Thai VI

ไม่มีหุ้นที่ดีพร้อมหรอก  ผมสามารถหาข้อเสียอย่างน้อยหนึ่งข้อสำหรับหุ้นทุกตัวทั้งสี่ร้อยกว่าตัว

I hear, and I forget
I see, and I remember
I do, and I understand


                Chinese Proverb

คุณสามัญชน มีวิธีการเรียงจิ๊กซอร์ร้อยกว่าชิ้น หรือมีวิธีการเรียงลำดับความสำคัญที่มีอยู่มากมายอย่างไรบ้างครับ

สามัญชน เขียน:เรื่องจิ๊กซอว์ผมชอบวิธีของพี่เพื่อนครับ  แฮ่ ๆ กระทู้ไหนผมก็หาไม่เจอ  จำได้ว่าผ่านตาแว็บๆ  แต่ชอบไอเดียพี่เพื่อน แบบว่าใช่เลย

เพื่อน เขียน:ผมชอบหลักการต่อจิ๊กซอร์ครับ

จิ๊กซอร์แค่ชิ้นแรกๆ จะวางตรงไหน ยังไม่แน่ใจ...เรามักจะเลือกที่รูปคมๆเห็นรูปทรงชัดๆมาก่อน หรือไม่ก็ตัวที่อยู่ตามขอบภาพ

ชิ้นต่อไป ก็ยังไม่รู้ แต่ก็เริ่มเห็นสภาพการเกาะกุ่มชัดขึ้น...เราอาจไม่ได้รับตัวจิ๊กซอร์มาครบทั้งหมด...แต่เราเริ่มประติดประต่อหลายๆอย่างได้ชัดขึ้น และเริ่มทำนายอะไรได้ดีกว่าเดิม...อาจจะยังไม่ถูก แต่ก็มีโอกาสผิดน้อยลงเรื่อยๆ

....ที่สำคัญคือคนที่ช่างสังเกตุจะเห็นการตอบรับกันเองของจิ๊กซอร์แต่ละกลุ่มว่ามีอะไรผิดปรกติหรือปล่าว...หลายครั้งที่จะรู้สึกว่ามันมีอะไรขัดๆอยู่ และคิดว่ายังไม่ควรปักใจเชื่อว่านี่เป็นตำแหน่งที่ถูกต้องของมันจนกว่าจะเห็นชัดกว่านี้

บางอย่างก็ใช้การสังเกตุ บางอย่างก็เป็นเรื่องของการฝึกฝนและประสพการณ์ บางครั้งก็เป็นเรื่องของพรสวรรค์
คนที่มีโอกาสพบปะเจรจากับผู้คน(โดยเฉพาะระดับบริหาร)หลายรูปแบบจะได้เปรียบในเรื่องของประสพการณ์

เดี๋ยวรอคนอื่นๆมาให้หลักการที่นำมาประกอบการสังเกตุที่เป็นรูปธรรมกว่าอีกทีครับ

เพื่อน เขียน:เราคงต้องช่วยกันสังเกตุด้วยครับว่าผู้บริหารเริ่มแสดงอะไรแปลกๆออกมาให้เราเห็น...ดูแล้วรู้สึกเหมือนต่อจิ๊กซอร์ไม่ค่อยลงตัว

ขอยกตัวอย่างประเภทกรณีที่ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ เช่น...ครั้งหนึ่งไม่นานมานี้เอง ขณะที่ผมเริ่มสนใจหุ้นอยู่บริษัทหนึ่งซึ่งกำลังฮอตมากๆในเวปเรา ผู้บริหารให้ข่าวดีค่อนข้างมาก แต่ผู้บริหารเองก็ขายหุ้นออกมาเป็นจำนวนมาก และให้เหตุผลว่าเพื่อต้องการเสริมสภาพคล่อง(พร้อมกับประกาศขายต่ออีกจำนวนมาก) ....ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ และก็ได้โพสต์เข้าไปถามสมาชิกในกระทู้ห้องร้อยคนร้อยหุ้นว่า มีใครรู้สึกแปลกๆแบบผมมั่ง....ดูเหมือนไม่ค่อยมีคนสนใจเท่าไหร่ ด้วยความฮ๊อตของหุ้น ....ต่อมาไม่นานถึงเวลาประกาศงบไตรมาส4 ปรากฎว่า บริษัทประกาศเพิ่มทุนและให้Esopกับผู้บริหารรายนั้นสูงมากๆ.... เค้ารู้ตัวก่อนผู้ถือหุ้นรายย่อยและมีโอกาสเตรียมตัวก่อน....สำหรับผมถือเป็นแบล็คลิสต์เลยครับสำหรับท่านนี้

