Thai VI

เหล้าเก่าในขวดใหม่ครับ
พิมพ์ใหม่สีสันสวยสดใส
กระดาษน่าจับต้อง 2เล่มจบ
ทั้งน่าอ่านและน่าสะสมเป็นที่สุด
ตัวละครเรื่องนี้โอ้วฮุย เป็นตัวละครที่กิมย้งบอกว่ามีลักษณะเป็นสามัญชน(ไม่ใช่ประธานหมอของเรา)มากสุด

เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ของโอ้วฮุยตอนเด็ก
แต่เขียนขึ้นทีหลัง
เรื่องแรกเป็นเหตุการณ์ของโอ้วฮุยตอนเป็นหนุ่ม
แต่เขียนขึ้นก่อน เล่มนั้นชื่อ จิ้งจอกภูเขาหิมะ เล่มเดียวจบ
ก็พิมพ์ใหม่ด้วยเช่นกัน
ซื้อครบชุดอ่านทีเดียวเลย
จะอ่านเล่มไหนก่อนก็ได้

ซื้ออ่านเองก็ได้ ซื้อฝากเป็นของขวัญปีใหม่ ก็ดีนะครับ
กิมย้งนี่พี่อีโต้ชอบมากก...
ส่วนอ.มนนี่ชอบแนวนี้เช่นกัน เห็นอ่านได้ครั้งละหลายๆเล่ม

รับทราบคะ เดี๋ยวจะไปโฉบๆแถวซีเอ็ด 8)

ช่วงนี้smmกำลังเอาหนังสือกำลังภายใน
ของกิมย้งออกมาพิมพ์ใหม่
ซึ่งทุกเรื่องคอนิยายจีนควรซื้อเก็บไว้ทุกเล่ม
เพราะเป็นนิยายจีนระดับตำนาน
เหมือนชาวviต้องอ่านintelligent investor ยังไงยังงั้น
versionก่อนที่พิมพ์ไว้ก็ร่วมๆ10ปีแล้ว
พลาดรอบนี้อาจต้องรออีกนาน

น่าสังเกตุว่าเหมือนversionเดิมหมด
ยกเว้นเรื่องดาบมังกรหยก(เตียบ่อกี้)
ที่กิมย้งเปลี่ยนตอนจบใหม่
เพราะมีคนท้วงติงไปมาก

ตอนจบของเก่า เป็นเช่นใดครับ สำหรับดาบมังกรหยก พอดีผมไม่ทันได้อ่านของเก่า

ฉบับดั้งเดิมจบโดย
จูหยวนจางวางยาเตียบ้อกี๋กับเตียเมี่ยง
และหลอกว่าเกิดความวุ่นวายในพรรคเม้งก่า
ทำให้เตียบ้อกี๋เกิดความเบื่อหน่าย
จึงออกจากพรรคไปกับเตียเมี่ยง
ทำให้จูหยวนจางขึ้นเป็นผู้นำพรรค
และนำเม้งก่าขับไล่มองโกล
จนตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้
แต่ยังไม่ลืมกำพืดตั้งราชวงศ์เหม็ง(เม้งก่า)
โดยไม่ได้เอ่ยถึงเซียวเจียว
ที่ไปเป็นประมุขเม้งก่าเปอร์เซียเลย
แต่ฉบับปรับปรุงใหม่
ตอนจบเซียวเจียวฝากคนเอาป้ายอัคคีมาคืน
รวมทั้งคัมภีร์เคลื่อนย้ายจักรวาล
คนในพรรคเม้งก่าจะให้เตียบ้อกี๋ตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้
ทำให้เตียบ้อกี๋ปฏิเสธ
และไปอยู่ที่มองโกลกับเตี่ยเมี่ยง

อ่อ ขอบคุณครับ

ตั้งแต่ ว.ณ เมืองลุง ตายไปผมก็ไม่ค่อยได้อ่านแนวกำลังภายในเลยครับ ทนอ่านที่ น.นพรัตน์ แปลไม่ค่อยไหวสมัยก่อน น เค้าแปลกัน2คนพี่น้องมีคนคอยเกลาสำนวน พอตายไปคนเหลือแต่คนแปลอย่างเดียว อ่านไม่ไหวเลยครับ

Kuruni เขียน:ตั้งแต่ ว.ณ เมืองลุง ตายไปผมก็ไม่ค่อยได้อ่านแนวกำลังภายในเลยครับ ทนอ่านที่ น.นพรัตน์ แปลไม่ค่อยไหวสมัยก่อน น เค้าแปลกัน2คนพี่น้องมีคนคอยเกลาสำนวน พอตายไปคนเหลือแต่คนแปลอย่างเดียว อ่านไม่ไหวเลยครับ

อือม...ผมเคยได้ไหว้ ว.ณ เมืองลุงด้วยตัวเองด้วย
ส่วน...น.นพรัตน์นี่ไม่เคยเจอเลย
แต่เหมือนสนิทกันมานาน
ลางเนื้อชอบลางยาจริงๆ
ผมเองอ่านได้หมด ติดงอมแงมยังกะอะไรดี
และคิดว่าสละสลวยงดงามดุจงานศิลปชั้นดีทั้งสามท่านครับ

อ้าวเขาเปลี่ยนตอนจบหรือครับ
วันก่อนหยิบเล่มเก่ามาอ่านยังเป็นจบแบบเก่าอยู่ อืม

นี่กำลังจะหยิบมังกรคู่ มาอ่านอีกคิดถึงพี่ฉี....

ผมเหมือนพี่พอใจเลยครับ อ่านได้ทั้งสองท่าน มีสไตล์แปลที่ต่างกัน แต่อ่านสนุกทั้งคู่ ชอบๆ

อ่านกิมย้ง ต้อง
อ่านโกเล็งด้วยครับ

คนละแนว แต่สุดยอดพอกัน

จิ้งจอกอหังการ ถือเป็นนิยายขนาดกลางของ กิมย้ง ครับ

จุดที่น่าสนใจของนิยายเรื่องนี้ก็คือ การที่ กิมย้ง เขียนให้ตัวละคร โอ้วฮุย ต้องผ่านด่านทดสอบต่าง ๆ ซึ่งสำหรับด่านเงินทอง ด่านลาภยศ และด่านหญิงงามนั้น สำหรับตัวเอกในนิยายกำลังภายใน ถือว่าผ่านได้อยู่แล้ว

แต่ที่น่าสนใจก็คือ ด่านน้ำใจ นี่แหละครับ ที่น่าสนใจ

.....หาก ผู้ใหญ่ ที่คุณรู้จักและมีบุญคุณ เอ่ยปากขอร้อง ให้คุณเพิกเฉยต่อเรื่องของคนอื่น ที่ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ ( แต่เพราะคุณเห็นว่า มันไม่ถูกต้อง จึงยื่นมือเข้าไปเกี่ยวข้อง ) คุณจะกล้าปฏิเสธหรือไม่ ?

และอีกจุดหนึ่งที่ กิมย้ง เขียนได้ดีเกี่ยวกับ จิตใจของมนุษย์ ก็คือ เรื่องของความแค้น

.....ในขณะที่ คนชั่วร้าย ถูก จอมยุทธ สังหาร คนในยุทธจักรย่อมเห็นเป็นเรื่องสมควร หากแต่ญาติมิตรของคนที่ถูกฆ่าเล่า เขาจะเห็นว่าสมควรด้วยหรือไม่