมากๆ ถ้ากลัวว่าเขาจะคิด
ไม่เป็น หรือคิดไม่เป็นระบบ ก็คุยกับเขาบ่อยๆ

ความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ผมคิดว่า
การอ่าน มันไม่ใช่ยาสารพัดประโยชน์นะ
เด็กบางคนเขาไม่ได้ชอบอ่าน แต่เขาชอบเล่น
กีฬา การเล่นกีฬา มันสร้างทักษะหลายๆอย่าง
รวมทั้งทักษะทางความคิดด้วย เพราะฉะนั้น
ถ้าเขาเป็นคนที่ไม่ชอบอ่าน แต่ชอบกีฬา
ก็ส่งเสริมให้เล่นกีฬาไปเลย

เด็กที่คิดไม่เป็น มีประเภทเดียว คือเหล่า
เด็กดีของคุณครู ที่ "เรียนลูกเดียว" ส่วน กีฬา
นิยาย ดนตรี งานช่างงานศิลป์ ใดๆ ที่ไม่มีคะแนน
พวกไม่สนทั้งนั้น พวกนี้แหละที่น่าห่วง

ผมเชื่อว่าทุกคนเคยเป็นเด็กมาก่อน
คิคิ

http://www.manager.co.th/QOL/viewnews.a ... 0000051523

เขาว่าที่อ่าน 8 บรรทัด นั่นไม่ใช่เฉพาะเด็กนะครับ อันนั้นรวมหมด
ทุกวัย

ถ้าแยกเป็นเฉพาะเด็ก พบว่าเด็กประถมอ่าน 8 เล่มต่อเดือน
มัธยม 10-15 เล่มต่อเดือน

แสดงว่าที่มันลดลง เพราะผู้ใหญ่พอพ้นโรงเรียนแล้ว
ไม่ค่อยอ่านหนังสือต่างหาก

ปัญหาอันหนึ่งอยู่ที่ การไม่คิดครับ

อยากให้การศึกษาของเรามีการสอนเพิ่มเติมเรื่องคือ
การบริหารเงิน(รายได้)ตั้งแต่อนุบาลเลย
เพราะเท่าที่สังเกตุมา ไม่มีการเรียนการสอน
ทำให้เมื่อโตขึ้น จัดการการเงิน- รายได้ไม่เป็น
ไม่อยากเชื่อเลยครับว่า
หนี้สินครู..มากมายมหาศาล

จริงๆแล้วผมว่าไม่ใช่ว่าเด็กไทยหรือคนไทยคิดไม่เป็นหรอกครับ น่าจะเรียกว่าคิดไม่เป็นระบบมากกว่า คือโดยมากมักจะคิดแบบเส้นตรงประเภทมองจากผลลัพธ์ด้านเดียวไม่มองผลกระทบโดยภาพรวม เหมือนเรียนเพื่อคะแนน แต่ไม่เคยถามอาจารย์เลยว่าเอาไปใช้ได้ในสถานการณ์ไหน(แต่บางทีต้องทำใจครับอาจารย์แกก็ตอบไม่ได้เหมือนกันคือพี่ท่านรู้อย่างเดียว) แต่ถ้าจะสาวเอาต้นตอจริงๆเหอๆคงต้องย้อนประวัติศาสตร์ไปถึงยุคปฏิวัติระบอบการปกครองสมัย ร.7 โน่น พอแค่นี้ดีกว่าเดี่ยวกลายเป็นเรื่องการเมืองไปซะก่อน