ไม่นานมานี้ผมก็พบอีกบริษัทหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผู้บริหารเริ่มโม้มากจนผิดปรกติ เค้าเริ่มจับประเด็นโน้นประเด็นนี้มาผสมกันแล้วสรุปว่าบริษัทกำลังไปได้ดี....ผมก็ได้โพสต์เตือนๆไปว่าอย่าเพิ่งปักใจมั่นมากกับเค้า อาจจะทำได้จริงหรือไม่ก็ได้(รู้สึกว่าเค้าโม้มากเพื่อเหตุผลบางอย่าง) ในระยะยาวอาจมีความน่ากังวลอยู่...ตอนนี้ยังไม่เห็นผลครับ และอาจไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นด้วย แต่ด้วยความรู้สึกว่าจิกซอร์ต่อไม่ค่อยลงตัวแล้ว ทำให้ผมรู้สึกลังเลเหมือนกันต้องระวังไว้ก่อน

....ก็แล้วแต่การพิจารณาของแต่ละคนจะตัดสินใจกันเอง ผมก็แค่จับความรู้สึกส่วนตัวออกมาขยายความให้อ่านดูกัน...

ผมมานึกขึ้นได้ตอนฟังซ้ำนั่นแหละครับ  ว่าจะต้องมีอะไรสักอย่างที่เป็นเคล็ดลับแล้วผมถึงจะต่อยอดได้

ผมคิดว่า  "การเรียงลำดับความสำคัญ" คือเคล็ดลับที่ว่าครับ  เราจะมองภาพใหญ่และต่อยอดไม่ได้เลยถ้าเราไม่เรียงลำดับความสำคัญ

และแนวคิดนี้สอดคล้องกับสัจธรรมหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นตั้งอยู่ในรรมชาติ   และสอดคล้องกับกฎ 80/20 เสียด้วยสิ

ยกตัวอย่าง  หุ้น TASCO  ถามว่าภาพใหญ่คืออะไร ก็ต้องตอบว่า  เป็นหุ้นวัฏจักร  

แล้วสำหรับหุ้นวัฏจักรนั้น  อะไรสำคัญที่สุด

ที่ผมนึกออกก็คือ

ตอนนี้ถึงรอบวัฏจักรหรือยัง  เป็นต้น  หุ้นวัฏจักรนั้นถึงแม้จะมีข้อเสียอื่นๆมากมาย  แต่ถ้าภาพใหญ่ถูกต้อง  โอกาสที่จะได้กำไรก็จะมีสูงมาก  แม้ว่าบริษัทจะมีหนี้สินเยอะเหลือเกิน(อันนี้สมมติครับ) แม้ว่าจะปันผลน้อยเหลือเกิน(สมมติอีกนั่นแหละครับ) หรือแม้ว่าจะ ....อะไรๆๆ..........อีกเยอะแยะ

ในขณะที่ถ้าเป็นหุ้นเติบโตภาพใหญ่ก็จะเป็นอีกแบบ

หรือหุ้นก้นบุหรี่ภาพใหญ่ก็จะเป็นอีกแบบ

miracle เขียน:งง กับคำว่าภาพใหญ่ครับ
ภาพใหญ่มีระดับโลก พวกกลุ่มเคมีภัณฑ์ ,กลุ่มเหล็ก
ภาพใหญ่ระดับภูมิภาค เช่น กองเรือ
ภาพใหญ่ระดับประเทศ เช่น ส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง ,พลังงานทดแทน
ภาพใหญ่ของหุ้น เช่น วัฏจักร ,Asset Play

สุดท้ายคำว่าภาพใหญ่มันคือระดับไหนครับ
ภาพย่อยคือ ระดับบริษัทที่เราสนใจ งบการเงิน ข่าวของบริษัทพวกนี้คือ ภาพเล็กแน่นอน

ตอนนี้ งงมาก ใครก็ได้ช่วยที่

11. มองภาพใหญ่ อย่าใส่ใจภาพเล็ก  กิจการทุกกิจการย่อมมีข้อดี ข้อเด่นข้อด้อย แตกต่างกันไป ไม่มีกิจการใดที่ดีพร้อม หรือแย่ไปหมดทุกอย่าง  นักลงทุนควรจะเลือกกิจการที่มีข้อเสียน้อยที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับราคา  การให้ความสำคัญมากเกินไปกับข้อเสียเล็กๆน้อยๆ  ที่ไม่ได้มีนัยยะสำคัญอะไร ทำให้นักลงทุนหลายๆคนพลาด ปล่อยโอกาสที่จะได้ลงทุนในกิจการที่ดีเยี่ยมหลุดลอยไป

"ผมดูภาพรวมๆแล้ว จุดอ่อนอันหนึ่งก็คือว่า  พวกเราไปพูดแต่เรื่อง ที่เป็นคุณลักษณะ หรือเหตุการณ์อะไรบางอย่างของตัวกิจการ  ซึ่งบางทีมันไม่เข้าประเด็นใหญ่ว่า  บริษัทนี้ถ้ามองกันแบบมองทีเดียวแล้วเห็นเนี่ยนะ  คือจุดเด่นมันอยู่ตรงไหน  ตรงนี้เราก็จะจับความสำคัญได้ว่า  บริษัทนี้มีอะไรที่เด่นมาก ดูปั๊บก็รู้เลย"

"และถ้าให้พูดอย่างเร็วๆ  คำหนึ่งหรือประโยคหนึ่ง  ไอ้บริษัทนี้จุดเด่นมันอยู่ตรงไหน  พวกเราก็ยังบรรยายอะไร  บางทียังสะเปะสะปะบ้าง  ไปเล่าเรื่องที่  ความจริงมันไม่สำคัญหรอก  ความจริงควรจะหาจุดที่..แบบสำคัญๆ  อันนี้พูดถึง คุณภาพ"

"และอีกจุดหนึ่งก็คือเรื่อง  ราคา เนี่ย...  ไม่ค่อยมีกลุ่มไหนพูดถึงเลยว่า หุ้นของเขา  ราคาถูก  หุ้นตัวเอง ราคาถูก  มันถูกยังไง ราคาเท่าไหร่  pe เป็นยังไง  อะไรต่างๆเหล่านี้ก็ยังไม่ค่อยชัด"

"อีกจุดหนึ่งก็คือ  ที่ผมเห็นว่าเป็นจุดอ่อนก้คือ  เราไม่ได้มอง  เขาเรียกว่า  กำไรพื้นฐาน  หรือว่า ผลประกอบการพื้นฐานของตัวกิจการ  เพราะบางทีมันมีกำไรที่เกิดขึ้นชั่วคราว  ที่พูดมามีหลานอันนะ กำไรที่เกิดขึ้นชั่วคราวและไม่สามารถอยู่ได้ต่อเนื่องยาวนาน  ไม่ยั่งยืน"

miracle เขียน:งง กับคำว่าภาพใหญ่ครับ
ภาพใหญ่มีระดับโลก พวกกลุ่มเคมีภัณฑ์ ,กลุ่มเหล็ก
ภาพใหญ่ระดับภูมิภาค เช่น กองเรือ
ภาพใหญ่ระดับประเทศ เช่น ส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง ,พลังงานทดแทน
ภาพใหญ่ของหุ้น เช่น วัฏจักร ,Asset Play

สุดท้ายคำว่าภาพใหญ่มันคือระดับไหนครับ
ภาพย่อยคือ ระดับบริษัทที่เราสนใจ งบการเงิน ข่าวของบริษัทพวกนี้คือ ภาพเล็กแน่นอน

ตอนนี้ งงมาก ใครก็ได้ช่วยที่